Eten
alle pijlers
Walnoten, help!
donderdag 2 oktober 2008 om 12:13
Ik zie met ontzetting dat de walnoten weer uit de bomen vallen (toch uit de walnotenbomen), dat betekent dat ik binnenkort weer een paar kruiwagens vol noten vanonder die bomen vandaan raap...
Ik heb nog een kilo of 20 over van vorig jaar dus het walnotenprobleem wordt elk jaar alleen maar groter.
Vraag dus aan de VIVAforum-keukenfeeën wat ik met -bijvoorbeeld - 10-20-30 kilo walnoten kan. Ik las ooit eens iets over walnotenpasta maar kan dat recept niet meer vinden.
O ja, ik heb ook iets van een 5 kilogram fucking verse vijgen die snel moeten verwerkt worden. Wat doet iemand met zo'n hoeveelheid?
Ik heb nog een kilo of 20 over van vorig jaar dus het walnotenprobleem wordt elk jaar alleen maar groter.
Vraag dus aan de VIVAforum-keukenfeeën wat ik met -bijvoorbeeld - 10-20-30 kilo walnoten kan. Ik las ooit eens iets over walnotenpasta maar kan dat recept niet meer vinden.
O ja, ik heb ook iets van een 5 kilogram fucking verse vijgen die snel moeten verwerkt worden. Wat doet iemand met zo'n hoeveelheid?
donderdag 2 oktober 2008 om 13:03
Inleggen in honing. Is echt té lekker. En langhoudbaar. Heb je meteen een origineel zelfgemaakt verjaardagskadootje voor iedereen het komende jaar.
en baklava natuurlijk.
en altijd n bak walnoten + notenkraker op je salontafel hebben staan, bezoekers die er van smullen krijgenbij t afscheid n eigen zakje mee.
Mijn ouders komen zo elk jaar n heel eind.
en baklava natuurlijk.
en altijd n bak walnoten + notenkraker op je salontafel hebben staan, bezoekers die er van smullen krijgenbij t afscheid n eigen zakje mee.
Mijn ouders komen zo elk jaar n heel eind.
donderdag 2 oktober 2008 om 13:10
Pasta carbonara
250 gr spaghetti
3 ons mager spek, blokjes
1 eetl olijfolie
halve liter slankroom
3 eetl witte wijn
2 eetl parmezaanse kaas
geplette walnoten
2 eetl verse peterselie, fijngehakt
peper en zout naar smaak
Kook de pasta beetgaar, bewaar een beetje kookvocht. Giet pasta af, spoel afmet koud water.
Bak spekjes in olijfolie, schep ze uit het vet. Giet het vet uit de pan en blus de pan af met wijn. Doe de slankroom en spekjes in de pan en voeg de kaas en kookvocht toe. Laat 2 minuten inkoken en voeg de gekookte pasta, peterselie en walnoten toe.
Doorwarmen en op smaak maken met peper en zout.
Op de borden evt nog parmezaanse kaas over de pasta strooien.
250 gr spaghetti
3 ons mager spek, blokjes
1 eetl olijfolie
halve liter slankroom
3 eetl witte wijn
2 eetl parmezaanse kaas
geplette walnoten
2 eetl verse peterselie, fijngehakt
peper en zout naar smaak
Kook de pasta beetgaar, bewaar een beetje kookvocht. Giet pasta af, spoel afmet koud water.
Bak spekjes in olijfolie, schep ze uit het vet. Giet het vet uit de pan en blus de pan af met wijn. Doe de slankroom en spekjes in de pan en voeg de kaas en kookvocht toe. Laat 2 minuten inkoken en voeg de gekookte pasta, peterselie en walnoten toe.
Doorwarmen en op smaak maken met peper en zout.
Op de borden evt nog parmezaanse kaas over de pasta strooien.
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
donderdag 2 oktober 2008 om 13:47
Zozo, toch enkele bruikbare (volume-)tips, diverse heerlijke recepten en zelfs een paar out-of-the-box ideeën (hond kopen, verbranden, bomen omhakken)...
Dat flutpersje om walnotenolie te persen is niks waard, dat zie ik zo. Bovendien weet ik niet of die olie moet worden geklaard of niet, gepasteuriseerd of niet. Het idee is goed, dat wel, maar heeft iemand het ook al eens zelf gedaan?
Nlies, vertel eens wat meer over die walnoten/vijgen chutney? Hebbu daar een recept van?
June, de ingrediëntenlijst voor de walnotenpasta zijn blijkbaar walnoten, walnotenolie en gele basterdsuiker. Heb je het zelf al gemaakt, zo ja in welke hoeveelheden/verhoudingen? Of op goed geluk suiker en noten bij elkaar gooien en dan hopen dat het lekker is?
75winkel: walnoten op honing: klinkt niet onaardig, vooral omdat ik in Frankrijk goedkoop aan vloeibare honing kom (5,50 ¤ / kg). Maar wat doet iemand dan achteraf met die in honing ingelegde walnoten? Ik wil mijn notenprobleem opgelost hebben, niet uitgesteld.
Dat flutpersje om walnotenolie te persen is niks waard, dat zie ik zo. Bovendien weet ik niet of die olie moet worden geklaard of niet, gepasteuriseerd of niet. Het idee is goed, dat wel, maar heeft iemand het ook al eens zelf gedaan?
Nlies, vertel eens wat meer over die walnoten/vijgen chutney? Hebbu daar een recept van?
June, de ingrediëntenlijst voor de walnotenpasta zijn blijkbaar walnoten, walnotenolie en gele basterdsuiker. Heb je het zelf al gemaakt, zo ja in welke hoeveelheden/verhoudingen? Of op goed geluk suiker en noten bij elkaar gooien en dan hopen dat het lekker is?
75winkel: walnoten op honing: klinkt niet onaardig, vooral omdat ik in Frankrijk goedkoop aan vloeibare honing kom (5,50 ¤ / kg). Maar wat doet iemand dan achteraf met die in honing ingelegde walnoten? Ik wil mijn notenprobleem opgelost hebben, niet uitgesteld.
donderdag 2 oktober 2008 om 13:51
quote:geve schreef op 02 oktober 2008 @ 13:47:
75winkel: walnoten op honing: klinkt niet onaardig, vooral omdat ik in Frankrijk goedkoop aan vloeibare honing kom (5,50 ¤ / kg). Maar wat doet iemand dan achteraf met die in honing ingelegde walnoten? Ik wil het probleem opgelost hebben, niet uitgesteld. Oh, op brood of in de yoghurt/kwark. Of, zoals ik altijd doe, de walnoten er (met aanhangige honing) met een vork uithalen en opsnoepen
75winkel: walnoten op honing: klinkt niet onaardig, vooral omdat ik in Frankrijk goedkoop aan vloeibare honing kom (5,50 ¤ / kg). Maar wat doet iemand dan achteraf met die in honing ingelegde walnoten? Ik wil het probleem opgelost hebben, niet uitgesteld. Oh, op brood of in de yoghurt/kwark. Of, zoals ik altijd doe, de walnoten er (met aanhangige honing) met een vork uithalen en opsnoepen
donderdag 2 oktober 2008 om 14:48
Geen idee of je er wat aan hebt, maar wie weet.
Notenolie op Middeleeuwse wijze
In de Dordogne vindt u nog talloze bijzondere kleine bedrijfjes die volgens een vaak eeuwenoude methode lekkere producten fabriceren. Onlangs lieten we onze walnoten persen tot notenolie. Dat is niet het product dat u in de winkel koopt, maar een verse olie, zeer geconcentreerd en met een unieke geur en smaak. De plaatselijke molen is een bijzondere. De zesde generatie maalt hier van 's morgens vroeg tot 's avonds laat walnoten. Sinds de zestiende eeuw dus. De apparatuur is eveneens zo'n 400 jaar oud, of ouder want niemand weet precies hoe oud. Rembrandt van Rijn werd 400 jaar geleden geboren, zo lang malen ze in deze molen al op dezelfde manier walnoten. Hoe gaat het in zijn werk? U gaat met minstens 30 kg. gepelde walnoten naar de molen. Als u denkt dat dat veel is vergist u zich, voor ons was een oude boer met honderden kilo's gepelde noten. Na het nuttigen van vele glaasjes wijn ging hij naar huis met een afgeladen Renaultje met daarin een stuk of tien twintig litervaten notenolie. Aan het proces komt geen elektriciteit of gas te pas. De gepelde noten worden op en grote ronde steen gestort (foto boven) waarover en grote maalsteen rolt, aangedreven door waterkracht van het waterrad. De snelheid wordt geregeld door de aanvoer van water uit de rivier te verkleinen of te vergroten, dat gebeurt buiten met een verstelbare klep. De steen waarover de maalsteen rolt is minstens 400 jaar oud en nog nooit vervangen. Na een poosje malen ontstaat een soort pulp. (foto onder)
De pulp wordt verzameld in een eikenhouten tobbe en verdwijnt in een kooktoestel dat regelrecht uit Asterix afkomstig lijkt. Het is een natuurstenen fornuis met daarin een dikke koperen pan. In de koperen pan schraapt een mes om te voorkomen dat de pulp aanbrandt, het mes wordt door een ingenieus systeem eveneens met waterkracht aangedreven. Het fornuis wordt met bosjes hout gestookt en de temperatuur is belangrijk, er wordt doorlopend met de houtjes gerommeld, beetje meer, beetje minder. De pan wordt schoongehouden met bosjes samengebonden wilgentenen. (zie foto onder)
Het proces is een continueproces, tijdens het koken van "onze" pulp gaat de volgende partij walnoten alweer onder de molensteen en zo gaat het werk altijd door zonder onderbreking. De warme gekookte pulp wordt in een pers gedaan die ik nog nooit had gezien. Het oeroude apparaat werkt met het gewicht van de bovenverdieping die daadwerkelijk bij elke persing een centimeter of vijftien omhoog gedrukt wordt met een lange boom om de benodigde kracht te reduceren. Zo wordt een ton of zestig kracht op de pulp gezet en begint de olie te vloeien. Uit 30 kg. noten komt een liter of tien heerlijk geconcentreerde olie.
We waren onder de indruk van de efficiency van dit eeuwenoude eenvoudige proces zonder energiebehoefte. De geur van gekookte walnoten en de sfeer in de oude molen die binnen helemaal zwart is van 400 jaar walnoten persen waren heel bijzonder. Geen moderne h.a.c.c.p. kwaliteitszorgsystemen, maar een opgehangen briefje dat niemand met zijn handen aan de olie mag komen, met een computer geprint, dat wel. Een duurzaam proces zonder uitstoot en met materialen en vakmanschap die stammen uit een andere tijd. Het was een enerverende middag.
Geplukt van deze site
http://www.vakantieperigord.nl/wetenswaardigheden.html
Notenolie op Middeleeuwse wijze
In de Dordogne vindt u nog talloze bijzondere kleine bedrijfjes die volgens een vaak eeuwenoude methode lekkere producten fabriceren. Onlangs lieten we onze walnoten persen tot notenolie. Dat is niet het product dat u in de winkel koopt, maar een verse olie, zeer geconcentreerd en met een unieke geur en smaak. De plaatselijke molen is een bijzondere. De zesde generatie maalt hier van 's morgens vroeg tot 's avonds laat walnoten. Sinds de zestiende eeuw dus. De apparatuur is eveneens zo'n 400 jaar oud, of ouder want niemand weet precies hoe oud. Rembrandt van Rijn werd 400 jaar geleden geboren, zo lang malen ze in deze molen al op dezelfde manier walnoten. Hoe gaat het in zijn werk? U gaat met minstens 30 kg. gepelde walnoten naar de molen. Als u denkt dat dat veel is vergist u zich, voor ons was een oude boer met honderden kilo's gepelde noten. Na het nuttigen van vele glaasjes wijn ging hij naar huis met een afgeladen Renaultje met daarin een stuk of tien twintig litervaten notenolie. Aan het proces komt geen elektriciteit of gas te pas. De gepelde noten worden op en grote ronde steen gestort (foto boven) waarover en grote maalsteen rolt, aangedreven door waterkracht van het waterrad. De snelheid wordt geregeld door de aanvoer van water uit de rivier te verkleinen of te vergroten, dat gebeurt buiten met een verstelbare klep. De steen waarover de maalsteen rolt is minstens 400 jaar oud en nog nooit vervangen. Na een poosje malen ontstaat een soort pulp. (foto onder)
De pulp wordt verzameld in een eikenhouten tobbe en verdwijnt in een kooktoestel dat regelrecht uit Asterix afkomstig lijkt. Het is een natuurstenen fornuis met daarin een dikke koperen pan. In de koperen pan schraapt een mes om te voorkomen dat de pulp aanbrandt, het mes wordt door een ingenieus systeem eveneens met waterkracht aangedreven. Het fornuis wordt met bosjes hout gestookt en de temperatuur is belangrijk, er wordt doorlopend met de houtjes gerommeld, beetje meer, beetje minder. De pan wordt schoongehouden met bosjes samengebonden wilgentenen. (zie foto onder)
Het proces is een continueproces, tijdens het koken van "onze" pulp gaat de volgende partij walnoten alweer onder de molensteen en zo gaat het werk altijd door zonder onderbreking. De warme gekookte pulp wordt in een pers gedaan die ik nog nooit had gezien. Het oeroude apparaat werkt met het gewicht van de bovenverdieping die daadwerkelijk bij elke persing een centimeter of vijftien omhoog gedrukt wordt met een lange boom om de benodigde kracht te reduceren. Zo wordt een ton of zestig kracht op de pulp gezet en begint de olie te vloeien. Uit 30 kg. noten komt een liter of tien heerlijk geconcentreerde olie.
We waren onder de indruk van de efficiency van dit eeuwenoude eenvoudige proces zonder energiebehoefte. De geur van gekookte walnoten en de sfeer in de oude molen die binnen helemaal zwart is van 400 jaar walnoten persen waren heel bijzonder. Geen moderne h.a.c.c.p. kwaliteitszorgsystemen, maar een opgehangen briefje dat niemand met zijn handen aan de olie mag komen, met een computer geprint, dat wel. Een duurzaam proces zonder uitstoot en met materialen en vakmanschap die stammen uit een andere tijd. Het was een enerverende middag.
Geplukt van deze site
http://www.vakantieperigord.nl/wetenswaardigheden.html
donderdag 2 oktober 2008 om 15:16
Herfstspaghetti met walnoten
Hoofdgerecht voor 4 personen
1 stuks uien
1 tenen knoflook
100 gram walnoten
300 gram spaghetti
2 eetl. olijfolie
100 gram magere spekreepjes
400 gram gepelde tomaten in blokjes
2 eetl. fijngehakte peterselie
1 pot of blik gemarineerde fetablokjes
Voorbereiden:
Snipper de ui en de knoflook. Hak de walnoten grof.
Bereiden:
Kook de spaghetti in ruim water met wat zout volgens de aanwijzingen op de verpakking beetgaar. Verhit intussen de olie en laat het spek, de ui en de knoflook zachtjes bakken tot het spek knapperig wordt. Voeg de blokjes tomaat, de peterselie en de walnoten toe en laat kort doorwarmen (niet koken). Breng de saus verder op smaak met wat zout en peper. Schep de afgegoten en uitgelekte spaghetti in een voorverwarmde schaal en schep er de saus over. Schep daarop de gemarineerde blokjes feta met een deel van de olie en serveer meteen.
Hoofdgerecht voor 4 personen
1 stuks uien
1 tenen knoflook
100 gram walnoten
300 gram spaghetti
2 eetl. olijfolie
100 gram magere spekreepjes
400 gram gepelde tomaten in blokjes
2 eetl. fijngehakte peterselie
1 pot of blik gemarineerde fetablokjes
Voorbereiden:
Snipper de ui en de knoflook. Hak de walnoten grof.
Bereiden:
Kook de spaghetti in ruim water met wat zout volgens de aanwijzingen op de verpakking beetgaar. Verhit intussen de olie en laat het spek, de ui en de knoflook zachtjes bakken tot het spek knapperig wordt. Voeg de blokjes tomaat, de peterselie en de walnoten toe en laat kort doorwarmen (niet koken). Breng de saus verder op smaak met wat zout en peper. Schep de afgegoten en uitgelekte spaghetti in een voorverwarmde schaal en schep er de saus over. Schep daarop de gemarineerde blokjes feta met een deel van de olie en serveer meteen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 2 oktober 2008 om 15:27
quote:Mizzzi schreef op 02 oktober 2008 @ 14:48:
Geplukt van deze site
http://www.vakantieperigord.nl/wetenswaardigheden.html
Ik krijg een 403 (access forbidden) als ik op die link klik. Misschien denken ze wel dat ik een bedrijfsspion ben of zo.
Als ik naar mijn stulpje in Frankrijk rijd passeer ik een afslag met daarop de toverspreuk "moulin à l'huile de noix" (moet je uitspreken met een rokerige diepe mannenstem), maar het is wat ver (minstens 80 km denk ik) om mijn -al bij al bescheiden- vrachtje noten heen te brengen maar het zou kunnen. Door jouw citaat wordt mijn vermoeden wel bevestigd dat notenolie niet koud geperst wordt. Om het zelf succesvol te kunnen nabootsen heb ik dus nog wat meer bedrijfsspionage informatie nodig.
Geplukt van deze site
http://www.vakantieperigord.nl/wetenswaardigheden.html
Ik krijg een 403 (access forbidden) als ik op die link klik. Misschien denken ze wel dat ik een bedrijfsspion ben of zo.
Als ik naar mijn stulpje in Frankrijk rijd passeer ik een afslag met daarop de toverspreuk "moulin à l'huile de noix" (moet je uitspreken met een rokerige diepe mannenstem), maar het is wat ver (minstens 80 km denk ik) om mijn -al bij al bescheiden- vrachtje noten heen te brengen maar het zou kunnen. Door jouw citaat wordt mijn vermoeden wel bevestigd dat notenolie niet koud geperst wordt. Om het zelf succesvol te kunnen nabootsen heb ik dus nog wat meer bedrijfsspionage informatie nodig.
donderdag 2 oktober 2008 om 15:46
quote:Quinty schreef op 02 oktober 2008 @ 14:09:
Brood, cake en taart bakken van walnotenmeel i.p.v. bloem.Hmmm, ik krijg zelfs google hits op "walnotenmeel", dat rijst toch niet of zeer moeilijk? Notenbrood maak ik wel vrij vaak, maar dat zijn dan 100 gram gepelde noten brokjes gemengd in gewoon bakmengsel. Is heerlijk trouwens.
Brood, cake en taart bakken van walnotenmeel i.p.v. bloem.Hmmm, ik krijg zelfs google hits op "walnotenmeel", dat rijst toch niet of zeer moeilijk? Notenbrood maak ik wel vrij vaak, maar dat zijn dan 100 gram gepelde noten brokjes gemengd in gewoon bakmengsel. Is heerlijk trouwens.
donderdag 2 oktober 2008 om 16:36
quote:geve schreef op 02 oktober 2008 @ 15:27:
[...]
Ik krijg een 403 (access forbidden) als ik op die link klik. Misschien denken ze wel dat ik een bedrijfsspion ben of zo.
Als ik naar mijn stulpje in Frankrijk rijd passeer ik een afslag met daarop de toverspreuk "moulin à l'huile de noix" (moet je uitspreken met een rokerige diepe mannenstem), maar het is wat ver (minstens 80 km denk ik) om mijn -al bij al bescheiden- vrachtje noten heen te brengen maar het zou kunnen. Door jouw citaat wordt mijn vermoeden wel bevestigd dat notenolie niet koud geperst wordt. Om het zelf succesvol te kunnen nabootsen heb ik dus nog wat meer bedrijfsspionage informatie nodig.
Koude persing
Soms vermeldt het etiket van een fles olie het opschrift `eerste koude persing`. Vroeger, toen de persen nog niet zo krachtig waren, werd na de eerste persing heet water over de olijfpulp gegoten, waarna een tweede persing plaatsvond. De olie van deze tweede persing was van mindere kwaliteit dan die van de eerste persing. Tegenwoordig zijn de olijfpersen zo krachtig dat er geen tweede persing meer nodig is: alle olie komt er de eerste keer uit.
[...]
Ik krijg een 403 (access forbidden) als ik op die link klik. Misschien denken ze wel dat ik een bedrijfsspion ben of zo.
Als ik naar mijn stulpje in Frankrijk rijd passeer ik een afslag met daarop de toverspreuk "moulin à l'huile de noix" (moet je uitspreken met een rokerige diepe mannenstem), maar het is wat ver (minstens 80 km denk ik) om mijn -al bij al bescheiden- vrachtje noten heen te brengen maar het zou kunnen. Door jouw citaat wordt mijn vermoeden wel bevestigd dat notenolie niet koud geperst wordt. Om het zelf succesvol te kunnen nabootsen heb ik dus nog wat meer bedrijfsspionage informatie nodig.
Koude persing
Soms vermeldt het etiket van een fles olie het opschrift `eerste koude persing`. Vroeger, toen de persen nog niet zo krachtig waren, werd na de eerste persing heet water over de olijfpulp gegoten, waarna een tweede persing plaatsvond. De olie van deze tweede persing was van mindere kwaliteit dan die van de eerste persing. Tegenwoordig zijn de olijfpersen zo krachtig dat er geen tweede persing meer nodig is: alle olie komt er de eerste keer uit.
donderdag 2 oktober 2008 om 16:52
Je kan bij mobipers (met www) je noten laten persen.
Maar dan moet je ze volgens mij wel zelf pellen, maar wie weet als je een gezellig middagje noten pellen er van maakt dat je dan wel wat Viva dames zo gek krijgt
Maar over welke hoeveelheden heb je het eigenlijk?
Want als je echt zoveel hebt is persen toch wel een slimme oplossing.
Je kan heel veel doen met die olie van opeten tot in je haar doen en je kan er zelfs goed mee masseren.
En het is heel gezond!
Op piteba met een com staat een thuispers.
Maar dan moet je ze volgens mij wel zelf pellen, maar wie weet als je een gezellig middagje noten pellen er van maakt dat je dan wel wat Viva dames zo gek krijgt
Maar over welke hoeveelheden heb je het eigenlijk?
Want als je echt zoveel hebt is persen toch wel een slimme oplossing.
Je kan heel veel doen met die olie van opeten tot in je haar doen en je kan er zelfs goed mee masseren.
En het is heel gezond!
Op piteba met een com staat een thuispers.
donderdag 2 oktober 2008 om 17:07
quote:Mizzzi schreef op 02 oktober 2008 @ 16:52:
Maar over welke hoeveelheden heb je het eigenlijk?
Want als je echt zoveel hebt is persen toch wel een slimme oplossing.
Je kan heel veel doen met die olie van opeten tot in je haar doen en je kan er zelfs goed mee masseren.
En het is heel gezond!
Tsja, als elke boom slechts 1 kg noten geeft dan wordt dat op z'n minst 60 kg nietwaar. Daarbij nog 20 kg van vorig jaar (droog bewaard dus zijn nog prima) dat gaat dan al gauw naar 80-90 kg, dat geeft dan 25-30 liter olie.
Daarmee kunnen inderdaad heel wat viva-dames gemasseerd worden... maar euh... ik dacht dat amandelolie meer geschikt was voor dat doel.
Jouw bijdrage mbt koude persing slaat op olijven. Door verwarmen komt er zeker meer olie vrij, maar ik vraag me af of dat de enige reden is. Mogelijks wel hoor, ik zoek het misschien te ver.
Maar over welke hoeveelheden heb je het eigenlijk?
Want als je echt zoveel hebt is persen toch wel een slimme oplossing.
Je kan heel veel doen met die olie van opeten tot in je haar doen en je kan er zelfs goed mee masseren.
En het is heel gezond!
Tsja, als elke boom slechts 1 kg noten geeft dan wordt dat op z'n minst 60 kg nietwaar. Daarbij nog 20 kg van vorig jaar (droog bewaard dus zijn nog prima) dat gaat dan al gauw naar 80-90 kg, dat geeft dan 25-30 liter olie.
Daarmee kunnen inderdaad heel wat viva-dames gemasseerd worden... maar euh... ik dacht dat amandelolie meer geschikt was voor dat doel.
Jouw bijdrage mbt koude persing slaat op olijven. Door verwarmen komt er zeker meer olie vrij, maar ik vraag me af of dat de enige reden is. Mogelijks wel hoor, ik zoek het misschien te ver.
donderdag 2 oktober 2008 om 20:14
Ja ik had verkeerd zitten knippen en plakken, maar ik weet niet meer waar ik het vandaan had, want dit kwam uit mijn eigen documentjes
Maar goed, na wat meer spionagewerk kwam ik wel dit tegen.
Extra vierge walnootolie uit de Perigord
Een selectie van Amanprana
Franck Monsallier gebruikt uit zijn boomgaarden een mengeling van 4 varië- teiten walnoten voor een delicate, pure Périgord-smaak. Franck Monsallier: ‘Er is geen kilootje noten dat aan mijn aandacht ontsnapt. Excellente wal- nootolie kan alleen maar voortkomen uit de beste kwaliteit walnoten.’
De noten worden niet voorverwarmd, noch geroosterd. Dat zou een hogere olieopbrengst geven, maar de kwaliteit lijdt eronder. Met de authentieke gra- nietmolen worden de noten geplet tot een mooie homogene massa, waarna ze geperst worden in de door Franck Monsallier zelfontworpen pers.
Het unieke van zijn uitvinding is dat er geen warmte wordt gecreëerd. Bij dit koude procédé is de opbrengst wel lager, maar de kwaliteit en de zachtheid is superieur. Zo levert 5 à 6kg walnoten slechts 1 liter extra vierge walnoot- olie op. En dat na zo'n 30 à 45 minuten. Het resultaat is een olie met een peroxidatie van minder dan 2mg en een zuurtegraad van minder dan 0,5%, wat uitmuntend is.
Om al deze redenen selecteerde Amanprana deze zachte walnootolie met zijn subtiele aroma’s. Om deze olie te beschermen tegen licht, kozen we bewust voor een donkere glazen fles, omwikkeld met papier. Niet verhitten. Héérlijk op brood, bij salades, pasta, vinaigrette,... en als afwerking van al je gerechten. Donker en koel bewaren. Te gebruiken binnen de 6 maanden na opening. Smakelijk!
Ingrediënten
100% extra vierge walnotenolie
Voedingswaarde per 5 gram
Energie 45 kcal
Omega-3 0.6 g
Omega-6 2.9 g
Omega-9 1 g
Verzadigde vetzuren 0.5 g
Maar goed, na wat meer spionagewerk kwam ik wel dit tegen.
Extra vierge walnootolie uit de Perigord
Een selectie van Amanprana
Franck Monsallier gebruikt uit zijn boomgaarden een mengeling van 4 varië- teiten walnoten voor een delicate, pure Périgord-smaak. Franck Monsallier: ‘Er is geen kilootje noten dat aan mijn aandacht ontsnapt. Excellente wal- nootolie kan alleen maar voortkomen uit de beste kwaliteit walnoten.’
De noten worden niet voorverwarmd, noch geroosterd. Dat zou een hogere olieopbrengst geven, maar de kwaliteit lijdt eronder. Met de authentieke gra- nietmolen worden de noten geplet tot een mooie homogene massa, waarna ze geperst worden in de door Franck Monsallier zelfontworpen pers.
Het unieke van zijn uitvinding is dat er geen warmte wordt gecreëerd. Bij dit koude procédé is de opbrengst wel lager, maar de kwaliteit en de zachtheid is superieur. Zo levert 5 à 6kg walnoten slechts 1 liter extra vierge walnoot- olie op. En dat na zo'n 30 à 45 minuten. Het resultaat is een olie met een peroxidatie van minder dan 2mg en een zuurtegraad van minder dan 0,5%, wat uitmuntend is.
Om al deze redenen selecteerde Amanprana deze zachte walnootolie met zijn subtiele aroma’s. Om deze olie te beschermen tegen licht, kozen we bewust voor een donkere glazen fles, omwikkeld met papier. Niet verhitten. Héérlijk op brood, bij salades, pasta, vinaigrette,... en als afwerking van al je gerechten. Donker en koel bewaren. Te gebruiken binnen de 6 maanden na opening. Smakelijk!
Ingrediënten
100% extra vierge walnotenolie
Voedingswaarde per 5 gram
Energie 45 kcal
Omega-3 0.6 g
Omega-6 2.9 g
Omega-9 1 g
Verzadigde vetzuren 0.5 g
donderdag 2 oktober 2008 om 21:20
WOW, Thankxxx Mizzzi! Het houdt je wel bezig he?
Ik heb nog ergens een 10 ton hydraulische autokrick, daarmee knijp je zelfs het sap uit woestijnzand. Met een goed plan, wat technisch inzicht, veel tijd en een hoop gesakker wordt dat een pico bello notenpers en indien niet dan toch maar zo'n piteba prutsding aanschaffen.
Wij kunnen vanaf nu jullie bestellingen aannemen.
Ik heb nog ergens een 10 ton hydraulische autokrick, daarmee knijp je zelfs het sap uit woestijnzand. Met een goed plan, wat technisch inzicht, veel tijd en een hoop gesakker wordt dat een pico bello notenpers en indien niet dan toch maar zo'n piteba prutsding aanschaffen.
Wij kunnen vanaf nu jullie bestellingen aannemen.
donderdag 2 oktober 2008 om 21:39
Het volgende recept lijkt me ook wel wat. Ik gooi het zelf maar even op het forum, misschien hebben jullie er ook wat aan:
Walnotenconfituur / notenjam:
Ingrediënten:
250 g gedroogde walnoten
2,5 dl melk
Water
250 g geleisuiker ofwel 1 zakje PecPlus (geleermiddel)
Bereiding:
- Hak de walnotenen fijn met een mes.
- Kook gedroogde noten eerst één keer in water op om de bittere smaak weg te werken.
- Giet het eerste kookwater weg en spoel de noten met koud water.
- Kook dan de voorgekookte noten een tweede maal in de melk, samen met de geleisuiker, om ze zacht te maken. Kook de noten goed tot je een brij bekomt. Mix dan alles nog eens goed fijn.
In plaats van geleisuiker kan ook PecPlus en kristalsuiker gebruikt worden. (Voeg eerst de PecPlus toe en pas op het einde de suiker)
- Controleer met een koud bord of de confituur goed opstijft. Zodra dat het geval is de glazen potjes tot bovenaan opvullen en direct afsluiten met een schroefdeksel.
- Sommigen voegen wat cacaopoeder toe aan de fijngemaakte walnoten, zodat de notenvelletjes niet meer opvallen. Het eindproduct lijkt dan erg op chocopasta.
Walnotenconfituur / notenjam:
Ingrediënten:
250 g gedroogde walnoten
2,5 dl melk
Water
250 g geleisuiker ofwel 1 zakje PecPlus (geleermiddel)
Bereiding:
- Hak de walnotenen fijn met een mes.
- Kook gedroogde noten eerst één keer in water op om de bittere smaak weg te werken.
- Giet het eerste kookwater weg en spoel de noten met koud water.
- Kook dan de voorgekookte noten een tweede maal in de melk, samen met de geleisuiker, om ze zacht te maken. Kook de noten goed tot je een brij bekomt. Mix dan alles nog eens goed fijn.
In plaats van geleisuiker kan ook PecPlus en kristalsuiker gebruikt worden. (Voeg eerst de PecPlus toe en pas op het einde de suiker)
- Controleer met een koud bord of de confituur goed opstijft. Zodra dat het geval is de glazen potjes tot bovenaan opvullen en direct afsluiten met een schroefdeksel.
- Sommigen voegen wat cacaopoeder toe aan de fijngemaakte walnoten, zodat de notenvelletjes niet meer opvallen. Het eindproduct lijkt dan erg op chocopasta.