Geld & Recht
alle pijlers
Executieverkoop woning, en dan?
zondag 1 februari 2009 om 17:36
Deze week is het dan 'eindelijk' zo ver.
Na jarenlang nare deurwaardersbezoeken, het ene gat met het andere opvullen, geld in een bodemloze put stoppen en een hoop onzekerheid wordt er beslag gelegd op het huis (incl. bedrijf) van mijn oom en wordt het geveild.
Verhaal in het kort: Oom heeft de goedlopende zaak die opa zelf heeft opgebouwd na diens pensioen overgenomen. Maar hij bakte er niks van, kwam afspraken met klanten niet na en stuurde geen facturen voor verrichte diensten.
Zaak ligt er verloren bij, en ondertussen heeft oom het ene baantje na het andere om toch nog wat geld in te brengen.
Maar dit is natuurlijk niet genoeg, de schulden zijn te hoog en hij heeft zijn problemen te lang genegeerd. Sterker nog, hij erkent nog steeds niet dat hij hulp nodig heeft en denkt het nog wel op te kunnen lossen.
Maar oom laat me koud, waar ik wél om geef zijn mijn lieve tante en haar drie schitterende kinderen. En om opa, die het bedrijf heeft opgebouwd en nu ziet dat het de vernieling in is geholpen door z'n eigen zoon.
En nu? Wat gebeurt er na de veiling? Worden ze er meteen uitgezet of kan het nog wel even duren voordat ze eruit moeten? (volgens m'n moeder dat laatste) En komt oom nu automatisch in de schuldhulpverlening of gebeurt dat alleen als hij daar zelf om vraagt? Hem kennende wil hij dat niet omdat hij het zelf wel oplost (niet dus!).
Er valt niet met oom te praten (wees gerust, ik probeer het niet eens: m'n moeder en opa wel) omdat hij dan helemaal dichtklapt. Hij wil het er simpelweg niet over hebben.
Ook is hij -voor zover wij weten- niet op zoek naar vervangende woonruimte.
Gelukkig zijn oom en tante onder huwelijkse voorwaarden getrouwd.
Tante werkt trouwens een paar uur per week voor een flutloontje, en kan daar helaas niet van rondkomen. Wel staat ze al een poos (zonder medeweten van oom) ingeschreven bij de woningstichting. Scheiden lukt helaas niet, en ik geloof dat tante dat na de geboorte van nr3 ook niet meer wil. De liefde is allang weg, er is enkel nog liefde voor de kinderen. Maar ik zie dat tante eraan onderdoor gaat.
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat Oom stopt met zijn gezin de vernieling in te helpen?
Na jarenlang nare deurwaardersbezoeken, het ene gat met het andere opvullen, geld in een bodemloze put stoppen en een hoop onzekerheid wordt er beslag gelegd op het huis (incl. bedrijf) van mijn oom en wordt het geveild.
Verhaal in het kort: Oom heeft de goedlopende zaak die opa zelf heeft opgebouwd na diens pensioen overgenomen. Maar hij bakte er niks van, kwam afspraken met klanten niet na en stuurde geen facturen voor verrichte diensten.
Zaak ligt er verloren bij, en ondertussen heeft oom het ene baantje na het andere om toch nog wat geld in te brengen.
Maar dit is natuurlijk niet genoeg, de schulden zijn te hoog en hij heeft zijn problemen te lang genegeerd. Sterker nog, hij erkent nog steeds niet dat hij hulp nodig heeft en denkt het nog wel op te kunnen lossen.
Maar oom laat me koud, waar ik wél om geef zijn mijn lieve tante en haar drie schitterende kinderen. En om opa, die het bedrijf heeft opgebouwd en nu ziet dat het de vernieling in is geholpen door z'n eigen zoon.
En nu? Wat gebeurt er na de veiling? Worden ze er meteen uitgezet of kan het nog wel even duren voordat ze eruit moeten? (volgens m'n moeder dat laatste) En komt oom nu automatisch in de schuldhulpverlening of gebeurt dat alleen als hij daar zelf om vraagt? Hem kennende wil hij dat niet omdat hij het zelf wel oplost (niet dus!).
Er valt niet met oom te praten (wees gerust, ik probeer het niet eens: m'n moeder en opa wel) omdat hij dan helemaal dichtklapt. Hij wil het er simpelweg niet over hebben.
Ook is hij -voor zover wij weten- niet op zoek naar vervangende woonruimte.
Gelukkig zijn oom en tante onder huwelijkse voorwaarden getrouwd.
Tante werkt trouwens een paar uur per week voor een flutloontje, en kan daar helaas niet van rondkomen. Wel staat ze al een poos (zonder medeweten van oom) ingeschreven bij de woningstichting. Scheiden lukt helaas niet, en ik geloof dat tante dat na de geboorte van nr3 ook niet meer wil. De liefde is allang weg, er is enkel nog liefde voor de kinderen. Maar ik zie dat tante eraan onderdoor gaat.
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat Oom stopt met zijn gezin de vernieling in te helpen?
zondag 1 februari 2009 om 17:48
zondag 1 februari 2009 om 17:51
Wat een rotsituatie.
Ik weet weinig van dergelijke dingen af, maar heb in ieder geval één antwoord: je oom komt niet automatisch in de schuldhulpverlening. Je moet dit zelf aanvragen. Om gebruik te kunnen maken van de WSNP (Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen) moet je zelf een verzoek indienen bij de gemeente/sociale dienst, ál je administratie kunnen laten zien en daar dus overzicht over hebben.
Ik snap je vraag, maar ik vraag me af of je iets kunt doen om te zorgen dat het goed gaat met tante en kinderen, omdat zij er zelf voor lijkt te kiezen om bij je oom te blijven. Als ze dat niet zou doen, zou ze zelf verder kunnen gaan.... Moeilijk hoor
Erwt
Ik weet weinig van dergelijke dingen af, maar heb in ieder geval één antwoord: je oom komt niet automatisch in de schuldhulpverlening. Je moet dit zelf aanvragen. Om gebruik te kunnen maken van de WSNP (Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen) moet je zelf een verzoek indienen bij de gemeente/sociale dienst, ál je administratie kunnen laten zien en daar dus overzicht over hebben.
Ik snap je vraag, maar ik vraag me af of je iets kunt doen om te zorgen dat het goed gaat met tante en kinderen, omdat zij er zelf voor lijkt te kiezen om bij je oom te blijven. Als ze dat niet zou doen, zou ze zelf verder kunnen gaan.... Moeilijk hoor
Erwt
Peas on earth!
zondag 1 februari 2009 om 17:59
Tante + kinderen kunnen in ieder geval bij mijn moeder terecht. Tante heeft vorig jaar al -hoogzwanger- op het punt gestaan om weg te gaan.
Scheiden kan -voor zover ik weet- niet ivm verblijfsvergunning van tante.
Laten we hopen dat dit een nieuwe start is...
Alhoewel oom nooit zal veranderen, anders had hij dat allang gedaan.
Scheiden kan -voor zover ik weet- niet ivm verblijfsvergunning van tante.
Laten we hopen dat dit een nieuwe start is...
Alhoewel oom nooit zal veranderen, anders had hij dat allang gedaan.
zondag 1 februari 2009 om 18:03
Daar zit nog wat in: die verlijfsvergunning.. Ik zou toch eens navragen bij bureau rechtshulp oid hoelang je in NL moet wonen en getrouwd moet zijn om toch te mogen blijven. Als ze 3 kinderen heeft kan het ook mogelijk zijn dat ze ivm bezoekrecht niet teruggestuurd kan worden.... Maar ik weet het niet, dus vraag dit na.
zondag 1 februari 2009 om 18:05
zondag 1 februari 2009 om 18:14
zondag 1 februari 2009 om 18:19
quote:extrahalo schreef op 01 februari 2009 @ 18:03:
Daar zit nog wat in: die verlijfsvergunning.. Ik zou toch eens navragen bij bureau rechtshulp oid hoelang je in NL moet wonen en getrouwd moet zijn om toch te mogen blijven. Als ze 3 kinderen heeft kan het ook mogelijk zijn dat ze ivm bezoekrecht niet teruggestuurd kan worden.... Maar ik weet het niet, dus vraag dit na.
Ze is al eens -onder regime Verdonk- teruggestuurd naar China, oudste was toen bijna 3 en jongste 4 maanden. Oom verdiende te weinig om haar hier te onderhouden dus tante moest weg. Ongeacht kinderen of niet. Ze waren toen 3 jaar getrouwd en tante werkte hier.
Toch moest ze weg.
Toen tante echt-echt-echt weer terug moest naar China heeft oom eindelijk eens werk gezocht. Te laat, want besluit was al genomen.
Tante heeft jongste meegenomen en na 7 maanden mocht ze terug komen.
Voor zover ik weet (en dat heb ik van horen zeggen) moeten ze 10 jaar getrouwd zijn, deze maand zijn ze 7 jaar getrouwd.
Ze woont en werkt trouwens al 17 jaar in nederland.
En inmiddels is 3e kind ook geboren, en geloof me... dat was niet uit liefde (alhoewel tante nu dolgelukkig is met 3 kinderen, om geen verkeerd beeld te scheppen)
Dat is trouwens ook een zorg van me: in hoeverre is dit nadelig voor de kinderen? Er wordt van ze gehouden, dat wel. Maar ze voelen zelf ook wel dat papa en mama niet van elkaar houden. En ze voelen de spanning ook wel. Sterker nog: nichtje is 's nachts wel eens huilend wakker geworden want ze was bang dat 'boze meneer aan de deur die om geld komt vragen' haar knuffel op kwam halen
Daar zit nog wat in: die verlijfsvergunning.. Ik zou toch eens navragen bij bureau rechtshulp oid hoelang je in NL moet wonen en getrouwd moet zijn om toch te mogen blijven. Als ze 3 kinderen heeft kan het ook mogelijk zijn dat ze ivm bezoekrecht niet teruggestuurd kan worden.... Maar ik weet het niet, dus vraag dit na.
Ze is al eens -onder regime Verdonk- teruggestuurd naar China, oudste was toen bijna 3 en jongste 4 maanden. Oom verdiende te weinig om haar hier te onderhouden dus tante moest weg. Ongeacht kinderen of niet. Ze waren toen 3 jaar getrouwd en tante werkte hier.
Toch moest ze weg.
Toen tante echt-echt-echt weer terug moest naar China heeft oom eindelijk eens werk gezocht. Te laat, want besluit was al genomen.
Tante heeft jongste meegenomen en na 7 maanden mocht ze terug komen.
Voor zover ik weet (en dat heb ik van horen zeggen) moeten ze 10 jaar getrouwd zijn, deze maand zijn ze 7 jaar getrouwd.
Ze woont en werkt trouwens al 17 jaar in nederland.
En inmiddels is 3e kind ook geboren, en geloof me... dat was niet uit liefde (alhoewel tante nu dolgelukkig is met 3 kinderen, om geen verkeerd beeld te scheppen)
Dat is trouwens ook een zorg van me: in hoeverre is dit nadelig voor de kinderen? Er wordt van ze gehouden, dat wel. Maar ze voelen zelf ook wel dat papa en mama niet van elkaar houden. En ze voelen de spanning ook wel. Sterker nog: nichtje is 's nachts wel eens huilend wakker geworden want ze was bang dat 'boze meneer aan de deur die om geld komt vragen' haar knuffel op kwam halen
zondag 1 februari 2009 om 18:33
Vragen van gelukkigmeisje en PodE ook beantwoord
Aanvulling op PodE: Verblijfsvergunning van Tante is nu 3 jaar oud. Daarvoor was ze een 'witte illegaal'. Als 21-jarig meisje dat van het armoedige chinese platteland kwam is er nooit een verblijfsvergunning aangevraagd toen ze 17 jaar geleden naar NL kwam.
Aanvulling op gelukkigmeisje: geen idee of deze executieverkoop de schuld opheft. Het is wel een groot perceel dus wie weet?
We weten niet hoe groot de schulden zijn...
ElleMichelle, opa heeft niet genoeg geld. En zou het volgens mij niet eens willen. Het is een vervallen zooi geworden, groot magazijn waar de gaten in het dak vallen etc.
En opa is ook te oud, 77 nu. Geen haar op z'n hoofd om zaak samen met oom opnieuw op te zetten. Die twee botsen te veel.
Opa schijnt wel te weten wie het wil kopen bij de veiling... Maar hij wil niet weer zeggen wie.
Jaja... welkom in de Wondere Wereld van de Geheimen in Age's familie
Aanvulling op PodE: Verblijfsvergunning van Tante is nu 3 jaar oud. Daarvoor was ze een 'witte illegaal'. Als 21-jarig meisje dat van het armoedige chinese platteland kwam is er nooit een verblijfsvergunning aangevraagd toen ze 17 jaar geleden naar NL kwam.
Aanvulling op gelukkigmeisje: geen idee of deze executieverkoop de schuld opheft. Het is wel een groot perceel dus wie weet?
We weten niet hoe groot de schulden zijn...
ElleMichelle, opa heeft niet genoeg geld. En zou het volgens mij niet eens willen. Het is een vervallen zooi geworden, groot magazijn waar de gaten in het dak vallen etc.
En opa is ook te oud, 77 nu. Geen haar op z'n hoofd om zaak samen met oom opnieuw op te zetten. Die twee botsen te veel.
Opa schijnt wel te weten wie het wil kopen bij de veiling... Maar hij wil niet weer zeggen wie.
Jaja... welkom in de Wondere Wereld van de Geheimen in Age's familie
zondag 1 februari 2009 om 19:37
Ik kan het zo snel even niet vinden, maar ik meen me echt te herinneren (uit de tijd van een buitenlandse partner ) dat mijn partner toen na drie jaar een verblijfsvergunning op basis van zelfstandig verblijf had kunnen aanvragen.
Je zou even de IND kunnen bellen om hiernaar te informeren. Dan is het belangrijk dat je weet hoe lang je tante precies een verblijfsvergunning heeft.
Je zou even de IND kunnen bellen om hiernaar te informeren. Dan is het belangrijk dat je weet hoe lang je tante precies een verblijfsvergunning heeft.
Peas on earth!
zondag 1 februari 2009 om 19:49
Age mijn huisbaas heeft wel eens het huis waar ik woonde gedwongen moeten verkopen (executie) en toen werden wij er als huurders er uit geknikkerd, de rechter had besloten dat er zoveel schuld was dat onze huurrechten wel over-ruled mochten worden in het belang van de opbrengst. De nieuwe eigenaar vond het toen ook rot voor ons, daarom kregen we twee weken de tijd onze spullen te pakken, maar dat was vanwege zijn goedheid, niet officieel.
zondag 1 februari 2009 om 21:15
Eerder verkopen? Nee, Oom is nog steeds in denial en denkt het nog allemaal op te kunnen lossen.
Ik weet haast wel zeker dat Tante nu al 3 jaar een verblijfsvergunning heeft. Ik ben destijds nog meegeweest om 'm op te halen bij de gemeente, dat was vlak na haar terugkomst uit China in dec 2005.
Ik zie Tante morgen weer dus zal dan wel even duidelijkheid vragen (als dat tenminste lukt op de bruiloft).
En ai, dat is slecht nieuws Mdk, volgens mij gaan ze er zelf van uit dat ze er nog niet meteen uitgezet worden
Opa heeft al wel wat waardevol gereedschap weggehaald, en Broer ook wat spullen.
Maar is het ook niet zo dat het huis leeg opgeleverd moet worden?
Hmmm, ik heb er 'gelukkig' geen ervaring mee, maar ik maak me wel zorgen.
En op zo'n moment baal ik wel dat ik aan de andere kant van het land woon
Ik weet haast wel zeker dat Tante nu al 3 jaar een verblijfsvergunning heeft. Ik ben destijds nog meegeweest om 'm op te halen bij de gemeente, dat was vlak na haar terugkomst uit China in dec 2005.
Ik zie Tante morgen weer dus zal dan wel even duidelijkheid vragen (als dat tenminste lukt op de bruiloft).
En ai, dat is slecht nieuws Mdk, volgens mij gaan ze er zelf van uit dat ze er nog niet meteen uitgezet worden
Opa heeft al wel wat waardevol gereedschap weggehaald, en Broer ook wat spullen.
Maar is het ook niet zo dat het huis leeg opgeleverd moet worden?
Hmmm, ik heb er 'gelukkig' geen ervaring mee, maar ik maak me wel zorgen.
En op zo'n moment baal ik wel dat ik aan de andere kant van het land woon
zondag 1 februari 2009 om 22:00
Wat betreft het verblijfsrecht, als ik mijn bron goed lees heeft je tante na drie jaar verblijfsvergunning inderdaad de mogelijkheid om een vergunning tot voortgezet verblijf (een zelfstandige verblijfsvergunning dus) aan te vragen. Even contact opnemen met een juridisch loket.
Verder geen idee. Heel drastische maatregel: is er bereidheid in de familie om oom onder bewind te laten stellen of curatele aan te vragen? Er moet dan wel aantoonbare grond zijn waaruit blijkt dat oom door lichamelijke of geestelijke toestand niet in staat is zijn vermogensrechtelijke zaken te behartigen, of van verkwisting/drankmisbruik.
Daarmee zijn de problemen niet opgelost (verre van) maar wordt in elk geval voorkomen dat het voortduurt. Ook hier weer juridisch loket voor info.
Verder geen idee. Heel drastische maatregel: is er bereidheid in de familie om oom onder bewind te laten stellen of curatele aan te vragen? Er moet dan wel aantoonbare grond zijn waaruit blijkt dat oom door lichamelijke of geestelijke toestand niet in staat is zijn vermogensrechtelijke zaken te behartigen, of van verkwisting/drankmisbruik.
Daarmee zijn de problemen niet opgelost (verre van) maar wordt in elk geval voorkomen dat het voortduurt. Ook hier weer juridisch loket voor info.
zondag 1 februari 2009 om 22:27
quote:Mevrouwdekees schreef op 01 februari 2009 @ 21:25:
Lijkt me wel, het huis is immers verkocht, logica dicteert dat je dan je bende mee moet nemen? (maar ik weet het dus niet zeker hoeveel tijd er voor het eea staat)
Ligt er aan denk ik of er ook beslag op de inboedel is gelegd..
Als dat zo is dan valt weinig meer dan de persoonlijke spullen als sieraden foto's enz mee te nemen de rest mag je dan niet eens meenemen.
Lijkt me wel, het huis is immers verkocht, logica dicteert dat je dan je bende mee moet nemen? (maar ik weet het dus niet zeker hoeveel tijd er voor het eea staat)
Ligt er aan denk ik of er ook beslag op de inboedel is gelegd..
Als dat zo is dan valt weinig meer dan de persoonlijke spullen als sieraden foto's enz mee te nemen de rest mag je dan niet eens meenemen.
zondag 1 februari 2009 om 22:31
Lijkt mij ook dat alles leeg moet zijn Mdk... Word nog een probleem want er staat een hoop bedrijfsrotzooi & machines
Maar goed, is ook niet mijn probleem.
Ah, bedankt Mamz! Ik ga het morgen even met tante bespreken.
En goed dat je erover begint. Opa en mama hebben ooit op het punt gestaan om hem onder curatele te stellen. Maar dat is op het laatste moment afgeblazen omdat opa het toch niet zag zitten.
Wie weet nu wel, nu alles zo escaleert...
En dat hij z'n zaakjes niet op orde heeft zegt genoeg over zijn geestelijke toestand toch? Maar goed, ook dat wil hij niet erkennen.
Bedankt voor je antwoord!
Maar goed, is ook niet mijn probleem.
Ah, bedankt Mamz! Ik ga het morgen even met tante bespreken.
En goed dat je erover begint. Opa en mama hebben ooit op het punt gestaan om hem onder curatele te stellen. Maar dat is op het laatste moment afgeblazen omdat opa het toch niet zag zitten.
Wie weet nu wel, nu alles zo escaleert...
En dat hij z'n zaakjes niet op orde heeft zegt genoeg over zijn geestelijke toestand toch? Maar goed, ook dat wil hij niet erkennen.
Bedankt voor je antwoord!
zondag 1 februari 2009 om 22:33
maandag 2 februari 2009 om 07:21
Sterkte vandaag Age,wat een toestand zeg
Wat jullie en tante ook even moeten doen is langs de woningbouwvereniging gaan om te vragen of ze nu wel in aanmerking komt voor urgentie want misschien heeft tante in deze situatie met haar 3 kinderen daar wél recht op.
Dan zal ze misschien niet vandaag meteen een woning krijgen maar dan kan het nooit lang duren.
Wat jullie en tante ook even moeten doen is langs de woningbouwvereniging gaan om te vragen of ze nu wel in aanmerking komt voor urgentie want misschien heeft tante in deze situatie met haar 3 kinderen daar wél recht op.
Dan zal ze misschien niet vandaag meteen een woning krijgen maar dan kan het nooit lang duren.
maandag 2 februari 2009 om 10:50
Vandaag hebben we bruiloft Suup, best cru...
Ik heb vannacht wel even wakker gelegen omdat ik me zorgen maakte dat echt daadwerkelijk alles leeg moet voor de veiling, en of ze dan echt het huis uitmoeten. Want dat wordt nog best een ding. Groot huis + winkel + kantoor + magazijn etc.
Maar goed, aan de ene kant is dat mijn pakkie an niet. Maar aan de andere kant voel ik me toch enigszins verantwoordelijk voor mijn buitenlandse tante. Dit heeft ze toch helemaal niet verdiend! En ik geloof ook niet dat het binnen haar macht ligt om het allemaal tegen te gaan. Simpelweg omdat oom ook geen hulp wil
En inderdaad, woningbouw weet dat ze nu dringend een huis nodig heeft dus dat loopt wel. Gelukkig helpt m'n moeder daarbij.
Ik heb vannacht wel even wakker gelegen omdat ik me zorgen maakte dat echt daadwerkelijk alles leeg moet voor de veiling, en of ze dan echt het huis uitmoeten. Want dat wordt nog best een ding. Groot huis + winkel + kantoor + magazijn etc.
Maar goed, aan de ene kant is dat mijn pakkie an niet. Maar aan de andere kant voel ik me toch enigszins verantwoordelijk voor mijn buitenlandse tante. Dit heeft ze toch helemaal niet verdiend! En ik geloof ook niet dat het binnen haar macht ligt om het allemaal tegen te gaan. Simpelweg omdat oom ook geen hulp wil
En inderdaad, woningbouw weet dat ze nu dringend een huis nodig heeft dus dat loopt wel. Gelukkig helpt m'n moeder daarbij.
maandag 2 februari 2009 om 10:56
Inderdaad: het is jouw pakkie an niet!
Hartstikke lief dat je je zo betrokken voelt, vooral bij het wel en wee van je tante; maar het kan natuurlijk nooit zo zijn dat jij op welke manier dan ook verantwoordelijk bent voor haar.
En nee: ze heeft dit niet verdiend, maar er zijn in het verleden genoeg momenten geweest waarop zij zelf ook een andere keus had kunnen maken.
Meid, steun haar waar je kunt; maar laat niet haar / hun problemen jouw problemen worden, want dat heb jij niet verdient!
Hartstikke lief dat je je zo betrokken voelt, vooral bij het wel en wee van je tante; maar het kan natuurlijk nooit zo zijn dat jij op welke manier dan ook verantwoordelijk bent voor haar.
En nee: ze heeft dit niet verdiend, maar er zijn in het verleden genoeg momenten geweest waarop zij zelf ook een andere keus had kunnen maken.
Meid, steun haar waar je kunt; maar laat niet haar / hun problemen jouw problemen worden, want dat heb jij niet verdient!
