Kinderen
alle pijlers
Zou je weer aan kinderen beginnen met wat je weet?
maandag 6 januari 2025 om 17:07
Eerlijke vraag, zou je weer aan kinderen beginnen met wat je nu weet? Dit vraag ik mezelf regelmatig af en heb er ook weleens gesprekken met partner over. Mijn eerlijke antwoord denk ik, nee. Ik hou uiteraard veel van mijn kinderen maar ik vind het vaak zwaar.
Uit een eerdere relatie heb ik 2 pubers. Uiteindelijk heb ik nog met een nieuwe partner 2 kinderen gekregen. Er is dus sprake van een leeftijdsverschil en ik beleef alles voor de 2e ronde. 4 kinderen is veel en het brengt veel drukte en chaos met zich mee. Hoewel ik zelf enig kind was dacht ik altijd als ik dan kinderen zou krijgen dan wou ik er wel 4. Maar ja je hebt dan geen idee wat het inhoudt als je ze niet hebt.
Ik vind de wereld en maatschappij niet heel leuk. Mijn eigen leven is niet zoals ik had gedacht of gehoopt. Ik maak me vaak zorgen over hoe hun leven straks wordt. Ik voel me vaak gebonden, niet de rust kunnen nemen die ik nodig heb, overprikkelt door lawaai, alles draait om gezin en niet meer als stel.
Ik denk weleens als veel mensen van te voren zouden weten hoe het is dat ze er dan mss niet eens voor zouden kiezen. Hoe ervaren jullie dit?
Uit een eerdere relatie heb ik 2 pubers. Uiteindelijk heb ik nog met een nieuwe partner 2 kinderen gekregen. Er is dus sprake van een leeftijdsverschil en ik beleef alles voor de 2e ronde. 4 kinderen is veel en het brengt veel drukte en chaos met zich mee. Hoewel ik zelf enig kind was dacht ik altijd als ik dan kinderen zou krijgen dan wou ik er wel 4. Maar ja je hebt dan geen idee wat het inhoudt als je ze niet hebt.
Ik vind de wereld en maatschappij niet heel leuk. Mijn eigen leven is niet zoals ik had gedacht of gehoopt. Ik maak me vaak zorgen over hoe hun leven straks wordt. Ik voel me vaak gebonden, niet de rust kunnen nemen die ik nodig heb, overprikkelt door lawaai, alles draait om gezin en niet meer als stel.
Ik denk weleens als veel mensen van te voren zouden weten hoe het is dat ze er dan mss niet eens voor zouden kiezen. Hoe ervaren jullie dit?
maandag 6 januari 2025 om 18:24
Ik ervaar het tot nu toe zo dat ik de fase van kleintjes zwaarder vond dan nu de (pre)puber fase met middelbare school. Gelukkig, anders had ik misschien meer dan twee kinderen gehad en ik vind twee precies in balans. Vier zou niks voor mij zijn, dan ben je zoveel tijd en energie kwijt om ze allemaal een beetje te kunnen ondersteunen dat ik niet meer aan mezelf zou toekomen. En daarnaast verleng je de tijd dat je leven in het teken staat van de kinderen ook met jaren, terwijl ik nu juist ook wel uitkijk naar de tijd dat ze me minder nodig hebben.
Wel vind ik kinderen hebben regelmatig ook zwaar en dan met name de impact die je zelf op je kind hebt en de zorgen die je kan hebben als er dingen niet goed lopen. Maar het is ook heel mooi om ze te zien ontwikkelen (vooral deze fase) en het verrijkt mijn leven. Al met al zou ik het opnieuw doen.
Wel vind ik kinderen hebben regelmatig ook zwaar en dan met name de impact die je zelf op je kind hebt en de zorgen die je kan hebben als er dingen niet goed lopen. Maar het is ook heel mooi om ze te zien ontwikkelen (vooral deze fase) en het verrijkt mijn leven. Al met al zou ik het opnieuw doen.
maandag 6 januari 2025 om 18:27
Ik zou 100% weer voor ze kiezen want ze zijn superleuk en echt een verrijking van mijn leven. Niet alles is altijd even makkelijk en terugkijkend zou ik sommige dingen vooral minder zwaar maken voor mezelf. Ik heb lang meer kinderen willen hebben maar ben nu echt tevreden met die twee. Natuurlijk maak ik me zorgen om hun toekomst en die van de wereld in het algemeen. Ik hoop vooral dat ze een positieve bijdrage leveren aan de wereld in de toekomst.
maandag 6 januari 2025 om 18:28
Misschien inderdaad flauw, maar dat was ook mijn eerste gedachte: het achteraf niet gedaan zouden hebben, en toch zijn er vier?NomenNesci0 schreef: ↑06-01-2025 17:12Wat me dan oprecht verbaasd is dat je dan 4 kinderen krijgt. Klinkt flauw, is het ook.
Als je dan met 1 kind nog niet weet wat het is, dan toch zeker wel na kind 2 of 3? Daar heb je niks aan, maar het klinkt imo wel als steeds diezelfde steen en steeds er weer tegenaan lopen. We leven niet meer in een tijdperk of leven waarin je kinderen móet krijgen.
Zelf zou ik zeker weer aan kinderen begonnen zijn met wat ik nu weet. Absoluut. Al is het zeker niet altijd makkelijk of leuk.
maandag 6 januari 2025 om 18:28
Oh zeker wel. Mijn kinderen zijn het beste wat ik in mijn leven heb.
Ik heb intens genoten van de tijd dat ze klein waren en nu ze puber en bijna volwassen zijn geniet ik nog steeds enorm van ze.
Wel maak ik me net als anderen hier heel veel zorgen over hun toekomst. De oorlogstaal die Rutte & co nu uitslaan vind ik echt angstaanjagend. Net als de opwarming van de aarde of bevolkingsgroepen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen.
Ik heb intens genoten van de tijd dat ze klein waren en nu ze puber en bijna volwassen zijn geniet ik nog steeds enorm van ze.
Wel maak ik me net als anderen hier heel veel zorgen over hun toekomst. De oorlogstaal die Rutte & co nu uitslaan vind ik echt angstaanjagend. Net als de opwarming van de aarde of bevolkingsgroepen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen.
maandag 6 januari 2025 om 18:31
Ja, absoluut! Ik heb genoten van mijn zoons op zien groeien. Ze zijn nu volwassen mannen die gelukkig zijn en het goed doen. Was het altijd leuk en makkelijk? Nee, helemaal niet. En ook niet zorgeloos. Maar tegelijkertijd had ik het niet willen missen, mijn man ook niet. Het ouderschap heeft ons als stel ook veranderd. We zijn erg verschillend, maar samen kinderen opvoeden heeft ons anders naar elkaar leren kijken. Het was soms een hele uitdaging, maar ik zou er weer voor kiezen. Niet voor een tweede leg overigens, ik vond het na twee kinderen wel mooi geweest!
maandag 6 januari 2025 om 18:36
maandag 6 januari 2025 om 18:36
Dit.Mette schreef: ↑06-01-2025 18:28Oh zeker wel. Mijn kinderen zijn het beste wat ik in mijn leven heb.
Ik heb intens genoten van de tijd dat ze klein waren en nu ze puber en bijna volwassen zijn geniet ik nog steeds enorm van ze.
Wel maak ik me net als anderen hier heel veel zorgen over hun toekomst. De oorlogstaal die Rutte & co nu uitslaan vind ik echt angstaanjagend. Net als de opwarming van de aarde of bevolkingsgroepen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen.
En dan lijken kleinkinderen me ook nog enorm leuk (ooit), maar daarvoor geldt de laatste alinea nog meer, ook al zijn ze (nog) niet bestaand.
maandag 6 januari 2025 om 18:52
Ik vind dit een lastige vraag. Ik maak me ook wel zorgen om de toekomst van mijn kinderen. Tegelijkertijd vind ik het ouderschap geweldig, ook al zijn mijn tieners niet altijd even makkelijk. Ik zou toch kiezen voor ja.
Ik zag laatst een stukje van Een huis vol en ben wel echt blij dat ik twee kinderen heb en geen zeven. Die chaos, vreselijk. Daar zou ik gillend gek van worden.
Ik zag laatst een stukje van Een huis vol en ben wel echt blij dat ik twee kinderen heb en geen zeven. Die chaos, vreselijk. Daar zou ik gillend gek van worden.
maandag 6 januari 2025 om 19:00
Mijn jongens zijn ook super leuk en lief, maar toch zou ik het niet doen als ik het over mocht doen.ZomerVlinder schreef: ↑06-01-2025 17:43Absoluut!, geen seconde twijfel. Maar het zijn ook echt super leuke en lieve kinderen, waarvan 1 met flink autisme.
Daar hebben we wel onze handen overvol aan gehad.
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 6 januari 2025 om 19:01
Als ik weer 30 was: zeker wel. Ik vind kinderen hebben superleuk. Ze zijn inmiddels volwassen en ik vind het één groot feest. Natuurlijk ging niet alles over rozen, maar dat hoort nu eenmaal bij het leven.
Als ik nu nog een tweede leg zou kunnen krijgen: nee. Mijn kinderen zijn groot en dat is prima. Maar ik had het voor geen goud willen missen.
Als ik nu nog een tweede leg zou kunnen krijgen: nee. Mijn kinderen zijn groot en dat is prima. Maar ik had het voor geen goud willen missen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 6 januari 2025 om 19:21
Heel eerlijk gezegd denk ik van niet. En dat staat los van het feit dat ik dol ben op mn kinderen .
De wereld is echt stukken minder leuk dan toen ik 30 jaar geleden aan kinderen begon en de toekomst voelt op de één of andere manier niet rooskleurig.
Intolerantie, oorlogsdreiging, jongeren die geen huurhuis kunnen vinden, laat staan kopen. Nee, ik ben er echt wel bezorgd over.
De wereld is echt stukken minder leuk dan toen ik 30 jaar geleden aan kinderen begon en de toekomst voelt op de één of andere manier niet rooskleurig.
Intolerantie, oorlogsdreiging, jongeren die geen huurhuis kunnen vinden, laat staan kopen. Nee, ik ben er echt wel bezorgd over.
maandag 6 januari 2025 om 19:27
Tot je 16 jarige zwanger thuiskomt en je daar niks over te bepalen hebt
Iets waar ik niet bij stilstond toen wij zelf aan kinderen begonnen.
Op momenten dat ik het zwaar vond, was het vooruitzicht dat iets een fase van voorbijgaande aard was, heel helpend. Maar dat werkt niet met ziekte, probkemen of tienerzwangerschap. Dan ga je weer vol aan de bak, waar je net uitkeek naar die fase van volwassenheid.
maandag 6 januari 2025 om 19:41
Ik vind het een hele zorg minder dat ik er niet aan begonnen ben. En daar heb ik geen spijt van. Ik vind deze wereld ook niet zo gunstig en de mensen maken zoveel mooie dingen kapot.
Als ik leuke kinderen had gehad, had ik denk ik daarvan geen spijt gehad.
Als ik kinderen had gehad met problemen wellicht wel. Want dat is heel zorgelijk.
Maar nu heb ik geen spijt dat ik ze niet heb.
Als ik leuke kinderen had gehad, had ik denk ik daarvan geen spijt gehad.
Als ik kinderen had gehad met problemen wellicht wel. Want dat is heel zorgelijk.
Maar nu heb ik geen spijt dat ik ze niet heb.
maandag 6 januari 2025 om 19:44
Precies dit. Ik zou het zo weer over doen (alleen die pnd na de bevalling mag weg blijven). We hebben een ontzettend leuk, lief, mooi kind op de wereld gezet en ik ben ontzettend trots op haar. Het voegt ook echt wat toe aan ons leven. Maar ik moet wel zeggen dat ik het alleen over zou willen doen met dit kind. Ze is heerlijk rustig, luistert goed (al van kleins af aan), is nooit moeilijk geweest en past qua karakter precies bij ons. Ik weet ook zeker dat ik met 2 of meer kinderen dit niet had gezegd. Dan was ik gillend gek geworden qua drukte om me heen enz. De keus voor 1 kind is de juiste geweest.
Maar hoe de wereld nu is geeft me wel zorgen, ook voor hoe de toekomst gaat zijn. Ik zou er nu met alles wat er gaande is gewoon niet meer aan beginnen.
maandag 6 januari 2025 om 19:51
Ja en nee,
Ja, omdat ik ze ontzettend leuk vindt, we veel lol hebben en het gezellig samen hebben & de liefde die ik voor ze voel heel bijzonder is.
Nee, omdat mijn angsten en zorgen soms buiten proportioneel zijn.
Ik maak me altijd te veel zorgen, om de toekomst maar ook sowieso in het algemeen. Ik had niet verwacht zo veel zorgen en angst te hebben, het maakt je kwetsbaar. En dat is ook angstig.
En dat geldt zowel voor de dingen die objectief zorgelijk zijn (handicap van een kind waardoor toekomst perspectief soms lastig is, klimaat verandering in de wereld) en dingen die meer subjectief zijn (als een kind 20 minuten te laat thuiskomt dan ben ik al heel bezorgd al laat ik dat naar kind toe niet blijken.)
Dus hoewel de kinderen ook heel veel geluk en liefde hebben gebracht hebben ze ook heel veel angsten gebracht, waardoor de balans niet perse is dat ik nu gelukkiger ben.
Daarnaast vind ik het gezinsleven soms ook gewoon lastig en niet zo leuk: huishouden, vaste routines, elke dag een maaltijd op tafel hebben, altijd verantwoordelijk voor anderen te zijn... Ik mis de vrijheid soms. Maar dat is uiteindelijk maar secondair. De kwetsbaarheid en de zorgen zijn de belangrijkste redenen waarom ik twijfel of het beter was om ze niet te krijgen.
Ja, omdat ik ze ontzettend leuk vindt, we veel lol hebben en het gezellig samen hebben & de liefde die ik voor ze voel heel bijzonder is.
Nee, omdat mijn angsten en zorgen soms buiten proportioneel zijn.
Ik maak me altijd te veel zorgen, om de toekomst maar ook sowieso in het algemeen. Ik had niet verwacht zo veel zorgen en angst te hebben, het maakt je kwetsbaar. En dat is ook angstig.
En dat geldt zowel voor de dingen die objectief zorgelijk zijn (handicap van een kind waardoor toekomst perspectief soms lastig is, klimaat verandering in de wereld) en dingen die meer subjectief zijn (als een kind 20 minuten te laat thuiskomt dan ben ik al heel bezorgd al laat ik dat naar kind toe niet blijken.)
Dus hoewel de kinderen ook heel veel geluk en liefde hebben gebracht hebben ze ook heel veel angsten gebracht, waardoor de balans niet perse is dat ik nu gelukkiger ben.
Daarnaast vind ik het gezinsleven soms ook gewoon lastig en niet zo leuk: huishouden, vaste routines, elke dag een maaltijd op tafel hebben, altijd verantwoordelijk voor anderen te zijn... Ik mis de vrijheid soms. Maar dat is uiteindelijk maar secondair. De kwetsbaarheid en de zorgen zijn de belangrijkste redenen waarom ik twijfel of het beter was om ze niet te krijgen.
maandag 6 januari 2025 om 20:08
Ja, en ik zou veel eerder zijn begonnen met kinderen. Ik geniet er heel erg van om moeder te zijn ook al betekent het ook een gedeelte van het gemakkelijke kinderloze leven opgeven.
Het valt me op dat er in dit topic erg negatief word gekeken naar de huidige wereld. Dat snap ik ergens wel maar om het iets te relativeren.
Ik ben eind 30, toen ik werd geboren waren er ook grote zorgen over Rusland (koude oorlog), was zure regen een hottopic, was er de kernramp in Tjernobil, stond de Berlijnse muur nog en was Europa nog best verdeeld, een huur of koophuis vinden was ook toen erg lastig. Er gebeurd van alles in een mensenleven, gelukkig hebben veel van die gebeurtenissen weinig invloed op het dagelijks leven. Ik snap de zorgen wel, en deel ze ook voor een gedeelte, maar er zijn altijd soortgelijke zorgen.
Het valt me op dat er in dit topic erg negatief word gekeken naar de huidige wereld. Dat snap ik ergens wel maar om het iets te relativeren.
Ik ben eind 30, toen ik werd geboren waren er ook grote zorgen over Rusland (koude oorlog), was zure regen een hottopic, was er de kernramp in Tjernobil, stond de Berlijnse muur nog en was Europa nog best verdeeld, een huur of koophuis vinden was ook toen erg lastig. Er gebeurd van alles in een mensenleven, gelukkig hebben veel van die gebeurtenissen weinig invloed op het dagelijks leven. Ik snap de zorgen wel, en deel ze ook voor een gedeelte, maar er zijn altijd soortgelijke zorgen.
maandag 6 januari 2025 om 20:15
Ja mensen beantwoorden de vraag met hun eigen kinderen in hun hoofd, zo werkt het natuurlijk niet echt.
Stel je had nu geen kinderen, je was weer jong(er), zou je er dan aan beginnen.
maandag 6 januari 2025 om 20:21
madamecannibale schreef: ↑06-01-2025 20:08Ja, en ik zou veel eerder zijn begonnen met kinderen. Ik geniet er heel erg van om moeder te zijn ook al betekent het ook een gedeelte van het gemakkelijke kinderloze leven opgeven.
Het valt me op dat er in dit topic erg negatief word gekeken naar de huidige wereld. Dat snap ik ergens wel maar om het iets te relativeren.
Ik ben eind 30, toen ik werd geboren waren er ook grote zorgen over Rusland (koude oorlog), was zure regen een hottopic, was er de kernramp in Tjernobil, stond de Berlijnse muur nog en was Europa nog best verdeeld, een huur of koophuis vinden was ook toen erg lastig. Er gebeurd van alles in een mensenleven, gelukkig hebben veel van die gebeurtenissen weinig invloed op het dagelijks leven. Ik snap de zorgen wel, en deel ze ook voor een gedeelte, maar er zijn altijd soortgelijke zorgen.
Vind ik een naïeve kijk.. voor miljoenen mensen heeft het zeker wel invloed. En wie weet ooit ook voor ons.
maandag 6 januari 2025 om 20:21
madamecannibale schreef: ↑06-01-2025 20:08Ja, en ik zou veel eerder zijn begonnen met kinderen. Ik geniet er heel erg van om moeder te zijn ook al betekent het ook een gedeelte van het gemakkelijke kinderloze leven opgeven.
Het valt me op dat er in dit topic erg negatief word gekeken naar de huidige wereld. Dat snap ik ergens wel maar om het iets te relativeren.
Ik ben eind 30, toen ik werd geboren waren er ook grote zorgen over Rusland (koude oorlog), was zure regen een hottopic, was er de kernramp in Tjernobil, stond de Berlijnse muur nog en was Europa nog best verdeeld, een huur of koophuis vinden was ook toen erg lastig. Er gebeurd van alles in een mensenleven, gelukkig hebben veel van die gebeurtenissen weinig invloed op het dagelijks leven. Ik snap de zorgen wel, en deel ze ook voor een gedeelte, maar er zijn altijd soortgelijke zorgen.
Vind ik een naïeve kijk.. voor miljoenen mensen heeft het zeker wel invloed. En wie weet ooit ook voor ons.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
