Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Wie herkent dit ook? Positiever door quarantaine
vrijdag 24 april 2020 om 13:34
Julia heeft al 5 jaar last van depressies, maar door corona voelt ze zich juist beter – en ze is niet de enige https://www.volkskrant.nl/a-bfc640cc
Ik herken dit ook heel erg. Voor mij voelt de quarantaine als een verademing. Wie heeft dat nog meer?
Ik herken dit ook heel erg. Voor mij voelt de quarantaine als een verademing. Wie heeft dat nog meer?
zaterdag 25 april 2020 om 13:16
Ik lees mee.
Ik merk dat de kinderen meer rust hebben in hun hoofd door het thuis zitten. Hoewel we niet veel naar buiten gaan (af en toe een wandeling buiten) merk ik dat ze dit langzame tempo nodig hadden. Mijn dochter voelde steeds zo opgejaagd door de snelheid waarmee alles ging (school, hobby's, sporten, vriendinnen, studeren, toetsen) dat het leek alsof ze af stevende op een mini burnout. En toen viel alles stil. Resetten.
Ze slaapt beter, is beter gehumeurd, we lopen af en toe naar buiten, eten ergens een ijsje, of ze gaat fietsen.
Ik merk nu pas hoe opgejaagd we normaal gesproken leven, ook de jeugd...corona was nodig om te resetten
Ik merk dat de kinderen meer rust hebben in hun hoofd door het thuis zitten. Hoewel we niet veel naar buiten gaan (af en toe een wandeling buiten) merk ik dat ze dit langzame tempo nodig hadden. Mijn dochter voelde steeds zo opgejaagd door de snelheid waarmee alles ging (school, hobby's, sporten, vriendinnen, studeren, toetsen) dat het leek alsof ze af stevende op een mini burnout. En toen viel alles stil. Resetten.
Ze slaapt beter, is beter gehumeurd, we lopen af en toe naar buiten, eten ergens een ijsje, of ze gaat fietsen.
Ik merk nu pas hoe opgejaagd we normaal gesproken leven, ook de jeugd...corona was nodig om te resetten
zaterdag 25 april 2020 om 18:39
Voor mij heeft het ook niks met fomo te maken. Ik heb gewoon veel minder prikkels door thuiswerken, minder in de auto, geen files, de stress en emoties van anderen om me heen en meer tijd voor mezelf.ClaireSophie schreef: ↑25-04-2020 12:59Maar zitten jullie in quarantaine dan?
Ik ga gewoon de deur nog uit voor boodschappen, een wandeling en plantjes halen voor in de tuin.
Waarom zou je al tig weken binnen blijven? Een boodschapje kan, een wandeling mag!
Verder, fomo (fear of missing out) is mij compleet onbekend dus ik herken weinig uit het nieuwsbericht. Mensen doen negen van de tien keer zichzelf die drukte aan.
Qurantaine zit ik ook niet in. Wandelen, boodschappen, af en toe een vriendin, mn ouders en zusje op afstand zien. Thuis is voor mij opladen en daar vallen mn partner, ouders, vriendinnen en zusje ook onder. Mn collega's en niet
zondag 26 april 2020 om 11:32
Wat fijn voor je dochter!Gordi schreef: ↑25-04-2020 08:40Ik herken het niet bij mezelf naar zie het wel in mijn dochter. Ze is een erg introvert en prikkelgevoelig kind. Onlangs is er een zeer lichte vorm van autisme vastgesteld. Zij bloeit nu echt helemaal open thuis, nu school weggevallen is. Niet dat het goed is niet naar school te gaan maar ik zie haar echt zienderogen veranderen. Die druk valt van haar schouders.
Zelf vind ik het thuiswerken echt fijn. En zijn de banden met vrienden nu hechter dan ooit. Doordat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, hebben we meer contact. Voor mij dus positieve gevolgen.
