Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Wat brengt deze vreemde tijd jou?

21-03-2020 21:16 65 berichten
Iedereen is zijn of haar ritme kwijt. Nederland staat op zijn kop. Er gebeuren ook hele mooie dingen. Het applaus bijvoorbeeld, de steunbetuigingen. Helaas ook veel mensen die dwarsliggen, maar ik focus me nu even op het positieve. Ook in het klein. Iedereen leert iets hiervan, daar ben ik van overtuigd. En ik ben benieuwd wat dat bij jullie is!
TO trapt af. Ik leer om te gaan met mijn verlatingsangst! Echt een geweldige oefening dit. En ik heb al een paar mooie voornemens gemaakt voor na deze tijd. Heb even goed de tijd gehad om overal bij stil te staan. Werk, relatie, hobby enz.
Dingen loslaten en relativeren.
Mijn man is arts en hij werkt nu bijna constant en komt alleen nog thuis slapen, hij staat onder enorme druk en dat is wel moeilijk om mee om te gaan.
Ook voor de kinderen en zeker de jongste die er niet zoveel van begrijpt.
Stilstaan bij wat écht belangrijk is nu.
Alle reacties Link kopieren
Ik pas op mijn neefje.... Heel gezellig.
Alle reacties Link kopieren
Wat een mooie manier van omdenken. Daar doe ik wel graag aan mee eigenlijk, ook al ben ik pas net nieuw op het forum (heb ook wat tijd over geloof ik).
Meer praktisch gezien dit, maar heb afgelopen week meerdere sollicitatiegesprekken over video gehad, dat is echt heel vreemd. Zeker als je presentaties erbij moet geven. Wel veel van geleerd.
Ik vind het echt positief dat veel mensen inclusief mezelf meer stil staan bij wat je echt hebt. Een tijd van bezinning. Kijken wat nu belangrijk is. Én klusjes afmaken waar je niet aan toe kwam.
Alle reacties Link kopieren
Ik merk dat ik vooral bang ben en ik voel mij nietig. Het besef dat iets wat zo surrealistisch is zo groot kan worden. Ik werk in de zorg en merk dat mijn cliënten onrustig en angstig zijn. Een cliënt zei “ dit is nog veel erger dan oorlog”. Ik had de tranen in mijn ogen. Arm mensje. Ik besef nu dat ik zo blij mag zijn dat ik gezond ben(nog). En als dit over is wil ik mij niet meer druk maken om futteliteiten. Dan wil ik nog meer gaan genieten van alles om mij heen. Dit wat er nu gebeurt drukt mij zo met de neus op de feiten.
Alle reacties Link kopieren
Dat ik heel veel geduld blijk te bezitten met een peuter van 3,5.
Ik kom zo van m'n dagelijkse tripje af naar de supermarkt. Bewuster denken over wat nodig is en waar ik creatiever mee kan zijn.
Tijd om eindelijk de manuscripten voor mijn publicaties af te maken. Op werk had ik daar geen tijd voor vanwege laboratorium werk dat gedaan moest worden. Nu moeten wij thuiswerken en is het de ideale tijd om ze af te maken.
Dwarrel75 schreef:
21-03-2020 21:28
En als dit over is wil ik mij niet meer druk maken om futteliteiten. Dan wil ik nog meer gaan genieten van alles om mij heen. Dit wat er nu gebeurt drukt mij zo met de neus op de feiten.

Inderdaad. :thumbsup:

En stilstaan bij de dingen die écht waardevol zijn, zoals mijn gezin.
Alle reacties Link kopieren
Ik zag er na mijn zwangerschapsverlof best tegenop om te gaan werken. Niet omdat mijn werk niet leuk is (integendeel!), maar mijn hummeltje bij iemand anders...? Brrrr!! Ik werk de komende periode thuis (tot zeker 6 april, ik vermoed langer) en ondanks dat thuiswerken met een baby soms best uitdagend is, geniet ik extra van dit "extra zwangerschapsverlof". (ik heb welgeteld 1.5 week op kantoor gewerkt voordat de maatregelen ingingen) beste van twee werelden: werken is leuk en onze baby lekker thuis bij ons!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ineens weer meer met vriendinnen aan het bellen. Dat deed ik niet zo vaak meer maar ineens merk ik dat ik er in dit soort tijden veel behoefte aan heb.

Daarnaast merk ik nu hoe naar ik het vind dat ik niet bij mijn ouders langs kan, maar ik wil ze echt niet in gevaar brengen. Iets dat ik zo vanzelfsprekend vond, om regelmatig even binnen te lopen, en nu kan het ineens niet meer. Daar wil ik straks heel bewust van gaan genieten weer.
Alle reacties Link kopieren
Ik leer wel mijn verwachtingen los te laten en me meer in anderen (in dit geval gezinsleden) in te leven. Zo had ik voor de oudste op dag 1 al een tyoecursus bedacht. Omdat ik dat zelf leuk zou hebben gevonden eb ik de lat graag hoog leg. Dat dat helemaal niet bij haar past, wees mijn man me op. En na een week samen thuis moet ik hem helema gelijk geven...
Vooral heel veel ziejewels.

Zie je wel, dat al die mensen die hopen geld verdienen met gebakken lucht best gemist kunnen worden in tegenstelling tot de mensen die voor een schijtloontje 'het land draaiende houden'. Zie je wel, dat natuur en milieu er een stuk van opknappen als we een paar weken niet als idioten rond lopen te rijden en te vliegen. Zie je wel, dat het een stom idee was om de zorg helemaal uit te kleden.

