
Levenslang met dwang

dinsdag 29 april 2014 om 16:25
Misschien een te simpele vraag.... een beetje een kip-ei-verhaal:
De meeste van deze (jonge) mensen waren afgekeurd. Wordt de dwang niet steeds groter en groter als je de hele dag de tijd hebt om er mee bezig te zijn?
De meeste van deze (jonge) mensen waren afgekeurd. Wordt de dwang niet steeds groter en groter als je de hele dag de tijd hebt om er mee bezig te zijn?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 29 april 2014 om 16:34
Hoe uit een angststoornis bij baby's zich?
http://www.nji.nl/Angst-i ... llende-ontwikkelingsfasen
http://www.nji.nl/Angst-i ... llende-ontwikkelingsfasen
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 29 april 2014 om 16:39
quote:Moonlight82 schreef op 29 april 2014 @ 16:25:
Misschien een te simpele vraag.... een beetje een kip-ei-verhaal:
De meeste van deze (jonge) mensen waren afgekeurd. Wordt de dwang niet steeds groter en groter als je de hele dag de tijd hebt om er mee bezig te zijn?
Dat is best een lastige idd Moonlight.
Natuurlijk krijg je meer ruimte voor je dwang, de andere kant is dat veel stress en triggers het ook weer uit kunnen lokken.
Vaak ben je buiten de deur ook erg bezig met het onder controle houden van je dwang en komt het thuis in alle hevigheid naar boven.
Het kost bakken met energie.
Afleiding kan helpen, maar als je een extreme dwangstoornis hebt is er eigenlijk geen ruimte voor afleiding.
Maar kan toch ook helpen..
Ik zit even het vanuit mijn eigen ervaringen te bedenken.
Misschien een te simpele vraag.... een beetje een kip-ei-verhaal:
De meeste van deze (jonge) mensen waren afgekeurd. Wordt de dwang niet steeds groter en groter als je de hele dag de tijd hebt om er mee bezig te zijn?
Dat is best een lastige idd Moonlight.
Natuurlijk krijg je meer ruimte voor je dwang, de andere kant is dat veel stress en triggers het ook weer uit kunnen lokken.
Vaak ben je buiten de deur ook erg bezig met het onder controle houden van je dwang en komt het thuis in alle hevigheid naar boven.
Het kost bakken met energie.
Afleiding kan helpen, maar als je een extreme dwangstoornis hebt is er eigenlijk geen ruimte voor afleiding.
Maar kan toch ook helpen..
Ik zit even het vanuit mijn eigen ervaringen te bedenken.
dinsdag 29 april 2014 om 16:53
quote:blijfgewoonbianca schreef op 29 april 2014 @ 16:34:
Hoe uit een angststoornis bij baby's zich?
http://www.nji.nl/Angst-i ... llende-ontwikkelingsfasen
Mijn zoon was een huilbaby.
Toen ik er na de latere ervaringen op terug keek denk ik dat dit bij hem al op zeer vroege leeftijd een uiting van angsten was.
De eerste fase van zijn leven, is na de zwangerschap ook slechts van plek gewisseld van uit mijn buik naar op mijn buik.
De navel streng was doorgeknipt maar dat was het dan ook wel, ik kon geen stap zetten.
Pff... nu ik het allemaal zo opschrijf besef ik weer hoe intensief het allemaal is geweest met hem.
Echt mijn zorgenkindje,terwijl als ik nu naast hem sta een beer van een vent 2 koppen boven mij uitsteekt.
Doet mij dan gelukkig ook beseffen hoe goed het nu gaat ( al blijf ik in mijn achterhoofd zorgelijk, hopend dat volgende fases achterwege blijven)
Hoe uit een angststoornis bij baby's zich?
http://www.nji.nl/Angst-i ... llende-ontwikkelingsfasen
Mijn zoon was een huilbaby.
Toen ik er na de latere ervaringen op terug keek denk ik dat dit bij hem al op zeer vroege leeftijd een uiting van angsten was.
De eerste fase van zijn leven, is na de zwangerschap ook slechts van plek gewisseld van uit mijn buik naar op mijn buik.
De navel streng was doorgeknipt maar dat was het dan ook wel, ik kon geen stap zetten.
Pff... nu ik het allemaal zo opschrijf besef ik weer hoe intensief het allemaal is geweest met hem.
Echt mijn zorgenkindje,terwijl als ik nu naast hem sta een beer van een vent 2 koppen boven mij uitsteekt.
Doet mij dan gelukkig ook beseffen hoe goed het nu gaat ( al blijf ik in mijn achterhoofd zorgelijk, hopend dat volgende fases achterwege blijven)
dinsdag 29 april 2014 om 17:09
quote:consuelabananahammok schreef op 29 april 2014 @ 16:39:
[...]
Dat is best een lastige idd Moonlight.
Natuurlijk krijg je meer ruimte voor je dwang, de andere kant is dat veel stress en triggers het ook weer uit kunnen lokken.
Vaak ben je buiten de deur ook erg bezig met het onder controle houden van je dwang en komt het thuis in alle hevigheid naar boven.
Het kost bakken met energie.
Afleiding kan helpen, maar als je een extreme dwangstoornis hebt is er eigenlijk geen ruimte voor afleiding.
Maar kan toch ook helpen..
Ik zit even het vanuit mijn eigen ervaringen te bedenken.
Dank je Consuela.
Wat ik nu vet drukte bedacht ik idd ook. Of zoals die dame met die krullen gisteren zei, haar werk ging veel te langzaam door alle dwanghandelingen.
Maar bijv die dame met die kleding: geen relatie, weinig vrienden, geen werk of opleiding: Dan heb je ook uren per dag de tijd om aan je kleding te denken.
Lastig. Wel goed dat ze t laten zien, je hoort er nooit zo veel over volgens mij. Krijg ook wel de indruk dat Jan K het integer doet.
[...]
Dat is best een lastige idd Moonlight.
Natuurlijk krijg je meer ruimte voor je dwang, de andere kant is dat veel stress en triggers het ook weer uit kunnen lokken.
Vaak ben je buiten de deur ook erg bezig met het onder controle houden van je dwang en komt het thuis in alle hevigheid naar boven.
Het kost bakken met energie.
Afleiding kan helpen, maar als je een extreme dwangstoornis hebt is er eigenlijk geen ruimte voor afleiding.
Maar kan toch ook helpen..
Ik zit even het vanuit mijn eigen ervaringen te bedenken.
Dank je Consuela.
Wat ik nu vet drukte bedacht ik idd ook. Of zoals die dame met die krullen gisteren zei, haar werk ging veel te langzaam door alle dwanghandelingen.
Maar bijv die dame met die kleding: geen relatie, weinig vrienden, geen werk of opleiding: Dan heb je ook uren per dag de tijd om aan je kleding te denken.
Lastig. Wel goed dat ze t laten zien, je hoort er nooit zo veel over volgens mij. Krijg ook wel de indruk dat Jan K het integer doet.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 29 april 2014 om 21:07
Na het lezen van dit topic net de aflevering teruggekeken. Wat indrukwekkend! Ik herken een enkel ding (met links en rechts dingen aanraken, tellen) maar dat heb ik af en toe, niet regelmatig.
Wat me raakt is de impact die het heeft op het dagelijks leven en het onbegrip waar ze op stuiten. Ben heel benieuwd hoe het verder gaat verlopen met alle deelnemers.
Wat me raakt is de impact die het heeft op het dagelijks leven en het onbegrip waar ze op stuiten. Ben heel benieuwd hoe het verder gaat verlopen met alle deelnemers.
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
woensdag 30 april 2014 om 19:28
Ik heb vanochtend de aflevering op uitzending gemist gekeken en zat met open mond te kijken, ik wist niet dat het zo heftig kon zijn zeg! Ik schrok er echt van. Ik ben niet echt dwangmatig wat dit soort dingen betreft, al wil ik wel dat alles schoon netjes en opgeruimd is. Maar daar ben ik echt niet de hele dag mee bezig. Ik kan me voorstellen dat mensen hiervoor afgekeurd worden. Ik denk dat we allemaal wel iets neurotisch in ons hebben, maar zolang dat niet de boventoon voert is daar mee te leven. Ik was van de week weg en toen bedacht ik me ineens, heb ik de stekker van de strijkbout niet in het stopcontact laten zitten? Na een minuut ben ik dat vergeten en denk er dan pas weer aan als ik thuis ben. Wat meerdere deelnemers zeiden over dat als ze iets niet zouden doen, er iets ergs zou gebeuren heb ik ook wel eens. Gelukkig kan ik dat na een tijdje wel relativeren. Ik vond alle kandidaten heftig, maar dat meisje met haar kleding die gewoon 4 uur eerder opstond, afschuwelijk, dan heb je toch geen leven! En ik denk als zij zou werken, dag ze dan nog wel vroeger op zou staan. Ik hoop echt dat deze behandeling voor hen aanslaat. Ga zeker de volgende aflevering kijken. Trouwens ik vind die Jan erg leuk, en niet alleen qua looks.
