Entirely different tax bracket

Coniglio schreef: ↑

22-01-2024 10:01

Bij mij was het niet echt omdat het zo hoorde, maar gewoon omdat het nou eenmaal zo ging. Lastig de nuance uit te leggen, maar het was gewoon zo: na de middelbare ga je studeren en op kamer en lid worden. Dat was gewoon de route. Maar niet “omdat het zo hoorde voor de buren ofzo”

Een vriendin van mij was vanaf 14 jaar al elk weekend aan het werk en aan het sparen voor haar studie en wilde eigenlijk in een specifieke stad een studie doen die goed aangeschreven stond. Beide ouders zelf alleen middelbare school en vonden het onzin. Want je kan prima thuiswonen, naar hbo in dezelfde plaats en lekker werken en sparen. Zij heeft echt moeten werken en knokken om uit die bubbel weg te gaan en dus wel naar de andere kant van het land te verhuizen, droomstudie te doen, op kamers gaan. Enz. Erg eenzaam als er weinig steun en begrip thuis is.
Wat dat betreft had ik het een heel stuk makkelijker met ouders die snapten hoe het studentenleven werkte.

Ik heb denk ik een andere invullen voor 'omdat het zo hoorde' want wat jij hier beschrijft vind ik dus wel redelijk 'gaan studeren omdat dat zo hoort, omdat het verwacht wordt' (voor mij is omdat het zo hoort nooit voor de buren of zo).

Stel dat jij wel was gaan studeren maar geen lid was geworden. Of HBO was gaan doen na het VWO. Hoe zou er dan thuis gereageerd zijn?

Gebruna schreef: ↑

21-01-2024 00:02

Zijn hier ook mensen die zijn gaan studeren (universitair) "omdat het zo hoorde", of omdat het nu eenmaal van heb werd verwacht, en die dat achteraf eigenlijk helemaal niet zo leuk/fijn/nuttig hebben gevonden?

Ik ben gaan studeren deels omdat het vanzelfsprekend was (niet voor de buren of zo, maar gewoon omdat het in de lijn der verwachting lag als je de hersens ervoor had) en deels omdat ik zelf wel wilde. Ik kon goed verbanden leggen en analyseren en dan ga je nou eenmaal makkelijk die kant op.

Maar achteraf twijfel ik wel eens ja. Ik had het misschien ook wel leuk gevonden een technisch/praktisch beroep te leren en dat zou ik waarschijnlijk wel nuttiger hebben gevonden. Alleen wel kans dat ik dan toch ook weer iets gemist zou hebben, qua intellectuele uitdaging en studentenleven en zo.

Wat ook niet meehielp is dat ik als kind nogal ben gepest juist vanwege goede cijfers, door kinderen die praktische opleidingen gingen doen. Dus ik had nou niet echt het idee dat ik me thuis zou voelen op een praktische opleiding.

Marianneke schreef: ↑

22-01-2024 14:32

Ik heb denk ik een andere invullen voor 'omdat het zo hoorde' want wat jij hier beschrijft vind ik dus wel redelijk 'gaan studeren omdat dat zo hoort, omdat het verwacht wordt' (voor mij is omdat het zo hoort nooit voor de buren of zo).

Stel dat jij wel was gaan studeren maar geen lid was geworden. Of HBO was gaan doen na het VWO. Hoe zou er dan thuis gereageerd zijn?

Oh precies hetzelfde denk ik. Maar voor mij was dat gewoon zo zoals het ging, zoals iemand hiervoor beschreef: je gaat naar de basisschool, je haalt je zwemdiploma, je haalt je middelbare schooldiploma, je gaat studeren. Overigens ben ik nadat ik een poosje aan het werk was iets totaaaaal anders gaan doen, ook helemaal prima.

Ginevra schreef: ↑

22-01-2024 14:38

Ik ben gaan studeren deels omdat het vanzelfsprekend was (niet voor de buren of zo, maar gewoon omdat het in de lijn der verwachting lag als je de hersens ervoor had) en deels omdat ik zelf wel wilde. Ik kon goed verbanden leggen en analyseren en dan ga je nou eenmaal makkelijk die kant op.

Maar achteraf twijfel ik wel eens ja. Ik had het misschien ook wel leuk gevonden een technisch/praktisch beroep te leren en dat zou ik waarschijnlijk wel nuttiger hebben gevonden. Alleen wel kans dat ik dan toch ook weer iets gemist zou hebben, qua intellectuele uitdaging en studentenleven en zo.

Wat ook niet meehielp is dat ik als kind nogal ben gepest juist vanwege goede cijfers, door kinderen die praktische opleidingen gingen doen. Dus ik had nou niet echt het idee dat ik me thuis zou voelen op een praktische opleiding.

Dit is wel redelijk vergelijkbaar met mijn verhaal. Maar ik heb dus na mijn universiteit en terwijl ik aan hrt werk was het roer omgegooid en voor een praktische carrière gekozen. Nu combineer ik beide.

Brombaer schreef: ↑

22-01-2024 13:02

Dat was ook vooral wat ik bedoelde. Ik zie inmiddels bijna een tweede generatie vwo'ers afstuderen (de mijne en die van mijn kinderen) maar zie dus dat nog stééds bepalend kan zijn of iemand wel of niet "gaat studeren/op kamers gaat" en daar dan nog bijkomend: áls men wel universitair gaat studeren, welke studie dan wél of niet geapprecieerd wordt. Het lijkt wel alsof niet iedereen even makkelijk een Taal- en Cultuurstudie, Sociale Geografie of zelfs Aardwetenschappen mág, wil of durft te gaan doen.

Ook al zitten de ouders inmiddels helemaal niet (meer) onderaan de sociaal-economische ladder. Het lijkt dat zoiets toch meerdere generaties doorwerkt, al is men al lang voorbij de laagste "tax bracket/box".

Ik had ook wel het idee dat met het afschaffen van de studiefinanciering studenten ook meer met hun verstand kiezen. Dus minder welke opleiding vind ik interessant klinken, maar meer, wat kan ik hiermee gaan doen?

Ik herinnerde me van het weekend iets en moest aan dit topic denken.
18 jarige ik werkte bij een webshop dat vanaf huis werd gerund. Lees, een mega villa. Hele lieve nuchtere mensen wel.

Op maandag kwam ik werken en hadden ze de dag ervoor blijkbaar een 'verkoop' feestje gehad, Tupperware, handdoeken, beddengoed, dat soort dingen. Het was alleen niet zo'n succes want verkoopster had bijna geen sales gemaakt. Had mijn toen werkgeefster en vrouw des huizes toch maar een dekbedovertrek van € 500 (!) gekocht omdat ze het sneu vond voor de verkoopster.
Ik wist niet wat ik hoorde joh! Zo veel geld voor zoiets. Nú nog vind ik het belachelijk veel, maar besef me nu goed dat het voor hun natuurlijk een schijntje was.

Marianneke schreef: ↑

22-01-2024 14:32

Ik heb denk ik een andere invullen voor 'omdat het zo hoorde' want wat jij hier beschrijft vind ik dus wel redelijk 'gaan studeren omdat dat zo hoort, omdat het verwacht wordt' (voor mij is omdat het zo hoort nooit voor de buren of zo).

Stel dat jij wel was gaan studeren maar geen lid was geworden. Of HBO was gaan doen na het VWO. Hoe zou er dan thuis gereageerd zijn?

Ik lees het meer als; zo ging het gewoon, niet omdat het zo hoorde, maar meer, dat is het pad dat je aflegt, net zoals je van de basisschool naar de middelbare school gaat.

Elegantic schreef: ↑

29-01-2024 11:02

Ik herinnerde me van het weekend iets en moest aan dit topic denken.
18 jarige ik werkte bij een webshop dat vanaf huis werd gerund. Lees, een mega villa. Hele lieve nuchtere mensen wel.

Op maandag kwam ik werken en hadden ze de dag ervoor blijkbaar een 'verkoop' feestje gehad, Tupperware, handdoeken, beddengoed, dat soort dingen. Het was alleen niet zo'n succes want verkoopster had bijna geen sales gemaakt. Had mijn toen werkgeefster en vrouw des huizes toch maar een dekbedovertrek van € 500 (!) gekocht omdat ze het sneu vond voor de verkoopster.
Ik wist niet wat ik hoorde joh! Zo veel geld voor zoiets. Nú nog vind ik het belachelijk veel, maar besef me nu goed dat het voor hun natuurlijk een schijntje was.

Volgens mij leunen veel van die verkoopfeestjes ook op die gun/sneu-factor. Want iedereen kent iedereen en zo.

Gebruna schreef: ↑

21-01-2024 00:02

Zijn hier ook mensen die zijn gaan studeren (universitair) "omdat het zo hoorde", of omdat het nu eenmaal van heb werd verwacht, en die dat achteraf eigenlijk helemaal niet zo leuk/fijn/nuttig hebben gevonden?

Ja en nee. Er was wel een soort verwachting maar toen de invulling daarvan nogal op zich liet wachten werd daar niet raar over gedaan.

Moeder universitair opgeleid, in principe een ex-expat. Vader een selfmade ondernemer uit een klein ondernemersgezin die in de avonduren met kleine kinderen alsnog zijn HBS heeft gehaald.
Mijn moeder (niet NL) snapte het Nederlandse schoolsysteem pas bij het derde kind. Ik ben de oudste. Toen ik na anderhalf jaar van VWO naar mavo was gekacheld, vroeg ze op een ouderavond wanneer we dan Latijn en Grieks kregen

Mijn moeder was er rotsvast van overtuigd dat ik ook ooit naar de universiteit zou gaan en vond het geen probleem als dat met een omweg moest. Zus ging in een rechte lijn (gym, uni). Na mbo (twee opleidingen, met de eerste was ik na een half jaar al ver klaar mee) eventjes gewerkt (zorg). Toen besloten dat ik daar niet geschikt voor was en terug naar school, hbo. Altijd gewerkt en middels deeltijdstudies op mijn 33e nog mijn bul gehaald aan de uni. Met die opleiding doe ik net niets, was ook puur vanwege eigen interesse. Op mijn 41e nog een extra lesbevoegdheid (hbo). Bij de uitreiking van mijn bul zat mijn moeder vooraan te krijsen (‘Ik heb het altijd gezegd!’). Bij mijn broer was die overtuiging niet echt aanwezig maar dat kan ook omdat hij al als klein jongetje riep dat hij later ‘eigen baas’ zou worden en nogal hieperdepiep was (adhd). In de horeca is hij echt op zijn plek en mijn moeder zit daar als vaste barvlieg aan de (lunch)toog.

Mijn moeder had dus geen minimumlat waar je naast werd gelegd maar ze eiste wel een gedegen opleiding. Broertjelief kon geen stage gaan lopen bij McD, dan dreef ze hem net zolang tot wanhoop totdat hij bij chateau Neercanne een stageplek had. Mijn vader was daar veel relaxter in. Meer een soort van ‘als je erachter komt dat je iets anders nodig hebt dan kun je dat altijd nog gaan doen’. Ondanks geld en eigen kennis werd er bijzonder weinig positief gekeken naar ‘pretopleidingen’ (of de ‘snelweg naar de bijstand’ zoals mijn vader ze noemde). Dat kon je als hobby doen maar niet als opleiding.

dianaf schreef: ↑

29-01-2024 13:13

Volgens mij leunen veel van die verkoopfeestjes ook op die gun/sneu-factor. Want iedereen kent iedereen en zo.

Jep. Net zoals sommige lui er berucht om waren. Die nodigden je moeder iedere week wel uit voor een Tupperwareparty, dan Oriflame, vervolgens weer Mylène, enz. Er op rekenende dat de genodigden wel genoeg zouden kopen zodat zij aan hun ‘extra hostess presentje’ kwamen naast het ‘gewone’ bedankje. En intussen zat je weer opgescheept met een Tupperware lunchtrommel en drinkbeker in de meest afgrijselijke kleuren.