Geld & Recht alle pijlers

Financiële gevolgen alleenstaand ouder en kind 18

19-01-2022 10:23 315 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,
Ik ben alleenstaand ouder en werk 28 uren per week.
Mijn zoon wordt eind van dit jaar 18.
Momenteel ontvang ik naast mijn salaris maandelijks Kinderalimentatie van de vader van zoon, KIT/KGB van de Belastingdienst en per kwartaal ontvang ik Kinderbijslag.
Deze laatste bijdragen komen straks te vervallen neem ik aan. Dat betekent in mijn geval dat ik er maandelijks maar liefst 680 euro op achteruit zal gaan, en daarnaast ook de 3-maandelijkse kinderbijslag van 320 euro niet meer zal ontvangen.
Hoe vangen / vingen andere alleenstaande ouders zo´n groot verschil op?

Mijn zoon zal naar verwachting nog wel een aantal jaartjes thuis blijven wonen, hij is juist begonnen aan een 3-jarige MBO-studie in mijn stad.

Ik had een verkeerde berekening gemaakt, het verschil is/ wordt nog groter o_o
2020suzuki wijzigde dit bericht op 19-01-2022 12:42
9.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
23-01-2022 23:18
Over aannames gesproken. Ik wilde zelf graag het huis uit, van mijn ouders had ik nog jaren thuis mogen wonen.

Nogmaals het is voor mij en heel veel van mijn generatiegenoten een geweldig leuke en leerzame tijd geweest. Iedereen die ik ken uit die tijd en die op kamers ging wonen als student beaamt dat.

Je kunt heel hard proberen om die situatie na te bootsen en iets van zelfstandigheid aan te leren, terwijl je in hetzelfde kamertje blijft zitten bij je ouders. Maar uiteindelijk zit je toch in het huishouden van je ouders waar je je hele kindertijd hebt doorgebracht en waar je dus in die kind/ouder dynamiek zit.

Niks mis mee, maar het lijkt me heel gezond om daar op een bepaald moment uit te breken en je eigen leven te gaan vormgeven.

Dat zeg ik, uitzonderingen daargelaten die wel graag uit huis wilden, niks aanname dus. En dat op jezelf gaan wonen goed is uiteindelijk, zeker, alleen hoeft dat niet direct op de leeftijd van 18, kan best later, wat is daar mis mee? Ook nog met wat langer thuis wonen en de taken en kosten te verdelen kun je een heel eind komen.

Sterker nog, zelfs in je volwassen, financieel zelfstandige leven kun je uiteindelijk voor tegenslagen komen te staan waardoor je (tijdelijk) zou terug moeten naar het ouderlijk huis, omdat er niet snel iets beschikbaar is in je omgeving, of omdat je op 1 inkomen geen hypotheek kunt krijgen. Denk aan scheiding en het koophuis qua hypotheek niet in je eentje kunnen ophoesten om er te blijven wonen. Het leven is gewoon niet maakbaar.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
23-01-2022 23:20
Wat zou jij doen als je geen wasmachine had? Ik zou er eentje kopen, of als ik geen geld had kon je er ook eentje in bruikleen nemen, met een stuk of 6-8 studenten in een huis was dat te overzien qua kosten.
Jij had het over de euro-tijd, ik was 18 in de guldentijd. En toen waren wasmachines nog behoorlijk duur, alleen hele luxe studentenhuizen hadden wasmachines. Normaler was om met je was naar huis te gaan.

En jij verheerlijkt op jezelf gaan: ik ging ook op mezelf, ik was amper 18 en zat zelfs nog in mijn laatste jaar middelbare school. Ik herinner me die tijd vooral als best eenzaam en moeilijk, en inderdaad, ik ben er superzelfstandig van geworden maar had liever meer veiligheid gehad. Waarschijnlijk had ik dan ook wel mijn studie afgemaakt, in plaats van maar te gaan werken om meer (financiële) veiligheid voor mezelf te creëren.

Dus jong op jezelf gaan is niet altijd zo rozengeur en maneschijn als jij het schetst. Voor mij de reden om mijn eigen 18jarige te gunnen om aan een vervolgopleiding te wennen vanuit de veiligheid van zijn ouderlijk huis.
Am Yisrael Chai!
Avelie schreef:
23-01-2022 23:18
Over aannames gesproken. Ik wilde zelf graag het huis uit, van mijn ouders had ik nog jaren thuis mogen wonen.

Nogmaals het is voor mij en heel veel van mijn generatiegenoten een geweldig leuke en leerzame tijd geweest. Iedereen die ik ken uit die tijd en die op kamers ging wonen als student beaamt dat.

Je kunt heel hard proberen om die situatie na te bootsen en iets van zelfstandigheid aan te leren, terwijl je in hetzelfde kamertje blijft zitten bij je ouders. Maar uiteindelijk zit je toch in het huishouden van je ouders waar je je hele kindertijd hebt doorgebracht en waar je dus in die kind/ouder dynamiek zit.

Niks mis mee, maar het lijkt me heel gezond om daar op een bepaald moment uit te breken en je eigen leven te gaan vormgeven.
Maar het is toch geen wedstrijd? Moet je je per se geheel op eigen benen kunnen staan op je 18e? En dat stond jij ook niet, want financieel had je jouw ouders als achtervang. Zo spannend is dat huishouden nu ook weer niet hoor. Ik heb dus nooit op kamers gewoond, hoefde thuis niks tot weinig te doen. Mijn kamer thuis was altijd een bende. En toch heb ik het gered toen ik op op mezelf ging. Ging vrij soepel hoor. Gewoon doen.
Maar ik was wel al 24. Nou en.
Alle reacties Link kopieren
granny71 schreef:
23-01-2022 23:31
Weet je wel hoeveel studenten er ieder weekend naar huis gaan? Niet alleen om hun was te doen maar ook gewoon voor de gezelligheid?
Want dat kan ook nog zomaar hè, dat ze het gezellig vinden om tijd met hun ouders door te brengen.

Mijn oudste had zich ingeschreven voor een loterij voor 16 studio's in een oud kantoor. 1 wasmachine en 1 droger voor alle bewoners. Geen mogelijkheid voor een eigen wasmachine aansluiting.
Hij heeft daar geen woning gekregen maar als hij wel ingeloot zou zijn zou hij ook regelmatig hier gekomen met zijn was vermoed ik.

Je bent echt heel erg gefocust op je eigen ervaringen en schijnt niet door te hebben dat die niet maatgevend zijn. Dat is toch een flinke tekortkoming.
Naar je ouders gaan is natuurlijk gezellig, dat heb ik nergens ontkend? Ik deed dat ook nog regelmatig. Je vieze was meenemen is een tweede, kan ik nog inkomen.

Maar vervolgens je moeder met je was opschepen? Ik vind dat ver gaan. Het is vast hartstikke lief bedoeld, maar als het dan gaat om curlingouders, of helikopterouders, of het maar blijven pamperen van volwassen mensen tot in het extreme, dan lijkt me dit een typisch voorbeeld.

Ik denk dat moderne opvoeders daar wat steken laten vallen. Het is een grote blinde vlek.
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
24-01-2022 00:04
Naar je ouders gaan is natuurlijk gezellig, dat heb ik nergens ontkend? Ik deed dat ook nog regelmatig. Je vieze was meenemen is een tweede, kan ik nog inkomen.

Maar vervolgens je moeder met je was opschepen? Ik vind dat ver gaan. Het is vast hartstikke lief bedoeld, maar als het dan gaat om curlingouders, of helikopterouders, of het maar blijven pamperen van volwassen mensen tot in het extreme, dan lijkt me dit een typisch voorbeeld.

Ik denk dat moderne opvoeders daar wat steken laten vallen. Het is een grote blinde vlek.
Weet je dat de meeste moeders met liefde de was doet voor haar Oon/dochter die na een week jn een andere stad thuis komt slapen. Ik zie echt niet wat daar nu slecht aan is. En blijven pamperencan volwassen tot het extreme maar dat is nogal overdrevenwe hebben het hier over 18-24 jarigen.

Je hebt het zelf over zelfstandigheid en op eigen benen staan. Ik vind dat wel meevallen als je daarna klaar bent en een flinke studieschuld hebt. Zo op eigen benen is het niet met geleend geld. Op eigen benen staan houdt ook in als je zelf alle kosten draagt.
Alle reacties Link kopieren
Daarom. het wordt hier op het forum vaak idd als een soort wedstrijd gezien: op je 16e/17e/18e al het huis uit, nou stoer hoor, ja meestal door omstandigheden idd. Hoe treurig vind ik dat klinken. Dat iemand langer thuis blijft wonen betekent niet automatisch dat diegene maar gepamperd wordt. Zit nog een heel gebied tussen. Op je 40e nog thuis wonen, ja, dat vind ik ook een ander verhaal. In de huidige tijd tot pak 'm beet je 25e? Want als je voor die tijd niet op jezelf woont gaat het daarna compleet mis ofzo? Op jezelf wonen kan nog lang genoeg.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Nanouk schreef:
24-01-2022 00:16
Weet je dat de meeste moeders met liefde de was doet voor haar Oon/dochter die na een week jn een andere stad thuis komt slapen. Ik zie echt niet wat daar nu slecht aan is. En blijven pamperencan volwassen tot het extreme maar dat is nogal overdrevenwe hebben het hier over 18-24 jarigen.

Je hebt het zelf over zelfstandigheid en op eigen benen staan. Ik vind dat wel meevallen als je daarna klaar bent en een flinke studieschuld hebt. Zo op eigen benen is het niet met geleend geld. Op eigen benen staan houdt ook in als je zelf alle kosten draagt.
Ik ken een aantal voorbeelden van veertig plussers die nog steeds de was door hun moeder laten doen en elke week drie keer aanschuiven voor het eten en een prakje meenemen, want koken is te veel werk voor die lieve schat en hij heeft het zo druk met zijn werk. Dit zijn geen uitzonderingen.

Vinden jullie dat ook gezond gedrag? Wanneer is het dan een keer klaar? Deze mannen vinden meestal geen partner en bouwen niet een eigen leven op.
Alle reacties Link kopieren
Maargoed, hand in eigen boezem, want het dwaalt weer helemaal af van de oorspronkelijk vraag, nl.: hoe vang je de terugval in inkomen op, op het moment dat je kind 18 wordt. Behalve meer gaan werken en kijken waar er nog bespaard kan worden en kind laten bijdragen.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
24-01-2022 00:04
Naar je ouders gaan is natuurlijk gezellig, dat heb ik nergens ontkend? Ik deed dat ook nog regelmatig. Je vieze was meenemen is een tweede, kan ik nog inkomen.

Maar vervolgens je moeder met je was opschepen? Ik vind dat ver gaan. Het is vast hartstikke lief bedoeld, maar als het dan gaat om curlingouders, of helikopterouders, of het maar blijven pamperen van volwassen mensen tot in het extreme, dan lijkt me dit een typisch voorbeeld.

Ik denk dat moderne opvoeders daar wat steken laten vallen. Het is een grote blinde vlek.
Een 18-jarige kan ook nog zelf de was in een machine flikkeren en aanzetten in het ouderlijk huis. En overhevelen naar de droger. Dat kan mijn 11-jarige al. Wellicht doet het kind van Granny71 dat al sinds zijn/haar 14e. Zelf een was aanzetten.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
iceteapeach schreef:
24-01-2022 00:16
Daarom. het wordt hier op het forum vaak idd als een soort wedstrijd gezien: op je 16e/17e/18e al het huis uit, nou stoer hoor, ja meestal door omstandigheden idd. Hoe treurig vind ik dat klinken. Dat iemand langer thuis blijft wonen betekent niet automatisch dat diegene maar gepamperd wordt. Zit nog een heel gebied tussen. Op je 40e nog thuis wonen, ja, dat vind ik ook een ander verhaal. In de huidige tijd tot pak 'm beet je 25e? Want als je voor die tijd niet op jezelf woont gaat het daarna compleet mis ofzo? Op jezelf wonen kan nog lang genoeg.
Op je 25e is wel je studententijd voorbij, dat is toch een heel andere fase? Prima om dan op kamers te gaan, beter laat dan nooit, maar dan heb je wel hele mooie jaren gemist en een deel van je ontwikkeling niet doorgemaakt.

Maar goed, tegenwoordig gebeurt alles later lijkt het wel. En ik merk dat we nu op een omslagpunt zijn gekomen dat het "treurig" wordt gevonden als je wel op je 18e het huis uitgaat.

Ik was er echt aan toe op mijn 18e en het was een heerlijke vrije experimentele tijd, het tegenovergestelde van treurig kan ik je vertellen :$
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
24-01-2022 00:27
Op je 25e is wel je studententijd voorbij, dat is toch een heel andere fase? Prima om dan op kamers te gaan, beter laat dan nooit, maar dan heb je wel hele mooie jaren gemist en een deel van je ontwikkeling niet doorgemaakt.

Maar goed, tegenwoordig gebeurt alles later lijkt het wel. En ik merk dat we nu op een omslagpunt zijn gekomen dat het "treurig" wordt gevonden als je wel op je 18e het huis uitgaat.

Ik was er echt aan toe op mijn 18e en het was een heerlijke vrije experimentele tijd, het tegenovergestelde van treurig kan ik je vertellen :$
Mijn broers woonden tot halverwege de 20 thuis en hebben meer geëxperimenteerd dan ik terwijl ik op mijn 16e al grotendeels uit huis was ;-). Het een sluit het ander niet uit.

Het is niet treurig als je op je 18e uit huis gaat als dat een vrije keuze is. Als je ouders je er uit zetten omdat je nou eenmaal 18 bent vind ik wel treurig.

En er zijn ook nog steeds mensen die gewoon niet gaan studeren hé. In ons dorp zijn geen kamers te huur dus blijf je dan logischerwijs thuis tot je huurwoning/appartement kan krijgen.
Avelie schreef:
24-01-2022 00:04
Naar je ouders gaan is natuurlijk gezellig, dat heb ik nergens ontkend? Ik deed dat ook nog regelmatig. Je vieze was meenemen is een tweede, kan ik nog inkomen.

Maar vervolgens je moeder met je was opschepen? Ik vind dat ver gaan. Het is vast hartstikke lief bedoeld, maar als het dan gaat om curlingouders, of helikopterouders, of het maar blijven pamperen van volwassen mensen tot in het extreme, dan lijkt me dit een typisch voorbeeld.

Ik denk dat moderne opvoeders daar wat steken laten vallen. Het is een grote blinde vlek.
Curlingouder omdat je de was doet voor je jongvolwassen kinderen? Ik heb een andere definitie van curlingouder. En nogmaals, zo spannend is het huishouden niet. Niemand heeft mij nog een wasmachine uit hoeven leggen toen ik pas op mijn 24e uit huis ging.

Verder heb ik in mijn studententijd echt wel als een student geleefd qua bijvoorbeeld stappen. Niet dat je daar nu per se volwassen van wordt. Ik was in 20 min op de hogeschool en mijn ouders konden verder financieel niet bijspringen, waarom zou ik op kamers? Ik heb er altijd bij gewerkt, ik heb hele uiteenlopende baantjes gehad.

Nogmaals het is geen wedstrijd, wie is er zo snel mogelijk zelfstandig? Of zo snel mogelijk het huis uit.
Avelie schreef:
24-01-2022 00:20
Ik ken een aantal voorbeelden van veertig plussers die nog steeds de was door hun moeder laten doen en elke week drie keer aanschuiven voor het eten en een prakje meenemen, want koken is te veel werk voor die lieve schat en hij heeft het zo druk met zijn werk. Dit zijn geen uitzonderingen.

Vinden jullie dat ook gezond gedrag? Wanneer is het dan een keer klaar? Deze mannen vinden meestal geen partner en bouwen niet een eigen leven op.
Dat is toch heel wat anders dan een studerende van 18-24? Zodra ik werk had, ben ik uit huis gegaan. Tegenwoordig blijven ze nog even plakken, om te sparen voor een koopwoning. Omdat huurhuizen niet beschikbaar zijn. Ook prima.

Bij mij houdt opvoeden en zorgen niet bij 18 op. Ik ben echt niet bang dat mijn kinderen op hun 40e nog thuis wonen.

Ik ken iemand die pas op zijn 28e uit huis ging. Hele zelfstandige jongen hoor. Maar deed zoveel naast zijn studie, dat hij aardig wat vertraging op had gelopen. Na afstuderen nog een paar jaar sparen. Maar die nevenactiviteiten getuigden van ondernemerschap en zelfstandigheid en waren ook nog eens heel leerzaam voor zijn verdere (werkzame) leven. Ik denk dat hij daar zelfstandiger van is geworden dan als hij op kamers was gegaan.

Er is niks treurigs aan om op je 18e op kamers te gaan. Maar er is ook niks treurigs aan thuis te blijven wonen tijdens je studie. Er is niet 1 beste manier.
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
24-01-2022 00:27
Op je 25e is wel je studententijd voorbij, dat is toch een heel andere fase? Prima om dan op kamers te gaan, beter laat dan nooit, maar dan heb je wel hele mooie jaren gemist en een deel van je ontwikkeling niet doorgemaakt.

Maar goed, tegenwoordig gebeurt alles later lijkt het wel. En ik merk dat we nu op een omslagpunt zijn gekomen dat het "treurig" wordt gevonden als je wel op je 18e het huis uitgaat.

Ik was er echt aan toe op mijn 18e en het was een heerlijke vrije experimentele tijd, het tegenovergestelde van treurig kan ik je vertellen :$
Niet voor iedereen zijn het mooie jaren hoor. Zoals ik al zei: voor mij meer noodzakelijk kwaad. Ik vond het vreselijk en was daarom bijna elke avond op mijn werk te vinden in de sportschool. Ook als ik niet hoefde te werken. En ik was blij als ik in het weekend weer richting mn moeder kon. Vooral dat samenwonen met andere studenten, zo blij dat ik na een jaar iig mijn eigen studio had. En qua vrije experimentele tijd, die had ik al gehad voor ik op mijn 19e op kamers ging hoor. Dat was meer mijn brave tijd.

Mijn man heeft trouwens nooit op kamers gewoond en is op 28-jarige leeftijd van zn pa zijn huis direct gaan samenwonen met mij in ons koophuis. Nooit gepamperd en hij doet nu meer in het huishouden dan ik. Maar doordat hij bij zijn pa is blijven wonen, heeft hij wel 2 studies kunnen doen zonder al te veel studieschuld en heeft hij nu een goede baan.
Mijn oudste, wordt 18 komend jaar. wil binnen onze stad gaan studeren. Waarom zou ze dan op kamers gaan? Om zelfstandig te worden? En dan moet ik financieel bij springen omdat ze anders het niet redden op kamers te gaan. terwijl haar ouderlijk huis een km verderop ligt. En het is niet zo dat ik als alleenstaande ouder het zo financieel breed heb dat ik heel makkelijk kan ondersteunen.
Want hoe je het ook ziet. Studenten kunnen huur en alle bijkomende kosten niet volledig dragen van de studiefinanciering en een bijbaantje. En ik vind het belangrijk om mijn kinderen zonder lening door hun studie te loodsen. Daarbij is er in onze stad een groot kamer tekort. en dan zou zij de kamer afnemen van een student die hem veel harder nodig heeft.

totaal onzinnig sorry
Mijn oudste, wordt 18 komend jaar. wil binnen onze stad gaan studeren. Waarom zou ze dan op kamers gaan? Om zelfstandig te worden? En dan moet ik financieel bij springen omdat ze anders het niet redden op kamers te gaan. terwijl haar ouderlijk huis een km verderop ligt. En het is niet zo dat ik als alleenstaande ouder het zo financieel breed heb dat ik heel makkelijk kan ondersteunen.
Want hoe je het ook ziet. Studenten kunnen huur en alle bijkomende kosten niet volledig dragen van de studiefinanciering en een bijbaantje. En ik vind het belangrijk om mijn kinderen zonder lening door hun studie te loodsen. Daarbij is er in onze stad een groot kamer tekort. en dan zou zij de kamer afnemen van een student die hem veel harder nodig heeft.

totaal onzinnig sorry
Alle reacties Link kopieren
Avelie schreef:
24-01-2022 00:20
Ik ken een aantal voorbeelden van veertig plussers die nog steeds de was door hun moeder laten doen en elke week drie keer aanschuiven voor het eten en een prakje meenemen, want koken is te veel werk voor die lieve schat en hij heeft het zo druk met zijn werk. Dit zijn geen uitzonderingen.

Vinden jullie dat ook gezond gedrag? Wanneer is het dan een keer klaar? Deze mannen vinden meestal geen partner en bouwen niet een eigen leven op.
Wat een vooroordelen. Maargoed your way is THE way. Je bent geweldig!!
Alle reacties Link kopieren
Dit is precies één van de redenen waarom ik mijn grote eengezinswoning heb verkocht, en een kleinere goedkopere woning heb aangekocht.

Ook ik ben een alleenstaande moeder van een dochter op de middelbare school.
Ik heb lang over onze financiële toekomst nagedacht, en toen besloten om onze vorige woning te verkopen. Ik heb nu een grote buffer, lagere maandlasten door de lage rente, en weinig kosten aan onderhoud. Ik hou nu bijna 40% van mijn salaris over maandelijks, en dat voelt fijn.

Ik ben ontzettend blij met deze stap, en zie een toekomst voor ons zonder financiële zorgen. Ik kan mijn dochter over een paar jaar finacieel ondersteunen met haar studie. En dat was niet mogelijk geweest, als we niet waren verhuisd.
Ik besef heel goed dat we het nu goed hebben, en tel dagelijks mijn zegeningen, wetende dat het niet bij iedereen zo is.

Ik weet als geen ander hoe zwaar financiële zorgen op je dagelijkse gemoedsrust kunnen drukken, mijn ex heeft nooit alimentatie willen betalen. Hij vond dat ik het maar moest redden met de toeslagen. Ik heb het zwaar gehad financieel, werd op een gegeven moment verbitterd, en liep tegen een burn out aan, vond het vreselijk en zag geen uitweg meer uit mijn situatie.

Maar goed, die periode ligt achter ons nu.

Ik wens je veel succes met weer balans te vinden, en vergeet niet te genieten.
Ik bloei op van een kop koffie!
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
23-01-2022 23:47
Jij had het over de euro-tijd, ik was 18 in de guldentijd. En toen waren wasmachines nog behoorlijk duur, alleen hele luxe studentenhuizen hadden wasmachines. Normaler was om met je was naar huis te gaan.

En jij verheerlijkt op jezelf gaan: ik ging ook op mezelf, ik was amper 18 en zat zelfs nog in mijn laatste jaar middelbare school. Ik herinner me die tijd vooral als best eenzaam en moeilijk, en inderdaad, ik ben er superzelfstandig van geworden maar had liever meer veiligheid gehad. Waarschijnlijk had ik dan ook wel mijn studie afgemaakt, in plaats van maar te gaan werken om meer (financiële) veiligheid voor mezelf te creëren.

Dus jong op jezelf gaan is niet altijd zo rozengeur en maneschijn als jij het schetst. Voor mij de reden om mijn eigen 18jarige te gunnen om aan een vervolgopleiding te wennen vanuit de veiligheid van zijn ouderlijk huis.
Hier exact dezelfde ervaring Fashion.

Wat ik meegemaakt heb als jong volwassene en later student, wil ik mijn dochter absoluut niet aandoen.
Ik bloei op van een kop koffie!
ik ben ook vroeg, nou ja 19 jaar, uit huis gegaan. Ik kreeg financiele steun van mijn ouders. want met mij uit huis konden mijn ouders beide fulltime werken en dat leverde meer geld op. Maar het studeren ging me moeizaam af, ik voelde me alleen. Na 2 jaar proberen ben ik maar gaan werken. Ik had liever thuis gewoond en meer steun gehad.
Alle reacties Link kopieren
Dus de conclusie is dat op jezelf wonen 0,0 meerwaarde heeft? Allemaal maar weer terug naar onze ouders dan?
Avelie schreef:
24-01-2022 11:38
Dus de conclusie is dat op jezelf wonen 0,0 meerwaarde heeft? Allemaal maar weer terug naar onze ouders dan?
nee maar je kunt ook niet stellig zeggen dat het altijd meerwaarde heeft. voor sommige heeft het meerwaarde en voor sommige niet. Gewoon ieder geval apart bekijken
Hoe je het ook wendt of keert: de meerwaarde was 20 jaar geleden beter te realiseren en financieren dan nu.
Wij hebben het financieel best goed tegenwoordig, maar ik raad mijn kinderen aan om tijdens hun bachelor gewoon nog even thuis te wonen. Daar hoeven ze niet bij te dragen aan de huishoudkosten. Wel maken we een begroting voor de potjes spaargeld die ik vind dat ze moeten aanleggen. Daarin is ook ruimte voor plezier, vakanties, uitgaan etc. - maar ik wil ook dat ze geld opzij leggen waarmee ze op enig moment op zichzelf kunnen wonen. Ik 'curling' alleen het bedrag dat ze aan kinderalimentatie en zorgtoeslag krijgen, wat ze zelf verdienen mogen ze uiteraard helemaal zelf bepalen.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde dolgraag op mezelf gaan wonen en toen ik 20 was ging ik uit huis. Het viel vies tegen. Ik vond het lastig om alles zelf te doen, kreeg wel wat financiele ondersteuning maar net te weinig. Ik verdiende wel bij maar net niet genoeg.
Kortom: altijd geldtekort, Vies en rommelige woning, eenzaam, etc.

Het was niet vreselijk maar ook echt niet goed. Het lukte me alleen met zeer veel moeite en veel uitstellen om iets gedaan te krijgen aan mijn studie.
Dus nee, op jezelf wonen is niet altijd ideaal en het kan inderdaad zo zijn dat kinderen er pas wat later aan toe zijn.
Alle reacties Link kopieren
Morningrose schreef:
24-01-2022 12:39
Ik wilde dolgraag op mezelf gaan wonen en toen ik 20 was ging ik uit huis. Het viel vies tegen. Ik vond het lastig om alles zelf te doen, kreeg wel wat financiele ondersteuning maar net te weinig. Ik verdiende wel bij maar net niet genoeg.
Kortom: altijd geldtekort, Vies en rommelige woning, eenzaam, etc.

Het was niet vreselijk maar ook echt niet goed. Het lukte me alleen met zeer veel moeite en veel uitstellen om iets gedaan te krijgen aan mijn studie.
Dus nee, op jezelf wonen is niet altijd ideaal en het kan inderdaad zo zijn dat kinderen er pas wat later aan toe zijn.
Ik vond het heerlijk, alles zelf bepalen en niemand die op je vingers keek. Het was financieel wel krap, maar ik heb geen moment spijt gehad.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven