Geld & Recht
alle pijlers
Gedeeld gezag - vakantieadres kinderen onbekend
maandag 6 juli 2009 om 12:09
maandag 6 juli 2009 om 14:17
Tsja... hebben het hier aan de hand gehad met de ex van Pinoesman. Die heeft een dochter uit zijn vorige huwelijk. (kind in huwelijk geboren dus allebei gewoon zelfde rechten) Kind klaagde over een zere arm... was op dat moment 2,5 jaar oud. Dus ik zeg laat maar even kijken dan. Ze kon nog niet echt veel praten maar er kwam uit dat ze een prik had gehad en daar had ze flink last van. Mn man (toen nog vriend) stomverbaasd. Toen zei ik al tegen hem: oh let op... je ex heeft een vakantie geboekt en gaat met kind op vakantie. Ze heeft kind laten enten en ik gok zomaar op hep a. Nou die gok was helemaal raak geschoten. Want bij terugbrengen van kind gaf ie aan dat ze zo'n zere arm had. Nou van alleen al dat bericht ging ze over de rooie en moest ie zich nergens mee bemoeien. Dus zei ie: oh je gaat zeker op vakantie. Ex nog kwaaier... Tsja en twee weken later kwam dan de aap uit de mouw want ze ging op vakantie inderdaad. Ik heb Turkije gegokt omdat dit met een kind makkelijk aan te vliegen is... nou had ik weer goed gegokt hoor. Maar we hebben nooit geweten waar ze heen was, met welke vlucht, waar ze verbleef of wat ook. En dr mobiel had ze niet mee had ze gezegd (al geloofden we dat dan weer niet)
Weet je... je begint er niks tegen als niet-verzorgende ouder. Om nou naar een rechtbank te rennen en bekendmaking van een vakantieadres af te dwingen kost je een klap centen en levert verder niets op. Het zegt helaas wel heel veel over de verstandhouding die er nog over is.
Twee jaar terug mocht het meiske voor het eerst met ons mee op vakantie. Mooi dat ex een uitgebreid getikt a4 ontving met al onze boekingsgegevens, vluchtnummers en zelfs de nummers van beide ouders van ons just in case.Gewoon om ons niet te laten kennen.... omdat wij het WEL belangrijk vonden om de ander te laten weten waar kind verbleef en noodnummer voor het geval dat. Heeft trouwens wel geholpen want toen ex later op vakantie ging met kind kregen we ineens wel een adres en vluchtgegevens.
Over wel of niet mee laten gaan... tsja... als de boel voor de rechter zou komen ben je dus verplicht je kind mee te laten gaan. Daar is jurisprudentie over... maar of je het daar op aan wilt laten komen is natuurlijk een heel ander verhaal.
Weet je... je begint er niks tegen als niet-verzorgende ouder. Om nou naar een rechtbank te rennen en bekendmaking van een vakantieadres af te dwingen kost je een klap centen en levert verder niets op. Het zegt helaas wel heel veel over de verstandhouding die er nog over is.
Twee jaar terug mocht het meiske voor het eerst met ons mee op vakantie. Mooi dat ex een uitgebreid getikt a4 ontving met al onze boekingsgegevens, vluchtnummers en zelfs de nummers van beide ouders van ons just in case.Gewoon om ons niet te laten kennen.... omdat wij het WEL belangrijk vonden om de ander te laten weten waar kind verbleef en noodnummer voor het geval dat. Heeft trouwens wel geholpen want toen ex later op vakantie ging met kind kregen we ineens wel een adres en vluchtgegevens.
Over wel of niet mee laten gaan... tsja... als de boel voor de rechter zou komen ben je dus verplicht je kind mee te laten gaan. Daar is jurisprudentie over... maar of je het daar op aan wilt laten komen is natuurlijk een heel ander verhaal.
maandag 6 juli 2009 om 14:20
Tja, je doet er eigenlijk niets tegen als een kind met de verzorgende ouder meegaat. Je hebt dan weinig tegen te houden, vrees ik. De verzorgende ouder is ook namelijk degene die paspoort cq. identiteitskaart van kind bezit.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 6 juli 2009 om 14:25
Er wordt bij ons al tijden niets overlegd; dat is nou juist het probleem. (dit is heel erg Off-topic, sorry Sneez!) Vanaf het begin heeft mijn ex geweigerd te overleggen. Dan kan overleg verplicht zijn en zelfs vastgelegd in een convenant; als iemand dat niet doet, kun je daar erg weinig aan veranderen.
Intussen moet ik bekennen dat ik daardoor geleerd heb mijn eigen plan te trekken en daardoor vergeet ik ook wel eens informatie aan hem door te geven. Zijn reactie is ook altijd lullig; als ik meldde dat de kinderen naar de dokter waren geweest of naar de tandarts zei hij dat ik hem daarmee niet moest lastig vallen en dat de kinderen zelf konden praten. Zo leer je dus wel af om te communiceren.
Nu ik een nieuwe partner heb, is ineens alles anders; hij schreeuwt moord en brand dat ik hem informatie onthoud en dat ik het contact met zijn kinderen dwarsboom. Hij eist inspraak en bestookt me in tussentijd met kritiek op alles dat ik doe. Hangt de gebeten hond uit dus. Het kan wel niet waar zijn en nergens op slaan maar hij roept het wel tegen iedereen die het niet horen wil.
Het tegendeel is dan lastig te bewijzen; als hij zegt tegen een rechter dat ik hem informatie onthoud, gelooft de rechter dat. Of ik nou tig mailtjes heb waarmee ik het tegendeel kan bewijzen doet er niet zo toe. Zo'n rechter gaat geen mails van 6 jaar lang analyseren en beoordelen wie er nou gelijk heeft. Die ziet twee vechtende ouders en wil dat zij samen gaan overleggen. Wat weer voor een reeks nieuwe ellende zorgt, dus zo blijf je leuk bezig met zo'n ex.
Inmiddels heb ik gelezen dat Sneez aan de andere kant staat met een dito onwillige ex (van haar partner dan wel). Zullen we die mensen aan elkaar voorstellen Sneez, zodat ze elkaar kunnen zieken ipv ons?
Intussen moet ik bekennen dat ik daardoor geleerd heb mijn eigen plan te trekken en daardoor vergeet ik ook wel eens informatie aan hem door te geven. Zijn reactie is ook altijd lullig; als ik meldde dat de kinderen naar de dokter waren geweest of naar de tandarts zei hij dat ik hem daarmee niet moest lastig vallen en dat de kinderen zelf konden praten. Zo leer je dus wel af om te communiceren.
Nu ik een nieuwe partner heb, is ineens alles anders; hij schreeuwt moord en brand dat ik hem informatie onthoud en dat ik het contact met zijn kinderen dwarsboom. Hij eist inspraak en bestookt me in tussentijd met kritiek op alles dat ik doe. Hangt de gebeten hond uit dus. Het kan wel niet waar zijn en nergens op slaan maar hij roept het wel tegen iedereen die het niet horen wil.
Het tegendeel is dan lastig te bewijzen; als hij zegt tegen een rechter dat ik hem informatie onthoud, gelooft de rechter dat. Of ik nou tig mailtjes heb waarmee ik het tegendeel kan bewijzen doet er niet zo toe. Zo'n rechter gaat geen mails van 6 jaar lang analyseren en beoordelen wie er nou gelijk heeft. Die ziet twee vechtende ouders en wil dat zij samen gaan overleggen. Wat weer voor een reeks nieuwe ellende zorgt, dus zo blijf je leuk bezig met zo'n ex.
Inmiddels heb ik gelezen dat Sneez aan de andere kant staat met een dito onwillige ex (van haar partner dan wel). Zullen we die mensen aan elkaar voorstellen Sneez, zodat ze elkaar kunnen zieken ipv ons?
maandag 6 juli 2009 om 14:45
quote:toffifee schreef op 06 juli 2009 @ 14:14:
Wat ontzettend onvolwassen eigenlijk van hem, Bloesem. Hoop dat hij het wel aan zijn familie heeft doorgegeven, dat mocht er iets gebeuren ze wel bereikt kunnen worden.
Dat is inderdaad erg lastig; hij verbiedt zijn ouders ook om contact met mij te hebben en als zij dus niet thuis zijn, kan ik hen ook niet bereiken.
Het is niet alleen erg onvolwassen; de kinderen zitten klem tussen hun ouders, waarvan je allebei houden. Ik kan er alleen zo weinig aan veranderen; kan alleen mijn rol als ouder zo goed mogelijk vervullen. Soms is dat lastig omdat mijn ex nare dingen zegt over mij tegen de kinderen en zij dan boos op mij zijn. Met veel moeite probeer ik dan uit te leggen dat het niet is zoals hij het vertelt maar dan zeg je dus eigenlijk dat hij liegt (en dat zou je ook stoken kunnen noemen en dus Fout).
Ik heb wel alle mails bewaart en zelfs een tijd een dagboek bijgehouden van de hufterige sms-jes en niet nagekomen afspraken. Daarmee ben ik gestopt; het vraagt zoveel energie om dat bij te houden omdat het zo érg is. Ik hoop dan ook dat ik het de Bloesjes nooit hoef voor te leggen omdat het mij afschuwelijk lijkt om erachter te komen dat hun Held in de praktijk een hele nare man is geweest.
Ik gun hen de illusie dat het de liefste vader van de wereld is. De wereld is nog hard genoeg.
Wat ontzettend onvolwassen eigenlijk van hem, Bloesem. Hoop dat hij het wel aan zijn familie heeft doorgegeven, dat mocht er iets gebeuren ze wel bereikt kunnen worden.
Dat is inderdaad erg lastig; hij verbiedt zijn ouders ook om contact met mij te hebben en als zij dus niet thuis zijn, kan ik hen ook niet bereiken.
Het is niet alleen erg onvolwassen; de kinderen zitten klem tussen hun ouders, waarvan je allebei houden. Ik kan er alleen zo weinig aan veranderen; kan alleen mijn rol als ouder zo goed mogelijk vervullen. Soms is dat lastig omdat mijn ex nare dingen zegt over mij tegen de kinderen en zij dan boos op mij zijn. Met veel moeite probeer ik dan uit te leggen dat het niet is zoals hij het vertelt maar dan zeg je dus eigenlijk dat hij liegt (en dat zou je ook stoken kunnen noemen en dus Fout).
Ik heb wel alle mails bewaart en zelfs een tijd een dagboek bijgehouden van de hufterige sms-jes en niet nagekomen afspraken. Daarmee ben ik gestopt; het vraagt zoveel energie om dat bij te houden omdat het zo érg is. Ik hoop dan ook dat ik het de Bloesjes nooit hoef voor te leggen omdat het mij afschuwelijk lijkt om erachter te komen dat hun Held in de praktijk een hele nare man is geweest.
Ik gun hen de illusie dat het de liefste vader van de wereld is. De wereld is nog hard genoeg.
maandag 6 juli 2009 om 14:55
Bloesem, respect voor jou... Dat jij jezelf zo opzij kunt zetten voor je kinderen.
Komen de kinderen al in de leeftijd dat ze zelf een mobieltje hebben? Zo vroeg mogelijk stimuleren in dit geval, dan hebben ze zelf de macht jou te bellen als ze daar behoefte aan hebben (hoewel dat dan waarschijnlijk stiekem zal moeten als ik het zo lees).
Komen de kinderen al in de leeftijd dat ze zelf een mobieltje hebben? Zo vroeg mogelijk stimuleren in dit geval, dan hebben ze zelf de macht jou te bellen als ze daar behoefte aan hebben (hoewel dat dan waarschijnlijk stiekem zal moeten als ik het zo lees).
maandag 6 juli 2009 om 15:18
Dat vrees ik ook Pinoes, dus heb ik dit nog niet gedaan. Oudste is nl 10 en zou dus best een mobieltje mee kunnen nemen. Maar als hij het afpakt of niet op laat laden, gaat het alsnog mis en dat is ook zielig voor haar. Misschien dat ik het dit jaar wel probeer en eerst met hem bespreek om zijn reactie te peilen.
maandag 6 juli 2009 om 15:22
Ja Bloesem... ik denk dat dat de enig juiste manier is. Gewoon eerst bespreken. Ik heb daar overigens diep respect voor. Mijn man kan dat ook zo goed... die gaat dingen eerst overleggen of melden terwijl je dan eigenlijk al weet dat er stront van komt of er achteraf heibel over krijgt en dan gaat ie het toch op een nette manier eerst bespreken. Ik krijg soms kromme tenen als ik de verwensingen en dreigingen van kind niet meer mogen zien hoor terugkomen maar mijn man blijft netjes en beleefd. Vaak genoeg denk ik stik erin... en toch neemt hij dan het fatsoen om te reageren.
maandag 6 juli 2009 om 15:39
Dat is inderdaad knap en het lukt mij ook niet altijd hoor. Zo stelde hij een keer voor dat de Jongste wel bij hem kon komen wonen; hij had dat al met haar besproken (kind is 7....) en zij wilde het ook. Oudste moest ik maar op sport doen want zij is in zijn ogen te dik.
