![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-geld&recht-01.png)
hoe vervuilde huisgenoot uit huis zetten?
woensdag 11 februari 2009 om 19:51
Hoi meiden, ik wil jullie deskundigheid inroepen in het kader van een lastig probleem.
Ik woon in een studentenhuis (10 bewoners totaal). Een van onze huisgenoten is sinds ongeveer 3 jaar een last voor zijn medebewoners. Hij heeft waarschijnlijk psychische problemen, werkt niet, komt bijna nooit van zijn kamer, is helemaal vervuild. Als je langs zijn kamer loopt (en die zit voor in de gang dus iedereen komt er langs) stinkt het ontzettend en loop je door een zwerm vliegen. Tevens verdenken we hem ervan soms spullen te stelen uit andermans koelkasten. Vroeger was hij een gewone huisgenoot en toen de problemen begonnen hebben vrienden en huisgenoten hem geprobeerd te helpen dmv praten en schoonmaken van zijn kamer. Dat heeft helaas niet geholpen en nu heeft hij helemaal geen vrienden meer over.
Onze huisbaas weet ervan maar hij zegt niets te kunnen doen omdat de vader van die vervuilde jongen zijn huur betaalt.
Weet iemand of er een manier is waarop hij uit huis gezet kan worden? Ik vind het heel zielig voor hem, maar de gezondheid en veiligheid van de overige bewoners wegen mij toch zwaarder.
Ik woon in een studentenhuis (10 bewoners totaal). Een van onze huisgenoten is sinds ongeveer 3 jaar een last voor zijn medebewoners. Hij heeft waarschijnlijk psychische problemen, werkt niet, komt bijna nooit van zijn kamer, is helemaal vervuild. Als je langs zijn kamer loopt (en die zit voor in de gang dus iedereen komt er langs) stinkt het ontzettend en loop je door een zwerm vliegen. Tevens verdenken we hem ervan soms spullen te stelen uit andermans koelkasten. Vroeger was hij een gewone huisgenoot en toen de problemen begonnen hebben vrienden en huisgenoten hem geprobeerd te helpen dmv praten en schoonmaken van zijn kamer. Dat heeft helaas niet geholpen en nu heeft hij helemaal geen vrienden meer over.
Onze huisbaas weet ervan maar hij zegt niets te kunnen doen omdat de vader van die vervuilde jongen zijn huur betaalt.
Weet iemand of er een manier is waarop hij uit huis gezet kan worden? Ik vind het heel zielig voor hem, maar de gezondheid en veiligheid van de overige bewoners wegen mij toch zwaarder.
zondag 22 februari 2009 om 09:26
quote:Spinster schreef op 18 februari 2009 @ 23:58:
Stel de jongen ligt inderdaad zwaar aangedaan of inmiddels dood daar in huis, zouden TO en huisgenoten zich dan op enige wijze juridisch gezien heel veel problemen op de hals halen?
Kan hen dan bepaald (on)bewust gedrag verweten worden?Bijvoorbeeld het nalaten van het zich op de hoogte stellen van de situatie van de jongen, of het nalaten van het inschakelen van hulp?
Kortom: hoe zit dit verhaal juridisch in elkaar? Wie is verantwoordelijk en welke mensen hebben meld- dan wel zorgplicht hier?
De huisgenoten hebben geen zorgplicht. Als zij kennis dragen van een hulpeloze toestand zijn zij wel verplicht hulp in te schakelen. Maar ja, als je daar je ogen (al dan niet bewust) voor sluit, draag je daar dus geen kennis van en hoef je dus ook niets te doen. Deze wet doelt overigens met name op slachtoffers van (verkeers)misdrijven die in hulpeloze toestand worden achtergelaten. In dit geval zal het dus altijd lastig bewijzen zijn. Juridisch weinig kans dus...
TO, ik moet eerlijk zeggen dat het mij best wel tegenvalt van je dat je niet even een telefoontje pleegt naar de mensen van het zorgpunt. Mag ik vragen waarom je dat niet doet? Vind je dat eng of wil je dat de huisgenoot liever gestraft dan geholpen wordt?
Stel de jongen ligt inderdaad zwaar aangedaan of inmiddels dood daar in huis, zouden TO en huisgenoten zich dan op enige wijze juridisch gezien heel veel problemen op de hals halen?
Kan hen dan bepaald (on)bewust gedrag verweten worden?Bijvoorbeeld het nalaten van het zich op de hoogte stellen van de situatie van de jongen, of het nalaten van het inschakelen van hulp?
