Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Vraag aan leerkrachten/ouders mbt Corona (basisonderwijs)
zondag 3 mei 2020 om 08:47
Sinds de nieuwsberichten over de ‘nieuwe’ kinderziekte al dan niet gerelateerd aan Corona en het Duitse onderzoek waaruit blijkt dat kinderen net zo besmettelijk zijn als volwassenen (maar het minder uitscheiden doordat ze minder klachten hebben) vroeg ik me af in hoeverre er al ouders en leerkrachten hebben aangeven geen les te willen geven/hun kind 11 mei niet naar school te laten gaan.
Hoe wordt dit door jullie school opgepakt? Is hier ruimte voor deze bezorgdheid of wordt er met (zachte) dwang toch wel min of meer aangegeven dat het de bedoeling is dat je gewoon komt werken/je kind gewoon komt brengen?
Ik heb begrepen dat de leerplicht opgeschort is (in de zin van dat de leerplichtambtenaar geen boetes uitdeelt als kind niet komt) er alleen is zodat de staat niet aansprakelijk gesteld kan worden als jouw kind toch (ernstig) ziek wordt.
Vandaar mijn vraag hoe dit in de praktijk opgepakt wordt.
Hoe wordt dit door jullie school opgepakt? Is hier ruimte voor deze bezorgdheid of wordt er met (zachte) dwang toch wel min of meer aangegeven dat het de bedoeling is dat je gewoon komt werken/je kind gewoon komt brengen?
Ik heb begrepen dat de leerplicht opgeschort is (in de zin van dat de leerplichtambtenaar geen boetes uitdeelt als kind niet komt) er alleen is zodat de staat niet aansprakelijk gesteld kan worden als jouw kind toch (ernstig) ziek wordt.
Vandaar mijn vraag hoe dit in de praktijk opgepakt wordt.
zondag 3 mei 2020 om 21:57
Thuisonderwijs. Want kinderen gaan de helft van de tijd naar school en de andere helft van de tijd krijgen ze thuiswerk.
zondag 3 mei 2020 om 22:09
Ik neem aan dat als je kind thuis zit met een snotneus, je via de juf wel wat huiswerk enzo kan krijgen.
zondag 3 mei 2020 om 22:55
Het zal niet overal hetzelfde zijn, maar hier gaan ze de ene dag naar school, krijgen dan instructie en les en aan de hand daarvan, werk mee voor de dag erna als huiswerk. Afstandsonderwijs wordt niet meer gedaan.
Omdat er zo stellig door scholen wordt gezegd dat ze geen afstandsonderwijs gaan geven aan degenen die hun kinderen nog thuishouden (uit angst of risicogroep), vraag ik me dus af wat er gaat gebeuren iedere keer dat er een kind verkouden is/hoest/verhoging heeft en dus wel moet thuisblijven.
zondag 3 mei 2020 om 22:58
Mijn kind heeft wegens ziekte soms weken achter elkaar niet naar school gekund de afgelopen jaren, maar we kregen nooit echt goed thuiswerk. Af en toe een werkblaadje ofzo. Gewoon een drama om dat voor elkaar te krijgen en ik heb er heel wat instanties bijgehaald. Op geen enkele manier kwam dat van de grond.SallySpectra* schreef: ↑03-05-2020 22:09Ik neem aan dat als je kind thuis zit met een snotneus, je via de juf wel wat huiswerk enzo kan krijgen.
maandag 4 mei 2020 om 05:08
Ik vind het maar vreemd dat sommige basisscholen weigeren nog afstandsonderwijs aan te bieden. Er zullen toch kinderen thuis onderwijs moeten krijgen omdat ze bijv verkouden zijn etc en niet naar school kunnen. Zij zullen toch onderwijs moeten krijgen.
Hieronder belicht Rosanne Hertsenberg het probleem van het testbeleid op scholen. Het is onduidelijk hoe er getest gaat worden als er een Covid-19 besmetting op een school wordt geconstateerd.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/05/02/t ... m=20200503
Testen we straks de klas of wachten we weer af?
Rosanne Hertzberger
2 mei 2020
Rosanne Hertzberger
Ik zie de kleuterklas van mijn oudste al voor me, vrolijk rondbanjerend in de klas. Ze vegen hun snottebellen af met hun mouw. Ze mogen de juf niet knuffelen maar vergeten dat soms in alle opwinding. De leerkrachten hebben de kinderen gemist. Maar sommigen zijn ook hartstikke bezorgd. Bijna een kwart van de leerkrachten in het basisonderwijs is boven de 55. Het zijn ‘gewone’ Nederlanders. Een fiks aantal kampt met suikerziekte, een hartziekte, is kankerpatiënt of heeft een kwetsbare partner. Deze week doen ze nog braaf ‘stoepkoffie’ en zwaaien ze op veilige afstand naar hun kleinkinderen. Volgende week ravot een tiental kleuters in hun lokaal.
En heus, er worden voorzorgsmaatregelen genomen. De ouders mogen niet naar binnen, er wordt laagdrempelig getest – in theorie dan. De praktijk is altijd weerbarstiger. We vergeten vaak naar de mensen zélf te kijken, maar bestuderen protocollen en beslisbomen. Iedereen is nog huiveriger dan normaal om daar van af te wijken. ‘We volgen de richtlijnen’, luidt de mantra. Maar ik vind het geruststellender als een organisatie nu zegt: wij zijn niet bang om zo nodig van de richtlijnen af te wijken.
De scholen gaan weer open – ondanks het ontbreken van een agressieve aanpak van het virus. Zo’n aanpak, een krachtige combinatie van testen, contacten traceren, isoleren, grenzen bewaken en mondkapjes, lijkt goed te werken in Zuidoost-Azië. Maar in Nederland werden zulke maatregelen keer op keer afgedaan als ‘werkt niet’, ‘lukt niet’, ‘ kan niet’, ‘is niet waterdicht’, ‘geeft schijnveiligheid’, ‘te laat’ of ‘te vroeg’.
Mondkapjes waren onzinnig en dat stelletje amateurs buiten de zorginstellingen kon niet worden vertrouwd om er op verantwoordelijke manier eentje te maken of te gebruiken. Contacten traceren was met de hand te veel werk en met de app veel te riskant, ook al staat Nederland in de rij om zijn data aan Facebook en Google te doneren.
En testen? Ook dat bleef lastig lastig lastig omdat het simpelweg aan capaciteit ontbrak. Een tiental diagnostische labs in eigen land en in Duitsland hoort het telkens weer met verbazing aan; zij draaien bijna allemaal op halve kracht. Het ontbrak niet aan capaciteit, maar aan vraag, beleid, visie en samenwerking. In werkelijkheid zat diagnostisch Nederland vooral vast in een woud van certificeringen en accreditaties en incompatibele systemen waardoor je misschien wel kon testen, maar de uitslagen niet bij de burger kon krijgen. In een tijd waarin we met z’n allen ongeveer een miljard per dag armer worden, was het regelmatig onduidelijk waar de rekening naar toe moest.
Maar het ontbrak vooral aan iemand die met zijn vuist op tafel sloeg, een microbiologen-Gommers, iemand die zei: ‘Voorwaarts! Dat virus moet eronder’. Nee hoor, men zei: ‘Kan niet’, ‘lukt niet’, ‘te laat’, ‘te duur’, ‘te moeilijk’. En soms zelfs ‘niet nodig’. Nota bene de baas van de GGD, Sjaak de Gouw, de organisatie die in dit land verantwoordelijk is voor infectieziektebestrijding, gaf toe het nut van testen niet in te zien en hetzelfde gold voor het opleiden van een leger contacttraceerders. Zo langzamerhand moeten we ons afvragen of hij de juiste man op de juiste plek is.
Kortom, ik snap de huivering bij ouders en leerkrachten. Een week voor de heropening van de scholen geven de protocollen nog niet echt veel vertrouwen. ‘Leerlingen met klachten worden zo mogelijk getest door de GGD.’ Nadrukkelijk onder het voorbehoud ‘zo mogelijk’. Of kijk bij de veelgestelde vragen: Wat is de route voor het aanvragen van testen? En dan letterlijk: Het RIVM wijst naar de GGD, en de GGD verwijst naar scholen en bedrijfsarts. Antwoord: „Het staat op dit moment niet vast”. Interpretatie: jouw besmetting op school is niemands probleem.
En wat gebeurt er precies bij een bevestigde besmetting op school? Wordt de hele klas getest? De hele school? De ouders? De leerkrachten? Of gewoon, op zijn Hollands, beetje thuis afwachten of er iets gebeurt.
Met uitzondering van een aantal regio’s krijg ik niet de indruk dat de GGD erbovenop zit. Dat er iemand snel voor de deur staat of überhaupt de telefoon opneemt bij onraad, laat staan dat ze met een team Covid-19-brandjes komen blussen.
Laten we hopen dat de zomer dan maar iets gaat doen aan dit virus.
Rosanne Hertzberger is microbioloog.
Hieronder belicht Rosanne Hertsenberg het probleem van het testbeleid op scholen. Het is onduidelijk hoe er getest gaat worden als er een Covid-19 besmetting op een school wordt geconstateerd.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/05/02/t ... m=20200503
Testen we straks de klas of wachten we weer af?
Rosanne Hertzberger
2 mei 2020
Rosanne Hertzberger
Ik zie de kleuterklas van mijn oudste al voor me, vrolijk rondbanjerend in de klas. Ze vegen hun snottebellen af met hun mouw. Ze mogen de juf niet knuffelen maar vergeten dat soms in alle opwinding. De leerkrachten hebben de kinderen gemist. Maar sommigen zijn ook hartstikke bezorgd. Bijna een kwart van de leerkrachten in het basisonderwijs is boven de 55. Het zijn ‘gewone’ Nederlanders. Een fiks aantal kampt met suikerziekte, een hartziekte, is kankerpatiënt of heeft een kwetsbare partner. Deze week doen ze nog braaf ‘stoepkoffie’ en zwaaien ze op veilige afstand naar hun kleinkinderen. Volgende week ravot een tiental kleuters in hun lokaal.
En heus, er worden voorzorgsmaatregelen genomen. De ouders mogen niet naar binnen, er wordt laagdrempelig getest – in theorie dan. De praktijk is altijd weerbarstiger. We vergeten vaak naar de mensen zélf te kijken, maar bestuderen protocollen en beslisbomen. Iedereen is nog huiveriger dan normaal om daar van af te wijken. ‘We volgen de richtlijnen’, luidt de mantra. Maar ik vind het geruststellender als een organisatie nu zegt: wij zijn niet bang om zo nodig van de richtlijnen af te wijken.
De scholen gaan weer open – ondanks het ontbreken van een agressieve aanpak van het virus. Zo’n aanpak, een krachtige combinatie van testen, contacten traceren, isoleren, grenzen bewaken en mondkapjes, lijkt goed te werken in Zuidoost-Azië. Maar in Nederland werden zulke maatregelen keer op keer afgedaan als ‘werkt niet’, ‘lukt niet’, ‘ kan niet’, ‘is niet waterdicht’, ‘geeft schijnveiligheid’, ‘te laat’ of ‘te vroeg’.
Mondkapjes waren onzinnig en dat stelletje amateurs buiten de zorginstellingen kon niet worden vertrouwd om er op verantwoordelijke manier eentje te maken of te gebruiken. Contacten traceren was met de hand te veel werk en met de app veel te riskant, ook al staat Nederland in de rij om zijn data aan Facebook en Google te doneren.
En testen? Ook dat bleef lastig lastig lastig omdat het simpelweg aan capaciteit ontbrak. Een tiental diagnostische labs in eigen land en in Duitsland hoort het telkens weer met verbazing aan; zij draaien bijna allemaal op halve kracht. Het ontbrak niet aan capaciteit, maar aan vraag, beleid, visie en samenwerking. In werkelijkheid zat diagnostisch Nederland vooral vast in een woud van certificeringen en accreditaties en incompatibele systemen waardoor je misschien wel kon testen, maar de uitslagen niet bij de burger kon krijgen. In een tijd waarin we met z’n allen ongeveer een miljard per dag armer worden, was het regelmatig onduidelijk waar de rekening naar toe moest.
Maar het ontbrak vooral aan iemand die met zijn vuist op tafel sloeg, een microbiologen-Gommers, iemand die zei: ‘Voorwaarts! Dat virus moet eronder’. Nee hoor, men zei: ‘Kan niet’, ‘lukt niet’, ‘te laat’, ‘te duur’, ‘te moeilijk’. En soms zelfs ‘niet nodig’. Nota bene de baas van de GGD, Sjaak de Gouw, de organisatie die in dit land verantwoordelijk is voor infectieziektebestrijding, gaf toe het nut van testen niet in te zien en hetzelfde gold voor het opleiden van een leger contacttraceerders. Zo langzamerhand moeten we ons afvragen of hij de juiste man op de juiste plek is.
Kortom, ik snap de huivering bij ouders en leerkrachten. Een week voor de heropening van de scholen geven de protocollen nog niet echt veel vertrouwen. ‘Leerlingen met klachten worden zo mogelijk getest door de GGD.’ Nadrukkelijk onder het voorbehoud ‘zo mogelijk’. Of kijk bij de veelgestelde vragen: Wat is de route voor het aanvragen van testen? En dan letterlijk: Het RIVM wijst naar de GGD, en de GGD verwijst naar scholen en bedrijfsarts. Antwoord: „Het staat op dit moment niet vast”. Interpretatie: jouw besmetting op school is niemands probleem.
En wat gebeurt er precies bij een bevestigde besmetting op school? Wordt de hele klas getest? De hele school? De ouders? De leerkrachten? Of gewoon, op zijn Hollands, beetje thuis afwachten of er iets gebeurt.
Met uitzondering van een aantal regio’s krijg ik niet de indruk dat de GGD erbovenop zit. Dat er iemand snel voor de deur staat of überhaupt de telefoon opneemt bij onraad, laat staan dat ze met een team Covid-19-brandjes komen blussen.
Laten we hopen dat de zomer dan maar iets gaat doen aan dit virus.
Rosanne Hertzberger is microbioloog.
maandag 4 mei 2020 om 06:13
Maar hoe moeten leerkrachten, die inmiddels gewoon weer voor de groep, staan dit realiseren? Hier werd voor de vakantie instructie gegeven via Microsoft teams. Daarnaast leverden Ze dag en weektaken aan en beantwoordden ze vragen via de mail. Dat is niet haalbaar als de leerkrachten de ene helft van de week groep a lesgeven en de andere helft van de week groep b. De instructies via teams zal weg vallen.
Het zal best mogelijk zijn om de materialen van school thuis te blijven gebruiken (boeken ed), de weektaak doorsturen ook maar leerkrachten kunnen niet op allebei evenveel blijven inzetten. Een vraag beantwoorden via de mail zal ook nog wel lukken maar dan na schooltijd en beperkt. Dus een vraag stellen en snel antwoord krijgen is gewoon niet mogelijk. De leerkracht is bezig met de kinderen die fysiek voor zijn of haar neus zitten.
Ik persoonlijk zou graag zien dat leerkrachten al zover zouden zijn dat thuiszitters van 9 tot 9.30 mee kunnen kijken met de instructie van taal en van 10 uur tot 10.30 met de instructie van rekenen die toch al gegeven wordt in de groep. Vragen stellen is dan alsnog lastig. Maar het onderwijs is niet zo ver. En hoe zit dat met de privacy van de leerlingen en leerkracht? Bovendien is dat voor leerkrachten ook je erg kwetsbaar opstellen. Als je dan een keer een foutje maakt zien ouders dat meteen en kan alles wat je zegt of doet uitvergroot worden of op facebook oid verschijnen. Ik snap de angst daarvoor ook erg goed. Zou daar zelf ook niet op zitten te wachten.
maandag 4 mei 2020 om 07:35
Precies dat, op het voortgezet lijkt eea toch wat beter te lukken ( oudere dochter ) bij zoon sbo gaat dit allemaal niet zo soepel.duizel schreef: ↑04-05-2020 06:13Maar hoe moeten leerkrachten, die inmiddels gewoon weer voor de groep, staan dit realiseren? Hier werd voor de vakantie instructie gegeven via Microsoft teams. Daarnaast leverden Ze dag en weektaken aan en beantwoordden ze vragen via de mail. Dat is niet haalbaar als de leerkrachten de ene helft van de week groep a lesgeven en de andere helft van de week groep b. De instructies via teams zal weg vallen.
Het zal best mogelijk zijn om de materialen van school thuis te blijven gebruiken (boeken ed), de weektaak doorsturen ook maar leerkrachten kunnen niet op allebei evenveel blijven inzetten. Een vraag beantwoorden via de mail zal ook nog wel lukken maar dan na schooltijd en beperkt. Dus een vraag stellen en snel antwoord krijgen is gewoon niet mogelijk. De leerkracht is bezig met de kinderen die fysiek voor zijn of haar neus zitten.
Ik persoonlijk zou graag zien dat leerkrachten al zover zouden zijn dat thuiszitters van 9 tot 9.30 mee kunnen kijken met de instructie van taal en van 10 uur tot 10.30 met de instructie van rekenen die toch al gegeven wordt in de groep. Vragen stellen is dan alsnog lastig. Maar het onderwijs is niet zo ver. En hoe zit dat met de privacy van de leerlingen en leerkracht? Bovendien is dat voor leerkrachten ook je erg kwetsbaar opstellen. Als je dan een keer een foutje maakt zien ouders dat meteen en kan alles wat je zegt of doet uitvergroot worden of op facebook oid verschijnen. Ik snap de angst daarvoor ook erg goed. Zou daar zelf ook niet op zitten te wachten.
Zet een camera aan en laat de de thuisblijvers met de uitleg meekijken.
Zoon doet het thuis overigens stukken beter dan in de klas, meer concentratie vooral.
We gaan het zien, maar wij houden zoon nog even thuis, zijn vader valt in een risisco groep en veel is toch nog niet helemaal duidelijk. Daarnaast als toch blijkt dat kinderen meer besmettelijk zijn wordt het weer teruggedraaid.
En ja wat gaan ze doen als er een kind of leerkracht of ouder van een leerling ziek is, melden? het maar laten gaan en we zien het wel? Hier op school bleek dat in februari een leerkracht corona had, dit hoorden we pas toen de scholen eenmaal gesloten waren, om precies te zijn dit vertelde de groepsleerkracht half april pas.
Iets met privacy begrijp ik wel hoor maar als er toen al niets gezegd is wat gaat er nu gebeuren. Hoewel een naam hoeft natuurlijk niet genoemd te worden. ( Met verdenking of constatering hoofdluis krijg je ook meteen een brief mee in die optiek is het melden van een besmetting mi ook een plicht)
Nu zijn wij in de positie dat thuiswerken en onderwijs goed te combineren is bij veel ouders zal ook dit een issue zijn. En ook dat speelt mee, onze zoon gaat eigenlijk beter qua emoties ( ASS ) is rustiger meer concentratie kortom zo heeft iedereen zijn eigen afwegingen en als je dit naar school en of Leerplicht kan onderbouwen lijkt het mij niet voor grote problemen te zorgen.
maandag 4 mei 2020 om 07:40
Hier werd gewoon wekelijks de planning over de schutting gekieperd. Dat zou toch mogelijk moeten blijven.duizel schreef: ↑04-05-2020 06:13Maar hoe moeten leerkrachten, die inmiddels gewoon weer voor de groep, staan dit realiseren? Hier werd voor de vakantie instructie gegeven via Microsoft teams. Daarnaast leverden Ze dag en weektaken aan en beantwoordden ze vragen via de mail. Dat is niet haalbaar als de leerkrachten de ene helft van de week groep a lesgeven en de andere helft van de week groep b. De instructies via teams zal weg vallen.
Het zal best mogelijk zijn om de materialen van school thuis te blijven gebruiken (boeken ed), de weektaak doorsturen ook maar leerkrachten kunnen niet op allebei evenveel blijven inzetten. Een vraag beantwoorden via de mail zal ook nog wel lukken maar dan na schooltijd en beperkt. Dus een vraag stellen en snel antwoord krijgen is gewoon niet mogelijk. De leerkracht is bezig met de kinderen die fysiek voor zijn of haar neus zitten.
