Entertainment
alle pijlers
Hij is een zij
woensdag 8 januari 2014 om 23:12
Arie Boomsma volgt vijf jonge mensen die in het verkeerde lichaam zijn geboren en een lange weg gaan om van vrouw man te worden of andersom. Freddie, Mick, Sophie, Arjon, Martin en Bo staan centraal.
Elke dinsdag om 21:55.
Iemand gisteren de eerste aflevering gezien? Hoop dat veel mensen kijken, want ik merk dat er nog veel onbegrip is over transgenders.
Ik vond die Freddie en Mick overigens echt leuke jongens, heel 'goed gelukt' ook. Daar zou je het echt nooit van raden.
Elke dinsdag om 21:55.
Iemand gisteren de eerste aflevering gezien? Hoop dat veel mensen kijken, want ik merk dat er nog veel onbegrip is over transgenders.
Ik vond die Freddie en Mick overigens echt leuke jongens, heel 'goed gelukt' ook. Daar zou je het echt nooit van raden.
zondag 12 januari 2014 om 15:31
Hoi Turkwaas,
Wat een indrukwekkend verhaal! En wat heb ik een respect voor jou.
Je zoontje wist dus al heel jong dat hij meisje wilde zijn. En zag blijkbaar ook al heel jong het verschil tussen jongens en meisjes. En als een kind er voor kiest om met meisjeskleding naar school te gaan, ondanks dat hij weet dat hij ermee gepest kan worden..wat een lef! Dan moet de wens om echt een meisje te zijn heel groot zijn. Wat een ontzettend stoer en sterk kind heb jij.
Wat moet het voor jullie moeilijk zijn geweest om in te schatten of het een fase is die voorbij zal gaan, of dat het voor het kind bloedserieus is. Goed dat jullie hulp gezocht hebben. Het had natuurlijk ook zo kunnen zijn dat je kind na een aantal jaar had gezegd dat je wel erg ver mee was gegaan in zijn fantasiewereld. Maar voor jouw kind is de zelfhulpgroep alleen maar een bevestiging geweest van wat hij al wist en wilde.
Ik kan me heel goed voorstellen dat er voor jou een moment van rouw kwam. Je neemt tenslotte afscheid van je zoon. Aan de andere kant heb je je zoon nooit anders gekend qua persoonlijkheid. Want het feit dat hij zich definitief als meisje ging kleden, veranderde alleen zijn uiterlijk toch?
Maar dat neemt niet weg dat jullie ook geconfronteerd werden met een beslissing die definitief was. Lijkt me ontzettend moeilijk bij een kind van 8. Moet je dan gaan sturen? Uitleg geven? Of thuis meisje laten zijn en buiten laten aanpassen? Wat een worsteling.
Nogmaals, ik heb ontzettend veel respect voor het feit dat jij je kind zijn eigen identiteit en lichaam gunt. En voor alles waar jij je kind in gesteund hebt en nu nog doet.
Je schrijft af en toe dat het misschien wat makkelijk klinkt, maar ik haal uit jouw beschrijving alleen maar dat je een ontzettend integere moeder bent, die het echt niet altijd even makkelijk heeft gehad en heeft met de keuzes (als je het al zo kunt noemen) van haar kind. Chapeau! Van jou kunnen anderen een hoop leren. Ik wens jou en je dochter veel sterkte met de operatie en hoop dat 2014 voor jullie het jaar wordt waarin alles definitief beklonken wordt!
Wat een indrukwekkend verhaal! En wat heb ik een respect voor jou.
Je zoontje wist dus al heel jong dat hij meisje wilde zijn. En zag blijkbaar ook al heel jong het verschil tussen jongens en meisjes. En als een kind er voor kiest om met meisjeskleding naar school te gaan, ondanks dat hij weet dat hij ermee gepest kan worden..wat een lef! Dan moet de wens om echt een meisje te zijn heel groot zijn. Wat een ontzettend stoer en sterk kind heb jij.
Wat moet het voor jullie moeilijk zijn geweest om in te schatten of het een fase is die voorbij zal gaan, of dat het voor het kind bloedserieus is. Goed dat jullie hulp gezocht hebben. Het had natuurlijk ook zo kunnen zijn dat je kind na een aantal jaar had gezegd dat je wel erg ver mee was gegaan in zijn fantasiewereld. Maar voor jouw kind is de zelfhulpgroep alleen maar een bevestiging geweest van wat hij al wist en wilde.
Ik kan me heel goed voorstellen dat er voor jou een moment van rouw kwam. Je neemt tenslotte afscheid van je zoon. Aan de andere kant heb je je zoon nooit anders gekend qua persoonlijkheid. Want het feit dat hij zich definitief als meisje ging kleden, veranderde alleen zijn uiterlijk toch?
Maar dat neemt niet weg dat jullie ook geconfronteerd werden met een beslissing die definitief was. Lijkt me ontzettend moeilijk bij een kind van 8. Moet je dan gaan sturen? Uitleg geven? Of thuis meisje laten zijn en buiten laten aanpassen? Wat een worsteling.
Nogmaals, ik heb ontzettend veel respect voor het feit dat jij je kind zijn eigen identiteit en lichaam gunt. En voor alles waar jij je kind in gesteund hebt en nu nog doet.
Je schrijft af en toe dat het misschien wat makkelijk klinkt, maar ik haal uit jouw beschrijving alleen maar dat je een ontzettend integere moeder bent, die het echt niet altijd even makkelijk heeft gehad en heeft met de keuzes (als je het al zo kunt noemen) van haar kind. Chapeau! Van jou kunnen anderen een hoop leren. Ik wens jou en je dochter veel sterkte met de operatie en hoop dat 2014 voor jullie het jaar wordt waarin alles definitief beklonken wordt!
woensdag 15 januari 2014 om 10:43
quote:jellybelly schreef op 15 januari 2014 @ 01:23:
Kreeg een heel naar gevoel van dat stukje dat Bo voor haar klasgenoten ging vertellen hoe en wat. Het soort jongeren, en hoe ze reageerden, en hoe naar dat voor haar geweest moet zijn. Ben er een beetje depri van geworden.Zou het met de cultuur van de klasgenoten te maken hebben gehad?
Kreeg een heel naar gevoel van dat stukje dat Bo voor haar klasgenoten ging vertellen hoe en wat. Het soort jongeren, en hoe ze reageerden, en hoe naar dat voor haar geweest moet zijn. Ben er een beetje depri van geworden.Zou het met de cultuur van de klasgenoten te maken hebben gehad?
woensdag 15 januari 2014 om 10:55
quote:toffifee schreef op 15 januari 2014 @ 10:36:
Turkwaas; mooi beschreven. Fijn dat het goed gaat met je dochter en mooi dat jullie haar tot steun bleven.
Dank je, maar we steunen haar nog steeds hoor. Volgens mij moet het zwaarste nog komen. En dan bedoel ik niet DE operatie( waarvan we al zo lang weten dat die eraan zit te komen) maar het na-traject. Want dan is ze vrouw, maar dan? Ze heeft nog nooit een vriendje gehad( beetje zoenen, meer niet), en als ze verliefd wordt wanneer vertel je dan dat je als jongen geboren bent? En hoe reageert haar potentiele liefde dan? Ik denk dat ik haar nog vaak op mag vangen als het leven weer eens tegen zit. Volgens mij gaat ze nog heel wat voor haar kiezen krijgen. Maar ach, het kan altijd erger. Ze is gelukkig een gezonde meid en ik ben super blij met haar.
Nog even over die reacties van klasgenoten: ik weet niet of het met cultuur te maken heeft. Ik denk zelf dat het met het niveau te maken heeft.
Mijn partner, turk en moslim, heeft haar helemaal geaccepteerd en geen moeite met de situatie.( Anders was ik ook geen relatie met hem aangegaan).
Turkwaas; mooi beschreven. Fijn dat het goed gaat met je dochter en mooi dat jullie haar tot steun bleven.
Dank je, maar we steunen haar nog steeds hoor. Volgens mij moet het zwaarste nog komen. En dan bedoel ik niet DE operatie( waarvan we al zo lang weten dat die eraan zit te komen) maar het na-traject. Want dan is ze vrouw, maar dan? Ze heeft nog nooit een vriendje gehad( beetje zoenen, meer niet), en als ze verliefd wordt wanneer vertel je dan dat je als jongen geboren bent? En hoe reageert haar potentiele liefde dan? Ik denk dat ik haar nog vaak op mag vangen als het leven weer eens tegen zit. Volgens mij gaat ze nog heel wat voor haar kiezen krijgen. Maar ach, het kan altijd erger. Ze is gelukkig een gezonde meid en ik ben super blij met haar.
