Entertainment
alle pijlers
ben ik een dinosaurus omdat ik secondlife maar niks vind?
donderdag 8 maart 2007 om 15:34
De laatste tijd wordt je dood gegooid met Second life. Op het viva forum staat bij oproepjes van de redactie de oproep wie met zn SL avatar op de foto wil. In de krant is regelmatig wat over second life te lezen (zoals dat er een band optreedt, dat er een bank is ge opend...) Het lijkt alsof elke scheet die in SL gelaten wordt breed in de krant of het nieuws komt.
Nu heb ik niks tegen spelletjes. Ik ben zelf fervent sims speelster. Er is alleen één MAAR. Als ik mijn sims met elkaar laat wippen, dan is het gewoon een computer. Doe je dat in SL dan zit er achter dat poppetje óók een echt mens. Waar ligt de grens? Tussen het virtuele en het echte leven? Is zoiets vreemd gaan? (het is ook niet leuk als je vriend over seks met andere vrouwen zit te chatten...)
Ik persoonlijk vind, in deze maatschappij, waarin alles al veel individualistischer is, zoiets als SL een beetje griezelig. Zitten we straks allemaal dik en lelijk achter de pc in een virtuele wereld mooi weer te spelen? In een wereld waarin iedereen het druk heeft, een afspraak om wat te gaan drinken een maand van tevoren gemaakt moet worden... hebben we ineens massaal tijd voor SL.
Toen ik zelfs in mijn schoolmail van een leraar de oproep kreeg om mee te bouwen aan een SL versie van onze school was voor mij de maat een beetje vol. Heb hem ook netjes terug gemaild dat ik liever mn echte leven bouw. (er moet nog een hoop geschilderd worden in mn huis)
Soms denk ik dat dat Linden Lab aandelen heeft in het krantje Spits... in één spits 3 artikelen over SL op 1 dag... Ik krijg er een beetje een overkill van en vraag me af of dat hele Second Life een gezonde ontwikkeling is. Zeker gezien onze drang naar perfectie. (een perfecte virtuele wereld met perfecte, mooie mensen)
Wat vinden jullie? Waar ligt de grens? Ben ik een dinosaurus die niet met haar tijd mee gaat of heb ik stiekem toch wel een punt?
Nu heb ik niks tegen spelletjes. Ik ben zelf fervent sims speelster. Er is alleen één MAAR. Als ik mijn sims met elkaar laat wippen, dan is het gewoon een computer. Doe je dat in SL dan zit er achter dat poppetje óók een echt mens. Waar ligt de grens? Tussen het virtuele en het echte leven? Is zoiets vreemd gaan? (het is ook niet leuk als je vriend over seks met andere vrouwen zit te chatten...)
Ik persoonlijk vind, in deze maatschappij, waarin alles al veel individualistischer is, zoiets als SL een beetje griezelig. Zitten we straks allemaal dik en lelijk achter de pc in een virtuele wereld mooi weer te spelen? In een wereld waarin iedereen het druk heeft, een afspraak om wat te gaan drinken een maand van tevoren gemaakt moet worden... hebben we ineens massaal tijd voor SL.
Toen ik zelfs in mijn schoolmail van een leraar de oproep kreeg om mee te bouwen aan een SL versie van onze school was voor mij de maat een beetje vol. Heb hem ook netjes terug gemaild dat ik liever mn echte leven bouw. (er moet nog een hoop geschilderd worden in mn huis)
Soms denk ik dat dat Linden Lab aandelen heeft in het krantje Spits... in één spits 3 artikelen over SL op 1 dag... Ik krijg er een beetje een overkill van en vraag me af of dat hele Second Life een gezonde ontwikkeling is. Zeker gezien onze drang naar perfectie. (een perfecte virtuele wereld met perfecte, mooie mensen)
Wat vinden jullie? Waar ligt de grens? Ben ik een dinosaurus die niet met haar tijd mee gaat of heb ik stiekem toch wel een punt?
zaterdag 10 maart 2007 om 11:54
Hetzelfde geldt als je schrijft, of schildert, of sieraden ontwerpt en daar succes mee hebt. Krijg je daar zelfvertrouwen van, dat iemand jouw boek goed vindt? Dacht het wel. En toch kennen ze jou niet, alleen het beeld wat jij naar de buitenwereld presenteert.
De grens tussen het echte leven en het virtuele is niet zo scherp als het lijkt. Dat element van fantasie en imago loopt door het 'echte' leven heen, ook als je nooit achter de computer zit.
Overigens lijkt het me wenselijker om in het hier en nu te zijn in plaats van in een virtuele wereld. Maar ik denk dat ook al als ik mensen via hun mobiele telefoon hoor kletsen met mensen die elders zijn. Dan denk ik: je zit nu toch in de trein, en je ziet niet eens wie er tegenover je zit, of op de fiets, en je merkt niks van de stad om je heen. Krijg je dan geen raar beeld van 'de werkelijkheid'?
(Of is 'de werkelijkheid' veel groter, en omvat hij zowel de mensen die kilometers verderop met mij bellen als diegenen die met me praten in een spelwereld?)
zaterdag 10 maart 2007 om 16:57
Sorry KW maar het voorbeeld wat jij aanhaalt, dat je door middel van een boek schrijven of zo ook zelfvertrouwen krijgt vind ik geen vergelijk met een computerspelletje spelen en indirect doen wat anderen willen dat jij doet. Want je moet bij SL gewoon levels halen die anderen voor je bedacht hebben.
Bij het schrijven van een boek of het rijgen van kralen verzin je wat je rijgt of schrijft nog altijd zelf. Je werkt bij een spel als SL met een door iemand anders bedacht poppetje, in een door iemand anders bedacht spelletje en dat heeft niets met de werkelijkheid te maken.
Ieder het zijne/hare hoor. Als je populair bent via een spel als SL en je daar lekker bij voelt, prima. Maar de grens tussen virtueel en realiteit is mijns inziens wél heel groot als je in je echte leven niet je plek kunt vinden en alleen in een virtueel leven wel.
Bij het schrijven van een boek of het rijgen van kralen verzin je wat je rijgt of schrijft nog altijd zelf. Je werkt bij een spel als SL met een door iemand anders bedacht poppetje, in een door iemand anders bedacht spelletje en dat heeft niets met de werkelijkheid te maken.
Ieder het zijne/hare hoor. Als je populair bent via een spel als SL en je daar lekker bij voelt, prima. Maar de grens tussen virtueel en realiteit is mijns inziens wél heel groot als je in je echte leven niet je plek kunt vinden en alleen in een virtueel leven wel.
zaterdag 10 maart 2007 om 17:20
Voor sommige mensen is een computerspel passief vermaak, voor anderen is het een creatieve bezigheid. (wat deze meneer in second life gedaan heeft, bijvoorbeeld.)
En zo zijn er ook mensen die slechte, fantasieloze verhalen schrijven en daar toch zelfvertrouwen van krijgen. Of die dakpannen schilderen en daar trots op zijn. ;)
En zo zijn er ook mensen die slechte, fantasieloze verhalen schrijven en daar toch zelfvertrouwen van krijgen. Of die dakpannen schilderen en daar trots op zijn. ;)
zaterdag 10 maart 2007 om 19:00
Tja... als je veel tijd doorbrengt op een forum, en daar plezier, soms trots en een inimini klein stukje identiteit aan ontleent (maar alleen op dagen dat de brute eerlijkheid op de loer ligt ;)), heb je dan niet een heel klein beetje boter op je hoofd als je virtueel tegenover irl zet, en irl superieur inschaalt?
Ik denk inderdaad dat de grens troebeler is dan menig mens wil toegeven.
That being said... SL... :?. Mijn vriendin vindt het geweldig en haar enthousiasme heeft mij er ook heen gelokt. In combinatie met het feit de maatschappelijke buzz ook mij te pakken had zal ik eerlijk zeggen. Nieuwe technologiën doorgaan drie fasen op weg naar volwassenheid, 1) spel 2) sex 3) serieus.
Spel spreekt bij SL voor zich natuurlijk. Ik voelde me zo ongeveer bejaard dat ik me die techniek nog eigen moest maken (heb ongeveer een kwartier gevlogen en klem gezeten in een boom op introduction island ;)). Ook voor de sex heb ik me niet verscholen. Er kwam (out of the blue) een meneer op me af die me blond haar wilde geven, een beter vel en een jurk. 1000 Linden dollars gekregen (:?). Maar mijn vriendin wist waar ik dat allemaal gratis kon vinden en toen heb ik een designer vagina erbij gekocht. Kortom, na dat kwartier boomtopzitten was ik binnen 1 sessie ready for action.
En de actie... tja, die vind ik echt hilarisch. Als ik op een blauwe bal druk kan ik iemand pijpen die er niet is, en ik kan zelfs zijn designervagina laten pijpen door niemand ;).
Maar alles bij elkaar ontbreekt het mij volledig aan de fantasie om er een draai aan te geven die het leuk maakt. Voor mij is het dus geëindigd als een soort Barbie's voor gevorderden. Maar toen ik merkte dat het me mateloos stoorde dat er midden in de woestijn ook al iemand een hut had gebouwd en ik daar dus ook niet ongestoord honderd keer van jurk kon wisselen ben ik uitgelogd om nooit meer in te loggen.
Toch zal ik wel altijd als dit soort ontwikkelingen zich aandienen er in mee gaan. Ergens niets aan vinden maakt je geen dynosaurus, van (grote) nieuwe ontwikkelingen niets weten wel.
Ik denk inderdaad dat de grens troebeler is dan menig mens wil toegeven.
That being said... SL... :?. Mijn vriendin vindt het geweldig en haar enthousiasme heeft mij er ook heen gelokt. In combinatie met het feit de maatschappelijke buzz ook mij te pakken had zal ik eerlijk zeggen. Nieuwe technologiën doorgaan drie fasen op weg naar volwassenheid, 1) spel 2) sex 3) serieus.
Spel spreekt bij SL voor zich natuurlijk. Ik voelde me zo ongeveer bejaard dat ik me die techniek nog eigen moest maken (heb ongeveer een kwartier gevlogen en klem gezeten in een boom op introduction island ;)). Ook voor de sex heb ik me niet verscholen. Er kwam (out of the blue) een meneer op me af die me blond haar wilde geven, een beter vel en een jurk. 1000 Linden dollars gekregen (:?). Maar mijn vriendin wist waar ik dat allemaal gratis kon vinden en toen heb ik een designer vagina erbij gekocht. Kortom, na dat kwartier boomtopzitten was ik binnen 1 sessie ready for action.
En de actie... tja, die vind ik echt hilarisch. Als ik op een blauwe bal druk kan ik iemand pijpen die er niet is, en ik kan zelfs zijn designervagina laten pijpen door niemand ;).
Maar alles bij elkaar ontbreekt het mij volledig aan de fantasie om er een draai aan te geven die het leuk maakt. Voor mij is het dus geëindigd als een soort Barbie's voor gevorderden. Maar toen ik merkte dat het me mateloos stoorde dat er midden in de woestijn ook al iemand een hut had gebouwd en ik daar dus ook niet ongestoord honderd keer van jurk kon wisselen ben ik uitgelogd om nooit meer in te loggen.
Toch zal ik wel altijd als dit soort ontwikkelingen zich aandienen er in mee gaan. Ergens niets aan vinden maakt je geen dynosaurus, van (grote) nieuwe ontwikkelingen niets weten wel.
zaterdag 10 maart 2007 om 19:44
zaterdag 10 maart 2007 om 20:48
Ik voel me wel eens een dinosaurus eerlijk gezegd. Ik kreeg ook een aanbieding om met mijn bedrijf SL op te gaan. Ik heb de uitnodiging half gelezen naar de prullenbak verwezen. Tot ik dacht aan mijn vader 10 jaar geleden, en hoe ik me ergerde toen hij internet resoluut afwees als zijnde "nieuwerwetse flauwekul".
Toen heb ik maar eens gezocht op SL, maar het kon me niet echt boeien. ik ben niet zover gekomen dat ik ook daadwerkelijk heb deelgenomen aan het spel. En als ik Sprankelend zo lees had ik haar boomtoptijd ruimschoots overschreden had ik dat wel gedaan. De eerste de beste die mij als rechtgeaarde brunette een blondering aanbiedt, kan een virtuele mep om zijn oren krijgen. Hetzelfde geldt voor blowjobs en designervagijnen.
Ik ben er te serieus voor geloof ik. Ik kan mezelf niet vergeten of me anders voordoen. Zelfs niet als poppetje. Dus voor mij geen second life, mijn first life is ook veel te interessant. Maar soms denk ik dat ik iets misloop, net als mijn vader, puur uit onwetendheid.
Toen heb ik maar eens gezocht op SL, maar het kon me niet echt boeien. ik ben niet zover gekomen dat ik ook daadwerkelijk heb deelgenomen aan het spel. En als ik Sprankelend zo lees had ik haar boomtoptijd ruimschoots overschreden had ik dat wel gedaan. De eerste de beste die mij als rechtgeaarde brunette een blondering aanbiedt, kan een virtuele mep om zijn oren krijgen. Hetzelfde geldt voor blowjobs en designervagijnen.
Ik ben er te serieus voor geloof ik. Ik kan mezelf niet vergeten of me anders voordoen. Zelfs niet als poppetje. Dus voor mij geen second life, mijn first life is ook veel te interessant. Maar soms denk ik dat ik iets misloop, net als mijn vader, puur uit onwetendheid.
zondag 11 maart 2007 om 14:19
Ik heb, na me te hebben aangemeld, een aantal weken lang rondgelopen in Second Life, en in het begin is het leuk en nieuw, en heb zelfs ook een keer seks gehad met iemand die ook nieuw was en ook alles nog moest uitvinden (tijdens de 'seks' hadden we het niet eens over seks en zat ik met mijn man te ginnegappen over het feit dat die poppetjes seks aan het hebben waren), maar als het nieuwe eraf is, is het niet meer interessant. Toch ben ik wel blij dat ik weet wat het is, hoe het werkt en wat er allemaal te doen is, alleen al omdat ik wil bijblijven met de ontwikkelingen op internet.
woensdag 30 mei 2007 om 06:24
Ik ben geen dinosaurus, maar eerder een Draenei of een Night Elf. Als Draenei loop ik rond als Warrior in Westfall en de Deadmines, of als Shaman in Nagrand of Shattrath City. Als Night Elf Hunter in Shadowmoon Valley of Netherstorm...
Je raadt het al, geef mij maar World of Warcraft. Ik heb al een MMORPG en ik hoef er geen tweede bij. Ik hoef geen realistische MMORPG, liever een fantasy of science faction-MMORPG dat WoW is.
Je raadt het al, geef mij maar World of Warcraft. Ik heb al een MMORPG en ik hoef er geen tweede bij. Ik hoef geen realistische MMORPG, liever een fantasy of science faction-MMORPG dat WoW is.
World of Warcraft: Legion
woensdag 30 mei 2007 om 15:31
nee zeker niet.
Ik heb het geprobeerd maar ik vind het maar niks call me oldfashon maar goed. Na het te hebben geinstaleerd omdat het volgens docenten goed was om eens te proberen heb ik het twee keer geprobeerd en daarna het hele programma gewist van me computer zweven in de lucht neervallen in het water er vervolgens niet meer uit zien te komen nee hoor niks voor mij. O en dan heb je nog de virtuele kleding huizen en ga zo maar door die je kan aanschaffen nee hoor ik koop liever een echt truitje die ik en niet mijn virtuele ik aan kan doen.:D
Ik heb het geprobeerd maar ik vind het maar niks call me oldfashon maar goed. Na het te hebben geinstaleerd omdat het volgens docenten goed was om eens te proberen heb ik het twee keer geprobeerd en daarna het hele programma gewist van me computer zweven in de lucht neervallen in het water er vervolgens niet meer uit zien te komen nee hoor niks voor mij. O en dan heb je nog de virtuele kleding huizen en ga zo maar door die je kan aanschaffen nee hoor ik koop liever een echt truitje die ik en niet mijn virtuele ik aan kan doen.:D
