Entertainment
alle pijlers
Over mn lijk
dinsdag 22 januari 2008 om 18:34
Ik vind ook dat patrick het perfect doet..... zo iets grijpt je tuurlijk ook aan... en ik denk da thet juist heel goed is van hem om die nuchtere vragen te stellen. Als je ziek bent gaan de mensen om je heen al anders gedragen omdat ze bang zijn iets "verkeerd" te vragen of te zeggen. Ik denk de manier hoe hij er mee omgaat en juist de vragen die niemand wilt stellen te stellen dat daardoor de mensen die mee doen een beetje een "normaal" gevoel krijgen... door dat alles gewoon bespreek baar blijft....
Petje af voor patrick
en petje af voor iedereen die aan de er aan mee werkt en ook voor hun vrienden en familie
Petje af voor patrick
en petje af voor iedereen die aan de er aan mee werkt en ook voor hun vrienden en familie
dinsdag 22 januari 2008 om 18:39
Ik denk dat mensen bang zijn om iets verkeerds te zeggen, omdat je volgens mij ook nooit iets goeds kunt zeggen. Laatst was er ook zo'n topic waarop je uitspraken kon plaatsen die mensen tegen je gezegd hadden.
Iedereen probeert zich zo goed mogelijk in te leven in de situatie van de zieke, maar de zieke moet zich ook in kunnen leven in degene die moeite heeft om uit zijn woorden te komen en maar wat staat te stamelen. Ik denk dat iedereen wel die momenten kent dat je even niet zo goed weet wat je tegen iemand moet zeggen. De ene persoon is daar nu eenmaal wat beter in dan de ander.
Ik vind dat Patrick het ook goed doet. Het is nu eenmaal de realiteit dat die jongen naast zijn eigen grafkist staat en hem zelf gemaakt heeft.
Iedereen probeert zich zo goed mogelijk in te leven in de situatie van de zieke, maar de zieke moet zich ook in kunnen leven in degene die moeite heeft om uit zijn woorden te komen en maar wat staat te stamelen. Ik denk dat iedereen wel die momenten kent dat je even niet zo goed weet wat je tegen iemand moet zeggen. De ene persoon is daar nu eenmaal wat beter in dan de ander.
Ik vind dat Patrick het ook goed doet. Het is nu eenmaal de realiteit dat die jongen naast zijn eigen grafkist staat en hem zelf gemaakt heeft.
dinsdag 22 januari 2008 om 22:51
Martini, zal dat 'nog even snel trouwen' misschien niet mede komen door een soort van stok achter de deur gevoel? Dat men wel het gevoel had 'ooit' te willen trouwen, strakjes, over x-jaar, net zoals je bijv. ooit nog eens weet ik veel wat wil. Ooit blijkt in ene een stuk korter te duren dan je dacht, dus vrut, dan nu dat huwelijksbootje in. Dus een beetje 'niet dromen voor morgen, maar vandaag doen'.
Ik voel me zelf senang bij de wijze waarop BNN en Patrick Lodiers dit onderwerp aanpakken, maar dat heeft me nooit verbaast na hoe beiden jzhmh hebben gedaan. Het zal ongetwijfeld bij sommigen in het verkeerde keelgat schieten, maar dat is denk ik niet te vermijden. Zeker in dit 2e seizoen weten deelnemers wat ze kunnen verwachten van BNN en de presentator en wat niet. In dat opzicht mogen we van de deelnemers toch verwachten dat zij als boventoon een senang gevoel bij het gebeuren/gebeurde heeft.
Ik voel me zelf senang bij de wijze waarop BNN en Patrick Lodiers dit onderwerp aanpakken, maar dat heeft me nooit verbaast na hoe beiden jzhmh hebben gedaan. Het zal ongetwijfeld bij sommigen in het verkeerde keelgat schieten, maar dat is denk ik niet te vermijden. Zeker in dit 2e seizoen weten deelnemers wat ze kunnen verwachten van BNN en de presentator en wat niet. In dat opzicht mogen we van de deelnemers toch verwachten dat zij als boventoon een senang gevoel bij het gebeuren/gebeurde heeft.
vandaag ga ik van alles kunnen
dinsdag 22 januari 2008 om 23:29
Lastig, lastig. Ik denk (want immers allemaal retorisch), dat ik net als haar wel erg veel moeite met die vraag zou hebben. Anderzijds snap ik ook wel wat Patrick met die vraag komt. Voor hem heeft het een bepaalde belangrijkheid (kan wel begrijpen dat hij wellicht hoopt op een 'ja' en daar rust ofzo uit hoopt/denkt te halen?) en dan is het nu wel de tijd om een antwoord proberen boven tafel te krijgen.
Ik vond Quinta sowieso 'rakender' om naar te kijken. Bij haar kreeg ik erg het gevoel dat ze alles probeert om er voor hem te zijn, maar ondertussen zelf elk moment in gillen zou willen uitbarsten omdat ze het water tot aan haar kruin heeft staan.
Ik vond Quinta sowieso 'rakender' om naar te kijken. Bij haar kreeg ik erg het gevoel dat ze alles probeert om er voor hem te zijn, maar ondertussen zelf elk moment in gillen zou willen uitbarsten omdat ze het water tot aan haar kruin heeft staan.
vandaag ga ik van alles kunnen
woensdag 23 januari 2008 om 01:17
Toen ik ziek was heb ik zelf ervaren dat je als ernstig zieke er niet meer bijhoort. Mensen willen niet echt weten hoe het met je gaat. Men wil niet zien hoe de zaken er werkelijk voorstaan. Als men al niet wegduikt achter kledingrekken dan doet men het af met prietpraat. Zo stond ik erbij toen een lotgenoot van mij na haar transplantatie van iedereen felicitaties kreeg en adviezen om nu vooral te gaan genieten, ze had immers zo'n enorme mazzel gehad...Ze was nog te ziek om op haar benen te staan en haar levensverwachting was hooguit met vijf jaar toegenomen. Tjonge wat een mazzel.
Zelf kreeg ik van heel veel mensen vooral het advies "positief" te blijven. Daar kon ik zo kwaad om worden, alsof mijn ziekte tussen mijn oren zat. En wat kan je met die opmerking? Alsof je ook nog door niet-positief te zijn zou bijdragen aan je eigen ziekte.
Het zijn van die quasi blijmoedige opmerkingen die vooral het gemoed van de niet-zieke geruststellen. Want de niet-zieke wil helemaal niet geconfronteerd worden met (jonge) mensen die erg ziek zijn.
Overigens zijn er gelukkig ook mensen die wel oprecht zich proberen in te leven of gewoon erkennen dat ze het eng vinden en niks weten te zeggen. Maar die zijn dungezaaid.
Zelf kreeg ik van heel veel mensen vooral het advies "positief" te blijven. Daar kon ik zo kwaad om worden, alsof mijn ziekte tussen mijn oren zat. En wat kan je met die opmerking? Alsof je ook nog door niet-positief te zijn zou bijdragen aan je eigen ziekte.
Het zijn van die quasi blijmoedige opmerkingen die vooral het gemoed van de niet-zieke geruststellen. Want de niet-zieke wil helemaal niet geconfronteerd worden met (jonge) mensen die erg ziek zijn.
Overigens zijn er gelukkig ook mensen die wel oprecht zich proberen in te leven of gewoon erkennen dat ze het eng vinden en niks weten te zeggen. Maar die zijn dungezaaid.
woensdag 23 januari 2008 om 07:57
Ha Meds,
Nu ik jouw verhaal zo lees, snap ik dat jij het programma met een andere blik bekijkt. Zie mijn eerdere reactie (en waarschijnlijk ook die van de anderen) dan ook niet als een aanval hoor. Ik vind het juist erg boeiend om zaken ook uit een ander perspectief te kunnen zien.
Begrijp ik het goed dat je een nierziekte hebt? Hoe gaat het nu met je?
Nu ik jouw verhaal zo lees, snap ik dat jij het programma met een andere blik bekijkt. Zie mijn eerdere reactie (en waarschijnlijk ook die van de anderen) dan ook niet als een aanval hoor. Ik vind het juist erg boeiend om zaken ook uit een ander perspectief te kunnen zien.
Begrijp ik het goed dat je een nierziekte hebt? Hoe gaat het nu met je?
woensdag 23 januari 2008 om 14:53
Nee ik heb geen nierziekte, maar zal verder ook geen details geven over mijn ziekte ivm herkenbaarheid. Ik voelde me niet aangevallen hoor, absoluut niet. En misschien kijk ik inderdaad met een andere bril naar het programma. Met mij gaat het tegen alle verwachtingen heel erg goed, ik ben nl. 100% genezen!!!!
woensdag 23 januari 2008 om 16:42
Meds,
Ik vind jou wel erg negatief overkomen.
En ik weet waar ik het over heb, want ik ben er ook 'eentje', een ziek persoon dus.
Ik ervaar het heel anders dan jij.
Natuurlijk krijg je weleens rare opmerkingen, maar wat is er mis met een opmerking als 'je hebt mazzel'.
Bij een transplantatie heb je toch ook mazzel? Hoe groot is de kans nou dat er organen zijn op het moment dat je ze nodig hebt?
En waarom mogen mensen je niet adviseren 'positief' te blijven?
En mensen zijn wel geinteresseerd, nee niet iedereen, maar dat waren ze voor je ziekte ook niet.
Mensen hebben wel degelijk interesse, als jij ook maar nog interesse toont in hen. En daar gaat het vaak mis. De 'zieke' is zo met zichzelf bezig, wat overigens begrijpelijk is. Maar vergeet niet dat de wereld niet alleen om jou draait.
Als je alleen maar de zielige patient uithangt zullen mensen het snel zat zijn.
Bewijs dat je niet de ziekte bent, maar alleen de ziekte hebt.
Praat dus ook over iets anders dan dood en verderf. Vraag andere mensen ook naar hun leven.
Ik ben als zieke natuurlijk wel anders dan een gezonde leeftijdsgenoot. Maar hoor ik er daardoor niet meer bij? Jawel hoor, zeker wel. Daar stop ik ook tijd in moet ik bekennen. Hoe ellendig ik me ook voel op een dag, ik probeer altijd iets leuks te gaan doen.
En praten over mijn ziekte hoef ik niet zo nodig. Ik vind dat er nog genoeg andere, en tevens leukere dingen zijn om over te praten.
Ik vind jou wel erg negatief overkomen.
En ik weet waar ik het over heb, want ik ben er ook 'eentje', een ziek persoon dus.
Ik ervaar het heel anders dan jij.
Natuurlijk krijg je weleens rare opmerkingen, maar wat is er mis met een opmerking als 'je hebt mazzel'.
Bij een transplantatie heb je toch ook mazzel? Hoe groot is de kans nou dat er organen zijn op het moment dat je ze nodig hebt?
En waarom mogen mensen je niet adviseren 'positief' te blijven?
En mensen zijn wel geinteresseerd, nee niet iedereen, maar dat waren ze voor je ziekte ook niet.
Mensen hebben wel degelijk interesse, als jij ook maar nog interesse toont in hen. En daar gaat het vaak mis. De 'zieke' is zo met zichzelf bezig, wat overigens begrijpelijk is. Maar vergeet niet dat de wereld niet alleen om jou draait.
Als je alleen maar de zielige patient uithangt zullen mensen het snel zat zijn.
Bewijs dat je niet de ziekte bent, maar alleen de ziekte hebt.
Praat dus ook over iets anders dan dood en verderf. Vraag andere mensen ook naar hun leven.
Ik ben als zieke natuurlijk wel anders dan een gezonde leeftijdsgenoot. Maar hoor ik er daardoor niet meer bij? Jawel hoor, zeker wel. Daar stop ik ook tijd in moet ik bekennen. Hoe ellendig ik me ook voel op een dag, ik probeer altijd iets leuks te gaan doen.
En praten over mijn ziekte hoef ik niet zo nodig. Ik vind dat er nog genoeg andere, en tevens leukere dingen zijn om over te praten.
woensdag 23 januari 2008 om 17:04
Sorry Meds, maar ik ben het eens met Emmenn. Dat jij vind dat je er niet meer bij hoort als je ziek bent en mensen niet echt in je geintresserd zijn, dat zegt vind ik meer over jou benadering dan over hen. Sorry. En ik heb zelf ook periodes gehad dat het lichamelijk en geestelijk minder ging. Er zullen ook nog wel meer van dat soort periodes komen. Dus ik denk dat ik ook wel een beetje weet waar over ik het heb.
Liefde is als Sinterklaas: je moet er in geloven, anders wordt het niks...
woensdag 23 januari 2008 om 19:35
Je mag vinden wat je vindt, ik heb het zo ervaren en ik ken heel veel mensen in dezelfde omstandigheid die hetzelfde ervaren. Geluk is relatief, echt geluk heb je pas als je gezond bent. @ Re-ske, periodes dat het lichamelijk en geestelijk wat minder gaat vind ik een iets ander verhaal dan levensbedreigend ziek of terminaal zijn.
woensdag 23 januari 2008 om 23:12
Meds,
Ik weet wel dat er veel meer mensen zijn die het ervaren of hebben ervaren zoals jij.
Het wil alleen niet per definitie zeggen dat de fout bij hen lag. Jijzelf zal ook wel een aandeel daarin hebben gehad.
En gezien je eerdere berichten kan ik me indenken dat je het mensen in bepaalde situaties weleens enorm moeilijk gemaakt zou kunnen hebben.
Ik weet wel dat er veel meer mensen zijn die het ervaren of hebben ervaren zoals jij.
Het wil alleen niet per definitie zeggen dat de fout bij hen lag. Jijzelf zal ook wel een aandeel daarin hebben gehad.
En gezien je eerdere berichten kan ik me indenken dat je het mensen in bepaalde situaties weleens enorm moeilijk gemaakt zou kunnen hebben.
donderdag 24 januari 2008 om 00:25
Ik ervaar het heel anders dan jij.
Natuurlijk krijg je weleens rare opmerkingen, maar wat is er mis met een opmerking als 'je hebt mazzel'.
Bij een transplantatie heb je toch ook mazzel?
Je hebt geen mazzel als je een orgaan nodig hebt. Het is een zeer heftig en emotioneel proces. Je wordt ook niet beter van een transplantatie orgaan. Het verlengd hooguit je levensverwachting. Als je kijkt naar een hart of lever bijv. met ca. 10 jaar (als je mazzel hebt), dat is niet veel als je bijv. 12 bent.
Verder ben je de rest van dat leven afhankelijk van een enorme dosis medicijnen, deze medicijnen geven allerlei bijwerkingen, je bent vatbaarder voor bijv. kanker of ernstige infecties. Een deel van de getransplanteerden overleeft de operatie niet. En een getransplanteerde zal nooit genezen worden verklaard.
Sjonge wat een mazzel heb jedan toch. Mazzel is relatief, je hebt pas echt mazzel als je gezond bent. Als je ziek bent is het raar als een gezond persoon jouw moet wijzen op je "Mazzel".
Hoe groot is de kans nou dat er organen zijn op het moment dat je ze nodig hebt?
En waarom mogen mensen je niet adviseren 'positief' te blijven?
Omdat het raar is om in uitzichtloze situaties mensen te wijzen op positivisme. Daarmee ga je volstrekt voorbij aan gevoelens van angst, radeloosheid en woede die deze mensen doormaken. Bovendien draagt het op geen enkele wijze bij aan je ziekte of genezingsproces. En dat is het volgende probleem, er zijn ook mensen die schijnen te denken dat je van positief zijn beter wordt. Dat is nooit wetenschappelijk bewezen. Het enige wat je daarmee bereikt is een zieke die last heeft van het gebruikelijke verwerkingsproces een schuldgevoel geven omdat hij/zij niet positief genoeg is en dus zijn eigen ziekte in stand houdt. Als je hartfalen hebt dan komt dat door het falen van je hart en niet doordat je niet positief genoeg zou zijn.
Natuurlijk krijg je weleens rare opmerkingen, maar wat is er mis met een opmerking als 'je hebt mazzel'.
Bij een transplantatie heb je toch ook mazzel?
Je hebt geen mazzel als je een orgaan nodig hebt. Het is een zeer heftig en emotioneel proces. Je wordt ook niet beter van een transplantatie orgaan. Het verlengd hooguit je levensverwachting. Als je kijkt naar een hart of lever bijv. met ca. 10 jaar (als je mazzel hebt), dat is niet veel als je bijv. 12 bent.
Verder ben je de rest van dat leven afhankelijk van een enorme dosis medicijnen, deze medicijnen geven allerlei bijwerkingen, je bent vatbaarder voor bijv. kanker of ernstige infecties. Een deel van de getransplanteerden overleeft de operatie niet. En een getransplanteerde zal nooit genezen worden verklaard.
Sjonge wat een mazzel heb jedan toch. Mazzel is relatief, je hebt pas echt mazzel als je gezond bent. Als je ziek bent is het raar als een gezond persoon jouw moet wijzen op je "Mazzel".
Hoe groot is de kans nou dat er organen zijn op het moment dat je ze nodig hebt?
En waarom mogen mensen je niet adviseren 'positief' te blijven?
Omdat het raar is om in uitzichtloze situaties mensen te wijzen op positivisme. Daarmee ga je volstrekt voorbij aan gevoelens van angst, radeloosheid en woede die deze mensen doormaken. Bovendien draagt het op geen enkele wijze bij aan je ziekte of genezingsproces. En dat is het volgende probleem, er zijn ook mensen die schijnen te denken dat je van positief zijn beter wordt. Dat is nooit wetenschappelijk bewezen. Het enige wat je daarmee bereikt is een zieke die last heeft van het gebruikelijke verwerkingsproces een schuldgevoel geven omdat hij/zij niet positief genoeg is en dus zijn eigen ziekte in stand houdt. Als je hartfalen hebt dan komt dat door het falen van je hart en niet doordat je niet positief genoeg zou zijn.
donderdag 24 januari 2008 om 10:38
Tja, ik ervaar het eerlijk gezegd ook heel anders.
Ik heb geen levensbedreigende ziekte, maar wel een hele pijnlijke.
Daarnaast ben ik epileptisch.
Ik ben de afgelopen jaren erg verbeterd, en daarom zou ik wel degelijk willen zeggen dat ik mazzel heb gehad, aangezien de prognose een aantal jaar geleden heel slecht was.
En soms ga je er wel eens bij de pakken neer zitten ja. En mensen die dan zeggen "kom op, positief blijven" proberen je alleen een klein duwtje in de rug te geven.
Ik heb geen levensbedreigende ziekte, maar wel een hele pijnlijke.
Daarnaast ben ik epileptisch.
Ik ben de afgelopen jaren erg verbeterd, en daarom zou ik wel degelijk willen zeggen dat ik mazzel heb gehad, aangezien de prognose een aantal jaar geleden heel slecht was.
En soms ga je er wel eens bij de pakken neer zitten ja. En mensen die dan zeggen "kom op, positief blijven" proberen je alleen een klein duwtje in de rug te geven.
donderdag 24 januari 2008 om 12:59
Ik vind het wel flauwekul wat jij opschrijft Em. In de eerste plaats heb ik het niet over mezelf maar praat ik in algemeenheden. Jij interpreteert dat blijkbaar als 'zielig doen'. Welnu dat is voor je eigen rekening. Vervolgens wijs je erop dat je alles weet over transplantaties (zelf getransplanteerd?), en daar lees ik dan ook uit af dat jij jezelf de graadmeter vindt. Met andere woorden omdat jij jezelf niet zielig vindt en niet door het omschreven rouwproces heengaat heeft niemand anders dat recht? Wat een arrogantie, en wat een domme kortzichtigheid. Jammer dat jouw ziekte je niet meer inzicht heeft opgeleverd.
Naast dat ik zelf levensbedreigend ziek ben geweest begeleid ik al bijna 10 jaar lotgenoten, waarvan het overgrote deel terminaal. Ik weet heel goed wat er door een mens heengaat als ie geconfronteerd wordt met ernstige ziekte, uit eigen ervaring maar ook uit tien jaar praktijkervaring.
Naast dat ik zelf levensbedreigend ziek ben geweest begeleid ik al bijna 10 jaar lotgenoten, waarvan het overgrote deel terminaal. Ik weet heel goed wat er door een mens heengaat als ie geconfronteerd wordt met ernstige ziekte, uit eigen ervaring maar ook uit tien jaar praktijkervaring.
