Executieverkoop woning, en dan?

Deze week is het dan 'eindelijk' zo ver.

Na jarenlang nare deurwaardersbezoeken, het ene gat met het andere opvullen, geld in een bodemloze put stoppen en een hoop onzekerheid wordt er beslag gelegd op het huis (incl. bedrijf) van mijn oom en wordt het geveild.



Verhaal in het kort: Oom heeft de goedlopende zaak die opa zelf heeft opgebouwd na diens pensioen overgenomen. Maar hij bakte er niks van, kwam afspraken met klanten niet na en stuurde geen facturen voor verrichte diensten.

Zaak ligt er verloren bij, en ondertussen heeft oom het ene baantje na het andere om toch nog wat geld in te brengen.

Maar dit is natuurlijk niet genoeg, de schulden zijn te hoog en hij heeft zijn problemen te lang genegeerd. Sterker nog, hij erkent nog steeds niet dat hij hulp nodig heeft en denkt het nog wel op te kunnen lossen.



Maar oom laat me koud, waar ik wél om geef zijn mijn lieve tante en haar drie schitterende kinderen. En om opa, die het bedrijf heeft opgebouwd en nu ziet dat het de vernieling in is geholpen door z'n eigen zoon.



En nu? Wat gebeurt er na de veiling? Worden ze er meteen uitgezet of kan het nog wel even duren voordat ze eruit moeten? (volgens m'n moeder dat laatste) En komt oom nu automatisch in de schuldhulpverlening of gebeurt dat alleen als hij daar zelf om vraagt? Hem kennende wil hij dat niet omdat hij het zelf wel oplost (niet dus!).

Er valt niet met oom te praten (wees gerust, ik probeer het niet eens: m'n moeder en opa wel) omdat hij dan helemaal dichtklapt. Hij wil het er simpelweg niet over hebben.

Ook is hij -voor zover wij weten- niet op zoek naar vervangende woonruimte.



Gelukkig zijn oom en tante onder huwelijkse voorwaarden getrouwd.

Tante werkt trouwens een paar uur per week voor een flutloontje, en kan daar helaas niet van rondkomen. Wel staat ze al een poos (zonder medeweten van oom) ingeschreven bij de woningstichting. Scheiden lukt helaas niet, en ik geloof dat tante dat na de geboorte van nr3 ook niet meer wil. De liefde is allang weg, er is enkel nog liefde voor de kinderen. Maar ik zie dat tante eraan onderdoor gaat.



Hoe kunnen we ervoor zorgen dat Oom stopt met zijn gezin de vernieling in te helpen?

Het huis is afgelopen week voor -uiteraard- een fractie van de prijs verkocht. We weten niet wanneer ze eruit moeten. Tenminste... Grote kans dat oom het wel weet.



Sinds gisteren zijn m'n tante en nichtjes en neefje bij m'n moeder. Omdat het gewoon niet meer ging...

Ze zijn weggegaan toen oom aan het werk was. M'n moeder heeft nog een brief achterlaten maar tot nu toe hebben we nog niks van m'n oom gehoord. Verbaast me niks



Tante is nu met opa mee om zich aa te melden voor maatschappelijk werk.

Gisteren is m'n tante bij de dokter geweest en heeft medicatie gekregen om wat rustiger te worden, ze was helemaal hysterisch.

Nichtjes hebben niks in de gaten, ze zijn gewoon leuk aan het logeren bij 'Koko' (= chinees voor tante, of eigenlijk 'oudste zus van vader').

Ze hebben nog totaal niet naar papa gevraagd. Op dit moment spelen ze lekker buiten met het buurmeisje

M'n moeder heeft vanmorgen nogmaals gebeld naar de woningstichting maar ze hebben momenteel niks... ze weten er wel van en gaan er achteraan.



En verder... tja, we zien het wel. Maar eerst zorgen dat tante wat rust krijgt.