Gewoon nieuwsgierig: hoeveel doneer jij voor Oekraïne?

Voor wie het wil delen.

Mijn ouders gaven dit weekend aan vandaag te doneren aan giro 555. ‘Hoeveel moeten we dan geven / wat is dan een goed bedrag?’.
Nu is dat natuurlijk sowieso voor iedereen persoonlijk, maar in zo’n extreme situatie blijf ik het zelf soms ook lastig vinden om te bepalen wat ik een passend bedrag vind. Vroeger was dat gewoon 50 of 100 euro, omdat ik meer niet kon missen. Maar inmiddels heb ik een veel hoger salaris. Regelmatig geef ik wel iets aan een goed doel of sponsor ik een actie, vaak dan toch gewoon 50 euro of zo (soms ook 20 euro, afhankelijk van de actie).
Maar dit is zo’n schrijnende, extreme situatie. En er is al zoveel geld gedoneerd, dat geeft mij het gevoel dat er veel mensen zijn die grote bedragen doneren.
Uiteraard maakt het niet uit: elke donatie is superfijn en welkom, of het nu 1 euro of 1000 euro is.

Ik ben eigenlijk gewoon benieuwd naar een gemiddelde en om de volgende keer te kunnen bepalen wat ‘veel’ of ‘weinig’ is.

Ik heb nu in totaal 275 euro gegeven: 200 euro aan giro 555 en 75 euro aan House of Animals, voor dieren in Oekraïne.

Ik woon alleen en dit is 9% van mijn (netto) maandsalaris (zonder vakantiegeld).
Qua bedrag vind ik het eigenlijk een ‘mooi’ bedrag voor 1 persoon, maar op basis van inkomsten heb ik geen idee… Ik zou wel meer kunnen missen, maar ben ergens toch ook bang dat het niet altijd op de juiste plek terecht komt.

Wat geef jij en hoe makkelijk kon je dit geld missen?

Wat gek, eerst die reactie en daarna dat bericht. Dan inderdaad maar een ander doel zoeken.

Kuzu schreef: ↑

15-03-2022 09:22

Ik heb geen geld gedoneerd.
Heb eerst voor 150 euro aan toiletartikelen/medicatie gekocht en aan een vrouw meegegeven die naar Oekraïne ging om het uit te delen.
Toen voor 100 euro aan levensmiddelen, drogisterijartikelen voor mijn eigen inzameling. Een busje gehuurd om alles naar het depot te brengen. Dat is nu naar Roemenië onderweg.

De afgelopen jaren heb ik ingezameld voor Syrische vluchtelingen, die spullen zijn in Irak en Syrië terecht gekomen, in Griekenland.
We hebben voor Bosnië ingezameld en ik zamel in voor arme dorpen in Roemenië.
Nu dus voor Oekraïne en ik word schijtziek van al het gezeur.

Zeven jaar geleden werd ik verrot gescholden en kreeg ik verkrachtingen toegewenst omdat ik volgens simpele zielen van besneden lullen hield (alleen omdat ik met een Turk getrouwd was en inzamelde voor Syrische kinderen).
Ik werd ook overladen met spullen uit allerlei onverwachte hoeken.
Nu zamel ik in voor Oekraïne, word ik overladen met spullen en krijg ik ook gezeik en dat het zéker komt omdat ik samen ben met een Oost Europeaan dat ik dit doe en dat ik nooit zo actief ben geweest voor Eritrea. Die hebben het ook moeilijk.

Nog even en ik verhuis naar de noordpool.

Ik vind het mooie acties, Kuzu.
En, ach….. mensen hebben toch altijd wat.

Sherlock schreef: ↑

18-03-2022 16:42

Ik doneerde niet vaak, vanwege mijn uitkering en weinig te besteden. Mijn manier van helpen is bijna dagelijks veel petities tekenen. Meestal m.b.t. dieren, maar ook Amnesty bijvoorbeeld.

Nu heb ik onlangs een kleine erfenis gehad. Fysiek kan ik niet veel qua spullen ergens heen brengen of verzamelen, maar ik kon eindelijk (voor mijn doen) eens flink uitpakken! Ik heb op dit moment 85 euro gedoneerd aan diverse (dieren)doelen.

Wat mooi dat je ondanks dat je het zelf nooit ruim had, nu wel een royaal bedrag hebt gegeven vanuit een erfenis.

Echt zoveel lieve mensen en verhalen hier.

Sherlock schreef: ↑

19-03-2022 00:36

Sophie, wat genereus en mooi ook, dat extra gebouw maken!

Kuzu, sowieso heel goed wat je allemaal doet!

Miss Pippi, dankjewel.

Ja, mooie verhalen hier inderdaad!

Mijn idee van geld en diensten is ook: pay it forward. Ik heb ooit wat donaties gehad voor mijn kat om de dierenarts te betalen. Ik heb een ander ver daarvoor ooit geholpen met mijn uitzet die ik spaarde toen zij in de schuldhulpverlening kwam.
Ik geef hier iets, krijg daar ooit weer iets terug. Niet te vergelijken, toch is alles is evenveel waard.

Kortom: geven wat je kunt en ontvangen waar je behoefte aan hebt. En we kunnen allemaal ooit aan beide kanten van de lijn komen te staan.

Edit: de enige twee redenen dat ik een heel grote prijs zou willen winnen, is:
A ) eindelijk van alle instanties en zorgen af zijn
B ) anderen helpen om dieren te helpen en aan andere (kleinschalige) goede doelen te schenken: weggeven, weggeven, weggeven.

Mooie gedachte en insteek.

Dat idee van ‘pay it forward’ herken ik wel een beetje. Toen ik nog kind was woonden wij in Noord-Limburg en hadden we schade aan huis door de enorm hoge stand van de Maas in 1993 of 1995. Dat werd destijds allemaal genereus gedekt doordat er toen ook veel geld is gegeven door Nederlanders.
Toen er in 2021 in Zuid Limburg zoveel schade was door hoog water hebben zowel mijn ouders als ik geld gedoneerd aan het rampenfonds (ik denk ook giro 555 destijds). Dat is dan inderdaad een beetje met het idee ‘wij werden ook zo lief geholpen toen wij het zelf nodig hadden’. Dan is het fijn om dat terug te kunnen doen.
Hetzelfde zou ik nog wel willen doen voor alle aardbevingsellende in Groningen, bedenk ik me nu. Twijfel nu of ik daar al voor gegeven heb, neem wel aan dat er acties voor geweest zijn.
Bij zulke dingen geef ik meestal 50 euro of zo. Geen bakken met geld, maar ik woon alleen en denk altijd: als iedereen dit doet halen we in totaal heel veel geld op.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel graag een hele grote prijs zou willen winnen om gewoon financieel onafhankelijk te zijn en niet mijn hele leven fulltime of bijna fulltime voor het geld te hoeven werken. Mijn gezondheid is niet heel oké en wat in een ‘normaal leven’ eigenlijk van je verwacht wordt aan alleen al werk + een simpel eenpersoons huishouden is eigenlijk te belastend voor mij. Het leven voelt voor mij daardoor wel als overleven.
Veel geld zou mijn leven in die zin makkelijker maken.

In het kader van ‘pay it forward’ geef ik wel weer regelmatig aan de Hersenstichting, omdat mijn eigen problemen veroorzaakt worden door ADHD en OCD. Meer geld voor onderzoek is nodig voor meer kennis en meer en betere behandelingen in de toekomst. Hopelijk helpt dat mijzelf en anderen in de toekomst. En nu kan ik het, op een ander moment misschien niet.
Ik heb me pas ook aangemeld als proefpersoon.

Voor dieren geef ik vaak omdat me dat me gewoon vaak echt zo aan het hart gaat. Die hulpeloze, lieve, trouwe dieren.

De mens heeft voor dieren en het leefklimaat voor dieren echt een hoop ellende gebracht.

sophie_emma schreef: ↑

14-03-2022 23:01

Ik heb € 555 gedoneerd en vriend € 200. We zijn nu bezig een gebouw achter in de tuin geschikt te maken als gastenverblijf: badkamertje, keuken, woongedeelte, alle aansluitingen. Dat stellen we dan beschikbaar aan 1 volwassene en een of twee kinderen, meer past niet.

Ik schat dat als we een kamer bij ons in huis aanbieden, het verlangen naar privacy na een tijdje bij alle partijen wel groot zal kunnen worden en in zo'n situatie willen we niet terechtkomen. Maar dit zit ons helemaal niet in de weg en we vinden het prima om een steentje bij te dragen. Totaal foute grap natuurlijk, maar vriend heeft het inmiddels over ons Achterhuis.

Ik had dit helemaal niet gezien. Wauw, wat een bedragen. En wat mooi dat jullie dat gebouw aan het omtoveren zijn. Ik denk ook dat het voor iedereen fijner is om eigen voorzieningen te hebben.
Veel succes. Echt supermooi initiatief.

Sherlock schreef: ↑

19-03-2022 10:09

Mooi dat je pay it forward ook zo meegemaakt en gevoeld hebt.

Ik woonde ook in een gebied wat in 1995 'watersnood' zat (raar woord, het was een te veel aan water juist). Alleen hebben we het daar droog gehouden. We moesten wel evacueren.

Evacueren in niet-oorlogstijd... Dat is van een heel andere orde dan de mensen nu in Oekraïne meemaken. Huis en haard verlaten, je dierbaren, je dieren. Zoals gisteravond op tv een Oekraïens jongetje wat nu in Nederland zit, zei dat hij zijn geliefde kat achter moest laten. Hij miste hem, want de kat hield het jongetje 's nachts warm. De kat is bij de buurvrouw gebleven, zei hij...

Met een grote prijs winnen kunnen we die ellende niet voorkomen. Hoe verdrietig allemaal.

Ik kan het zelf vanwege mijn slechte gezondheid ook goed gebruiken. Vandaar ook mijn uitkering. Evengoed zou ik bijna alles weggeven. Maarouden wat ik nodig had om te (over)leven, dat herken ik, Pippi. Ook hier is dat al een aantal decennia zo. Sterkte daarmee en goed dat je je alsnog inzet met o.a. donaties.

Ach jee……. Ik kan die berichten niet zien, zo ontzettend hartverscheurend allemaal….. kinderen en huisdieren. Bah, allemaal door zo’n IDIOOT.

Toevallig dat je zelf ook met die ‘watersnoodramp’ te maken had. Inderdaad evacueren toen.

Ja…….vreselijk voor al die mensen nu…..als je huis en haard moet verlaten. En gezinnen die zo uit elkaar gerukt worden.
En ik heb zelf ook diertjes die alles voor me zijn. Moet er niet aan denken. En hoe bang zij ook moeten zijn door al die harde knallen en het lawaai….