Hoe vaak..... gamen

Tulpje22 schreef: ↑

05-07-2023 12:59

Ik snap je.
Ik vind het ook helemaal niet erg dat mn man er niks mee heeft. Mn man ligt na t eten vaak even op de bank met zn mobiel. Gaat dan na half uurtje ofzo vaak de tuin in, of klust wat in huis, gaat bij zn ouders langs etc. Rond 20.30 uur drinken we samen thee met de kinderen. Daarna kinderen naar bed en dan rond 22 uur kijken wij samen nog iets op tv.
Ik zie man liever met dat soort dingen bezig zijn dan dat ie hele avonden zou gamen. Vind dat niet aantrekkelijk. Ook niet als hij dat op zaterdag zou doen, ten koste van andere bezigheden. Als t nu (half) uurtje is 's avonds na het eten ofzo vind ik het anders, maar langer dan dat hoeft van mij niet. Er zal vast niks mis mee zijn en het is ontspanning enzo, maar ik heb er gewoon echt niks mee. Heb t idee dat je dan zo 'afwezig' bent als je zit te gamen. Dat heeft mn man al als ie een mailtje typt. Als ik dan wat zeg hoort ie je amper. Dat zal met gamen, met koptelefoon (?) vast nog erger zijn.

Vervang game eens door een muziekinstrument. Mijn man oefent elke avond in het tuinhuis aka mancave en regelt daar ook de bestuurszaken voor het orkest. Hij is dan ook afwezig in de woonkamer. Op vrijdagavond heeft hij repetitie. En soms, niet elke week, hebben ze op zaterdag of zondag ook nog wat. Hij kan dan niet thuis de heg knippen, dat doet ie dan maar een week later. Maar een man die voetbalt gaat ook trainen en wedstrijden spelen. Wat maakt dat nu uit waar iemand zijn ontspanning aan heeft?

Mijn vriend gamet elke dag. Ik eerder trouwens ook tot ik last kreeg van RSI. Meestal tussen thuiskomen van het werk en eten. Daarna eigenlijk nooit.

Maar wij zitten vaak zat in andere ruimtes in ons huis en tuin. Dat is prima, ik ervaar dat niet als afwezig zijn. Je hoeft toch niet elke dag de hele avond bij elkaar in 1 ruimte te zijn?

MrsDuck schreef: ↑

05-07-2023 16:14

Vervang game eens door een muziekinstrument. Mijn man oefent elke avond in het tuinhuis aka mancave en regelt daar ook de bestuurszaken voor het orkest. Hij is dan ook afwezig in de woonkamer. Op vrijdagavond heeft hij repetitie. En soms, niet elke week, hebben ze op zaterdag of zondag ook nog wat. Hij kan dan niet thuis de heg knippen, dat doet ie dan maar een week later. Maar een man die voetbalt gaat ook trainen en wedstrijden spelen. Wat maakt dat nu uit waar iemand zijn ontspanning aan heeft?

Ik zeg ook niet dat er iets mis mee is, maar alleen dat ik het zelf niet aantrekkelijk vind. Ik zie mn man liever voetballen of elke avond hardlopen bijv dan dat ie achter de pc zit te gamen met koptelefoon op. Is niks mis mee, maar is gewoon wat ik leuk vind aan een man

Vorig weekend hadden man en ik een lan party. En nu?

Tulpje22 schreef: ↑

05-07-2023 16:57

Ik zeg ook niet dat er iets mis mee is, maar alleen dat ik het zelf niet aantrekkelijk vind. Ik zie mn man liever voetballen of elke avond hardlopen bijv dan dat ie achter de pc zit te gamen met koptelefoon op. Is niks mis mee, maar is gewoon wat ik leuk vind aan een man

Ben benieuwd wat het dan niet zo aantrekkelijk maakt. Mijn vriend gamed ook, en dan vooral samen met anderen (ik doe soms ook mee). Juist ook momenten om even weer bij te kletsen als we sommige vrienden even niet hebben gezien (en bijv afspreken niet uitkwam) of om samen te werken aan een doel wat best wel een fijn gevoel geeft als je die behaalt samen.

Stoutehond schreef: ↑

05-07-2023 17:03

Vorig weekend hadden man en ik een lan party. En nu?

Nu moet je natuurlijk nog vertellen hoe oud je bent.

MysteriousLight schreef: ↑

05-07-2023 22:37

Ben benieuwd wat het dan niet zo aantrekkelijk maakt. Mijn vriend gamed ook, en dan vooral samen met anderen (ik doe soms ook mee). Juist ook momenten om even weer bij te kletsen als we sommige vrienden even niet hebben gezien (en bijv afspreken niet uitkwam) of om samen te werken aan een doel wat best wel een fijn gevoel geeft als je die behaalt samen.

Je vraagt het niet aan mij, maar zoals eerder aangegeven vind ik het dus ook echt niet aantrekkelijk als mensen gamen. Ik kan er mijn vinger niet op leggen. Ergens voelt het kinderachtig maar voor mij is dat toch niet helemaal dé reden waarom ik het een afknapper vind denk ik. Misschien het passieve wat ik erbij heb. Terwijl dat ook nergens op slaat want lezen (wat ik zelf doe) is misschien nog passiever. Wellicht is het zoiets als een kort, pittig, rood kapsel: ik vind het zo niet aantrekkelijk terwijl er feitelijk niks mis mee is en niks zegt over het karakter van iemand.

Tulpje22 schreef: ↑

05-07-2023 15:49

Nee dat heb ik echt totaal niet. Als de kinderen bijv iets zeggen en ik zit samen met man iets te lezen/tv te kijken, dan krijg ik gewoon alles mee en geef gelijk antwoord. Mn man kan t dan oprecht gewoon niet horen of het komt niet binnen. Dan zegt ie na een half uur bijv: huh waar zijn de kinderen? En dan zeg ik huh, dat vertelden ze ons toch een kwartier geleden, dat ze even weg gingen?

Op mn werk zou dat ook niet handig zijn dat ik 'onbereikbaar ' ben als ik bijv een mailtje typ. Ik word tijdens het typen van een mailtje juist tig keer gestoord door de telefoon of een bezoeker of collega die aan mijn bureau staat. Daarna ga ik dan rustig weer verder met dat mailtje. Dus heb wel geleerd te multitasken.

Laten we het dan zo zeggen, sowieso iedereen is verschillend.
Ik kan rustig opgaan in iets en een andere keer krijg ik wel mee wat er gebeurd om mij heen. Dat is ook afhankelijk van wat ik aan het doen ben. Als ik iets eenvoudigers aan het doen ben op mijn werk, dan krijg ik meer mee dan wanneer ik iets ingewikkelds probeer te volgen. In het eerste geval kan ik prima een tekst/mail typen en met een collega kletsen en in het tweede geval ben ik helemaal mijn gedachtegang helemaal kwijt. En ik heb in het verleden ook wel gehad dat mijn moeder tegen mij zei dat ze even boodschappen ging doen, maar ik, verdiept in mijn boek, automatisch ja oké zei. Maar toen mijn zus later vroeg, waar is ze? Was ik nog in de volledige veronderstelling dat ze boven was of zo.

En als ik bijvoorbeeld een telefoontje verwacht of dat iemand langs komt, dan zit ik minder in mijn boek/iets dan wanneer ik minder verwacht. Dus zo gek is het dan niet dat je dit niet op je werk hebt, omdat je weet dat je vaak gestoord gaat worden, dan ben je er ook wel alert op. Of dat je wilt voorkomen dat je de kinderen niet hoort.
Maar als ik dit niet verwacht of dit niet nodig is, dan ben ik meer gefocust. Daarom spreek ik altijd met mensen af, dat als ze iets nodig hebben, dat ze eerst mijn aandacht trekken en dan pas hun verhaal gaan vertellen. Want het is niet onwaarschijnlijk dat ik het begin mis als ze dat niet doen. Naast dat ik geleerd heb om niet zomaar te reageren als iemand gaat praten. Veel collega's gehad die in zichzelf praten.

(Technisch gezien bestaat multitasken niet. Mensen zijn slecht is het doen van meerdere dingen tegelijkertijd die een bepaalde focus vragen. De meeste mensen gaan al zwalken als ze al lopend proberen te appen. Wel zijn sommige mensen beter om te schakelen tussen seriële handelingen, dus dan ben je in staat om snel te schakelen tussen taak A en taak B. Maar taak A & B op hetzelfde moment goed doen en die beiden focus vragen, is niet mogelijk.)

apiejapie schreef: ↑

06-07-2023 06:14

Je vraagt het niet aan mij, maar zoals eerder aangegeven vind ik het dus ook echt niet aantrekkelijk als mensen gamen. Ik kan er mijn vinger niet op leggen. Ergens voelt het kinderachtig maar voor mij is dat toch niet helemaal dé reden waarom ik het een afknapper vind denk ik. Misschien het passieve wat ik erbij heb. Terwijl dat ook nergens op slaat want lezen (wat ik zelf doe) is misschien nog passiever. Wellicht is het zoiets als een kort, pittig, rood kapsel: ik vind het zo niet aantrekkelijk terwijl er feitelijk niks mis mee is en niks zegt over het karakter van iemand.

Is dat dan als iemand enkel gamet? Ik heb genoeg mensen in mijn omgeving die graag gamen, maar ook hardlopen of een andere sport doen. En ik ben dan ook benieuwd wat je dan van tv-kijken vindt, want dat is zo mogelijk nog passiever? Of vissen.

Niet aan jou, maar in het algemeen. Ik vind het altijd wel grappig dat er vaak weerstand is tegen gamen, maar niet bv tegen tv-kijken. Misschien omdat gamen nieuwer is dan de tv? Dus nog niet voldoende geïntegreerd in onze samenleving? En wat er dan gevonden wordt van met de telefoon bezig zijn?