Geld & Recht
alle pijlers
dikke bult, eigen schuld?
maandag 15 december 2008 om 15:00
Hoi allemaal,
Ik ben Kaatje, en net als vele anderen heb ik een enorme schuld opgebouwd, waar ik niet weet uit te komen.
laat ik beginnen bij het begin;
Vroeger was ik een onwijze dagdromer, kon niet met en niet zonder vrienden, was van tijd tot tijd een ongelooflijke driftkikker en werd naarmate ik ouder werd steeds moeilijker.
Ik kon geen keuzes maken, was voortdurend moe, was impulsief, stopte met school en het leek alsof ik totaal geen doorzettingsvermogen had.
Dit alles heeft ertoe geleid dat ik op mijn 23e moeder van 3 kids was, een eigen huis ( met eigen schulden etc) had en mezelf helemaal van de rest van de buitenwereld afsloot.
In de loop van de jaren werd alles alleen maar moeilijker, de middelste bleek een behoorlijke stoornis te hebben, ik kon niet eens met guldens overweg, laat staan met euro's, was niet in staat om buitenshuis te werken en de problemen stapelden zich op. Tussen de bedrijven door leek het naar buiten toe alsof ik alles helemaal voor elkaar had, niemand realiseerde zich hoe bang ik was, niemand wist dat er dagen waren dat ik mezelf voor alles afsloot, niemand wist dat ik zo onzeker was en nog minder mensen waren op de hoogte van het feit dat tijdens de pieken ik bijna manisch was. Gedurende deze pieken wist ik de problemen nog groter te maken door veels te veel geld uit te geven en totaal geen realiteitszin meer te hebben.
Inmiddels zijn er behoorlijk wat jaren verstreken en ben ik 36 jaar oud, heb ik al menig psycholoog versleten en is gebleken dat ik een vorm van ADHD heb; het ADD stukje. Doordat ik ook een zoon met PDDNOS en ADHD heb, weet ik van beide stoornissen al heel veel, en ben ik van mening dat ieder mens wel een stukje van een stoornis bezit, alleen de plek waar je wieg staat heeft waarschijnlijk invloed op hoe dit zich ontwikkeld.
Let op ik zeg beslist niet dat ADHD of iets dergelijks niet bestaat, ik zeg alleen maar dat mensen om je heen heel veel invloed hebben over hoe je jezelf verder ontwikkeld, en als je een dergelijke stoornis in een grote mate , dan zal deze ook altijd voor beperkingen gedurende je leven zorgen. En bij mij en mijn kinderen is dit zeker aan de orde. En nu?
Ik ben aan het eind van mijn latijn, probeer aan alle kanten oplossingen te bedenken, maar heb het gevoel dat niets wil lukken.
Ik kan niet meer, mijn hoofd wil niet meer en ondertussen blijf ik proberen, èèn ding weet ik zeker, ik heb enorm veel doorzettingsvermogen, ik heb alleen waarschijnlijk altijd in de verkeerde richting gezocht.
Alles bij elkaar opgeteld blijf ik mezelf alleen maar afvragen is dit nu dikke bult, eigen schuld? Had ik alles kunnen voorkomen?
Zijn er meer mensen die dit herkennen?
Ik ben de schaamte allang voorbij, ik ben bezig met een hyves waarop ik meer over mezelf vertel, en probeer ondertussen te ontdekken wie mijn echte vrienden zijn.
Geloof mij dat zijn er niet veel, maar ik zet door, want als ik straks geen dak meer boven mijn hoofd heb ,wie gaat er dan voor mij en mijn kinderen zorgen, waar zal ik dan eindigen?
Ik ben Kaatje, en net als vele anderen heb ik een enorme schuld opgebouwd, waar ik niet weet uit te komen.
laat ik beginnen bij het begin;
Vroeger was ik een onwijze dagdromer, kon niet met en niet zonder vrienden, was van tijd tot tijd een ongelooflijke driftkikker en werd naarmate ik ouder werd steeds moeilijker.
Ik kon geen keuzes maken, was voortdurend moe, was impulsief, stopte met school en het leek alsof ik totaal geen doorzettingsvermogen had.
Dit alles heeft ertoe geleid dat ik op mijn 23e moeder van 3 kids was, een eigen huis ( met eigen schulden etc) had en mezelf helemaal van de rest van de buitenwereld afsloot.
In de loop van de jaren werd alles alleen maar moeilijker, de middelste bleek een behoorlijke stoornis te hebben, ik kon niet eens met guldens overweg, laat staan met euro's, was niet in staat om buitenshuis te werken en de problemen stapelden zich op. Tussen de bedrijven door leek het naar buiten toe alsof ik alles helemaal voor elkaar had, niemand realiseerde zich hoe bang ik was, niemand wist dat er dagen waren dat ik mezelf voor alles afsloot, niemand wist dat ik zo onzeker was en nog minder mensen waren op de hoogte van het feit dat tijdens de pieken ik bijna manisch was. Gedurende deze pieken wist ik de problemen nog groter te maken door veels te veel geld uit te geven en totaal geen realiteitszin meer te hebben.
Inmiddels zijn er behoorlijk wat jaren verstreken en ben ik 36 jaar oud, heb ik al menig psycholoog versleten en is gebleken dat ik een vorm van ADHD heb; het ADD stukje. Doordat ik ook een zoon met PDDNOS en ADHD heb, weet ik van beide stoornissen al heel veel, en ben ik van mening dat ieder mens wel een stukje van een stoornis bezit, alleen de plek waar je wieg staat heeft waarschijnlijk invloed op hoe dit zich ontwikkeld.
Let op ik zeg beslist niet dat ADHD of iets dergelijks niet bestaat, ik zeg alleen maar dat mensen om je heen heel veel invloed hebben over hoe je jezelf verder ontwikkeld, en als je een dergelijke stoornis in een grote mate , dan zal deze ook altijd voor beperkingen gedurende je leven zorgen. En bij mij en mijn kinderen is dit zeker aan de orde. En nu?
Ik ben aan het eind van mijn latijn, probeer aan alle kanten oplossingen te bedenken, maar heb het gevoel dat niets wil lukken.
Ik kan niet meer, mijn hoofd wil niet meer en ondertussen blijf ik proberen, èèn ding weet ik zeker, ik heb enorm veel doorzettingsvermogen, ik heb alleen waarschijnlijk altijd in de verkeerde richting gezocht.
Alles bij elkaar opgeteld blijf ik mezelf alleen maar afvragen is dit nu dikke bult, eigen schuld? Had ik alles kunnen voorkomen?
Zijn er meer mensen die dit herkennen?
Ik ben de schaamte allang voorbij, ik ben bezig met een hyves waarop ik meer over mezelf vertel, en probeer ondertussen te ontdekken wie mijn echte vrienden zijn.
Geloof mij dat zijn er niet veel, maar ik zet door, want als ik straks geen dak meer boven mijn hoofd heb ,wie gaat er dan voor mij en mijn kinderen zorgen, waar zal ik dan eindigen?
maandag 15 december 2008 om 17:22
quote:sylphide schreef op 15 december 2008 @ 17:09:
Hi Lexis, wat goed dat jouw man zulke hulp heeft gezocht!
Kreeg hij dat vergoed door zijn ziektekostenverzekeraar?Natuurlijk wel handig om te weten voor Kaatje, aangezien haar financiele situatie niet rooskleurig is.
Kaatje, ik lees dat je een aantal uur per week werkt en bezig bent met het opzetten van een webwinkel.
Wat doet jou man voor de kost, of hebben jullie hiernaast een uitkering? Mocht dit zo zijn: ook de uitkerende instantie kan met jou verder kijken welke hulp jij in jouw buurt kan krijgen!
Ja, zoals ik al zei heeft mijn man een PGB gekregen waarvan hij de coach kon betalen. er zijn ook bureau's die zo'n PGB voor je kunnen aanvragen, omdat het best ingewikkeld kan zijn voor een leek om alle formulieren in te vullen.
Mijn man is ook naar zo'n bureau gegaan en alle kosten zijn uit zijn PGB betaald uiteindelijk
Hi Lexis, wat goed dat jouw man zulke hulp heeft gezocht!
Kreeg hij dat vergoed door zijn ziektekostenverzekeraar?Natuurlijk wel handig om te weten voor Kaatje, aangezien haar financiele situatie niet rooskleurig is.
Kaatje, ik lees dat je een aantal uur per week werkt en bezig bent met het opzetten van een webwinkel.
Wat doet jou man voor de kost, of hebben jullie hiernaast een uitkering? Mocht dit zo zijn: ook de uitkerende instantie kan met jou verder kijken welke hulp jij in jouw buurt kan krijgen!
Ja, zoals ik al zei heeft mijn man een PGB gekregen waarvan hij de coach kon betalen. er zijn ook bureau's die zo'n PGB voor je kunnen aanvragen, omdat het best ingewikkeld kan zijn voor een leek om alle formulieren in te vullen.
Mijn man is ook naar zo'n bureau gegaan en alle kosten zijn uit zijn PGB betaald uiteindelijk
dinsdag 16 december 2008 om 09:26
Hoi allemaal,
bedankt voor jullie reacties, al mag het voor jullie niet allemaal even duidelijk zijn, toch heb ik er wel wat aan gehad; en wie zich zorgen maakt om mijn kinderen, dit is niet nodig hoor, want ik heb intensieve gezinsbegeleiding gehad, en deze kwamen al snel tot de conclusie dat ik op dat vlak prima in staat ben om voor mezelf te zorgen; wat mijn man betreft, die loopt niet dagelijks dronken door huis te zwalken, het is een probleemdrinker die alleen denkt dat hij zo minder last van alle ellende heeft en hij werkt ook gewoon.
Jullie hebben mij duidelijk gemaakt dat ik alles niet alleen kan en dat ik de hulp niet alleen achter mijn pc kan vinden, dus ga ik de pc maar gewoon weer gebruiken waar ik hem voor moet gebruiken; mijn werkzaamheden en het opzetten van een goede administratie.
Nu ga ik iets doen met de tip waar ik het meeste aan heb gehad, niet meer achteruit kijken, maar vooruit.
bedankt voor jullie reacties, al mag het voor jullie niet allemaal even duidelijk zijn, toch heb ik er wel wat aan gehad; en wie zich zorgen maakt om mijn kinderen, dit is niet nodig hoor, want ik heb intensieve gezinsbegeleiding gehad, en deze kwamen al snel tot de conclusie dat ik op dat vlak prima in staat ben om voor mezelf te zorgen; wat mijn man betreft, die loopt niet dagelijks dronken door huis te zwalken, het is een probleemdrinker die alleen denkt dat hij zo minder last van alle ellende heeft en hij werkt ook gewoon.
Jullie hebben mij duidelijk gemaakt dat ik alles niet alleen kan en dat ik de hulp niet alleen achter mijn pc kan vinden, dus ga ik de pc maar gewoon weer gebruiken waar ik hem voor moet gebruiken; mijn werkzaamheden en het opzetten van een goede administratie.
Nu ga ik iets doen met de tip waar ik het meeste aan heb gehad, niet meer achteruit kijken, maar vooruit.
dinsdag 16 december 2008 om 12:24
Beste Kaatje,
Ik vind het heel goed dat je zo'n positieve houding hebt. Ik hoop wel dat je mijn advies ook ter harte neemt; zoek echt gespecialiseerde hulp voor je ADD.
Als ik je nu hoor zeggen: "dus ga ik de pc maar gewoon weer gebruiken waar ik hem voor moet gebruiken; mijn werkzaamheden en het opzetten van een goede administratie", dan hoor ik bijvoorbeeld mijn man praten die ook altijd vol goede plannen en voornemens zit. Maar zonder hulp loopt de uitvoering daarvan steeds spaak.
Het is heel goed dat je zo gemotiveerd bent maar je moet geen onrealistische doelen voor jezelf stellen. En op dit moment vind ik het een onrealistisch doel om te zeggen dat je nu je administratie gaat opzetten en gewoon weer doorgaat.
Ik zeg dit niet om je af te zeiken, maar je weet zelf waarschijnlijk ook wel hoe moeilijk dit voor je is/zal zijn. Accepteer dat je sommige dingen (nu niet) kunt; zoals je administratie goed opzetten. Als je nu vol goede moed (maar zonder hulp) weer verder gaat, en het mislukt straks, voel je je alleen maar slechter.
Dus: dat je zo gemotiveerd bent is alleen maar goed, maar ik denk dat je je energie nu beter kan richten op het zoeken van gespecialiseerde hulp i.p.v. zelf maar weer proberen de boel op orde te krijgen.
Ik vind het heel goed dat je zo'n positieve houding hebt. Ik hoop wel dat je mijn advies ook ter harte neemt; zoek echt gespecialiseerde hulp voor je ADD.
Als ik je nu hoor zeggen: "dus ga ik de pc maar gewoon weer gebruiken waar ik hem voor moet gebruiken; mijn werkzaamheden en het opzetten van een goede administratie", dan hoor ik bijvoorbeeld mijn man praten die ook altijd vol goede plannen en voornemens zit. Maar zonder hulp loopt de uitvoering daarvan steeds spaak.
Het is heel goed dat je zo gemotiveerd bent maar je moet geen onrealistische doelen voor jezelf stellen. En op dit moment vind ik het een onrealistisch doel om te zeggen dat je nu je administratie gaat opzetten en gewoon weer doorgaat.
Ik zeg dit niet om je af te zeiken, maar je weet zelf waarschijnlijk ook wel hoe moeilijk dit voor je is/zal zijn. Accepteer dat je sommige dingen (nu niet) kunt; zoals je administratie goed opzetten. Als je nu vol goede moed (maar zonder hulp) weer verder gaat, en het mislukt straks, voel je je alleen maar slechter.
Dus: dat je zo gemotiveerd bent is alleen maar goed, maar ik denk dat je je energie nu beter kan richten op het zoeken van gespecialiseerde hulp i.p.v. zelf maar weer proberen de boel op orde te krijgen.
dinsdag 16 december 2008 om 12:30
Voor de financien. Eerst op een rijtje zetten wat de inkomsten zijn. Dan weet je wat je te besteden hebt.
Dan de uitgaven op een rijtje zetten en als eerste de volgende zaken doen;
- zet al je uitgaven op een rijtje, vergeet niet dat je los van je maandelijkse vaste lasten ook jaarlijkse kosten hebt als gemeentelijke belastingen etc. Tel alles bij elkaar op en reken het om naar een maanedlijks gemiddelde. Dan weet je de verhouding tussen inkomsten en uitgaven. Blijft er geld over dan zit je goed en moet je alleen je bestedingspatroon aanpakken en om dat te verruimen volg onderstaande tip op.
- ga naar weeweeweepuntabonnementenopzeggenpuntenel
-Zeg direct alle abo's op tijdschriften, kranten en aanverwante artikelen op dmv de handige opzegbrieven die je daar vindt. Het zal even duren voordat alles ook daadwerkelijk is gestopt maar dan heb je die kosten in de toekomst niet meer.
De tv-gids en der krant kun je prima op internet lezen, en de Bibliotheek voorziet in hele veel tijdschriften. (Pak lekker een half uurtje in de week voor jezelf en ga daar lekker even lezen.)
-Haal je boodschappen voortaan bij de twee Duitse Supermarkten. Het is daar tegenwoordig net zo luxe als bij de reguliere supermarkten en daar kan je echt alles krijgen. Dat scheelt een fortuin.
Als je interesse hebt wil ik je langs de digi/snelweg wel proberen te helpen als je dat echt wilt...
Dan de uitgaven op een rijtje zetten en als eerste de volgende zaken doen;
- zet al je uitgaven op een rijtje, vergeet niet dat je los van je maandelijkse vaste lasten ook jaarlijkse kosten hebt als gemeentelijke belastingen etc. Tel alles bij elkaar op en reken het om naar een maanedlijks gemiddelde. Dan weet je de verhouding tussen inkomsten en uitgaven. Blijft er geld over dan zit je goed en moet je alleen je bestedingspatroon aanpakken en om dat te verruimen volg onderstaande tip op.
- ga naar weeweeweepuntabonnementenopzeggenpuntenel
-Zeg direct alle abo's op tijdschriften, kranten en aanverwante artikelen op dmv de handige opzegbrieven die je daar vindt. Het zal even duren voordat alles ook daadwerkelijk is gestopt maar dan heb je die kosten in de toekomst niet meer.
De tv-gids en der krant kun je prima op internet lezen, en de Bibliotheek voorziet in hele veel tijdschriften. (Pak lekker een half uurtje in de week voor jezelf en ga daar lekker even lezen.)
-Haal je boodschappen voortaan bij de twee Duitse Supermarkten. Het is daar tegenwoordig net zo luxe als bij de reguliere supermarkten en daar kan je echt alles krijgen. Dat scheelt een fortuin.
Als je interesse hebt wil ik je langs de digi/snelweg wel proberen te helpen als je dat echt wilt...
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
dinsdag 16 december 2008 om 22:11
Wat lexis zegt, daar sta ik volledig achter, mooi voornemens, maar wat gaat er van terecht komen.
Het is een prachtig idee om niet meer achteruit maar vooruit te kijken, je bezig te houden met je bedrijfje (een webwinkel is het niet)...
Maar maak vooral ook conrete plannen om je situatie te verbeteren en start nu niet met bagetaliseren, je man moet hierin gewoon meewerken, hij is je partner...in voor en tegenspoed, weet je nog?
Ik begeleid mensen in trajecten en ik maak veel mensen mee met ADD. Mooie grootse plannen, het mist alleen aan concrete plannen...waardoor het ook niet van de grond komt.
Of één tegenslag en boem, alles weer aan de kant. Of ze zijn alweer afgeleid door een ander fantastisch plan, wat dan ook weer direct niet lukt.
En dat brengt weer een hoop tegenslagen met zich mee, gevoel van onmacht, onzekerheid enz.
Zoek hier echt professionele hulp voor, daar zijn die mensen voor. Ga niet op je gevoel af dat het nu wel weer gaat met het idee dat je niet achteruit kijkt maar vooruit gaat kijken.
Van achteruit kijken leer je enorm veel over jezelf, daar kan je echt wat aan hebben. Het zegt iets over hoe je reageert en wat jouw valkuilen zijn. Wees daar niet blind voor. Schrijf het voor jezelf op, hou om te beginnen eens een dagboekje bij, gewoon voor jezelf, als ik jou was zou ik dit niet "en plein public" op hyves doen.
Lees het regelmatig terug, breng alles in kaart en probeer een concreet plan voor jezelf mte maken met al je valkuilen daarin verwerkt.
Dit is best pittig om te doen, dus zoek hierbij professionele hulp!
Wat de schrijfster bedoelt met dat je vooruit moet kijken ipv achteruit is dat je niet in het negatieve gevoel moet blijven hangen maar een positieve vibe om je heen moet zien te krijgen om kracht te krijgen de zaken aan te pakken.
Want wat als je je vandaag best goed voelt, de kracht hebt, maar morgen valt het verleden je weer van achteren aan.....
Zoek hulp, op naar een fijner leven!!
Succes!
Het is een prachtig idee om niet meer achteruit maar vooruit te kijken, je bezig te houden met je bedrijfje (een webwinkel is het niet)...
Maar maak vooral ook conrete plannen om je situatie te verbeteren en start nu niet met bagetaliseren, je man moet hierin gewoon meewerken, hij is je partner...in voor en tegenspoed, weet je nog?
Ik begeleid mensen in trajecten en ik maak veel mensen mee met ADD. Mooie grootse plannen, het mist alleen aan concrete plannen...waardoor het ook niet van de grond komt.
Of één tegenslag en boem, alles weer aan de kant. Of ze zijn alweer afgeleid door een ander fantastisch plan, wat dan ook weer direct niet lukt.
En dat brengt weer een hoop tegenslagen met zich mee, gevoel van onmacht, onzekerheid enz.
Zoek hier echt professionele hulp voor, daar zijn die mensen voor. Ga niet op je gevoel af dat het nu wel weer gaat met het idee dat je niet achteruit kijkt maar vooruit gaat kijken.
Van achteruit kijken leer je enorm veel over jezelf, daar kan je echt wat aan hebben. Het zegt iets over hoe je reageert en wat jouw valkuilen zijn. Wees daar niet blind voor. Schrijf het voor jezelf op, hou om te beginnen eens een dagboekje bij, gewoon voor jezelf, als ik jou was zou ik dit niet "en plein public" op hyves doen.
Lees het regelmatig terug, breng alles in kaart en probeer een concreet plan voor jezelf mte maken met al je valkuilen daarin verwerkt.
Dit is best pittig om te doen, dus zoek hierbij professionele hulp!
Wat de schrijfster bedoelt met dat je vooruit moet kijken ipv achteruit is dat je niet in het negatieve gevoel moet blijven hangen maar een positieve vibe om je heen moet zien te krijgen om kracht te krijgen de zaken aan te pakken.
Want wat als je je vandaag best goed voelt, de kracht hebt, maar morgen valt het verleden je weer van achteren aan.....
Zoek hulp, op naar een fijner leven!!
Succes!
woensdag 17 december 2008 om 11:19
quote:kaatjecarpediem schreef op 16 december 2008 @ 09:26:
Hoi allemaal,
bedankt voor jullie reacties, al mag het voor jullie niet allemaal even duidelijk zijn, toch heb ik er wel wat aan gehad; en wie zich zorgen maakt om mijn kinderen, dit is niet nodig hoor, want ik heb intensieve gezinsbegeleiding gehad, en deze kwamen al snel tot de conclusie dat ik op dat vlak prima in staat ben om voor mezelf te zorgen; wat mijn man betreft, die loopt niet dagelijks dronken door huis te zwalken, het is een probleemdrinker die alleen denkt dat hij zo minder last van alle ellende heeft en hij werkt ook gewoon.
.Hmmmm, dus jij denkt dat je kinderen daar geen last van hebben? Kinderen voelen problemen haarfijn aan. En helaas weten ze deze ook feilloos op zichzelf te betrekken (het is mijn schuld, want...). Intensieve gezinsbegeleiding die anders beweert is geen knip voor de neus waard. Zoek alsjeblieft goede hulp en bescherm je kinderen. Die hebben niet om deze situatie gevraagd en kunnen er zelf helemaal niets aan veranderen.
Hoi allemaal,
bedankt voor jullie reacties, al mag het voor jullie niet allemaal even duidelijk zijn, toch heb ik er wel wat aan gehad; en wie zich zorgen maakt om mijn kinderen, dit is niet nodig hoor, want ik heb intensieve gezinsbegeleiding gehad, en deze kwamen al snel tot de conclusie dat ik op dat vlak prima in staat ben om voor mezelf te zorgen; wat mijn man betreft, die loopt niet dagelijks dronken door huis te zwalken, het is een probleemdrinker die alleen denkt dat hij zo minder last van alle ellende heeft en hij werkt ook gewoon.
.Hmmmm, dus jij denkt dat je kinderen daar geen last van hebben? Kinderen voelen problemen haarfijn aan. En helaas weten ze deze ook feilloos op zichzelf te betrekken (het is mijn schuld, want...). Intensieve gezinsbegeleiding die anders beweert is geen knip voor de neus waard. Zoek alsjeblieft goede hulp en bescherm je kinderen. Die hebben niet om deze situatie gevraagd en kunnen er zelf helemaal niets aan veranderen.
woensdag 17 december 2008 om 13:42
Mmm...een probleemdrinker.
En wat doet jouw man aan zijn probleem?
Wat betreft je kinderen, ik sluit mij aan bij Lilaemme.
Je kunt prima voor jezelf zorgen op dit vlak...??
Het punt is dat je neit eens heel goed voor jezelf kan zorgen, laat staan voor je kinderen. Kinderen verdienen een warm en veilig nest waar ze in kunen opgroeien zodat ze de wereld straks goed aankunnen.
Tijdens mijn werk maak ik de resultaten mee van mensen die dit warme en veilige nest nooit echt mee hebben gemaakt en nu in hun volwassen leven tegen een scala van problemen aanlopen.
Daarbij: je bent voorbeeld voor je kinderen!!!
Hou dat goed voor ogen! Ook op volwassen leeftijd kopiëren we veel van wat we thuis hebben geleerd én hebben gezien van de ouder(s).
Tis die bekende appel hè, die niet ver van de boom valt.
En wat doet jouw man aan zijn probleem?
Wat betreft je kinderen, ik sluit mij aan bij Lilaemme.
Je kunt prima voor jezelf zorgen op dit vlak...??
Het punt is dat je neit eens heel goed voor jezelf kan zorgen, laat staan voor je kinderen. Kinderen verdienen een warm en veilig nest waar ze in kunen opgroeien zodat ze de wereld straks goed aankunnen.
Tijdens mijn werk maak ik de resultaten mee van mensen die dit warme en veilige nest nooit echt mee hebben gemaakt en nu in hun volwassen leven tegen een scala van problemen aanlopen.
Daarbij: je bent voorbeeld voor je kinderen!!!
Hou dat goed voor ogen! Ook op volwassen leeftijd kopiëren we veel van wat we thuis hebben geleerd én hebben gezien van de ouder(s).
Tis die bekende appel hè, die niet ver van de boom valt.