Ik vroeg hem, toen ik hem de eerste keer na deze mail met de domste onzin Ooit (in mijn optiek dan ), of hij hard op zijn hoofd was gevallen. Je móet wel hard op je kop zijn gevallen wil je zulke onzin uitkramen en bedenken, denk ik dan. Vond ie niet grappig.
Ik vroeg hem, toen ik hem de eerste keer na deze mail met de domste onzin Ooit (in mijn optiek dan ), of hij hard op zijn hoofd was gevallen. Je móet wel hard op je kop zijn gevallen wil je zulke onzin uitkramen en bedenken, denk ik dan. Vond ie niet grappig.
maandag 6 juli 2009 om 15:54
maandag 6 juli 2009 om 15:59
quote:Bloesem schreef op 06 juli 2009 @ 15:54:
Het gaat wel heel erg off-topic nu; ik heb onlangs door de huisarts laten bevestigen dat Oudste NIET te dik is. Vooral voor haarzelf; zij gelooft haar vader (en graatmagere partner) natuurlijk ook. Arm ding, ze is veel te mooi van buiten én van binnen om dit soort onzin over zich heen te krijgen.Ah, kom 'ns op. Wat een eikel zeg. Dit gaat toch veel te ver, dat je het je huisarts moet laten bevestigen omdat je dochter je anders niet gelooft! Heb medelijden met het meiske!
Het gaat wel heel erg off-topic nu; ik heb onlangs door de huisarts laten bevestigen dat Oudste NIET te dik is. Vooral voor haarzelf; zij gelooft haar vader (en graatmagere partner) natuurlijk ook. Arm ding, ze is veel te mooi van buiten én van binnen om dit soort onzin over zich heen te krijgen.Ah, kom 'ns op. Wat een eikel zeg. Dit gaat toch veel te ver, dat je het je huisarts moet laten bevestigen omdat je dochter je anders niet gelooft! Heb medelijden met het meiske!
maandag 6 juli 2009 om 16:03
ja das inderdaad heel erg... mijn cadeaukind is wat stevig maar echt niet dat ik daar wat van zeg... ik kijk wel uit... het laatste wat ik wil is een kind dat al zo vroeg bezig is met lijnen. Ik vertrouw erop dat het wel goedkomt en anders kan manlief er altijd nog eens een gesprek aan wagen. Maar nee... geloof niet dat het zover komt als bij jou Bloesem... vind het zo rot voor dat meiske 
maandag 6 juli 2009 om 18:00
Dank voor jullie reacties! Het gaat inderdaad om de kinderen van mijn partner en ik acht de kans dat het om meer dan alleen een vakantie gaat heel klein. Neemt niet weg dat het een ontzettend onrustig idee is. We weten dat ze met het vliegtuig gaan, maar wanneer/hoe lang/waarheen, weigert ze te zeggen. Vraag me niet waarom. De telefoon wordt niet opgenomen, sms'en wordt niet op gereageerd. Dat betekent dus inderdaad 3 weken lang in de zenuwen zitten bij iedere calamiteit die je uit het nieuws leest... (Hee, dat zou zo maar de reden waarom kunnen zijn!)
Het helpt wel om te lezen dat het niet raar is dat je (vriend in dit geval) hier niet licht overheen stapt.
We willen de kinderen hun vakantie met mama niet verpesten, dus het zal er op uitdraaien dat vriend zich er maar weer bij neerlegt. En, zoals altijd, zelf netjes alle gegevens van zijn vakantie met de kinderen doorgeeft aan mama.
Het helpt wel om te lezen dat het niet raar is dat je (vriend in dit geval) hier niet licht overheen stapt.
We willen de kinderen hun vakantie met mama niet verpesten, dus het zal er op uitdraaien dat vriend zich er maar weer bij neerlegt. En, zoals altijd, zelf netjes alle gegevens van zijn vakantie met de kinderen doorgeeft aan mama.