Nog even over die reacties van klasgenoten: ik weet niet of het met cultuur te maken heeft. Ik denk zelf dat het met het niveau te maken heeft.
Mijn partner, turk en moslim, heeft haar helemaal geaccepteerd en geen moeite met de situatie.( Anders was ik ook geen relatie met hem aangegaan).
woensdag 15 januari 2014 om 11:03
Ik ben bang dat Bo het nog heel zwaar gaat krijgen in die klas. Ik had niet het idee dat ze er begrip voor hadden. Van haar vond ik het heel stoer, maar ik denk niet dat dit een juiste groep mensen was om het mee te delen.
En wat ik trouwens heel raar vond in het stukje wat je zag over volgende week. Sophie heeft een relatie met een vrouw. Voor mijn gevoel klopt dit niet helemaal. Want hij was dan 'gewoon' hetero. Maar heeft zich dan laten maken tot een lesbienne.
En overigens zie ik in iedereen het geslacht wat ze zijn. Ik zie bijvoorbeeld in niemand het 'oude' geslacht tot nu toe. Behalve bij Sophie, gezicht bewegingen etc. zie ik eerlijk gezegd gewoon een man.
En wat ik trouwens heel raar vond in het stukje wat je zag over volgende week. Sophie heeft een relatie met een vrouw. Voor mijn gevoel klopt dit niet helemaal. Want hij was dan 'gewoon' hetero. Maar heeft zich dan laten maken tot een lesbienne.
En overigens zie ik in iedereen het geslacht wat ze zijn. Ik zie bijvoorbeeld in niemand het 'oude' geslacht tot nu toe. Behalve bij Sophie, gezicht bewegingen etc. zie ik eerlijk gezegd gewoon een man.
woensdag 15 januari 2014 om 12:10
quote:Derpina schreef op 15 januari 2014 @ 11:03:
Ik ben bang dat Bo het nog heel zwaar gaat krijgen in die klas. Ik had niet het idee dat ze er begrip voor hadden. Van haar vond ik het heel stoer, maar ik denk niet dat dit een juiste groep mensen was om het mee te delen.
En wat ik trouwens heel raar vond in het stukje wat je zag over volgende week. Sophie heeft een relatie met een vrouw. Voor mijn gevoel klopt dit niet helemaal. Want hij was dan 'gewoon' hetero. Maar heeft zich dan laten maken tot een lesbienne.
En overigens zie ik in iedereen het geslacht wat ze zijn. Ik zie bijvoorbeeld in niemand het 'oude' geslacht tot nu toe. Behalve bij Sophie, gezicht bewegingen etc. zie ik eerlijk gezegd gewoon een man.
Mijn dochter valt op mannen, maakt haar dat dan homo? Volgens mij staat waar je op valt helemaal los van hoe je je voelt. Ik heb er ook moeite mee dat transgenders vaak in het hokje 'holebi' geplaatst worden. Het gaat er toch niet om met wie je het doet?
Sophie heeft die gevoelens vanuit haar vrouw zijn, niet vanuit haar man zijn.
Ik ben bang dat Bo het nog heel zwaar gaat krijgen in die klas. Ik had niet het idee dat ze er begrip voor hadden. Van haar vond ik het heel stoer, maar ik denk niet dat dit een juiste groep mensen was om het mee te delen.
En wat ik trouwens heel raar vond in het stukje wat je zag over volgende week. Sophie heeft een relatie met een vrouw. Voor mijn gevoel klopt dit niet helemaal. Want hij was dan 'gewoon' hetero. Maar heeft zich dan laten maken tot een lesbienne.
En overigens zie ik in iedereen het geslacht wat ze zijn. Ik zie bijvoorbeeld in niemand het 'oude' geslacht tot nu toe. Behalve bij Sophie, gezicht bewegingen etc. zie ik eerlijk gezegd gewoon een man.
Mijn dochter valt op mannen, maakt haar dat dan homo? Volgens mij staat waar je op valt helemaal los van hoe je je voelt. Ik heb er ook moeite mee dat transgenders vaak in het hokje 'holebi' geplaatst worden. Het gaat er toch niet om met wie je het doet?
Sophie heeft die gevoelens vanuit haar vrouw zijn, niet vanuit haar man zijn.
woensdag 15 januari 2014 om 12:26
Zo bedoelde ik het niet Turkwaas. Maar snap dat het zo overkomt. Maar ik krijg bij haar het gevoel dat ze niet in het foute lichaam zit zeg maar. Daarom benoemde ik er ook even het doen en laten bij. En als 'gewone' man of vrouw kun je ook op het zelfde geslacht vallen. Het is niet het feit dat ik 'val' over het op het zelfde geslacht vallen. Maar dat ik meer het gevoel heb dat zij toch meer een man is als dat ze zelf denkt. Ik kan niet in haar hoofd kijken en ik heb haar gevoelens niet. En ik bedoel het is een heel traject wat er aan vooraf gaat. Dus zij zal nu inderdaad langzaam in het goede lichaam terecht komen. Alleen mijn gevoel in het zien van doen en laten is het gewoon meer een vrouwelijke man. Je hebt ook wel eens man-vrouwen daar hoor je eigenlijk nooit iemand over. Ja sommige mensen vinden het jammer dat ze weinig met een vrouwelijke rondingen/eigenschappen doen. Maar een vrouwelijke-man wordt meteen bestempelt als homo. Mensen lijken dat dan weer anders te vinden een man die liever tussen de vrouwen zit en even veel aandacht besteed aan uiterlijke verzorging zoals een "vrouw-vrouw".
Zoals ik het zie is dat juist een beetje het verwarrende geweest voor haar. Maar zoals ik zei het is bij haar zoals ik dat zie. Het gaat om haar geluk. Wilde er niemand mee voor het hoofdstoten.
Ik heb jaren lang een vriendin gehad die transgender was. Ik heb met haar gespeeld toen zij nog een jongen was. Alleen was het voor mij toen ook een al zij eigenlijk. Hoewel ze in de begin periode gewoon nog het uiterlijk had van een jongen. Ik heb het hele proces van vrij dichtbij mee gemaakt en vond het heel bijzonder. En vooral mooi om te zien hoe ze steeds een zelfverzekerdere uitstraling kreeg.
En wow wat keken er veel mannen naar haar om! Ze heeft ook al een relatie gehad als je echt om iemand geeft en de persoon zelf leuk vind komt dat goed. Alleen zul je (op latere leeftijd) ook moeten accepteren dat je niet via de natuurlijke weg een kindje samen kan krijgen. Maar gelukkig zijn daar wel andere mogelijkheden voor, het is moeilijk logisch. Maar er zijn ook andere vrouwen die onvruchtbaar zijn. Ik zie het eigenlijk meer als onvruchtbaar zijn.
Zoals ik het zie is dat juist een beetje het verwarrende geweest voor haar. Maar zoals ik zei het is bij haar zoals ik dat zie. Het gaat om haar geluk. Wilde er niemand mee voor het hoofdstoten.
Ik heb jaren lang een vriendin gehad die transgender was. Ik heb met haar gespeeld toen zij nog een jongen was. Alleen was het voor mij toen ook een al zij eigenlijk. Hoewel ze in de begin periode gewoon nog het uiterlijk had van een jongen. Ik heb het hele proces van vrij dichtbij mee gemaakt en vond het heel bijzonder. En vooral mooi om te zien hoe ze steeds een zelfverzekerdere uitstraling kreeg.
En wow wat keken er veel mannen naar haar om! Ze heeft ook al een relatie gehad als je echt om iemand geeft en de persoon zelf leuk vind komt dat goed. Alleen zul je (op latere leeftijd) ook moeten accepteren dat je niet via de natuurlijke weg een kindje samen kan krijgen. Maar gelukkig zijn daar wel andere mogelijkheden voor, het is moeilijk logisch. Maar er zijn ook andere vrouwen die onvruchtbaar zijn. Ik zie het eigenlijk meer als onvruchtbaar zijn.
woensdag 15 januari 2014 om 12:33
quote:Desperate_Housewive schreef op 08 januari 2014 @ 23:33:
Wij zeggen over onze dochter ook gewoon dat ze best goed gelukt is hoor niks raars aan vind ik. En we snappen toch allemaal hoe TO het bedoeld. Als ze had gezegd, da's een goeie omgebouwde, was daar weer over gevallen.
.Ik zeg het ook altijd over mijn zoon. Vaak krijgen we bij de tram of in de winkel oid een opmerking dat het zo'n knap kind is. Ja he goed gelukt zeg ik dan trots.
Wij zeggen over onze dochter ook gewoon dat ze best goed gelukt is hoor niks raars aan vind ik. En we snappen toch allemaal hoe TO het bedoeld. Als ze had gezegd, da's een goeie omgebouwde, was daar weer over gevallen.
.Ik zeg het ook altijd over mijn zoon. Vaak krijgen we bij de tram of in de winkel oid een opmerking dat het zo'n knap kind is. Ja he goed gelukt zeg ik dan trots.
woensdag 15 januari 2014 om 12:37
quote:Alleen zul je (op latere leeftijd) ook moeten accepteren dat je niet via de natuurlijke weg een kindje samen kan krijgen. Maar gelukkig zijn daar wel andere mogelijkheden voor, het is moeilijk logisch. Maar er zijn ook andere vrouwen die onvruchtbaar zijn. Ik zie het eigenlijk meer als onvruchtbaar zijn.Zie 't als voordeel: ze kan nooit 'n ongelukje krijgen en wordt als 't goed is dus ook nooit ongesteld! En wellicht heeft ze helemaal geen kinderwens en dus ook daar geen dilemma over!
woensdag 15 januari 2014 om 12:41
Ik denk dat zij graag ongesteld zou willen Elninjo.
Het maakt je toch 'meer vrouw'. En een kinderwens heeft zij toevallig wel. Daarbij denk ik dat er als vrouw prachtig is om te mogen baren. Of als man jezelf voor te planten het is iets van samen het is iets moois en bijzonders. Het is algemeen bekend dat jij anti-kinderen bent, gelukkig zijn we niet allemaal zo anders is de mensheid snel uitgestorven dus jij had daar vast geen moeite mee gehad nee.
Het maakt je toch 'meer vrouw'. En een kinderwens heeft zij toevallig wel. Daarbij denk ik dat er als vrouw prachtig is om te mogen baren. Of als man jezelf voor te planten het is iets van samen het is iets moois en bijzonders. Het is algemeen bekend dat jij anti-kinderen bent, gelukkig zijn we niet allemaal zo anders is de mensheid snel uitgestorven dus jij had daar vast geen moeite mee gehad nee.
woensdag 15 januari 2014 om 12:51
Bedankt voor het delen van jouw verhaal en de uitleg Turkwaas. Je schrijft erg liefdevol over je dochter, ze mag blij zijn met ouders als jullie.
Ik had medelijden met Bo, gisteren. Haar klasgenoten vatten het totaal niet goed op heb ik het idee, ik ben bang dat het alleen maar reden zal zijn voor pesterijen in deze groep. Jammer, want ze heeft denk ik alle steun nodig die ze kan krijgen in deze situatie. Ik denk dat ze erg eenzaam is.
Wat fijn toch voor Freddie en Mick dat ze zo lekker in hun vel lijken te zitten. Met die twee gaat het helemaal goed komen, ze zijn zelfverzekerd genoeg en hebben natuurlijk elkaar.
Arjon is al wat ouder en dat merk je. Ik vind het trouwens echt bijzonder hoeveel mannelijke haargroei hij heeft door de hormonen. Ik zou er geen vrouw meer van kunnen maken.
Sophie vind ik moeilijk, omdat ik niemand voor het hoofd wil stoten. Maar zij kwam voor mij meer over als een vrouwelijke man, dan als vrouw. Het lijkt me voor haar moeilijk, zeker als ze zich 100% vrouw voelt maar dus niet zo overkomt. Wel ontzettend leuk voor haar dat ze helemaal past in het hockeyteam. De steun van zo'n groep meiden is belangrijk, denk ik, voor haar.
Ik had medelijden met Bo, gisteren. Haar klasgenoten vatten het totaal niet goed op heb ik het idee, ik ben bang dat het alleen maar reden zal zijn voor pesterijen in deze groep. Jammer, want ze heeft denk ik alle steun nodig die ze kan krijgen in deze situatie. Ik denk dat ze erg eenzaam is.
Wat fijn toch voor Freddie en Mick dat ze zo lekker in hun vel lijken te zitten. Met die twee gaat het helemaal goed komen, ze zijn zelfverzekerd genoeg en hebben natuurlijk elkaar.
Arjon is al wat ouder en dat merk je. Ik vind het trouwens echt bijzonder hoeveel mannelijke haargroei hij heeft door de hormonen. Ik zou er geen vrouw meer van kunnen maken.
Sophie vind ik moeilijk, omdat ik niemand voor het hoofd wil stoten. Maar zij kwam voor mij meer over als een vrouwelijke man, dan als vrouw. Het lijkt me voor haar moeilijk, zeker als ze zich 100% vrouw voelt maar dus niet zo overkomt. Wel ontzettend leuk voor haar dat ze helemaal past in het hockeyteam. De steun van zo'n groep meiden is belangrijk, denk ik, voor haar.
woensdag 15 januari 2014 om 12:51
Even over die cultuur:
Wij hebben een appartementje in Turkije. Vorig jaar zomer kregen we nieuwe buren.
De vrouw van het stel is ook een transgender.
Zij zit nog in de transformatie-fase, denk ik.
Wat wij merkten was, dat ze totaal geen contact met ons zocht. Ze liep met gebogen hoofd langs ons heen.
Wij wilden wel graag contact en hebben kennisgemaakt. Haar reactie gaf aan dat ze dat erg bijzonder vond.
Van de huismeester hoorden we dat de mensen haar links laten liggen vanwege haar genderdysforie.
Turkwaas, ik las dat jouw man ook Turks is. Was het voor hem moeilijker, vanwege zijn cultuur? Was hij bang dat zijn familie jullie dochter niet zou accepteren?
Wij hebben een appartementje in Turkije. Vorig jaar zomer kregen we nieuwe buren.
De vrouw van het stel is ook een transgender.
Zij zit nog in de transformatie-fase, denk ik.
Wat wij merkten was, dat ze totaal geen contact met ons zocht. Ze liep met gebogen hoofd langs ons heen.
Wij wilden wel graag contact en hebben kennisgemaakt. Haar reactie gaf aan dat ze dat erg bijzonder vond.
Van de huismeester hoorden we dat de mensen haar links laten liggen vanwege haar genderdysforie.
Turkwaas, ik las dat jouw man ook Turks is. Was het voor hem moeilijker, vanwege zijn cultuur? Was hij bang dat zijn familie jullie dochter niet zou accepteren?
woensdag 15 januari 2014 om 13:44
@ derpina: mijn dochter heeft een hele leuke en lieve vriendinnengroep en een aantal daarvan daar speelde zo ook al mee als kind, toen ze nog als jongen door het leven ging. De buurt vond het toen maar raar, maar nu horen we vaak dat we het toch wel goed hebben aangepakt en is er veel meer begrip. Kinderen accepteren het vaak best goed. Het valt me wel op dat de acceptatie makkelijker gaat als het kind al op jonge leeftijd zichzelf mag zijn. Maar wat dan de juiste leeftijd is kan ik ook niet aangeven. Wel zie ik dat er steeds meer kinderen zijn met genderdysforie die al op hele jonge leeftijd de nieuwe rol aannemen. Soms zelfs al als ze drie of vier zijn. Daar heb ik dan wel wat moeite mee want het kan nog alle kanten opgaan. Maar goed, ik ben ook geen deskundige en regels zijn er niet.
@Miepje 1971: voor mijn man was het niet moeilijk. Hij vertelde dat hij ooit een artikel gelezen had over transgenders en dat dat heel veel indruk op hem heeft gemaakt. Met name hoe moeilijk het voor deze mensen is om een redelijk normaal leven te leiden. In Turkije zie je ook veel genders die in de prostitutie werken( ook om voor de operatie te sparen) en hij is heel blij dat de weg voor mijn dochter een stuk gemakkelijker is. Zijn familie woont in Turkije en die zien we niet zo vaak. Ze hebben wel foto's van haar gezien maar we hebben het er niet uitgebreid over gehad. Dat doen we trouwens toch niet meer zo vaak als vroeger. De laatste school waar ze naar toe ging was in een andere plaats dan waar we wonen. En ze heeft het niet tegen haar klasgenoten verteld. En dat is haar heel goed bevallen. Er zaten trouwens alleen maar jongens in haar klas( verkoop opleiding). Het is gewoon niet meer zo'n issue voor ons. Ik denk dat dat ook komt omdat je het echt niet ziet.
@Miepje 1971: voor mijn man was het niet moeilijk. Hij vertelde dat hij ooit een artikel gelezen had over transgenders en dat dat heel veel indruk op hem heeft gemaakt. Met name hoe moeilijk het voor deze mensen is om een redelijk normaal leven te leiden. In Turkije zie je ook veel genders die in de prostitutie werken( ook om voor de operatie te sparen) en hij is heel blij dat de weg voor mijn dochter een stuk gemakkelijker is. Zijn familie woont in Turkije en die zien we niet zo vaak. Ze hebben wel foto's van haar gezien maar we hebben het er niet uitgebreid over gehad. Dat doen we trouwens toch niet meer zo vaak als vroeger. De laatste school waar ze naar toe ging was in een andere plaats dan waar we wonen. En ze heeft het niet tegen haar klasgenoten verteld. En dat is haar heel goed bevallen. Er zaten trouwens alleen maar jongens in haar klas( verkoop opleiding). Het is gewoon niet meer zo'n issue voor ons. Ik denk dat dat ook komt omdat je het echt niet ziet.
woensdag 15 januari 2014 om 17:50
@Turkwaas
Wat fijn voor je dochter! En ook voor jullie als ouders denk ik. Er is niets vervelender om je kind verdriet te zien hebben. En ook even een compliment voor jullie als ouders! Knap dat jullie het ook geaccepteerd hebben dat lijkt me persoonlijk toch lastig in 't begin.
En vooral dat jullie je dochter steunen, zal ze blij mee zijn. Het is belangrijk als kind dat je ouders achter je staan. Er zijn genoeg kinderen die dat gevoel niet krijgen.
Ik denk dat het voor mensen bij een ontmoeting 'vreemder' is. Ik denk dat, dat met heel veel dingen zo is. Als je bijvoorbeeld op groeit met iemand met een handicap in je familie zoals syndroom van down of iets dergelijks dat je dat meer 'normaal' vind.
Kinderen/volwassenen die dat niet van dichterbij zien reageren altijd anders. Vinden het vies,raar en weten zich geen houding te geven. Terwijl iemand geen andere 'behandeling' nodig heeft.
Ik bedoel je hoeft kinderen niet alles te leren of bloot te stellen aan alles. Maar acceptatie gaat dan wel makkelijker kinderen zijn zo vrij.
En wat betreft leeftijd ik heb een kindje gehad op het kinderdagverblijf waar ik werk wat al heel erg bezig was met waar zij geen piemel had.
En noemde zichzelf een hij en zag duidelijk verschil tussen jongens/meisjes. Ouders waren hier heel vrij in en propte haar niet in een jurkje. Nu zit ze op de basisschool en het is nog steeds zo. Ouders gingen hier wel een traject mee in maar volgens mij zie je wel het verschil tussen een fase en het echt zo voelen.
Wat fijn voor je dochter! En ook voor jullie als ouders denk ik. Er is niets vervelender om je kind verdriet te zien hebben. En ook even een compliment voor jullie als ouders! Knap dat jullie het ook geaccepteerd hebben dat lijkt me persoonlijk toch lastig in 't begin.
En vooral dat jullie je dochter steunen, zal ze blij mee zijn. Het is belangrijk als kind dat je ouders achter je staan. Er zijn genoeg kinderen die dat gevoel niet krijgen.
Ik denk dat het voor mensen bij een ontmoeting 'vreemder' is. Ik denk dat, dat met heel veel dingen zo is. Als je bijvoorbeeld op groeit met iemand met een handicap in je familie zoals syndroom van down of iets dergelijks dat je dat meer 'normaal' vind.
Kinderen/volwassenen die dat niet van dichterbij zien reageren altijd anders. Vinden het vies,raar en weten zich geen houding te geven. Terwijl iemand geen andere 'behandeling' nodig heeft.
Ik bedoel je hoeft kinderen niet alles te leren of bloot te stellen aan alles. Maar acceptatie gaat dan wel makkelijker kinderen zijn zo vrij.
En wat betreft leeftijd ik heb een kindje gehad op het kinderdagverblijf waar ik werk wat al heel erg bezig was met waar zij geen piemel had.
En noemde zichzelf een hij en zag duidelijk verschil tussen jongens/meisjes. Ouders waren hier heel vrij in en propte haar niet in een jurkje. Nu zit ze op de basisschool en het is nog steeds zo. Ouders gingen hier wel een traject mee in maar volgens mij zie je wel het verschil tussen een fase en het echt zo voelen.
woensdag 15 januari 2014 om 18:05
quote:turkwaas schreef op 15 januari 2014 @ 12:10:
[...]
Mijn dochter valt op mannen, maakt haar dat dan homo? Volgens mij staat waar je op valt helemaal los van hoe je je voelt. Ik heb er ook moeite mee dat transgenders vaak in het hokje 'holebi' geplaatst worden. Het gaat er toch niet om met wie je het doet?
Sophie heeft die gevoelens vanuit haar vrouw zijn, niet vanuit haar man zijn.
De seksuele voorkeur blijft in 9 van de 10 gevallen
Dus was je eerst man en viel je op vrouwen dan zul je daarna als vrouw nog steeds op mannen vallen
Viel je als man op mannen dus zul je nu als vrouw ook op mannen vallen.
Meestal dus.
En idd vind ik transgenders niet in de holebi-groep vallen al begrijp ik dat ze dat soms zelf wel doen, misschien vanwege acceptatie-issues?
Ik heb me gisteren rot gelachen om die surfdudes, zo eerlijk en open!
De broek over het pak zodat je niet zag dat daar nog niks zat, de sok in de broek bij het uitgaan.
Komt wel goed met die jongens denk ik
[...]
Mijn dochter valt op mannen, maakt haar dat dan homo? Volgens mij staat waar je op valt helemaal los van hoe je je voelt. Ik heb er ook moeite mee dat transgenders vaak in het hokje 'holebi' geplaatst worden. Het gaat er toch niet om met wie je het doet?
Sophie heeft die gevoelens vanuit haar vrouw zijn, niet vanuit haar man zijn.
De seksuele voorkeur blijft in 9 van de 10 gevallen
Dus was je eerst man en viel je op vrouwen dan zul je daarna als vrouw nog steeds op mannen vallen
Viel je als man op mannen dus zul je nu als vrouw ook op mannen vallen.
Meestal dus.
En idd vind ik transgenders niet in de holebi-groep vallen al begrijp ik dat ze dat soms zelf wel doen, misschien vanwege acceptatie-issues?
Ik heb me gisteren rot gelachen om die surfdudes, zo eerlijk en open!
De broek over het pak zodat je niet zag dat daar nog niks zat, de sok in de broek bij het uitgaan.
Komt wel goed met die jongens denk ik
Je bent zelf een theepot
woensdag 15 januari 2014 om 22:16
Ik heb vandaag teruggekeken.
Naar idd in die klas van Bo. Maar ik vraag me wel af wat de klasgenoten dan gedacht hadden. Immers het is aan Bo nog wel zichtbaar dat het geen 'gewoon' meisje is.
Het kan toch geen totale verrassing geweest zijn.
(wat ik me wel kan voorstellen bij Arjon of die twee strandjongens)
Naar idd in die klas van Bo. Maar ik vraag me wel af wat de klasgenoten dan gedacht hadden. Immers het is aan Bo nog wel zichtbaar dat het geen 'gewoon' meisje is.
Het kan toch geen totale verrassing geweest zijn.
(wat ik me wel kan voorstellen bij Arjon of die twee strandjongens)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 15 januari 2014 om 22:20
quote:jellybelly schreef op 08 januari 2014 @ 23:24:
Er worden wel ergere dingen gezegd over transgenders. Wat ik allemaal voorbij heb horen komen over die Valentijn die meedeed aan Expeditie Robinson. ''Gewoon een vent, blijf hem gewoon een vent noemen, aanstellerij, ik doe niet mee aan dat soort onzin''.
Die is geen transgender toch? Dat is een vrouw. Of een heel goede transgender. Ik ben in de war. Valentijn was zo tof in de expeditie!
Er worden wel ergere dingen gezegd over transgenders. Wat ik allemaal voorbij heb horen komen over die Valentijn die meedeed aan Expeditie Robinson. ''Gewoon een vent, blijf hem gewoon een vent noemen, aanstellerij, ik doe niet mee aan dat soort onzin''.
Die is geen transgender toch? Dat is een vrouw. Of een heel goede transgender. Ik ben in de war. Valentijn was zo tof in de expeditie!
We can do it!
