Digi
alle pijlers
Verkleefdheid met het mobieltje
donderdag 8 september 2016 om 21:27
Ik zie het steeds vaker. Met name bij jongere meiden, maar ook steeds vaker bij volwassen vrouwen. Waar ze ook gaan, het mobieltje is aan hun handpalm gekleefd. In de supermarkt, op straat, op de fiets, in het OV. Het zit niet eens meer in hun tas, maar moet blijkbaar constant in de hand gehouden worden, omdat ze anders... tja... wát nou eigenlijk... missen, ofzo.
Op kantoor is vrijwel het eerste dat ze doen, het mobieltje naast het toetsenbord leggen, en dat moet dan minstens één keer per kwartier `gecheckt` worden (zo niet vaker).
OK, als je een ouder hebt die in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt, of een kind dat in gevaar verkeert, of een mega-belangrijk bericht verwacht elke minuut, dan kan ik me er nog iets bij voorstellen.
Maar voor de meeste mensen geldt dat gewoonweg niet.
Zijn we dan zo'n zielig bosje mensen geworden dat zo verslaafd is aan het mobieltje dat een minuut zonder écht niet meer kan?
Op kantoor is vrijwel het eerste dat ze doen, het mobieltje naast het toetsenbord leggen, en dat moet dan minstens één keer per kwartier `gecheckt` worden (zo niet vaker).
OK, als je een ouder hebt die in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt, of een kind dat in gevaar verkeert, of een mega-belangrijk bericht verwacht elke minuut, dan kan ik me er nog iets bij voorstellen.
Maar voor de meeste mensen geldt dat gewoonweg niet.
Zijn we dan zo'n zielig bosje mensen geworden dat zo verslaafd is aan het mobieltje dat een minuut zonder écht niet meer kan?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 9 september 2016 om 12:42
Het valt me op dat vooral moeders niet op hun telefoon mogen kijken wanneer ze samen zijn met hun kind. Ik ben deze zomer(vakantie) heel veel thuis geweest met mijn dochter en we gingen elke dag wel een paar uur wandelen. Zij in de kinderwagen, kijkend naar de wereld buiten zich en lekker brabbelend en lachend/zwaaiend naar alle voorbijgangers. Ik vermaakte me prima met het zoeken en vangen van Pokemon en het uitbroeden van eieren. Allebei blij. Ik kijk dan veel op mijn telefoon en heb deze inderdaad in mijn hand. Tussendoor heb ik steeds aandacht voor mijn dochter. Geef haar even iets te drinken, een broodje erbij en benoem alles wat zij aanwijst.
We zijn op zo'n dag 12 uur lang samen (op het middagslaapje na). Ik vind het vreemd dat je oordeelt wanneer je een moeder dan eens in het voorbijgaan op haar telefoon ziet kijken. Mijn dochter vermaakt zich prima en ik hoef echt niet 12 uur achter elkaar op haar lip te zitten om een goede moeder te zijn.
We zijn op zo'n dag 12 uur lang samen (op het middagslaapje na). Ik vind het vreemd dat je oordeelt wanneer je een moeder dan eens in het voorbijgaan op haar telefoon ziet kijken. Mijn dochter vermaakt zich prima en ik hoef echt niet 12 uur achter elkaar op haar lip te zitten om een goede moeder te zijn.
vrijdag 9 september 2016 om 13:46
Mijn ergernis mbt mobiele telefoons met stip op nummer 1 : die mensen die het ding horizontaal houden en er dan in zitten te gillen. Ik vind dat echt zo debiel, en ik hoef die domme praat echt niet te kunnen volgen.
Ik denk wel dat door mobieltjes en internet de concentratieboog wat korter is geworden en paradoxaal genoeg mensen veel minder weten, ondanks Google (vroeger toen internet er net was, stond er nog bijna niets op, nu staat echt alles online). Ik denk wel dat men dommer wordt door het 'maar ik kan het toch googlelen' want als je niet weet hoe en wat je kunt zoeken, dan vind je het ook niet.
Ik zit wel veel op mijn mobiel in het OV trouwens want een boek past vaak niet meer in mijn tas en ik check gewoon alles online, of ik tweak wat dingen (ook een hobby he). Ik heb geen behoefte aan contact in het OV, dus vind het ook wel fijn om mijn oortjes in te doen.
Ik denk wel dat door mobieltjes en internet de concentratieboog wat korter is geworden en paradoxaal genoeg mensen veel minder weten, ondanks Google (vroeger toen internet er net was, stond er nog bijna niets op, nu staat echt alles online). Ik denk wel dat men dommer wordt door het 'maar ik kan het toch googlelen' want als je niet weet hoe en wat je kunt zoeken, dan vind je het ook niet.
Ik zit wel veel op mijn mobiel in het OV trouwens want een boek past vaak niet meer in mijn tas en ik check gewoon alles online, of ik tweak wat dingen (ook een hobby he). Ik heb geen behoefte aan contact in het OV, dus vind het ook wel fijn om mijn oortjes in te doen.
vrijdag 9 september 2016 om 13:54
quote:emmetje2 schreef op 09 september 2016 @ 00:54:
Ik word echt schijtziek van automobilisten die rijden en op hun mobiel zitten. Van fietsers die ondertussen dat ding in hun hand gegroeid hebben. Ik ben ouderwets ik weet het. Nog opgegroeid toen er niet eens internet was. Maar ik vind het echt niet verantwoord. Erger me aan gesprekken op dat ding in een winkel of waar dan ook. Lijkt wel of iedereen met gebogen hoofd leeft tegenwoordig. Echt contact is ver te zoeken. Maar ja het is normaal tegenwoordig en ik ben een oud wijf naar het schijnt.+ 1
Ik word echt schijtziek van automobilisten die rijden en op hun mobiel zitten. Van fietsers die ondertussen dat ding in hun hand gegroeid hebben. Ik ben ouderwets ik weet het. Nog opgegroeid toen er niet eens internet was. Maar ik vind het echt niet verantwoord. Erger me aan gesprekken op dat ding in een winkel of waar dan ook. Lijkt wel of iedereen met gebogen hoofd leeft tegenwoordig. Echt contact is ver te zoeken. Maar ja het is normaal tegenwoordig en ik ben een oud wijf naar het schijnt.+ 1
vrijdag 9 september 2016 om 14:23
Ik heb mijn mobiel niet alleen om te communiceren als het echt nodig is. Ik heb mijn mobiel om te communiceren wanneer ik wil (best vaak dus) en op social media te gaan wanneer ik wil (best vaak) en de krant te lezen of het viva forum (best vaak dus). Eigenlijk zit ik bijna continu op mijn mobiel. Dat ding wordt door de meeste mensen allang niet meer alleen gebruikt als communicatiemiddel Pekeja, wist je dat echt niet?
Of wist je het wel en snap je niet waarom? Nou gewoon: omdat ik dat leuk vind.
Overigens zit ik niet op mijn mobiel als ik in het verkeer ben, met mijn dochter op pad ben of op bezoek ben.
Of wist je het wel en snap je niet waarom? Nou gewoon: omdat ik dat leuk vind.
Overigens zit ik niet op mijn mobiel als ik in het verkeer ben, met mijn dochter op pad ben of op bezoek ben.
vrijdag 9 september 2016 om 14:26
quote:valerievaldera schreef op 09 september 2016 @ 12:42:
Het valt me op dat vooral moeders niet op hun telefoon mogen kijken wanneer ze samen zijn met hun kind. Ik ben deze zomer(vakantie) heel veel thuis geweest met mijn dochter en we gingen elke dag wel een paar uur wandelen. Zij in de kinderwagen, kijkend naar de wereld buiten zich en lekker brabbelend en lachend/zwaaiend naar alle voorbijgangers. Ik vermaakte me prima met het zoeken en vangen van Pokemon en het uitbroeden van eieren. Allebei blij. Ik kijk dan veel op mijn telefoon en heb deze inderdaad in mijn hand. Tussendoor heb ik steeds aandacht voor mijn dochter. Geef haar even iets te drinken, een broodje erbij en benoem alles wat zij aanwijst.
We zijn op zo'n dag 12 uur lang samen (op het middagslaapje na). Ik vind het vreemd dat je oordeelt wanneer je een moeder dan eens in het voorbijgaan op haar telefoon ziet kijken. Mijn dochter vermaakt zich prima en ik hoef echt niet 12 uur achter elkaar op haar lip te zitten om een goede moeder te zijn.
Helemaal eens. Niemand vindt het gek als een moeder een tijdschrift leest terwijl de kinderen aan het spelen zijn, maar als je op je mobiel kijkt is het opeens een schande. Zo stom.
Overigens vind ik natuurlijk wel dat je moet opletten als je met je kinderen bij water in de buurt bent of in het verkeer bent. Dan is een mobiel uit den boze wat mij betreft.
Het valt me op dat vooral moeders niet op hun telefoon mogen kijken wanneer ze samen zijn met hun kind. Ik ben deze zomer(vakantie) heel veel thuis geweest met mijn dochter en we gingen elke dag wel een paar uur wandelen. Zij in de kinderwagen, kijkend naar de wereld buiten zich en lekker brabbelend en lachend/zwaaiend naar alle voorbijgangers. Ik vermaakte me prima met het zoeken en vangen van Pokemon en het uitbroeden van eieren. Allebei blij. Ik kijk dan veel op mijn telefoon en heb deze inderdaad in mijn hand. Tussendoor heb ik steeds aandacht voor mijn dochter. Geef haar even iets te drinken, een broodje erbij en benoem alles wat zij aanwijst.
We zijn op zo'n dag 12 uur lang samen (op het middagslaapje na). Ik vind het vreemd dat je oordeelt wanneer je een moeder dan eens in het voorbijgaan op haar telefoon ziet kijken. Mijn dochter vermaakt zich prima en ik hoef echt niet 12 uur achter elkaar op haar lip te zitten om een goede moeder te zijn.
Helemaal eens. Niemand vindt het gek als een moeder een tijdschrift leest terwijl de kinderen aan het spelen zijn, maar als je op je mobiel kijkt is het opeens een schande. Zo stom.
Overigens vind ik natuurlijk wel dat je moet opletten als je met je kinderen bij water in de buurt bent of in het verkeer bent. Dan is een mobiel uit den boze wat mij betreft.
vrijdag 9 september 2016 om 14:27
Ik heb net trouwens eens opgelet toen ik een uur ging wandelen door de stad en heb zeker wel 100 fietsers gezien, waarvan welgeteld 3 een mobieltje in hun hand hadden: jongens in de leeftijd van 18-22, gok ik. Dus het is niet zo herkenbaar. Wel in het openbaar vervoer. Maar goed daar zag je 15 jaar geleden iedereen met een walkman zitten en een boek, dus wat nu precies het verschil is? Ik lees nu mijn boek via een app op mijn telefoon of luister naar muziek via mijn telefoon.
Ik vind dat wel typisch iets van de oudere generatie, alsof alles wat je op een smartphone doet oppervlakkig en dom zou zijn, maar misschien zit ik wel The Waste Land te lezen, terwijl ik naar Bach luister, weet jij veel. Het is een medium waar je van alles op kunt afspelen/mee kunt doen, niet 1 verwerpelijk ding.
Ik vind dat wel typisch iets van de oudere generatie, alsof alles wat je op een smartphone doet oppervlakkig en dom zou zijn, maar misschien zit ik wel The Waste Land te lezen, terwijl ik naar Bach luister, weet jij veel. Het is een medium waar je van alles op kunt afspelen/mee kunt doen, niet 1 verwerpelijk ding.
vrijdag 9 september 2016 om 14:31
quote:hannaeva schreef op 09 september 2016 @ 14:26:
[...]
Helemaal eens. Niemand vindt het gek als een moeder een tijdschrift leest terwijl de kinderen aan het spelen zijn, maar als je op je mobiel kijkt is het opeens een schande. Zo stom.
Overigens vind ik natuurlijk wel dat je moet opletten als je met je kinderen bij water in de buurt bent of in het verkeer bent. Dan is een mobiel uit den boze wat mij betreft.Ja, precies. Als je een boek leest in het park, terwijl je kind speelt, dan denken al die oude mensen: wat een liefelijk tafereeltje! Als ik hetzelfde boek zit te lezen op mijn mobiel, dan ben ik ineens een asociale tokkie. Vreemd.
[...]
Helemaal eens. Niemand vindt het gek als een moeder een tijdschrift leest terwijl de kinderen aan het spelen zijn, maar als je op je mobiel kijkt is het opeens een schande. Zo stom.
Overigens vind ik natuurlijk wel dat je moet opletten als je met je kinderen bij water in de buurt bent of in het verkeer bent. Dan is een mobiel uit den boze wat mij betreft.Ja, precies. Als je een boek leest in het park, terwijl je kind speelt, dan denken al die oude mensen: wat een liefelijk tafereeltje! Als ik hetzelfde boek zit te lezen op mijn mobiel, dan ben ik ineens een asociale tokkie. Vreemd.
vrijdag 9 september 2016 om 16:23
quote:ainne schreef op 09 september 2016 @ 11:05:
Ik ben ook best wel verkleefd met mijn telefoon. Heb hem thuis en op mijn werk altijd wel bij de hand. Verder wel gewoon in mijn tas of zak trouwens. Wat voor mij al helpt, is bepaalde geluiden uitzetten (emails, of group chats), ik werd echt zo'n pavlov-hondje, bij elk geluidje meteen kijken .Klopt, ik heb ook alle deuntjes en trillingkjes uitgezet, muv de telefoon. Maar hij gaat waar ik gaat. Zowel prive als zakelijk vind ik het belangrijk om bereikbaar te zijn.
Ik ben ook best wel verkleefd met mijn telefoon. Heb hem thuis en op mijn werk altijd wel bij de hand. Verder wel gewoon in mijn tas of zak trouwens. Wat voor mij al helpt, is bepaalde geluiden uitzetten (emails, of group chats), ik werd echt zo'n pavlov-hondje, bij elk geluidje meteen kijken .Klopt, ik heb ook alle deuntjes en trillingkjes uitgezet, muv de telefoon. Maar hij gaat waar ik gaat. Zowel prive als zakelijk vind ik het belangrijk om bereikbaar te zijn.
vrijdag 9 september 2016 om 16:30
quote:ladygaga_xx schreef op 09 september 2016 @ 16:25:
Omdat een telefoon nou eenmaal je verlengstuk is aan het worden isHet is ook heel makkelijk hoor. Als je weinig mee kan nemen op reis, heb je toch netflix, de bank, e-mail, boeken, muziek etc bij je. Ik zie het probleem ook niet zo. Alleen dat iemand het iritant vind. Als het op het echt werk tot problemen leidt, kan dat aangepakt worden.
Omdat een telefoon nou eenmaal je verlengstuk is aan het worden isHet is ook heel makkelijk hoor. Als je weinig mee kan nemen op reis, heb je toch netflix, de bank, e-mail, boeken, muziek etc bij je. Ik zie het probleem ook niet zo. Alleen dat iemand het iritant vind. Als het op het echt werk tot problemen leidt, kan dat aangepakt worden.
vrijdag 9 september 2016 om 16:50
quote:Starshine-2 schreef op 08 september 2016 @ 23:02:
[...]
En wat zijn dan familieomstandigheden?
De school van mijn kinderen heeft geen werknummers van ons, alleen ons mobiele nummer.
Zowel mijn man als ik hebben namelijk niet een negen tot vijf baan en zitten ook lang niet elke dag op dezelfde werkplek. Vandaar dus de keuze voor alleen ons mobiele nummer, dan zij we gewoon thuis of op het werk bereikbaar. Dat betekent alleen duz wel dat ik mijn mobiel altijd bij me heb. En ja, in een loos moment kijk ik daar ook wel eens op. Shoot me.
Zolang mijn werk er niet onder lijdt, zie ik geen problemen.
Werk en prive zijn nou eenmaal niet meer goed te scheiden als de hele wereld wel van je verwacht dat je bereikbaar bent voor de school van je kinderen, het verpleeghuis van je demente moeder etc.
Familieomstandigheden als in de zin dat iemand op sterven of wat dan ook ligt.
Ik werk in de zorg. Het is gewoon niet netjes om dan continue op je telefoon te zitten, wat veel collega's wel doen.
Als je een kantoorbaantje of iets hebt en je zit dan constant op je telefoon, moet je lekker zelf weten (geen idee ook hoe dat werkt daar, ik werk niet op kantoor). Maar in de zorg vind ik dat alles behalve netjes. Je hebt zorg voor (bij mij dementerende) mensen. Je moet constant je hoofd erbij houden. Dat gaat niet als je constant met je hoofd in je telefoon zit..
Dan erbij, vind ik whatsappen en facebooken onder werktijd sowieso niet nodig. Dat een school van je kinderen belt vind ik wat anders dan dat je steeds op facebook of whatsapp aan het kutten bent onder werktijd.
[...]
En wat zijn dan familieomstandigheden?
De school van mijn kinderen heeft geen werknummers van ons, alleen ons mobiele nummer.
Zowel mijn man als ik hebben namelijk niet een negen tot vijf baan en zitten ook lang niet elke dag op dezelfde werkplek. Vandaar dus de keuze voor alleen ons mobiele nummer, dan zij we gewoon thuis of op het werk bereikbaar. Dat betekent alleen duz wel dat ik mijn mobiel altijd bij me heb. En ja, in een loos moment kijk ik daar ook wel eens op. Shoot me.
Zolang mijn werk er niet onder lijdt, zie ik geen problemen.
Werk en prive zijn nou eenmaal niet meer goed te scheiden als de hele wereld wel van je verwacht dat je bereikbaar bent voor de school van je kinderen, het verpleeghuis van je demente moeder etc.
Familieomstandigheden als in de zin dat iemand op sterven of wat dan ook ligt.
Ik werk in de zorg. Het is gewoon niet netjes om dan continue op je telefoon te zitten, wat veel collega's wel doen.
Als je een kantoorbaantje of iets hebt en je zit dan constant op je telefoon, moet je lekker zelf weten (geen idee ook hoe dat werkt daar, ik werk niet op kantoor). Maar in de zorg vind ik dat alles behalve netjes. Je hebt zorg voor (bij mij dementerende) mensen. Je moet constant je hoofd erbij houden. Dat gaat niet als je constant met je hoofd in je telefoon zit..
Dan erbij, vind ik whatsappen en facebooken onder werktijd sowieso niet nodig. Dat een school van je kinderen belt vind ik wat anders dan dat je steeds op facebook of whatsapp aan het kutten bent onder werktijd.
vrijdag 9 september 2016 om 17:01
Ik hou hem dus gewoon in mijn zak en kijk er sporadisch eens op.
In principe mag ik geen mobiel op de werkvloer vn de baas, maar zoals ik al zei: ik wil wel bereikbaar zijn voor de kinderen en met alleen een aantal werknummers is het geen doen voor de school om mij voor een calamiteit te bereiken. Ik heb een vaste vaan en daarnaast ben ik flexwerker en weet nu nog niet eens waar ik volgende week ingepland kan zijn.
Lijkt me voor school heel frustrerend als ze eerst 5 nummers moet bellen voor ze mij hebben.
Ik word op mijn mobiel weinig gebeld dus mijn cliënten hebben er geen last van.
In principe mag ik geen mobiel op de werkvloer vn de baas, maar zoals ik al zei: ik wil wel bereikbaar zijn voor de kinderen en met alleen een aantal werknummers is het geen doen voor de school om mij voor een calamiteit te bereiken. Ik heb een vaste vaan en daarnaast ben ik flexwerker en weet nu nog niet eens waar ik volgende week ingepland kan zijn.
Lijkt me voor school heel frustrerend als ze eerst 5 nummers moet bellen voor ze mij hebben.
Ik word op mijn mobiel weinig gebeld dus mijn cliënten hebben er geen last van.
vrijdag 9 september 2016 om 17:06
Ik zou prima zonder mobiele telefoon kunnen en willen leven, maar heb er toch eentje, omdat het in bepaalde situaties nu eenmaal handig is (in het verkeer, de kinderopvang moet me kunnen bereiken, dat soort zaken). Ik app zelden, alleen als ik wil afspreken of iets nodig heb van iemand. Vrienden en familie weten dat gelukkig. Het is niet dat ik niet sociaal wil zijn, maar ik doe dat liever face-to-face en ik wil er verder ook niet mee bezig zijn. Op het werk ligt mijn telefoon dan ook in mijn tas en thuis slingert het ding ook ergens rond, ik heb die op het hardste volume staan zodat ik het hoor dat iemand mij belt (en eigenlijk ook alleen maar omdat mijn vader en man dat van mij vragen...).
Op zich heb ik niet zoveel problemen met iemand anders zijn telefoongebruik, maar vind het tijdens gesprekken en uit eten gaan wel heel vervelend. Mijn broertje heeft er een handje van.
Op zich heb ik niet zoveel problemen met iemand anders zijn telefoongebruik, maar vind het tijdens gesprekken en uit eten gaan wel heel vervelend. Mijn broertje heeft er een handje van.
vrijdag 9 september 2016 om 17:17
Ik probeer het al jaren, maar telefoon en ik zijn geen goede combi. Ik vergeet de telefoon op te laden, vergeet hem mee te nemen en vergeet er op te kijken. Ik doe een poging 1 x per dag de whats app te controleren, maar ik vergeet het regelmatig (hetgeen helaas niet iedereen begrijpt, ik ben dolblij met de vinkjes van tegenwoordig, dan ziet men dat ik het gewoon niet gelezen heb).
Pas was iphone ook kapot en ik heb hem geen moment gemist, uiteindelijk na een week of 4 toch maar laten repareren, omdat school weer begon en de app-ouder-groepen weer actief worden.
Pas was iphone ook kapot en ik heb hem geen moment gemist, uiteindelijk na een week of 4 toch maar laten repareren, omdat school weer begon en de app-ouder-groepen weer actief worden.
vrijdag 9 september 2016 om 19:29
quote:-Nienke- schreef op 08 september 2016 @ 22:03:
[...]
En het probleem is?
Kind slaapt, en de route naar de dichtstbijzijnde supermarkt is inmiddels vast ook niet zo spannend meer. Dan is Pokemons vangen een uitstekend tijdverdrijf tijdens het wandelen. Heeft toch niemand last van?Ze vangt geen pokemons en ik vind het er debiel en aso uitzien. Ik denk dat ze heel onzeker is, zo hoeft ze niemand gedag te zeggen..maar dat is mijn mening
[...]
En het probleem is?
Kind slaapt, en de route naar de dichtstbijzijnde supermarkt is inmiddels vast ook niet zo spannend meer. Dan is Pokemons vangen een uitstekend tijdverdrijf tijdens het wandelen. Heeft toch niemand last van?Ze vangt geen pokemons en ik vind het er debiel en aso uitzien. Ik denk dat ze heel onzeker is, zo hoeft ze niemand gedag te zeggen..maar dat is mijn mening
vrijdag 9 september 2016 om 19:38
quote:lonelyryder schreef op 08 september 2016 @ 22:37:
[...]
Aah, jullie hebben nog vaste telefoons op kantoor
Ja natuurlijk, en een bedrijf dat die niét heeft, is een dief van de eigen portemonnee. Als ik een collega op een andere afdeling moet bellen, kost het geen cent, want dat verloopt via het interne net. Als ik klanten of relaties moet bellen, betaalt het bedrijf gewoon de gesprekskosten voor een vaste lijn, die véél lager zijn dan gesprekskosten voor een mobiele lijn, zeker internationaal.
Dus een bedrijf dat alles met mobieltjes doet, is dom bezig.
[...]
Aah, jullie hebben nog vaste telefoons op kantoor
Ja natuurlijk, en een bedrijf dat die niét heeft, is een dief van de eigen portemonnee. Als ik een collega op een andere afdeling moet bellen, kost het geen cent, want dat verloopt via het interne net. Als ik klanten of relaties moet bellen, betaalt het bedrijf gewoon de gesprekskosten voor een vaste lijn, die véél lager zijn dan gesprekskosten voor een mobiele lijn, zeker internationaal.
Dus een bedrijf dat alles met mobieltjes doet, is dom bezig.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 9 september 2016 om 19:42
quote:Dragisa schreef op 09 september 2016 @ 12:30:
[...]
"Zo'n ding" heb je niet enkel om te communiceren wanneer 'het echt nodig is'.
Wat een intens, intens ouderwetse gedachte ( no surprise here..)
Je hebt zo'n ding voor email, navigatie, fotografie, allerhande social media ( sommige mensen vinden dat gewoon leuk, deal with it) google, agenda, notities en random internetten.
Wat heb kan het jou toch bommen dat iemand zijn telefoon naast zijn/haar toetsenbord heeft liggen?
Dat het tijd kost. Van je baas.
Je wil niet weten hoe vaak ik mijn collega zie zitten appen en facebook'en onder werktijd.
Maar dan wel schrikken dat haar werk niet af raakt.
Bij mij steekt mijn dum-phone in mijn handtas.
Komt er alleen uit om af en toe te kijken of ik een foon of sms gemist heb.
Of om onderweg 't uur te lezen.
Of voor een dringend telefoontje.
Facebook lees ik thuis wel. En als ik 20 sms'en stuur op een maand heb ik een "drukke maand" gehad.
Ik zou niet eens weten wat ik continu zou moeten app'en.
(Als mijn trein vertraging heeft en er is iemand op mij aan 't wachten, dan bel ik gewoon. Heb ik tenminste direct iemand aan de lijn en ben ik tenminste zeker dat men weet waar ik zit. Als ik dat in een bericht stuur, leest mijn man dat bijvoorbeeld toch niet op tijd omdat ie ook niet continu bezig is met zijn foon.)
Wat je thuis doet, is jouw probleem.
Wat je onderweg doet ... ik hoop dat je door dat ding nooit onder een auto of trein beland. Of je kinderen kwijt raakt ("hu? nu is ie ineens verdwenen tijdens 't wandelen?")
En dat je eventueel tijdens de middagpauze effe op internet wil ... je doet maar.
Maar heel de tijd tijdens 't werk ... nee, toch echt niet.
[...]
"Zo'n ding" heb je niet enkel om te communiceren wanneer 'het echt nodig is'.
Wat een intens, intens ouderwetse gedachte ( no surprise here..)
Je hebt zo'n ding voor email, navigatie, fotografie, allerhande social media ( sommige mensen vinden dat gewoon leuk, deal with it) google, agenda, notities en random internetten.
Wat heb kan het jou toch bommen dat iemand zijn telefoon naast zijn/haar toetsenbord heeft liggen?
Dat het tijd kost. Van je baas.
Je wil niet weten hoe vaak ik mijn collega zie zitten appen en facebook'en onder werktijd.
Maar dan wel schrikken dat haar werk niet af raakt.
Bij mij steekt mijn dum-phone in mijn handtas.
Komt er alleen uit om af en toe te kijken of ik een foon of sms gemist heb.
Of om onderweg 't uur te lezen.
Of voor een dringend telefoontje.
Facebook lees ik thuis wel. En als ik 20 sms'en stuur op een maand heb ik een "drukke maand" gehad.
Ik zou niet eens weten wat ik continu zou moeten app'en.
(Als mijn trein vertraging heeft en er is iemand op mij aan 't wachten, dan bel ik gewoon. Heb ik tenminste direct iemand aan de lijn en ben ik tenminste zeker dat men weet waar ik zit. Als ik dat in een bericht stuur, leest mijn man dat bijvoorbeeld toch niet op tijd omdat ie ook niet continu bezig is met zijn foon.)
Wat je thuis doet, is jouw probleem.
Wat je onderweg doet ... ik hoop dat je door dat ding nooit onder een auto of trein beland. Of je kinderen kwijt raakt ("hu? nu is ie ineens verdwenen tijdens 't wandelen?")
En dat je eventueel tijdens de middagpauze effe op internet wil ... je doet maar.
Maar heel de tijd tijdens 't werk ... nee, toch echt niet.
vrijdag 9 september 2016 om 19:43
quote:Caledoniaxx schreef op 09 september 2016 @ 16:50:
[...]
Familieomstandigheden als in de zin dat iemand op sterven of wat dan ook ligt.
Ik werk in de zorg. Het is gewoon niet netjes om dan continue op je telefoon te zitten, wat veel collega's wel doen.
Als je een kantoorbaantje of iets hebt en je zit dan constant op je telefoon, moet je lekker zelf weten (geen idee ook hoe dat werkt daar, ik werk niet op kantoor). Maar in de zorg vind ik dat alles behalve netjes. Je hebt zorg voor (bij mij dementerende) mensen. Je moet constant je hoofd erbij houden. Dat gaat niet als je constant met je hoofd in je telefoon zit..
Dan erbij, vind ik whatsappen en facebooken onder werktijd sowieso niet nodig. Dat een school van je kinderen belt vind ik wat anders dan dat je steeds op facebook of whatsapp aan het kutten bent onder werktijd.
Dit dus. Want inderdaad, dat zijn de argumenten die dan gegeven worden "Ja maar ik moet bereikbaar zijn voor de opvang van mijn kinderen" en dergelijke.
Dan denk ik wel eens: los van het feit dat je bereikbaar wilt zijn in noodgevallen, maar ik heb als kind ook gewoon op kleuterschool en op school gezeten en eerlijk gezegd heb ik nog nooit meegemaakt dat mijn school opeens zó dringend mijn moeder moest bereiken dat ijlbodes en noodsignalen uitgezonden moesten worden. En ja, we hadden een telefoon thuis, en ja, de schoolleiding had dat nummer, maar er kan me niet heugen dat er ooit gebruik van is gemaakt voor "noodgevallen" waarvoor mijn moeder zich ijlings naar school moest reppen.
Maar van de meeste mensen is het dan ook gewoon een k*tsmoes, Die willen elke tien minuten hun facebook kunnen bekijken, andere sociale media, kijken of hun vriendin de 686e enórm leuke foto van de nieuwgeborene op het net heeft gezet, enz. Allemaal leuk, maar niet onder werktijd.
[...]
Familieomstandigheden als in de zin dat iemand op sterven of wat dan ook ligt.
Ik werk in de zorg. Het is gewoon niet netjes om dan continue op je telefoon te zitten, wat veel collega's wel doen.
Als je een kantoorbaantje of iets hebt en je zit dan constant op je telefoon, moet je lekker zelf weten (geen idee ook hoe dat werkt daar, ik werk niet op kantoor). Maar in de zorg vind ik dat alles behalve netjes. Je hebt zorg voor (bij mij dementerende) mensen. Je moet constant je hoofd erbij houden. Dat gaat niet als je constant met je hoofd in je telefoon zit..
Dan erbij, vind ik whatsappen en facebooken onder werktijd sowieso niet nodig. Dat een school van je kinderen belt vind ik wat anders dan dat je steeds op facebook of whatsapp aan het kutten bent onder werktijd.
Dit dus. Want inderdaad, dat zijn de argumenten die dan gegeven worden "Ja maar ik moet bereikbaar zijn voor de opvang van mijn kinderen" en dergelijke.
Dan denk ik wel eens: los van het feit dat je bereikbaar wilt zijn in noodgevallen, maar ik heb als kind ook gewoon op kleuterschool en op school gezeten en eerlijk gezegd heb ik nog nooit meegemaakt dat mijn school opeens zó dringend mijn moeder moest bereiken dat ijlbodes en noodsignalen uitgezonden moesten worden. En ja, we hadden een telefoon thuis, en ja, de schoolleiding had dat nummer, maar er kan me niet heugen dat er ooit gebruik van is gemaakt voor "noodgevallen" waarvoor mijn moeder zich ijlings naar school moest reppen.
Maar van de meeste mensen is het dan ook gewoon een k*tsmoes, Die willen elke tien minuten hun facebook kunnen bekijken, andere sociale media, kijken of hun vriendin de 686e enórm leuke foto van de nieuwgeborene op het net heeft gezet, enz. Allemaal leuk, maar niet onder werktijd.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 9 september 2016 om 19:45
[quote]pejeka schreef op 09 september 2016 @ 19:43:
[...]
Dit dus. Want inderdaad, dat zijn de argumenten die dan gegeven worden "Ja maar ik moet bereikbaar zijn voor de opvang van mijn kinderen" en dergelijke.
Dan denk ik wel eens: los van het feit dat je bereikbaar wilt zijn in noodgevallen, maar ik heb als kind ook gewoon op kleuterschool en op school gezeten en eerlijk gezegd heb ik nog nooit meegemaakt dat mijn school opeens zó dringend mijn moeder moest bereiken dat ijlbodes en noodsignalen uitgezonden moesten worden. En ja, we hadden een telefoon thuis, en ja, de schoolleiding had dat nummer, maar er kan me niet heugen dat er ooit gebruik van is gemaakt voor "noodgevallen" waarvoor mijn moeder zich ijlings naar school moest reppen.
Maar van de meeste mensen is het dan ook gewoon een k*tsmoes, Die willen elke tien minuten hun facebook kunnen bekijken, andere sociale media, kijken of hun vriendin de 686e enórm leuke foto van de nieuwgeborene op het net heeft gezet, enz. Allemaal leuk, maar niet onder werktijd.[/quote]
[...]
Dit dus. Want inderdaad, dat zijn de argumenten die dan gegeven worden "Ja maar ik moet bereikbaar zijn voor de opvang van mijn kinderen" en dergelijke.
Dan denk ik wel eens: los van het feit dat je bereikbaar wilt zijn in noodgevallen, maar ik heb als kind ook gewoon op kleuterschool en op school gezeten en eerlijk gezegd heb ik nog nooit meegemaakt dat mijn school opeens zó dringend mijn moeder moest bereiken dat ijlbodes en noodsignalen uitgezonden moesten worden. En ja, we hadden een telefoon thuis, en ja, de schoolleiding had dat nummer, maar er kan me niet heugen dat er ooit gebruik van is gemaakt voor "noodgevallen" waarvoor mijn moeder zich ijlings naar school moest reppen.
Maar van de meeste mensen is het dan ook gewoon een k*tsmoes, Die willen elke tien minuten hun facebook kunnen bekijken, andere sociale media, kijken of hun vriendin de 686e enórm leuke foto van de nieuwgeborene op het net heeft gezet, enz. Allemaal leuk, maar niet onder werktijd.[/quote]
vrijdag 9 september 2016 om 19:48
quote:miedo schreef op 09 september 2016 @ 19:38:
Ik begrijp heulmaal niks van die smarphone hype.
Zelfs mijn nokia 1600 ligt meestal dagen bovenop de kast voordat ik dat doorheb..
Hier ook geen smartphone.
Een simpele Nokia-telefoon.
Dat ding belt, sms't, geeft het uur en dient als wekker.
Internetten zal ik thuis wel. Op een fatsoenlijk scherm.
Mijn omgeving kan écht wel een paar uur wachten op een antwoord op bijvoorbeeld een mail. Als 't dringend is, bellen ze wel of sturen ze een sms.
Een gps steekt ingebouwd in de wagen. Als ik te voet ergens naartoe moet, steekt de gps in mijn hoofd of heb ik de route uitgeprint.
Boeken lees ik zo wel. Van een scherm kan ik echt geen boek lezen.
Ik heb op de trein bijna altijd wel een tijdschrift mee .
Muziek luister ik thuis van een cd of eventueel via YouTube.
Betalen doe ik met een bankkaart.
Pokemons vangen interesseert mij geen moer.
En vooral: Het is in mijn omgeving nog doodnormaal om een "gewone" telefoon te hebben.
Ik begrijp heulmaal niks van die smarphone hype.
Zelfs mijn nokia 1600 ligt meestal dagen bovenop de kast voordat ik dat doorheb..
Hier ook geen smartphone.
Een simpele Nokia-telefoon.
Dat ding belt, sms't, geeft het uur en dient als wekker.
Internetten zal ik thuis wel. Op een fatsoenlijk scherm.
Mijn omgeving kan écht wel een paar uur wachten op een antwoord op bijvoorbeeld een mail. Als 't dringend is, bellen ze wel of sturen ze een sms.
Een gps steekt ingebouwd in de wagen. Als ik te voet ergens naartoe moet, steekt de gps in mijn hoofd of heb ik de route uitgeprint.
Boeken lees ik zo wel. Van een scherm kan ik echt geen boek lezen.
Ik heb op de trein bijna altijd wel een tijdschrift mee .
Muziek luister ik thuis van een cd of eventueel via YouTube.
Betalen doe ik met een bankkaart.
Pokemons vangen interesseert mij geen moer.
En vooral: Het is in mijn omgeving nog doodnormaal om een "gewone" telefoon te hebben.
vrijdag 9 september 2016 om 19:54
