Entertainment
alle pijlers
Mijn naam was Kostas
zondag 1 januari 2017 om 23:07
Ik heb ook gekeken! Wat een mooie, oprechte docu heeft hij gemaakt. Ik vind het bijzonder om te zien hoe kwetsbaar hij zich opstelde en was onder de indruk van de pijn en woede die dwars door het scherm de huiskamer in kwamen.
Ik had medelijden met hem, maar vooral met zijn zus. Die arme Pien, wat gun ik het haar om te voelen dat ze echt een plek in deze wereld verdient.
Ik had medelijden met hem, maar vooral met zijn zus. Die arme Pien, wat gun ik het haar om te voelen dat ze echt een plek in deze wereld verdient.
zondag 1 januari 2017 om 23:12
quote:Tickel schreef op 01 januari 2017 @ 22:36:
Ik vind het kwalijk dat de biologische moeder van René geen antwoord wil geven op de vraag; waarom?
Dit. Het werd ook niet echt duidelijk of het die nieuwe man van zijn moeder was die hem -in tegenstelling tot wat hij eerder had gezegd- had afgestaan? Dat idee kreeg ik wel.
Ik vond de docu nogal abrupt afgelopen.
Ik vind het kwalijk dat de biologische moeder van René geen antwoord wil geven op de vraag; waarom?
Dit. Het werd ook niet echt duidelijk of het die nieuwe man van zijn moeder was die hem -in tegenstelling tot wat hij eerder had gezegd- had afgestaan? Dat idee kreeg ik wel.
Ik vond de docu nogal abrupt afgelopen.
zondag 1 januari 2017 om 23:54
quote:-Suze- schreef op 01 januari 2017 @ 23:15:
Ik vond het ook wel heel erg om te zien hoe een baby toch beschadigd wordt door een adoptie, zelfs als je dus heel erg liefdevol opgroeit in het rijke Nederland.Ja, ik was daar over aan het napraten met een paar familieleden, het ligt volledig aan hoe je in elkaar steekt/wat je karakter is. Die vrouw Ivy, die door Amerikanen was geadopteerd, had helemaal nergens last van.
Ik vond het ook wel heel erg om te zien hoe een baby toch beschadigd wordt door een adoptie, zelfs als je dus heel erg liefdevol opgroeit in het rijke Nederland.Ja, ik was daar over aan het napraten met een paar familieleden, het ligt volledig aan hoe je in elkaar steekt/wat je karakter is. Die vrouw Ivy, die door Amerikanen was geadopteerd, had helemaal nergens last van.
zondag 1 januari 2017 om 23:55
quote:raccoon schreef op 01 januari 2017 @ 23:28:
Hopelijk is het op uitzending gemist, dan ga ik het vanavond kijken. Op welke zender is het?http://www.npo.nl/mijn-naam-was-kostas/ ... KN_1687237
Hopelijk is het op uitzending gemist, dan ga ik het vanavond kijken. Op welke zender is het?http://www.npo.nl/mijn-naam-was-kostas/ ... KN_1687237
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 2 januari 2017 om 10:02
Mijn vriend is geadopteerd en ik herkende het verhaal.
Het bijzondere was dat haar reactie leek op dat van zijn moeder. Het lijkt wel of ze hun leven lang tot de ontmoeting met het kind zichzelf vertellen dat ze geen keus hebben gehad. En dat ze de schuld bij het kind willen neerleggen. Het zijn jouw gedachten, jij zit in een 'slachtofferrol'.
Mijn vriend vertelt vaak dat veel mensen vinden dat hij blij moet zijn met het leven dat hij heeft gekregen. Alleen is het aan de basis al fout. Het kind is 9 maanden bij de moeder geweest en mist dan opeens de stem, de geur en de warmte van de moeder. Praten kan het kind nog niet en de rest van zijn of haar leven heeft het een trauma.
Mijn vriend en ik zijn zijn biologische moeder op gaan zoeken.
Dit betekende een soort verliefdheid voor zijn moeder. Helaas kreeg hij verwijten in een slachtofferrol te zitten en dat hij het 'gewoon' achter zich moet laten. Ook vertelde ze dat zij al veel verder was dan hij (verder in het maar gauw begraven en er niet meer aan willen denken). Ze komt over al een heel warme en lieve vrouw, maar ondertussen kreeg hij de ene klap na de andere.
Mijn vriend heeft nu de deur gesloten, hij werd opnieuw afgewezen.
Er zijn veel boeken te vinden over adoptie, maar nog te weinig vanuit het perspectief van het kind.
Kinderen die geadopteerd zijn hebben een levenslange wond.
Een vriendin van mij nam een kind mee uit een ontwikkelingsland. Ik kon niet met haar verder.
Ze ontwortelde een kind, met de beste bedoelingen, dat wel. Adoptie ouders moeten goed in hun schoenen staan en echt voorbereid worden op de problematiek van geadopteerde kinderen.
Het doet me goed om te horen dat er mensen zijn die goed met hun adoptie om kunnen gaan. Toch zijn er vaak inderdaad luikjes die open kunnen gaan.
Het heeft vele jaren geduurd voordat ik een hechte relatie heb gekregen met mijn vriend. In het begin werd ik steeds afgewezen. Hij kon het niet aan. Gelukkig heb ik doorgezet
Het bijzondere was dat haar reactie leek op dat van zijn moeder. Het lijkt wel of ze hun leven lang tot de ontmoeting met het kind zichzelf vertellen dat ze geen keus hebben gehad. En dat ze de schuld bij het kind willen neerleggen. Het zijn jouw gedachten, jij zit in een 'slachtofferrol'.
Mijn vriend vertelt vaak dat veel mensen vinden dat hij blij moet zijn met het leven dat hij heeft gekregen. Alleen is het aan de basis al fout. Het kind is 9 maanden bij de moeder geweest en mist dan opeens de stem, de geur en de warmte van de moeder. Praten kan het kind nog niet en de rest van zijn of haar leven heeft het een trauma.
Mijn vriend en ik zijn zijn biologische moeder op gaan zoeken.
Dit betekende een soort verliefdheid voor zijn moeder. Helaas kreeg hij verwijten in een slachtofferrol te zitten en dat hij het 'gewoon' achter zich moet laten. Ook vertelde ze dat zij al veel verder was dan hij (verder in het maar gauw begraven en er niet meer aan willen denken). Ze komt over al een heel warme en lieve vrouw, maar ondertussen kreeg hij de ene klap na de andere.
Mijn vriend heeft nu de deur gesloten, hij werd opnieuw afgewezen.
Er zijn veel boeken te vinden over adoptie, maar nog te weinig vanuit het perspectief van het kind.
Kinderen die geadopteerd zijn hebben een levenslange wond.
Een vriendin van mij nam een kind mee uit een ontwikkelingsland. Ik kon niet met haar verder.
Ze ontwortelde een kind, met de beste bedoelingen, dat wel. Adoptie ouders moeten goed in hun schoenen staan en echt voorbereid worden op de problematiek van geadopteerde kinderen.
Het doet me goed om te horen dat er mensen zijn die goed met hun adoptie om kunnen gaan. Toch zijn er vaak inderdaad luikjes die open kunnen gaan.
Het heeft vele jaren geduurd voordat ik een hechte relatie heb gekregen met mijn vriend. In het begin werd ik steeds afgewezen. Hij kon het niet aan. Gelukkig heb ik doorgezet
maandag 2 januari 2017 om 18:35
Bedankt voor de tip TO.
Ik vond het een goede documentaire. Ik vind dat hij dit veel beter doet dan presenteren van stomme programma's over auto's. Het blijkt ineens een leuke kerel te zijn.
Ik vind zijn adoptiemoeder een enorme lieverd.
Bijna een Sophie's Choice verhaal voor haar leek het wel.
Zo zonde van Pien. Ik weet niet hoe ze zou zijn geworden als ze bij haar biologische ouders had kunnen blijven, maar ik vind dit echt zonde van haar leven. Ze zal er niks aan kunnen doen, maar ik hoop dat ze ook weer een beetje leert genieten van het leven. Het is echt zo'n kapot vogeltje nu. Bijna een klein meisje in een volwassen lichaam. Je zou haar willen knuffelen tot ze snapt dat ze heel veel waard is.
Ik vond het een goede documentaire. Ik vind dat hij dit veel beter doet dan presenteren van stomme programma's over auto's. Het blijkt ineens een leuke kerel te zijn.
Ik vind zijn adoptiemoeder een enorme lieverd.
Bijna een Sophie's Choice verhaal voor haar leek het wel.
Zo zonde van Pien. Ik weet niet hoe ze zou zijn geworden als ze bij haar biologische ouders had kunnen blijven, maar ik vind dit echt zonde van haar leven. Ze zal er niks aan kunnen doen, maar ik hoop dat ze ook weer een beetje leert genieten van het leven. Het is echt zo'n kapot vogeltje nu. Bijna een klein meisje in een volwassen lichaam. Je zou haar willen knuffelen tot ze snapt dat ze heel veel waard is.
Het Viva forum is papaja.
maandag 2 januari 2017 om 19:02
Ja, vandaag gezien, had erover gelezen en ook van iemand gehoord die ook de docu ging kijken.
Ik vond hem erg goed. En inderdaad, leuk om Andre eens in een heel ander programma te zien.
Hij komt wel goed over op tv zeg. Spreekt natuurlijk heel makkelijk. Ook heel open . Knappe vent wel en wat een leuk zoontje heeft-ie.
En tof dat hij dat organiseert; Griekse geadopteerde baby's reunie.
En wat spreekt hij goed Grieks.
Inderdaad , zijn moeder had toch gewoon iets kunnen verzinnen om haar eigen kind te houden destijds, Godsamme zeg, maar ja, jaren 60 en Griekenland...
Ik vond hem erg goed. En inderdaad, leuk om Andre eens in een heel ander programma te zien.
Hij komt wel goed over op tv zeg. Spreekt natuurlijk heel makkelijk. Ook heel open . Knappe vent wel en wat een leuk zoontje heeft-ie.
En tof dat hij dat organiseert; Griekse geadopteerde baby's reunie.
En wat spreekt hij goed Grieks.
Inderdaad , zijn moeder had toch gewoon iets kunnen verzinnen om haar eigen kind te houden destijds, Godsamme zeg, maar ja, jaren 60 en Griekenland...
woensdag 4 januari 2017 om 13:33
vrijdag 6 januari 2017 om 19:53
Twin: dat lees ik net; over adoptie van zijn zoontje (?). Hij is heel bekend van presentator van wegmisbruikers. Een autoprogramma. Mijn man en zoon kijken hier wel eens naar vandaar dat ik hem ook ken. Maar van dat zoontje wist ik niet. Hij is zelf een jaar of 53 en zoontje leek nog erg jong 6 jaar .
