Geld & Recht
alle pijlers
Hoeveel kostgeld betalen
zondag 25 augustus 2024 om 07:43
NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 20:41Je vergeet dat de overwaarde gecreëerd wordt door:
Verkoop- aankoopbedrag- eigen inleg - alle andere kosten gerelateerd aan wonen- inflatie-? Da's niet zoveel hoor.
Overwaarde is niet 2024 gekocht voor 380 en tien jaar later verkocht voor 490 = 110 winst.
Dan moet je eerst beseffen dat alles duurder is geworden, dus dat je met de "overwaarde" ook iets duurders terug moet kopen. Vervolgens moet je ALLE kosten aftrekken die je in die 10 jaar gedaan hebt, dus de nieuwe badkamer, de isolatie van wandje x, de rente, de benzinekosten voor de tig tripjes naar de bouwmarkt, de kosten koper. Dus stel dat er dan van de 110 winst nog 70 overblijft, dan deel je die door 2 (want je bent immers uit elkaar) en heb je 35K op je spaarrekening. Niet bepaald die enorme som dat jou opnieuw in de duurder geworden huizenmarkt ernstig op weg helpt.
Uh? Wat zit jij nou krom te rekenen.
Maar al die kosten zijn toch al betaald dan? Winst en overwaarde zijn twee verschillende dingen maar van een gedeelde overwaarde van 110.000 krijg je echt wel 55.000 op je rekening hoor.
zondag 25 augustus 2024 om 07:55
NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 20:09Wie is er boos in deze discussie? Niet kunnen vinden in een bepaalde denkwijze is wat anders dan boos zijn. Of vind je iedereen die het niet met je eens is boos?
Ik ben oprecht blij met het gevoel wat dit stuk van mijn opvoeding heeft nagelaten. Het geeft in de basis een heel weerbaar gevoel. En eigenlijk voelt dat voor mij zó sterk, dat ik me heel moeilijk kan voorstellen dat je dit niet iedereen gunt. Zeker in deze toch soms best wel onzekere tijden kan zo'n stukje weerbaarheid geen kwaad lijkt me.
Natuurlijk is het heel fijn als je je eigen koophuisje hebt. Maar het is ook wel weer vrij relatief en kwetsbaar. Zeker vaak nog voor meisjes (wat je hier toch regelmatig leest). Want een koophuis wordt vaak gedaan met een partner. Of dat koophuis wordt budgetair vaak samengevoegd als er een relatie komt. De markt blijft torenhoog. Dus ook als je dan na 10 jaar relatie uit elkaar gaat en je had een koophuis, dan sta je nog steeds nergens. Ipv dat je iets duurs kunt huren, kun je dan iets duurs kopen. Maar ik zie het toch als relatieve schijnveiligheid.
Zeker, schuldenvrij kunnen studeren is heel fijn. Helaas konden wij dat onze twee kinderen niet bieden. Een zou net gekund hebben, maar niet beiden. Het segment van wonen is bij koop een andere dan bij huren, maar niet per se een makkelijkere of goedkopere.
Wel jammer dat je niet kunt begrijpen dat er ook andere manieren zijn om precies hetzelfde te bereiken.
In je posts klinkt je een beetje verzuurd. De toon klinkt wat boos of jaloers of zo. Alsof je het wil goedpraten voor jezelf. Als iedereen jouw manier zou volgen hoef jij je niet schuldig te voelen.
Je kinderen konden helaas niet geheel schuldenvrij studeren. Dat klinkt alsof je ze dat wel gegund zou hebben. Je kunt dat misschien nu achteraf nog recht trekken door ze geen kostgeld te laten betalen en ze te vragen dat geld te gebruiken om de studieschuld af te lossen.
zondag 25 augustus 2024 om 09:05
Ik heb heel lang thuis gewoond omdat ik geen huurwoning kon vinden dus ja ik betaalde "kostgeld" aan mijn moeder. Geen idee meer hoeveel dat was, ik denk ook iets van 250 euro of zo. Ook betaalde ik al mijn verzekeringen etc gewoon zelf vanaf mijn 18e.
Ik werkte toen fulltime dus had er geen moeite mee om mee te betalen. We waren immers gewoon huisgenoten en de huur is niet gratis.
Ik werkte toen fulltime dus had er geen moeite mee om mee te betalen. We waren immers gewoon huisgenoten en de huur is niet gratis.
zondag 25 augustus 2024 om 09:15
Nee, helemaal niet. Die leningen zijn er niet voor niets. Ieder doet wat in zijn vermogen ligt.
Ik vond het heel belangrijk om onze kinderen schuldenvrij te laten studeren en dat is gelukt. Ze kozen niet de duurste studies, deden er niet extreem lang over, wilden niet naar het buitenland etc. Als het anders was gelopen hadden ze misschien wel moeten lenen en dat was dan helemaal prima geweest.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 25-08-2024 09:18
28.12% gewijzigd
zondag 25 augustus 2024 om 09:16
In een ander topic schrijft ze dat er vanaf de geboorte gespaard is, om bij uit huis gaan mee te geven. Door hunzelf en door opa en oma. Dus wat nu precies het grote verschil is met kinderen een paar jaar kosteloos te laten wonen en sparen voor op zichzelf gaan, begrijp ik niet helemaal. Dus ze worden weerbaarder als ze een zak geld meekrijgen, waar ze niet zelf voor gewerkt hebben, dan wanneer ze er zelf voor sparen?Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑25-08-2024 07:55Wel jammer dat je niet kunt begrijpen dat er ook andere manieren zijn om precies hetzelfde te bereiken.
In je posts klinkt je een beetje verzuurd. De toon klinkt wat boos of jaloers of zo. Alsof je het wil goedpraten voor jezelf. Als iedereen jouw manier zou volgen hoef jij je niet schuldig te voelen.
Je kinderen konden helaas niet geheel schuldenvrij studeren. Dat klinkt alsof je ze dat wel gegund zou hebben. Je kunt dat misschien nu achteraf nog recht trekken door ze geen kostgeld te laten betalen en ze te vragen dat geld te gebruiken om de studieschuld af te lossen.
zondag 25 augustus 2024 om 09:17
zondag 25 augustus 2024 om 09:17
zondag 25 augustus 2024 om 09:21
Ik verbaasde me ook over die post.Pelle schreef: ↑25-08-2024 09:16In een ander topic schrijft ze dat er vanaf de geboorte gespaard is, om bij uit huis gaan mee te geven. Door hunzelf en door opa en oma. Dus wat nu precies het grote verschil is met kinderen een paar jaar kosteloos te laten wonen en sparen voor op zichzelf gaan, begrijp ik niet helemaal. Dus ze worden weerbaarder als ze een zak geld meekrijgen, waar ze niet zelf voor gewerkt hebben, dan wanneer ze er zelf voor sparen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 25 augustus 2024 om 09:22
Ik denk dat het per situatie verschillend is. Nog inwonende volwassen kinderen met een even volwassen inkomen kun je naar mijn mening best kostgeld laten betalen.
Wij hebben onze kinderen altijd gezegd: zolang je nog studeert en jezelf kunt bedruipen met je bijbaan, is kostgeld niet nodig. Wanneer je klaar bent met je studie, en een fulltime salaris hebt en dan nog thuis woont, gaan we es om tafel.
Mijn kinderen hebben lang thuis gewoond, hoefden niet op kamers voor hun studie en betaalden hun studie- en andere kosten grotendeels zelf. Wij sprongen wel eens bij voor een en ander.
De oudste is vrij kort na afstuderen op zichzelf gaan wonen en heeft geen kostgeld betaald, de jongste heeft een tijdje gependeld tussen bij ons wonen en bij zijn vriendin op kamers. Hij werkte toen nog deels in onze woonplaats en deels in de plaats waar hij nu woont en werkt. In die plaats is het niet makkelijk om een woning te krijgen, en hij wilde graag wat sparen voor de inrichting en verhuizen naar een appartementje daar, waar hij nu samen woont met zijn vriendin. Dus hebben we kostgeld bij hem ook laten zitten om hem die ruimte te geven.
Maar als je werkende en inwonende volwassen kinderen hebt waarbij hotel Mama vooral gebruikt wordt als goedkope residentie en er wordt niet gespaard, vind ik kostgeld vragen heel normaal. Eventueel opsparen om dan later mee te geven.
In de situatie dat ouders er financieel op achteruitgaan als hun volwassen en werkende kinderen thuis blijven wonen, vind ik dat die kinderen naar rato bij moeten dragen. Je hoeft niet te verdienen aan je inwonende kinderen, maar ook zij kunnen een stukje verantwoordelijkheid voor alle kosten nemen.
Samen wonen is dan ook samen betalen en opdraaien voor de huishoudelijke klusjes.
Wij hebben onze kinderen altijd gezegd: zolang je nog studeert en jezelf kunt bedruipen met je bijbaan, is kostgeld niet nodig. Wanneer je klaar bent met je studie, en een fulltime salaris hebt en dan nog thuis woont, gaan we es om tafel.
Mijn kinderen hebben lang thuis gewoond, hoefden niet op kamers voor hun studie en betaalden hun studie- en andere kosten grotendeels zelf. Wij sprongen wel eens bij voor een en ander.
De oudste is vrij kort na afstuderen op zichzelf gaan wonen en heeft geen kostgeld betaald, de jongste heeft een tijdje gependeld tussen bij ons wonen en bij zijn vriendin op kamers. Hij werkte toen nog deels in onze woonplaats en deels in de plaats waar hij nu woont en werkt. In die plaats is het niet makkelijk om een woning te krijgen, en hij wilde graag wat sparen voor de inrichting en verhuizen naar een appartementje daar, waar hij nu samen woont met zijn vriendin. Dus hebben we kostgeld bij hem ook laten zitten om hem die ruimte te geven.
Maar als je werkende en inwonende volwassen kinderen hebt waarbij hotel Mama vooral gebruikt wordt als goedkope residentie en er wordt niet gespaard, vind ik kostgeld vragen heel normaal. Eventueel opsparen om dan later mee te geven.
In de situatie dat ouders er financieel op achteruitgaan als hun volwassen en werkende kinderen thuis blijven wonen, vind ik dat die kinderen naar rato bij moeten dragen. Je hoeft niet te verdienen aan je inwonende kinderen, maar ook zij kunnen een stukje verantwoordelijkheid voor alle kosten nemen.
Samen wonen is dan ook samen betalen en opdraaien voor de huishoudelijke klusjes.
zondag 25 augustus 2024 om 09:28
Wij zijn best wel geldbewust opgevoed en daar ben ik mijn moeder dankbaar voor. Het heeft er voor gezorgd dat zowel broer als ik goed zijn met geld en sparen. We hebben beiden nooit schulden gehad en geven niets uit wat we niet hebben. Ook zijn we zelfstandig opgevoed, dus we moesten ook jong al meehelpen in het huishouden, stofzuigen, dingen schoonmaken, was draaien, je kamer schoonhouden, bedden verschonen. Het was hier zeker geen hotel mamma toen we volwassen waren en nog thuis woonden. Je hielp gewoon mee in het huishouden. Je betaalde mee met de rekeningen. We konden het prima missen en het was nog altijd goedkoper dan mijn huidige huur en broer's hypotheek.
Moeders van vriendjes en vriendinnetjes vonden het vaak maar raar dat we al zo jong mee hielpen in huis. Daar had mijn moeder schijt aan. Broer is in elk geval niet zo'n vent geworden die het huis uit ging en daarna nog niet wist hoe de wasmachine aan moest.
Moeders van vriendjes en vriendinnetjes vonden het vaak maar raar dat we al zo jong mee hielpen in huis. Daar had mijn moeder schijt aan. Broer is in elk geval niet zo'n vent geworden die het huis uit ging en daarna nog niet wist hoe de wasmachine aan moest.
zondag 25 augustus 2024 om 09:40
Ik vind meehelpen in het huishouden en kostgeld betalen eigenlijk 2 verschillende discussies.Miss_Edwards schreef: ↑25-08-2024 09:28Wij zijn best wel geldbewust opgevoed en daar ben ik mijn moeder dankbaar voor. Het heeft er voor gezorgd dat zowel broer als ik goed zijn met geld en sparen. We hebben beiden nooit schulden gehad en geven niets uit wat we niet hebben. Ook zijn we zelfstandig opgevoed, dus we moesten ook jong al meehelpen in het huishouden, stofzuigen, dingen schoonmaken, was draaien, je kamer schoonhouden, bedden verschonen. Het was hier zeker geen hotel mamma toen we volwassen waren en nog thuis woonden. Je hielp gewoon mee in het huishouden. Je betaalde mee met de rekeningen. We konden het prima missen en het was nog altijd goedkoper dan mijn huidige huur en broer's hypotheek.
Moeders van vriendjes en vriendinnetjes vonden het vaak maar raar dat we al zo jong mee hielpen in huis. Daar had mijn moeder schijt aan. Broer is in elk geval niet zo'n vent geworden die het huis uit ging en daarna nog niet wist hoe de wasmachine aan moest.
Dit topic gaat over kostgeld.
zondag 25 augustus 2024 om 09:48
Het gaat allebei over het delen van de verantwoordelijkheid. Waarbij ik vind dat kinderen meer leren van bijdragen in het huishouden dan van meebetalen aan de vaste lasten.
Ook heb ik meer voordeel van de dingen die ze doen dan van extra betalen.
zondag 25 augustus 2024 om 09:52
Ik ben niet tegen kostgeld laten betalen. Alleen doen wij het niet, ook niet als ze zijn afgestudeerd.
Er zijn inderdaad situaties dat ouders er (flink) op achteruit gaan als kind 18 wordt.
Je hoeft zeker niet op een houtje te gaan bijten, als je kind gewoon bij kan dragen.
Ook als je kostgeld laat betalen als leergeld, lijkt me dat helemaal prima. Het leven is inderdaad niet gratis.
