Entertainment
alle pijlers
Grenzeloos Verliefd
:D
zondag 2 oktober 2011 om 21:34
Waar zal ik beginnen? Er is zoveel gebeurd het afgelopen halve jaar. Het was zo geweldig om Dickson weer te zien. Ik had echt het gevoel dat ik heel de wereld aan kon en dat er niks in de weg kon staan. Vanaf de dag dat ik vertrok, had ik zulke goede moed en was hemeltje te rijk en we waren niet van plan om terug naar Nederland te gaan. Ik had zo een goed gevoel dat het ons ging lukken. In mijn achterhoofd had ik ook de gedachte om aan mijn familie en vrienden te laten zien dat het ons wel zou lukken ondanks alle minder positieve verhalen die ik van een aantal mensen te horen had gekregen. Want ja, je gaat wel naar Afrika en dat is geen Nederland en het is allemaal zo onzeker…
Al die onzekerheden had ik allemaal weg gewuifd en dacht, maar dat gaat ons niet gebeuren, bij ons gaat het gewoon wel lukken!
Toen ik stond te wachten op mijn koffer, zag ik Dickson al staan en kon niet meer wachten om hem eindelijk in me armen te sluiten. Het was zo zo zo geweldig en kei gaaf om hem te zien en vast te houden. Eindelijk, onze toekomst kon beginnen!! Het zien van mijn schoonouders was geweldig en ik voelde me erg welkom, ik werd helemaal omgetoverd tot een Masaï vrouw, wat erg grappig en leuk was. Waar we eerst hadden gewoond, is er bijna tot geen werkgelegenheid en moeilijk om geld in het laatje te brengen, dus hadden we samen al besloten om naar de kust te vertrekken. Al wilden we eigenlijk niet daar weg, maar wel met het idee om in de toekomst terug te gaan.
Eenmaal aangekomen aan de kust zijn we van de regen in de drup gevallen. Op zoek naar een flat, die niet te duur is. Die hadden we wel vrij snel gevonden en ik moet zeggen, het was ook een leuke flat. Het enige en grootste nadeel was dat er om de hoek een bar/ discotheek zat en elke dag een dj kwam die me meerdere nachten wakker heeft gehouden, terwijl Dickson er zo door heen kon slapen. Bij het werk zoeken, hadden we allebei het zelfde idee om samen iets te beginnen, maar wat was niet duidelijk. Al vrij snel kwamen we erachter dat alle winkeltjes bezet waren en dat de enige manier, om iets voor onszelf te beginnen, was om dan iemand er uit te kopen.
In het begin gingen we samen kijken wat we wilden gaan doen en onderhandelden we samen over de prijs. Wij zijn er heel snel achter gekomen dat de prijzen zo hoog waren als ik erbij was dat het idee om iemand uit te kopen ons bijna onmogelijk werd gemaakt. Samen besloten we dat Dickson alleen op pad ging zonder mij en kijken wat er dan wordt aangeboden, maar de roddel gaat daar ook snel… een Masaï en een blanke vrouw, die zijn zo herkend. Met andere woorden, jij gaat met een blanke vrouw dus de prijzen zijn haast niet gaan zakken. Dickson zag alles nog positief in en die bleef ook proberen en ik zag en voelde alles onder mijn voeten verdwijnen. Ik zag alles zo somber en negatief in, precies het tegenovergestelde hoe ik me voelde toen ik uit Nederland vertrok.
Ik was Dickson zo aan het pushen en wilde alles op mijn, maar dan ook mijn manier doen, want ik wilde zo graag aan iedereen laten zien dat het ons wel zou gaan lukken, dat ik kon laten zien, we wonen goed, we hebben werk, niemand hoeft zich zorgen te maken. Daardoor liep de spanning tussen ons zo hoog op dat we op een moment zulke ruzie hadden, dat we bijna uit elkaar waren gegaan. Gelukkig hebben we alles goed uitgepraat en ondanks alles zijn we alleen maar dichter naar elkaar toe gegroeid.
Liefs Angelique & Dickson
Al die onzekerheden had ik allemaal weg gewuifd en dacht, maar dat gaat ons niet gebeuren, bij ons gaat het gewoon wel lukken!
Toen ik stond te wachten op mijn koffer, zag ik Dickson al staan en kon niet meer wachten om hem eindelijk in me armen te sluiten. Het was zo zo zo geweldig en kei gaaf om hem te zien en vast te houden. Eindelijk, onze toekomst kon beginnen!! Het zien van mijn schoonouders was geweldig en ik voelde me erg welkom, ik werd helemaal omgetoverd tot een Masaï vrouw, wat erg grappig en leuk was. Waar we eerst hadden gewoond, is er bijna tot geen werkgelegenheid en moeilijk om geld in het laatje te brengen, dus hadden we samen al besloten om naar de kust te vertrekken. Al wilden we eigenlijk niet daar weg, maar wel met het idee om in de toekomst terug te gaan.
Eenmaal aangekomen aan de kust zijn we van de regen in de drup gevallen. Op zoek naar een flat, die niet te duur is. Die hadden we wel vrij snel gevonden en ik moet zeggen, het was ook een leuke flat. Het enige en grootste nadeel was dat er om de hoek een bar/ discotheek zat en elke dag een dj kwam die me meerdere nachten wakker heeft gehouden, terwijl Dickson er zo door heen kon slapen. Bij het werk zoeken, hadden we allebei het zelfde idee om samen iets te beginnen, maar wat was niet duidelijk. Al vrij snel kwamen we erachter dat alle winkeltjes bezet waren en dat de enige manier, om iets voor onszelf te beginnen, was om dan iemand er uit te kopen.
In het begin gingen we samen kijken wat we wilden gaan doen en onderhandelden we samen over de prijs. Wij zijn er heel snel achter gekomen dat de prijzen zo hoog waren als ik erbij was dat het idee om iemand uit te kopen ons bijna onmogelijk werd gemaakt. Samen besloten we dat Dickson alleen op pad ging zonder mij en kijken wat er dan wordt aangeboden, maar de roddel gaat daar ook snel… een Masaï en een blanke vrouw, die zijn zo herkend. Met andere woorden, jij gaat met een blanke vrouw dus de prijzen zijn haast niet gaan zakken. Dickson zag alles nog positief in en die bleef ook proberen en ik zag en voelde alles onder mijn voeten verdwijnen. Ik zag alles zo somber en negatief in, precies het tegenovergestelde hoe ik me voelde toen ik uit Nederland vertrok.
Ik was Dickson zo aan het pushen en wilde alles op mijn, maar dan ook mijn manier doen, want ik wilde zo graag aan iedereen laten zien dat het ons wel zou gaan lukken, dat ik kon laten zien, we wonen goed, we hebben werk, niemand hoeft zich zorgen te maken. Daardoor liep de spanning tussen ons zo hoog op dat we op een moment zulke ruzie hadden, dat we bijna uit elkaar waren gegaan. Gelukkig hebben we alles goed uitgepraat en ondanks alles zijn we alleen maar dichter naar elkaar toe gegroeid.
Liefs Angelique & Dickson
zondag 2 oktober 2011 om 21:43
quote:anno1984 schreef op 02 oktober 2011 @ 21:38:
nouja zeg, ik had het nog niet gelezen toen ik het hier plakte.. maar het is gewoon een verslag van de aflevering en zegt niks over hoe het nu gaat.Nee idd dit is een verslag hoe het gegaan is wat we net hebben gezien.
nouja zeg, ik had het nog niet gelezen toen ik het hier plakte.. maar het is gewoon een verslag van de aflevering en zegt niks over hoe het nu gaat.Nee idd dit is een verslag hoe het gegaan is wat we net hebben gezien.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zondag 2 oktober 2011 om 21:47
Nou nou wat een nieuws: gewoon een herhaling naar waar ik een uur naar heb gekeken.
Ik vind haar zo onsympathiek! Zij blijft bij hem omdat zij in NL geen huisjeboompjebeestje kan opbouwen, hij blijft bij haar omdat hij een beter leven dwnkt te krijgen. Ik zou, als ik dickson was, hollend naar mijn hutje terugkeren. Misschien een simpeler leven, maar wel meer gewaardeerd door familie en vrienden.
Ik vind haar zo onsympathiek! Zij blijft bij hem omdat zij in NL geen huisjeboompjebeestje kan opbouwen, hij blijft bij haar omdat hij een beter leven dwnkt te krijgen. Ik zou, als ik dickson was, hollend naar mijn hutje terugkeren. Misschien een simpeler leven, maar wel meer gewaardeerd door familie en vrienden.
