Entertainment
alle pijlers
Grenzeloos verliefd
dinsdag 21 oktober 2014 om 21:33
21 oktober 2014 21:20 UPDATES
Hey there! De maanden vliegen voorbij en alles begint zich hier klaar te maken voor de winter. Na prachtige herfst kleuren zijn de bomen nu behoorlijk kaal en ligt er 's ochtends overal vorst. Je hoort mensen huiverig en ietwat gedeprimeerd zeggen "winter is coming" terwijl ze de blokken houtvuur naar binnen sjouwen.
Trent en ik zijn ons ook aan het voorbereiden. Trent's opa is bij Trent zijn ouders ingetrokken en wij zijn op onze beurt in zijn huis gaan wonen. Heerlijk! Zo veel meer ruimte dan in de camper, meer privacy en bovenal een stuk warmer! We zijn hard bezig met opruimen en sorteren (we kregen de luxe om alles over te nemen wat in het huis stond, wat ook een hele hoop oude lakens e.d. betekende) en ik kan niet wachten om dadelijk de eerste vrienden over de vloer te hebben. Enkele nadelen zijn de afstand (20 minuten van Smith vandaan) en geen internet. Gelukkig kunnen we voor dat laatste bij zijn ouders terecht, waar we meestal ook meteen een van Debbie's luxe maaltijden meepikken
Het werkvisum hebben we helaas nog niks van gehoord. Maar geen nood! Want we hebben ons common-law visum binnen wat betekent dat ik tot juni mag blijven!! Hiermee natuurlijk meteen naar registries (het Canadese CBR) gegaan om mijn rijbewijs terug te krijgen, maar dat bleek zo makkelijk nog niet. Bij de 2e poging (lees: 2e dorp) kreeg ik een tijdelijk rijbewijs, maar die werd een week later weer ingetrokken. De man die ons hielp kreeg zelfs problemen en we dachten dat het einde nader was. Hij bleef echter voor ons doorvechten en 2 weken later kreeg ik alsnog mijn rijbewijs in de post. Wel met de nadrukkelijke boodschap dat de volgende verlenging echt met werkvisum moest.
Dus nu ik weer op mijn gemakje rond kan tuffen op het platteland hier is het leven eigenlijk best wel goed. Ik rijd doordeweeks 's avonds met een vriendin die me les geeft in het western paard rijden. En Cherie en ik hebben (tot Trent zijn grote frustratie) het indoor barrel racen ontdekt! Tijdens de 'jackpots' (die op een minimum van 4 uur rijden afstand zijn) racen we nu in een indoor arena. And better yet; ik start dit weekend met 1 van de paarden van mijn (hopelijk) toekomstige baas en daarvoor sponsoren ze mij! Oftewel, zij betalen de kosten en ik hoef alleen maar te racen! Daarbij geven ze mij op voor clinics waar ik nog meer leer over het rijden en omgang met paarden en ben ik helemaal voor bereid als dat visum binnen komt!
En Trent en ik hebben tickets geboekt voor december voor de wintersport met het gezin! En wat extra weken daarom heen om mijn vader, de rest van de familie en vrienden te bezoeken! Het missen van mijn ouders, broers en zussen en vrienden is het enige wat het leven hier moeilijk maak. Maar, nog maar 1,5 maand te gaan! Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien en er even tussen uit te knijpen als het hier dadelijk -30 is.. Daar over hebbende, ik kan maar beter gaan beginnen met haardvuur te verzamelen.
Hey there! De maanden vliegen voorbij en alles begint zich hier klaar te maken voor de winter. Na prachtige herfst kleuren zijn de bomen nu behoorlijk kaal en ligt er 's ochtends overal vorst. Je hoort mensen huiverig en ietwat gedeprimeerd zeggen "winter is coming" terwijl ze de blokken houtvuur naar binnen sjouwen.
Trent en ik zijn ons ook aan het voorbereiden. Trent's opa is bij Trent zijn ouders ingetrokken en wij zijn op onze beurt in zijn huis gaan wonen. Heerlijk! Zo veel meer ruimte dan in de camper, meer privacy en bovenal een stuk warmer! We zijn hard bezig met opruimen en sorteren (we kregen de luxe om alles over te nemen wat in het huis stond, wat ook een hele hoop oude lakens e.d. betekende) en ik kan niet wachten om dadelijk de eerste vrienden over de vloer te hebben. Enkele nadelen zijn de afstand (20 minuten van Smith vandaan) en geen internet. Gelukkig kunnen we voor dat laatste bij zijn ouders terecht, waar we meestal ook meteen een van Debbie's luxe maaltijden meepikken
Het werkvisum hebben we helaas nog niks van gehoord. Maar geen nood! Want we hebben ons common-law visum binnen wat betekent dat ik tot juni mag blijven!! Hiermee natuurlijk meteen naar registries (het Canadese CBR) gegaan om mijn rijbewijs terug te krijgen, maar dat bleek zo makkelijk nog niet. Bij de 2e poging (lees: 2e dorp) kreeg ik een tijdelijk rijbewijs, maar die werd een week later weer ingetrokken. De man die ons hielp kreeg zelfs problemen en we dachten dat het einde nader was. Hij bleef echter voor ons doorvechten en 2 weken later kreeg ik alsnog mijn rijbewijs in de post. Wel met de nadrukkelijke boodschap dat de volgende verlenging echt met werkvisum moest.
Dus nu ik weer op mijn gemakje rond kan tuffen op het platteland hier is het leven eigenlijk best wel goed. Ik rijd doordeweeks 's avonds met een vriendin die me les geeft in het western paard rijden. En Cherie en ik hebben (tot Trent zijn grote frustratie) het indoor barrel racen ontdekt! Tijdens de 'jackpots' (die op een minimum van 4 uur rijden afstand zijn) racen we nu in een indoor arena. And better yet; ik start dit weekend met 1 van de paarden van mijn (hopelijk) toekomstige baas en daarvoor sponsoren ze mij! Oftewel, zij betalen de kosten en ik hoef alleen maar te racen! Daarbij geven ze mij op voor clinics waar ik nog meer leer over het rijden en omgang met paarden en ben ik helemaal voor bereid als dat visum binnen komt!
En Trent en ik hebben tickets geboekt voor december voor de wintersport met het gezin! En wat extra weken daarom heen om mijn vader, de rest van de familie en vrienden te bezoeken! Het missen van mijn ouders, broers en zussen en vrienden is het enige wat het leven hier moeilijk maak. Maar, nog maar 1,5 maand te gaan! Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien en er even tussen uit te knijpen als het hier dadelijk -30 is.. Daar over hebbende, ik kan maar beter gaan beginnen met haardvuur te verzamelen.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 21 oktober 2014 om 21:34
