Entertainment
alle pijlers
Waar ben jij nog steeds boos over?
dinsdag 21 maart 2023 om 08:14
Wil een topic openen waarin iedereen vrij is om even lekker te ventileren over dingen waar die nog steeds boos over is, dit mag van alles zijn.
Dingen die in het verleden zijn gebeurd en je nog steeds pissig kunnen maken.
TO trapt af:
Na zoveel jaren ergens gewerkt te hebben met vast contract en altijd tevreden over mijn presteren vroeg ik mijn oude office manager of ze benaderd mocht worden als referent, dit was prima. Ik werkte daar ondertussen al een tijdje niet meer. Ik dacht nou die zit in de pocket, want office manager was altijd tevreden over me en geen rare fratsen gehad of iets.
Belde dat bedrijf waar ik solliciteerde dat ze aan de hand van de referentie niet verder met mij in zee wilde. De referentie was schriftelijk en deze heb ik dan ook opgevraagd, wat ik daar terug las was totaal nieuw voor mij. Nooit is er op werk ooit iets over gezegd heb me nog nooit zo genaaid gevoeld en de grond ingetrapt.
Dingen die in het verleden zijn gebeurd en je nog steeds pissig kunnen maken.
TO trapt af:
Na zoveel jaren ergens gewerkt te hebben met vast contract en altijd tevreden over mijn presteren vroeg ik mijn oude office manager of ze benaderd mocht worden als referent, dit was prima. Ik werkte daar ondertussen al een tijdje niet meer. Ik dacht nou die zit in de pocket, want office manager was altijd tevreden over me en geen rare fratsen gehad of iets.
Belde dat bedrijf waar ik solliciteerde dat ze aan de hand van de referentie niet verder met mij in zee wilde. De referentie was schriftelijk en deze heb ik dan ook opgevraagd, wat ik daar terug las was totaal nieuw voor mij. Nooit is er op werk ooit iets over gezegd heb me nog nooit zo genaaid gevoeld en de grond ingetrapt.
dinsdag 21 maart 2023 om 21:27
Ik ben niet snel boos maar als ik aan de juf van mijn dochter denk die ze had in groep 5 en 6...dan kookt mijn bloed.
In groep 5 het hele schooljaar het kind bezig geweest met onderzoeken, therapie, onderwijsaanpassingen etc. Kind zat niet goed in het velletje. Ze was depressief, onzeker, gefrustreerd en stond "uit". Om de 6 weken op school gezeten met de juf en ib'r om elkaar op de hoogte te houden hoe het ging. Uiteindelijk werd de werkdiagnose DCD/Meerbegaafd met kenmerken van ADHD. Voor DCD kreeg ze fysiotherapie en met name voor de fijne motoriek. Op school is ze deels versneld. Juf en ib'r vonden een officiële diagnose van DCD niet noodzakelijk, ze kenden het verhaal. Schrijft de juf op het rapport dat tekenen en handvaardigheid niet haar ding was maar dat ze beter moest kunnen want het was wat eenvoudig. Ook het schrijven mocht wat netter. En meer van dat soort dingen. Geen enkel compliment dat dat zelfde kind met groep7/8 meedeed met begrijpend lezen en zich daar staande hield. Het kind was in tranen en heeft het verder uitstekende rapport niet aan opa en oma laten zien.
En toen moesten we nog met die juf door in groep 6... die schoolsluit was een zegen. Alle stress vloog weg. We zijn toen toch maar even langs de revalidatiearts geweest voor de officiële diagnose. Ze mag sindsdien alles op de laptop doen.
In groep 5 het hele schooljaar het kind bezig geweest met onderzoeken, therapie, onderwijsaanpassingen etc. Kind zat niet goed in het velletje. Ze was depressief, onzeker, gefrustreerd en stond "uit". Om de 6 weken op school gezeten met de juf en ib'r om elkaar op de hoogte te houden hoe het ging. Uiteindelijk werd de werkdiagnose DCD/Meerbegaafd met kenmerken van ADHD. Voor DCD kreeg ze fysiotherapie en met name voor de fijne motoriek. Op school is ze deels versneld. Juf en ib'r vonden een officiële diagnose van DCD niet noodzakelijk, ze kenden het verhaal. Schrijft de juf op het rapport dat tekenen en handvaardigheid niet haar ding was maar dat ze beter moest kunnen want het was wat eenvoudig. Ook het schrijven mocht wat netter. En meer van dat soort dingen. Geen enkel compliment dat dat zelfde kind met groep7/8 meedeed met begrijpend lezen en zich daar staande hield. Het kind was in tranen en heeft het verder uitstekende rapport niet aan opa en oma laten zien.
En toen moesten we nog met die juf door in groep 6... die schoolsluit was een zegen. Alle stress vloog weg. We zijn toen toch maar even langs de revalidatiearts geweest voor de officiële diagnose. Ze mag sindsdien alles op de laptop doen.
dinsdag 21 maart 2023 om 21:38
Vreselijk jullie beide verhalen. Ik heb misschien ook wel een vergelijkbaar verhaal. Ik wilde een ruggenprik bij mijn 2de bevalling. Ik had dat van te voren aangegeven (bevallingsplan etc)Poesiemauw schreef: ↑21-03-2023 13:55Zo erg dit. Valt volledig in het plaatje van het under-treaten van vrouwen in de gezondheidszorg. Van uitvoeren van invasieve procedures zoals het zetten van een spiraal of een eicelpunctie zonder verdoving tot de mythe van het natuurlijk bevallen (en ik ben thuis bevallen zonder pijnstilling, maar ik geloof in eigen keuze en als jij een ruggenprik wil dan heb je daar alle recht toe, zoals in alle landen om ons heen volledig normaal is!!!! Deels was mijn keuze voor thuisbevalling trouwens omdat ik absoluut niet in het zh wilde zijn, wat voor mij voelde als een onveilige plek waar ze me niet serieus namen)
Verloskundige had het zkh van mijn keuze gebeld om door te geven dat ik dat wilde. Er was een anesthesioloog beschikbaar zeiden ze dus prima.
Wij heen. Ik had al wel wat ontsluiting. Op den duur had ik pijn, zo'n pijn. Je kent het wel. Maar geen prik. Was nog niet beschikbaar. Ik hield het niet meer. Maarja het duurde maar.. komt de verloskundige van het zkh me vertellen dat ik al teveel ontsluiting heb. Echt waar, ze lachte erbij toen ze het zei. Echt een duivels lachje
Toen was ik wel echt boos. Nu achteraf ook een beetje maar ja ik kan er niets meer mee. Achteraf gaf mijn eigen verloskundige wel aan dat ik een klacht kon indienen door de gang van zaken. Maar omdat ik net bevallen was zag ik het niet zitten om weer naar het ziekenhuis te gaan om daar mijn verhaal te doen.
Ben niet woest meer maar wel verdrietig ofzo. Het is gewoon belachelijk eigenlijk.. maar ik hoor soortgelijke verhalen vaker
dinsdag 21 maart 2023 om 21:58
dinsdag 21 maart 2023 om 22:41
Niet zo dramatisch als van velen, maar er zeggen regelmatig mensen “je ziet er een beetje moe uit”. Vandaag zei een tante dat. Ik zie die tante 1x per jaar, dus het is niet zo dat zij weet hoe ik er normaal uitzie. Blijkbaar heb ik gewoon een vermoeid uiterlijk van mezelf. Maar hoezo denkt iemand ooit dat het de feestvreugde verhoogt als je zegt dat iemand er moe uitziet.
dinsdag 21 maart 2023 om 22:41
Belachelijk hoe ze mensen als gevallen, dossiers kunnen behandelen....apiejapie schreef: ↑21-03-2023 11:05Boos niet zozeer meer, maar wel nog steeds verontwaardigd misschien: ik moest een zeer zware operatie ondergaan. Met familie veel kunnen regelen wat onze dochter (toen 2 jaar) betreft qua opvang. Man nam ook tijdje vrij. Maar kregen het niet rond. Gemeente ingeschakeld voor kinderopvang omdat het om een behoorlijke tijd zou gaan. Verliep heel moeizaam, vele mensen die erbij betrokken werden. Maar omdat het zo lang duurde, duurde het ook langer voordat ik geopereerd kon worden. Maar elke dag werd de kans op een dwarslaesie groter. Op een gegeven moment werd ik ook echt verdrietig van al die gesprekken zonder resultaat, en benoemde ook dat ik zonder opvang niet geopereerd kon worden, en zonder operatie een dwarslaesie zou hebben. Waarop de dame van de WMO de woorden uit haar strot wist te krijgen: " maar dat is toch geen probleem, want dan krijg je van ons wél een rolstoel". Dat zo'n mensen zo'n werk kunnen doen.....
dinsdag 21 maart 2023 om 23:21
Wat een verdrietige verhalen hier zeg. Ik lees veel pijn en boosheid in alle verhalen die hier gedeeld worden.
Ik ben zelf nog steeds boos op mijn eerste baas. Die heeft mij in een vreselijk onveilige leer/werkomgeving geplaatst waar 0,0 empathie voor mij was, van fouten niet geleerd mocht worden maar ze vooral en plein public over je uitgestort werden, ik continue alle shit kon oplossen en ze me uiteindelijk de deur uit gewerkt hebben met het ‘empathische’ verhaal dat men zich vreselijk zorgen maakte om mijn gezondheid en zich afvroeg of ik fysiek mijn werk wel aankon.
Vervolgens zie ik jaren later dezelfde man in een vakblad staan waar hij kwam vertellen hoe veel oog hij wel niet heeft voor zijn opleidelingen, met name degenen die een niet-Nederlandse achtergrond hebben en daarmee niet gewend zijn zich heel direct uit te spreken. Als er íets is wat ik had moeten doen om deze man duidelijk te maken wat er mis ging, was het (naast voldoende tijd en rust krijgen om dit uberhaupt te kunnen signaleren bij mezelf) uitspreken wat een onbetrouwbare eikel hij was, in plaats van de schuld bij mezelf te zoeken en te geloven dat ik zwak en onbetrouwbaar ben. Het heeft me 10 jaar van mijn leven gekost om van dit werk-trauma af te komen en ik functioneer pas sinds een jaar weer echt goed op mijn werk (wel ergens anders hoor).
Ik ben zelf nog steeds boos op mijn eerste baas. Die heeft mij in een vreselijk onveilige leer/werkomgeving geplaatst waar 0,0 empathie voor mij was, van fouten niet geleerd mocht worden maar ze vooral en plein public over je uitgestort werden, ik continue alle shit kon oplossen en ze me uiteindelijk de deur uit gewerkt hebben met het ‘empathische’ verhaal dat men zich vreselijk zorgen maakte om mijn gezondheid en zich afvroeg of ik fysiek mijn werk wel aankon.
Vervolgens zie ik jaren later dezelfde man in een vakblad staan waar hij kwam vertellen hoe veel oog hij wel niet heeft voor zijn opleidelingen, met name degenen die een niet-Nederlandse achtergrond hebben en daarmee niet gewend zijn zich heel direct uit te spreken. Als er íets is wat ik had moeten doen om deze man duidelijk te maken wat er mis ging, was het (naast voldoende tijd en rust krijgen om dit uberhaupt te kunnen signaleren bij mezelf) uitspreken wat een onbetrouwbare eikel hij was, in plaats van de schuld bij mezelf te zoeken en te geloven dat ik zwak en onbetrouwbaar ben. Het heeft me 10 jaar van mijn leven gekost om van dit werk-trauma af te komen en ik functioneer pas sinds een jaar weer echt goed op mijn werk (wel ergens anders hoor).
woensdag 22 maart 2023 om 07:16
..Adaline schreef: ↑21-03-2023 23:21Wat een verdrietige verhalen hier zeg. Ik lees veel pijn en boosheid in alle verhalen die hier gedeeld worden.
Ik ben zelf nog steeds boos op mijn eerste baas. Die heeft mij in een vreselijk onveilige leer/werkomgeving geplaatst waar 0,0 empathie voor mij was, van fouten niet geleerd mocht worden maar ze vooral en plein public over je uitgestort werden, ik continue alle shit kon oplossen en ze me uiteindelijk de deur uit gewerkt hebben met het ‘empathische’ verhaal dat men zich vreselijk zorgen maakte om mijn gezondheid en zich afvroeg of ik fysiek mijn werk wel aankon.
Vervolgens zie ik jaren later dezelfde man in een vakblad staan waar hij kwam vertellen hoe veel oog hij wel niet heeft voor zijn opleidelingen, met name degenen die een niet-Nederlandse achtergrond hebben en daarmee niet gewend zijn zich heel direct uit te spreken. Als er íets is wat ik had moeten doen om deze man duidelijk te maken wat er mis ging, was het (naast voldoende tijd en rust krijgen om dit uberhaupt te kunnen signaleren bij mezelf) uitspreken wat een onbetrouwbare eikel hij was, in plaats van de schuld bij mezelf te zoeken en te geloven dat ik zwak en onbetrouwbaar ben. Het heeft me 10 jaar van mijn leven gekost om van dit werk-trauma af te komen en ik functioneer pas sinds een jaar weer echt goed op mijn werk (wel ergens anders hoor).
Zo verdrietig en helaas herkenbaar
Ik ben ook uitgescholden door leidinggevenden en alles lag altijd aan mij ik was dik en lui en dat werd even mee gedeeld waar iedereen bij was
woensdag 22 maart 2023 om 07:36
Moiren het was niet mijn bedoeling om je te kwetsen en ik wil daarvoor mijn excuus aanbieden. Zou het wel fijn vinden als je nu kapt met je uitspraken richting mij. Waarin ik niet bewust gekozen heb jou te kwetsen doe je het nu bij een ander wel. Je vult van alles voor mij in over hoe ik denk over labels en psychische ziektes. Dat kun je helemaal niet weten want je weet niets van mij en mijn leven.
Ik vind dat ik jou reactie niet verdiend heb.
woensdag 22 maart 2023 om 08:32
Ja precies dezelfde ervaring met de bedrijfsarts toen mijn moeder terminaal was en zou komen te overlijden. Ik werkte toen halve dagen om de rest van de dag te kunnen mantelzorgen. Het eerste wat die gek tegen mij zei dat ik niet moest denken dat rouw een reden is om je ziek te melden.dolfje schreef: ↑21-03-2023 16:20Het is al lang geleden maar toen ik begin 20 was overleed mijn jongere zus na een ziekbed van nog geen half jaar. Ik was toen zo overstuur dat ik me ziek had gemeld en toen ik maar de bedrijfsarts moest zei hij “ zulke dingen horen bij het leven” en dat ik weer aan het werk moest.
Op het werk had ik een 0-uren contract en zeiden ze “ als je niet komt plannen we je gewoon niet meer in en krijg je geen loon en ook geen uitkering “.
Ben toen dus heel snel iets anders gaan zoeken.
Echt te idioot voor woorden.
woensdag 22 maart 2023 om 12:17
Ik ben nog steeds boos op mijn vorige werkgever, waar ik ben weggepest door mijn collega’s. Ik heb me zo eenzaam en verdrietig gevoeld. Elke dag met buikpijn naar mijn werk.
Te belachelijk dat je als je volwassen bent nog steeds de behoefte schijnt te voelen om mensen uit te sluiten.
De directie was op de hoogte maar deed er niets aan. Een andere collega die ook zo slecht werd behandeld ging net als ik uiteindelijk weg.
Ik denk er serieus over om de bond van de beroepsgroep waarin ik werk te benaderen om melding te doen. Het is in mijn ogen wel echt grensoverschrijdend gedrag.
Te belachelijk dat je als je volwassen bent nog steeds de behoefte schijnt te voelen om mensen uit te sluiten.
De directie was op de hoogte maar deed er niets aan. Een andere collega die ook zo slecht werd behandeld ging net als ik uiteindelijk weg.
Ik denk er serieus over om de bond van de beroepsgroep waarin ik werk te benaderen om melding te doen. Het is in mijn ogen wel echt grensoverschrijdend gedrag.
woensdag 22 maart 2023 om 12:58
Nou je hebt deze reactie zeker niet verdiend zeg! Je zegt ook helemaal niks geks dus excuses zijn ook echt niet nodigsuikerspinx schreef: ↑22-03-2023 07:36Moiren het was niet mijn bedoeling om je te kwetsen en ik wil daarvoor mijn excuus aanbieden. Zou het wel fijn vinden als je nu kapt met je uitspraken richting mij. Waarin ik niet bewust gekozen heb jou te kwetsen doe je het nu bij een ander wel. Je vult van alles voor mij in over hoe ik denk over labels en psychische ziektes. Dat kun je helemaal niet weten want je weet niets van mij en mijn leven.
Ik vind dat ik jou reactie niet verdiend heb.
Andersom wel!
woensdag 22 maart 2023 om 13:04
Nog steeds meer dan boos op mijn familie die nooit naar me heeft omgekeken. En niks heeft gedaan toen ik er als kind helemaal alleen voor kwam te staan. Ik houd de eer aan mezelf. De grootste wraak is dat ik heel behoorlijk terecht ben gekomen, zonder hulp van al die sneue lui. Op eigen kracht. 
En ze zakken er verder maar in.
En ze zakken er verder maar in.
En nú in één keer goed
woensdag 22 maart 2023 om 13:25
woensdag 22 maart 2023 om 14:47
Ik snap de irritatie van Moiren (denk ik) wel een beetje.suikerspinx schreef: ↑22-03-2023 07:36Moiren het was niet mijn bedoeling om je te kwetsen en ik wil daarvoor mijn excuus aanbieden. Zou het wel fijn vinden als je nu kapt met je uitspraken richting mij. Waarin ik niet bewust gekozen heb jou te kwetsen doe je het nu bij een ander wel. Je vult van alles voor mij in over hoe ik denk over labels en psychische ziektes. Dat kun je helemaal niet weten want je weet niets van mij en mijn leven.
Ik vind dat ik jou reactie niet verdiend heb.
Je zei dat je dacht te worden afgescheept door een arts die het echt niets meer wist met dat het wel psychisch zou zijn.
Met de woorden afschepen en een arts die het niet meer weet komt het over dat je een psychische aandoening geen ziekte vindt. Ten eerste ís dat ook ‘gewoon’ een ziekte, dus waarom kan na uitgebreide onderzoeken dat niet aan de orde zijn? En ten tweede worden mensen die al een psychische aandoening hebben vaak juist niet verder onderzocht, want het zal wel bij die aandoening horen.
En als dan in de volgende post het woord label komt, dan kan dat wel eens verkeerd vallen.
Ik vind label ook vervelend, het komt over alsof het een ongemakje of een rariteit is. Het is een stoornis, ziekte of aandoening die vaak ook nog eens chronisch is.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
woensdag 22 maart 2023 om 15:08
Een label kun je ook zien als houvast. Er zijn zelfs mensen die een badge dragen. De hidden disabilities badge.Chienandalou schreef: ↑22-03-2023 14:47
Ik vind label ook vervelend, het komt over alsof het een ongemakje of een rariteit is. Het is een stoornis, ziekte of aandoening die vaak ook nog eens chronisch is.
Dan zou ik aan 1 badge niet genoeg hebben overigens, maar kan ik beter een reclamebord gaan dragen.
'balans leidt tot glans'
donderdag 23 maart 2023 om 11:25
Maar houvast heb je met het woord diagnose toch ook? En dan ontbreekt de negatieve lading (die sommige mensen voelen) van het woord label.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
donderdag 23 maart 2023 om 11:32
Hier nog altijd boos op het 'cadeau' dat ik kreeg met mijn einde dienstverband na 3 jaar en 3 contracten van collega's. Dingen die ik echt leuk vond, maar er werd mij ook met veel misbaar en waar 40 man om heen stond, mij een tegeltje gepresenteerd waarop stond: 'Zolang mijn baas net doet alsof ik veel verdien, doe ik net alsof ik veel werk.' Dat stak me echt tot op het bot, omdat ik heel veel onzichtbaar werk heb gedaan en veel potentiele problemen opgelost had daar. Maar ze vonden niet dat ik hard werkte dus.... Nú zou ik het tegeltje 'oeps' zijn vergeten, toen heb ik het meegenomen naar huis. Later heb ik het wel weggegooid, maar het heeft lang liggen etteren.
doreia* wijzigde dit bericht op 23-03-2023 11:37
0.52% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 23 maart 2023 om 11:41
Bah, dat is gewoon een trap na.Doreia* schreef: ↑23-03-2023 11:32Hier nog altijd boos op het 'cadeau' dat ik kreeg met mijn einde dienstverband na 3 jaar en 3 contracten van collega's. Dingen die ik echt leuk vond, maar er werd mij ook met veel misbaar en waar 40 man om heen stond, mij een tegeltje gepresenteerd waarop stond: 'Zolang mijn baas net doet alsof ik veel verdien, doe ik net alsof ik veel werk.' Dat stak me echt tot op het bot, omdat ik heel veel onzichtbaar werk heb gedaan en veel potentiele problemen opgelost had daar. Maar ze vonden niet dat ik hard werkte dus.... Nú zou ik het tegeltje 'oeps' zijn vergeten, toen heb ik het meegenomen naar huis. Later heb ik het wel weggegooid, maar het heeft lang liggen etteren.
donderdag 23 maart 2023 om 11:58
donderdag 23 maart 2023 om 12:33
Mijn tante heeft het meegemaakt (en kan het op een haartje na, navertellen). Al op hele jonge leeftijd heeft ze op drie plekken een bypassoperatie ondergaan. Je blijft je hele leven hartpatiënt.suikerspinx schreef: ↑21-03-2023 15:00
Merk dat veel zorgverleners dit doen het gooien op psyche of stress als ze je eigenlijk niet meer kunnen helpen. Ik ben zo vaak op die manier afscheept dat ik altijd beetje intern boos wordt als ze het over die boeg gooien.
Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt bij zorgverleners?
Jaar in, jaar uit bleef ze moe, kwam ze aan, en iedere keer bij de controle werd er door de (mannelijke....) arts gezegd "je bent gewoon te dik, je bent depressief, je moet "gewoon" afvallen". Maar het lúkte niet om af te vallen, want ze kon amper meer lopen van de pijn en de uitputting. Huisarts riep steeds "tsja, je arts is de specialist, ga maar met de praktijkondersteuner praten". Nooit serieuze testen en onderzoeken gedaan bij tante. (scans ed nooit gedaan dus).
Na járen smeken om een second opinion, en een oom die de huisarts nog net niet aanvloog, eindelijk een verwijzing gekregen voor een gerenommeerde (vrouwelijke) internist. Conclusie? Het hart werkt nog maar voor 20%. Gelijk allemaal dotteren en wat ze allemaal doen. Allemaal in het gespecialiseerde A'dam. Ze was zó'n bijzondere testcase, dat er ook Japanners waren (?) om mee te kijken (of het te doen, dat weet ik even niet meer). Ze hebben haar aderen moeten schoonboren als het waren, zó dicht zaten ze. Twee harstilstanden op de tafel.
Ik ben heel blij dat ze nu uiteindelijk wél serieus is genomen. Dat ze er nog is. Maar #%@&^ wat ben ik hier nog boos om (het is ook nog niet zo heel lang geleden, half jaar of zo, dat dit allemaal speelde). Hoe kan je iemand met zó'n verleden, zó beledigen, en gewoon niet één keer een fatsoenlijk onderzoek geven?
donderdag 23 maart 2023 om 12:50
Ik ook.Sorcha_ schreef: ↑23-03-2023 11:58Ik ben nog steeds boos over mijn bevalling. Eigenlijk over de gehele begeleiding rondom mijn zwangerschap. Dat was allemaal zo ontzettend slecht dat ik het nog steeds niet aandurf om aan een tweede te beginnen. Nu na 5 jaar kan ik er eindelijk aan denken zonder dat mijn bloeddruk stijgt.
Ik werd al niet serieus genomen toen ik vruchtwater lekte (was afscheiding volgens hun, ook de vijf plaspotjes vol die ik in één nacht vulde). Gelukkig voor iets anders naar het zh en daar werd wél met een test gekeken en de volgende ochtend ingeleid (dat was al 48 uur later).
Toen ik ze belde om te zeggen dat ik werd ingeleid, was hun reactie "oh, bijzonder".
En na de bevalling waarbij ik ingeknipt was en gehecht (en flink ook) waarbij ik al snel voelde dat de wond open ging staan, en het ging trekken, ik víjf verschillende mensen heb horen zeggen dat "het er gewoon netjes uitzag hoor" (diezelfde mensen die zeiden dat ik écht geen vruchtwater verloor), maar toen ik éindelijk toch naar de ziekenhuisverloskundige mocht van haar eigen assistent (ze ziet nóóit mensen na een bevalling, dus waarom u wel?) was haar reactie "jeetje, waarom ben je niet eerder gekomen, ik kan het nu helaas niet meer herstellen". Dat hebben ze allemaal wel nog even gehoord, zeg maar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
