Entertainment
alle pijlers
Waar ben jij nog steeds boos over?
dinsdag 21 maart 2023 om 08:14
Wil een topic openen waarin iedereen vrij is om even lekker te ventileren over dingen waar die nog steeds boos over is, dit mag van alles zijn.
Dingen die in het verleden zijn gebeurd en je nog steeds pissig kunnen maken.
TO trapt af:
Na zoveel jaren ergens gewerkt te hebben met vast contract en altijd tevreden over mijn presteren vroeg ik mijn oude office manager of ze benaderd mocht worden als referent, dit was prima. Ik werkte daar ondertussen al een tijdje niet meer. Ik dacht nou die zit in de pocket, want office manager was altijd tevreden over me en geen rare fratsen gehad of iets.
Belde dat bedrijf waar ik solliciteerde dat ze aan de hand van de referentie niet verder met mij in zee wilde. De referentie was schriftelijk en deze heb ik dan ook opgevraagd, wat ik daar terug las was totaal nieuw voor mij. Nooit is er op werk ooit iets over gezegd heb me nog nooit zo genaaid gevoeld en de grond ingetrapt.
Dingen die in het verleden zijn gebeurd en je nog steeds pissig kunnen maken.
TO trapt af:
Na zoveel jaren ergens gewerkt te hebben met vast contract en altijd tevreden over mijn presteren vroeg ik mijn oude office manager of ze benaderd mocht worden als referent, dit was prima. Ik werkte daar ondertussen al een tijdje niet meer. Ik dacht nou die zit in de pocket, want office manager was altijd tevreden over me en geen rare fratsen gehad of iets.
Belde dat bedrijf waar ik solliciteerde dat ze aan de hand van de referentie niet verder met mij in zee wilde. De referentie was schriftelijk en deze heb ik dan ook opgevraagd, wat ik daar terug las was totaal nieuw voor mij. Nooit is er op werk ooit iets over gezegd heb me nog nooit zo genaaid gevoeld en de grond ingetrapt.
dinsdag 21 maart 2023 om 15:09
Op de moeder van mijn ex.
Mijn ex is tijdens onze scheiding met al het geld gaan lopen (heel kort samengevat).
Toen ik mijn ongenoegen daarover durfde te uiten tegen hem, kreeg ik de volgende dag een mail van zijn moeder met een hele lange opsomming van alles wat ik tijdens onze relatie verkeerd heb gedaan.
Het is 3 jaar geleden maar ik kan er nog steeds enorm boos om worden.
Mijn ex is tijdens onze scheiding met al het geld gaan lopen (heel kort samengevat).
Toen ik mijn ongenoegen daarover durfde te uiten tegen hem, kreeg ik de volgende dag een mail van zijn moeder met een hele lange opsomming van alles wat ik tijdens onze relatie verkeerd heb gedaan.
Het is 3 jaar geleden maar ik kan er nog steeds enorm boos om worden.
dinsdag 21 maart 2023 om 15:15
Zeker. Ben jarenlang door verschillende zorgverleners afgewimpeld met mijn klachten. Ik zou er te jong voor zijn, klachten zaten tussen mijn oren, ik moest maar harder trainen, ik moest maar afvallen, heb zoveel verschillende voorbij horen komen. Pas na 17 (!) jaar werd er door een arts goed geluisterd en gingen de alarmbellen af. Maar wel met handicap als gevolg die zeer waarschijnlijk voorkomen had kunnen worden. Gebruik een rolstoel, woon in een aangepast huis, kan niet meer werken maar hé: had ik maar moeten afvallen/harder trainen/vul nog maar meer onzin in.suikerspinx schreef: ↑21-03-2023 15:00Na jaren last van jeukende hoofdhuid ging ik dan eindelijk naar een specialistische kapperszaak die gespecialiseerd is in hoofdhuid problemen.
Maanden daar in behandeling geweest, maar jeuk werd niet minder. Dit gaf ik toen aan en toen kwam mevrouw de specialist aan met of het niet een aangeleerde gewoonte van mij was. Met andere woorden het is of psychisch of zitten tussen de oren, dit zei ze zo niet, maar dat gevoel kreeg ik wel.
Ik gaf toen gelijk aan nee ik weet zeker dat dit niet zo is. Mevrouw bleef bij haar standpunt. Ik moest toch maar de komende weken het een kans geven of dit het niet kon zijn.
Ik stapte de salon uit en dacht echt: STIK ERIN!! Als jij me niet kan verder helpen kun je dat ook gewoon eerlijk zeggen i.p.v. me zo afschepen. Ik ben niet meer terug gegaan, want wat had ik dan moeten zeggen? Dat het toch echt niet aangeleerd (tussen mijn oren) gedrag is?
Merk dat veel zorgverleners dit doen het gooien op psyche of stress als ze je eigenlijk niet meer kunnen helpen. Ik ben zo vaak op die manier afscheept dat ik altijd beetje intern boos wordt als ze het over die boeg gooien.
Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt bij zorgverleners?
dinsdag 21 maart 2023 om 15:30
Ik ook als ik van anderen lees. Voor mezelf is het wel eens fijn om te delen. Ben altijd 'die positieveling' voor anderen waardoor ik ook niet gauw in klaagmodus ga. Maar merk dat het toch wel oplucht om eens boos/geïrriteerd te mogen zijn.Stoutehond schreef: ↑21-03-2023 15:23Dit topic is niet goed voor mijn bloeddruk. Ik zit me hartstikke boos te maken om alle verhalen die hier gedeeld worden.
Wat me opvalt is dat de dingen waar mensen nog boos om zijn, vooral de situaties zijn waarbij ze zich niet gezien/gehoord voelen. Dat er óf niet naar ze geluisterd wordt, óf anders neergezet dan ze daadwerkelijk zijn (zoals bij die referentie). Denk dat dat ook het meest pijnlijk is: als ontkend wordt wie je bent (in de breedste zin van het woord)....
dinsdag 21 maart 2023 om 15:40
Ergens fijn, maar triest om te lezen dat ik niet de enige ben die hier tegenaan loopt. Gisteren begon mijn fysio ook al met lifestyle tips en over gevolg van stress op lichaam. Tuurlijk het staat met elkaar in verbinding, maar ik merk dat ik dan gelijk in de verdediging schiet. Want ik denk dan gaan we weer. Ik ben in behandeling, omdat mijn heupen jaren niet recht stonden door verkeerde voeten stand. Godzijdank heb ik nu steunzolen en langzaam gaat het beter.
Ik geef het nog maximaal 8 behandelingen de kans bij de fysio en dan stop ik, merk dat ik het wel een beetje beu ben.
dinsdag 21 maart 2023 om 15:43
Oei haha, dat is ook weer niet de bedoeling van dit topic. Zou zeggen schrijf het van je afStoutehond schreef: ↑21-03-2023 15:23Dit topic is niet goed voor mijn bloeddruk. Ik zit me hartstikke boos te maken om alle verhalen die hier gedeeld worden.
dinsdag 21 maart 2023 om 15:44
Ik kan nog steeds pissig worden van de gesprekken die ik moest voeren met de mevrouw van de arbo. Het dieptepunt was toen ze me belde toen ik net een uur thuis was uit het ziekenhuis. Ik was nog steeds doodziek, maar zij vond dat ik zo wel kon gaan werken inclusief sondevoeding. Of die keer dat ze vroeg of ik het terecht vond tegenover mijn collega's dat ik gewoon salaris ontving terwijl ik niets deed.
Ik weet nog steeds hoe ze heet en brengt het slechtste in me naar boven
Ik weet nog steeds hoe ze heet en brengt het slechtste in me naar boven
dinsdag 21 maart 2023 om 15:45
Ja. Ik heb een stemmingsstoornis, dus psychiatrisch patiënt. De oorzaak van alles en de reden om me te behandelen als een labiele verstandelijk gehandicapte.suikerspinx schreef: ↑21-03-2023 15:00
Merk dat veel zorgverleners dit doen het gooien op psyche of stress als ze je eigenlijk niet meer kunnen helpen. Ik ben zo vaak op die manier afscheept dat ik altijd beetje intern boos wordt als ze het over die boeg gooien.
Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt bij zorgverleners?
dinsdag 21 maart 2023 om 15:49
Van sommige labels kom je helaas moeilijk af, zeker als dit in het zorgsysteem staat genoteerd, ook al is het jaren geleden. Hier van mij een virtuele hug
dinsdag 21 maart 2023 om 15:52
Het is geen label, het is een ziekte. Ik wil er niet vanaf, ik heb hem en de medicatie werkt prima.suikerspinx schreef: ↑21-03-2023 15:49Van sommige labels kom je helaas moeilijk af, zeker als dit in het zorgsysteem staat genoteerd, ook al is het jaren geleden. Hier van mij een virtuele hug
Juist jouw reactie vind ik meer dan ergerlijk en achterlijk.
Want ookal héb ik een stoornis, dat maakt niet dat ik minder serieus genomen hoef te worden.
dinsdag 21 maart 2023 om 15:58
Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ach weetje laat maar.
Probeer alleen maar aardig te zijn
maar schijnbaar is dat achterlijk van mij.
dinsdag 21 maart 2023 om 16:01
Precies wat die artsen denken: ik probeerde alleen maar aardig te zijn.suikerspinx schreef: ↑21-03-2023 15:58Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ach weetje laat maar.
Probeer alleen maar aardig te zijn
dinsdag 21 maart 2023 om 16:01
Ik ben nog steeds boos vanwege bepaalde opmerkingen die mijn ouders gemaakt hebben in mijn jeugd. Ik verwijt het ze niet meer en denk er niet dagelijks aan maar ik word heel erg verdrietig en boos als ik eraan denk.
Nu loop ik tegen de 40 en volg therapie vanwege o.a. dit soort opmerkingen die ik nooit heb kunnen vergeten en waar ik gedurende mijn leven heilig in ben gaan geloven.
Opmerkingen zoals: 'iedereen lacht je achter je rug om uit', 'doe niet zo raar', 'doe gewoon eens gezellig mee en gedraag je zoals de rest' en 'als je je zo gedraagt bij anderen zullen ze wel zo bij je weg zijn'.
Toen een (vervelende) ex-werkgever een paar jaar geleden zei dat geen enkele client meer 'met me wilde praten' knapte er iets.
Nu loop ik tegen de 40 en volg therapie vanwege o.a. dit soort opmerkingen die ik nooit heb kunnen vergeten en waar ik gedurende mijn leven heilig in ben gaan geloven.
Opmerkingen zoals: 'iedereen lacht je achter je rug om uit', 'doe niet zo raar', 'doe gewoon eens gezellig mee en gedraag je zoals de rest' en 'als je je zo gedraagt bij anderen zullen ze wel zo bij je weg zijn'.
Toen een (vervelende) ex-werkgever een paar jaar geleden zei dat geen enkele client meer 'met me wilde praten' knapte er iets.
dinsdag 21 maart 2023 om 16:03
Iemand die ik via het werk ken heeft borderline (dat is vast weer iets anders hoor), maar die merkt dat ook heel erg. Ik heb haar er vaker over gehoord. Ook als ze ruzie met iemand heeft, dat mensen automatisch denken dat de schuld toch wel bij haar ligt, want borderline hè? Lijkt me vreselijk irritant, ja.
Je wordt als het ware gereduceerd tot je label.
