Digi
alle pijlers
Verkleefdheid met het mobieltje
donderdag 8 september 2016 om 21:27
Ik zie het steeds vaker. Met name bij jongere meiden, maar ook steeds vaker bij volwassen vrouwen. Waar ze ook gaan, het mobieltje is aan hun handpalm gekleefd. In de supermarkt, op straat, op de fiets, in het OV. Het zit niet eens meer in hun tas, maar moet blijkbaar constant in de hand gehouden worden, omdat ze anders... tja... wát nou eigenlijk... missen, ofzo.
Op kantoor is vrijwel het eerste dat ze doen, het mobieltje naast het toetsenbord leggen, en dat moet dan minstens één keer per kwartier `gecheckt` worden (zo niet vaker).
OK, als je een ouder hebt die in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt, of een kind dat in gevaar verkeert, of een mega-belangrijk bericht verwacht elke minuut, dan kan ik me er nog iets bij voorstellen.
Maar voor de meeste mensen geldt dat gewoonweg niet.
Zijn we dan zo'n zielig bosje mensen geworden dat zo verslaafd is aan het mobieltje dat een minuut zonder écht niet meer kan?
Op kantoor is vrijwel het eerste dat ze doen, het mobieltje naast het toetsenbord leggen, en dat moet dan minstens één keer per kwartier `gecheckt` worden (zo niet vaker).
OK, als je een ouder hebt die in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt, of een kind dat in gevaar verkeert, of een mega-belangrijk bericht verwacht elke minuut, dan kan ik me er nog iets bij voorstellen.
Maar voor de meeste mensen geldt dat gewoonweg niet.
Zijn we dan zo'n zielig bosje mensen geworden dat zo verslaafd is aan het mobieltje dat een minuut zonder écht niet meer kan?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 8 september 2016 om 22:17
donderdag 8 september 2016 om 22:17
quote:pejeka schreef op 08 september 2016 @ 22:16:
[...]
Tja, daar hebben wij gewoon toestelnummers voor intern. Weet je wel, dat je dan een telefoon op je bureau hebt, en dat die dan rinkelt...
Hebben wij ook.
Maar als mijn baas de deur uit is word ik op m'n mobiel gebeld.
Zo heeft elk bedrijf z'n eigen manier he.
Zie het probleem niet zo.
[...]
Tja, daar hebben wij gewoon toestelnummers voor intern. Weet je wel, dat je dan een telefoon op je bureau hebt, en dat die dan rinkelt...
Hebben wij ook.
Maar als mijn baas de deur uit is word ik op m'n mobiel gebeld.
Zo heeft elk bedrijf z'n eigen manier he.
Zie het probleem niet zo.
.
donderdag 8 september 2016 om 22:24
Laat ik het dan zó zeggen (want blijkbaar zijn er mensen die het niet willen snappen):
Als je een privé-mobiel hebt die je verder absoluut niet zakelijk nodig hebt, waarom moet die dan de hele dag op je bureau liggen, regelmatig gecheckt worden, enz.?
Als je een privémobiel hebt, waarom moet die dan toch vooral ook op de fiets elke 3 minuten gecheckt worden, want stel je voor dat je een mega-levens-belangrijk bericht gemist hebt dat écht niet kan wachten tot je het later ziet?
Dát soort dingen dus.
Als je een privé-mobiel hebt die je verder absoluut niet zakelijk nodig hebt, waarom moet die dan de hele dag op je bureau liggen, regelmatig gecheckt worden, enz.?
Als je een privémobiel hebt, waarom moet die dan toch vooral ook op de fiets elke 3 minuten gecheckt worden, want stel je voor dat je een mega-levens-belangrijk bericht gemist hebt dat écht niet kan wachten tot je het later ziet?
Dát soort dingen dus.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 8 september 2016 om 22:28
quote:pejeka schreef op 08 september 2016 @ 22:24:
Laat ik het dan zó zeggen (want blijkbaar zijn er mensen die het niet willen snappen):
Als je een privé-mobiel hebt die je verder absoluut niet zakelijk nodig hebt, waarom moet die dan de hele dag op je bureau liggen, regelmatig gecheckt worden, enz.?
Als je een privémobiel hebt, waarom moet die dan toch vooral ook op de fiets elke 3 minuten gecheckt worden, want stel je voor dat je een mega-levens-belangrijk bericht gemist hebt dat écht niet kan wachten tot je het later ziet?
Dát soort dingen dus.Omdat een hoop mensen gewoon verslaafd zijn aan hun mobieltje. Ik ben het met je eens dat er veel zijn die gewoon geen maat kunnen houden. In de auto, op de fiets, tijdens een etentje met vrienden of familie. Vind ik aso.
Laat ik het dan zó zeggen (want blijkbaar zijn er mensen die het niet willen snappen):
Als je een privé-mobiel hebt die je verder absoluut niet zakelijk nodig hebt, waarom moet die dan de hele dag op je bureau liggen, regelmatig gecheckt worden, enz.?
Als je een privémobiel hebt, waarom moet die dan toch vooral ook op de fiets elke 3 minuten gecheckt worden, want stel je voor dat je een mega-levens-belangrijk bericht gemist hebt dat écht niet kan wachten tot je het later ziet?
Dát soort dingen dus.Omdat een hoop mensen gewoon verslaafd zijn aan hun mobieltje. Ik ben het met je eens dat er veel zijn die gewoon geen maat kunnen houden. In de auto, op de fiets, tijdens een etentje met vrienden of familie. Vind ik aso.
donderdag 8 september 2016 om 22:32
donderdag 8 september 2016 om 22:34
quote:pejeka schreef op 08 september 2016 @ 22:24:
Laat ik het dan zó zeggen (want blijkbaar zijn er mensen die het niet willen snappen):
Als je een privé-mobiel hebt die je verder absoluut niet zakelijk nodig hebt, waarom moet die dan de hele dag op je bureau liggen, regelmatig gecheckt worden, enz.?
Als je een privémobiel hebt, waarom moet die dan toch vooral ook op de fiets elke 3 minuten gecheckt worden, want stel je voor dat je een mega-levens-belangrijk bericht gemist hebt dat écht niet kan wachten tot je het later ziet?
Dát soort dingen dus.Omdat die mensen nieuwsgierig zijn, altijd alles van iedereen willen weten, graag op de hoogte zijn van dingen, graag iets in hun handen hebben? Ik zou het niet weten. Bij sommigen lijkt het wel een vergroeiing van hun hand te zijn.
Laat ik het dan zó zeggen (want blijkbaar zijn er mensen die het niet willen snappen):
Als je een privé-mobiel hebt die je verder absoluut niet zakelijk nodig hebt, waarom moet die dan de hele dag op je bureau liggen, regelmatig gecheckt worden, enz.?
Als je een privémobiel hebt, waarom moet die dan toch vooral ook op de fiets elke 3 minuten gecheckt worden, want stel je voor dat je een mega-levens-belangrijk bericht gemist hebt dat écht niet kan wachten tot je het later ziet?
Dát soort dingen dus.Omdat die mensen nieuwsgierig zijn, altijd alles van iedereen willen weten, graag op de hoogte zijn van dingen, graag iets in hun handen hebben? Ik zou het niet weten. Bij sommigen lijkt het wel een vergroeiing van hun hand te zijn.
donderdag 8 september 2016 om 22:37
quote:pejeka schreef op 08 september 2016 @ 21:45:
[...]
Er is ook niks mis met géén mobieltje in het OV...
Zo'n ding heb je toch om te kunnen communiceren wanneer het echt nodig is, even een berichtje sturen dat je een half uurtje later bent, of even bellen dat de planning anders uitpakt. Maar waarom moet je dat ding dan constant in je hand of naast je toetsenbord hebben? Ik schakel mijn privételefoon toch ook niet door naar mijn zakennummer door de week, zodat ik alle privédingen gewoon op mijn zakentelefoon krijg en kan afhandelen? Waarom is het dan wél normaal dat je je privételefoon daar constant op je bureau hebt liggen en ook gewoon oppakt ofzo?
Er is niks mis mee.
Maar mijn mobiele telefoon is ook mijn radio en mijn cd-verzameling, ik luister graag muziek in de trein.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn e-reader, ik heb er soms boeken op staan die ik lees.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn digitale brievenbus, ik lees de e-mails die ik ontvang en soms herlees ik leuke mailtjes van vrienden of familie.
Op mijn mobiele telefoon staan ook mijn social media, dus ik kijk hoe het met mijn vrienden en familie in het buitenland is, wat vriendinnen aan het doen zijn, mooie foto's van mijn fotograaf-vriendin, grappige berichtjes van collega's.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn televisie, soms kijk ik een serie op mijn telefoon.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn communicatiemiddel met mijn vriend, we schrijven korte berichtjes naar elkaar.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn geheugensteuntje: mijn boodschappenlijstje, mijn things to do lijstje.
Mijn mobiele telefoon is ook een tijdschrift: ik blader door de verhalen en foto's van andere mensen.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn tomtom, dus ik vind makkelijk de weg met dat ding.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn krant: ik lees mijn krantje 's ochtends online.
Oja, soms bel ik met mijn mobiele telefoon, ook dat nog.
Dus tja, ik kan 'm niet meenemen in de trein maar het is leuker van wel.
Op mijn werk blijft hij in mijn tas of jaszak, als er iemand belt, dan kijk ik even of het dringend is. Het zijn vaak ook collega's, we hebben geen telefoon op het bureau, dus dan is het wel handig als ik bereikbaar ben.
Maar nooit in de auto en nooit op de fiets.
[...]
Er is ook niks mis met géén mobieltje in het OV...
Zo'n ding heb je toch om te kunnen communiceren wanneer het echt nodig is, even een berichtje sturen dat je een half uurtje later bent, of even bellen dat de planning anders uitpakt. Maar waarom moet je dat ding dan constant in je hand of naast je toetsenbord hebben? Ik schakel mijn privételefoon toch ook niet door naar mijn zakennummer door de week, zodat ik alle privédingen gewoon op mijn zakentelefoon krijg en kan afhandelen? Waarom is het dan wél normaal dat je je privételefoon daar constant op je bureau hebt liggen en ook gewoon oppakt ofzo?
Er is niks mis mee.
Maar mijn mobiele telefoon is ook mijn radio en mijn cd-verzameling, ik luister graag muziek in de trein.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn e-reader, ik heb er soms boeken op staan die ik lees.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn digitale brievenbus, ik lees de e-mails die ik ontvang en soms herlees ik leuke mailtjes van vrienden of familie.
Op mijn mobiele telefoon staan ook mijn social media, dus ik kijk hoe het met mijn vrienden en familie in het buitenland is, wat vriendinnen aan het doen zijn, mooie foto's van mijn fotograaf-vriendin, grappige berichtjes van collega's.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn televisie, soms kijk ik een serie op mijn telefoon.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn communicatiemiddel met mijn vriend, we schrijven korte berichtjes naar elkaar.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn geheugensteuntje: mijn boodschappenlijstje, mijn things to do lijstje.
Mijn mobiele telefoon is ook een tijdschrift: ik blader door de verhalen en foto's van andere mensen.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn tomtom, dus ik vind makkelijk de weg met dat ding.
Mijn mobiele telefoon is ook mijn krant: ik lees mijn krantje 's ochtends online.
Oja, soms bel ik met mijn mobiele telefoon, ook dat nog.
Dus tja, ik kan 'm niet meenemen in de trein maar het is leuker van wel.
Op mijn werk blijft hij in mijn tas of jaszak, als er iemand belt, dan kijk ik even of het dringend is. Het zijn vaak ook collega's, we hebben geen telefoon op het bureau, dus dan is het wel handig als ik bereikbaar ben.
Maar nooit in de auto en nooit op de fiets.
Wat eten we vanavond?
donderdag 8 september 2016 om 22:39
who cares?
Maar inderdaad ze moeten mobieltjegebruik in het verkeer verbieden EN er controle op houden.
Ik zie nog regelmatig mensen met telefoontje in de hand aan het stuur in de auto.
Ik vind handsfree bellen in de auto ook niet veilig, je bent toch afgeleid.
Laat ik nu die boerentrut zijn die nog steeds geen smartphone heeft..
Voor mijn werk heb ik hem niet nodig.
En met dat geld kan ik hele leuke andere dingen doen..
Maar inderdaad ze moeten mobieltjegebruik in het verkeer verbieden EN er controle op houden.
Ik zie nog regelmatig mensen met telefoontje in de hand aan het stuur in de auto.
Ik vind handsfree bellen in de auto ook niet veilig, je bent toch afgeleid.
Laat ik nu die boerentrut zijn die nog steeds geen smartphone heeft..
Voor mijn werk heb ik hem niet nodig.
En met dat geld kan ik hele leuke andere dingen doen..
donderdag 8 september 2016 om 22:41
quote:pejeka schreef op 08 september 2016 @ 22:16:
[...]
Tja, daar hebben wij gewoon toestelnummers voor intern. Weet je wel, dat je dan een telefoon op je bureau hebt, en dat die dan rinkelt...
Wij hebben niet eens vaste toestellen meer op kantoor, iedereen een mobiel, o.a. vanwege flexibel werken. Mobiel ligt dus altijd naast me/heb ik bij me.
Als ik eens met het OV onderweg ben, dan internet ik, controleer mijn mail of kijk op FB. Als ik een prive-afspraak heb, hangt er vanaf bij wie, ligt 'ie op tafel maar doe ik er niks mee, of zit in mijn tas. Verder vind ik het wel fijn om ook sowieso bereikbaar te zijn voor zoon en/of zijn school.
In de auto laat ik 'm overgaan en/of reageer pas thuis weer op appjes.
[...]
Tja, daar hebben wij gewoon toestelnummers voor intern. Weet je wel, dat je dan een telefoon op je bureau hebt, en dat die dan rinkelt...
Wij hebben niet eens vaste toestellen meer op kantoor, iedereen een mobiel, o.a. vanwege flexibel werken. Mobiel ligt dus altijd naast me/heb ik bij me.
Als ik eens met het OV onderweg ben, dan internet ik, controleer mijn mail of kijk op FB. Als ik een prive-afspraak heb, hangt er vanaf bij wie, ligt 'ie op tafel maar doe ik er niks mee, of zit in mijn tas. Verder vind ik het wel fijn om ook sowieso bereikbaar te zijn voor zoon en/of zijn school.
In de auto laat ik 'm overgaan en/of reageer pas thuis weer op appjes.
wij slapen nooit.
donderdag 8 september 2016 om 22:46
Een mobieltje, anno 2016 dus een smartphone in de meeste gevallen, is multifunctioneel. Terwijl je vroeger met een mobieltje, kaart, agenda, notitieboekje, to do-lijstje, walkman, fototoestel/videocamera, fotoalbum en een gameboy rondliep, doe je dat nu met een smartphone. O, en het is ook nog eens een draagbare computer, waarmee je dankzij de 4G-netwerken elk moment van de dag het internet kan raadplegen.
Een smartphone is enorm handig apparaat dat het leven stukken makkelijker maakt. Het is echt niet zo dat alle puberende meiden al fietsend hun leven riskeren om koste wat kost een of andere selfie van een vriendinnetje te kunnen liken en hierbij de kwetsbare ouderen van de weg maaien.
Een smartphone is enorm handig apparaat dat het leven stukken makkelijker maakt. Het is echt niet zo dat alle puberende meiden al fietsend hun leven riskeren om koste wat kost een of andere selfie van een vriendinnetje te kunnen liken en hierbij de kwetsbare ouderen van de weg maaien.
Veritas vos liberabit
donderdag 8 september 2016 om 22:52
Bij ons heeft bijna iedereen z'n privé en zakelijke telefoon op het bureau liggen. Mijn baas stuurt vaak appjes naar mn privé nummer als hij snel iets moet weten. Maakt hem niet uit dat het dan mn privé nummer is hoor. Of ze vragen om snel een fotootje van mn dochter te zien... Of ik luister zachtjes naar een muziekje als ik me moet concentreren en het is druk om me heen. Allemaal met mn privé telefoon.
donderdag 8 september 2016 om 22:53
Mijn mobiel heb ik bij de hand. Er gebeurt van alles op. Als de BSO of school belt, neem ik direct op. Daarnaast komt zowel mijn werkmail als privemail erop binnen. Als de laptop ff wat trager is, kan ik nog net even een ander mailtje of de krant checken. Of idd een appje over een speelafspraakje van een van de kinderen.
Andersom gaat mijn werk door als ik vrij ben, dus hou ik dan ook de telefoon paraat. Net zo goed als dat mijn collega's ook niet te beroerd zijn om mij uit de brand te helpen als het nodig is, of ze nou vrij zijn of niet.
Zeker toen ik in verwachting was, ging ik niet zonder mobiel de deur uit. Toen er wat mis bleek, was ik erg blij dat ik de juiste mensen kon bellen omdat ik mijn mobiel bij me had.
En oh ja, mijn pinpas etc zit in hetzelfde hoesje, en die laat je ook niet zomaar rondslingeren.
Laatst zag ik een man pokemonnen met een baby in de wandelwagen. En daar had ie zn accu bijgelegd.
Nee, ik kan geen minuut zonder mijn mobiel. En al zou ik dat wel kunnen, dan is het aan mij en niemand anders om te bepalen waar ik hem neerleg. Overigens hebben verschillende bedrijven regels omtrent gebruik prive mobiel. Dat je hem op het werk wel bij je mag hebben, maar dan wel in je zak moet laten zitten bijvoorbeeld.
Heb jij het idee dat het ten koste gaat van de effectiviteit op je werk, of vind je het gewoon iritant?
Andersom gaat mijn werk door als ik vrij ben, dus hou ik dan ook de telefoon paraat. Net zo goed als dat mijn collega's ook niet te beroerd zijn om mij uit de brand te helpen als het nodig is, of ze nou vrij zijn of niet.
Zeker toen ik in verwachting was, ging ik niet zonder mobiel de deur uit. Toen er wat mis bleek, was ik erg blij dat ik de juiste mensen kon bellen omdat ik mijn mobiel bij me had.
En oh ja, mijn pinpas etc zit in hetzelfde hoesje, en die laat je ook niet zomaar rondslingeren.
Laatst zag ik een man pokemonnen met een baby in de wandelwagen. En daar had ie zn accu bijgelegd.
Nee, ik kan geen minuut zonder mijn mobiel. En al zou ik dat wel kunnen, dan is het aan mij en niemand anders om te bepalen waar ik hem neerleg. Overigens hebben verschillende bedrijven regels omtrent gebruik prive mobiel. Dat je hem op het werk wel bij je mag hebben, maar dan wel in je zak moet laten zitten bijvoorbeeld.
Heb jij het idee dat het ten koste gaat van de effectiviteit op je werk, of vind je het gewoon iritant?
donderdag 8 september 2016 om 23:02
quote:Caledoniaxx schreef op 08 september 2016 @ 22:10:
Op werk mogen wij ook niet op ons mobieltje, mits er familieomstandigheden zijn, of je iets moet vragen in de groepsapp van het werk.
Mijn mobiel ligt dan ook altijd netjes in m'n kluis.
Wat en wanneer mensen verder met hun mobieltje doen, of hoeveel ze erop zitten, maakt mij geen moer uit. Als zij daar happy van worden, moeten ze dat vooral doen.
En wat zijn dan familieomstandigheden?
De school van mijn kinderen heeft geen werknummers van ons, alleen ons mobiele nummer.
Zowel mijn man als ik hebben namelijk niet een negen tot vijf baan en zitten ook lang niet elke dag op dezelfde werkplek. Vandaar dus de keuze voor alleen ons mobiele nummer, dan zij we gewoon thuis of op het werk bereikbaar. Dat betekent alleen duz wel dat ik mijn mobiel altijd bij me heb. En ja, in een loos moment kijk ik daar ook wel eens op. Shoot me.
Zolang mijn werk er niet onder lijdt, zie ik geen problemen.
Werk en prive zijn nou eenmaal niet meer goed te scheiden als de hele wereld wel van je verwacht dat je bereikbaar bent voor de school van je kinderen, het verpleeghuis van je demente moeder etc.
Op werk mogen wij ook niet op ons mobieltje, mits er familieomstandigheden zijn, of je iets moet vragen in de groepsapp van het werk.
Mijn mobiel ligt dan ook altijd netjes in m'n kluis.
Wat en wanneer mensen verder met hun mobieltje doen, of hoeveel ze erop zitten, maakt mij geen moer uit. Als zij daar happy van worden, moeten ze dat vooral doen.
En wat zijn dan familieomstandigheden?
De school van mijn kinderen heeft geen werknummers van ons, alleen ons mobiele nummer.
Zowel mijn man als ik hebben namelijk niet een negen tot vijf baan en zitten ook lang niet elke dag op dezelfde werkplek. Vandaar dus de keuze voor alleen ons mobiele nummer, dan zij we gewoon thuis of op het werk bereikbaar. Dat betekent alleen duz wel dat ik mijn mobiel altijd bij me heb. En ja, in een loos moment kijk ik daar ook wel eens op. Shoot me.
Zolang mijn werk er niet onder lijdt, zie ik geen problemen.
Werk en prive zijn nou eenmaal niet meer goed te scheiden als de hele wereld wel van je verwacht dat je bereikbaar bent voor de school van je kinderen, het verpleeghuis van je demente moeder etc.
vrijdag 9 september 2016 om 00:01
Ik probeer zo min mogelijk op de telefoon te zitten als ik mijn dochter in de buurt heb. Maar als ze in de kinderwagen zit om zich heen te gluren dan broed ook ik mijn eieren uit en vang ik nog een paar rattata's hoor. Ik vind het een enig tijdverdrijf. Sterker nog... ik geloof dat die app is gemaakt door een ongelukkige huisvrouw. Mijn vent (en zijn luie broer tevens) laat nu tenminste de hond weer uit!
En dan naast mijn pokemonnetjes ben ik gek op Facebook. Lezen doe ik niet veel maar de draagdoeken/antroposofische rommeltjes/groepen die ik volg scroll ik uit verveling voorbij.
Ben wel van mening dat mensen tegenwoordig bang zijn om zich te vervelen. En dat vervelen best belangrijk is om tot rust te komen. Gelukkig kan ik nog naar de speeltuin met dochter... scoor ik een paar pokeballen en leg ik hem erna weg om even te niksen.
Het is 2016. Dit is de nieuwe wereld. En ookal ben ik zelf behoorlijk down to earth... ik doe er ook aan mee.
En dan naast mijn pokemonnetjes ben ik gek op Facebook. Lezen doe ik niet veel maar de draagdoeken/antroposofische rommeltjes/groepen die ik volg scroll ik uit verveling voorbij.
Ben wel van mening dat mensen tegenwoordig bang zijn om zich te vervelen. En dat vervelen best belangrijk is om tot rust te komen. Gelukkig kan ik nog naar de speeltuin met dochter... scoor ik een paar pokeballen en leg ik hem erna weg om even te niksen.
Het is 2016. Dit is de nieuwe wereld. En ookal ben ik zelf behoorlijk down to earth... ik doe er ook aan mee.
