Entertainment
alle pijlers
Anita wordt opgenomen
dinsdag 17 februari 2015 om 23:54
Zijn hier mensen die dat kijken? Het was gisteren op tv. Ik kijk het nu op Uitzending Gemist. Het gaat over het leven van mensen die in een psychiatrische instelling verblijven. Ik heb nog maar een stukje gezien maar het komt wel integer over, Anita Witzier lijkt er heel open in te staan. Zelf ben ik nooit opgenomen geweest maar ik ken het wereldje wel een beetje en ik ben benieuwd hoe anderen ernaar kijken.
woensdag 4 maart 2015 om 08:52
quote:maximaal225tekens schreef op 03 maart 2015 @ 19:57:
[...]
Ik denk dat mensen met een psychose, ernstige depressie ect. juist behoefte hebben aan rust en structuur. Ik wel in ieder geval en tijdens mijn opname was rust ook waar het om draaide. Al werd je wel in het mee eten, opstaan, slapen gaan vrij gelaten maar daarvoor was het ook de open afdeling. Op de gesloten waren er wel vaste tijden voor op staan, eten ect. Deze opname was niet gericht op 1 specifiek ziekte beeld. Het doel van mijn opname was voor mijn rust, de thuis situatie wat ontlasten en de veiligheid. Toen ik weer voldoende op mijn eigen benen kon staan werd ik ontslagen om vanuit huis behandeld te worden. Ik weet niet met wat voor kliniek jij ervaring hebt maar ik denk ( heb daar zelf geen ervaring mee) dat de klinieken die gericht zijn op behandelen van een specifiek ziektebeeld daar wel anders in zijn.Nee hoor, ging niet om een specifiek ziektebeeld. En structuur werd juist ook door het programma gecreëerd. Het ging wel om doelgroep jongeren. En het was niet iets waar je een paar weekjes zat. Dus het zal zoals Juliaaana zegt wel om een andere insteek gaan. Misschien juist om te voorkomen dat je van die draaideuropnamesituaties krijgt, al ken ik er wel wat die toch in die situatie beland zijn.
[...]
Ik denk dat mensen met een psychose, ernstige depressie ect. juist behoefte hebben aan rust en structuur. Ik wel in ieder geval en tijdens mijn opname was rust ook waar het om draaide. Al werd je wel in het mee eten, opstaan, slapen gaan vrij gelaten maar daarvoor was het ook de open afdeling. Op de gesloten waren er wel vaste tijden voor op staan, eten ect. Deze opname was niet gericht op 1 specifiek ziekte beeld. Het doel van mijn opname was voor mijn rust, de thuis situatie wat ontlasten en de veiligheid. Toen ik weer voldoende op mijn eigen benen kon staan werd ik ontslagen om vanuit huis behandeld te worden. Ik weet niet met wat voor kliniek jij ervaring hebt maar ik denk ( heb daar zelf geen ervaring mee) dat de klinieken die gericht zijn op behandelen van een specifiek ziektebeeld daar wel anders in zijn.Nee hoor, ging niet om een specifiek ziektebeeld. En structuur werd juist ook door het programma gecreëerd. Het ging wel om doelgroep jongeren. En het was niet iets waar je een paar weekjes zat. Dus het zal zoals Juliaaana zegt wel om een andere insteek gaan. Misschien juist om te voorkomen dat je van die draaideuropnamesituaties krijgt, al ken ik er wel wat die toch in die situatie beland zijn.
woensdag 4 maart 2015 om 15:12
Als je opgenomen bent, is het dan ook bepalend voor je vooruitgang, hoe de andere opgenomen mensen zijn? Dit omdat men toch wel tijd met elkaar doorneemt.
Stel dan er op dat moment veel agressie is of iemand zit steeds tegen je aan te praten over zijn/haar problemen of er is juist niemand die een woord tegen je zegt etc.
Het viel mij ook op dat er in de groep gevraagd werd, hoe het met iedereen was. Het lijkt mij niet prettig om het er in de groep over te praten, hoe en wat.
Stel dan er op dat moment veel agressie is of iemand zit steeds tegen je aan te praten over zijn/haar problemen of er is juist niemand die een woord tegen je zegt etc.
Het viel mij ook op dat er in de groep gevraagd werd, hoe het met iedereen was. Het lijkt mij niet prettig om het er in de groep over te praten, hoe en wat.
woensdag 4 maart 2015 om 16:20
quote:coolpack2 schreef op 04 maart 2015 @ 08:52:
[...]
Nee hoor, ging niet om een specifiek ziektebeeld. En structuur werd juist ook door het programma gecreëerd. Het ging wel om doelgroep jongeren. En het was niet iets waar je een paar weekjes zat. Dus het zal zoals Juliaaana zegt wel om een andere insteek gaan. Misschien juist om te voorkomen dat je van die draaideuropnamesituaties krijgt, al ken ik er wel wat die toch in die situatie beland zijn.Bezuinigingen spelen vast en zeker ook een rol en het zal waarschijnlijk ook per instelling verschillen, had zelfs een groepsgenoot die eerder op een andere locatie van dezelfde instelling opgenomen was geweest en het was daar totaal anders. Dit was een ziekenhuis waar sommigen 1 nacht waren, anderen al maanden, net wat nodig was.
[...]
Nee hoor, ging niet om een specifiek ziektebeeld. En structuur werd juist ook door het programma gecreëerd. Het ging wel om doelgroep jongeren. En het was niet iets waar je een paar weekjes zat. Dus het zal zoals Juliaaana zegt wel om een andere insteek gaan. Misschien juist om te voorkomen dat je van die draaideuropnamesituaties krijgt, al ken ik er wel wat die toch in die situatie beland zijn.Bezuinigingen spelen vast en zeker ook een rol en het zal waarschijnlijk ook per instelling verschillen, had zelfs een groepsgenoot die eerder op een andere locatie van dezelfde instelling opgenomen was geweest en het was daar totaal anders. Dit was een ziekenhuis waar sommigen 1 nacht waren, anderen al maanden, net wat nodig was.
woensdag 4 maart 2015 om 16:51
quote:vla-flip schreef op 04 maart 2015 @ 15:12:
Als je opgenomen bent, is het dan ook bepalend voor je vooruitgang, hoe de andere opgenomen mensen zijn? Dit omdat men toch wel tijd met elkaar doorneemt.
Stel dan er op dat moment veel agressie is of iemand zit steeds tegen je aan te praten over zijn/haar problemen of er is juist niemand die een woord tegen je zegt etc.
Het viel mij ook op dat er in de groep gevraagd werd, hoe het met iedereen was. Het lijkt mij niet prettig om het er in de groep over te praten, hoe en wat.
Ljkt me wel vla-flip. Bij mijn eerste gedwongen opname heb ik een week in de separeer gezeten en toen ik eruit moest vroeg ik me echt af waar ik terecht was gekomen, ik keek mijn ogen uit. Er was een hoop agressie onderling, waar de verpleging vaak pas achteraf wat aan deed. Ik lag op een kamer met twee anderen en ben uitgescholden en in m'n gezicht gespuugd door een van hen. Ik ben toen braaf naar de verpleging gestapt omdat ik me realiseerde dat zij ziek was en het niet persoonlijk was. Maar wel met de toevoeging dat ze het nog niet nog een keer moest flikken want dan zou ik haar slaan
. Maar er zaten genoeg mensen die niet konden bedenken dat de ander ziek was (vaak zat ook niet eens dat zijzelf ziek waren) en dus gelijk reageerden. Er hebben wat stoelen door de kamer gevlogen daar.
Aan de andere kant kan je ook weer veel steun hebben aan elkaar. Bij al mijn opnames heb ik wel mensen gehad waar ik wat aan had, en zij hopelijk ook aan mij.
Als je opgenomen bent, is het dan ook bepalend voor je vooruitgang, hoe de andere opgenomen mensen zijn? Dit omdat men toch wel tijd met elkaar doorneemt.
Stel dan er op dat moment veel agressie is of iemand zit steeds tegen je aan te praten over zijn/haar problemen of er is juist niemand die een woord tegen je zegt etc.
Het viel mij ook op dat er in de groep gevraagd werd, hoe het met iedereen was. Het lijkt mij niet prettig om het er in de groep over te praten, hoe en wat.
Ljkt me wel vla-flip. Bij mijn eerste gedwongen opname heb ik een week in de separeer gezeten en toen ik eruit moest vroeg ik me echt af waar ik terecht was gekomen, ik keek mijn ogen uit. Er was een hoop agressie onderling, waar de verpleging vaak pas achteraf wat aan deed. Ik lag op een kamer met twee anderen en ben uitgescholden en in m'n gezicht gespuugd door een van hen. Ik ben toen braaf naar de verpleging gestapt omdat ik me realiseerde dat zij ziek was en het niet persoonlijk was. Maar wel met de toevoeging dat ze het nog niet nog een keer moest flikken want dan zou ik haar slaan
. Maar er zaten genoeg mensen die niet konden bedenken dat de ander ziek was (vaak zat ook niet eens dat zijzelf ziek waren) en dus gelijk reageerden. Er hebben wat stoelen door de kamer gevlogen daar.Aan de andere kant kan je ook weer veel steun hebben aan elkaar. Bij al mijn opnames heb ik wel mensen gehad waar ik wat aan had, en zij hopelijk ook aan mij.
woensdag 4 maart 2015 om 19:19
Ik vond de herkenning en met elkaar je verhaal delen erg fijn, daar heb ik wel veel steun aan gehad. Aan de andere kant was er bijv. ook een man die bijna de hele nacht over de gang heen en weer liep en druk met deuren sloeg, iemand die steeds vertelde hoe hij zichzelf van kant wilde maken en een man die elke keer net iets te dicht bij mij kwam staan, dat werkt natuurlijk niet echt mee aan je herstel. ( hoewel het er wel voor zorgde dat ik nog meer mijn best deed om zo snel mogelijk weg te kunnen )
Agressie gelukkig niet echt meegemaakt tijdens mijn opname.
Agressie gelukkig niet echt meegemaakt tijdens mijn opname.
vrijdag 3 april 2015 om 17:08
quote:viva-adam schreef op 02 april 2015 @ 00:49:
Er zijn toch wel wat foutjes gemaakt bij dit programma!
Klinkt niet helemaal fris,met name de rol van Skyhigh TV en de directie van Meregaard.Ik was persoonlijk ook verbaasd dat ze mochten filmen op een gesloten afdeling.Op de gesloten opname waar ik destijds werkte,is volgens mij de vraag voor tv opnames ook weleens geweest.Maar werd vrijwel unaniem direct afgewezen door het volledige team.Puur uit privacy overwegingen van clienten.
Overigens wel goed dat er is geprobeerd een realistisch beeld van de psychiatrie neer te zetten.Persoonlijk vond ik ook dat Anita het goed deed.
Er zijn toch wel wat foutjes gemaakt bij dit programma!
Klinkt niet helemaal fris,met name de rol van Skyhigh TV en de directie van Meregaard.Ik was persoonlijk ook verbaasd dat ze mochten filmen op een gesloten afdeling.Op de gesloten opname waar ik destijds werkte,is volgens mij de vraag voor tv opnames ook weleens geweest.Maar werd vrijwel unaniem direct afgewezen door het volledige team.Puur uit privacy overwegingen van clienten.
Overigens wel goed dat er is geprobeerd een realistisch beeld van de psychiatrie neer te zetten.Persoonlijk vond ik ook dat Anita het goed deed.
Vraag blijft,why is the rum gone?
vrijdag 3 april 2015 om 20:17
Ik ben privé bekend met psychiatrische ziektebeelden en psychiatrische ziekenhuizen. Zoals Anita W. omging met deze mensen vond ik erg respectvol. Door dingen bij de naam te noemen en door ook grapjes te maken met patienten (na hun waan) over hun soms bizarre gedrag tijdens bv. een psychose.
Ze heeft, naar mijn idee, een stuk van een negatief stigma weggenomen op een hele goede manier. Ze voelden zich, volgens mij, door haar gezien. Daar kunnen sommige hulpverleners misschien nog wat van opsteken.
Ze heeft, naar mijn idee, een stuk van een negatief stigma weggenomen op een hele goede manier. Ze voelden zich, volgens mij, door haar gezien. Daar kunnen sommige hulpverleners misschien nog wat van opsteken.
zondag 5 april 2015 om 11:21
Dat is idd wat ik bedoel,Hertog,een respectvolle manier van benaderen.Gewoon zaken benoemen, soms moeilijke vragen durven te stellen.En ook gewoon aangeven dat ze soms gewoon niet begrijpt wat er in mensen omgaat.En niet gaan lopen doen alsof.En de vaak positieve manier waarop de mensen op haar reageerden (ook al is het geedit) ,laat dat wel blijken.
Vraag blijft,why is the rum gone?
