Entertainment
alle pijlers
Wat maakt enge films eng?
vrijdag 2 maart 2018 om 06:00
Ik heb de laatste tijd een paar thrillers en (min of meer) horrorfilms gezien.
Op de een of andere manier kan ik deze films niet series nemen waardoor ze slecht en lachwekkend worden. Zoals bijvoorbeeld IT. Ik vind dit bijna een lachfilm: ongeloofwaardig, ligt er te dik bovenop.
Nu is er 1 film, toevallig ook een verfilming van Stephen King, die ik al een keer of 4 heb gezien en die me iedere keer weer koude rillingen bezorgd: The Shining. Dit speelt zich af in een afgelegen hotel waar de hoofdpersoon langzaam doordraait en uitendelijk zijn vrouw en kinderen wil vermoorden. Op de een of andere manier vind ik deze film enorm creepy, bijna vanaf het allereerste begin. Het is de meest 'creepy' film die ik ken, maar ik begrijp eigenlijk niet goed waarom ik dat vind. Want eigenlijk gebeurt er niet veel, het verhaal gaat redelijk traag en er zitten weinig echte 'horror' scenes in. Er zit een scene in waarin het jonge zoontje 2 meisjes tegenkomt in het hotel en die scene vind ik enorm creepy, maar waarom? Waarom vind ik een tweeling in dezelfde jurk enger dan de clown uit IT? En waarom vind ik dat hele hotel eng, terwijl het verder een redelijk normaal hotel lijkt, behalve dat er een raar groot doolhof in de tuin staat. Een beetje filosofisch misschien, maar als ik niet goed kan slapen ga ik over dit soort dingen nadenken en eigenlijk kom ik er niet zo goed uit. Wat is het recept van een 'creepy' film?
Op de een of andere manier kan ik deze films niet series nemen waardoor ze slecht en lachwekkend worden. Zoals bijvoorbeeld IT. Ik vind dit bijna een lachfilm: ongeloofwaardig, ligt er te dik bovenop.
Nu is er 1 film, toevallig ook een verfilming van Stephen King, die ik al een keer of 4 heb gezien en die me iedere keer weer koude rillingen bezorgd: The Shining. Dit speelt zich af in een afgelegen hotel waar de hoofdpersoon langzaam doordraait en uitendelijk zijn vrouw en kinderen wil vermoorden. Op de een of andere manier vind ik deze film enorm creepy, bijna vanaf het allereerste begin. Het is de meest 'creepy' film die ik ken, maar ik begrijp eigenlijk niet goed waarom ik dat vind. Want eigenlijk gebeurt er niet veel, het verhaal gaat redelijk traag en er zitten weinig echte 'horror' scenes in. Er zit een scene in waarin het jonge zoontje 2 meisjes tegenkomt in het hotel en die scene vind ik enorm creepy, maar waarom? Waarom vind ik een tweeling in dezelfde jurk enger dan de clown uit IT? En waarom vind ik dat hele hotel eng, terwijl het verder een redelijk normaal hotel lijkt, behalve dat er een raar groot doolhof in de tuin staat. Een beetje filosofisch misschien, maar als ik niet goed kan slapen ga ik over dit soort dingen nadenken en eigenlijk kom ik er niet zo goed uit. Wat is het recept van een 'creepy' film?
vrijdag 2 maart 2018 om 10:35
vrijdag 2 maart 2018 om 11:34
Ja ik dus ook. Zoek ze ook steeds weer op.
Ik weet niet meer hoe de film heet, maar hij was een jaar of 2 terug in de bios. Mijn vriend dook van schrik onder het stoeltje voor hem
Laat op netflix ook een spannende gezien.
Over twee meiden die op reis gingen. Ze gingen in zo'n haaien kooi, maar dat ding liet los.
Iets met.. Feet under.
Erg spannend ook.
vrijdag 2 maart 2018 om 11:52
Klopt ja, jaren geleden eens in een of ander populair wetenschappelijk programma, lieten ze filmbeelden zien met verschillende achtergrondmuziek. Beelden werden van eng ineens zeer romantisch Een man die onder vioolmuziek door de gang sluipt is toch wat anders dan diezelfde man met aanzwellende pauken en bassen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 2 maart 2018 om 12:52
The Shining ga ik dan maar eens proberen.
De Aziaten kunnen wel wat van horror maken. Staan ze om bekend he.
Ooit als kind The Blob gezien. Groene smurrie die overal langsaf en tussendoor kon komen en een mens kon opslokken. Eng!!!!! Bleef me achtervolgen tot in mijn dromen. Inmiddels lig ik in een deuk als ik zoiets zie.
De Aziaten kunnen wel wat van horror maken. Staan ze om bekend he.
Ooit als kind The Blob gezien. Groene smurrie die overal langsaf en tussendoor kon komen en een mens kon opslokken. Eng!!!!! Bleef me achtervolgen tot in mijn dromen. Inmiddels lig ik in een deuk als ik zoiets zie.
vrijdag 2 maart 2018 om 12:56
Welke docu is dit?retrostar schreef: ↑02-03-2018 08:00Gisteren zag ik een gedramatiseerde docu over een jonge vrouw die al lange tijd met een oosteuropese man samenleefde. Het begon met liefde, maar ontaardde in mishandeling; zij werd voortdurend door hem mishandeld. Hij wou niet weg en toen ronselde ze drie oosteuropese mannen bij elkaar die hem "een lesje zouden leren", ze kwamen naar de flat en sloegen de man totaal in elkaar, urenlang, en zij moest toekijken hoe zij het leven uit hem sloegen.
Waar zij bedoeld had dat ze hem misschien een blauw oog en zere ribben zouden slaan, vermoordden ze hem op een uiterst wrede manier voor hun eigen lol. Deze jonge vrouw beging de vergissing om op gajes te vertrouwen.
Uiteraard is iedereen opgepakt en gestraft. Ik heb de film overigens niet helemaal gezien omdat ik druk bezig was.
Wat mij opvalt is dat mannen, anders dan vrouwen, dit heel makkelijk kunnen aanzien. Geweld ervaren mannen als veel minder schokkend dan vrouwen. Het zal de testosteron zijn.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 2 maart 2018 om 12:58
The Shining is gewoon briljant natuurlijk.
Wat maakt een film eng? Nou vind ik films nooit 'eng', maar ik kan wel af en toe schrikken of even moeten wegkijken. Maar eng is het niet, het is een film.
Ik denk de manier waarop een film gemaakt is, de muziek en de sfeer.
Wat maakt een film eng? Nou vind ik films nooit 'eng', maar ik kan wel af en toe schrikken of even moeten wegkijken. Maar eng is het niet, het is een film.
Ik denk de manier waarop een film gemaakt is, de muziek en de sfeer.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 2 maart 2018 om 13:10
Eng? Pfff totaal nietgizzmo-returns schreef: ↑02-03-2018 08:47Dat is een Spaanse film op Netflix ,Veronica heet de film. Stukje gezien, heel eng
Vooral dat beklemmende.
dinsdag 6 maart 2018 om 23:43
Nou vind ik elke horror zo’n beetje angstaanjagend. Het onverwachte wat ik verwacht vind ik denk ik het engste. Dat het zo onder je huid kruipt en je het uiteindelijk helemaal voelt.
Ik zit binnen een half uur met mijn ogen dicht of achter de bank (letterlijk). Echt heel erg
Gruwelijke films zoals Saw wil ik niet eens zien.
Ik zit binnen een half uur met mijn ogen dicht of achter de bank (letterlijk). Echt heel erg
Gruwelijke films zoals Saw wil ik niet eens zien.
woensdag 7 maart 2018 om 11:50
Kent iemand The Following? Een serie over de moordende groupies van een charismatische massamoordenaar. Heel eng, omdat bijv. je aardige buurvrouw een "follower" blijkt te zijn.
Veel enger dan horrorfilms over fantasiewezens, vampiers of zombies. Die kunnen me helemaal niet boeien.
Heb laatst de DVD-box van The Following gekocht. Deel 1 en 2 zijn op tv geweest. Deel 3 niet. We zijn halverwege het herkijken van deel 2.
Veel enger dan horrorfilms over fantasiewezens, vampiers of zombies. Die kunnen me helemaal niet boeien.
Heb laatst de DVD-box van The Following gekocht. Deel 1 en 2 zijn op tv geweest. Deel 3 niet. We zijn halverwege het herkijken van deel 2.
woensdag 7 maart 2018 om 12:00
Wat betreft je vraag over The Shining, daar kan ik wel een antwoord op geven. Het zit hem in het camerastandpunt. Regisseur Kubrick maakte in die film veelvuldig gebruik van eenpuntsperspectief, waarbij je zeg maar alles recht van voren filmt en het perspectief naar één punt wegloopt. In filmtechniek is dat eigenlijk een no go want het is voor de kijker heel ongemakkelijk. Maar hij deed dat dus juist wel en creëerde zo een hele ongemakkelijke sfeer. Let er maar eens op als je de film weer kijkt, het zit er helemaal vol mee.
woensdag 7 maart 2018 om 12:52
woensdag 7 maart 2018 om 13:12
Seizoen 1 vond ik ook veel beter dan seizoen 2, maar toch heel spannend. Ik ben heel benieuwd naar serie 3Moiren’ schreef: ↑07-03-2018 12:52Dat soort truukjes zijn zo gaaf.
Ik ben er ook heel gevoelig voor
The following vond ik het eerste seizoen echt fantastisch. Afgewisseld tussen het puntje van de stoel, er achter en met ogen dicht. Seizoen 2 haakte ik af, vond het niet boeiend meer. Teveel van hetzelfde.
zaterdag 24 maart 2018 om 21:56
Volledig mee eens!
Nooit kijk ik nog naar Paranormal Activity...
zaterdag 24 maart 2018 om 23:11
Dit vind ik echt een griezelfilm, door het psychologische zieke gedrag van die vrouw. Je denkt, en de hoofdpersoon ook: ik word geholpen, fijn.Tickel schreef: ↑02-03-2018 06:24Dit maakt het voor mij "eng". Ik kan dan bijna de pijn voelen.
Misery, het moment waarop de enkels gebroken worden.
http://www.imdb.com/title/tt0100157/?ref_=ttpl_pl_tt
Overigens hakte ze zijn voet eraf, niks breken....
En dat de politie dan komt en hij niks kan doen/zeggen... dan zit ik bijna te roepen neeeee laat die man niet alleen!
Ook dat ze nog erger doordraait als hij Misery laat sterven whahaha zit me rot te lachen maar dat vond ik echt een hele creepy film.
Met van die kleine dingen die de mensen op gaan vallen... dat ze wel erg veel schrijfpapier koopt enzo... en de wending dat zijn auto gevonden wordt, de politie weer komt kijken en je denkt ja, nou is hij gered en dan schiet ze hem ook neer.
En ondertussen de lieve verpleegster uithangen waarvan je nooit weet of je het juiste zegt óf haar juist woedend maakt.
Geweldig!
Met zombies heb ik niks, en The Shining is inderdaad briljant gefilmd. Dat moment dat ze leest dat hij honderden pagina's hetzelfde heeft zitten typen ipv een boek geschreven... love it!
zondag 25 maart 2018 om 18:29
Er zijn verschillende soorten eng (en ik ben voor allemaal bang, dus geen horror voor mij) .
Door geluid, muziek, kleur, en camerastandpunt kun je een heel enge, dreigende sfeer creëren. Als de camera als het ware meekijkt met het personage en er overal gevaar dreigt, dan wil ik alles in de gaten kunnen houden maar dan kan natuurlijk niet. Dan weet je dat er een schrikeffect komt, maar niet precies wanneer.
Monsters vind ik ook eng. Niet allemaal, maar wezens die menselijk lijken maar met te grote monden, scherpe tanden, zwarte ogen... Brrr.
Expliciet geweld, verwonding en verminking vind ik vooral gruwelijk om te zien. The Walking Dead klinkt als een goed verhaal maar al die vergane lijken en slachtpartijen kan ik niet aan. Dat zie je ook steeds meer in series die officieel and geen horror zijn, dus ondanks dat ik het na een Blair Witch-trauma op de middelbare school bij thrillers of myseries, krijg ik toch een hoop mee. Het lichaam in The Bridge bijvoorbeeld.
Verhalen gebaseerd op wat mensen elkaar echt aandoen zijn weer op een andere manier eng. 'Ik blijf voortaan wel binnen'-eng.
Door geluid, muziek, kleur, en camerastandpunt kun je een heel enge, dreigende sfeer creëren. Als de camera als het ware meekijkt met het personage en er overal gevaar dreigt, dan wil ik alles in de gaten kunnen houden maar dan kan natuurlijk niet. Dan weet je dat er een schrikeffect komt, maar niet precies wanneer.
Monsters vind ik ook eng. Niet allemaal, maar wezens die menselijk lijken maar met te grote monden, scherpe tanden, zwarte ogen... Brrr.
Expliciet geweld, verwonding en verminking vind ik vooral gruwelijk om te zien. The Walking Dead klinkt als een goed verhaal maar al die vergane lijken en slachtpartijen kan ik niet aan. Dat zie je ook steeds meer in series die officieel and geen horror zijn, dus ondanks dat ik het na een Blair Witch-trauma op de middelbare school bij thrillers of myseries, krijg ik toch een hoop mee. Het lichaam in The Bridge bijvoorbeeld.
Verhalen gebaseerd op wat mensen elkaar echt aandoen zijn weer op een andere manier eng. 'Ik blijf voortaan wel binnen'-eng.
What a nuanced anxiety
zondag 25 maart 2018 om 18:42
The Shining vond ik minder eng dan verwacht maar wel briljant, genieten.
No country for old men vond ik ook niet eng, op 1 schrikscène na dan. Erg goede film trouwens.
Muziek maakt het voor mij enger en schrikeffecten waarbij de muziek ook ineens hard is.
The Ring keek ik stiekem mee in het vliegtuig en zelfs zonder muziek vond ik het eng.
De meest enge films heb ik als kind/puber gezien en daarom in mijn herinnering eng, zoals de Lift. Was 8 jaar toen ik deze zag en nog steeds denk ik eraan als ik in een lift sta. Droom relatief vaak over liften die een eigen leven leiden.
De totaal onrealistische films Nightmare on Elmstreet zag ik toen ik 12 was. Wat vond ik Freddy Kruger eng zeg met die messen aan zijn handen. Ook veel schrikeffecten.
No country for old men vond ik ook niet eng, op 1 schrikscène na dan. Erg goede film trouwens.
Muziek maakt het voor mij enger en schrikeffecten waarbij de muziek ook ineens hard is.
The Ring keek ik stiekem mee in het vliegtuig en zelfs zonder muziek vond ik het eng.
De meest enge films heb ik als kind/puber gezien en daarom in mijn herinnering eng, zoals de Lift. Was 8 jaar toen ik deze zag en nog steeds denk ik eraan als ik in een lift sta. Droom relatief vaak over liften die een eigen leven leiden.
De totaal onrealistische films Nightmare on Elmstreet zag ik toen ik 12 was. Wat vond ik Freddy Kruger eng zeg met die messen aan zijn handen. Ook veel schrikeffecten.
zondag 25 maart 2018 om 19:06
Films van de Koreaanse regisseur Park Chan- wook zijn tamelijk gruwelijk en wreed, zoals in Old Boy. Tong die wordt afgehakt. Alles 'lekker' expliciet. Benauwende beelden en expliciete wreedheden vind ik wel eng. Zijn laatste films vind ik niet eng (ook niet de bedoeling) maar wel erg gaaf qua camera werk, zoals the Handmaiden.
Geen horror maar wel indrukwekkend eng, is een scène waar ik niet naar kan kijken, namelijk die in American History X waarbij een neo nazi een donkere man met zijn hoofd tegen de stoeptegel zet en vermoord. Ik heb het niet gezien maar hoorde 'krak', zo intens gemeen en naar.
Ook een ellenlange scène waarbij de ten onrechte veroordeelde gevangene wordt geëlektrocuteerd maar het niet lukt, vond ik gruwelijk naar. Dat was The Green Mile.
Geen horror maar wel indrukwekkend eng, is een scène waar ik niet naar kan kijken, namelijk die in American History X waarbij een neo nazi een donkere man met zijn hoofd tegen de stoeptegel zet en vermoord. Ik heb het niet gezien maar hoorde 'krak', zo intens gemeen en naar.
Ook een ellenlange scène waarbij de ten onrechte veroordeelde gevangene wordt geëlektrocuteerd maar het niet lukt, vond ik gruwelijk naar. Dat was The Green Mile.
