Entertainment
alle pijlers
Obese nieuw seizoen
woensdag 2 september 2020 om 20:29
Angela Groothuizen (60) is vanaf 2 september weer wekelijks te zien met een nieuw seizoen van 'Obese'. In het vijfde seizoen worden wederom een groep mensen gevolgd die lijden aan morbide obesitas. Ze willen allemaal gelukkiger en gezonder worden en gaan de strijd aan tegen de kilo’s.
Dit doen ze niet alleen, maar onder intensieve begeleiding van een team van professionals en presentatrice Angela Groothuizen. Zij helpen de deelnemers in acht maanden tijd aan een nieuwe levensstijl, die ze ook na Obese kunnen blijven volhouden. "Ik maak wederom een diepe buiging voor alle deelnemers, want hun doel is niet alleen afvallen", vertelt de presentatrice trots. "Zij gaan in acht maanden tijd ook een innerlijke strijd aan. Het gaat echt veel verder dan alleen zware trainingsschema’s volgen en het klaarmaken van de maaltijden. Met het team van professionals proberen we erachter te komen waar die etenslust vandaan komt. Het was voor hen, maar zeker ook voor mij een leerzaam traject."
Obese is vanaf 2 september elke week te zien om 20.30 uur bij RTL.
Wie gaat er kijken?
Dit doen ze niet alleen, maar onder intensieve begeleiding van een team van professionals en presentatrice Angela Groothuizen. Zij helpen de deelnemers in acht maanden tijd aan een nieuwe levensstijl, die ze ook na Obese kunnen blijven volhouden. "Ik maak wederom een diepe buiging voor alle deelnemers, want hun doel is niet alleen afvallen", vertelt de presentatrice trots. "Zij gaan in acht maanden tijd ook een innerlijke strijd aan. Het gaat echt veel verder dan alleen zware trainingsschema’s volgen en het klaarmaken van de maaltijden. Met het team van professionals proberen we erachter te komen waar die etenslust vandaan komt. Het was voor hen, maar zeker ook voor mij een leerzaam traject."
Obese is vanaf 2 september elke week te zien om 20.30 uur bij RTL.
Wie gaat er kijken?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
woensdag 2 september 2020 om 22:54
Dan denk ik dat ze aan jou niets loslaten dan wat ze aan je kwijt willen. Als je in het echt ook zo oordelend en bevooroordeeld bent als je hier laat zien.
Nogmaals, niemand besluit op 1 januari dat dit het jaar is om Obese te gaan worden.
Nogmaals, niemand besluit op 1 januari dat dit het jaar is om Obese te gaan worden.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 2 september 2020 om 22:54
Wat een bijzondere omgeving! 50 kilo in 2 jaar, tjongejonge.Bergje65 schreef: ↑02-09-2020 22:50Ik heb er gewoon een geheel andere mening over. Ik geloof niet in jullie stoornis-stelling.
Teveel obese mensen in m’n omgeving. Teveel feestjes, teveel drank, teveel cola, teveel patat en teveel shoarma. Elk weekend opnieuw. Deze mensen functioneren verder prima. Leuke banen, leuke studies, leuke familie en vrienden. Ik heb jonge vrouwen in een paar jaar met 50 kilo zien groeien. Hadden ze die stoornis in 2018 dan niet?
En ja een stoornis kan je ontwikkelen. Dat gebeurt vaak zelfs. Denk maar aan depressies (en van de medicijnen die je daarvoor krijgt, is overgewicht een bekende bijwerking). Maar echt, deze informatie is heel makkelijk te vinden op bijvoorbeeld het internet.
woensdag 2 september 2020 om 22:55
Dus we openen En schrijven alleen in topics waar iedereen het met elkaar eens is? Kumbaya.....aardbeienslof schreef: ↑02-09-2020 22:51Pff, ik wilde dit topic wel volgen maar laat maar, jammer dat sommige topics meteen verpest moeten worden.
woensdag 2 september 2020 om 22:57
Ik heb een postnatale depressie gehad. Dat weet vrijwel niemand. Dat ik voor de buitenwereld gewoon functioneerde zegt niet zoveel verder. Dus dat jij denkt dat je vriendinnen/kennissen gewoon lekkere taarten bakken en die alleen oppeuzelen maar verder helemaal happydepeppy zijn betekent niet dat er niets aan de hand is.
woensdag 2 september 2020 om 22:57
Te vette patat?