Ik zou denken dat dit voor iedereen heel verhelderend moet zijn, maar ik ben cynisch genoeg om te vrezen dat de boel na dit gedoe weer gewoon op de oude voet verder gaat.
anoniem_648c663507eb3 wijzigde dit bericht op 21-03-2020 21:50
0.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
madamecannibale schreef:
21-03-2020 21:44
Daarnaast merk ik nu hoe naar ik het vind dat ik niet bij mijn ouders langs kan, maar ik wil ze echt niet in gevaar brengen. Iets dat ik zo vanzelfsprekend vond, om regelmatig even binnen te lopen, en nu kan het ineens niet meer. Daar wil ik straks heel bewust van gaan genieten weer.
Mooi voornemen. Het is ook vaak zo fijn om mensen weer te zien als je ze een tijd niet hebt gezien, brengt weer even het besef dat je veel van ze houdt. Bij mij althans.
Alle reacties Link kopieren
Skittelkat schreef:
21-03-2020 21:49
Mooi voornemen. Het is ook vaak zo fijn om mensen weer te zien als je ze een tijd niet hebt gezien, brengt weer even het besef dat je veel van ze houdt. Bij mij althans.
Inderdaad, het zet weer in perspectief wat echt belangrijk is. En ik hoop mijn ouders nog heel lang te kunnen bezoeken, die paar weken (of misschien maanden nu) maken we hopelijk straks weer helemaal goed!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb besloten mijn zoontje van 2 jaar een halve dag minder naar het kinderdagverblijf te laten gaan zodat we samen muziekles kunnen gaan volgen. Een gedachte waar ik al langer mee speelde, maar die ik nu pas realiteit ga maken nu ik merk hoe heerlijk ik het vind dat ons zoontje even niet naar het kinderdagverblijf hoeft!
Alle reacties Link kopieren
Corona tijd zorgt ervoor dat Joost Vullings veel op tv is kennelijk. Hij zit nu ook bij dit was het nieuws.

Het zal vast een sympathieke man zijn, maar ik schrik altijd als ik hem zie. Hij lijkt sprekend op mijn overleden vader. Die minder sympathiek was.
...
Ik ga een hoop dingen die ik eigenlijk voor lief nam nu veel meer waarderen. Gewoon bij mijn ouders op visite kunnen en ze een knuffel geven, bijvoorbeeld. Verjaardagen vieren... God wat liep ik altijd te zeiken.... Alwéér een verjaardag, alwéér een feestdag die mijn familie gezamelijk wil doorbrengen... En nu mis ik het :facepalm:
snoepzak schreef:
21-03-2020 21:46
Ik leer wel mijn verwachtingen los te laten en me meer in anderen (in dit geval gezinsleden) in te leven. Zo had ik voor de oudste op dag 1 al een tyoecursus bedacht. Omdat ik dat zelf leuk zou hebben gevonden eb ik de lat graag hoog leg. Dat dat helemaal niet bij haar past, wees mijn man me op. En na een week samen thuis moet ik hem helema gelijk geven...
Wat goed! Ook heel belangrijk, zien wat niét bij haar past.
Alle reacties Link kopieren
Ik merk nu al dat ik toch best wel veel geld uitgeef aan leuke dingen: lunchen, uit eten, shoppen. Mijn spaarrekening wordt goed gespekt deze weken..

En dat ik het echt getroffen heb met mijn vriend! We zijn nog maar 8 maand samen, wonen al samen, en we hebben gewoon geen strubbelingen. Zelfs niet nu we beide thuis werken en elkaar de hele dag zien. We proberen ook echt een beetje te genieten van zoveel tijd samen.

En.. Ik ben zo blij met mijn baan! Ik klaag wel eens dat het best druk en stressvol is, maar nu ik hele dagen thuis ben, merk ik toch echt wel hoe leuk mijn baan eigenlijk is en hoe blij ik ermee mag zijn. Teveel vrije tijd in je leven gaat ook vervelen, niks mis met lekker druk zijn!
Dwarrel75 schreef:
21-03-2020 21:28
Ik merk dat ik vooral bang ben en ik voel mij nietig. Het besef dat iets wat zo surrealistisch is zo groot kan worden. Ik werk in de zorg en merk dat mijn cliënten onrustig en angstig zijn. Een cliënt zei “ dit is nog veel erger dan oorlog”. Ik had de tranen in mijn ogen. Arm mensje. Ik besef nu dat ik zo blij mag zijn dat ik gezond ben(nog). En als dit over is wil ik mij niet meer druk maken om futteliteiten. Dan wil ik nog meer gaan genieten van alles om mij heen. Dit wat er nu gebeurt drukt mij zo met de neus op de feiten.
Dus jij ziet de patiënten daadwerkelijk. Dan wordt het helemaal heftig. Ik heb nog geen ziek persoon gezien, zelfs niet op tv. En in al die tijd nog maar 1 mondkapje.
Alle reacties Link kopieren
Ik verwonder me en toch wist ik het wel, dat de mens nooit het fijne zal begrijpen van wat het leven is.

Een wezentje wat zichzelf gebouwd heeft, niet echt leeft en ook niet dood is, en wat tot taak heeft zichzelf te vermenigvuldigen en de mens begrijpt toch niet wat het precies is en waarom dat zo werkt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Ik merk dat ik best goed in het hier en nu kan leven. Dat is fijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven