helaas mislukt!

Net student en dus ook net op kamers. Zondagmorgen heb ik zin in een zachtgekookt eitje bij mijn ontbijt en ik bedenk dat ik dan wel meteen een ei hard kan koken voor bij de spinazie van die avond. Dus ik kook mijn eitje zacht en laat de pan met het andere ei op het gas staan, netjes kookwekker gezet en lekker gaan ontbijten. Hele ei vergeten. Ik heb wel ergens een piep gehoord, maar helemaal niet gecombineerd met ei. Na een uur schrik ik op uit mijn boeken, shit dat ei en ren de keuken in, precies op tijd om het volkomen drooggekookte ei te zien ontploffen. Die pan heb ik nog weer schoon gekregen door hem zachtjes te koken met waspoeder erin.



Verder heb ik eens geprobeerd meringues te maken, van stijfgeslagen eiwit en suiker, maar die werden niet goed hard en bleven zacht en waren ook niet lekker. Ik heb het meerdere keren geprobeerd en het is nooit gelukt.



Verder lukt het meestal prima, zeker van recept en ook wel in crea-buien. En ik vind koken ook heel leuk!

Mijn zusje heeft in een ver verleden eens clafoutis klaar willen maken. Sindsdien noemen we het klamme voeten. Zegt dat genoeg?

Bij mij gaat het doorgaans altijd goed...



behalve... appeltaart maken voor mijn verjaardag afgelopen jaar.

Bij mijn moeder lukt appeltaart áltijd... bij mij niet

Mijn appeltaart zag er van buiten heel mooi uit. Maar het binnenste deel -en vooral de bodem- werd maar niet gaar. Die taart nog een paar keer in de oven gehad, allerlei capriolen uitgehaald maar het lukte gewoon niet.

Uiteindelijk is 'ie in de prullenbak beland.

Gelukkig was de monchou-taart wél gelukt. Ik heb er nog een paar appelflappen bijgemaakt.



Ook een paar jaar geleden eens een cheesecake proberen te maken volgens een recept dat in de Allerhande stond.

Slagroom moest 'loddig' geklopt worden en het eiwit stijf.

Na heel lang geklopt te hebben had ik er genoeg van en ben ik verder gegaan met het recept.

Cheesecake was uiteraard mislukt... Alhoewel hij wel lekker rook!

Maar daar waag ik me daar ook maar niet meer aan.



Een poosje geleden ging ik koken met restjes die ik nog in huis had. Met behulp van de overige NIET-leden.

Yoghurt, doperwten, kip en tandoori poeder.

De boel is gaan schiften en het was ontzettend ranzig Ik heb magere yoghurt gebruikt maar ik had beter kwark ofzo kunnen gebruiken volgens mij. Dit is dus ook in de prullenbak beland. Uiteindelijk kip gekruid met surinaamse kerrie, gebakken en opgegeten met een naanbrood. Was gelukkig héél lekker



En misbaksels van anderen...

Ik had ooit een huisgenoot die NIET kon koken. We aten altijd samen en kookten om de beurt.

We hadden een gasoven en hij vond het onnodig om de oven voor te verwarmen als hij een afbakstokbrood ging maken. Nou... dat is dus WEL nodig! Resultaat: stokbrood nog wit en NIET lekker.



Chicken tonight... Hij bakt de kipblokken (inderdaad, grote hompen ). En hij roerbakt ze niet... nee, de ene kant enorm aangebrand en de andere kant van de kipblokken nog wit. Rijst koken.

Een pot Chicken Tonight bij in de wok, even goed opwarmen en klaar is kees!!

BAH! Groente vond hij niet nodig want dat zat toch door de Chicken Tonight?



Of zo'n zakje:



Dat vond hij ook kookbeurtwaardig



Oh wat ben ik blij dat ik nu geen huisgenoten meer heb

quote:Vl43inder schreef op 14 november 2007 @ 09:18:

Eén keer hadden we een zakje met poeder waar alleen in het Thais opstond wat het was, wij wisten het niet meer, dus hebben we er soep van gemaakt, maar ik denk achteraf dat het marinademix ofzo was.

Geweldig!

Oliebollen bakken, maar vergeten het beslag te laten rijzen.

Knoertharde stuiterballen.

Per ongeluk kaneel i.p.v. nootmuskaat in het eten strooien.

gaf een wat aparte smaak.



Hetzelfde gedaan met cayennepeper i.p.v. paprikapoeder.



Misschien moet ik wat minder af gaan op de kleur van het busje en gewoon lezen wat er op staat.

Ik heb afgelopen zomer pindasoep geprobeerd te maken aan de hand van een kookboek. Ik verheugde me er al de hele dag op en had me netjes aan het recept gehouden... niet te vreten! Het smaakte eigenlijk nog het meest naar opgewarmde, verdunde pindakaas met stukken aardappel (gatver). Ik heb er nog van alles op losgelaten aan kruiden en knoflook en sambal en extra lente-ui en er uiteindelijk in arren moede de staafmixer ingezet, maar helaas... het is in het toilet geëindigd

Ik heb wel eens crea buien. De laatste tijd resulteert dat eigenlijk bijna altijd in lekkere dingen, maar dat is wel eens anders geweest. Ik had op den duur bedacht dat ik me ging toeleggen op de nobele kunst van de ovenschotels. Ik werd langzaamaan experimenteler. Het experiment stopte toen ik had bedacht dat het misschien wel lekker was om aardappeltjes met groenten en tomatensaus in de oven te stoppen, met een lekker knapperig laagje kaas eroverheen. De kaas was lekker. De rest was niet te vreten. De aardappeltjes waren spierwit en half verzopen van het vocht van de tomatensaus. Ik had veel te weinig kruiden gebruikt, dus de groente smaakte helemaal nergens naar. Ik heb het kaas ervanaf gegeten en heb daarna een stokbroodje naar binnen gewerkt. Dat was het einde van mijn ovenschoteltijdperk.

Vorig jaar staan zwoegen op een mega pan erwtensoep.

12 liter wel te verstaan, en ben er een ruime ochtend mee bezig geweest. Groente snijden, veel worsten van de hema aangschaft, en het ging gesmeerd.

Mijn plan was om porties in te gaan vriezen.

Toen de erwtensoep klaar was, en ook nog eens heerlijk smaakte de boel opgeruimd en de pan laten afkoelen.

Wist ik veel dat dat roerend moest... Doordat het zo veel was 'verstikte' de erwtensoep als het ware, ging gisten en werd zuur...

Kon ik 12 liter incl. worsten zo door de plee spoelen....

Ik herken me helemaal in dit topic. Vooral in Mollie, want als ik uitgebreid ga koken, dan voelt het ook idd of ik een Missie heb



Op mijn 22e verjaardag woonde ik net samen. Trots op mijn huisje, dus dat moest gevierd worden. Een dag van te voren had ik uren gestoken in het brouwen van een een ingewikkelde courgettesoep. Ik had het al een keer gemaakt, dus er kon niets misgaan. Op het moment supreme vielen 20 gasten mijn soep aan. En er zat een vreemde smaak aan, ik kon het niet thuisbrengen. Iedereen lepelt zijn soep braaf op en na de laatste hap zegt mijn toenmalige vriend: 'Zima, die soep is echt niet goed hoor, die is bedorven!'

Ik bedenk me dat ik overigens iets met soep heb... Mijn poging om spinazie-cocos en borsjt te maken zijn ook legendarisch.



Een quiche in de oven zetten terwijl je in de geisoleerde muziek-studeerkamer druk aan het computeren bent, is ook niet zo handig.

quote:loezzz schreef op 20 november 2007 @ 11:47:

Vorig jaar staan zwoegen op een mega pan erwtensoep.

12 liter wel te verstaan, en ben er een ruime ochtend mee bezig geweest. Groente snijden, veel worsten van de hema aangschaft, en het ging gesmeerd.

Mijn plan was om porties in te gaan vriezen.

Toen de erwtensoep klaar was, en ook nog eens heerlijk smaakte de boel opgeruimd en de pan laten afkoelen.

Wist ik veel dat dat roerend moest... Doordat het zo veel was 'verstikte' de erwtensoep als het ware, ging gisten en werd zuur...

Kon ik 12 liter incl. worsten zo door de plee spoelen....Mijn moeder heeft ooit een snelkookpan met erwtensoep laten exploderen. En ik mocht met broerlief niet lachen om het mengsel dat op het plafond was gespoten...