Te vette puist?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 2 september 2020 om 23:06
Ik ken er inderdaad een paar ja. Een stel (vrouw vrouw) die zijn gaan samenwonen en in no time beiden heel dik zijn geworden. En dan spreek ik over tientallen kilo’s. Hebben ze beiden een stoornis? toevallig!*Sally* schreef: ↑02-09-2020 22:54Wat een bijzondere omgeving! 50 kilo in 2 jaar, tjongejonge.
En ja een stoornis kan je ontwikkelen. Dat gebeurt vaak zelfs. Denk maar aan depressies (en van de medicijnen die je daarvoor krijgt, is overgewicht een bekende bijwerking). Maar echt, deze informatie is heel makkelijk te vinden op bijvoorbeeld het internet.
Dat sterkt mij in mijn idee dat er mensen zijn die hun genen en mentale problemen als excuus gebruiken, uitzonderingen daargelaten.
woensdag 2 september 2020 om 23:07
Vertel mij niks over depressies en over het verstoppen van emoties. Been there, done that!*Sally* schreef: ↑02-09-2020 22:57Ik heb een postnatale depressie gehad. Dat weet vrijwel niemand. Dat ik voor de buitenwereld gewoon functioneerde zegt niet zoveel verder. Dus dat jij denkt dat je vriendinnen/kennissen gewoon lekkere taarten bakken en die alleen oppeuzelen maar verder helemaal happydepeppy zijn betekent niet dat er niets aan de hand is.
woensdag 2 september 2020 om 23:08
woensdag 2 september 2020 om 23:08
Ik ken ze niet dus ik zou het niet weten.Bergje65 schreef: ↑02-09-2020 23:06Ik ken er inderdaad een paar ja. Een stel (vrouw vrouw) die zijn gaan samenwonen en in no time beiden heel dik zijn geworden. En dan spreek ik over tientallen kilo’s. Hebben ze beiden een stoornis? toevallig!
Dat sterkt mij in mijn idee dat er mensen zijn die hun genen en mentale problemen als excuus gebruiken, uitzonderingen daargelaten.
woensdag 2 september 2020 om 23:09
woensdag 2 september 2020 om 23:13
woensdag 2 september 2020 om 23:17
Bedankt voor je antwoord.
Je verstopt je emoties dan nu achter een eenzame glimlach en de muur die je optrekt?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 2 september 2020 om 23:21
Nee hoor. Ik verstop niks meer. Ik accepteer m’n ziekte, moet veel naar ziekenhuizen maar probeer zoveel mogelijk een eerlijk leventje lijden.
Er is geen muur.
woensdag 2 september 2020 om 23:21
Ik ben een persoon met overgewicht. Mede door een eetstoornis die langzaam is opgebouwd. Toen ik 16 was had ik maatje 38, ik was enorm dun. Bij mij lag altijd de focus in het gezin op hoe je overkwam op anderen. Altijd je buik inhouden op een foto etc.
Ik ben in therapie gegaan bij een wat exclusievere kliniek (lees; geen standaard GGZ). Wat mij hier opviel was dat alle meiden met anorexia en boulimia precies dezelfde gedachten hadden als ik. Precies hetzelfde lage zelfbeeld. Bij hun uitte het in minder eten, overgeven etc. Bij mij uitte zich het in mijn emoties wegstoppen onder lagen eten, totdat ik niks meer voelde. Ik heb járen lang niks van emoties gevoeld. Zodra het te lastig weg, hup, wat eten om het niet te voelen.
Ik ben klaar met therapie. De emotionele drang heb ik niet meer. Maar de verslaving die zich in die jaren heeft opgedaan nog wel. Hier heb ik het moeilijk mee. Je zou toch beter moeten zijn nu?
Daarnaast heeft het mijn eetstoornis absoluut niet geholpen dat ik werd uitgescholden op straat door mensen. Dat mensen je walgelijk vinden. Dat mensen alleen maar denken dat je een zwak persoon bent. Ik durfde uiteindelijk niet eens openbaar mijn lunch te eten omdat mensen daar altijd een oordeel over klaar hadden.
Ik ben in therapie gegaan bij een wat exclusievere kliniek (lees; geen standaard GGZ). Wat mij hier opviel was dat alle meiden met anorexia en boulimia precies dezelfde gedachten hadden als ik. Precies hetzelfde lage zelfbeeld. Bij hun uitte het in minder eten, overgeven etc. Bij mij uitte zich het in mijn emoties wegstoppen onder lagen eten, totdat ik niks meer voelde. Ik heb járen lang niks van emoties gevoeld. Zodra het te lastig weg, hup, wat eten om het niet te voelen.
Ik ben klaar met therapie. De emotionele drang heb ik niet meer. Maar de verslaving die zich in die jaren heeft opgedaan nog wel. Hier heb ik het moeilijk mee. Je zou toch beter moeten zijn nu?
Daarnaast heeft het mijn eetstoornis absoluut niet geholpen dat ik werd uitgescholden op straat door mensen. Dat mensen je walgelijk vinden. Dat mensen alleen maar denken dat je een zwak persoon bent. Ik durfde uiteindelijk niet eens openbaar mijn lunch te eten omdat mensen daar altijd een oordeel over klaar hadden.
woensdag 2 september 2020 om 23:23
Ja nou zeg dat. Wat een teleurstelling, ik dacht, ik kom nog even bijlezen. Zonde van mijn tijd.aardbeienslof schreef: ↑02-09-2020 22:51Pff, ik wilde dit topic wel volgen maar laat maar, jammer dat sommige topics meteen verpest moeten worden.
woensdag 2 september 2020 om 23:31
Dit vind ik heel erg om te lezen. Zoals je hebt kunnen lezen heb ik een duidelijke mening over te zware mensen. Die mening gaat over eigen verantwoordelijkheden, keuzes, kracht enz. Ik wil zeggen dat ik je niet walgelijk vind en je niet zal uitschelden.Corvidae schreef: ↑02-09-2020 23:21Ik ben een persoon met overgewicht. Mede door een eetstoornis die langzaam is opgebouwd. Toen ik 16 was had ik maatje 38, ik was enorm dun. Bij mij lag altijd de focus in het gezin op hoe je overkwam op anderen. Altijd je buik inhouden op een foto etc.
Ik ben in therapie gegaan bij een wat exclusievere kliniek (lees; geen standaard GGZ). Wat mij hier opviel was dat alle meiden met anorexia en boulimia precies dezelfde gedachten hadden als ik. Precies hetzelfde lage zelfbeeld. Bij hun uitte het in minder eten, overgeven etc. Bij mij uitte zich het in mijn emoties wegstoppen onder lagen eten, totdat ik niks meer voelde. Ik heb járen lang niks van emoties gevoeld. Zodra het te lastig weg, hup, wat eten om het niet te voelen.
Ik ben klaar met therapie. De emotionele drang heb ik niet meer. Maar de verslaving die zich in die jaren heeft opgedaan nog wel. Hier heb ik het moeilijk mee. Je zou toch beter moeten zijn nu?
Daarnaast heeft het mijn eetstoornis absoluut niet geholpen dat ik werd uitgescholden op straat door mensen. Dat mensen je walgelijk vinden. Dat mensen alleen maar denken dat je een zwak persoon bent. Ik durfde uiteindelijk niet eens openbaar mijn lunch te eten omdat mensen daar altijd een oordeel over klaar hadden.
Bij jou is er een duidelijk psychisch leed dat zich uit in een eetstoornis.
donderdag 3 september 2020 om 00:46
Bergje65 schreef: ↑02-09-2020 23:31Dit vind ik heel erg om te lezen. Zoals je hebt kunnen lezen heb ik een duidelijke mening over te zware mensen. Die mening gaat over eigen verantwoordelijkheden, keuzes, kracht enz. Ik wil zeggen dat ik je niet walgelijk vind en je niet zal uitschelden.
Bij jou is er een duidelijk psychisch leed dat zich uit in een eetstoornis.
En als dat er niet is, dan heb je er wel een oordeel over?
donderdag 3 september 2020 om 07:56
Ik slik geen medicijnen, geen medische oorzaak die er voor zorgt dat je dik word en geen eetstoornis (meer)
Toch ben ik wel eetgestoord en het grootste deel van mijn leven (veel) te dik geweest.
Ik haatte het, en mezelf, om dik te zijn.
Toch was de drang om te eten sterker.
Die drang was er altijd, als een ergerlijke jeuk die niet te negeren valt.
Nou ja, soms, voor korte periodes. Als ik weer aan het dieten was geslagen waarmee ik mijn stofwisseling (die al een behoorlijke knauw van de boulimia had gekregen) steeds verder kapot maakte.
Dus ja, ik heb iedere kilo er zelf aangegeten, vrijwel iedereen die te dik is. Ik vind namelijk ook dat er te snel naar een stoornis/medische oorzaak word verwezen, om het buiten je eigen verantwoordelijkheid te leggen.
Het is geen onwetendheid, opvoeding of laag iq.
Mijn ouders en broers hebben een normaal gewicht en ik weet dondersgoed wat gezond/normaal eten is
Maar het ligt niet buiten, het zit in mij.
Ik durf te stellen dat ik een sterk persoon ben, discipline heb en dat mensen die mij kennen mij ook zo zullen omschrijven.
Op 1 punt ben ik zwak en is de discipline ver te zoeken, ik kan niet stoppen met eten.
Ondanks dat ik haat wat de gevolgen zijn, namelijk een dik lijf.
Nu ben ik niet dik meer, maar daar is wel een operatie voor nodig geweest.
Ik kon het niet zelf.
Nu is mijn zwakheid en gebrek aan zelfdiscipline niet meer aan de buitenkant te zien en kan ik opeens wel de goedkeuring dragen van de 'maatschappij'.
Maar ik weet nog steeds niet wat ik daar mee moet.
Toch ben ik wel eetgestoord en het grootste deel van mijn leven (veel) te dik geweest.
Ik haatte het, en mezelf, om dik te zijn.
Toch was de drang om te eten sterker.
Die drang was er altijd, als een ergerlijke jeuk die niet te negeren valt.
Nou ja, soms, voor korte periodes. Als ik weer aan het dieten was geslagen waarmee ik mijn stofwisseling (die al een behoorlijke knauw van de boulimia had gekregen) steeds verder kapot maakte.
Dus ja, ik heb iedere kilo er zelf aangegeten, vrijwel iedereen die te dik is. Ik vind namelijk ook dat er te snel naar een stoornis/medische oorzaak word verwezen, om het buiten je eigen verantwoordelijkheid te leggen.
Het is geen onwetendheid, opvoeding of laag iq.
Mijn ouders en broers hebben een normaal gewicht en ik weet dondersgoed wat gezond/normaal eten is
Maar het ligt niet buiten, het zit in mij.
Ik durf te stellen dat ik een sterk persoon ben, discipline heb en dat mensen die mij kennen mij ook zo zullen omschrijven.
Op 1 punt ben ik zwak en is de discipline ver te zoeken, ik kan niet stoppen met eten.
Ondanks dat ik haat wat de gevolgen zijn, namelijk een dik lijf.
Nu ben ik niet dik meer, maar daar is wel een operatie voor nodig geweest.
Ik kon het niet zelf.
Nu is mijn zwakheid en gebrek aan zelfdiscipline niet meer aan de buitenkant te zien en kan ik opeens wel de goedkeuring dragen van de 'maatschappij'.
Maar ik weet nog steeds niet wat ik daar mee moet.
donderdag 3 september 2020 om 08:10
Sinds wanneer is maat 38 enorm dun? Dat is niet zo.Corvidae schreef: ↑02-09-2020 23:21Ik ben een persoon met overgewicht. Mede door een eetstoornis die langzaam is opgebouwd. Toen ik 16 was had ik maatje 38, ik was enorm dun. Bij mij lag altijd de focus in het gezin op hoe je overkwam op anderen. Altijd je buik inhouden op een foto etc.
