Entertainment
alle pijlers
Yolanda uit Epe (Eper incestaffaire)
vrijdag 5 juni 2009 om 16:30
Ik zat wat te rommelen op zolder en toen vond ik het boek "De Eper incestaffaire". Ik heb dat jaren geleden eens gelezen. Naar aanleiding van de vondst besloot ik het nog eens te gaan lezen en ik vroeg me af wat hier eigenlijk van waar is.
Ik heb eens Gegooled en echt veel wijzer word ik niet, het zou bedrog geweest zijn. Weet iemand hoe dat toen eigenlijk is afgelopen? Het is al zo lang geleden, ik heb er geen idee meer van.
Is zij toen als leugenaar ontmaskerd of bleek het allemaal gebeurd te zijn? Het is zo moeilijk te geloven als je dit boek (weer) leest.
P.S.: weet niet waar dit thuis hoor, sorry als het in de verkeerde pijler staat
Ik heb eens Gegooled en echt veel wijzer word ik niet, het zou bedrog geweest zijn. Weet iemand hoe dat toen eigenlijk is afgelopen? Het is al zo lang geleden, ik heb er geen idee meer van.
Is zij toen als leugenaar ontmaskerd of bleek het allemaal gebeurd te zijn? Het is zo moeilijk te geloven als je dit boek (weer) leest.
P.S.: weet niet waar dit thuis hoor, sorry als het in de verkeerde pijler staat
vrijdag 5 juni 2009 om 17:02
vrijdag 5 juni 2009 om 17:08
De lessen van Epe
De Eper incestzaak deed in 1994 veel stof opwaaien. Professor Wagenaar, specialist op waarnemings- en geheugenproblemen, blikt terug op zijn betrokkenheid bij een van de rechtszaken die volgde: 'Alles wat controleerbaar was in de verhalen, bleek niet te kloppen.'
In de drie Eper rechtszaken die volgden op het relaas van Yolanda, ging het om zeer ernstige beschuldigingen: seksueel misbruik van de aangeefster Yolanda en haar kinderen, zware mishandeling, onvrijwillige abortus, moord op zeer jonge baby's, alles veelvuldig gepleegd en meestal in een soort rituele setting. De bewijzen waren afkomstig uit de verklaringen van Yolanda zelf, en van enkele zogenaamde bekentenissen die niet veel meer voorstelden dan de gefabriceerde bekentenissen in de Puttense moordzaak. Dat alles is uitvoerig in de media besproken.
Minder bekend is dat er in de ernstigste zaak, de beschuldigingen van moord op Yolanda's baby's, vrijspraak volgde. Uit medische gegevens bleek dat Yolanda in de betreffende periodes onmogelijk zwanger kon zijn geweest. Zij had de kinderen dus niet gebaard, en deze waren dus ook niet vermoord. De gruwelijke verhalen over de satanische rituelen waarbij haar kinderen in stukjes werden gesneden en opgegeten door ouders, echtgenoot, en wie er ook maar trek in had, waren ziekelijke fantasieën. En dat roept meteen de vraag op hoe de rechters dan op grond van andere verhalen van Yolanda toch veroordelingen konden uitspreken. Dat zal wel een raadsel blijven, want alles, maar dan ook alles wat controleerbaar was in die verhalen bleek niet te kloppen. Steeds werden de verhalen aangepast, en uitgebreid. Yolanda fabriceerde zelfs vervalste dagboeken om haar verhalen te onderbouwen, die dan op suggestie van de politie nog eens werden veranderd om het nog mooier te maken. Nieuwsfeiten uit de krant drongen in Yolanda's fantasieën door, zonder dat de politie, de officier van justitie of de rechters argwanend werden. Zij hadden kennelijk geen idee hoever een ziekelijke fantasie kan gaan.
Ziekelijk fantaseren is een psychologische aandoening waarmee wij weinig in contact komen. Onze samenleving berust op vertrouwen in de onderlinge communicatie, en meestal wordt dat vertrouwen niet beschaamd. Hoe extremer de fantasie, hoe minder wij veronderstellen dat het om verzinsels gaat., zuiver en alleen omdat wij niet denken dat je zoiets kan verzinnen. Het verwarrende bij ziekelijk fantaseren is ook dat het niet gepaard gaat met een aantasting van de intelligentie: Yolanda kwam juist steeds als wonderbaarlijk evenwichtig en verstandig over. De rechters hadden natuurlijk Yolanda als getuige moeten diskwalificeren, nadat eenmaal was gebleken hoe weinig van haar verhalen klopte. Maar de ernst van de beschuldigingen, het indrukwekkende optreden van Yolanda, en de druk van de media, maakten dat bijna ondenkbaar. En dus werd een aantal eenvoudige verdachten veroordeeld voor misdrijven die zij eenvoudigweg niet begaan kónden hebben. Een herziening, zoals bij de Puttense moordzaak, is er nooit geweest. Wel heeft een internationaal team van strafrechtgeleerden zich over de Eper zaken gebogen; de conclusie was dat er van de rechtspraak weinig had gedeugd.
Justitie heeft er wel van geleerd. De advocaat-generaal die verantwoordelijk was voor de vervolging van Yolanda, heeft een commissie voorgezeten die onderzoek deed naar gevallen van ritueel seksueel misbruik in Nederland. De conclusie was dat geen enkele zaak bevestigd kon worden; het ging steeds om een ziekelijke fantasie. Daarna heeft het Openbaar Ministerie zich over twee andere problemen gebogen: herinneringen van vóór het derde levensjaar (soms zelfs van voor de geboorte of uit een vorig leven) en zogenaamde hervonden herinneringen. Dat zijn herinneringen aan seksueel misbruik die vele jaren na het misdrijf ineens opkomen. Of misschien niet helemaal ineens: vaak speelt een vorm van suggestieve psychotherapie daarbij een belangrijke rol. De vraag is of je hervonden herinneringen en herinneringen van voor het derde levensjaar wel als wettig bewijs kan gebruiken. Het antwoord is niet helemaal negatief. Maar de procureur-generaal in Den Haag heeft een richtlijn laten uitgaan dat zaken over ritueel misbruik, over herinneringen voor het derde levensjaar, en over hervonden herinneringen, door een speciale expertisegroep bekeken moet worden. De expertisegroep functioneert nu twee jaar. Uit de jaarverslagen blijkt dat er tientallen zaken zijn bekeken, waaronder Epe-achtige zaken. In veel gevallen liet de nuchter analyse zien dat de zaken niet geschikt waren voor strafrechtelijke vervolging.
Wij zijn dus na Epe een aardig eind gevorderd. Maar af en toe tuint er toch iemand in, dat is niet te voorkomen. Een politiecorps, officier, rechtbank, ja zelfs een gerechtshof. Ook de media hebben er een handje van om met een zaak op de loop te gaan. Ik herinner aan de zaak waarvoor de NCRV een schadevergoeding moest betalen. In die uitzending draaide het ook om hervonden herinneringen. Het aantal onverantwoorde rechtszaken is echter door de inschakeling van de expertisegroep gedaald. Die extra bescherming is uniek in de wereld.
Bron: VARATVMAGAZINE 34 2002 61
W.A. Wagenaar
De Eper incestzaak deed in 1994 veel stof opwaaien. Professor Wagenaar, specialist op waarnemings- en geheugenproblemen, blikt terug op zijn betrokkenheid bij een van de rechtszaken die volgde: 'Alles wat controleerbaar was in de verhalen, bleek niet te kloppen.'
In de drie Eper rechtszaken die volgden op het relaas van Yolanda, ging het om zeer ernstige beschuldigingen: seksueel misbruik van de aangeefster Yolanda en haar kinderen, zware mishandeling, onvrijwillige abortus, moord op zeer jonge baby's, alles veelvuldig gepleegd en meestal in een soort rituele setting. De bewijzen waren afkomstig uit de verklaringen van Yolanda zelf, en van enkele zogenaamde bekentenissen die niet veel meer voorstelden dan de gefabriceerde bekentenissen in de Puttense moordzaak. Dat alles is uitvoerig in de media besproken.
Minder bekend is dat er in de ernstigste zaak, de beschuldigingen van moord op Yolanda's baby's, vrijspraak volgde. Uit medische gegevens bleek dat Yolanda in de betreffende periodes onmogelijk zwanger kon zijn geweest. Zij had de kinderen dus niet gebaard, en deze waren dus ook niet vermoord. De gruwelijke verhalen over de satanische rituelen waarbij haar kinderen in stukjes werden gesneden en opgegeten door ouders, echtgenoot, en wie er ook maar trek in had, waren ziekelijke fantasieën. En dat roept meteen de vraag op hoe de rechters dan op grond van andere verhalen van Yolanda toch veroordelingen konden uitspreken. Dat zal wel een raadsel blijven, want alles, maar dan ook alles wat controleerbaar was in die verhalen bleek niet te kloppen. Steeds werden de verhalen aangepast, en uitgebreid. Yolanda fabriceerde zelfs vervalste dagboeken om haar verhalen te onderbouwen, die dan op suggestie van de politie nog eens werden veranderd om het nog mooier te maken. Nieuwsfeiten uit de krant drongen in Yolanda's fantasieën door, zonder dat de politie, de officier van justitie of de rechters argwanend werden. Zij hadden kennelijk geen idee hoever een ziekelijke fantasie kan gaan.
Ziekelijk fantaseren is een psychologische aandoening waarmee wij weinig in contact komen. Onze samenleving berust op vertrouwen in de onderlinge communicatie, en meestal wordt dat vertrouwen niet beschaamd. Hoe extremer de fantasie, hoe minder wij veronderstellen dat het om verzinsels gaat., zuiver en alleen omdat wij niet denken dat je zoiets kan verzinnen. Het verwarrende bij ziekelijk fantaseren is ook dat het niet gepaard gaat met een aantasting van de intelligentie: Yolanda kwam juist steeds als wonderbaarlijk evenwichtig en verstandig over. De rechters hadden natuurlijk Yolanda als getuige moeten diskwalificeren, nadat eenmaal was gebleken hoe weinig van haar verhalen klopte. Maar de ernst van de beschuldigingen, het indrukwekkende optreden van Yolanda, en de druk van de media, maakten dat bijna ondenkbaar. En dus werd een aantal eenvoudige verdachten veroordeeld voor misdrijven die zij eenvoudigweg niet begaan kónden hebben. Een herziening, zoals bij de Puttense moordzaak, is er nooit geweest. Wel heeft een internationaal team van strafrechtgeleerden zich over de Eper zaken gebogen; de conclusie was dat er van de rechtspraak weinig had gedeugd.
Justitie heeft er wel van geleerd. De advocaat-generaal die verantwoordelijk was voor de vervolging van Yolanda, heeft een commissie voorgezeten die onderzoek deed naar gevallen van ritueel seksueel misbruik in Nederland. De conclusie was dat geen enkele zaak bevestigd kon worden; het ging steeds om een ziekelijke fantasie. Daarna heeft het Openbaar Ministerie zich over twee andere problemen gebogen: herinneringen van vóór het derde levensjaar (soms zelfs van voor de geboorte of uit een vorig leven) en zogenaamde hervonden herinneringen. Dat zijn herinneringen aan seksueel misbruik die vele jaren na het misdrijf ineens opkomen. Of misschien niet helemaal ineens: vaak speelt een vorm van suggestieve psychotherapie daarbij een belangrijke rol. De vraag is of je hervonden herinneringen en herinneringen van voor het derde levensjaar wel als wettig bewijs kan gebruiken. Het antwoord is niet helemaal negatief. Maar de procureur-generaal in Den Haag heeft een richtlijn laten uitgaan dat zaken over ritueel misbruik, over herinneringen voor het derde levensjaar, en over hervonden herinneringen, door een speciale expertisegroep bekeken moet worden. De expertisegroep functioneert nu twee jaar. Uit de jaarverslagen blijkt dat er tientallen zaken zijn bekeken, waaronder Epe-achtige zaken. In veel gevallen liet de nuchter analyse zien dat de zaken niet geschikt waren voor strafrechtelijke vervolging.
Wij zijn dus na Epe een aardig eind gevorderd. Maar af en toe tuint er toch iemand in, dat is niet te voorkomen. Een politiecorps, officier, rechtbank, ja zelfs een gerechtshof. Ook de media hebben er een handje van om met een zaak op de loop te gaan. Ik herinner aan de zaak waarvoor de NCRV een schadevergoeding moest betalen. In die uitzending draaide het ook om hervonden herinneringen. Het aantal onverantwoorde rechtszaken is echter door de inschakeling van de expertisegroep gedaald. Die extra bescherming is uniek in de wereld.
Bron: VARATVMAGAZINE 34 2002 61
W.A. Wagenaar
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
vrijdag 5 juni 2009 om 18:24
Ik heb een tijd geleden (alweer een paar jaar, geloof ik) nog een interview met Yolanda gezien. Ondanks dat er voor haar verhaal geen enkel bewijs is gevonden, bleef zij toch bij haar 'waarheid', kan ik me nog herinneren.
Geloof dat ze nu ergens in Drenthe woont.
Wat een drama was dat destijds zeg, pfffff............
Geloof dat ze nu ergens in Drenthe woont.
Wat een drama was dat destijds zeg, pfffff............
vrijdag 5 juni 2009 om 19:17
Het hele geval speelde in een tijd dat er overal ter wereld misbruik van kinderen werd gemeld, vaak ging het om satanische riten, of kinderdag verblijven werden verdacht gevonden. Ik heb met 1 kinderdagverblijf meegemaakt dat de kinderen vertelden dat ze in een kelder waren geweest (wezen het huis ook aan....er was daar geen kelder) ze beweerden met vorken en messen seksueel misbruikte te zijn, d.w.z. niet onder bedreiging van een mes, nee een mes was in hun anus geduwd of zo.
Geen van de ouders had ooit hun kindje verwond gezien, ik bedoel maar, als iemand toch een vork of een mes in je anus stopt dan bloedt dat toch.
Het was allemaal verzonnen, zelfde met Yolande, schandelijk dat er nog mensen voor naar de gevangenis moesten ook!
Geen van de ouders had ooit hun kindje verwond gezien, ik bedoel maar, als iemand toch een vork of een mes in je anus stopt dan bloedt dat toch.
Het was allemaal verzonnen, zelfde met Yolande, schandelijk dat er nog mensen voor naar de gevangenis moesten ook!
vrijdag 5 juni 2009 om 19:48
Zoals ik het in het boek lees komt het soms op mij ongeloofwaardig over.
Stukjes huid uit een baby knippen e.d. En thuis weg zijn en dan toch altijd maar weer in situaties terecht komen waarin je verkracht wordt ... tja, ben je daar dan vatbaar voor ofzo?
Ik weet niet of het waar is, ik denk dat we íets gebeurd is in dat huishouden. Jammer dat je er verder niets over terug kunt vinden.
Stukjes huid uit een baby knippen e.d. En thuis weg zijn en dan toch altijd maar weer in situaties terecht komen waarin je verkracht wordt ... tja, ben je daar dan vatbaar voor ofzo?
Ik weet niet of het waar is, ik denk dat we íets gebeurd is in dat huishouden. Jammer dat je er verder niets over terug kunt vinden.
vrijdag 5 juni 2009 om 23:33
quote:anastecia schreef op 05 juni 2009 @ 19:26:
Ik zeg maar zo "Waar rook is ,is vuur"
Ja maar dát is juist zo erg.
In dit geval is er misschien wel vanalles gebeurd, geen idee heb me er nooit in verdiept.
Maar er zijn zeker zaken bekend waarin dochterlief het op haar heupen krijgt en verhalen verzint (uhh politieman in Urk of zo? Daar ergens was toch zoiets voorgevallen?).
Het erge is dan dat wanneer zo'n dochter uiteindelijk aangeeft dat het een verzonnen verhaal is omdat ze bij wijze van spreke niet tot 01.00uur naar de disco mocht.. heel veel mensen toch altijd blijven denken "waar rook is is vuur".
Lekker voor zo'n vader, daar kom je dus nooit meer vanaf.
Heel veel gevallen zijn dramatisch en zeer triest voor het slachtoffer maar een enkele keer is het de eerder vermoedelijke dader het slachtoffer blijkt en ook dat is verschrikkelijk.
Hoe het heeft gezeten in Epe nogmaals geen flauw idee maar extreem waren de verhalen wel zeg.
Ik zeg maar zo "Waar rook is ,is vuur"
Ja maar dát is juist zo erg.
In dit geval is er misschien wel vanalles gebeurd, geen idee heb me er nooit in verdiept.
Maar er zijn zeker zaken bekend waarin dochterlief het op haar heupen krijgt en verhalen verzint (uhh politieman in Urk of zo? Daar ergens was toch zoiets voorgevallen?).
Het erge is dan dat wanneer zo'n dochter uiteindelijk aangeeft dat het een verzonnen verhaal is omdat ze bij wijze van spreke niet tot 01.00uur naar de disco mocht.. heel veel mensen toch altijd blijven denken "waar rook is is vuur".
Lekker voor zo'n vader, daar kom je dus nooit meer vanaf.
Heel veel gevallen zijn dramatisch en zeer triest voor het slachtoffer maar een enkele keer is het de eerder vermoedelijke dader het slachtoffer blijkt en ook dat is verschrikkelijk.
Hoe het heeft gezeten in Epe nogmaals geen flauw idee maar extreem waren de verhalen wel zeg.
zaterdag 6 juni 2009 om 00:21
quote:Webchick schreef op 06 juni 2009 @ 00:01:
Twompie: jij bedoelt zeker de zaak van René Lancee?Ja die precies ja: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ren%C3%A9_Lancee
Claire, ja kan idd wel degelijk een achtergrond hebben. Of niet...
Dat weet je dus niet.
Moet zeggen dat ik ook wel een heeel naar gevoel kreeg bij deze verhalen hoor maar feit blijft dat het nog steeds kan gaan om een zwaar verstoorde vrouw die alles heeft verzonnen en waarvan de ouders écht helemaal van niets weten.
Zo'n geval als in het wiki linkje pfff wat een drama.
Erg moeilijk, het laatste wat moet gebeuren is dat mensen hun verhaal niet meer durven te doen omdat ze bang zijn dat ze niet worden geloofd. Ook het laatste wat moet gebeuren is dat rancuneuze pubers het als machtsmiddel tegen hun ouders/vriendje/leraar gebruiken.
Tja krijg dat maar eens helder. Het is zo'n enorm gevoelig onderwerp.
Twompie: jij bedoelt zeker de zaak van René Lancee?Ja die precies ja: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ren%C3%A9_Lancee
Claire, ja kan idd wel degelijk een achtergrond hebben. Of niet...
Dat weet je dus niet.
Moet zeggen dat ik ook wel een heeel naar gevoel kreeg bij deze verhalen hoor maar feit blijft dat het nog steeds kan gaan om een zwaar verstoorde vrouw die alles heeft verzonnen en waarvan de ouders écht helemaal van niets weten.
Zo'n geval als in het wiki linkje pfff wat een drama.
Erg moeilijk, het laatste wat moet gebeuren is dat mensen hun verhaal niet meer durven te doen omdat ze bang zijn dat ze niet worden geloofd. Ook het laatste wat moet gebeuren is dat rancuneuze pubers het als machtsmiddel tegen hun ouders/vriendje/leraar gebruiken.
Tja krijg dat maar eens helder. Het is zo'n enorm gevoelig onderwerp.
