Geld & Recht
alle pijlers
Entirely different tax bracket
woensdag 10 januari 2024 om 11:17
Oftewel: Geheel andere belastingschijf
een grappige trend die rondgaat, ik dacht Viva zal vast ook leuke verhalen hebben!
Vrienden/familie/kennissen die een totaal ander beeld hebben over geld.
TO trapt af:
wij zijn in verwachting van ons eerste kindje en verdienen prima modaal. Tijdens een etentje met vrienden laat ik vallen dat ik graag nog 1x met z'n tweetjes weg wil, een weekendje Amsterdam, België, iets in die richting.
Vriendin: Ja echt doen hoor! Ik zou 'gewoon' naar Dubai gaan voor 2 weken, lekker warm en heel familie vriendelijk, vluchten zijn nu ook maar rond de € 500 per persoon!
Uh voor jou misschien heel gewoon, maar voor ons momenteel niet hoor
Of vroeger ook vaker na de (kerst)vakantie, dat klasgenoten heel verbaasd waren dat we niet op ski vakantie waren geweest. Dat was voor ons vroeger niet eens denkbaar.
een grappige trend die rondgaat, ik dacht Viva zal vast ook leuke verhalen hebben!
Vrienden/familie/kennissen die een totaal ander beeld hebben over geld.
TO trapt af:
wij zijn in verwachting van ons eerste kindje en verdienen prima modaal. Tijdens een etentje met vrienden laat ik vallen dat ik graag nog 1x met z'n tweetjes weg wil, een weekendje Amsterdam, België, iets in die richting.
Vriendin: Ja echt doen hoor! Ik zou 'gewoon' naar Dubai gaan voor 2 weken, lekker warm en heel familie vriendelijk, vluchten zijn nu ook maar rond de € 500 per persoon!
Uh voor jou misschien heel gewoon, maar voor ons momenteel niet hoor
Of vroeger ook vaker na de (kerst)vakantie, dat klasgenoten heel verbaasd waren dat we niet op ski vakantie waren geweest. Dat was voor ons vroeger niet eens denkbaar.
donderdag 11 januari 2024 om 14:49
Wat vervelend zeg. Herken dat in de schoonzussen van mans kant. ‘Wij zijn niet zo materialistisch’ en ‘wij voeden onze eigen kinderen op want dat is belangrijker voor ons dan een vakantie’. Heb soms mijn tong eraf moeten bijten om niet te zeggen: ‘Als we er allemaal zo over dachten was er niemand meer om al die toeslagen voor jullie op te hoesten’.KekeDee schreef: ↑11-01-2024 14:30Dit heb ik heel erg met mijn moeder.
Zij werkte nooit en moesten het doen met 1 salaris. Ze vond dat vervelend en reageerde op andere mensen die wel gingen skiën of verre reizen maakten of een groter huis hadden dat zij niet zo oppervlakkig waren en niet zoveel materialistische zaken nodig hadden of dat kamperen in belgie veel leuker was. Ik was erg tevreden als kind met onze dingen, klaagde nooit en was er ook niet mee bezig.
Nu hebben ze het een stuk rianter maar is de houding niet veranderd. Als we op visite komen krijgen we “verse croissants’’ (hun woorden) wat een zak diepvries croissants waren van de goedkoopste supermarkt. Met kerst bliksoep en doen alsof het zelfgemaakt is om je na het eten te zeggen ‘haha dit is bliksoep van de lidl, had je niet door he, zie je wel dat het leven niet zo duur hoeft te zijn maar wel net zo goed/lekker’.
Tuurlijk hadden wij dit wel door, maar daar zeg ik niks over. En wij slaan droge ingevroren croissants over en dan wordt er gezegd ‘is dit niet goed genoeg voor jullie?’, terwijl ik er nooit wat van zeg of gezegd heb.
Ik vind het prima dat zij er blij van worden. En ben altijd blij/dankbaar dat we altijd welkom zijn en dat ze dingen in huis halen. Maar het zijn gewoon echt geen dingen wat ik lekker vind en waar ik zelf voor zou kiezen.
Bij mij wringt het dat als we over uitgaven hebben er altijd een preek komt dat wij altijd zoveel luxe willen en dat dat onzin is. Dat ik prima een makkelijkere baan kan nemen als ik maar anders zou gaan leven en wat minder dure boodschappen zou kopen. Verre reizen is allemaal zonde van het geld en wat is de jeugd toch verwend tegenwoordig met al hun eisen. Thuisblijven is toch net zo leuk?
Uh nou voor mij is het geen wens/visie om de meest makkelijke baan te willen. En ik ga wel graag op mooie reizen. En ik eet wel graag op zondag croissants van de bakker. En ik haal wel voldoening uit een goede wijn. Maar op 1 of andere manier zit daar een heel erg oordeel in en moet dat altijd worden gezegd zonder dat ik hier zelf over begin.
Ik praat er nu gewoon niet meer over en vermijd het onderwerp geld of boodschappen maar…
Terwijl schoonmoeder het gewoon fijn vindt als man zegt: ‘Mam, ik neem je mee uit lunchen’. In het begin vroeg ze voorzichtig in welke prijsrange ze moest kiezen maar toen daar geen limiet op bleek te zitten ging ze gewoon ook all in met mimosa’s en alles. Waar schoonpa toch meer aarzelend was (‘Kun je dit wel missen? Een broodje van bakker Bart is toch ook goed?’)
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 11 januari 2024 om 15:06
Wat lijkt mij dit vervelend zeg!KekeDee schreef: ↑11-01-2024 14:30Dit heb ik heel erg met mijn moeder.
Zij werkte nooit en moesten het doen met 1 salaris. Ze vond dat vervelend en reageerde op andere mensen die wel gingen skiën of verre reizen maakten of een groter huis hadden dat zij niet zo oppervlakkig waren en niet zoveel materialistische zaken nodig hadden of dat kamperen in belgie veel leuker was. Ik was erg tevreden als kind met onze dingen, klaagde nooit en was er ook niet mee bezig.
Nu hebben ze het een stuk rianter maar is de houding niet veranderd. Als we op visite komen krijgen we “verse croissants’’ (hun woorden) wat een zak diepvries croissants waren van de goedkoopste supermarkt. Met kerst bliksoep en doen alsof het zelfgemaakt is om je na het eten te zeggen ‘haha dit is bliksoep van de lidl, had je niet door he, zie je wel dat het leven niet zo duur hoeft te zijn maar wel net zo goed/lekker’.
Tuurlijk hadden wij dit wel door, maar daar zeg ik niks over. En wij slaan droge ingevroren croissants over en dan wordt er gezegd ‘is dit niet goed genoeg voor jullie?’, terwijl ik er nooit wat van zeg of gezegd heb.
Ik vind het prima dat zij er blij van worden. En ben altijd blij/dankbaar dat we altijd welkom zijn en dat ze dingen in huis halen. Maar het zijn gewoon echt geen dingen wat ik lekker vind en waar ik zelf voor zou kiezen.
Bij mij wringt het dat als we over uitgaven hebben er altijd een preek komt dat wij altijd zoveel luxe willen en dat dat onzin is. Dat ik prima een makkelijkere baan kan nemen als ik maar anders zou gaan leven en wat minder dure boodschappen zou kopen. Verre reizen is allemaal zonde van het geld en wat is de jeugd toch verwend tegenwoordig met al hun eisen. Thuisblijven is toch net zo leuk?
Uh nou voor mij is het geen wens/visie om de meest makkelijke baan te willen. En ik ga wel graag op mooie reizen. En ik eet wel graag op zondag croissants van de bakker. En ik haal wel voldoening uit een goede wijn. Maar op 1 of andere manier zit daar een heel erg oordeel in en moet dat altijd worden gezegd zonder dat ik hier zelf over begin.
Ik praat er nu gewoon niet meer over en vermijd het onderwerp geld of boodschappen maar…
donderdag 11 januari 2024 om 15:16
Ja is het ook. Alsof ik me continu moet verantwoorden over keuzes die ik maak. Inmiddels haal ik zelf ook goedkope boodschappen als ze op visite komen om de opmerkingen maar niet te hoeven horen over het delicatessen kaasje wat ik heb gekocht en dat de brie van de lidl net zo lekker smaakt dus dat ik die de volgende keren dat ik zin heb in kaas moet kopen
Ik vind het ergens ook wel jammer, dat toen ik een baan kreeg en mijn eerste vakantie plande ik een marige ‘ok, maar je kan ook sparen en lekker thuisblijven’ kreeg ipv ‘wat leuk voor je, veel plezier!’.
Ik was zo trots en blij
donderdag 11 januari 2024 om 15:16
Is...Is een Yaris dan geen middenmoter? Ik vind dat al een hele volwassen auto, wagens die 25k nieuw kosten zijn voor mij al heel wat. Ik leer allemaal nieuwe dingen hier.lemoos2 schreef: ↑11-01-2024 14:25Ik ben een (of meerdere) schijf gezakt. Mijn ouders waren rijk. Dat had ik pas vrij laat door (in een dorp heb je niet echt villawijken en achterstandswijken, meerdere mensen wonen in een vrijstaande woning/boerderij, iedereen ging naar dezelfde sportclub/school want er waren geen alternatieven in de buurt).
Man is gestegen t.o.v. zijn ouders en is nu heel makkelijk met geld uitgeven (na een jeugd lang ‘geen geld voor’ te hebben gehoord?).
We doen het zeker niet slecht en daar ben ik dik tevreden mee. Het is gewoon keuzes maken i.p.v. ‘en A èn B’. Of langer sparen voor iets. Die droomauto zal ik nooit kunnen betalen (misschien de aanschaf na jarenlang droog brood eten maar zeker niet de maandelijkse lasten) dus dan hoeft het voor mij helemaal niet meer (en rijd ik in een Yarisje i.p.v. sparen voor een middenmoter zoals een Volvo). Ik ga liever één keer per jaar ‘goed’ op vakantie met alles erop en eraan dan twee ‘net niet’ vakanties en een weekendje in een gemiddelde air B&B. Keuzes. En dat dit ook een luxe positie is, besef ik mij heel goed. Genoeg mensen die al moeten sparen voor een weekje weg met gezin naar een plek waar ik zelfs tegen betaling nog niet zou willen verblijven. Ik kan mijn kind redelijk hetzelfde bieden maar dat komt omdat alle aandacht en besteedbaar geld naar één kind gaan. Had ik er twee (of meer) gehad dan was dat ook een ander verhaal geweest.
donderdag 11 januari 2024 om 15:27
donderdag 11 januari 2024 om 15:38
Oh gatver, 'wij voeden onze kinderen zelf op'. Lekker waardeoordeel, alsof je je kinderen verwaarloost als ze meer dan 2 dagen naar een opvang gaan.lemoos2 schreef: ↑11-01-2024 14:49Wat vervelend zeg. Herken dat in de schoonzussen van mans kant. ‘Wij zijn niet zo materialistisch’ en ‘wij voeden onze eigen kinderen op want dat is belangrijker voor ons dan een vakantie’. Heb soms mijn tong eraf moeten bijten om niet te zeggen: ‘Als we er allemaal zo over dachten was er niemand meer om al die toeslagen voor jullie op te hoesten’.
Terwijl schoonmoeder het gewoon fijn vindt als man zegt: ‘Mam, ik neem je mee uit lunchen’. In het begin vroeg ze voorzichtig in welke prijsrange ze moest kiezen maar toen daar geen limiet op bleek te zitten ging ze gewoon ook all in met mimosa’s en alles. Waar schoonpa toch meer aarzelend was (‘Kun je dit wel missen? Een broodje van bakker Bart is toch ook goed?’)
donderdag 11 januari 2024 om 15:55
Oh net als
‘Ga je een weekend weg zonder je kind? Wij hebben voor onze kinderen gekozen en maken met liefde een paar jaartjes die opoffering om onszelf niet meer op plek 1 te zetten’
Oke prima, mij is het opgedrongen en nu kan ik nooit meer iets zonder kind doen want dan staan ze niet op 1
donderdag 11 januari 2024 om 15:58
Mijn kind is volgens mij een stuk gelukkiger mèt een paar dagen opvang per week en een incidentele logeerpartij bij opa en oma.KekeDee schreef: ↑11-01-2024 15:55Oh net als
‘Ga je een weekend weg zonder je kind? Wij hebben voor onze kinderen gekozen en maken met liefde een paar jaartjes die opoffering om onszelf niet meer op plek 1 te zetten’
Oke prima, mij is het opgedrongen en nu kan ik nooit meer iets zonder kind doen want dan staan ze niet op 1
Laatst zelfs een week uit logeren gebracht, hij heeft een fantastische tijd gehad.
donderdag 11 januari 2024 om 16:00
Ik ben van nature helemaal niet zuinig en, koop graag dure dingen en zie het verschil er ook aan af. Ik moet echt op mezelf letten, anders vliegt mijn geld uit mijn portemonnee.
Maar dat ik verschil zie tussen een dure of een goedkope jas wil natuurlijk niet zeggen dat ik die dure jas ook nodig heb. Dus ik probeer mezelf strak te houden. Met moeite.
Maar dat ik verschil zie tussen een dure of een goedkope jas wil natuurlijk niet zeggen dat ik die dure jas ook nodig heb. Dus ik probeer mezelf strak te houden. Met moeite.
donderdag 11 januari 2024 om 16:00
Ik ga 2x per jaar een week weg zonder kind. 1 week helemaal voor mijzelf en 1 week met partner.AnAppleADay schreef: ↑11-01-2024 15:58Mijn kind is volgens mij een stuk gelukkiger mèt een paar dagen opvang per week en een incidentele logeerpartij bij opa en oma.
Laatst zelfs een week uit logeren gebracht, hij heeft een fantastische tijd gehad.
Maar daar loop ik iig niet mee te koop, men vindt daar van alles van
donderdag 11 januari 2024 om 16:02
hah! dit herken ik ook best erg al zijn mijn ouders vergeleken bij hun familie weer echte spenders. Dus toen ik m'n eerste baan kreeg (na zelfbetaalde studie) bij een groot internationaal consultancykantoor dus met een auto en een goed salaris enzo volgde er vanuit tantes tijdens kerstdiner opmerkingen als een 'maar je had toch al een baan' (klopt een administratieve functie naast mn studie) en 'ja, als je denkt dat je veel geld moet gaan uitgeven omdat je daar gelukkig van wordt, dan moet je wel zoiets gaan doen' (alsof ik als hoer de baan opging ipv een mooie startersfunctie)KekeDee schreef: ↑11-01-2024 15:16Ja is het ook. Alsof ik me continu moet verantwoorden over keuzes die ik maak. Inmiddels haal ik zelf ook goedkope boodschappen als ze op visite komen om de opmerkingen maar niet te hoeven horen over het delicatessen kaasje wat ik heb gekocht en dat de brie van de lidl net zo lekker smaakt dus dat ik die de volgende keren dat ik zin heb in kaas moet kopen
Ik vind het ergens ook wel jammer, dat toen ik een baan kreeg en mijn eerste vakantie plande ik een marige ‘ok, maar je kan ook sparen en lekker thuisblijven’ kreeg ipv ‘wat leuk voor je, veel plezier!’.
Ik was zo trots en blij
donderdag 11 januari 2024 om 16:05
Ik krijg vaak vragen over mijn kleding. Niet dat ik er heel bijzonder bij loop, maar blijkbaar willen mensen toch meer weten. Ik heb al jaren geleden geleerd daar niet gericht antwoord op te geven, geen merk, geen winkel, gewoon, och weet ik niet meer… anders zwengelt men Google aan en dan komt het commentaar op hoeveel ik aan schoenen, een wit t-shirt of een jas uit heb gegeven. Dus… ik hou het vaag.
donderdag 11 januari 2024 om 16:17
Urgh, dat zij dat vinden en doen, prima. Maar dan ook maar meteen anderen een soort schuldgevoel aanpraten, ga,weg.KekeDee schreef: ↑11-01-2024 15:55Oh net als
‘Ga je een weekend weg zonder je kind? Wij hebben voor onze kinderen gekozen en maken met liefde een paar jaartjes die opoffering om onszelf niet meer op plek 1 te zetten’
Oke prima, mij is het opgedrongen en nu kan ik nooit meer iets zonder kind doen want dan staan ze niet op 1
Ik had als kind ook opvang en kan me niet herinneren dat ik me verwaarloost voelde. Ik vond het wel gezellig eigenlijk. Thuis ook, maar op de opvang waren weer andere kinderen, ander speelgoed, begeleiders die weer andere dingen deden dan je ouders.
Opvang was meer een verrijking.
Als jonge, onzekere moeder trok ik me de kritiek best aan als zo'n überthuiszitmoeder weer begon over dat ik zo slecht bezig was, maar nu zou ik ze op hun plek zetten hiermee.
donderdag 11 januari 2024 om 16:21
Wat geld betreft: ik vind uitgeven moeilijk, maar leer het steeds meer. Wat mij helpt zijn budgetten en potjes maken. Potje vaste lasten, boodschappenbudget, spaarpotje voor de vakantie, auto-onderhoud etc.
En wat overblijft is vrij te spenderen. Ik heb laatst een dure winterjas gekocht zonder enig schuldgevoel.
En wat overblijft is vrij te spenderen. Ik heb laatst een dure winterjas gekocht zonder enig schuldgevoel.
donderdag 11 januari 2024 om 16:37
Wat ontzetttend irritant, zeg.KekeDee schreef: ↑11-01-2024 15:16Ja is het ook. Alsof ik me continu moet verantwoorden over keuzes die ik maak. Inmiddels haal ik zelf ook goedkope boodschappen als ze op visite komen om de opmerkingen maar niet te hoeven horen over het delicatessen kaasje wat ik heb gekocht en dat de brie van de lidl net zo lekker smaakt dus dat ik die de volgende keren dat ik zin heb in kaas moet kopen
Ik vind het ergens ook wel jammer, dat toen ik een baan kreeg en mijn eerste vakantie plande ik een marige ‘ok, maar je kan ook sparen en lekker thuisblijven’ kreeg ipv ‘wat leuk voor je, veel plezier!’.
Ik was zo trots en blij
donderdag 11 januari 2024 om 16:47
Echt niet normaal dit hoor. Ouders horen toch blij te zijn als hun kinderen het goed hebben.KekeDee schreef: ↑11-01-2024 15:16Ja is het ook. Alsof ik me continu moet verantwoorden over keuzes die ik maak. Inmiddels haal ik zelf ook goedkope boodschappen als ze op visite komen om de opmerkingen maar niet te hoeven horen over het delicatessen kaasje wat ik heb gekocht en dat de brie van de lidl net zo lekker smaakt dus dat ik die de volgende keren dat ik zin heb in kaas moet kopen
Ik vind het ergens ook wel jammer, dat toen ik een baan kreeg en mijn eerste vakantie plande ik een marige ‘ok, maar je kan ook sparen en lekker thuisblijven’ kreeg ipv ‘wat leuk voor je, veel plezier!’.
Ik was zo trots en blij
Ik heb vaak dat mijn vrienden het gewoon niet begrijpen als ik een nieuwe tas koop of op reis ga. Want thuis blijven en een van Haren tas is net zo leuk?
donderdag 11 januari 2024 om 16:48
en als je het helemaal los kan laten, heb je niet eens meer de behoefte iemand op zijn plek te zetten
donderdag 11 januari 2024 om 16:54
Ja geld is echt wel een lastig onderwerp hoor.
Ik heb 1 vriendin die eeuwig studeert en nooit ergens geld voor heeft. Met haar praat ik dus ook absoluut niet over geld.
Een andere vriendin wil haar geld alleen met haar vriend samen spenderen. Daar snap ik zo weinig van…
Een dagje naar de sauna kan nooit, uit lunchen niet, alleen na overleg met hem en uiteindelijk gebeurt het nooit. Een weekend weg durft ze niet want ze willen geld uitgeven aan hun nieuwe huis en haar letterlijke woorden zijn ‘dan voel ik me bezwaard dat ik geld opmaak’.
Terwijl ik weet dat ze veel geld hebben en dat ook uitgeven aan bijv een robot stofzuiger van 1500 euro, een twee wielrenfietsen van 3k per stuk.
Maar het lijkt alsof alles wat ze uitgeven aan elkaar of aan een gezamenlijke hobby/hun huis is. Het lijkt me zo eenzaam en beperkend om dus alle uitgaven alleen maar te moeten overleggen of samen te moeten spenderen.
Want als we met zn vieren wat gaan doen, is het wel luxe uit eten, een activiteit doen wat geld kost oid. Maar met zn tweeen kan het dus nooit (meer), zoals vroeger.
donderdag 11 januari 2024 om 17:40
Wij verdienen met zn 2en echt prima, maar gaat ook veel geld naar kinderopvang oa en er komt nieuwe badkamer.
Ik let verder ook goed op geld, ik koop vrijwel alles in de aanbieding als om kleding bijv gaat of dingen voor in huis.
Waar ik wel van stond te kijken was het voorstel van mijn schoonzus om als verjaardagscadeau van schoonmoeder(en dus ook automatisch te betalen voor schoonvader omdat we ze allebei niet met kosten wilden opzadelen)een weekend weg te doen met zn allen. We zouden dan met schoonzus en vriend zijn, ik en man en dan schoonouders. Schoonzus en vriend verdienen met zn 2en ergens tussen de 1.5 en 2x zoveel als wij.
We kunnen het wel betalen maar ik vind zo´n cadeau erg veel geld voor een verjaardag. Sowieso doen man en ik bijna nooit weekendjes weg ergens omdat je in verhouding echt veel geld kwijt bent en we liever wat doorsparen om wat langer te gaan.
Man en ik gaven aan dat we het niet zo zagen zitten, maar op andere momenten nog 2x erover beginnen. Ik vond dat echt vreemd
Ik let verder ook goed op geld, ik koop vrijwel alles in de aanbieding als om kleding bijv gaat of dingen voor in huis.
Waar ik wel van stond te kijken was het voorstel van mijn schoonzus om als verjaardagscadeau van schoonmoeder(en dus ook automatisch te betalen voor schoonvader omdat we ze allebei niet met kosten wilden opzadelen)een weekend weg te doen met zn allen. We zouden dan met schoonzus en vriend zijn, ik en man en dan schoonouders. Schoonzus en vriend verdienen met zn 2en ergens tussen de 1.5 en 2x zoveel als wij.
We kunnen het wel betalen maar ik vind zo´n cadeau erg veel geld voor een verjaardag. Sowieso doen man en ik bijna nooit weekendjes weg ergens omdat je in verhouding echt veel geld kwijt bent en we liever wat doorsparen om wat langer te gaan.
Man en ik gaven aan dat we het niet zo zagen zitten, maar op andere momenten nog 2x erover beginnen. Ik vond dat echt vreemd
donderdag 11 januari 2024 om 17:45
Heb je wel duidelijk gezegd dat geld een doorslaggevende reden was? Dan is het idd erg raar om er nogmaals over te beginnen.Merel90 schreef: ↑11-01-2024 17:40Wij verdienen met zn 2en echt prima, maar gaat ook veel geld naar kinderopvang oa en er komt nieuwe badkamer.
Ik let verder ook goed op geld, ik koop vrijwel alles in de aanbieding als om kleding bijv gaat of dingen voor in huis.
Waar ik wel van stond te kijken was het voorstel van mijn schoonzus om als verjaardagscadeau van schoonmoeder(en dus ook automatisch te betalen voor schoonvader omdat we ze allebei niet met kosten wilden opzadelen)een weekend weg te doen met zn allen. We zouden dan met schoonzus en vriend zijn, ik en man en dan schoonouders. Schoonzus en vriend verdienen met zn 2en ergens tussen de 1.5 en 2x zoveel als wij.
We kunnen het wel betalen maar ik vind zo´n cadeau erg veel geld voor een verjaardag. Sowieso doen man en ik bijna nooit weekendjes weg ergens omdat je in verhouding echt veel geld kwijt bent en we liever wat doorsparen om wat langer te gaan.
Man en ik gaven aan dat we het niet zo zagen zitten, maar op andere momenten nog 2x erover beginnen. Ik vond dat echt vreemd
donderdag 11 januari 2024 om 17:56
Heb zo genoten van dit topic, dat ik me weer even meld.
Mooie discussies ook, interessant!
Ik werk dus als escort.
In mijn begintijd kwam ik dus echt als bleu meisje bij miljonairs. Werd ingevlogen en verbaasde me scheel over hoe mensen hun geld uitgeven.
Flesjes wijn van 600 euro per persoon, een gerant met witte handschoentjes met een weegschaaltje aan tafel laten komen om voor 400 euro witte truffel te laten schaven, want dat 'strooit' zo lekker over de risotto als voorgerecht.
Een dame in Rome in ons gezelschap die alleen rode-watermeloen-sap lustte als hij vers geperst werd en later haar tomaat terugstuurde (garnering bij de salade) omdat deze in partjes was gesneden en niet in plakjes... ze klaagde later op een terrasje dat het schandalig was dat er midden in de zomer geen airco op het terras was...
Maar on topic,
* Ik kreeg van een klant een keer een kasjmier truitje. Supermooi, ik was er zo blij mee. Geen idee dat de stomerij elke keer 20 euro kostte, maar soit, het stond waanzinnig. Dus ik de volgende boeking dat truitje aan. Zegt die beste man:
'Staat je leuk. Maar je moet er echt even een parelkettinkje op kopen. Die beginnen bij Tiffany's al bij 700 euro.'
* Ik kocht van mijn salaris een Guess-tas. Was er zo blij mee. 260 euro. Droeg dat ding overal en altijd. Op een gegeven moment zei een klant 'verdien je zo weinig, dat je altijd dat plastic Guess-tassie bij je hebt? Het is zo tacky.'
* 'Gaaf' roep ik bij een klant als ik zie dat zijn initialen op een reistas staan. 'Wil ik ook wel.' Geeft hij me een kaartje van een winkel in Amerika New York die ze voor hem op maat maakt. Vanaf 2.700 euro voor een sporttassie maatje S.
* Diner in een tof restaurant. Het gesprek stokt en ik maak maar een compliment over het setje op tafel waarin in drie porseleinen bakjes olijfolie, aioli en tomatentapenade is geserveerd, een schattig ding in een wengéhouten houdertje. Ik zeg dat ik de volgende dag op de lokale markt even ga zoeken naar zoiets. Trekt die man zonder blikken of blozen een biljet van 500 (!) uit zijn broekzak en zegt tegen de ober dat 'madame er een wil hebben.'
* Klant geeft geld voor een nieuw paar schoenen die ik van hem moet dragen. Prima. Ik koop ze en maak een filmpje van de schoenen op mijn bank. Hij is blij. Vraagt of ik hem even rondleid met live-beelden. Ik woon leuk, fijn appartement, luxe inrichting, dus oké. Vraagt hij waar dan eigenlijk de slaapkamer is van de bediende?
Het was mijn eerste 'glimpse' in een andere wereld.
Mooie discussies ook, interessant!
Ik werk dus als escort.
In mijn begintijd kwam ik dus echt als bleu meisje bij miljonairs. Werd ingevlogen en verbaasde me scheel over hoe mensen hun geld uitgeven.
Flesjes wijn van 600 euro per persoon, een gerant met witte handschoentjes met een weegschaaltje aan tafel laten komen om voor 400 euro witte truffel te laten schaven, want dat 'strooit' zo lekker over de risotto als voorgerecht.
Een dame in Rome in ons gezelschap die alleen rode-watermeloen-sap lustte als hij vers geperst werd en later haar tomaat terugstuurde (garnering bij de salade) omdat deze in partjes was gesneden en niet in plakjes... ze klaagde later op een terrasje dat het schandalig was dat er midden in de zomer geen airco op het terras was...
Maar on topic,
* Ik kreeg van een klant een keer een kasjmier truitje. Supermooi, ik was er zo blij mee. Geen idee dat de stomerij elke keer 20 euro kostte, maar soit, het stond waanzinnig. Dus ik de volgende boeking dat truitje aan. Zegt die beste man:
'Staat je leuk. Maar je moet er echt even een parelkettinkje op kopen. Die beginnen bij Tiffany's al bij 700 euro.'
* Ik kocht van mijn salaris een Guess-tas. Was er zo blij mee. 260 euro. Droeg dat ding overal en altijd. Op een gegeven moment zei een klant 'verdien je zo weinig, dat je altijd dat plastic Guess-tassie bij je hebt? Het is zo tacky.'
* 'Gaaf' roep ik bij een klant als ik zie dat zijn initialen op een reistas staan. 'Wil ik ook wel.' Geeft hij me een kaartje van een winkel in Amerika New York die ze voor hem op maat maakt. Vanaf 2.700 euro voor een sporttassie maatje S.
* Diner in een tof restaurant. Het gesprek stokt en ik maak maar een compliment over het setje op tafel waarin in drie porseleinen bakjes olijfolie, aioli en tomatentapenade is geserveerd, een schattig ding in een wengéhouten houdertje. Ik zeg dat ik de volgende dag op de lokale markt even ga zoeken naar zoiets. Trekt die man zonder blikken of blozen een biljet van 500 (!) uit zijn broekzak en zegt tegen de ober dat 'madame er een wil hebben.'