Ik ben in therapie gegaan bij een wat exclusievere kliniek (lees; geen standaard GGZ). Wat mij hier opviel was dat alle meiden met anorexia en boulimia precies dezelfde gedachten hadden als ik. Precies hetzelfde lage zelfbeeld. Bij hun uitte het in minder eten, overgeven etc. Bij mij uitte zich het in mijn emoties wegstoppen onder lagen eten, totdat ik niks meer voelde. Ik heb járen lang niks van emoties gevoeld. Zodra het te lastig weg, hup, wat eten om het niet te voelen.
Ik ben klaar met therapie. De emotionele drang heb ik niet meer. Maar de verslaving die zich in die jaren heeft opgedaan nog wel. Hier heb ik het moeilijk mee. Je zou toch beter moeten zijn nu?
Daarnaast heeft het mijn eetstoornis absoluut niet geholpen dat ik werd uitgescholden op straat door mensen. Dat mensen je walgelijk vinden. Dat mensen alleen maar denken dat je een zwak persoon bent. Ik durfde uiteindelijk niet eens openbaar mijn lunch te eten omdat mensen daar altijd een oordeel over klaar hadden.
donderdag 3 september 2020 om 08:20
Typische RTL televisie.
Als de ingrediënten 1)een traan 2)een tegenslag en 3)een goede afloop erin zitten dan is kennelijk de uitzending geslaagd.
Ik hoop van harte dat deze man zijn goede patroon voort zet en gezond door het leven mag gaan.
We kunnen allemaal onze mening direct klaar hebben maar feit is en blijft dat Nederland een land is waar zeer veel mensen een zittend beroep hebben, waar op elke straathoek meerdere fastfood gelegenheden zitten en waar gemakzucht het vaak wint van het ergens moeite voor doen.
Dat vloeit overal in voort, van tiener op Electrische fietsen tot thuisbezorgd en de altijd drukke Mac Donalds.
Zonder zelfdiscipline lukt het nooit.
Zorg goed voor jezelf! Zoveel belangrijker dan die dure auto, nieuwe telefoon of wat dan ook.
Zonder een goed gezond en fit lichaam ben je echt helemaal nergens.
Als de ingrediënten 1)een traan 2)een tegenslag en 3)een goede afloop erin zitten dan is kennelijk de uitzending geslaagd.
Ik hoop van harte dat deze man zijn goede patroon voort zet en gezond door het leven mag gaan.
We kunnen allemaal onze mening direct klaar hebben maar feit is en blijft dat Nederland een land is waar zeer veel mensen een zittend beroep hebben, waar op elke straathoek meerdere fastfood gelegenheden zitten en waar gemakzucht het vaak wint van het ergens moeite voor doen.
Dat vloeit overal in voort, van tiener op Electrische fietsen tot thuisbezorgd en de altijd drukke Mac Donalds.
Zonder zelfdiscipline lukt het nooit.
Zorg goed voor jezelf! Zoveel belangrijker dan die dure auto, nieuwe telefoon of wat dan ook.
Zonder een goed gezond en fit lichaam ben je echt helemaal nergens.
donderdag 3 september 2020 om 08:25
Dat klopt en ik denk dat er ook niemand is die beweerd dat dit niet zo is.
Alleen waarom er teveel en overmatig wordt gegeten kan nogal uiteen lopen.
Wat al eerder wordt gezegd, niemand wil graag dik/obees zijn.
Dus wat de reden van overgewicht ook is, dit is sterker dan de wens om normaal te zijn.
Ik zeg nu sterker, maar je kunt het ook als makkelijker zien.
Als ik voor mijzelf spreek, het niet toegeven aan mijn eetdrang was (op lange termijn) te moeilijk.
Eraan toegeven een stuk makkelijker, en een mens kiest nou eenmaal graag de weg van de minste weerstand.
Als je in de regen naar huis moet fietsen neem je ook de snelste route.
