Een huis vol - deel 2

Dat zwembad! Jaloers!

Sugarbaby schreef: ↑

19-12-2017 19:06

Dat zwembad! Jaloers!

Mooi zwembad inderdaad, maar wel een beetje krap in dat kleine tuintje.

Bij mij zou die prima in de achtertuin passen, helaas geen geld voor zo'n zwembad.

De jongste dochter van Jay is wel een schatje hoor. Uberhaupt mooie kindjes.

Zit de jongste dochter nou zonder riem in de auto? Terwijl hij aldoor achterom zit te kijken?

Sugarbaby schreef: ↑

19-12-2017 19:20

De jongste dochter van Jay is wel een schatje hoor. Uberhaupt mooie kindjes.

Zit de jongste dochter nou zonder riem in de auto? Terwijl hij aldoor achterom zit te kijken?

Volgens mij wel, zaten met 3 kinderen + oma op 1 bank dus een gordel te weinig.

Die seksuele voorlichting (of het gebrek eraan) is wel shocking. En zei hij nou echt “ ik kan het je nu niet laten zien”?

.

Hoe oud zijn die adema meisjes nou, die zonder hekje in het bed liggen?

Thaila: Ik hou niet zo van bevallen

ourea schreef: ↑

19-12-2017 19:44

Hoe oud zijn die adema meisjes nou, die zonder hekje in het bed liggen?

Tijdens de opnames waren ze bijna 3.

Alieda-1984 schreef: ↑

19-12-2017 19:48

Tijdens de opnames waren ze bijna 3.

Ok
ik was even benieuwd met welke leeftijd dat kan

Die arme adema kinderen, ik kon het niet helpen, maar moest er wel om lachen dat ze om beurten uit bed vielen

Ik heb 1 zoon, moet er niet aan denken om er 4 van te hebben.
Echt knap van ze, vooral die rust die ze erbij uitstralen.

watdachtjehiervan schreef: ↑

19-12-2017 08:56

Hoe? Echt hoe doen ze dat toch? 6 kinderen waarvan 4 onder de 3 jaar???!!!!
Je ziet wel dat alles goed geregeld is en ik denk dat er heel veel structuur is. Maar dan nog?! Respect hoor. De kinderen zijn ook allemaal zo rustig. En dan die twee oudste inderdaad. Wat een leuke lieve meiden!

De oudste meisjes deden inderdaad veel.
Vader ging 1 voor 1 met de kleintjes naar de wc om luier te verschonen.
En met eten hielpen vader, moeder en de twee oudere zusjes.
Ze zaten in mijn zichtsveld, dus ik kon alles goed zien

OldWood schreef: ↑

19-12-2017 20:51

Die arme adema kinderen, ik kon het niet helpen, maar moest er wel om lachen dat ze om beurten uit bed vielen

Ik heb 1 zoon, moet er niet aan denken om er 4 van te hebben.
Echt knap van ze, vooral die rust die ze erbij uitstralen.

Ik moest ook lachen om die meiskes die zo dramatisch allemaal uit bed vielen. Vond het wel apart dat ze na het eerste ter aarde stortende kind niet even wat kussens ofzo op de grond legden.

Ik vind de Buddenbruckjes eigenlijk best leuk. Al meer lichamelijk (liefdevol) contact tussen ouders en kinderen dan ik bij de Baumgards/Deijsjes (op Jordy na) ooit gezien heb.

Het zou mijn keuze niet zijn om kinderen op de tafel te laten zitten enzo. Maar wellicht willen zij daar geen strijd over. Kan best, gaat ook wel weer over.
De Adema's vind ik gewoon erg leuk, zo rustig met de peuterpubers.
En Jay, daar ben ik dan weer niet zo'n fan van. Hij heeft het wel erg zwaar allemaal, maar kom op vent. Zijn ook zat vrouwen die het alleen moeten doen als vent de benen heeft genomen.

Maar goed, we zijn wel afhankelijk van welk materiaal ze laten zien. Ze worden wellicht wel op een bepaalde manier neergezet.

De Buddenbruckjes lijken me wel een liefdevol gezin eigenlijk. Ze lijken me alleen wel erg makkelijk.

Ik weet niet helemaal wat ik van Jay moet vinden. Beetje gemaakt ofzo? Kan het niet helemaal uitleggen.

swimkim schreef: ↑

19-12-2017 22:24

Ik vind de Buddenbruckjes eigenlijk best leuk. Al meer lichamelijk (liefdevol) contact tussen ouders en kinderen dan ik bij de Baumgards/Deijsjes (op Jordy na) ooit gezien heb.

Het zou mijn keuze niet zijn om kinderen op de tafel te laten zitten enzo. Maar wellicht willen zij daar geen strijd over. Kan best, gaat ook wel weer over.
De Adema's vind ik gewoon erg leuk, zo rustig met de peuterpubers.
En Jay, daar ben ik dan weer niet zo'n fan van. Hij heeft het wel erg zwaar allemaal, maar kom op vent. Zijn ook zat vrouwen die het alleen moeten doen als vent de benen heeft genomen.

Maar goed, we zijn wel afhankelijk van welk materiaal ze laten zien. Ze worden wellicht wel op een bepaalde manier neergezet.

Ik vind dat die oudere kinderen van de Buddenbruckjes wel liefdevol met hun kleine broertjes en zusjes omgaan. Alleen dat geklier en getrek aan elkaar, dat geschreeuw, ik zou er knettergek van worden. En dat springen op die banken, ik hou er niet van. Dat drukke gedoe is trouwens ook echt niet nodig volgens mij, zag ik bij de andere gezinnen ook niet. Ik vind het allemaal maar een beetje sjofeltjes overkomen.

En ja, wat dat met die Jay is... ik kan er mijn vinger ook niet op leggen. Als ik zo in dat huis kijk, dan ziet het er netjes en ook best duur uit. Terwijl hij in zijn eentje de kost moet verdienen. Als zzp-er ook nog eens, die soms zonder werk zit... Ik weet het niet. En ik vind hem wel een beetje “gewichtig” doen, hoe hij dat allemaal doet.

Ik was verbaasd om te horen bij de verloskundige dat de grote kinderen totaal niet meehelpen in huis. Je zag het ook aan oma, die moest vragen of ze de bordjes en spullen uit de keuken gingen halen. De grotere gezinnen die ik ken zijn juist heel zorgzaam als moeder met een dikke buik loopt. Sowieso heeft in ons gezin elk kind een taak, alhoewel dat nu ze bijbaan hebben beperkt is tot je eigen kamer zuigen en stoffen en afwassen/drogen na het avondeten van wat niet in vaatwasser past. Voor die tijd hebben ze om de beurt badkamer of wc moeten schoonmaken, zuigen of stoffen beneden, ramen lappen etc. (Zelf doen gaat vaak veel sneller), zodat ze alles kunnen als ze op kamers gaan en als ik niet lekker ben pakken ze het koken over. Dat zou je in dat gezin toch ook verwachten. Ieder een steentje bijdragen.
Vrienden van onze kinderen weten soms niet eens hoe je een bed verschoond, hoe je de afwas doet of de kleding sorteert voor de was. Dan krijg je het moeilijk als je op jezelf gaat wonen.

grasklokje schreef: ↑

20-12-2017 08:36

Ik was verbaasd om te horen bij de verloskundige dat de grote kinderen totaal niet meehelpen in huis. Je zag het ook aan oma, die moest vragen of ze de bordjes en spullen uit de keuken gingen halen. De grotere gezinnen die ik ken zijn juist heel zorgzaam als moeder met een dikke buik loopt. Sowieso heeft in ons gezin elk kind een taak, alhoewel dat nu ze bijbaan hebben beperkt is tot je eigen kamer zuigen en stoffen en afwassen/drogen na het avondeten van wat niet in vaatwasser past. Voor die tijd hebben ze om de beurt badkamer of wc moeten schoonmaken, zuigen of stoffen beneden, ramen lappen etc. (Zelf doen gaat vaak veel sneller), zodat ze alles kunnen als ze op kamers gaan en als ik niet lekker ben pakken ze het koken over. Dat zou je in dat gezin toch ook verwachten. Ieder een steentje bijdragen.
Vrienden van onze kinderen weten soms niet eens hoe je een bed verschoond, hoe je de afwas doet of de kleding sorteert voor de was. Dan krijg je het moeilijk als je op jezelf gaat wonen.

In de eerste aflevering zag je hoe dochter de tafel dekte. Toen zeiden ze dat ze dit omstebeurt moesten doen.

Hebben ze laten zien waar alle kinderen slapen van dit gezin? Ik heb het gevoel dat het boven een chaos is.
Ik vraag me ook af waar ze alles van betalen. Dat is toch niet te doen?
Je zou ze trouwens als buren hebben......

Ik zou er niet graag naast willen wonen eerlijk gezegd. Moeder is net aan het begin van de zomervakantie bevallen. Dus je kan wel nagaan dat dat 6 weken herrie in de achtertuin is. Die kinderen hebben in ieder geval wel altijd iemand om mee te spelen

interview met papa jay

https://www.ad.nl/binnenland/heel-veel- ... ~af38474a/

Heel veel hartjes voor papa Jay
VADERDAGOp hoeveel tekeningen en hartjes mag Jay Lopez (33) zondag rekenen? Op héél veel. De alleenstaande vader van vijf jonge kinderen heeft een zwaar én vrolijk leven.

Jeroen Kreule 14-06-17, 13:00
13k
8
Een tijdje geleden kreeg Jay Lopez een telefoontje van de juf van zijn oudste kind. De 12-jarige Talitha had last van steken en krampen in de onderbuik. Menstruatiepijn, seinde de juf hem in. Jay legde zijn werk neer en haalde Talitha op van school. Hij wilde maar één ding: de pijn van zijn dochter overnemen. Hij pakte haar liefdevol vast. Ja, hij voelde zich machteloos. Want wat wist hij, een alleenstaande vader, nou van menstruatiepijn?

,,Ik heb geen boekje met dit soort onderwerpen in de kast staan", vertelt hij aan zijn zelfgemaakte eettafel. Talitha zit naast hem en grinnikt. Het kwam uiteindelijk goed, want in huis lag nog ergens maandverband van zijn ex. Een dag later had Jay het er met zijn moeder over via Facetime, tijdens het vouwen van de was. ,,Mijn ouders wonen in Curaçao. Ik Facetime elke dag, vooral met mijn moeder. Haar kan ik alles vragen.''

Ik sta er eigenlijk nooit bij stil, maar een vader die alleen voor vijf kinderen zorgt, komt niet vaak voor. Gelukkig vinden ze het fijn om bij mij te zijn.

Jay Lopez

© Desiree Schippers
Baken
Jay is geboren en getogen in Curaçao. Op zijn 13de verhuisde hij met zijn tante naar Nederland omdat het onderwijs hier beter is. Jay is meubelmaker en werkt standaard twee dagen per week als parketteur: een mooi woord voor iemand die parketvloeren legt. Hij woont met zijn vijf kinderen in een benedenwoning, vlak bij De Kuip in Rotterdam.

Naast Talitha heeft hij Danilo (10), Jaïro (8), Jordan (4) en Felice (3).

Jay was elf jaar getrouwd, maar vorig jaar strandde zijn huwelijk. Afgelopen jaar was pittig, ook voor de kinderen. Jay zorgt volgens afspraak voor hen. Hij is hun baken, zorgt nu voor rust in de tent. Hun moeder komt af en toe langs.

,,Ik sta er eigenlijk nooit bij stil, maar een vader die alleen voor vijf kinderen zorgt, komt niet vaak voor. Gelukkig vinden ze het fijn om bij mij te zijn. Laatst vroeg Felice om een nieuwe moeder. Ik zei: 'Liefje, dat gaat toch niet zomaar?' Ze antwoordde: 'Dan kopen we er toch een?' Mijn hart brak.''

Nooit ziek
Het is zondagochtend, Jay is ziek. Hij laat een foto zien op zijn smartphone: Jay liggend in bed. Op het kussen naast hem een dienblad met een glaasje sinaasappelsap, een kop thee en een broodje. ,,Dat was een uur geleden. De kinderen hebben me ontbijt gebracht. Uit zichzelf. Maar ik wil niet ziek zijn; dat kan ik me niet permitteren. Dus stond ik op. De kinderen kunnen ook niet ziek worden, want ik heb niet echt een vangnet. Er zijn wel mensen die aanbieden om te helpen, maar ik maak er nauwelijks gebruik van."

Hij doet er alles aan om te zorgen dat de kinderen gezond blijven. Hoe? ,,Door ze gezond eten te geven, door ze te motiveren, door veel te fietsen en door te ravotten in het park. Zo krijgen ze een sterk lichaam en een sterke geest. Sinds ik er alleen voor sta, zíjn ze ook niet ziek geweest. Behalve Talitha, die ene keer."

Hij is een gezegend mens, vindt hij. Wie hem met zijn vijf kinderen ziet, kan alleen maar concluderen: ze zijn alles voor hem. En andersom. Tijdens het gesprek zijn ze alle vijf aanwezig. Talitha zit aan tafel, terwijl de anderen televisiekijken, gamen of in de woonkamer voetballen. Felice klimt een paar keer op haar vader. Het is druk, maar het ontspoort geen moment. De kinderen blijven aardig voor elkaar, er wordt niet geschreeuwd.

Jay: ,,In dit huis wordt veel gepraat. Over alles. Ik wil ze stabiliteit bieden en wijsheid meegeven. Dat heb ik ook van mijn vader geleerd. We maken lol, zingen, doen samen gek. Een voorbeeld? Dan rijden we met z'n zessen naar het strand en maken panna's bij onbekende mensen: we schieten de bal tussen hun benen door. Dan liggen we dubbel. Of we maken een vlog. Staan we op deze tafel te dansen en te zingen. In de buurt sta ik bekend als papa Jay.''

Ik wil dat ze kind kan zijn. 'Ga lekker buitenspelen, papa redt het wel'

Jay Lopez
Stress
Jay's dag begint vroeg. Hij staat om kwart over vijf op en doucht. Jaïro dekt altijd de tafel. Om kwart voor zeven wordt er ontbeten: pap of cornflakes. Jay smeert om zeven uur de boterhammen voor zijn kinderen, om half acht brengt hij ze naar de voorschoolse opvang, om daarna als een speer aan het werk te gaan. Aan het einde van de dag haalt hij ze weer op en kookt. En om half acht gaan de kinderen naar bed. Jay: ,,We gaan met z'n allen naar boven. Tandenpoetsen, praten, zingen, huilen, voorlezen en douchen.''

Wanneer de kinderen slapen, ruimt Jay de vaatwasser in, vouwt hij de was of doet hij de administratie. Zelf gaat hij om een uur of tien naar bed. Althans, dat probeert hij. Laatst moest hij om een uur 's nachts nog facturen versturen.

Danilo voetbalt vier keer per week, Talitha zit op synchroonzwemmen en ligt vier keer per week in het zwembad. Jay brengt, Jay haalt. Altijd. Soms eten ze onderweg in de auto. Hij gaat met ze naar de tandarts, knipt hun haren. ,,Ik voel me soms net een octopus.''

Vooral Talitha vraagt vaak of ze hem kan helpen. Jay is resoluut in zijn antwoord. ,,Ik wil dat ze kind kan zijn. 'Ga lekker buitenspelen, papa redt het wel', zeg ik dan. Natuurlijk helpen ze me, maar alleen spelenderwijs. Ruim ik de vaatwasser uit, dan laat ik ze alleen de lepeltjes pakken. Ze moeten niets. Nooit.''

Hij heeft het er liever niet over, maar soms valt het leven van een alleenstaande vader hem zwaar. ,,Je kent ze wel: van die dagen dat alles nét niet loopt zoals je wilt. Verkeerslichten die net te lang op rood staan, kinderen die elkaar net iets vaker in de haren vliegen dan normaal. Een tijdje geleden had ik zo'n dag. Ik was bij de opdrachtgever voor wie ik twee dagen per week vloeren leg. Als een klein jongetje zat ik te huilen. Hij begreep me.''

Soms is er die stress. ,,Ik ben zzp'er. Het mag niet gebeuren dat ik geen opdrachten meer krijg. Het gaat nu goed, maar je weet nooit hoe het loopt. Daar maak ik me weleens zorgen over.'' Op de vraag wat er met de kinderen moet gebeuren als Jay er onverhoopt niet meer is, heeft hij nog nooit nagedacht. ,,Mocht het gebeuren, dan staan er mensen klaar. Een vriend, een nichtje, mijn ouders. Het is een gedachte die ik liever niet toelaat. Er is weinig ruimte voor twijfel, ik ben een positief ingesteld mens.''

Natuurlijk helpen de kinderen me, maar alleen spelenderwijs

Jay Lopez
Een kus voor papa!
Een kus voor papa! © Desiree Schippers
Lieve mensen
In zijn leven gebeuren ook veel mooie dingen, benadrukt Jay. Wanneer zijn auto stuk is, mag hij die van zijn maat lenen. Een dokter uit Rotterdam, die hoorde van zijn situatie, geeft hem wekelijks een pasje van de plaatselijke supermarkt met daarop 50 euro saldo. Iemand anders stuurde Jay en zijn kinderen een week op vakantie naar Drenthe. En op kerstavond gooide een rijschoolhouder uit de buurt 250 euro door de brievenbus, zodat Jay en zijn kinderen een keer uit eten konden.

Onlangs stond hij in de supermarkt, de boodschappen lagen op de band. Achter hem stond een man die een pak melk en een paar bananen wilde afrekenen. ,,Ga maar voor, zei ik tegen die man. Maar hij legde zijn boodschappen bij de mijne en wilde ook voor mij betalen. Ik kende die man niet eens. En het is echt niet zo dat wij T-shirts dragen met de tekst: wij zijn zielig.''

Het was (en is) overleven, maar Jay toont zich niet verbitterd. Hij heeft ontdekt dat er veel lieve mensen op deze wereld wonen. Deze week komen zijn ouders over. Ze zullen hem helpen waar ze kunnen, weet hij. De kinderen kijken uit naar de komst van opa en oma, vlak voor Vaderdag.

Misschien heeft hij dan even wat meer tijd voor zichzelf. Misschien wordt hij zelfs wel in de watten gelegd. Jay heeft geen idee wat zijn kinderen met Vaderdag willen doen. Hij kijkt om zich heen en merkt dat ze wat onrustig worden. Ze willen naar buiten. Wanneer Jay het fietsje van Felice pakt, laat Talitha stiekem een briefje zien. Dat geeft ze Jay zondag op vaderdag. Er staan heel veel hartjes op.

Vader Jay met zijn vijf kinderen.
Vader Jay met zijn vijf kinderen. © Desiree Schippers

Ik blijf het bizar vinden dat vreemden hem geld geven. Als ik ze in de supermarkt zou zien, zou ik niet denken dat ze geldgebrek hebben.

Hij zal in de omgeving wel bekend zijn.

Ik vind het bij die vader Jay ook raar dat het steeds over geld en armoede gaat terwijl je het niet ziet. Oké als je zelf handig bent kan je huis er nog mooi uitzien maar een zoontje had een Nike vest aan waarvan ik weet dat het minstens €60 kost. Als je het echt met een paar euro moet doen dan denk je daar niet eens aan want daar kan je vier boodschappen tassen vol voor kopen.

JessyMay schreef: ↑

20-12-2017 11:16

Ik vind het bij die vader Jay ook raar dat het steeds over geld en armoede gaat terwijl je het niet ziet. Oké als je zelf handig bent kan je huis er nog mooi uitzien maar een zoontje had een Nike vest aan waarvan ik weet dat het minstens €60 kost. Als je het echt met een paar euro moet doen dan denk je daar niet eens aan want daar kan je vier boodschappen tassen vol voor kopen.

Wie zegr dat hij het gekocht heeft? Misschien wel gekregen of voor 10 euro op marktplaats gevonden.

Hieronder ff in het wit een linkje

https://www.facebook.com/photo.php?fbid ... =3&theater