Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Wat mis ik mijn werk!
vrijdag 27 maart 2020 om 06:22
Hoi!
Er zijn natuurlijk al redelijk wat hetzelfde soort topics, maar deze gaat echt over werk.
Ik zit thuis en kan niet thuiswerken. Ik heb (normaal) echt een leuke baan, heb veel sociaal contact. Het is ook een dienstbaar beroep, we maken mensen blij
. Het is geen cruciaal beroep dus ik werk, net als menigen al weken niet.
Ik mis het zo! Ik mis m’n team, m’n andere collega’s, de kantine. Het gebouw! De structuur mis ik ook erg. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik net mijn proeftijd door ben en dus gewoon doorbetaald krijg, maar voor veel collega’s geldt dat niet en dat vind ik ook weer zo naar.
Wie zit ook thuis en mist werken ook zo erg?
Er zijn natuurlijk al redelijk wat hetzelfde soort topics, maar deze gaat echt over werk.
Ik zit thuis en kan niet thuiswerken. Ik heb (normaal) echt een leuke baan, heb veel sociaal contact. Het is ook een dienstbaar beroep, we maken mensen blij
. Het is geen cruciaal beroep dus ik werk, net als menigen al weken niet. Ik mis het zo! Ik mis m’n team, m’n andere collega’s, de kantine. Het gebouw! De structuur mis ik ook erg. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik net mijn proeftijd door ben en dus gewoon doorbetaald krijg, maar voor veel collega’s geldt dat niet en dat vind ik ook weer zo naar.
Wie zit ook thuis en mist werken ook zo erg?
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 27 maart 2020 om 09:08
Dat is zeker waardevol! Daar zal ze super blij mee zijn, wat lief en mooi dat je dat doet! Ik heb postkaarten besteld en ga zelf kaarten maken voor het verzorgingshuis hier aan de overkant.-Bladora- schreef: ↑27-03-2020 08:40Oh het is wat het is, zeker. Maar ik haal normaal zoveel genoegdoening uit mijn werk, dat lukt me niet op die manier in m’n al beperkte sociale leven nu. Ik schrijf elke dag een brief aan m’n oma, die in een verpleeghuis zit en dus geen bezoek mag ontvangen. Dat is ook waardevol.
vrijdag 27 maart 2020 om 09:28
Heel waardevol en ook heel lief.-Bladora- schreef: ↑27-03-2020 08:40Oh het is wat het is, zeker. Maar ik haal normaal zoveel genoegdoening uit mijn werk, dat lukt me niet op die manier in m’n al beperkte sociale leven nu. Ik schrijf elke dag een brief aan m’n oma, die in een verpleeghuis zit en dus geen bezoek mag ontvangen. Dat is ook waardevol.
De enige die er thuis erg last van heeft is onze zoon. Hij mist school, structuur en zijn vrienden.
We nemen het leven per dag. Maken een indeling en planning maar zijn eigenlijk ook erg moe. Van de onzekerheid, niet weten waar we aan toe zijn... na het avondeten douchen we, gaan in pyama en dan op de bank....
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
vrijdag 27 maart 2020 om 10:29
Ik mis de kinderopvang vooral. 
Ik moet thuiswerken, maar met mijn baby / dreumes die net heeft leren kruipen en elke minuut in de gaten gehouden moet worden is het ondoenlijk. Ik kan hem nog niet eens voor de tv zetten want schermen interesseren hem niets. Nou ja, hij wil ze wel proberen om te duwen of in z'n mond te stoppen. Ik vind mijn werk normaal gesproken best leuk, maar heel eerlijk gezegd zou ik liever even niets (hoeven) doen.
Ik moet thuiswerken, maar met mijn baby / dreumes die net heeft leren kruipen en elke minuut in de gaten gehouden moet worden is het ondoenlijk. Ik kan hem nog niet eens voor de tv zetten want schermen interesseren hem niets. Nou ja, hij wil ze wel proberen om te duwen of in z'n mond te stoppen. Ik vind mijn werk normaal gesproken best leuk, maar heel eerlijk gezegd zou ik liever even niets (hoeven) doen.
vrijdag 27 maart 2020 om 11:32
Nee sorry, vind het heerlijk zonder werk. Ben ook niet iemand die zich snel verveeld en zit al sinds de kerst thuis wegens een operatie. Moest net weer beginnen toen dit de kop opstak. Ze zien het nu er niet van in dat ik die paar uur in het OV moet zitten om die kant op te komen dus willen ze wachten tot volgende week.
Weet je, ik vind het heerlijk. Mijn werk is vreselijk en wilde juist de operatie aangrijpen om mijn CV te updaten en te solliciteren, bedenken wat ik nu echt wil. Eh tja... Mijn directe collega's zijn wel heel leuk en die mis ik wel maar verder zal het me een rotzorg zijn. Maar ben dan ook niet 1 van die mensen die zich snel verveelt. Zelfs nu niet
Weet je, ik vind het heerlijk. Mijn werk is vreselijk en wilde juist de operatie aangrijpen om mijn CV te updaten en te solliciteren, bedenken wat ik nu echt wil. Eh tja... Mijn directe collega's zijn wel heel leuk en die mis ik wel maar verder zal het me een rotzorg zijn. Maar ben dan ook niet 1 van die mensen die zich snel verveelt. Zelfs nu niet
vrijdag 27 maart 2020 om 11:53
Dit. Vind het thuis werken met een dreumes van 1,5 best lastig. Je kan net niks. Je bent niet een echt goede ondernemer (eigen bedrijf, draait gewoon door met meer druk dan ooit) en je bent ook niet echt een goede moeder. We maken in de middag wel een lange wandeling (raken niets of niemand aan, zeer rustig niemand in de buurt), maar ik zou willen dat ik de tijd had om leuke dingen met mijn zoontje te doen en het huis lekker te soppen enzo. Nu is het én een puinhoop, én schreeuwen zowel opdrachtgevers als mijn gezin om aandacht. Lastig.Adelaide schreef: ↑27-03-2020 10:29Ik mis de kinderopvang vooral.
Ik moet thuiswerken, maar met mijn baby / dreumes die net heeft leren kruipen en elke minuut in de gaten gehouden moet worden is het ondoenlijk. Ik kan hem nog niet eens voor de tv zetten want schermen interesseren hem niets. Nou ja, hij wil ze wel proberen om te duwen of in z'n mond te stoppen. Ik vind mijn werk normaal gesproken best leuk, maar heel eerlijk gezegd zou ik liever even niets (hoeven) doen.
vrijdag 27 maart 2020 om 12:11
Voor mij is dit topic goed om te lezen. Ik heb een cruciaal beroep en werk sinds twee weken thuis en dan ook nog eens veel meer uren. Daarnaast komt de werkster niet meer dus ik heb het gevoel alleen nog te werken en het huis schoon te maken(boodschappen worden bezorgd gelukkig). Dan hoor en zie(de buren) ik mensen om mij heen die lekker de tuin op orde hebben gebracht, aan het klussen zijn etc. Dat wil ik ook! Door dit topic zie ik weer in dat thuiszitten leuker lijkt dan het is. Ik probeer nu maar te bedenken dat ik mijn overuren op kan nemen als er meer bewegingsvrijheid is.
Sterkte allemaal!
Sterkte allemaal!
vrijdag 27 maart 2020 om 12:37
Ook ik mis mijn werk enorm. Er is bij ons nu minder te doen dan normaal en alle collega’s in risicogroepen zijn verplicht naar huis gestuurd (ik ook). Thuis kan ik eigenlijk niets doen omdat ik hier niet over de juiste spullen beschik. Ik doe mijn werk normaal gesproken met ontzettend veel plezier dus ik snap je helemaal. “Gelukkig” heb ik nu alle tijd voor het thuisonderwijs aan mijn basisschoolkinderen.
vrijdag 27 maart 2020 om 12:42
Ik moet helaas gewoon werken
Ik vond mijn werk al niet meer leuk
En vind het nu als alleenstaande moeder met 3 kinderen thuis die schoolwerk moeten doen heftig en zou liever thuis zijn
Het is een bedrijf in de recreatie sector
Maar toch gooit de baas de tent niet dicht want wil blijven verdienen /uitleveren
Ik vond mijn werk al niet meer leuk
En vind het nu als alleenstaande moeder met 3 kinderen thuis die schoolwerk moeten doen heftig en zou liever thuis zijn
Het is een bedrijf in de recreatie sector
Maar toch gooit de baas de tent niet dicht want wil blijven verdienen /uitleveren
vrijdag 27 maart 2020 om 14:00
Ik mis mijn werk ook. Mijn collega's, de omgeving, het samen goede dingen doen maar ook de lol en domme grapjes tussendoor.
Ik werk thuis gewoon door en het is enorm druk ook nog. Mijn vriend werkt ook thuis en heeft het ook enorm druk. We moeten daarbij ook nog onze dochter helpen met haar huiswerk, ons huishouden doen en ontspannen.
Het is allemaal veel bij elkaar. Werk en privé zijn zo met elkaar verweven nu, de balans zoeken vind ik best lastig. Mijn hulp komt nu ook niet en mijn schoonouders doen op hun oppasdag ook altijd wat in het huishouden. Die dingen moeten we nu allemaal zelf doen dus dat komt er ook nog eens bij. Ik vind het veel en zal blij zijn als we hier allemaal goed en gezond doorheen gekomen zijn.
Soms zou ik willen dat ik de mogelijkheid tot thuiswerken niet had, maar uit de verhalen hier blijkt wel dat dat ook niet ideaal is.
Ons inkomen blijft gelukkig stabiel, dus die zorgen hebben we gelukkig niet. Voor heel veel mensen is hun inkomen nu ook erg onzeker, dus nog extra zorgen.
Ik werk thuis gewoon door en het is enorm druk ook nog. Mijn vriend werkt ook thuis en heeft het ook enorm druk. We moeten daarbij ook nog onze dochter helpen met haar huiswerk, ons huishouden doen en ontspannen.
Het is allemaal veel bij elkaar. Werk en privé zijn zo met elkaar verweven nu, de balans zoeken vind ik best lastig. Mijn hulp komt nu ook niet en mijn schoonouders doen op hun oppasdag ook altijd wat in het huishouden. Die dingen moeten we nu allemaal zelf doen dus dat komt er ook nog eens bij. Ik vind het veel en zal blij zijn als we hier allemaal goed en gezond doorheen gekomen zijn.
Soms zou ik willen dat ik de mogelijkheid tot thuiswerken niet had, maar uit de verhalen hier blijkt wel dat dat ook niet ideaal is.
Ons inkomen blijft gelukkig stabiel, dus die zorgen hebben we gelukkig niet. Voor heel veel mensen is hun inkomen nu ook erg onzeker, dus nog extra zorgen.
vrijdag 27 maart 2020 om 14:04
Dat heb ik dus ook dat ik beetje vergeet welke dag het is.
Elke dag is nu een beetje hetzelfde.(behalve het weekend dan is mijn vriend vrij)
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
vrijdag 27 maart 2020 om 15:37
Ik merk dat veel mensen er nu achter komen dat de hele dag thuis zijn, niet alleen maar leuk is. Ik ben chronisch ziek en veel thuis. Als ik mensen vertel dat ik mijn werk mis, mijn lieve collega's die ik had, de contacten op het werk enz, dan is dat vaak niet zo makkelijk voor te stellen voor anderen. Heb het idee dat mensen het nu beter gaan begrijpen. Mensen voelen zich nu opgesloten in huis, terwijl de meeste nog de gezondheid hebben om bijv in de tuin te werken, hobby's op te pakken enz. Dingen die voor veel chronisch zieken niet eens mogelijk zijn.
