Entertainment
alle pijlers
Gepest van 9 tot 5
vrijdag 19 april 2019 om 22:03
Naar aanleiding van het eenmalige programma op npo 1 over pesten op het werk, waarbij de gepeste in gesprek gaat met de pester.
Wat vinden jullie en heeft iemand ervaring met pesten op het werk?
TO trapt af; ik heb op 2 plaatsen gewerkt waar gepest werd. Bij 1 werkomgeving was het slachtoffer een oudere man (P) die ook gepest werd door oudere mannen. P had flink gebluft bij sollicitatie en derhalve binnen gekomen met een ford hoger salaris dan de pesters, maar bleek lang niet zoveel vaardigheden te hebben als beweerd. Dat zette kwaad bloed waarbij het zo kinderachtig werd dat als P koffie had gehaald uit de automaat, het display werd afgeveegd want bah, P had eraan gezeten. Ikzelf was stagiaire en zei er niets van maar vond het ontstellend.
Werkomgeving 2 werd ik zelf genegeerd en flink over me geroddeld door mijn directe collega die me zou inwerken. Expres dingen niet leren, want 'dan kon ik het lekker niet.' Vertelde ook dingen over me die absoluut niet waar waren, maar ik kwam er steeds achter omdat het me gezegd werd wat ze deed en zei door collega's die moe van haar gedrag waren, ze deed het bij veel nieuwe medewerkers. Meerdere keren haar erop aangesproken en dan werd ze rood , stotterde wat en zei dat het niet persoonlijk was. Ze bleef het wel doen totdat ik wegging, de bedrijfscultuur was daar sowieso zeer ongezond met al het geroddel, groepjesvorming en gepest.
Wat vinden jullie en heeft iemand ervaring met pesten op het werk?
TO trapt af; ik heb op 2 plaatsen gewerkt waar gepest werd. Bij 1 werkomgeving was het slachtoffer een oudere man (P) die ook gepest werd door oudere mannen. P had flink gebluft bij sollicitatie en derhalve binnen gekomen met een ford hoger salaris dan de pesters, maar bleek lang niet zoveel vaardigheden te hebben als beweerd. Dat zette kwaad bloed waarbij het zo kinderachtig werd dat als P koffie had gehaald uit de automaat, het display werd afgeveegd want bah, P had eraan gezeten. Ikzelf was stagiaire en zei er niets van maar vond het ontstellend.
Werkomgeving 2 werd ik zelf genegeerd en flink over me geroddeld door mijn directe collega die me zou inwerken. Expres dingen niet leren, want 'dan kon ik het lekker niet.' Vertelde ook dingen over me die absoluut niet waar waren, maar ik kwam er steeds achter omdat het me gezegd werd wat ze deed en zei door collega's die moe van haar gedrag waren, ze deed het bij veel nieuwe medewerkers. Meerdere keren haar erop aangesproken en dan werd ze rood , stotterde wat en zei dat het niet persoonlijk was. Ze bleef het wel doen totdat ik wegging, de bedrijfscultuur was daar sowieso zeer ongezond met al het geroddel, groepjesvorming en gepest.
vrijdag 19 april 2019 om 23:54
nachtvlinder1977 schreef: ↑19-04-2019 23:39Heb het op een stage-plek meegemaakt. Ik kreeg alleen de k*t-klusjes en werd genegeerd. Toen mijn moeder een week voor het einde van mijn stage verzorging nodig had kreeg ik bij de gratie gods vrij, maar moest die ene week echt wel in komen halen. Maanden later haalde ik in en die tijd heb ik echt uitgezeten. Deze keer waren de klusjes nog k*tter en het negeren nog erger. Krijg nog steeds braakneigingen als ik er langs rij.
Ik blijf dit soort dingen echt zo bizar vinden. Je wilt je toekomstige collega toch zoveel mogelijk leren en enthousiasmeren voor het beroep, zodat je er later fijn mee samen kan werken en mede door jou een waardevolle collega (voor jou of anderen) de werkvloer gaat betreden. Ik zou het nooit in mijn hoofd halen om de stagiaire de vervelende klussen te geven maar juist de leerzame klussen. De standaard en soms vervelende dingen moeten ook geleerd en gedaan worden en mag een stagiaire ook zeker doen, maar niet alléén maar dat. Ik wil juist dat mijn leerlingen met meer kennis (ook over henzelf) de deur weer uitlopen, gemotiveerd om meer te leren, enthousiast over het beroep of de conclusie kunnen trekken dat het toch niet bij ze past omdat het beroep ze niet ligt en niet omdat ze alleen maar klote dingen moeten doen, en dat ze over tien jaar nog eens terug denken aan een fijne tijd en vaardigheden inzetten die toen geleerd zijn. Maar vooral ook dat ze zich waardevol en gewaardeerd voelen, de moeite waard om de tijd voor te nemen. Zodat zij dit zelf in de toekomst óók over kunnen brengen naar collega's, stagiaires, patiënten en natuurlijk ook in hun persoonlijke leven een groei daardoor mogen doormaken.
kia・ora wijzigde dit bericht op 20-04-2019 00:03
0.20% gewijzigd
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
vrijdag 19 april 2019 om 23:54
Ik heb gezien wat de crisistijd deed met een team waarbij de sfeer toch vaak al k*t was.
Toen men begon te vrezen voor zijn / haar baan werden er allerlei rare trucjes ( ten koste van andere collega's ) uit de kast gehaald om zelf goed voor de dag te komen. Degenen die lager in de pikorde stonden waren de pineut. Ze werden bijvoorbeeld minder vaak en op ongunstige tijden ingeroosterd. Er werd vals over hen geroddeld en hun leidinggevende deed er aan mee.
Ik maakte het zijdelings mee want het was een parralelgroep, niet mijn team.
Interessant wat het met een team doet als er onzekerheid komt over het behouden van een baan. Ik denk ook dat gepeste medewerkers graag weg wilden maar bleven omdat ze onzeker waren over hun kansen op een andere (vaste) baan.
Toen men begon te vrezen voor zijn / haar baan werden er allerlei rare trucjes ( ten koste van andere collega's ) uit de kast gehaald om zelf goed voor de dag te komen. Degenen die lager in de pikorde stonden waren de pineut. Ze werden bijvoorbeeld minder vaak en op ongunstige tijden ingeroosterd. Er werd vals over hen geroddeld en hun leidinggevende deed er aan mee.
Ik maakte het zijdelings mee want het was een parralelgroep, niet mijn team.
Interessant wat het met een team doet als er onzekerheid komt over het behouden van een baan. Ik denk ook dat gepeste medewerkers graag weg wilden maar bleven omdat ze onzeker waren over hun kansen op een andere (vaste) baan.
zaterdag 20 april 2019 om 00:22
Mijn vader is heel erg gepest op zijn werk.
Hij heeft door omstandigheden zijn middelbare school niet afgemaakt en werkte zo als arbeider in een fabriek. Hij wijkt af van de standaard en is daarom een makkelijk slachtoffer. Het pesten was op een heel kinderachtig niveau zoals dat hij 'een kleine' zou hebben en meer van dat soort dingen.
Hij ging daarom nooit meer douchen op werk (dat was gebruikelijk i.v.m. het fysieke werk). Tegen mij zei hij dat hij dat niet deed omdat hij vond dat je niet altijd elke dag hoeft te douchen en dat hij het vies vond te douchen waar anderen ook hadden gedoucht. Ik vond dat als puber maar raar. Later hoorde ik waarom en voelde ik mij schuldig dat ik zo dacht.
Uiteindelijk ging het psychisch heel slecht met hem en is hij ook naar een psycholoog geweest en is hij gestopt met werken. De leidinggevende was overal van op de hoogte maar deed niets. Door hulp van de psycholoog en een rechtzaak heeft mijn vader gelijk gekregen en heeft hij ook een vergoeding gehad.
Hij is er nooit helemaal bovenop gekomen.
Hij heeft door omstandigheden zijn middelbare school niet afgemaakt en werkte zo als arbeider in een fabriek. Hij wijkt af van de standaard en is daarom een makkelijk slachtoffer. Het pesten was op een heel kinderachtig niveau zoals dat hij 'een kleine' zou hebben en meer van dat soort dingen.
Hij ging daarom nooit meer douchen op werk (dat was gebruikelijk i.v.m. het fysieke werk). Tegen mij zei hij dat hij dat niet deed omdat hij vond dat je niet altijd elke dag hoeft te douchen en dat hij het vies vond te douchen waar anderen ook hadden gedoucht. Ik vond dat als puber maar raar. Later hoorde ik waarom en voelde ik mij schuldig dat ik zo dacht.
Uiteindelijk ging het psychisch heel slecht met hem en is hij ook naar een psycholoog geweest en is hij gestopt met werken. De leidinggevende was overal van op de hoogte maar deed niets. Door hulp van de psycholoog en een rechtzaak heeft mijn vader gelijk gekregen en heeft hij ook een vergoeding gehad.
Hij is er nooit helemaal bovenop gekomen.
zaterdag 20 april 2019 om 01:10
Ik vind het zo bizar dat volwassen professionals dit gewoon doen. Waarom?! Ik snap het echt niet. Dat kinderen en pubers dat met hun brein doen dat nog in ontwikkeling is, ok. Nou ja, ook al niet ok maar nog enigszins verklaarbaar. Maar hoe haal je dit als volwassene in je hoofd..
Zelf 1x wel meegemaakt, maar wel subtieler dan sommige dingen in het programma. Ik was niet slachtoffer, maar wel mee bevriend. Ideeën uitlachen van een collega en verder managers die elkaar eruit wilden werken. Manager die medewerker doodzweeg en steken onder water uitdeelde. Dat beïnvloedde de volledige sfeer. Moet ik nog uitleggen dat het verloop daarvan gigantisch was?
Zelf 1x wel meegemaakt, maar wel subtieler dan sommige dingen in het programma. Ik was niet slachtoffer, maar wel mee bevriend. Ideeën uitlachen van een collega en verder managers die elkaar eruit wilden werken. Manager die medewerker doodzweeg en steken onder water uitdeelde. Dat beïnvloedde de volledige sfeer. Moet ik nog uitleggen dat het verloop daarvan gigantisch was?
zaterdag 20 april 2019 om 08:33
Wat vreselijk sneu voor je vader. Ik vraag me af of er vaker gepest wordt op werkomgevingen waar opleidingsniveau lager is, of dat het evenveel voorkomt ongeacht opleiding maar in andere vormen.Fishie44 schreef: ↑20-04-2019 00:22Mijn vader is heel erg gepest op zijn werk.
Hij heeft door omstandigheden zijn middelbare school niet afgemaakt en werkte zo als arbeider in een fabriek. Hij wijkt af van de standaard en is daarom een makkelijk slachtoffer. Het pesten was op een heel kinderachtig niveau zoals dat hij 'een kleine' zou hebben en meer van dat soort dingen.
Hij ging daarom nooit meer douchen op werk (dat was gebruikelijk i.v.m. het fysieke werk). Tegen mij zei hij dat hij dat niet deed omdat hij vond dat je niet altijd elke dag hoeft te douchen en dat hij het vies vond te douchen waar anderen ook hadden gedoucht. Ik vond dat als puber maar raar. Later hoorde ik waarom en voelde ik mij schuldig dat ik zo dacht.
Uiteindelijk ging het psychisch heel slecht met hem en is hij ook naar een psycholoog geweest en is hij gestopt met werken. De leidinggevende was overal van op de hoogte maar deed niets. Door hulp van de psycholoog en een rechtzaak heeft mijn vader gelijk gekregen en heeft hij ook een vergoeding gehad.
Hij is er nooit helemaal bovenop gekomen.
De werkplekken waar gepest werd die ik gekend heb waren MBO niveau, daar bestond het vooral uit roddelen, achter de rug om belachelijk maken, de ander in een kwaad daglicht zetten bij leidinggevende en buitensluiten.
zaterdag 20 april 2019 om 08:37
Ik vond het jammer dat we in het programma eigenlijk nergens een echte afloop hebben gezien. Had aan het eind echt zoiets van 'oh dit was het dan blijkbaar al...'
Van die gevangenis mevrouw begreep ik ook helemaal niet nee, ze was daar al lang weg, ik zou zeggen dikke middelvinger en doorgaan met je leven.
Zelf nooit gepest op het werk, hoor eigenlijk altijd bij de middenmoot. Collega's waar ik erg goed mee kan, en collega's waar ik minder goed mee kan maar die laat ik zelf gewoon links liggen. Ik ben ook behoorlijk assertief en zelfverzekerd dus waarschijnlijk ook geen leuk 'object' om te pesten. Ik ben niet 'populair' maar ook geen buitenbeentje. Gewoon 1 van de collega's denk ik.
Wel verschrikkelijk dat het zoveel gebeurt, je zal maar zoveel jaren in zo een hel moeten werken zeg.,...
Van die gevangenis mevrouw begreep ik ook helemaal niet nee, ze was daar al lang weg, ik zou zeggen dikke middelvinger en doorgaan met je leven.
Zelf nooit gepest op het werk, hoor eigenlijk altijd bij de middenmoot. Collega's waar ik erg goed mee kan, en collega's waar ik minder goed mee kan maar die laat ik zelf gewoon links liggen. Ik ben ook behoorlijk assertief en zelfverzekerd dus waarschijnlijk ook geen leuk 'object' om te pesten. Ik ben niet 'populair' maar ook geen buitenbeentje. Gewoon 1 van de collega's denk ik.
Wel verschrikkelijk dat het zoveel gebeurt, je zal maar zoveel jaren in zo een hel moeten werken zeg.,...
zaterdag 20 april 2019 om 08:39
Ik denk omdat ze het wil verwerken en niet verder kan met hoe het nu is afgelopen voor haar, dat ze niet heeft kunnen zeggen wat ze destijds wilde zeggen.
Al kan ik me niet voorstellen dat zo'n confrontatie ooit echt gaat brengen wat je hoopt, als zo'n pester of het bedrijf je al die jaren toch al niet serieus nam. Lijkt me zinvoller om externe hulp te zoeken met verwerking als het je nog zo dwarszit en blij te zijn dat je die mensen nooit meer hoeft te zien.
zaterdag 20 april 2019 om 08:41
Ik heb in teams op alle niveau's gewerkt, van fabriekswerk tot aan wo, en het komt overal voor. Alleen de vorm is soms anders.ringaroundtherosie schreef: ↑20-04-2019 08:33Wat vreselijk sneu voor je vader. Ik vraag me af of er vaker gepest wordt op werkomgevingen waar opleidingsniveau lager is, of dat het evenveel voorkomt ongeacht opleiding maar in andere vormen.
De werkplekken waar gepest werd die ik gekend heb waren MBO niveau, daar bestond het vooral uit roddelen, achter de rug om belachelijk maken, de ander in een kwaad daglicht zetten bij leidinggevende en buitensluiten.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zaterdag 20 april 2019 om 08:54
En heb je gemerkt of het verschil maakte of een team voornamelijk uit mannen of vrouwen bestond of wat de gemiddelde leeftijd was?
Ik heb vooral ervaring met teams met veel vrouwen rond dezelfde leeftijd (25) waar het geroddel en buitensluiten plaatsvond, maar evengoed waren de grootste en gemeenste pesters in alle gevallen de oudste personen, zowel man als vrouw (40 a 50 plus). Die leken
ook echt de empathie te missen om zich te kunnen verplaatsen in hun pispalen, waar de roddelaars nog wel een beetje konden schrikken als ze zagen wat voor emotioneel effect het had op degene die ze niet moesten.
zaterdag 20 april 2019 om 08:58
Aantal jaar terug bij een gereformeerd bedrijf gewerkt, dit bedrijf was een samenvoeging van 2 bedrijven. De 2 medewerkers van bedrijf A, werden volledig buitengesloten, door bedrijf B, inclusief roddel en achterklap. Toen ik liet blijken dat ik dit niet normaal vond, hebben ze zo over mij lopen klagen bij de manager, dat ik een mand voor afloop van mijn contract op non-actief werd gezet, want ik paste (gelukkig) niet in het team.
Such a beautiful place to be with Friends.
zaterdag 20 april 2019 om 09:17
Mijn ervaring is dat de prettigst werkende teams een combinatie is van mannen en vrouwen van verschillende leeftijden. Die bereid zijn kritisch naar zichzelf en anderen te kijken en elkaar aan durven te spreken. Dat daar ruimte voor is en niet gelijk het zien als persoonlijke aanval als er iets niet soepel verliep en daarover gesproken wordt. Het naarste team voor mij was een team vrouwen tussen de 45-60 jaar. Volledig vast in nare patronen en weigeren dingen te doorbreken of wat te leren waardoor het werk makkelijker wordt door de jonge garde. Maar ik heb ook in een team met mannen gewerkt en dan was het onderling hard tegen hard en dan moest je de "grapjes" maar lollig vinden, want echte mannen janken niet... Ik was toentertijd nog een naïef meiske en ze vonden me schattig dus lieten ze me wel met rust.ringaroundtherosie schreef: ↑20-04-2019 08:54En heb je gemerkt of het verschil maakte of een team voornamelijk uit mannen of vrouwen bestond of wat de gemiddelde leeftijd was?
Ik heb vooral ervaring met teams met veel vrouwen rond dezelfde leeftijd (25) waar het geroddel en buitensluiten plaatsvond, maar evengoed waren de grootste en gemeenste pesters in alle gevallen de oudste personen, zowel man als vrouw (40 a 50 plus). Die leken
ook echt de empathie te missen om zich te kunnen verplaatsen in hun pispalen, waar de roddelaars nog wel een beetje konden schrikken als ze zagen wat voor emotioneel effect het had op degene die ze niet moesten.
Mijn beroep kent een sterke hiërarchie waardoor dit soort patronen heel ingewikkeld te doorbreken zijn. Als co of aios zijn mensen vaak bang iets ervan te zeggen, de wereld is klein en je bent zo je opleidingsplek kwijt (datzelfde zie je bij het #metoo verhaal onder co assistenten). Voor jou minstens honderd anderen die wel hun klep houden en braaf doen wat er verwacht wordt..
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zaterdag 20 april 2019 om 09:26
Ik herinner me net een werkplek waar ook iemand gepest werd. Het was bij een weekendbaantje in de agrarische sector. Het team bestond uit vooral jongeren en enkele volwassenen die leidinggevend waren. De grote baas had een stagiair/leerling uit het buitenland aangenomen en die werd door vooral de leidinggevenden gepest. En echt heel openlijk. Uitschelden, doen alsof ze dom was (want ze sprak de taal niet goed), kutklussen toeschuiven.
Echt heel naar
Echt heel naar
zaterdag 20 april 2019 om 12:39
Dit denk ik inderdaad. Bij afdelingen met lager opgeleiden zijn het vaker pesterijen die direct zichtbaar zijn zoals bij mijn vader. Pesten in de douche, uitlachen, zelfs bedreigen.
Op kantoren (waar ik werk) is het denk ik eerder op een sneaky manier. Dus iemand geen goede klussen geven, informatie achterhouden, bij vergaderingen vervelende discussies starten of onnodig lastige vragen stellen etc.
Wat iemand anders hier schreef over vrouwen van 50 - 65 herken ik ook wel. Ik heb een aantal zeer ontevreden oudere vrouwen werken die geen leidinggevende functie hebben maar door hun werkervaring zichzelf wel zo beschouwen. Als iemand dat niet accepteert worden ze tegengewerkt of wordt er gezegd dat die persoon 'maar wat doet'. Terwijl zij zelf zo inflexibel zijn dat er bijna geen werk meer wordt verzet.
(Dit is generaliserend uiteraard zijn er ook genoeg 'oudere' vrouwen waar je wel heel goed mee kunt samenwerken).
zaterdag 20 april 2019 om 13:07
Toen ik een bepaalde opleiding deed, kwam ik op een afdeling van een bedrijf waar nogal een roddel en pest cultuur heerste. Er speelde een kwestie met 2 collega’s, was een nare situatie.
Ik was op een keer met een team ah werk en er werd over die collega’s geroddeld en er werden rot”grapjes” over gemaakt. Ik heb toen gezegd dat ik het heel ongepast vond dat er op zo’n manier met de kwestie omgegaan werd. Het viel stil en de blikken die ik kreeg waren zeg maar onvergetelijk.
Afijn, ik kon erop wachten om zelf lullig behandeld te worden en ja hoor. Niet lang daarna kreeg ik echt een kauutee opmerking van een collega. Ik heb haar aangekeken en gevraagd of ze zich nu beter voelde en als dat zo was dat ik dat een rare manier vond om een fijn gevoel te krijgen, maar dat ze mij er niet mee had.
Ik kan m’n mond niet houden in dat soort situaties, ik hou echt van leuke grapjes, maar pesterijen trek ik niet.
Ik was op een keer met een team ah werk en er werd over die collega’s geroddeld en er werden rot”grapjes” over gemaakt. Ik heb toen gezegd dat ik het heel ongepast vond dat er op zo’n manier met de kwestie omgegaan werd. Het viel stil en de blikken die ik kreeg waren zeg maar onvergetelijk.
Afijn, ik kon erop wachten om zelf lullig behandeld te worden en ja hoor. Niet lang daarna kreeg ik echt een kauutee opmerking van een collega. Ik heb haar aangekeken en gevraagd of ze zich nu beter voelde en als dat zo was dat ik dat een rare manier vond om een fijn gevoel te krijgen, maar dat ze mij er niet mee had.
Ik kan m’n mond niet houden in dat soort situaties, ik hou echt van leuke grapjes, maar pesterijen trek ik niet.
Cum non tum age
zaterdag 20 april 2019 om 13:10
En hoe reageerde zij daar op? Hield het op? Werk je er nog?noa schreef: ↑20-04-2019 13:07Toen ik een bepaalde opleiding deed, kwam ik op een afdeling van een bedrijf waar nogal een roddel en pest cultuur heerste. Er speelde een kwestie met 2 collega’s, was een nare situatie.
Ik was op een keer met een team ah werk en er werd over die collega’s geroddeld en er werden rot”grapjes” over gemaakt. Ik heb toen gezegd dat ik het heel ongepast vond dat er op zo’n manier met de kwestie omgegaan werd. Het viel stil en de blikken die ik kreeg waren zeg maar onvergetelijk.
Afijn, ik kon erop wachten om zelf lullig behandeld te worden en ja hoor. Niet lang daarna kreeg ik echt een kauutee opmerking van een collega. Ik heb haar aangekeken en gevraagd of ze zich nu beter voelde en als dat zo was dat ik dat een rare manier vond om een fijn gevoel te krijgen, maar dat ze mij er niet mee had.
Ik kan m’n mond niet houden in dat soort situaties, ik hou echt van leuke grapjes, maar pesterijen trek ik niet.
Ik denk altijd dat die pesters heel ongelukkig met hun leven en levenskeuzes zijn en het dan afreageren op anderen.
zaterdag 20 april 2019 om 13:15
Ze keek nogal ongemakkelijk, had het ws niet verwacht en het nooit meer gedaan.
Ik ben daar al jaren weg. Heb bij dat bedrijf nog op andere afdelingen gewerkt waar het wel ok was.
Cum non tum age
zaterdag 20 april 2019 om 13:18
Ik heb op een afdeling gewerkt waar ik niet bij belangrijke juridische bijeenkomsten werd betrokken terwijl ik wel het uiteindelijk besluit moest maken. Ik heb eerst gedacht open communiceren en aangeven dat het zo niet kan en vragen om betrokken te worden....ik ben te lang blijven proberen en had eigenlijk direct nadat de manager er ook niets mee deed moeten opstappen. Je wil het in eerste stantie niet zien. Wanneer op een gegeven moment iedereen doet of jij gek bent maar je moet wel gister beslissen dan is het al veel te ver doorgegaan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 20 april 2019 om 13:22
In een ziekenhuis , ook zo’n typische wereld. Heeft me altijd verbaast hoe dat er daar aan toe gaat. Af en toe keihard.Kia•Ora schreef: ↑20-04-2019 09:17Mijn ervaring is dat de prettigst werkende teams een combinatie is van mannen en vrouwen van verschillende leeftijden. Die bereid zijn kritisch naar zichzelf en anderen te kijken en elkaar aan durven te spreken. Dat daar ruimte voor is en niet gelijk het zien als persoonlijke aanval als er iets niet soepel verliep en daarover gesproken wordt. Het naarste team voor mij was een team vrouwen tussen de 45-60 jaar. Volledig vast in nare patronen en weigeren dingen te doorbreken of wat te leren waardoor het werk makkelijker wordt door de jonge garde. Maar ik heb ook in een team met mannen gewerkt en dan was het onderling hard tegen hard en dan moest je de "grapjes" maar lollig vinden, want echte mannen janken niet... Ik was toentertijd nog een naïef meiske en ze vonden me schattig dus lieten ze me wel met rust.
Mijn beroep kent een sterke hiërarchie waardoor dit soort patronen heel ingewikkeld te doorbreken zijn. Als co of aios zijn mensen vaak bang iets ervan te zeggen, de wereld is klein en je bent zo je opleidingsplek kwijt (datzelfde zie je bij het #metoo verhaal onder co assistenten). Voor jou minstens honderd anderen die wel hun klep houden en braaf doen wat er verwacht wordt..
Ook nog een opleiding gedaan. Het grappige was dat ik met de moeilijke artsen heel goed overweg kon, ws juist omdat ik ze altijd een weerwoord gaf en ze dat denk ik grappig vonden (of niet wisten wat ze ermee moesten omdat ze het niet gewend waren).
Cum non tum age
zaterdag 20 april 2019 om 13:42
Zelf gelukkig nooit gepest geweest, maar ik heb wel een van mijn directe collega's weggepest zien worden. Door onze business unit directeur wel te verstaan, aan het hoofd staand van verschillende afdelingen met honderden mensen onder zich. Organisatie zelf is nog groter ( 5000 personen).
We ( deel van het team) zagen het gebeuren, hebben gepeste collega geholpen waar we konden, geprobeerd hem bij te staan waar mogelijk, maar niets werkte. Op advies van een aantal collega's ( waaronder ikzelf) is hij naar de bedrijfsarts gegaan en heeft hij daar zijn verhaal gedaan.
Allemaal hele kinderachtige zaken, alles wat collega deed werd onder een vergrootglas gelegd en overal was hij degene die eruit werd gepikt om eens voor schut gezet te worden. Helaas deed onze leidinggevende hier helemaal niets aan en gaf vooral aan dat het een onhoudbare situatie was tussen collega en BU directeur. Collega kon niet bij hem terecht, alles wat hij daar aandroeg ( ook echt steekhoudende argumenten), werden van tafel geveegd of direct doorgebriefd aan BU directeur.
Jurist ingeschakeld, maar daar was leidinggevende niet van gediend, want nu werd het op de spits gedreven en vertrouwen was weg. Raar he?
Uiteindelijk is hij akkoord gegaan met een VSO en heeft nu op werkgebied rust.
Het heeft mij in ieder geval aan het denken gezet over deze organisatie en het team/BU waar ik onder val. Wil ik dit nog wel? Na mijn zwangerschapsverlof ga ik rustig om me heen kijken, ik walg nog altijd van de wijze waarop met collega is omgesprongen en de manier waarop de helft van mijn team daarop heeft gereageerd ( zeg maar gerust niet). Overigens een team bestaand uit 50% man, 50% vrouw, allemaal tussen de 30 en 55.
Ik probeer te doen waarvan ik denk dat het juist is, samen met een aantal andere fijne collega's, maar lastig is het wel als mensen in leidinggevende functies en directieposities de personen zijn die pesten.
We ( deel van het team) zagen het gebeuren, hebben gepeste collega geholpen waar we konden, geprobeerd hem bij te staan waar mogelijk, maar niets werkte. Op advies van een aantal collega's ( waaronder ikzelf) is hij naar de bedrijfsarts gegaan en heeft hij daar zijn verhaal gedaan.
Allemaal hele kinderachtige zaken, alles wat collega deed werd onder een vergrootglas gelegd en overal was hij degene die eruit werd gepikt om eens voor schut gezet te worden. Helaas deed onze leidinggevende hier helemaal niets aan en gaf vooral aan dat het een onhoudbare situatie was tussen collega en BU directeur. Collega kon niet bij hem terecht, alles wat hij daar aandroeg ( ook echt steekhoudende argumenten), werden van tafel geveegd of direct doorgebriefd aan BU directeur.
Jurist ingeschakeld, maar daar was leidinggevende niet van gediend, want nu werd het op de spits gedreven en vertrouwen was weg. Raar he?
Uiteindelijk is hij akkoord gegaan met een VSO en heeft nu op werkgebied rust.
Het heeft mij in ieder geval aan het denken gezet over deze organisatie en het team/BU waar ik onder val. Wil ik dit nog wel? Na mijn zwangerschapsverlof ga ik rustig om me heen kijken, ik walg nog altijd van de wijze waarop met collega is omgesprongen en de manier waarop de helft van mijn team daarop heeft gereageerd ( zeg maar gerust niet). Overigens een team bestaand uit 50% man, 50% vrouw, allemaal tussen de 30 en 55.
Ik probeer te doen waarvan ik denk dat het juist is, samen met een aantal andere fijne collega's, maar lastig is het wel als mensen in leidinggevende functies en directieposities de personen zijn die pesten.
zondag 21 april 2019 om 21:07
Ik ben redelijk gebekt en heel optimistisch en positief. Ik ging ergens werken waar de sfeer heel naar was. Ik dacht dus dat wel te kunnen veranderen. Inhoud van het werk was fantastisch.
Het was daar zo erg dat ik thuis niet eens vertelde wat er gebeurde, zo belachelijk en kinderachtig was het.
Ik was nog een van de meest populaire collega's dus ik werd nog 'mild' aangepakt, ik ben bijvoorbeeld maar een keer bewust fysiek aangevallen (naast een keer dat ik per ongeluk in een andere vechtpartij kwam en daar een zet kreeg. En niet mocht klagen over een hoofdwond, want het was niet expres en wat deed ik daar ook)
en er was toen in ieder geval een collega die ertussen sprong.
Ik was veel tijd kwijt aan mensen sussen, troosten, uit elkaar halen, bemiddelen.
Het heeft me heel veel tijd gekost te accepteren dat ik die sfeer niet kon veranderen, ik heb me echt een verrader gevoeld dat ik wegging en mensen daar 'achterliet'.
Iedereen die daar weg is, is helemaal opgebloeid.
Ik heb er jaren over gedaan om weer mezelf op de werkvloer te worden, ik was heel wantrouwig geworden.
Het was daar zo erg dat ik thuis niet eens vertelde wat er gebeurde, zo belachelijk en kinderachtig was het.
Ik was nog een van de meest populaire collega's dus ik werd nog 'mild' aangepakt, ik ben bijvoorbeeld maar een keer bewust fysiek aangevallen (naast een keer dat ik per ongeluk in een andere vechtpartij kwam en daar een zet kreeg. En niet mocht klagen over een hoofdwond, want het was niet expres en wat deed ik daar ook)
en er was toen in ieder geval een collega die ertussen sprong.
Ik was veel tijd kwijt aan mensen sussen, troosten, uit elkaar halen, bemiddelen.
Het heeft me heel veel tijd gekost te accepteren dat ik die sfeer niet kon veranderen, ik heb me echt een verrader gevoeld dat ik wegging en mensen daar 'achterliet'.
Iedereen die daar weg is, is helemaal opgebloeid.
Ik heb er jaren over gedaan om weer mezelf op de werkvloer te worden, ik was heel wantrouwig geworden.
