Trend: social media accounts verwijderen

21-12-2017 22:42 76 berichten
Misschien ligt het aan mijn omgeving, maar het valt mij op dat er een soort trend is om eerst je social media niet meer te updaten en daarna je account te verwijderen.

Ik weet dat dit vroeger ook gebeurde met Hyves en Twitter. Maar ik vind het vooral opvallend dat een paar jaar geleden de norm was dat iedereen Facebook heeft of in ieder geval online vindbaar bent, maar inmiddels de norm lijkt te worden dat je in ieder geval niet meer op Facebook en bij voorkeur helemaal niet meer op internet vindbaar bent.
Vroeger zaten mensen vaak gewoon op andere social media maar dat wordt voor mijn gevoel ook steeds minder. (Sommige mensen zitten wel bijna onvindbaar op Instagram)

Merken jullie dat ook?
Alle reacties Link kopieren
Is toch logisch? Met een naam in Google kon men een aantal jaren mensen zo opzoeken. Facebook is daarna gekomen en gaat nog een stapje verder. Vrij logisch dat mensen er steeds vaker voor kiezen om de hele zaak van internet af te halen. Zeker mensen die werkelijk alles deelden op Facebook. .
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Waarom zou je moeten voldoen aan de norm? Er was ook een leven voordat de sociale media een ding werd, en geloof mij die is er nu nog steeds. :)
Ik heb he-le-maal niks. Geen Facebook, Instagram, lindkin of wat dan ook. Ik besta gewoon niet. Ideaal.
anoniem_359193 wijzigde dit bericht op 21-12-2017 23:25
0.97% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb laatst ook m’n Facebook gewist. Iedereen gaat er maar van uit dat ik ze accepteer als vriend en dan vervolgens zit ik op de wc of in bed doelloos naar deelacties van vrienden te kijken/scrollen. Ik werd moe van mijzelf. Ik denk dat meerdere mensen dat hebben. Bovendien vind ik het leven leuker zonder Facebook op je telefoon. Tis toch een soort van verslaving.
Luna-Lovegood schreef:
21-12-2017 23:25
Ik heb laatst ook m’n Facebook gewist. Iedereen gaat er maar van uit dat ik ze accepteer als vriend en dan vervolgens zit ik op de wc of in bed doelloos naar deelacties van vrienden te kijken/scrollen. Ik werd moe van mijzelf. Ik denk dat meerdere mensen dat hebben. Bovendien vind ik het leven leuker zonder Facebook op je telefoon. Tis toch een soort van verslaving.
Voor mij niet. Ik ben er ook niet dagelijks en zet er zelden wat op.

Ik accepteer ook bijna niemand en ben ook erg makkelijk in mensen er weer uit mikken.

Ik begrijp de verslaving ook niet. Waar ontstaat dat door?
Alle reacties Link kopieren
Social media is echt zwaar overschat. Ik kan leukere dingen met mijn tijd en leven doen.
Dus eens met alle reacties hierboven.
Moiren’ schreef:
21-12-2017 23:29
Voor mij niet. Ik ben er ook niet dagelijks en zet er zelden wat op.

Ik accepteer ook bijna niemand en ben ook erg makkelijk in mensen er weer uit mikken.

Ik begrijp de verslaving ook niet. Waar ontstaat dat door?
Ik denk de nieuwigheid van iets. Actie/reactie..nieuwsgierigheid. Zo had ik tijdelijk een viva verslaving. Daar ben ik nu wel vanaf.
Alle reacties Link kopieren
Hoe merk je het dan dat mensen niet meer vindbaar zijn? Ben je dan zelf opzoek naar specifieke personen en/of hoor je dat uit je omgeving? Wat voor een personen zijn die onvindbare personen?
En wat vind je van het feit dat ze niet vindbaar zijn en hoe denk je dan over die personen zelf?
Dankzij facebook heb ik leuke blijvende contacten opgedaan tijdens reizen die al voor leuke ontmoetingen/logeerpartijen hebben gezorgd.
Roanoke* schreef:
21-12-2017 23:31
Ik denk de nieuwigheid van iets. Actie/reactie..nieuwsgierigheid. Zo had ik tijdelijk een viva verslaving. Daar ben ik nu wel vanaf.
Maar als je zit te klagen dat het niet boeiend is kijk je toch niet?
Of is het angst iets te missen en zelf niet genoeg likes terug te krijgen?
Inmessionante schreef:
21-12-2017 23:32
Hoe merk je het dan dat mensen niet meer vindbaar zijn? Ben je dan zelf opzoek naar specifieke personen en/of hoor je dat uit je omgeving? Wat voor een personen zijn die onvindbare personen?
En wat vind je van het feit dat ze niet vindbaar zijn en hoe denk je dan over die personen zelf?
Ik zoek wel ns iemand van vroeger maar kom m op heel google niet tegen. Dat vind ik frustrerend.
redbulletje schreef:
21-12-2017 23:35
Ik zoek wel ns iemand van vroeger maar kom m op heel google niet tegen. Dat vind ik frustrerend.
Waarom?
Moiren’ schreef:
21-12-2017 23:35
Waarom?
Nieuwsgierigheid naar wat er van iemand geworden is, maar zo lullig dat ze onvindbaar zijn zodat je geen contact kan leggen.
redbulletje schreef:
21-12-2017 23:37
Nieuwsgierigheid naar wat er van iemand geworden is, maar zo lullig dat ze onvindbaar zijn zodat je geen contact kan leggen.
Waarom lullig?

Ik zit helemaal niet te wachten op al die sentimentele googelaars.
Moiren’ schreef:
21-12-2017 23:34
Maar als je zit te klagen dat het niet boeiend is kijk je toch niet?
Of is het angst iets te missen en zelf niet genoeg likes terug te krijgen?
O, dat weet ik persoonlijk niet. Nooit actief Facebook gedaan.
Maar ik denk dat jij wellicht gelijk heb. Iets blijft pas interessant als je er iets uit kunt halen. Dus of je kunt mee blijven lezen/ spioneren/ergeren of dat je amper erkend wordt als het ware. Denk dat er een interessante psychologische verklaring voor kan zijn.
Alle reacties Link kopieren
Moiren’ schreef:
21-12-2017 23:29
Voor mij niet. Ik ben er ook niet dagelijks en zet er zelden wat op.

Ik accepteer ook bijna niemand en ben ook erg makkelijk in mensen er weer uit mikken.

Ik begrijp de verslaving ook niet. Waar ontstaat dat door?
Ik heb zelf een sociale baan en mensen voegen mij dan toch toe als vriend. Vind het dan zelf lastig om nee te zeggen (en dat is mijn probleem) maar vervolgens zit ik met allemaal zooi op Facebook.

Dat verslavende is gewoon vanuit gewoonte; je kijkt in een dood momentje even op Facebook. Maar er komen dan steeds meer dode momentjes.

Prima dat anderen er geen moeite mee hebben. Maar voor mij werkt t nu even beter zonder Facebook
Wat moet ik me bij een sociale baan voorstellen?
Moiren’ schreef:
21-12-2017 23:29


Ik accepteer ook bijna niemand en ben ook erg makkelijk in mensen er weer uit mikken.

Ik had verleden week iemand uit mijn instagram gemikt en kreeg binnen een half uur een tirade over me heen van diegene :hyper:
Ik was ook vrij verbaasd dat iemand die ook nog eens tijdens werktijd, erachter was gekomen dat IK haar eruit had gedonderd.
Ben je dan zo geobsedeerd dat je continu je vriendenaantal aan het tellen ben?
Alle reacties Link kopieren
Moiren’ schreef:
21-12-2017 23:51
Wat moet ik me bij een sociale baan voorstellen?
Ik sport met mensen.
Alle reacties Link kopieren
blue123 schreef:
21-12-2017 23:53
Ik had verleden week iemand uit mijn instagram gemikt en kreeg binnen een half uur een tirade over me heen van diegene :hyper:
Ik was ook vrij verbaasd dat iemand die ook nog eens tijdens werktijd, erachter was gekomen dat IK haar eruit had gedonderd.
Ben je dan zo geobsedeerd dat je continu je vriendenaantal aan het tellen ben?
Daar heb je apps voor! Om te kijken wie je niet terug volgt, erg populair bij de jeugd.
Luna-Lovegood schreef:
21-12-2017 23:54
Ik sport met mensen.
Iedereen werkt met mensen. Nou ja, bijna iedereen. Waarom sporten met mensen dan een sociaal beroep is begrijp ik niet. Maar ook de facebookdrang niet.
Ik ben gewoon oud.
Luna-Lovegood schreef:
21-12-2017 23:55
Daar heb je apps voor! Om te kijken wie je niet terug volgt, erg populair bij de jeugd.
:HA: hoe verzinnen ze het..
Huh TO?.. heb jij nu je vief account laten anonimiseren? :rofl:
Roanoke* schreef:
21-12-2017 23:59
:HA: hoe verzinnen ze het..
Gegevens binnen harken!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven