Entertainment
alle pijlers
Over mijn lijk 2024
woensdag 10 januari 2024 om 14:13
Wie kijkt er over mijn lijk 2024?
In het tiende seizoen van ‘Over Mijn Lijk’ ontmoet Tim Hofman vijf jonge mensen die ongeneeslijk ziek zijn en alles uit de laatste fase van hun leven proberen te halen. Ze sporten fanatiek, werken met veel plezier en vieren de liefde. Tim volgt Zoë, Jeffrey, Jegor, Eva en Maaike. Hoe gaan ze om met het feit dat hun leven niet lang meer duurt? Wat willen zij in ieder geval uit het leven halen? En welke dromen hebben ze?
OML'ers seizoen 10
Eva
De Tilburgse Eva (23) is student Communicatie en woont samen met vriend Matthijs. Als ze op een dag wakker wordt met een bult in haar nek gaat ze naar de huisarts. Ze blijkt longkanker te hebben.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Jeffrey
Jeffrey (35) is getrouwd met Trudy, vader van Max en Merel en harstikke druk met voetbal, verbouwen en zijn bedrijf. Alles veranderd als hij klachten krijgt en een hele agressieve vorm van darmkanker blijkt te hebben.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Jegor
Jego (31) loopt al een tijd met hoofdpijn, na veel aandringen krijgt hij eindelijk een MRI scan, de diagnose: hersentumor. In zijn bonustijd haalt Jegor alles uit het leven: hij is stapeverliefd op Daisy en samen willen ze graag kinderen.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Maaike
Maaike (32) is getrouwd met Hendrik en moeder van Nils en Mare. Nadat een moedervlek een melanoom blijkt te zijn lijkt ze heel lang schoon. Tot in 2019 ze tóch uitzaaiingen blijkt te hebben en start met immuuntherapie.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Zoë
Zoë (27) omschrijft haar leven in 2019 als 'vrolijk, fanatiek, en energiek'. Ze werkt in de zorg en doet daarnaast nog een hbo-studie. Totdat ze botkanker blijkt te hebben en na een schone periode toch ongeneeslijk ziek is.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
In het tiende seizoen van ‘Over Mijn Lijk’ ontmoet Tim Hofman vijf jonge mensen die ongeneeslijk ziek zijn en alles uit de laatste fase van hun leven proberen te halen. Ze sporten fanatiek, werken met veel plezier en vieren de liefde. Tim volgt Zoë, Jeffrey, Jegor, Eva en Maaike. Hoe gaan ze om met het feit dat hun leven niet lang meer duurt? Wat willen zij in ieder geval uit het leven halen? En welke dromen hebben ze?
OML'ers seizoen 10
Eva
De Tilburgse Eva (23) is student Communicatie en woont samen met vriend Matthijs. Als ze op een dag wakker wordt met een bult in haar nek gaat ze naar de huisarts. Ze blijkt longkanker te hebben.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Jeffrey
Jeffrey (35) is getrouwd met Trudy, vader van Max en Merel en harstikke druk met voetbal, verbouwen en zijn bedrijf. Alles veranderd als hij klachten krijgt en een hele agressieve vorm van darmkanker blijkt te hebben.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Jegor
Jego (31) loopt al een tijd met hoofdpijn, na veel aandringen krijgt hij eindelijk een MRI scan, de diagnose: hersentumor. In zijn bonustijd haalt Jegor alles uit het leven: hij is stapeverliefd op Daisy en samen willen ze graag kinderen.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Maaike
Maaike (32) is getrouwd met Hendrik en moeder van Nils en Mare. Nadat een moedervlek een melanoom blijkt te zijn lijkt ze heel lang schoon. Tot in 2019 ze tóch uitzaaiingen blijkt te hebben en start met immuuntherapie.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
Zoë
Zoë (27) omschrijft haar leven in 2019 als 'vrolijk, fanatiek, en energiek'. Ze werkt in de zorg en doet daarnaast nog een hbo-studie. Totdat ze botkanker blijkt te hebben en na een schone periode toch ongeneeslijk ziek is.
https://www.bnnvara.nl/overmijnlijk/cat ... seizoen-10
keuken1987 wijzigde dit bericht op 10-01-2024 21:40
60.71% gewijzigd
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
dinsdag 26 november 2024 om 09:28
Eens! Het is lastig maar ik snap ook dat lijden en als het mensonwaardig wordt dat iemand dat ook niet wil.poldervrouw schreef: ↑26-11-2024 08:48Je kan niet zeggen hoe jij het zou doen , je staat niet in haar schoenen. Jij bent niet ziek.
Ik dénk dat ik ook euthanasie zou willen als ik zo ziek zou zijn en zou lijden. Maar ik weet , gelukkig , niet hoe het is om zelf in zo’n situatie te zitten. Natuurlijk denk je er wel eens over na ..
Ik gun Eva dat ze niet hoeft te lijden. En voor haar nabestaanden ook. Hoe vreselijk is het voor hen om haar zo te zien.
Je pense donc je suis
dinsdag 26 november 2024 om 09:35
Ik bedenk mij dat ik nog iemand ken, nu jij mensonwaardig noemt, die euthanasie heeft gedaan. Een jonge moeder. Het was hartverscheurend en ze heeft ver voorbij haar eigen grenzen zich nog aan het leven vastgehouden voor haar kinderen. De grens die ze trok voor de beslissing rekte ook steeds een beetje meer op. Ze kon het leven nog niet loslaten. Uiteindelijk werd toch de échte harde streep voor haar bereikt en is het gebeurt, maar het is en blijft verschrikkelijk wrang dat het 'moest' gebeuren.MadameBijoux schreef: ↑26-11-2024 09:28Eens! Het is lastig maar ik snap ook dat lijden en als het mensonwaardig wordt dat iemand dat ook niet wil.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 26 november 2024 om 09:36
Ik herinner me je topic nog en dat je over je broer schreef. Heftig hoor! Mijn broer is iets meer dan 9 jaar geleden overleden en hij werd ook maar 31 jaar,geen kanker,maar hij had een zwaar handicap door een ongeval en ging het laatste jaar ook behoorlijk achteruit. Ja,Eva schrikt er ook van dat het ineens zo snel gaat en kan het niet bevatten. Ze laat zeker iets achter. Ik zit eraan te denken om haar boek te bestellen zodra het kan.muts87 schreef: ↑26-11-2024 09:24Het zit toch ook wel in mijn hoofd. Ik volg Eva al een paar jaar. En het idee dat het nu bijna ophoudt voor haar is onwerkelijk. Ze is altijd zo vrolijk en levendig.
Het brengt bij mij ook wel veel naar boven van vorig jaar. Toen ik mijn jonge broer (38) ook verloor aan kanker. Het is zo'n nare ziekte en kan ineens zo snel gaan dat het amper te bevatten is.
Het is heel zwaar voor haar naasten en niet te bevatten. Maar uit ervaring weet ik ook dat het ergens wat opluchting kan zijn want zo'n ziekteproces is slopend. En dan duurde het bij mijn broer allemaal nog maar een klein jaartje. En uitbehandeld nog geen week.
Het is gewoon zo gruwelijk allemaal. Zo'n jong iemand. Eva en haar naasten kunnen echt trots op haar zijn. Ze laat echt iets achter in deze wereld.
Je pense donc je suis
dinsdag 26 november 2024 om 09:37
En dat ´loslaten´,dat is zo enorm moeilijk. Heftig verhaal hoor Doreia!Doreia* schreef: ↑26-11-2024 09:35Ik bedenk mij dat ik nog iemand ken, nu jij mensonwaardig noemt, die euthanasie heeft gedaan. Een jonge moeder. Het was hartverscheurend en ze heeft ver voorbij haar eigen grenzen zich nog aan het leven vastgehouden voor haar kinderen. De grens die ze trok voor de beslissing rekte ook steeds een beetje meer op. Ze kon het leven nog niet loslaten. Uiteindelijk werd toch de échte harde streep voor haar bereikt en is het gebeurt, maar het is en blijft verschrikkelijk wrang dat het 'moest' gebeuren.
Je pense donc je suis
dinsdag 26 november 2024 om 09:49
Ik kreeg zelf de diagnose kanker vorig jaar. 40 jaar jong.
Trouw "fan" van over mijn lijk. Altijd zoveel respect voor de energie en levenslust van de deelnemers. Maar door het programma ook het voornemen niet te wachten op later. Leef je leven iedere dag, je weet niet of er een later komt.
De eerste weken na diagnose waarin je niet weet waar je aan toe bent zijn killing. Ga ik dood? Wat wil ik wel? Wat zeker niet? En ik was daar heel vlot uit. Levensreddend behandelen ja, levensverlengend nee. Dat heb ik altijd gezegd en daar stond ik nog steeds achter. Uiteindelijk het nieuws gekregen dat het levensreddend werd en daar ben ik vol voor gegaan.
Eén van de eerste zaken die ik geregeld heb is een levenstestament en euthanasieverklaring. Ik moest dat doen om rust te krijgen. Of ik ooit lef zal hebben voor euthanasie dat weet ik niet. Maar het achter de hand willen hebben, heel graag.
En dan zie ik Eva, haar strijd, haar wil om tijd te winnen. De energie om al die jaren te vechten en maar door te gaan. Diep, diep respect en vooral bewondering. Ze heeft een heerlijke persoonlijkheid. Ik hoop dat haar nu een rustig einde gegund is. Wat enorm verdrietig, zo jong.
Ik ben nu schoon verklaard, er is op dit moment geen kanker waarneembaar. Er komen spannende jaren aan. Maar ik ben zo dankbaar voor dit geweldige nieuws. En dan zie ik Eva en dan breekt mijn hart.
Trouw "fan" van over mijn lijk. Altijd zoveel respect voor de energie en levenslust van de deelnemers. Maar door het programma ook het voornemen niet te wachten op later. Leef je leven iedere dag, je weet niet of er een later komt.
De eerste weken na diagnose waarin je niet weet waar je aan toe bent zijn killing. Ga ik dood? Wat wil ik wel? Wat zeker niet? En ik was daar heel vlot uit. Levensreddend behandelen ja, levensverlengend nee. Dat heb ik altijd gezegd en daar stond ik nog steeds achter. Uiteindelijk het nieuws gekregen dat het levensreddend werd en daar ben ik vol voor gegaan.
Eén van de eerste zaken die ik geregeld heb is een levenstestament en euthanasieverklaring. Ik moest dat doen om rust te krijgen. Of ik ooit lef zal hebben voor euthanasie dat weet ik niet. Maar het achter de hand willen hebben, heel graag.
En dan zie ik Eva, haar strijd, haar wil om tijd te winnen. De energie om al die jaren te vechten en maar door te gaan. Diep, diep respect en vooral bewondering. Ze heeft een heerlijke persoonlijkheid. Ik hoop dat haar nu een rustig einde gegund is. Wat enorm verdrietig, zo jong.
Ik ben nu schoon verklaard, er is op dit moment geen kanker waarneembaar. Er komen spannende jaren aan. Maar ik ben zo dankbaar voor dit geweldige nieuws. En dan zie ik Eva en dan breekt mijn hart.
dinsdag 26 november 2024 om 09:56
Poehpoeh schreef: ↑26-11-2024 09:49Ik kreeg zelf de diagnose kanker vorig jaar. 40 jaar jong.
Trouw "fan" van over mijn lijk. Altijd zoveel respect voor de energie en levenslust van de deelnemers. Maar door het programma ook het voornemen niet te wachten op later. Leef je leven iedere dag, je weet niet of er een later komt.
De eerste weken na diagnose waarin je niet weet waar je aan toe bent zijn killing. Ga ik dood? Wat wil ik wel? Wat zeker niet? En ik was daar heel vlot uit. Levensreddend behandelen ja, levensverlengend nee. Dat heb ik altijd gezegd en daar stond ik nog steeds achter. Uiteindelijk het nieuws gekregen dat het levensreddend werd en daar ben ik vol voor gegaan.
Eén van de eerste zaken die ik geregeld heb is een levenstestament en euthanasieverklaring. Ik moest dat doen om rust te krijgen. Of ik ooit lef zal hebben voor euthanasie dat weet ik niet. Maar het achter de hand willen hebben, heel graag.
En dan zie ik Eva, haar strijd, haar wil om tijd te winnen. De energie om al die jaren te vechten en maar door te gaan. Diep, diep respect en vooral bewondering. Ze heeft een heerlijke persoonlijkheid. Ik hoop dat haar nu een rustig einde gegund is. Wat enorm verdrietig, zo jong.
Ik ben nu schoon verklaard, er is op dit moment geen kanker waarneembaar. Er komen spannende jaren aan. Maar ik ben zo dankbaar voor dit geweldige nieuws. En dan zie ik Eva en dan breekt mijn hart.
dinsdag 26 november 2024 om 09:59
Poehpoeh schreef: ↑26-11-2024 09:49Ik kreeg zelf de diagnose kanker vorig jaar. 40 jaar jong.
Trouw "fan" van over mijn lijk. Altijd zoveel respect voor de energie en levenslust van de deelnemers. Maar door het programma ook het voornemen niet te wachten op later. Leef je leven iedere dag, je weet niet of er een later komt.
De eerste weken na diagnose waarin je niet weet waar je aan toe bent zijn killing. Ga ik dood? Wat wil ik wel? Wat zeker niet? En ik was daar heel vlot uit. Levensreddend behandelen ja, levensverlengend nee. Dat heb ik altijd gezegd en daar stond ik nog steeds achter. Uiteindelijk het nieuws gekregen dat het levensreddend werd en daar ben ik vol voor gegaan.
Eén van de eerste zaken die ik geregeld heb is een levenstestament en euthanasieverklaring. Ik moest dat doen om rust te krijgen. Of ik ooit lef zal hebben voor euthanasie dat weet ik niet. Maar het achter de hand willen hebben, heel graag.
En dan zie ik Eva, haar strijd, haar wil om tijd te winnen. De energie om al die jaren te vechten en maar door te gaan. Diep, diep respect en vooral bewondering. Ze heeft een heerlijke persoonlijkheid. Ik hoop dat haar nu een rustig einde gegund is. Wat enorm verdrietig, zo jong.
Ik ben nu schoon verklaard, er is op dit moment geen kanker waarneembaar. Er komen spannende jaren aan. Maar ik ben zo dankbaar voor dit geweldige nieuws. En dan zie ik Eva en dan breekt mijn hart.
Je pense donc je suis
dinsdag 26 november 2024 om 10:18
Ik heb hem maar even ingekort, maar vanuit hier voor jou.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 26 november 2024 om 10:20
Het is zo’n ontzettende kloteziekte. Heb zo met Eva en haar naasten te doen .
Euthanasie krijg je niet ‘zomaar’. Dat is een heel zorgvuldig traject wat Eva, als ze dat wil, vast ook goed geregeld heeft. Belangrijk is dat de SCEN-arts toestemming geeft. Als die toestemming er is kan de euthanasie heel snel (binnen 1 of 2 dagen) geregeld zijn als iemand ineens heel snel achteruit gaat. Iedereen heeft zijn eigen grens, en die grens weet je niet van tevoren. En dat is maar goed ook.
Euthanasie krijg je niet ‘zomaar’. Dat is een heel zorgvuldig traject wat Eva, als ze dat wil, vast ook goed geregeld heeft. Belangrijk is dat de SCEN-arts toestemming geeft. Als die toestemming er is kan de euthanasie heel snel (binnen 1 of 2 dagen) geregeld zijn als iemand ineens heel snel achteruit gaat. Iedereen heeft zijn eigen grens, en die grens weet je niet van tevoren. En dat is maar goed ook.
dinsdag 26 november 2024 om 14:04
Dit wens ik ook voor haarketelfluit schreef: ↑26-11-2024 13:48
Heb het gevoel dat we niet meer van haar zullen horen. Hoop dat ze omringd is door haar geliefden en niet te veel pijn heeft.
I’m coming up on infra-red
dinsdag 26 november 2024 om 14:04
Dit wens ik ook voor haarketelfluit schreef: ↑26-11-2024 13:48
Heb het gevoel dat we niet meer van haar zullen horen. Hoop dat ze omringd is door haar geliefden en niet te veel pijn heeft.
I’m coming up on infra-red
dinsdag 26 november 2024 om 14:19
Dat gevoel heb ik ook sterk .ketelfluit schreef: ↑26-11-2024 13:48Haar account is er nog wel hoor. Maar niets in haar Stories.
Heb het gevoel dat we niet meer van haar zullen horen. Hoop dat ze omringd is door haar geliefden en niet te veel pijn heeft.
dinsdag 26 november 2024 om 15:03
ketelfluit schreef: ↑26-11-2024 13:48Heb het gevoel dat we niet meer van haar zullen horen. Hoop dat ze omringd is door haar geliefden en niet te veel pijn heeft.
Ik heb hetzelfde gevoel. Wat kan het opeens hard achteruit gaan met die kloteziekte.
The impossible just takes a little longer.
dinsdag 26 november 2024 om 15:56
Denk ook dat je gelijk hebt..ketelfluit schreef: ↑26-11-2024 13:48Haar account is er nog wel hoor. Maar niets in haar Stories.
Heb het gevoel dat we niet meer van haar zullen horen. Hoop dat ze omringd is door haar geliefden en niet te veel pijn heeft.
Kijk vaak nu even op insta en hoop op een berichtje.
Maar die gaan we niet meer van haar krijgen denk ik.
Ik ken haar niet, maar toch grijpt me dit zo aan. Had haar zoveel meer gegund.
Pff
dinsdag 26 november 2024 om 16:32
Dat denk ik ook.ketelfluit schreef: ↑26-11-2024 13:48Haar account is er nog wel hoor. Maar niets in haar Stories.
Heb het gevoel dat we niet meer van haar zullen horen. Hoop dat ze omringd is door haar geliefden en niet te veel pijn heeft.
Je pense donc je suis
dinsdag 26 november 2024 om 16:34
dinsdag 26 november 2024 om 17:35
En ze heeft ook al meermaals geplaatst dat als ze 1 dag niets laat horen mensen haar gelijk een dm gaan sturen.yourlocalhero schreef: ↑26-11-2024 17:16De laatste week doet ze wel elke dag een story dus ik snap iedereen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in