* Klant geeft geld voor een nieuw paar schoenen die ik van hem moet dragen. Prima. Ik koop ze en maak een filmpje van de schoenen op mijn bank. Hij is blij. Vraagt of ik hem even rondleid met live-beelden. Ik woon leuk, fijn appartement, luxe inrichting, dus oké. Vraagt hij waar dan eigenlijk de slaapkamer is van de bediende?
Het was mijn eerste 'glimpse' in een andere wereld.
escorgot wijzigde dit bericht op 11-01-2024 18:14
1.63% gewijzigd
donderdag 11 januari 2024 om 17:58
Nee in eerste instantie niet, we hebben gezegd dat we het niet zien zitten met kind erbij. Toen daarna inderdaad wel dat we het een wat prijzig cadeau vonden.
Zelf zou het geloof ik niet in me opkomen als je weet dat de ander veel kosten heeft aan kinderopvang en ook nog een investering heeft gedaan om dan met zo'n voorstel te komen. Daar stond ik gewoon van te kijken.
Zelf zou het geloof ik niet in me opkomen als je weet dat de ander veel kosten heeft aan kinderopvang en ook nog een investering heeft gedaan om dan met zo'n voorstel te komen. Daar stond ik gewoon van te kijken.
donderdag 11 januari 2024 om 18:25
Ik vergeet de lounge waarin ik jaren later als frequent flyer met mijn spaarpunten mocht zitten. Ik verbaasde me over de exorbitante hapjes.
Later raakte ik aan de praat met een aardige veertiger. We moesten allebei 11 uur vliegen, ik terug naar Amsterdam, hij met een transfer nog door naar Lissabon.
Bij het boarden liet ik mijn ticket zien (economy) en hoorde van de grondstewardess dat ik een upgrade had gekregen.
Had die man 6.000 euro neergelegd om 'naast me te zitten in business class om verder te kletsen' want 'hij vond ons eerdere gesprek zo gezellig.'
Later raakte ik aan de praat met een aardige veertiger. We moesten allebei 11 uur vliegen, ik terug naar Amsterdam, hij met een transfer nog door naar Lissabon.
Bij het boarden liet ik mijn ticket zien (economy) en hoorde van de grondstewardess dat ik een upgrade had gekregen.
Had die man 6.000 euro neergelegd om 'naast me te zitten in business class om verder te kletsen' want 'hij vond ons eerdere gesprek zo gezellig.'
donderdag 11 januari 2024 om 18:30
Privé:
Ik had ooit-in-mijn-jonge-jaren een vriendje wiens ouders architect waren en in een magnifiek huis woonden. Het was er altijd steenkoud, want duur. Ze gaven hun geld liever uit aan antiek, kostbare kasten van 20.000 euro en culturele vakanties naar China. Prima. Hun geld. Ik was dolblij met Peter Langhout in die tijd, en had misschien wel meer pret.
Op een dag hadden ze een erfenis gekregen van bijna vier ton.
Die zondag kregen we te horen dat 'dat gevierd moest worden'.
Mijn vriend, met studieschuld, zat met koude vingers naast me. Misschien kwam zijn droom, een klein autootje, nu dichterbij!
Mijn schoonmoeder kwam binnen met een stralende lach....
Ze had drie ons bonbons gekocht bij de échte banketbakker!
Ik had ooit-in-mijn-jonge-jaren een vriendje wiens ouders architect waren en in een magnifiek huis woonden. Het was er altijd steenkoud, want duur. Ze gaven hun geld liever uit aan antiek, kostbare kasten van 20.000 euro en culturele vakanties naar China. Prima. Hun geld. Ik was dolblij met Peter Langhout in die tijd, en had misschien wel meer pret.
Op een dag hadden ze een erfenis gekregen van bijna vier ton.
Die zondag kregen we te horen dat 'dat gevierd moest worden'.
Mijn vriend, met studieschuld, zat met koude vingers naast me. Misschien kwam zijn droom, een klein autootje, nu dichterbij!
Mijn schoonmoeder kwam binnen met een stralende lach....
Ze had drie ons bonbons gekocht bij de échte banketbakker!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