Ik herken het laatste wat je schrijft. Het voelt zoveel fijner zo.
zondag 26 april 2020 om 11:35
Dat inderdaad, dat opgejaagde, dat zoveel moeten, dat mee moeten doen, want iedereen doet het toch?Hanaa schreef: ↑25-04-2020 13:16Ik lees mee.
Ik merk dat de kinderen meer rust hebben in hun hoofd door het thuis zitten. Hoewel we niet veel naar buiten gaan (af en toe een wandeling buiten) merk ik dat ze dit langzame tempo nodig hadden. Mijn dochter voelde steeds zo opgejaagd door de snelheid waarmee alles ging (school, hobby's, sporten, vriendinnen, studeren, toetsen) dat het leek alsof ze af stevende op een mini burnout. En toen viel alles stil. Resetten.
Ze slaapt beter, is beter gehumeurd, we lopen af en toe naar buiten, eten ergens een ijsje, of ze gaat fietsen.
Ik merk nu pas hoe opgejaagd we normaal gesproken leven, ook de jeugd...corona was nodig om te resetten
Om er dan nu achter te komen dat je zoveel meer rust kunt hebben door even lekker te wandelen en in de tuin te frutten en verder helemaal niets.
zondag 26 april 2020 om 12:33
Klopt, de maatschappij gaat zo snel. Dat is me nu in deze corona periode duidelijk geworden. Ik kon zelf amper bijbenen. Hoeveel er gedaan 'moet' worden in een dag of week is teveel merk ik nu.Viva_one_time_only schreef: ↑26-04-2020 11:35Dat inderdaad, dat opgejaagde, dat zoveel moeten, dat mee moeten doen, want iedereen doet het toch?
Om er dan nu achter te komen dat je zoveel meer rust kunt hebben door even lekker te wandelen en in de tuin te frutten en verder helemaal niets.
Dagen zitten vol, avonden zitten vol, weekenden worden vol gepland.
Overal drukte en prikkels, rust en stilte moest echt gezocht worden.
Helemaal niks hoeven of moeten is heerlijk..
zondag 26 april 2020 om 12:38
Ik herken dit idd ook heel erg! Ik heb nu zoveel meer rust doordat de sociale druk wegvalt. Ik ben niet meer constant bezig in mijn hoofd met het “goedpraten” van mn afwezigheid bij bepaalde dingen. Of dat ik lekker thuis blijf en me hier steeds schuldig over voel. Ik werk overigens nog wel gewoon dus voor mij zijn deze sociale contacten meer dan genoeg! Het is voor mij vaak een innerlijk discussie die dagelijks plaats vind, omdat er toch ook wel bepaalde verwachtingen zijn vanuit je directe omgeving. Ik heb nou eenmaal weinig vrienden en vind festivals etc echt de horror. De vraag “ga je dit weekend nog wat leuks doen?” blijft me bespaard al een aantal weken 
. Wel ben ik erg aan het denken wat het voor mij zal betekenen als dit allemaal over is. Hoe kan ik deze rust van nu behouden terwijl de hectiek van het dagelijks leven weer opgang is?
. Wel ben ik erg aan het denken wat het voor mij zal betekenen als dit allemaal over is. Hoe kan ik deze rust van nu behouden terwijl de hectiek van het dagelijks leven weer opgang is?
zondag 26 april 2020 om 13:22
Dit is begrijpelijk.
Je wordt 'geleefd' door een drukke agenda van sport, werk, reistijd in de files, huishouden, vergaderingen (hobby, werk), feestjes (verjaardagen, jubilea, geslaagd voor diploma), evenementen/samenkomsten van diverse organisaties (bijvoorbeeld de kerken) enz enz.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
zondag 26 april 2020 om 13:41
zondag 26 april 2020 om 15:34
Dat begrijp ik. Ik zie er best een beetje tegenop. Zoveel mensen zeggen me nu al dat ze niet kunnen wachten om weer samen te komen en feestjes te vieren. Ik vrees dat het straks drukker wordt dan ooit. Het wordt een enorme uitdaging voor me om mijn grenzen aan te geven en ik heb me voorgenomen om slechts één sociale afspraak per week te plannen. Ik hoop van harte dat ik daaraan kan vasthouden met een schoonfamilie die gewoonlijk wekelijks samenkomt en ouders die snakken naar meer contact.
Gelukkig heb ik al afgesproken deels te blijven thuiswerken. Dat scheelt vast ook een hoop.
Kun je met je kinderen praten over wat ze fijn vinden aan deze tijd en samen bekijken hoe ze dat straks kunnen meenemen?
zondag 26 april 2020 om 15:37
Ik merk wel dat ik gelukkiger ben met wat ik heb.
Ik maakte me bijvoorbeeld heel druk over mijn ‘perfecte bruiloft’ die in mei zou plaatsvinden. En ik had zeker ook vaak last van FOMO.
Nu is mijn bruiloft afgelast en mijn vader heeft het heel zwaar gehad op de IC. Ik kan nu genieten van het feit dat ik überhaupt een vriend heb met wie ik mijn leven wil delen en dat we ergens dit jaar dit officieel gaan maken met onze families compleet er bij.
En een wandelingetje maken ik de zon geeft mij minstens zoveel voldoening als bij dat ene feestje zijn.
Ik hoop dat ik dit vast kan houden.
Ik maakte me bijvoorbeeld heel druk over mijn ‘perfecte bruiloft’ die in mei zou plaatsvinden. En ik had zeker ook vaak last van FOMO.
Nu is mijn bruiloft afgelast en mijn vader heeft het heel zwaar gehad op de IC. Ik kan nu genieten van het feit dat ik überhaupt een vriend heb met wie ik mijn leven wil delen en dat we ergens dit jaar dit officieel gaan maken met onze families compleet er bij.
En een wandelingetje maken ik de zon geeft mij minstens zoveel voldoening als bij dat ene feestje zijn.
Ik hoop dat ik dit vast kan houden.
zondag 26 april 2020 om 20:49
Ik ben blij dat ik dit topic heb geopend! En ik ben blij dat we hier herkenning kunnen vinden bij elkaarMvr-pieker schreef: ↑26-04-2020 19:50Ik vind het echt super fijn om hier zoveel herkenning te lezen!
zondag 26 april 2020 om 20:53
Ik gun het je Apple! Ik heb je in het trouwtopic gevolgd. Veel sterkte en beterschap nog voor je vader.AnAppleADay schreef: ↑26-04-2020 15:37Ik merk wel dat ik gelukkiger ben met wat ik heb.
Ik maakte me bijvoorbeeld heel druk over mijn ‘perfecte bruiloft’ die in mei zou plaatsvinden. En ik had zeker ook vaak last van FOMO.
Nu is mijn bruiloft afgelast en mijn vader heeft het heel zwaar gehad op de IC. Ik kan nu genieten van het feit dat ik überhaupt een vriend heb met wie ik mijn leven wil delen en dat we ergens dit jaar dit officieel gaan maken met onze families compleet er bij.
En een wandelingetje maken ik de zon geeft mij minstens zoveel voldoening als bij dat ene feestje zijn.
Ik hoop dat ik dit vast kan houden.
En geniet van de rust en ruimte die je nu hebt gekregen.
maandag 27 april 2020 om 22:48
Interessant topic. Ik heb nog niet teruggelezen. Het rare is dat de isolatie mij helemaal niet zwaar valt. Ik vind het eigenlijk wel lekker. Zolang we nog gezond zijn tenminste.
Nu scheelt het dat ik werk heb (ga zelfs van baan wisselen), en voor mij is er heel veel stress weggevallen nu ik niet meer de hele dag van hot naar her moet sjezen met gezin en naar werk. Met thuiswerken en thuisonderwijs is er genoeg te doen, het huis begint eindelijk lekker schoon en opgeruimd te raken, en de oneindige lijst huishoudelijke klusjes kom ik nu ook eindelijk aan toe. Ook kom ik meer toe aan mijn studie en hobbies. Ik heb nog geen Netflix gezien. Volgens mij kan ik nog makkelijk een half jaar vooruit voordat ik eens door de al heel lang liggende lijst met wensklussen en activiteiten geraak. Tegen die tijd zal ik mijn sociale contacten wel steeds meer missen verwacht ik. Maar nu vind ik het wel lekker zo.
Nu scheelt het dat ik werk heb (ga zelfs van baan wisselen), en voor mij is er heel veel stress weggevallen nu ik niet meer de hele dag van hot naar her moet sjezen met gezin en naar werk. Met thuiswerken en thuisonderwijs is er genoeg te doen, het huis begint eindelijk lekker schoon en opgeruimd te raken, en de oneindige lijst huishoudelijke klusjes kom ik nu ook eindelijk aan toe. Ook kom ik meer toe aan mijn studie en hobbies. Ik heb nog geen Netflix gezien. Volgens mij kan ik nog makkelijk een half jaar vooruit voordat ik eens door de al heel lang liggende lijst met wensklussen en activiteiten geraak. Tegen die tijd zal ik mijn sociale contacten wel steeds meer missen verwacht ik. Maar nu vind ik het wel lekker zo.
dinsdag 28 april 2020 om 08:30
dinsdag 28 april 2020 om 08:34
Ik ben trouwens niet bijzonder introvert of lijdend aan fomo of gevoelens van niet mee komen. Ik denk ook niet dat zo'n kwalificatie van jezelf nodig is om hiervan te kunnen genieten.
Je hoeft niet alles te verklaren of te problematiseren. Geniet ervan en als het je bevalt probeer dan na Coron je leven iets meer op deze manier in te richten
Je hoeft niet alles te verklaren of te problematiseren. Geniet ervan en als het je bevalt probeer dan na Coron je leven iets meer op deze manier in te richten
dinsdag 28 april 2020 om 15:46
Ik herken dit enorm en ik vind het eigenlijk super confronterend.
Bij mij komt het echt door minder werk en thuiswerken, wat ik sommige mensen hier ook zag schrijven.
Maar het enorme verschil..... ik slaap altijd heel erg slecht en ben nu uitgeruster, fitter. Ik heb meer energie om dingen in huis en de tuin te doen. Ik heb ook meer energie door meer buiten te zijn.
Ik heb meer rust en ruimte in mijn hoofd, ook voor activiteiten waar ik normaal de energie/rust dus niet voor heb.
Ik mis het kantoorleven totaal niet en merk nu gewoon pas hoeveel energie het me kost om fulltime op kantoor te werken.
Ik voel me eindelijk weer goed, zoals ik me voelde toen ik kind was - tot ik ging werken eigenlijk.
Nu moet ik wel zeggen dat ik een dwangstoornis heb, waardoor ik denk dat fulltime werken voor mij extra zwaar is - en misschien, kijkend naar hoe goed ik me nu voel - TE zwaar.
Ik vind het verschil zo extreem dat ik het eigenlijk niet kan negeren ná deze crisis.
Maar ik heb net voor het uitbreken van deze crisis in mijn eentje een nieuw huis gekocht voor het maximale bedrag dat ik kon lenen op mijn salaris.
En ik woon al heel lang op mezelf: ook toen ik 20 was en nog relatief weinig verdiende. Dat vond in toen best zwaar: weinig geld overhouden voor leuke dingen en alleen maar werken en alle rekeningen betalen...
Dus dat wil ik óók echt niet meer.
Ik weet het dus niet, maar ik denk er wel veel over na en had er inderdaad ook al een topic over willen openen, om te vragen of dit gevoel voor mensen herkenbaar is...
Bij mij komt het echt door minder werk en thuiswerken, wat ik sommige mensen hier ook zag schrijven.
Maar het enorme verschil..... ik slaap altijd heel erg slecht en ben nu uitgeruster, fitter. Ik heb meer energie om dingen in huis en de tuin te doen. Ik heb ook meer energie door meer buiten te zijn.
Ik heb meer rust en ruimte in mijn hoofd, ook voor activiteiten waar ik normaal de energie/rust dus niet voor heb.
Ik mis het kantoorleven totaal niet en merk nu gewoon pas hoeveel energie het me kost om fulltime op kantoor te werken.
Ik voel me eindelijk weer goed, zoals ik me voelde toen ik kind was - tot ik ging werken eigenlijk.
Nu moet ik wel zeggen dat ik een dwangstoornis heb, waardoor ik denk dat fulltime werken voor mij extra zwaar is - en misschien, kijkend naar hoe goed ik me nu voel - TE zwaar.
Ik vind het verschil zo extreem dat ik het eigenlijk niet kan negeren ná deze crisis.
Maar ik heb net voor het uitbreken van deze crisis in mijn eentje een nieuw huis gekocht voor het maximale bedrag dat ik kon lenen op mijn salaris.
En ik woon al heel lang op mezelf: ook toen ik 20 was en nog relatief weinig verdiende. Dat vond in toen best zwaar: weinig geld overhouden voor leuke dingen en alleen maar werken en alle rekeningen betalen...
Dus dat wil ik óók echt niet meer.
Ik weet het dus niet, maar ik denk er wel veel over na en had er inderdaad ook al een topic over willen openen, om te vragen of dit gevoel voor mensen herkenbaar is...
dinsdag 28 april 2020 om 16:17
Soms is een dag minder werken ook al heel bevrijdend. Of twee dagen
minder en die twee dagen dan in een tuincentrum gaan werken of iets anders waarbij je niet op kantoor zit.
Dan ga je financieel niet teveel achteruit maar krijg je wel iets meer rust. Het hoeft vaak niet alles of niets te zijn om gelukkiger te worden.
minder en die twee dagen dan in een tuincentrum gaan werken of iets anders waarbij je niet op kantoor zit.
Dan ga je financieel niet teveel achteruit maar krijg je wel iets meer rust. Het hoeft vaak niet alles of niets te zijn om gelukkiger te worden.
dinsdag 28 april 2020 om 16:31
Ja, misschien 1 dag thuiswerken en 1 dag vrij. Dat zou al zoveel schelen, denk ik.
Meer dagen thuiswerken zal mijn baas wel niet oké vinden.
Ik heb weleens uitgerekend wat een dag minder werken me kost en het scheelt dan toch wel veel. Ik heb nu best een duur huis.
Maar je gaat natuurlijk gewoon leven naar wat je hebt en ik geef ook wel geld uit aan dingen die echt niet nodig zijn.
En ik heb er wel iets voor over om me gewoon fitter te voelen.
En ik merk ook dat mijn katten het veel leuker vinden zo.
Ik ga eens even rekenen
Uiteindelijk over een paar jaar kan ik wel 3 dagen werken denk ik. En dat zal ik dan ook zeker gaan doen.
Meer dagen thuiswerken zal mijn baas wel niet oké vinden.
Ik heb weleens uitgerekend wat een dag minder werken me kost en het scheelt dan toch wel veel. Ik heb nu best een duur huis.
Maar je gaat natuurlijk gewoon leven naar wat je hebt en ik geef ook wel geld uit aan dingen die echt niet nodig zijn.
En ik heb er wel iets voor over om me gewoon fitter te voelen.
En ik merk ook dat mijn katten het veel leuker vinden zo.
Ik ga eens even rekenen
Uiteindelijk over een paar jaar kan ik wel 3 dagen werken denk ik. En dat zal ik dan ook zeker gaan doen.
donderdag 21 mei 2020 om 16:44
Het is al een tijdje terug, maar zelfs in de cijfers is het wel terug te zien: https://nos.nl/l/2334626
Ik voel me nu al minder fijn, nu de maatregelen worden versoepeld.
Ik voel me nu al minder fijn, nu de maatregelen worden versoepeld.
