Geld & Recht alle pijlers

Hoe verandert je uitgavenpatroon als je ouder wordt?

06-12-2020 04:48 131 berichten
Nu ik richting de dertig ga, merk ik echt dat ik mijn geld aan andere dingen wil uitgeven. Natuurlijk heb ik ook meer te besteden dan tijdens mijn studententijd, maar ik merk dat ik heel andere dingen belangrijk ga vinden. Ik wil bijvoorbeeld geen H&M-achtige dingen meer, maar ga liever naar de Bijenkorf. Ik boek liever een hotel dan dat ik op de bank of een luchtbed slaap bij een vriendin thuis. Ik heb geen zin meer om op de fiets naar een vieze kroeg te gaan met veel te luide muziek, maar betaal liever wat meer voor een taxi/uber naar een behoorlijke wijnbar.

Ik ben heel benieuwd of mensen zich hierin herkennen, omdat bij mijn vriendinnen absoluut niet hetzelfde gebeurt. Bij anderen gebeurt juist het tegenovergestelde: die worden juist zuiniger naarmate ze ouder worden. Ieder zijn ding natuurlijk, dit topic is er niet om mensen te shamen. Ik ben puur benieuwd hoe dit bij anderen zit.

Heb jij een leeftijd gehad waarop je ineens anders over geld ging denken? Hoe oud was je en wat veranderde er? Ook ben ik benieuwd welke gedachten daarachter schuilging. Is het puur omdat je meer (of juist minder) te besteden had, wilde je serieus genomen worden door anderen of vond je juist ineens bepaalde spullen niet meer belangrijk?
Alle reacties Link kopieren
V1k1ng schreef:
06-12-2020 08:16
Sinds ik ben gaan werken ben ik steeds minder gaan kopen, maar geef ik per item wel meer uit. Dus geen goedkope fast fashion van H&M/Mango/Zara/Vera Moda maar, maar duurzamere stukken van merken als ArmedAngels, Kings of Indigo e.d.
In verhouding tot mijn inkomen geef ik sowieso weinig uit aan spullen, ik heb gewoon eigenlijk alles al en ik vervang pas iets als het kapot gaat.
Maar dat was toen ik studeerde eigenlijk ook al, al was ik toen gedwongen om goedkopere spullen te kopen omdat ik toen geen 120 euro aan een spijkerbroek uit kon geven of op een random vrijdagavond voor 40 euro eten kon bestellen. Toen gaf ik dat bedrag niet eens uit aan eten.
Dit herken ik. Ik ben sowieso veel minimalistischer geworden.

(Veel) minder kleding maar duurzamer en betere kwaliteit. Minder spullen, ik hou sowieso niet van prul en plastic. Veel minder verzorgingsproducten maar betere kwaliteit en aangepast op mij. Nauwelijks nog make up. Etc etc
Dat dure merken een langere levensduur hebben, met prachtig kleur- en vormbehoud, in vergelijking met een H&M'metje, is lang niet altijd waar. Verreweg de meeste kleding van de H&M blijft heel lang mooi, zie ik bij mijn prijsbewuste puber die het zonde vindt haar kleedgeld te spenderen aan overprijste merken. Net als kleding van Loavies trouwens: modieus, lange levensduur en vriendelijke prijs.

Ik geef tegenwoordig makkelijker wat meer geld uit aan gasten. Vroeger kocht ik de goedkopere alternatieven in de supermarkt, tegenwoordig de duurdere opties en dan ook nog bij de speciaalzaak. En nu in coronatijd met nog maar zelden bezoek pakken wij het uitgesproken duur aan door de duurste opties te bestellen bij de lokale horeca.
Alle reacties Link kopieren
Na studententijd geleefd zoals jij nu leeft. Makkelijk geld uitgeven aan dure kleding, terrasje hier en daar, kadootjes, dure vakanties etc.

Na de scheiding tot inzicht gekomen dat we gezien ons gezamelijke inkomen erg weinig hadden gespaard.

Ik leef nu anders. Geef zeker nog wel makkelijk geld uit maar veel bewuster. Gevolg is dat ik nu meer spaar dan toen we dubbel inkomen hadden terwijl ik nog in hetzelfde huis woon met nagenoeg dezelfde lasten. Met als gevolg dat ik nu meer financiële rust heb en meer geniet wanneer ik grotere aankopen doe.
Ik grap wel eens dat ik in m’n eentje de horeca in m’n studentenstad overeind heb gehouden. In het begin was ik als student nog wel zuinig, maar op zeker moment heb ik mijn studielening voluit gezet en toen was het hek van de dam. Heb ook half jaar gereisd van geld dat ik leende van duo en ben mede daardoor geëindigd met 50.000 euro studieschuld.

Toen gaan werken in sector waar de lonen niet hoog lagen. En toen kreeg ik ineens een naheffing van de Belastingdienst (15.000 euro). Gelukkig heb ik nog wel net op tijd een huis kunnen kopen en keek ik niet aan tegen 1.200 euro huur in de vrije sector. Ook kwamen er kinderen, waardoor we extra kosten hadden (hoi kinderopvang!).

Al met al zijn het moeizame jaren geweest, financieel. Maar eind dit jaar heb ik na 8 jaar die 65.000 euro afgelost. En ik ga nu voor het eerst in jaren weer een beetje lekker uit eten (daarvoor vond ik het ongemakkelijk omdat m’n man meestal trakteerde), doe mezelf af en toe iets duurs cadeau (zoals een hele dure jas van Patagonia waarmee ik in alle weersomstandigheden buiten kan wandelen en waar ik 5-6 jaar mee ga doen) en doen we ook wel luxe tijdens een weekendje weg. Ik heb 8 jaar bijna geen kleding gekocht en dit jaar geïnvesteerd in een goede garderobe. Ik draag vrijwel alle kleding af, dus het was ook jaren niet nodig om iets nieuws te kopen.

Wel vind ik het belangrijk ergens een eerlijke prijs voor te betalen. Ik koop dus niet bij H&M en Primark, of bij de Action of AliExpress. Ook niet in de jaren dat ik weinig te besteden had. Een ding waar ik dan weer nooit op heb bezuinigd is duur brood. Ik hou ongelofelijk van lekkere bakkers en haal gerust een speciaal brood van 4-5 euro per stuk.

Ik lees nu allemaal stukken over FIRE (Financial Independence, Retire Early) en daar zou ik ook wel voor willen gaan. Wij hebben vorig jaar met enorme overwaarde ons huis in de stad verkocht en wonen nu ergens anders een stuk goedkoper. Volgende streven is om versneld de hypotheek af te lossen en een behoorlijke spaarrekening op te bouwen voor de toekomst.
Zelfde lifestyle qua kroegbezoek, uiteten, reizen en (zelden) shoppen. Er is alleen meer comfort en luxe gekomen. Dat heeft meer te maken met beschikbaar budget dan leeftijd.
Bij mij is er ook wel veel veranderd!
Toen ik rond de 20 was, kocht ik heeel veel dure kleren. Nu koop ik alleen kleren als ik iets nodig heb, dus niet elke keer als ik iets leuks zie hangen.
Ik gaf veel geld uit aan reizen en uit eten gaan, maar nu ik kinderen heb is dat ook veel minder geworden. We gaan niet meer zo vaak op vakantie en niet meer zo ver weg. Als ik ga, dan wil ik ook liever wat luxer. Her hoeft geen 5 sterren all in te zijn (liever niet zelfs) maar ook geen basic hutje met tochtgaten en krakkemikkige bedden meer.
Ik geef wel veel geld uit aan workshops en persoonlijke ontwikkeling. Meer balans en rust vinden maakt dat ik me uiteindelijk echt gelukkiger voel, dus ik vind dat het geld zeker waard.
Ik ben ook meer gaan uitgeven aan inrichting. Ik dacht altijd dat ik dat niet zo belangrijk vond, maar ik merk nu dat ik me meer thuis voel als ik een gezellige inrichting heb die bij me past. Ik hoef echt niet elk jaar andere spullen, maar vind het wel fijn om elke 5 jaar ofzo even een frisse start te hebben. En dan ook liever met mooie spullen in plaats van dingen van de action.
Ik geef ook meer geld uit aan boodschappen. Niet alleen maar het allergoedkoopste, maar wat ik echt lekker vind. Tegelijkertijd let ik wel meer op aanbiedingen, dat deed ik vroeger dan weer nooit. Maar als student kocht ik wel een brood van 35 cent, daar moet ik nu niet meer aan denken 😄
Alle reacties Link kopieren
Het lezen van het boek ‘je geld of je leven’ heeft bij mij voor een omslag gezorgd. Vanaf die tijd rekende ik uit hoeveel bijkomende tijd werken kostte (reistijd, dingen regelen) en extra uitgaven zoals schoonmaakster, nettere kleding, onderweg-koffie.

Ik rekende mijn ‘daadwerkelijke netto’ uurloon uit en bekeek voortaan alle aan te schaffen items niet in euro’s maar in uren werken. Stel dat je een dag hebt gewerkt, en je werkgever staat op de stoep met dat item, ben je dan blij? Vroeg ik mezelf.

Uiteraard heb ik ook bedacht waar ik mijn vrijgekomen uren aan wilde ‘uitgeven’ en inmiddels werk ik minder en is mijn hobby ook inkomen gaan brengen. Niet veel, maar zeker kostendekkend.

Het meeste geld gaat naar de kinderen. Studiekosten, rijbewijs, maar ook hippe kleding, enzovoorts.
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
06-12-2020 07:49
Ik koop liever dingen waaraan ik nog wat veranderen kan dan spullen die klaar en afgewerkt zijn in de fabriek. Dat is hetzelfde gebleven. Wat dat betreft geef ik niet om luxe. Ik krijg weinig uit bijvoorbeeld een vijfsterrenhotel van 3000 euro per nacht of wijn van 150 euro. Dat verveelt me. Een superdeluxe behandeling in een spa zal mij vooral depressief maken, evenals een reis naar het adembenemendste plekje op de aarde waar ik dan 14 dagen ga rondlopen en video's ga maken om iedereen te laten zien waar ik geweest ben.

Ik zou een prachtige kerstboom kunnen kopen van 1000 euro en dan versla ik bijna iedereen met dit prachtexemplaar, maar ik vind het veel leuker om een 2,40 m hoog exemplaar samen te stellen uit drie andere. Niet uit zuinigheid, maar qua amusement. Als hij dan mooi is dan heeft dat betekenis.

Ik denk dat de meesten anders zijn dan ik.
Ik herken het juist heel erg!

Ik hou van oude spullen. Nu is het ineens hip en industrieel. Willen mensen ineens de helft van ons interieur overkopen waarmee we 20 jaar geleden nog beetje mee voor de gek gehouden werden omdat man en ik zo graag oude rommelmarkten af struinden. Heerlijk om geweldige vondsten te doen! Nu nog steeds en daarom ben ik gek op marktplaats. Sinterklaasavond bestond voor man en mij uit 'oude meuk' en kinderen kregen gewoon speelgoed.

Ik kan aan sommige dingen heel moeilijk mijn geld uitgeven, bijv aan kleding. Tegenwoordig lukt me dat wel stukken makkelijker met eten. Kan nu aan een avondje meer uitgeven dan enkele jaren terug aan de weekboodschappen. Voelt fijn om daar nu wat meer ruimte voor te kunnen hebben.
Ik ging van jongs af aan al bewust met mijn geld om. Zo ben ik opgevoed. Mijn moeder was alleenstaande moeder ( niet arm trouwens want mijn vader liet haar een flink weduwepensioen na ) en leerde ons al jong dat ze zoveel geld te besteden had per week en dat als het op was, het ook echt op was. We hebben echt leren budgetteren en sparen daardoor.
Ik heb altijd veel gespaard daardoor en gaf als puber al niets om status kleding, elektronica, dure merken, etc.
Ik koop mijn hele leven al mijn kleding bij de C&A omdat het goedkoop is, altijd lekker zit en ze vaak leuke dingen hebben. H&M kan ik dan weer nooit slagen.
De laatste jaren koop ik wel wat meer bij Wehkamp maar dat zijn meestal schoenen.

Ik ben wel minimalistischer geworden de afgelopen jaren. Ik denk bewuster na over mijn aankopen ( ik kocht nogal veel DVD's en boeken via Bol.com ) en moet van mezelf een maand de tijd nemen voor ik iets aanschaf wat ik op dat moment leuk vind.
Als ik het na een maand nog wil hebben ga ik het kopen. Maar meestal is dat al niet meer zo. Ik ben van nature nogal snel uitgekeken op iets dus dan is het vaak zonde geld.
Ik koop dus meestal alleen dingen die ik echt nodig heb. Zo heb ik afgelopen jaar een nieuwe garderobe gekocht ( nodig omdat ik niet meer in mijn oude kleding pas ) en een paar nieuwe laarzen.

Maar de dagen dat ik vier keer per maand DVD's koop bij Bol zijn allang voorbij. Ik leef op het minimum dus ik moet ook gewoon opletten. Ik spaar alsnog maandelijks en wil eigenlijk nog meer sparen want ik geef vind ik nog steeds teveel aan booschappen uit per maand.
Ik heb ook aan mezelf gemerkt dat ik rustiger blijf in mijn hoofd van een opgeruimd huis met weinig spullen. Heb met mijn verhuizing een hoop weggegooid.

Dat klinkt als een interessant boek, Mermedina. Heb je er veel van geleerd? Dat zou ik ook wel willen lezen.
anoniem_304633 wijzigde dit bericht op 06-12-2020 09:02
1.44% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Als student en de periode daarna leefde ik met maandbudgetten (bedrag voor boodschappen, bedrag voor leuke dingen etc. en op is op). En eigenlijk doe ik dat nog steeds, maar dan veel minder krap en met ruimte om te overschreiden.

Altijd al wel veel bezig geweest met sparen en verstandig met geld omgaan. Ik herken het wel dat ik nu graag luxer en uitgebreider ga uiteten. Maar ik ga ook veel minder vaak dan 5-10 jaar geleden. Toen at ik elke week wel meerdere keren buiten de deur en dan bij eetcafetjes, lunchtentjes etc.

Wat vakanties betreft.. Die zien er wel anders uit, maar dat komt omdat ze nu kindvriendelijk zijn. Vroeger had ik vooraf een bepaald budget bepaald wat het mocht kosten. Nu kijken we wat voldoet aan de wensen en speelt geld daar niet zo'n rol in.

Groot verschil vind ik ook dat ik vroeger echt kon balen als ik dingen als opzetborstels, scheermessen, stofzuigerzakken etc. moest kopen, want duur. Nu denk ik daar niet meer bij na, want het moet nu eenmaal.

Deze veranderingen hebben puur te maken met ons leven dat is veranderd. We hebben 2 kleine kinderen, dus we gaan minder uit en meer gepland, maar daardoor wel bewuster ofzo. En ons inkomen is flink toegenomen, zeker de afgelopen 2 jaar. Verder geen diepere gedachten erachter.
LauraRoar schreef:
06-12-2020 08:34
Wel vind ik het belangrijk ergens een eerlijke prijs voor te betalen. Ik koop dus niet bij H&M en Primark, of bij de Action of AliExpress. Ook niet in de jaren dat ik weinig te besteden had. Een ding waar ik dan weer nooit op heb bezuinigd is duur brood. Ik hou ongelofelijk van lekkere bakkers en haal gerust een speciaal brood van 4-5 euro per stuk.
https://www.voordewereldvanmorgen.nl/ar ... ke-kleding

De prijs van een kledingstuk zegt niks over de eerlijkheid van je product. Van de enorme meerprijs gaat bijna nooit iets naar de arbeiders namelijk. Dus achter jouw ultradure Tommy Hilfiger vest kan gemakkelijk hetzelfde leed schuilgaan als achter dat bizar goedkope Primark vest. Als je duurzaam wil zijn is het vooral belangrijk om te letten op de keurmerken en de gebruikte stoffen.
Alle reacties Link kopieren
Uhm... of we geld anders uitgeven. Mwah... wij werden vroeg ouders. Dus een groot gedeelte van kroegen- fase etc overgeslagen. Wij hadden toen al een hypotheek en kinderen. Wel leefden we zuinig, als in 'we willen verhuizen' dus wat we konden sparen, spaarden we. Voelde niet zuinig.

En dat wierp zijn vruchtem af. Verhuisd, flinke verbouwing en die hebbem we van spaargeld betaald. We kregen eerder weleens opmerkingen van 'geef wat meer uit. Je leeft nu'. Maar we kwamen niks tekort en konden dat gemakkelijk naast ons neerleggen.

Nu dus verhuisd en verbouwd en velen dachten (zeiden soms ook); waar doen ze het van? Van spaargeld dus.

Nu hebben we eenmaal ons droomhuis, voor een habbekrats eigenlijk. Sparen nog steeds natuurlijk, voor studies kinderen etc. Maar; het huis is er al dus we zijn wél losser geworden. Dat kan nu.
Oh ik dacht even aan de koptekst te zien dat je wilde gaan sparen voor huisje boompje beestje.
Maar dat had ik blijkbaar fout gedacht.
Domme ikke :bonk:
Alle reacties Link kopieren
Mijn Mindset van uitgeven is nog steeds hetzelfde als in mijn tienerjaren “als ik het niet nodig heb koop ik het niet”. Ook al verdien ik nu 20x meer dan toen ik 16 jaar oud was. Vroeger kocht ik spullen voor mijzelf en nu meer voor de kinderen en huis. Uitgaan naar kroegen, discotheek verruilt voor dagjes uit met het gezin.
Het is niet veranderd in de zin van luxer/andere voorkeuren, wel is het minder impulsief dan toen ik 20 of 30 was. Maar dat komt ook omdat ik nu niet meer alleen woon of kan beslissen dus aankopen of de keuzes (bv vakantiebestemming) worden wat vaker overlegd. Qua eten vind ik juist dat we (ik dus ook)nu veel impulsiever en overvloediger leven en dat vind ik vaak moeilijk.
maud85 schreef:
06-12-2020 09:02

Groot verschil vind ik ook dat ik vroeger echt kon balen als ik dingen als opzetborstels, scheermessen, stofzuigerzakken etc. moest kopen, want duur. Nu denk ik daar niet meer bij na, want het moet nu eenmaal.
Dit herken ik ook wel, dat stelde ik ook zo lang mogelijk uit. Terwijl juist omdat het nu wat breder is je voordeligere grote verpakkingen hiervan kan kopen.
impala schreef:
06-12-2020 06:16
Haha, 'als je ouder wordt' . En dan ben je nog geen dertig! Toen kocht ik me suf. Nu (50+) heb ik alles al :)
Haha herkenbaar.
Daarnaast ben ik blijkbaar zo'n bijzonder type waarbij dure spullen direct kapotgaan of niet lekker zitten.
En primarkjes, Zara, en h&m, en nu net voor basics uniqlo ontdekt, blijven eeuwig goed en zien er ook nog eens beter uit op me.

Mijn man had ook als doel van zijn leuke salaris allerlei aparte spullen te kopen.
Ik kan letterlijk niet koken in zo'n dure pan van een paar honderd euro, loodzware dingen. Dus ook daar gewoon speciaal voor mij goedkope anti aanbak pannetjes.
Die goedkope bank die we hebben gekocht op mijj aandringen van een failissementsverkoop 'for the time being' blijft ook maar goed.
Die bank kwam er dus omdat er een fantastisch bijzondere levensveranderende bank moest komen, NIET van een keten, maar er geen keuze gemaakt kan worden.
Duur mooi servies gekocht, overal stukje af. Mijn oude servies is nog steeds puntgaaf, en al 25 jaar oud van de ikea.
Etc. Etc.
Merk, dure spullen het maakt niks uit.
Alle reacties Link kopieren
Leeftijd niet, wel inkomen en omstandigheden. Geld sparen voor een verbouwing en een grote tent omdat kind een klein koepeltentje niet zo jofel vindt. Dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
06-12-2020 07:49
evenals een reis naar het adembenemendste plekje op de aarde waar ik dan 14 dagen ga rondlopen en video's ga maken om iedereen te laten zien waar ik geweest ben.

Ik zou een prachtige kerstboom kunnen kopen van 1000 euro en dan versla ik bijna iedereen met dit prachtexemplaar, maar ik vind het veel leuker om een 2,40 m hoog exemplaar samen te stellen uit drie andere. Niet uit zuinigheid, maar qua amusement. Als hij dan mooi is dan heeft dat betekenis.

Ik denk dat de meesten anders zijn dan ik.

Zozo... wat een aannames en borstklopperij...

Ik geniet met volle teugen van reizen. En als ik foto’s neem is dat om al dat mooie te kunnen laten zien aan anderen en hen te kunnen laten meegenieten.
En ik heb géén kerstboom, dat is pas anders.


En nu on topic: Als piepkuiken ging er veel geld naar kleding en uitgaan. Begin 20 werd dit ons huis en de verbouwingen, begin 30 mijn zaak, en nu begin 40 sparen we voor een wereldreis en financiële onafhankelijkheid.
Vroeger gaven we nog redelijk wat uit aan etentjes maar met ouder worden hebben we ons plezier gevonden in zelf gezond koken.
We hebben eigenlijk ook nooit uitgaven gedaan die we ons niet konden veroorloven, alles was altijd in verhouding tot ons loon.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik naar de 30 ging had ik een giga-inkomen en leefde yuppie. Veel horeca en taxi's en dure boodschappen. Ik had nog niet zoveel dus dure kleding, veel boeken en cd's en mooie pannen, dure kappersbehandelingen etc.

Daarna een paar magere jaren gehad en toen werd het een sport om cheap chic te doen.

Nu heb ik het weer breed en helaas zijn een aantal oude gewoontes er weer in geslopen, zoals dure gemaksboodschappen.

Maar aan spullen hecht ik een stuk minder en de mooie kwaliteitspannen van toen ik 30 was het ik nog steeds.

Qua leeftijd/ouder worden merk ik alleen dat ik heel erg graag mijn eigen hotelkamer heb als ik met anderen op reis ben.
Alle reacties Link kopieren
Nouschi schreef:
06-12-2020 07:14
Eind 20 deed ik al die dingen nog die jij niet meer doet. Je klinkt nogal gezapig. Niet meer op een logeerbed vind ik echt heel raar. Je bent nog niet bejaard toch?
Ik ben halverwege de 40 en man 50 en wij en vrienden doen al die dingen nog steeds bij tijd en wijlen.

Koop wel minder zooi voor in huis.
Alle reacties Link kopieren
Mijn motto was en is, niet meer uitgeven dan wat ik me kan veroorloven. Als student betekende dat zuinig aan doen. Bij het uitgaan kraanwater drinken, geen duur blikje uit een automaat op het station maar flesje van huis mee etc. Kon ik wel lekker op vakantie met vriendinnen.
Nu goed salaris en geen geldzorgen. Ik ben nog steeds geen big spender. Koop wel wat ik nodig heb. Geen dure kleding, auto is een oude rammelbak, en ik geef niks om prullen in huis. Ik heb wel een fijne spaarrekening inmiddels, en wil kijken of ik daarmee eerder kan stoppen met werken, of een 'sabbatical' kan nemen.
Alle reacties Link kopieren
Wij geven normaliter wel veel meer geld uit aan vakanties en weekendjes weg dan 20 jaar geleden. Toen 1 keer per jaar een weekend en 1 keer een vakantie. De laatste 10 jaar is dat minstens verdubbeld ( behalve dit jaar dan).
In dit coronajaar is goed te merken waar mijn geld heen gaat en hoeveel. Als ondernemer zet ik elk jaar in januari mijn jaarsalaris op een priverekening. Normaal gesproken gaat dat allemaal wel op en nu heb ik nog ruim 4000 euro over. Dat is vrijwel allemaal uitgespaard door de gesloten horeca.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik vooral merk nu ik bijna 30 ben, en meestal ben ik daar niet mee bezig maar af en toe wel en dat vind ik dan weer kinderachtig van mijzelf :facepalm: , is dat ik nu qua levensstijl/uitgavenpatroon er echt een ander leven op na houd dat mijn gesettelde vriendinnen; voor het eerst vallen de verschillen me nu op. Waar ik voor mijn gevoel wekelijks foto's voorbij zie komen van gekochte jaren '30 woningen/keukeneilanden/etc. ben ik een groot deel van mijn salaris kwijt aan de particuliere huur met een badkamer uit het jaar 0. Ik hoop echt dat het binnen een paar jaar voor singles ook weer wat makkelijker wordt om iets te kopen. Ik blijf dromen van een tinyhouse in de natuur.

Misschien is dit ook gewoon een levensfase waarin die 'ratrace' voor veel mensen belangrijk is en trekt het weer bij.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven