Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Vader opgenomen IC
woensdag 15 april 2020 om 23:35
Ik hou het even kort. Mijn vader is ivm Corona opgenomen op de IC. Hij wordt in slaap gehouden en ligt aan de beademing.
Ik hoor heel graag tips van anderen die dierbaren in deze situatie hebben gehad.
Wat kan ik doen?
Ik denk aan bijv een dagboekje bijhouden voor hem wat hij hopelijk later terug kan lezen.
Fotokaarten maken van onze familie zodat ze op de IC een beeld hebben bij hun patiënt.
Wat lekkers halen voor de IC verpleegkundigen om te laten merken dat we ze enorm dankbaar zijn voor alles wat ze doen.
Ik hoor heel graag of dit wel of geen goeie ideeën zijn en tips voor andere dingen die ik kan doen of die waardevol kunnen zijn, zijn meer dan welkom!!
Ik hoor heel graag tips van anderen die dierbaren in deze situatie hebben gehad.
Wat kan ik doen?
Ik denk aan bijv een dagboekje bijhouden voor hem wat hij hopelijk later terug kan lezen.
Fotokaarten maken van onze familie zodat ze op de IC een beeld hebben bij hun patiënt.
Wat lekkers halen voor de IC verpleegkundigen om te laten merken dat we ze enorm dankbaar zijn voor alles wat ze doen.
Ik hoor heel graag of dit wel of geen goeie ideeën zijn en tips voor andere dingen die ik kan doen of die waardevol kunnen zijn, zijn meer dan welkom!!
zaterdag 2 mei 2020 om 00:53
Hoi Decadence,
Hoe gaat het met jou en je vader?
Ik zie dat er al een heleboel goede tips zijn gegeven. Ik ben zelf IC verpleegkundige. Ik vind het vaak fijn om wat meer informatie over mijn patiënten te hebben (gezinssituatie, (voormalig) beroep, (klein)kinderen, hobby’s etc.) zodat ik een beetje een beeld kan schetsen van wie ik verzorg en inderdaad tegen hem/haar kan kletsen over dingen die voor hem/haar belangrijk zijn. Een dagboekje bijhouden helpt vaak voor de verwerking achteraf. Wij hangen vaak ook de hele kamer vol met foto’s van (familie van) de patiënt en gekregen kaartjes om toch een beetje steun te bieden. Misschien mag bezoek op ‘jouw’ IC niet maar je zou dat wel met de post kunnen versturen of bij de balie van het ziekenhuis kunnen afgeven, dan komt het ook bij je vader terecht.
Wat betreft een blijk van waardering - voel je zeker niet verplicht, het is ons werk, maar we vinden het wel altijd heel leuk om bijv. iets lekkers of een lief kaartje te krijgen. Zelf merk ik dat dat soort dingen mij echt helpen in deze tijd waarin het werk mentaal (nog) zwaarder is dan normaal.
Hopelijk heb je er iets aan. Mocht je nog vragen hebben, stuur me gerust een pb’tje.
Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel voor jou en je vader!
Hoe gaat het met jou en je vader?
Ik zie dat er al een heleboel goede tips zijn gegeven. Ik ben zelf IC verpleegkundige. Ik vind het vaak fijn om wat meer informatie over mijn patiënten te hebben (gezinssituatie, (voormalig) beroep, (klein)kinderen, hobby’s etc.) zodat ik een beetje een beeld kan schetsen van wie ik verzorg en inderdaad tegen hem/haar kan kletsen over dingen die voor hem/haar belangrijk zijn. Een dagboekje bijhouden helpt vaak voor de verwerking achteraf. Wij hangen vaak ook de hele kamer vol met foto’s van (familie van) de patiënt en gekregen kaartjes om toch een beetje steun te bieden. Misschien mag bezoek op ‘jouw’ IC niet maar je zou dat wel met de post kunnen versturen of bij de balie van het ziekenhuis kunnen afgeven, dan komt het ook bij je vader terecht.
Wat betreft een blijk van waardering - voel je zeker niet verplicht, het is ons werk, maar we vinden het wel altijd heel leuk om bijv. iets lekkers of een lief kaartje te krijgen. Zelf merk ik dat dat soort dingen mij echt helpen in deze tijd waarin het werk mentaal (nog) zwaarder is dan normaal.
Hopelijk heb je er iets aan. Mocht je nog vragen hebben, stuur me gerust een pb’tje.
Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel voor jou en je vader!
zaterdag 2 mei 2020 om 09:43
Bedankt pinchos voor je berichtje, we hebben nu een paar keer wat langs gebracht voor het ICpersoneel, het is zo raar het contact op afstand maar op deze manier kunnen we als familie toch onze blijk van waardering en dankbaarheid tonen. Foto’s hebben we ook veel gestuurd.
Wat zijn jullie op de IC stuk voor stuk lieve warme betrokken mensen, er is contact via Skype en videobellen en we voelen ons zo gehoord en gezien ook al is het op afstand, dat wil ik wel echt gezegd hebben. Het maakt zo’n verschil voor ons om hiermee om te gaan.
Met mijn vader gaat het de goede kant op. Hij is sinds gisteren van de beademing af. Ik kan het nog niet bevatten want ik was in mijn hoofd afscheid aan het nemen. Het voelt als het grootste kado ooit dat hij dat hij nog bij ons is. Hij is nog in de war en gedesoriënteerd en kan nog niet praten. Maar hij kan contact maken en vragen met ja en nee schudden beantwoorden.
Ik denk aan Sjansje en Koko terwijl ik dit schrijf, Zo intens verdrietig dat het voor jullie anders is gegaan
Wat zijn jullie op de IC stuk voor stuk lieve warme betrokken mensen, er is contact via Skype en videobellen en we voelen ons zo gehoord en gezien ook al is het op afstand, dat wil ik wel echt gezegd hebben. Het maakt zo’n verschil voor ons om hiermee om te gaan.
Met mijn vader gaat het de goede kant op. Hij is sinds gisteren van de beademing af. Ik kan het nog niet bevatten want ik was in mijn hoofd afscheid aan het nemen. Het voelt als het grootste kado ooit dat hij dat hij nog bij ons is. Hij is nog in de war en gedesoriënteerd en kan nog niet praten. Maar hij kan contact maken en vragen met ja en nee schudden beantwoorden.
Ik denk aan Sjansje en Koko terwijl ik dit schrijf, Zo intens verdrietig dat het voor jullie anders is gegaan
zaterdag 2 mei 2020 om 09:50
Ohh Decadence wat een goed nieuws! Ik weet precies hoe je je voelt! Zo bizar!
Nu gaat het allemaal goed komen! En als het net zo gaat als bij mijn vader zijn de stappen enorm. Na 2 dagen zonder beademing ging hij naar de gewone afdeling, daar heeft hij een weekje gelegen en toen mocht hij naar het revalidatie centrum. Daar mochten we hem ook bezoeken maar dat heb ik maar 1 keer gedaan want na 9 dagen is hij sinds gisteren weer thuis!
Dus van de beademing af naar thuis in zijn eigen bed was minder dan 3 weken!
Ik ben zo opgelucht voor je!
Nu gaat het allemaal goed komen! En als het net zo gaat als bij mijn vader zijn de stappen enorm. Na 2 dagen zonder beademing ging hij naar de gewone afdeling, daar heeft hij een weekje gelegen en toen mocht hij naar het revalidatie centrum. Daar mochten we hem ook bezoeken maar dat heb ik maar 1 keer gedaan want na 9 dagen is hij sinds gisteren weer thuis!
Dus van de beademing af naar thuis in zijn eigen bed was minder dan 3 weken!
Ik ben zo opgelucht voor je!
zaterdag 2 mei 2020 om 10:02
Wow wat snel!! Dat klinkt echt te mooi om waar te zijn. Ik kan alleen maar hopen dat het bij ons ook zo gaat verlopen, maar ook al gaat het langzamer, het maakt niet uit, hij is gewoon nog bij ons. We hoeven onze lieve vader en gekke opa nog niet te missen. Het is nog heel onwerkelijk, alle spanning valt weg, hoe slecht hij er ook aan toe is nu, er is weer heel veel vertrouwen..AnAppleADay schreef: ↑02-05-2020 09:50Ohh Decadence wat een goed nieuws! Ik weet precies hoe je je voelt! Zo bizar!
Nu gaat het allemaal goed komen! En als het net zo gaat als bij mijn vader zijn de stappen enorm. Na 2 dagen zonder beademing ging hij naar de gewone afdeling, daar heeft hij een weekje gelegen en toen mocht hij naar het revalidatie centrum. Daar mochten we hem ook bezoeken maar dat heb ik maar 1 keer gedaan want na 9 dagen is hij sinds gisteren weer thuis!
Dus van de beademing af naar thuis in zijn eigen bed was minder dan 3 weken!
Ik ben zo opgelucht voor je!
zaterdag 2 mei 2020 om 10:08
Ja ik vind het ook bizar snel. Van eerst amper kunnen praten en inderdaad heel verward zijn, naar voor het eerst zelf kunnen zitten en een paar woorden er uit krijgen en ineens 2 weken later kon hij weer lopen en gezellig kletsen.
Hopelijk gaat het bij jullie ook zo snel maar inderdaad, mocht het iets langzamer gaan, dan is dat ook goed: de stappen gaan er zeker komen!
De eerste keer met mijn vader praten (via videocall) was trouwens wel heftig. Tot dan toe had hij wel gehoord dat het kantje boord was maar ik hoorde later van mijn moeder dat bij hem het kwartje pas echt viel toen ik hem met tranen in mijn ogen vertelde dat ik dacht dat hij niet op mijn bruiloft zou zijn.
Hij besefte toen pas hoe het voor ons was geweest.
Hopelijk gaat het bij jullie ook zo snel maar inderdaad, mocht het iets langzamer gaan, dan is dat ook goed: de stappen gaan er zeker komen!
De eerste keer met mijn vader praten (via videocall) was trouwens wel heftig. Tot dan toe had hij wel gehoord dat het kantje boord was maar ik hoorde later van mijn moeder dat bij hem het kwartje pas echt viel toen ik hem met tranen in mijn ogen vertelde dat ik dacht dat hij niet op mijn bruiloft zou zijn.
Hij besefte toen pas hoe het voor ons was geweest.
zaterdag 2 mei 2020 om 10:10
zaterdag 2 mei 2020 om 11:01
Wat fijn!!Decadence schreef: ↑02-05-2020 09:43Bedankt pinchos voor je berichtje, we hebben nu een paar keer wat langs gebracht voor het ICpersoneel, het is zo raar het contact op afstand maar op deze manier kunnen we als familie toch onze blijk van waardering en dankbaarheid tonen. Foto’s hebben we ook veel gestuurd.
Wat zijn jullie op de IC stuk voor stuk lieve warme betrokken mensen, er is contact via Skype en videobellen en we voelen ons zo gehoord en gezien ook al is het op afstand, dat wil ik wel echt gezegd hebben. Het maakt zo’n verschil voor ons om hiermee om te gaan.
Met mijn vader gaat het de goede kant op. Hij is sinds gisteren van de beademing af. Ik kan het nog niet bevatten want ik was in mijn hoofd afscheid aan het nemen. Het voelt als het grootste kado ooit dat hij dat hij nog bij ons is. Hij is nog in de war en gedesoriënteerd en kan nog niet praten. Maar hij kan contact maken en vragen met ja en nee schudden beantwoorden.
Ik denk aan Sjansje en Koko terwijl ik dit schrijf, Zo intens verdrietig dat het voor jullie anders is gegaan
Het is voor ons ook heel anders idd, normaal betrekken we de familie overal bij en zien we ze soms 3x per dag. Nu gaat alles via videobellen.. fijn dat jullie je ondanks dat gezien en gehoord voelen! Dat is zo belangrijk in dit soort situaties.
zaterdag 2 mei 2020 om 11:40
maandag 11 mei 2020 om 06:49
Het gaat goed! Hij was in het begin heel erg verward maar hij begint steeds meer grip op de realiteit te krijgen. Wat natuurlijk ontzettend emotioneel is om te beseffen wat je allemaal is overkomen. De emoties krijgt hij nu ook steeds wat meer onder controle.
Hij heeft heel levendig gedroomd toen hij in coma lag, dus hij kan zich van sommige dingen niet voorstellen dat die niet zijn gebeurd waarvan hij overtuigd is dat het wel is gebeurd. Hij is daar veel mee bezig, uitzoeken wat wel en niet echt is en dat ook controleren. Het levert ook hilarische momenten op trouwens, hij kan er gelukkig zelf ook om lachen.
@apple; ze hebben een termijn van 6 maanden gegeven voor het revalidatiecentrum, hij heeft 2,5 week op de IC gelegen. Jouw vader is alweer thuis toch? Hoe lang heeft hij aan de beademing gelegen? Ik vind 6 maanden echt heel lang klinken.
Hij heeft heel levendig gedroomd toen hij in coma lag, dus hij kan zich van sommige dingen niet voorstellen dat die niet zijn gebeurd waarvan hij overtuigd is dat het wel is gebeurd. Hij is daar veel mee bezig, uitzoeken wat wel en niet echt is en dat ook controleren. Het levert ook hilarische momenten op trouwens, hij kan er gelukkig zelf ook om lachen.
@apple; ze hebben een termijn van 6 maanden gegeven voor het revalidatiecentrum, hij heeft 2,5 week op de IC gelegen. Jouw vader is alweer thuis toch? Hoe lang heeft hij aan de beademing gelegen? Ik vind 6 maanden echt heel lang klinken.
maandag 11 mei 2020 om 07:59
De mijne heeft ook 2,5 week op de IC gelegen waarvan twee weken aan de beademing.
Is die 6 maanden intern? Bij ons gaven ze maximaal 6 weken intern aan tot 6 maanden op afstand.
Uiteindelijk ging het zo snel dat dat die max 6 weken maar 9 dagen werd.
Nu sport mijn vader normaal gesproken wel veel dus dat helpt enorm bij spieropbouw.
Maar 6 weken intern lijkt me echt heel erg lang. Bedoelen ze daarmee niet ook de tijd dat hij thuis nog revalideert? Dus oefeningen doen thuis en dan enkelen keren per week naar het centrum toe (dat heeft mijn vader nu).
Fijn dat hij er weer helemaal is! Kun je al veel (video)bellen? Of is hij nog moeilijk verstaanbaar?
Is die 6 maanden intern? Bij ons gaven ze maximaal 6 weken intern aan tot 6 maanden op afstand.
Uiteindelijk ging het zo snel dat dat die max 6 weken maar 9 dagen werd.
Nu sport mijn vader normaal gesproken wel veel dus dat helpt enorm bij spieropbouw.
Maar 6 weken intern lijkt me echt heel erg lang. Bedoelen ze daarmee niet ook de tijd dat hij thuis nog revalideert? Dus oefeningen doen thuis en dan enkelen keren per week naar het centrum toe (dat heeft mijn vader nu).
Fijn dat hij er weer helemaal is! Kun je al veel (video)bellen? Of is hij nog moeilijk verstaanbaar?
maandag 11 mei 2020 om 08:09
En bij ons hing de termijn trouwens ook samen met hoe fit mijn moeder was. Die is gelukkig heel fit dus die kan nog veel helpen. Als hij bijvoorbeeld te moe is om de trap op te gaan kan zij hem nog ondersteunen of eventueel helpen met douchen.
Blijkt weinig nodig te zijn maar geeft wel zekerheid.
Woont jouw vader alleen of samen met een (fitte) partner/je moeder?
Blijkt weinig nodig te zijn maar geeft wel zekerheid.
Woont jouw vader alleen of samen met een (fitte) partner/je moeder?
maandag 11 mei 2020 om 09:44
Goed om te horen dat er vooruitgang in zit! Lijkt mij ook heel lastig om dan dromen van de realiteit te onderscheiden als je dromen gedurende zo’n lange periode als de realiteit hebben gevoeld.Decadence schreef: ↑11-05-2020 06:49Het gaat goed! Hij was in het begin heel erg verward maar hij begint steeds meer grip op de realiteit te krijgen. Wat natuurlijk ontzettend emotioneel is om te beseffen wat je allemaal is overkomen. De emoties krijgt hij nu ook steeds wat meer onder controle.
Hij heeft heel levendig gedroomd toen hij in coma lag, dus hij kan zich van sommige dingen niet voorstellen dat die niet zijn gebeurd waarvan hij overtuigd is dat het wel is gebeurd. Hij is daar veel mee bezig, uitzoeken wat wel en niet echt is en dat ook controleren. Het levert ook hilarische momenten op trouwens, hij kan er gelukkig zelf ook om lachen.
@apple; ze hebben een termijn van 6 maanden gegeven voor het revalidatiecentrum, hij heeft 2,5 week op de IC gelegen. Jouw vader is alweer thuis toch? Hoe lang heeft hij aan de beademing gelegen? Ik vind 6 maanden echt heel lang klinken.
Kun je nagaan hoe lang de nasleep nog is... wel goed om te lezen in ieder geval! Succes nog met de revalidatie van je vader.
maandag 11 mei 2020 om 20:50
@apple
Mijn moeder is gelukkig ook nog fit, dus ze kan mijn vader ook goed ondersteunen als hij thuis komt, ik weet niet precies waarvoor die zes maanden stonden, ik begreep wel echt intern, maar ik kan me dat niet voorstellen. Het maakt ook niet uit, we zien wel hoe het verloopt!
We mogen nu gewoon langs, alleen maar 1 persoon per dag, verder veel appen en bellen, hij is weer helemaal goed verstaanbaar gelukkig, dus er is veel contact, super fijn!
Hoe gaat het met jouw vader? En mentaal? Heeft hij een trauma of kan hij er goed mee omgaan?
Mijn moeder is gelukkig ook nog fit, dus ze kan mijn vader ook goed ondersteunen als hij thuis komt, ik weet niet precies waarvoor die zes maanden stonden, ik begreep wel echt intern, maar ik kan me dat niet voorstellen. Het maakt ook niet uit, we zien wel hoe het verloopt!
We mogen nu gewoon langs, alleen maar 1 persoon per dag, verder veel appen en bellen, hij is weer helemaal goed verstaanbaar gelukkig, dus er is veel contact, super fijn!
Hoe gaat het met jouw vader? En mentaal? Heeft hij een trauma of kan hij er goed mee omgaan?
maandag 11 mei 2020 om 20:51
Dankjewel!! Lief van je!Schatkaart schreef: ↑11-05-2020 09:44Goed om te horen dat er vooruitgang in zit! Lijkt mij ook heel lastig om dan dromen van de realiteit te onderscheiden als je dromen gedurende zo’n lange periode als de realiteit hebben gevoeld.
Kun je nagaan hoe lang de nasleep nog is... wel goed om te lezen in ieder geval! Succes nog met de revalidatie van je vader.
maandag 11 mei 2020 om 21:03
Fijn dat je in ieder geval langs kan gaan!Decadence schreef: ↑11-05-2020 20:50@apple
Mijn moeder is gelukkig ook nog fit, dus ze kan mijn vader ook goed ondersteunen als hij thuis komt, ik weet niet precies waarvoor die zes maanden stonden, ik begreep wel echt intern, maar ik kan me dat niet voorstellen. Het maakt ook niet uit, we zien wel hoe het verloopt!
We mogen nu gewoon langs, alleen maar 1 persoon per dag, verder veel appen en bellen, hij is weer helemaal goed verstaanbaar gelukkig, dus er is veel contact, super fijn!
Hoe gaat het met jouw vader? En mentaal? Heeft hij een trauma of kan hij er goed mee omgaan?
Ik denk echt dat het veel eerder dan 6 maanden gaat zijn, maar ik kan me ook voorstellen dat ze de verwachtingen niet te hoog willen zetten. Hopelijk maakt hij gauw stappen.
Met mijn vader gaat het heel erg goed, vooral mentaal. Hij kan zich niks meer herinneren tussen zijn laatste telefoontje met mijn moeder voor de IC en dat hij eigenlijk weer op de gewone afdeling was. Hij weet dus ook niks meer van het delier etc, wat heel fijn is!
Hij zegt ook: jullie hebben het mentaal zwaarder (gehad) dan ik. En dat klopt denk ik wel.
Het enige wat hij nu stom vindt is dat de stappen hem nog niet snel genoeg gaan, terwijl hij dus super snel gaat! Ik heb mijn ongeduldigheid niet van een vreemde.
Hopelijk is jouw vader ook niet zo getraumatiseerd