Kortom: hoe zit dit verhaal juridisch in elkaar? Wie is verantwoordelijk en welke mensen hebben meld- dan wel zorgplicht hier?
De huisgenoten hebben geen zorgplicht. Als zij kennis dragen van een hulpeloze toestand zijn zij wel verplicht hulp in te schakelen. Maar ja, als je daar je ogen (al dan niet bewust) voor sluit, draag je daar dus geen kennis van en hoef je dus ook niets te doen. Deze wet doelt overigens met name op slachtoffers van (verkeers)misdrijven die in hulpeloze toestand worden achtergelaten. In dit geval zal het dus altijd lastig bewijzen zijn. Juridisch weinig kans dus...
TO, ik moet eerlijk zeggen dat het mij best wel tegenvalt van je dat je niet even een telefoontje pleegt naar de mensen van het zorgpunt. Mag ik vragen waarom je dat niet doet? Vind je dat eng of wil je dat de huisgenoot liever gestraft dan geholpen wordt?
maandag 23 februari 2009 om 01:37
Dank je Tientje voor het toelichten! Begrijpelijk dat het zo bepaald is, al moet ik eerlijk zeggen dat mijn haren van dit verhaal wel echt overeind gaan staan dat ik een andere interpretatie misschien wel wenselijk zou vinden (maar goed dat ik geen jurist ben ).
TO, leef jij zelf eigenlijk nog wel?
(Ik maak maar grappen want anders ga ik me hier zo razend maken, dat schiet niet op, dus dan maar de halfserieuze opmerkingen).
TO, leef jij zelf eigenlijk nog wel?
(Ik maak maar grappen want anders ga ik me hier zo razend maken, dat schiet niet op, dus dan maar de halfserieuze opmerkingen).
maandag 23 februari 2009 om 12:01
Eens met Pinksterbloempje en Spinster. Ik sluit me ook aan bij wat Tientje79 zegt met betrekking tot de zorgplicht. Art. 255 van het Wetboek van Strafrecht is daarover wel duidelijk. Er wordt onderscheid gemaakt tussen het in hulpeloze toestand brengen en het in hulpeloze toestand laten van een hulpbehoevende. Je bent pas strafbaar als je krachtens wet (bijvoorbeeld onderhoudsverplichting tussen echtgenoten of tussen ouders en kinderen) of overeenkomst tot verzorging verplicht bent. Hiervan is m.i. geen sprake. Vraag is ook of de huisgenoot in kwestie echt hulpbehoevend is nu hij wellicht toch (voldoende) eten en drinken tot zich neemt. Van een hulpeloze toestand is wettelijk gezien sprake als een toestand waarin een hulpbehoevende verkeert als hij de voor zijn natuurlijk, menswaardig voortbestaan noodzakelijke zorg zichzelf niet kan verschaffen en deze ook niet ontvangt van hen die daartoe verplicht en in staat zijn. Je kunt je alleen afvragen of er sprake is van een verplichting nu je -tenminste: zo komt het op mij over- geen duidelijkheid hebt over de hulp of zorg die jouw huisgenoot nodig heeft. Het blijft dus louter wat speculatief. Overigens hoeft het feit dat er iets uit de koelkast van TO is verdwenen nog niet te betekenen dat de betreffende huisgenoot hiervoor verantwoordelijk is.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 28 februari 2009 om 16:30
quote:shahla schreef op 28 februari 2009 @ 16:27:
Als die jongen een psychiatrische aandoening heeft, komt hij dan niet in aanmerking voor huishoudelijke hulp uit de WMO?
Dat kan idd maar dat moet hij zelf aanvragen bij de gemeente..
TO, kom je nog met een update?
Als die jongen een psychiatrische aandoening heeft, komt hij dan niet in aanmerking voor huishoudelijke hulp uit de WMO?
Dat kan idd maar dat moet hij zelf aanvragen bij de gemeente..
TO, kom je nog met een update?
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
zaterdag 28 februari 2009 om 16:49
Is het niet mogelijk om via bepaalde weggetjes dit vóór hem te regelen? Het is tenslotte wel duidelijk dat hij zelf geen hulp gaat zoeken, niet kunnen of niet willen. Bovendien, weet je ook niet in hoeverre hij op de hoogte is van mogelijke oplossingen. Wat je niet weet dat er is, kun je ook niet aanvragen.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)
![Smile :)](./../../../../smilies/smile.gif)
zaterdag 28 februari 2009 om 18:21
Heb dit topic op de voet gevolgd, nog niet gereageerd tot op heden.
Ik hoop maar dat TO op dit moment al contact heeft opgenomen met de GGD o.i.d. Ik zelf zit vanuit mijn werk in meerdere lokale zorgnetwerken. Een lokaal zorgnetwerk is bij uitstek een netwerk waarin verschillende disciplines vanuit de hulpverlening maandelijks bijeen komen om zorgclienten te bespreken. Vanuit deze besprekingen wordt binnen het netwerk bekeken wie dergelijke zorgclienten " oppakt" en er dus daadwerkelijk actie op onderneemt. Dit kan in samenwerking met elkaar, de lijnen zijn kort omdat je elkaar kent en de kans dat mensen " tussen wal en schip vallen" is nihil. Een lokaal zorgnetwerk laat zich niet uit het veld slaan door zgn. "zorgmijders".Vertegenwoordigde disciplines binnen een lokaal zorgnetwerk zijn o.a.: maatschappelijk werk, Riagg, de buurtagent, de Bouman, Ouderenwerk, huisarts en stichting MEE.
Iedereen kan bij een LZN clienten aanmelden, niet alleen hulpverleners maar ook buren, familieleden, werkgevers etc...In een geval als dit zou ik mij kunnen voorstellen dat mensen vanuit een LZN bij deze jongen "op huisbezoek" gaan. De TO zou deze afspraak kunnen maken zodat zij bv. de deur zou kunnen opendoen als deze mensen voor de deur staan. Hulpverleners vanuit een LZN kunnen een inschatting maken op basis van wat zij waarnemen en bij hele schrijnende gevallen ook hele acute hulp verlenen (denk aan een crisisdienst of acute opname o.i.d.) Ook kunnen zij contact opnemen met familie, ouders o.i.d.
De situatie van deze jongen lijkt mij bij uitstek geschikt voor een lokaal zorgnetwerk...d.w.z.: deze zouden adequate hulp kunnen verlenen, dan wel er zorg voor dragen dat deze jongen zeer snel de hulp krijgt die hij nodig heeft. Ook blijft een LZN de client monitoren zolang nodig is.
Misschien een idee dat TO nagaat of er in haar woonplaats ook dergelijke zorgnetwerken bestaan zodat zij e.e.a. kan opstarten (en weer loslaten) voor deze jongen?
Ik vind de situatie schrijnend en ben van mening dat hier echt iets moet gebeuren om te voorkomen dat men straks met de handen in het haar staat en gaat piepen zo van " ohhhhh wat erg, hadden we maar zus of zo...
Ik hoop maar dat TO op dit moment al contact heeft opgenomen met de GGD o.i.d. Ik zelf zit vanuit mijn werk in meerdere lokale zorgnetwerken. Een lokaal zorgnetwerk is bij uitstek een netwerk waarin verschillende disciplines vanuit de hulpverlening maandelijks bijeen komen om zorgclienten te bespreken. Vanuit deze besprekingen wordt binnen het netwerk bekeken wie dergelijke zorgclienten " oppakt" en er dus daadwerkelijk actie op onderneemt. Dit kan in samenwerking met elkaar, de lijnen zijn kort omdat je elkaar kent en de kans dat mensen " tussen wal en schip vallen" is nihil. Een lokaal zorgnetwerk laat zich niet uit het veld slaan door zgn. "zorgmijders".Vertegenwoordigde disciplines binnen een lokaal zorgnetwerk zijn o.a.: maatschappelijk werk, Riagg, de buurtagent, de Bouman, Ouderenwerk, huisarts en stichting MEE.
Iedereen kan bij een LZN clienten aanmelden, niet alleen hulpverleners maar ook buren, familieleden, werkgevers etc...In een geval als dit zou ik mij kunnen voorstellen dat mensen vanuit een LZN bij deze jongen "op huisbezoek" gaan. De TO zou deze afspraak kunnen maken zodat zij bv. de deur zou kunnen opendoen als deze mensen voor de deur staan. Hulpverleners vanuit een LZN kunnen een inschatting maken op basis van wat zij waarnemen en bij hele schrijnende gevallen ook hele acute hulp verlenen (denk aan een crisisdienst of acute opname o.i.d.) Ook kunnen zij contact opnemen met familie, ouders o.i.d.
De situatie van deze jongen lijkt mij bij uitstek geschikt voor een lokaal zorgnetwerk...d.w.z.: deze zouden adequate hulp kunnen verlenen, dan wel er zorg voor dragen dat deze jongen zeer snel de hulp krijgt die hij nodig heeft. Ook blijft een LZN de client monitoren zolang nodig is.
Misschien een idee dat TO nagaat of er in haar woonplaats ook dergelijke zorgnetwerken bestaan zodat zij e.e.a. kan opstarten (en weer loslaten) voor deze jongen?
Ik vind de situatie schrijnend en ben van mening dat hier echt iets moet gebeuren om te voorkomen dat men straks met de handen in het haar staat en gaat piepen zo van " ohhhhh wat erg, hadden we maar zus of zo...
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 28 februari 2009 om 18:26
Tja Sprokkelientje, dat is al meerdere malen aangegeven richting TO....zij hoeft geen zorg te verlenen, maar slecht 1 telefoontje plegen.....
Ik hoop dat er snel een update komt.
Ben ook blij dat ik nog niet op nu.nl dingen heb gelezen als: student ligt jaar dood in studentenhuis.....
Dat geeft me dan weer een beetje hoop.............
Ik hoop dat er snel een update komt.
Ben ook blij dat ik nog niet op nu.nl dingen heb gelezen als: student ligt jaar dood in studentenhuis.....
Dat geeft me dan weer een beetje hoop.............
zaterdag 28 februari 2009 om 19:20
@draaiorgel: weet ik, maar wilde het toch nog even zeggen en uitleggen. Ik ben van mening dat dit verhaal veel verder gaat dan: " het is zijn eigen verantwoording en die van zijn ouders" of " wij willen van hem af want hij is vervuild". Dit laatste vind ik namelijk een heel andere discussie. Ik vind het ieders maatschappelijke verantwoordelijkheid om in dergelijke gevallen actie te ondernemen d.m.v. lijnen uitzetten voor iemand als deze jongen. Je hoeft het niet eens zelf op te pakken maar het is je verplichting aan de bel te trekken en melding te maken zodat hij hulp krijgt.
Dus nu even predikend:TO of huisgenoten...pak die telefoon...als je dat nog niet gedaan hebt.
Dus nu even predikend:TO of huisgenoten...pak die telefoon...als je dat nog niet gedaan hebt.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 1 maart 2009 om 10:19
Ik kan me voorstellen dat je niet iemand uit zijn kamer sleurt en zijn kamer gaat schoonmaken en hem oppeppen, als je niet weet wat er allemaal aan de hand is en zelf ook geen kennis van zaken hebt.
Het bellen naar bijvoorbeeld de GGD om je ongerustheid te uiten is dan denk ik toch een betere stap. Het is maar een kwestie van één telefoontje en je "plicht" is weer gedaan bij wijze van en hopelijk wordt de betreffende jongen daarmee geholpen.
Ik weet niet waar TO verder nog vandaan komt en waarom dat ze dit niet doet, maar ik ben zelf bijvoorbeeld opgevoed met het idee dat je je niet zomaar met andermans zaken mag bemoeien en dat kan een drempel opwerpen om bijvoorbeeld zo'n telefoontje te plegen. Dat lijkt ook weer meer overeen te komen met TO's actie waarbij uiteindelijk dit bij de vader van de jongen neergelegd is (het zijn immers wel zijn zaken) en ze zelf de GGD niet gebeld heeft. Het bij de vader laten neerleggen van de problemen van de jongen is dan al best een bemoeienis, zeg maar.
Ik zeg niet dat een dergelijke houding goed is, maar ik probeer een ander licht op de zaak te werpen waarom TO wellicht niet gedaan heeft wat geadviseerd heeft. En je opvoeding schud je echt niet zomaar in een paar secondes van jezelf af, daar gaat wat langer over heen.
Het bellen naar bijvoorbeeld de GGD om je ongerustheid te uiten is dan denk ik toch een betere stap. Het is maar een kwestie van één telefoontje en je "plicht" is weer gedaan bij wijze van en hopelijk wordt de betreffende jongen daarmee geholpen.
Ik weet niet waar TO verder nog vandaan komt en waarom dat ze dit niet doet, maar ik ben zelf bijvoorbeeld opgevoed met het idee dat je je niet zomaar met andermans zaken mag bemoeien en dat kan een drempel opwerpen om bijvoorbeeld zo'n telefoontje te plegen. Dat lijkt ook weer meer overeen te komen met TO's actie waarbij uiteindelijk dit bij de vader van de jongen neergelegd is (het zijn immers wel zijn zaken) en ze zelf de GGD niet gebeld heeft. Het bij de vader laten neerleggen van de problemen van de jongen is dan al best een bemoeienis, zeg maar.
Ik zeg niet dat een dergelijke houding goed is, maar ik probeer een ander licht op de zaak te werpen waarom TO wellicht niet gedaan heeft wat geadviseerd heeft. En je opvoeding schud je echt niet zomaar in een paar secondes van jezelf af, daar gaat wat langer over heen.