Je zal het maar hebben... 😳

Heel toevallig keek ik gisteren een docu op YouTube over DIS. Heel heftig. Als je als kind in een onveilige omgeving moet opgroeien en je hier niet fysiek noch mentaal uit kunt ontsnappen, want het is bijv. een ouder die jou beschadigt, dat is een haast onmogelijke situatie voor een kind. Het is eigenlijk best heel knap van het brein om zo op deze inventieve manier jezelf staande te kunnen houden. Ik geloof zeker wel dat DIS als stoornis bestaat.

LīlyRose schreef: ↑

13-01-2021 01:39

Dit is achterhaald.

Achterhaald is het niet. Helaas, moet ik zeggen, heb ik het zelf meegemaakt met een oude schoolvriendin. Om een lang verhaal kort te maken: na enige tijd kwam via Schoolbank weer in contact met haar. Zij stuurde mij een berichtje als oud-klasgenote, ik antwoordde. Zij bleek inmiddels naar een ver buitenland te zijn geëmigreerd. Zeg Canada. We mailden een tijdje, en daarna belden we af en toe. Als zij mij belde, was het altijd de oude vertrouwde "Carolien" die ik aan de lijn kreeg. Af en toe belde ik spontaan, gewoon om hallo te zeggen, en kreeg dan vaak iemand aan de lijn die ik totaal niet herkende. Soms was het net alsof ik een meisje van 6 aan de lijn had, soms alsof ik een kwade oude vrouw aan de lijn had, soms een flirtende 20-jarige. Maar ook zo volkomen echt, dat de stem en het taalgebruik en het gedrag volkomen paste bij de persoonlijkheid die ik trof. Toen ik bijv. voor het eerst dat 6-jarige meisje hoorde, dacht ik écht dat ik een klein kind aan de lijn had en vroeg dus naar oma... (mijn schoolvriendin had verteld dat ze al vroeg grootmoeder was geworden)... En nog vreemder was dan, dat de hoorn even werd neergelegd, je een kind "Gran!" hoorde roepen, en dan werd de hoorn weer opgepakt en dan had ik Carolien aan de lijn. Volkomen normaal. Leek het.

We hadden het uiteraard onder meer over onze schooltijd. Ik had Carolien altijd een stoere meid gevonden. Zelf was ik als 15-jarige nog een onzeker kalf, worstelend met wie ik was en waar ik bij hoorde, maar Carolien was altijd één van de populaire meiden geweest, je weet wel, die stonden in de pauze te roken op de schooltrappen, samen met de andere stoere jongens en meiden.

Maar stukje bij beetje kwam haar verhaal eruit. Het begon ermee dat ze me vroeg of ik niet verbaasd was dat ik, als ik soms belde, allerlei andere personen aan de lijn kreeg. Ik had nog niks in de gaten, zei dat ik aannam dat af en toe haar kleindochter of iemand anders de telefoon opnam, maar toen vertelde ze me: "Nee, dat ben ik allemaal...". Ze vertelde me dat ze een ernstige Multle Person Disorder had. En na een tijdje vertelde ze me hoe dat kwam.

Haar ouders waren gescheiden, ze woonde bij haar moeder. Haar moeder was bejaardenhulp, maar ook ernstig verslaafd aan drank en andere rommel. Om aan geld te komen voor die verslavingen, werd mijn schoolvriendin Carolien vanaf haar 10e jaar totdat ze een jaar of 16 was door haar moeder gedwongen tot seksuele handelingen met bejaarde mannen. Vaak cliënten van haar moeder. Om geestelijk te ontsnappen, had ze die diverse persoonlijkheden bedacht en op den duur ook aangenomen. En op den duur waren die persoonlijkheden onderdeel geworden van haar "zijn" en kon ze de omschakeling van de ene naar de andere persoonlijkheid niet meer zelf onder controle houden. Door kleine triggers kon ze zomaar in een "andere rol" belanden, zonder zelf controle daarover te hebben.

Toen ik het hele verhaal gehoord had, in een lang, lang telefoongesprek, heb ik er lang wakker van gelegen. Die stoere meid toen op school, waarom hadden we nooit iets gemerkt van haar ellende, waarom de schoolleiding niet, waarom IK niet? Tuurlijk besefte ik dat ik toen pas 15 was, maar toch.

Nog een paar keer hebben we daarna contact gehad.

Op 12 december 2006 kreeg ik een emailtje van haar zoon. Op 11 december had ik Carolien toevallig nog aan de lijn gehad, ik had haar gebeld om haar, met haar kinderen (ze was inmiddels door al haar geestelijke problemen gescheiden, maar haar kinderen zouden bij haar zijn met Kerst) fijne en warme en geborgen Kerstdagen te wensen. We hebben toen een half uurtje gepraat. Ik was bezig mijn Kerstkaarten te schrijven, kwam bij haar adres, en hoe dat kwam, weet ik niet, maar ik wilde haar bellen.

Op 12 december kwam het mailtje van haar zoon. Carolien had zelfmoord gepleegd. 3 uur na ons telefoontje had ze zich van het leven beroofd. Ik heb enorme verwijten naar mezelf gehad. Had ik iets moeten merken? Had ik iets verkeerds gezegd waardoor herinneringen uit haar gruwelijke verleden tot leven kwamen? Had het contact met mij, iemand uit die tijd waarin ze door haar moeder zo gruwelijk misbruikt was, dingen in gang gezet? Ik zal het nooit weten, maar ik heb er behoorlijk last van gehad.

Uiteindelijk kreeg ik nog een mailtje van haar zoon. Vlak voor Kerst. "Don't blame yourself, I know my mother enjoyed talking to you and now she has the peace where she has been struggeling for during the past 40 years"...

Met die zoon heb ik nog steeds contact.

Lang verhaal. Sorry. Maar toen ik eenmaal begon, moest het hele verhaal eruit.

Saar heeft een eigen Youtubekanaal waar ze uitleg geeft over DIS, ook staat er een extra interview met Jurre op

https://www.youtube.com/c/Diskundig/about

PJK wat heb je dat mooi neergezet. Met respect voor je oud klasgenoot. Dat ze rust hebbe mogen vinden.

hanke321 schreef: ↑

15-01-2021 19:52

PJK wat heb je dat mooi neergezet. Met respect voor je oud klasgenoot. Dat ze rust hebbe mogen vinden.

Dat wens ik haar ook toe. Voor de zekerheid: het verhaal is waar, maar namen, plaatsen, enz. heb ik uiteraard veranderd, uit privacy-overwegingen.

Ik vond het zeer interessant om te zien.
Echter twijfel ik over 1ding.
Het zelf oproepen van bepaalde persoonlijkheden. Ik dacht dat hierover geen controle op kon worden uitgeoefend.

Iemand die hier meer over weet?

Rockchick-007 schreef: ↑

19-01-2021 01:10

Ik vond het zeer interessant om te zien.
Echter twijfel ik over 1ding.
Het zelf oproepen van bepaalde persoonlijkheden. Ik dacht dat hierover geen controle op kon worden uitgeoefend.

Iemand die hier meer over weet?

Ja dat kan hoor, zoals je zag. Bij onderzoek wordt bijv ook wel gevraagd om niet te switchen.

En niemand valt over die psycholoog, die zegt dat het de waarheid is van die persoon, maar dat het natuurlijk niet 'echt waar' is? Of woorden van gelijke strekking?