dinsdag 21 maart 2023 om 16:11
Ach wat ontzettend verdrietig Djes.Djessy schreef: ↑21-03-2023 11:38Ik ben boos omdat allebei mijn ouders op veel te jonge leeftijd overleden zijn. Het is inmiddels 3 en 4 jaar geleden maar ben nog elke dag verdrietig. Ik kan maar niet wennen aan de situatie zoals die nu is. Steeds weer het besef dat het nooit meer wordt zoals het was, dat ik ze voor altijd moet missen. Ik mis ze zo verschrikkelijk.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 21 maart 2023 om 16:16
Ja ik hoor dat ook regelmatig. Vooral omdat ik in de ogen van veel mensen ook een luizenbaan heb en heel de dag alleen maar boekjes zit te lezen ( wat dus echt niet zo is).Blauweelf41 schreef: ↑21-03-2023 13:05O die opmerking krijg ik nog steeds best wel vaak als ik zeg dat ik weining tijd heb of dat ik moe ben
Hoe kan dat nu je hebt geen kinderen
Vind dat echt nergens op slaan
dinsdag 21 maart 2023 om 16:20
Ja, iets heel anders idd.vaniteifear schreef: ↑21-03-2023 16:03Iemand die ik via het werk ken heeft borderline (dat is vast weer iets anders hoor), maar die merkt dat ook heel erg. Ik heb haar er vaker over gehoord. Ook als ze ruzie met iemand heeft, dat mensen automatisch denken dat de schuld toch wel bij haar ligt, want borderline hè? Lijkt me vreselijk irritant, ja.
Je wordt als het ware gereduceerd tot je label.
Om label word ik ook zo boos. Dat zeg je toch ook niet als iemand kanker heeft?
dinsdag 21 maart 2023 om 16:20
Het is al lang geleden maar toen ik begin 20 was overleed mijn jongere zus na een ziekbed van nog geen half jaar. Ik was toen zo overstuur dat ik me ziek had gemeld en toen ik maar de bedrijfsarts moest zei hij “ zulke dingen horen bij het leven” en dat ik weer aan het werk moest.
Op het werk had ik een 0-uren contract en zeiden ze “ als je niet komt plannen we je gewoon niet meer in en krijg je geen loon en ook geen uitkering “.
Ben toen dus heel snel iets anders gaan zoeken.
Op het werk had ik een 0-uren contract en zeiden ze “ als je niet komt plannen we je gewoon niet meer in en krijg je geen loon en ook geen uitkering “.
Ben toen dus heel snel iets anders gaan zoeken.
dinsdag 21 maart 2023 om 16:23
Iets uit de vorige eeuw. Ben niet boos. Maar ik was toen wel heel erg teleurgesteld. En nog soms als ik er over nadenk. Het is vergeven, maar zeker niet vergeten.
Als broekie ging ik voor het eerst vliegen en voor langere tijd van huis. Dierbaren hebben me uitgezwaaid op het vliegveld. Maar een dierbare had iets anders wat degene op dat moment belangrijk vond, terwijl dit voor mij echt een heel belangrijk iets was. Ben er best een tijd pissig over geweest. Dierbare heb ik later wel verteld dat ik het heel jammer vond, uitgelegd waarom.
Het is vergeven, maar zeker niet vergeten.
Als broekie ging ik voor het eerst vliegen en voor langere tijd van huis. Dierbaren hebben me uitgezwaaid op het vliegveld. Maar een dierbare had iets anders wat degene op dat moment belangrijk vond, terwijl dit voor mij echt een heel belangrijk iets was. Ben er best een tijd pissig over geweest. Dierbare heb ik later wel verteld dat ik het heel jammer vond, uitgelegd waarom.
Het is vergeven, maar zeker niet vergeten.
It is
what it is.
Accept it
and move on!
what it is.
Accept it
and move on!
dinsdag 21 maart 2023 om 16:24
Tegen mijn zus werd thuis vroeger gezegd dat ze dom en dik was. Geen van beide is waar, maar al was het wel zo, dan is het vreselijk om te doen als ouders. Ons is geleerd dat het lollig was om haar uit te lachen en 'grappige' bijnamen te geven. Gelukkig heb ik dat nog redelijk snel afgeleerd, maar toen was het kwaad natuurlijk al geschied: mijn zus een complex en wij zaten met het schuldgevoel. Het meeste van wat mijn ouders hebben gedaan en nagelaten kan ik zien als onvermogen van hun kant, maar hier ben ik nog steeds heel boos over.minnimouse schreef: ↑21-03-2023 16:01Ik ben nog steeds boos vanwege bepaalde opmerkingen die mijn ouders gemaakt hebben in mijn jeugd. Ik verwijt het ze niet meer en denk er niet dagelijks aan maar ik word heel erg verdrietig en boos als ik eraan denk.
Nu loop ik tegen de 40 en volg therapie vanwege o.a. dit soort opmerkingen die ik nooit heb kunnen vergeten en waar ik gedurende mijn leven heilig in ben gaan geloven.
Opmerkingen zoals: 'iedereen lacht je achter je rug om uit', 'doe niet zo raar', 'doe gewoon eens gezellig mee en gedraag je zoals de rest' en 'als je je zo gedraagt bij anderen zullen ze wel zo bij je weg zijn'.
Toen een (vervelende) ex-werkgever een paar jaar geleden zei dat geen enkele client meer 'met me wilde praten' knapte er iets.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 21 maart 2023 om 16:27
Ik las over deze reactie heen net. Vreselijk DjessyDjessy schreef: ↑21-03-2023 11:38Ik ben boos omdat allebei mijn ouders op veel te jonge leeftijd overleden zijn. Het is inmiddels 3 en 4 jaar geleden maar ben nog elke dag verdrietig. Ik kan maar niet wennen aan de situatie zoals die nu is. Steeds weer het besef dat het nooit meer wordt zoals het was, dat ik ze voor altijd moet missen. Ik mis ze zo verschrikkelijk.
Kan me voorstellen dat het heel oneerlijk voelt. Ik ga mijn moeder (53) binnenkort verliezen en zie er nu al zo tegenop.
dinsdag 21 maart 2023 om 16:28
Hier ook boosheid over zorggerelateerde dingen.
Neuroloog dit bepaalde zaken niet serieus nam, uiteindelijk zelf een andere uitgezocht. Daar uiteindelijk wel goed geholpen. Nog erger HAP die niet correct heeft gehandeld bij een familielid. Had zogenaamd niet de typische symptomen van hartaanval, dus mocht niet langs komen. Van alles wat ik hoorde+maken uit de familie snap ik echt niet hoe dit heeft kunnen gebeuren. Helaas krijg je diegene er niet mee terug.
Anders punt nog dat er in huis ingebroken is. Blijf gewoon met je poten van andersmans spullen af! Sommige dingen zijn helaas niet te vervangen.
Neuroloog dit bepaalde zaken niet serieus nam, uiteindelijk zelf een andere uitgezocht. Daar uiteindelijk wel goed geholpen. Nog erger HAP die niet correct heeft gehandeld bij een familielid. Had zogenaamd niet de typische symptomen van hartaanval, dus mocht niet langs komen. Van alles wat ik hoorde+maken uit de familie snap ik echt niet hoe dit heeft kunnen gebeuren. Helaas krijg je diegene er niet mee terug.
Anders punt nog dat er in huis ingebroken is. Blijf gewoon met je poten van andersmans spullen af! Sommige dingen zijn helaas niet te vervangen.
dinsdag 21 maart 2023 om 16:38
3 situaties:
We hadden een weekend weg geboekt bij Center Parcs. We hebben een doorlopende annuleringsverzekering, maar die had ik kennelijk uit staan op dat moment. Mijn moeder overleed, dus ik wilde het weekend verplaatsen of iets dergelijks en wilde ook wel bijbetalen. Er was helemaal niks mogelijk. ‘Het stond in de voorwaarden’ vertelde ze me fijntjes.
Ik was zwanger van mijn tweede. Bij de eerste had ik een ppd gehad, dus ik wilde preventief behandeling tijdens de zwangerschap om het een tweede keer te voorkomen. Ik heb maandenlang iedere week gebeld wanneer er mogelijkheden waren. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd en toen was ik er zelf wel klaar mee. En toen zat ik volgens hen in mijn vermijdende patroon. Terwijl ik dus al maandenlang er boven op zat, zij een verkeerde behandeling voorschreven en ik opnieuw op de wachtlijst kon. Ik was al 7 maanden zwanger toen. Ik werd er ook nog van beschuldigd dat het allemaal zo erg niet was. Ik heb toen voor het eerst mijn dossier opgevraagd om in te zien, omdat ik niet vertrouwde wat er over mij opgeschreven stond en daar stonden inderdaad allemaal onwaarheden in.
En het laatste. Alle boosheid en frustratie over hulp voor mijn zoon. Iedereen verschuilt zich achter volle agenda’s en financiën en wij staan er bij en kijken toe hij aan het verzuipen is. Gelukkig gaat het de goede kant op nu, maar wat een gevecht is het.
We hadden een weekend weg geboekt bij Center Parcs. We hebben een doorlopende annuleringsverzekering, maar die had ik kennelijk uit staan op dat moment. Mijn moeder overleed, dus ik wilde het weekend verplaatsen of iets dergelijks en wilde ook wel bijbetalen. Er was helemaal niks mogelijk. ‘Het stond in de voorwaarden’ vertelde ze me fijntjes.
Ik was zwanger van mijn tweede. Bij de eerste had ik een ppd gehad, dus ik wilde preventief behandeling tijdens de zwangerschap om het een tweede keer te voorkomen. Ik heb maandenlang iedere week gebeld wanneer er mogelijkheden waren. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd en toen was ik er zelf wel klaar mee. En toen zat ik volgens hen in mijn vermijdende patroon. Terwijl ik dus al maandenlang er boven op zat, zij een verkeerde behandeling voorschreven en ik opnieuw op de wachtlijst kon. Ik was al 7 maanden zwanger toen. Ik werd er ook nog van beschuldigd dat het allemaal zo erg niet was. Ik heb toen voor het eerst mijn dossier opgevraagd om in te zien, omdat ik niet vertrouwde wat er over mij opgeschreven stond en daar stonden inderdaad allemaal onwaarheden in.
En het laatste. Alle boosheid en frustratie over hulp voor mijn zoon. Iedereen verschuilt zich achter volle agenda’s en financiën en wij staan er bij en kijken toe hij aan het verzuipen is. Gelukkig gaat het de goede kant op nu, maar wat een gevecht is het.
dinsdag 21 maart 2023 om 16:48
minnimouse schreef: ↑21-03-2023 16:01Ik ben nog steeds boos vanwege bepaalde opmerkingen die mijn ouders gemaakt hebben in mijn jeugd. Ik verwijt het ze niet meer en denk er niet dagelijks aan maar ik word heel erg verdrietig en boos als ik eraan denk.
Nu loop ik tegen de 40 en volg therapie vanwege o.a. dit soort opmerkingen die ik nooit heb kunnen vergeten en waar ik gedurende mijn leven heilig in ben gaan geloven.
Opmerkingen zoals: 'iedereen lacht je achter je rug om uit', 'doe niet zo raar', 'doe gewoon eens gezellig mee en gedraag je zoals de rest' en 'als je je zo gedraagt bij anderen zullen ze wel zo bij je weg zijn'.
Toen een (vervelende) ex-werkgever een paar jaar geleden zei dat geen enkele client meer 'met me wilde praten' knapte er iets.
Herkenbaar...dit blijft gewoon kut. Heb je er ooit nog met ze over gesproken?
dinsdag 21 maart 2023 om 16:51
minnimouse schreef: ↑21-03-2023 16:01Ik ben nog steeds boos vanwege bepaalde opmerkingen die mijn ouders gemaakt hebben in mijn jeugd. Ik verwijt het ze niet meer en denk er niet dagelijks aan maar ik word heel erg verdrietig en boos als ik eraan denk.
Nu loop ik tegen de 40 en volg therapie vanwege o.a. dit soort opmerkingen die ik nooit heb kunnen vergeten en waar ik gedurende mijn leven heilig in ben gaan geloven.
Opmerkingen zoals: 'iedereen lacht je achter je rug om uit', 'doe niet zo raar', 'doe gewoon eens gezellig mee en gedraag je zoals de rest' en 'als je je zo gedraagt bij anderen zullen ze wel zo bij je weg zijn'.
Herkenbaar. Mijn moeder kon mij ook heel goed uitleggen waarom ik gepest werd en dat ik het 'dus' zelf kon stoppen. Verder hemelde ze de juf en meester op die er vrolijk aan meededen.
...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