woensdag 30 april 2014 om 20:44
Ik heb ook gekeken, heel heftig. Ik heb vroeger een vriendin gehad die wel eens dingen moest aanraken, maar dit... Dat het zo erg kan zijn dat je er TWAALF uur per dag mee bezig bent.. nee, dat wist ik echt niet. Lijkt me heel zwaar om mee te leven en zoals ik hier als je kind dit heeft. Echt hartverscheurend. Ben zo benieuwd hoe het verder gaat met de kandidaten in Thailand!
donderdag 1 mei 2014 om 00:24
Hallo allemaal! Ik ben Marieke en ik doe mee aan het programma Levenslang met dwang. Ik reageer niet op veel reacties, maar ik zat wat te lezen op dit forum en ik wilde even zeggen dat ik sommige reacties echt hilarisch vond. Ik hou wel van een beetje zelfspot ook want dat maakt het allemaal wat luchtiger haha. Bedankt voor het kijken allemaal! Groetjes Marieke
rather someone's shot of whiskey than everyone's cup of tea.

donderdag 1 mei 2014 om 01:39
Hey Marieke!
Wat cool dat je hier reageert dapper ook dat je met je koppie op tv durfde!
Ik ben stiekem ontzettend nieuwsgierig naar hoe het nu met je gaat, de opnames zijn vast al een tijd terug gemaakt.
Ik hoop dat het een stuk beter met je gaat en dat je als je nu opnieuw in die hotellobby zou zitten, je er rustiger zou zitten zonder aan de strepen te denken. En dat dan niet alleen daar, maar in al je dagelijkse dingen.
Groetjes Cheery
Wat cool dat je hier reageert dapper ook dat je met je koppie op tv durfde!
Ik ben stiekem ontzettend nieuwsgierig naar hoe het nu met je gaat, de opnames zijn vast al een tijd terug gemaakt.
Ik hoop dat het een stuk beter met je gaat en dat je als je nu opnieuw in die hotellobby zou zitten, je er rustiger zou zitten zonder aan de strepen te denken. En dat dan niet alleen daar, maar in al je dagelijkse dingen.
Groetjes Cheery
zaterdag 3 mei 2014 om 00:23
Ik ben zelf bijna klaar met een dagtherapie van 4 maanden. 1 dag in de week. Ik was zeer benieuwd naar het programma. Ik vond dat het op zich wel goed uitgelegd werd en mensen het nu beter snappen. Ik weet zelf nooit zo goed hoe ik het uit moet leggen. Het is wel gek dat omdat er zoveel mensen naar gekeken hebben iedereen het erover heeft. Anderhalf jaar geleden had ik het nog niemand verteld en kon ik me niet eens voorstellen dat andere mensen hetzelfde hebben, nu is het voor mijn gevoel net of er een groot geheim onthult is wat niemand wist. Beetje gek.
Ik wou nog even zeggen dat ik het helemaal niet erg vind als er grapjes over gemaakt worden, ik zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben als ik het had gezien en niet had gehad. Als het maar niet beledigend wordt.Je mag het ook best luchtig houden. Ik maak er zelf ook wel grapjes over. Zolang iedereen maar beseft dat als je dit hebt je van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat een strijd voert met jezelf, je je nooit vrij voelt, nooit uitgerust bent en alles wat je doet met moeite gaat. Je leeft eigenlijk een leven dat je niet wilt leven.En ik vind het ook heel knap dat deze mensen het al op zo'n jonge leeftijd aan hun omgeving hebben verteld.
Ik wou nog even zeggen dat ik het helemaal niet erg vind als er grapjes over gemaakt worden, ik zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben als ik het had gezien en niet had gehad. Als het maar niet beledigend wordt.Je mag het ook best luchtig houden. Ik maak er zelf ook wel grapjes over. Zolang iedereen maar beseft dat als je dit hebt je van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat een strijd voert met jezelf, je je nooit vrij voelt, nooit uitgerust bent en alles wat je doet met moeite gaat. Je leeft eigenlijk een leven dat je niet wilt leven.En ik vind het ook heel knap dat deze mensen het al op zo'n jonge leeftijd aan hun omgeving hebben verteld.

zaterdag 3 mei 2014 om 21:35
Ik denk dat het hem idd zit in de manier waarop de grapjes gemaakt worden.
Zelf autistisch, en ik heb er niet zo veel moeite mee als er mensen grapjes over maken, doe ik zelf ook heel vaak. Maar zodra het op pesten gaat lijken gaat het de verkeerde kant op.
Marieke, wie vond jij het 'zwaarste geval' van de groep? En wat vond je ervan dat Kai zijn vriendin mee nam?
Ja, ik ben gewoon nieuwsschierig hoor. Als je iets niet mag zeggen (ik heb wel eens wat gehoord over claims van meer dan 50 000 euro), gewoon eerlijk zeggen!
Zelf autistisch, en ik heb er niet zo veel moeite mee als er mensen grapjes over maken, doe ik zelf ook heel vaak. Maar zodra het op pesten gaat lijken gaat het de verkeerde kant op.
Marieke, wie vond jij het 'zwaarste geval' van de groep? En wat vond je ervan dat Kai zijn vriendin mee nam?
Ja, ik ben gewoon nieuwsschierig hoor. Als je iets niet mag zeggen (ik heb wel eens wat gehoord over claims van meer dan 50 000 euro), gewoon eerlijk zeggen!
zondag 4 mei 2014 om 20:33
Ik heb net de herhaling gekeken, vooral omdat mijn tienjarige zoon net met therapie is begonnen voor (tegen) zijn dwang. Hij is autistisch en we zijn ook met therapie voor zijn angsten bezig. Dat gaat beter vandaar dat we de dwang er nu bijpakken. Het valt nog mee bij hem, hij heeft last van 'kippenvel', zoals hij het zelf noemt, met schrijven. Letters moeten dicht zijn en als ze dat niet zijn moet hij erover heen schrijven waardoor zijn schrijfwerk een steeds grotere rommel wordt en hij zijn werk op school niet afkrijgt (naast autisme heeft hij ook ADHD, dat helpt ook niet om je werk af te krijgen ). Ook wat de meester of juf op het digibord schrijft wil hij verbeteren wat natuurlijk niet kan en wat voor een vervelend en boos gevoel bij zoonlief zorgt.
Hier blijft het voorlopig gelukkig bij. Wat een heftig gebeuren in het programma zeg. Ik hoop dat de deelnemers opgeknapt zijn van de therapie want zo wil en kan je toch niet leven?
Overigens ben ik zelf autistisch en staat in mijn diagnoseverslag dat ik kenmerken van ocd heb. Zelf vind ik dat nogal meevallen. Wel herkende ik die agressieve dwanggedachten van die ene man. Ik denk ook als ik in de bus tegenover iemand zit "wat als ik die vrouw eens keihard tegen haar schenen zou schoppen" of een aantal jaar geleden in de dierentuin bij de krokodillen (ik vind die dieren eng!!) "wat als ik m'n zoon naar ze toe gooi". Dat heeft iedereen toch wel eens, net als "wat als ik die man voor me voor de trein zou duwen"? Of niet? Ik vertelde het aan mijn zoon (niet dat van die krokodillen), zijn reactie "zo jij spoort niet!!"
Hier blijft het voorlopig gelukkig bij. Wat een heftig gebeuren in het programma zeg. Ik hoop dat de deelnemers opgeknapt zijn van de therapie want zo wil en kan je toch niet leven?
Overigens ben ik zelf autistisch en staat in mijn diagnoseverslag dat ik kenmerken van ocd heb. Zelf vind ik dat nogal meevallen. Wel herkende ik die agressieve dwanggedachten van die ene man. Ik denk ook als ik in de bus tegenover iemand zit "wat als ik die vrouw eens keihard tegen haar schenen zou schoppen" of een aantal jaar geleden in de dierentuin bij de krokodillen (ik vind die dieren eng!!) "wat als ik m'n zoon naar ze toe gooi". Dat heeft iedereen toch wel eens, net als "wat als ik die man voor me voor de trein zou duwen"? Of niet? Ik vertelde het aan mijn zoon (niet dat van die krokodillen), zijn reactie "zo jij spoort niet!!"
maandag 5 mei 2014 om 08:57
quote:daantje75 schreef op 04 mei 2014 @ 20:33:
Ik denk ook als ik in de bus tegenover iemand zit "wat als ik die vrouw eens keihard tegen haar schenen zou schoppen" of een aantal jaar geleden in de dierentuin bij de krokodillen (ik vind die dieren eng!!) "wat als ik m'n zoon naar ze toe gooi". Dat heeft iedereen toch wel eens, net als "wat als ik die man voor me voor de trein zou duwen"? Of niet? Ik vertelde het aan mijn zoon (niet dat van die krokodillen), zijn reactie "zo jij spoort niet!!"Nee dat heeft niet iedereen, ik in ieder geval niet. Kan me niet voorstellen dat ik zoiets zou denken. Ik snap dat die gedachtes bij de dwang horen maar om het dan aan je 10 jarig zoontje te vertellen vind ik vreemd.
Ik denk ook als ik in de bus tegenover iemand zit "wat als ik die vrouw eens keihard tegen haar schenen zou schoppen" of een aantal jaar geleden in de dierentuin bij de krokodillen (ik vind die dieren eng!!) "wat als ik m'n zoon naar ze toe gooi". Dat heeft iedereen toch wel eens, net als "wat als ik die man voor me voor de trein zou duwen"? Of niet? Ik vertelde het aan mijn zoon (niet dat van die krokodillen), zijn reactie "zo jij spoort niet!!"Nee dat heeft niet iedereen, ik in ieder geval niet. Kan me niet voorstellen dat ik zoiets zou denken. Ik snap dat die gedachtes bij de dwang horen maar om het dan aan je 10 jarig zoontje te vertellen vind ik vreemd.
maandag 5 mei 2014 om 15:18
In het programma wordt ons ook wel gevraagd naar wat we vonden van Kai en dat zijn vriendin meeging. Ik weet dat hij echt niet mee was gegaan zonder haar op dat moment. Dus dit was de enige optie voor hem.
En daantje75, dat herken ik compleet, dat overschrijven van letters en helemaal kriegel worden als iemand 'verkeerd' schrijft. Daarom is mijn studie op de pabo vrij lastig. Maar dat komt niet voor in het programma. Er wordt gefocust op specifieke onderdelen van mijn dwang die het meest duidelijk zijn. Maar er zijn nog zoveel handelingen die ik bij therapie wel behandel maar in het programma niet te zien zijn.
Blueeyes*3 het zwaarste geval klinkt een beetje dramatisch haha maar ik vond het van michiel wel heftig. Ook omdat mensen die geen ocd hebben dat zomaar als psychopatisch beschrijven, maar ik weet dat het echt bij dwang hoort, en dat hij nooit iemand echt wat aan zal doen. Het is pure angst, geen wil. Het komt voort uit de angst om zijn geliefden kwijt te raken.
En daantje75, dat herken ik compleet, dat overschrijven van letters en helemaal kriegel worden als iemand 'verkeerd' schrijft. Daarom is mijn studie op de pabo vrij lastig. Maar dat komt niet voor in het programma. Er wordt gefocust op specifieke onderdelen van mijn dwang die het meest duidelijk zijn. Maar er zijn nog zoveel handelingen die ik bij therapie wel behandel maar in het programma niet te zien zijn.
Blueeyes*3 het zwaarste geval klinkt een beetje dramatisch haha maar ik vond het van michiel wel heftig. Ook omdat mensen die geen ocd hebben dat zomaar als psychopatisch beschrijven, maar ik weet dat het echt bij dwang hoort, en dat hij nooit iemand echt wat aan zal doen. Het is pure angst, geen wil. Het komt voort uit de angst om zijn geliefden kwijt te raken.
rather someone's shot of whiskey than everyone's cup of tea.