Maar oudste snapt de waarde van geld prima. Ze heeft altijd gewerkt naast school en studie. En wij hebben het geld niet nodig. Ze krijgt een klein zakje geld mee als ze uit huis gaat (weet ze overigens niet). Ik kan haar straks kostgeld laten betalen en zo het zakje wat groter maken. Of ik laat haar gewoon zelf sparen en geef een extraatje mee. Lijkt mij om het even.
Jongste zit nog op de middelbare school. Heeft nog geen bijbaan. Heeft redelijk hoog gevoetbald (dus veel trainen) en heeft meer focus nodig op school dan zijn zus. Maar wil komend schooljaar wel gaan werken. Geeft weinig om dure spullen of uitgaan. Maar dat kan veranderen. Mocht hij toch een gat in zijn hand ontwikkelen, doen we het bij hem misschien anders.
Er zijn inderdaad situaties dat ouders er (flink) op achteruit gaan als kind 18 wordt.
Je hoeft zeker niet op een houtje te gaan bijten, als je kind gewoon bij kan dragen.
Ook als je kostgeld laat betalen als leergeld, lijkt me dat helemaal prima. Het leven is inderdaad niet gratis.
Maar oudste snapt de waarde van geld prima. Ze heeft altijd gewerkt naast school en studie. En wij hebben het geld niet nodig. Ze krijgt een klein zakje geld mee als ze uit huis gaat (weet ze overigens niet). Ik kan haar straks kostgeld laten betalen en zo het zakje wat groter maken. Of ik laat haar gewoon zelf sparen en geef een extraatje mee. Lijkt mij om het even.
Jongste zit nog op de middelbare school. Heeft nog geen bijbaan. Heeft redelijk hoog gevoetbald (dus veel trainen) en heeft meer focus nodig op school dan zijn zus. Maar wil komend schooljaar wel gaan werken. Geeft weinig om dure spullen of uitgaan. Maar dat kan veranderen. Mocht hij toch een gat in zijn hand ontwikkelen, doen we het bij hem misschien anders.
zondag 25 augustus 2024 om 09:59
Ja, maar het kan los van elkaar bestaan. Wel kostgeld, geen huishouden. Geen kostgeld, wel huishouden. Of allebei wel/niet.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑25-08-2024 09:48Het gaat allebei over het delen van de verantwoordelijkheid. Waarbij ik vind dat kinderen meer leren van bijdragen in het huishouden dan van meebetalen aan de vaste lasten.
Ook heb ik meer voordeel van de dingen die ze doen dan van extra betalen.
Mijn broer en ik hebben overigens nooit geholpen in het huishouden. Behalve de afwas en af en toe een eigen kledingstuk strijken. En ook dat is helemaal goed gekomen. Broer draait zijn handen niet om voor alle taken in het huishouden. En ik ook niet. Mijn man hielp wel mee in huishouden bij zijn ouders, ook koken. Doet nu ook zijn aandeel, maar die wasmachine blijft een ding. Hij doet alleen de handdoeken, ik de rest. Maar hij strijkt bijvoorbeeld weer. En koken doen we allebei. Kinderen doen niks. Komt echt wel goed.
zondag 25 augustus 2024 om 10:01
hier tegengeluid: ik ben op mijn 17e op kamers gaan wonen en stond er financieel helemaal alleen voor (uitgezonderd financiele steun overheid en toen ik 18 werd een studiebeurs). Ja daar word je zuinig van, en ja daar leer je creatief met je geld zijn. Maar wat ik er voornamelijk van geleerd heb is dat het enorm veel stress met zich meebrengt om de eindjes aan elkaar te knopen, dat je er echt wakker van kan liggen en dat brengt een enorme onzekerheid met zich mee.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-08-2024 18:21Ik vind dat altijd zo frappant, dat op het forum juist degenen die weinig zakgeld kregen, heel streng zijn opgevoed, weinig luxe hadden , dat ze daar allemaal ( achteraf ) zoooo blij mee zijn en het precies zo gaan doen met hun eigen kroost.
Wat jouw ouders deden uit noodzaak wordt dan ineens een heel bewuste keuze.
Ik kan me nooit helemaal aan het gevoel onttrekken dat het ook een heel klein beetje misgunnen is.
Nu heb ik met mijn kind nog wel wat jaartjes te gaan voordat dit uberhaupt aan de orde zou kunnen zijn, maar ik zou echt niet willen dat hij zich zo zou voelen.
zondag 25 augustus 2024 om 12:09
Precies.
Ik zal door ziekte fiks in inkomen, waardoor ik flink moet snijden in mijn uitgaven. Als dat van mijn kind na zijn studie hoger is dan dat van mij zou kostgeld zeker wel een overweging zijn.
zondag 25 augustus 2024 om 15:27
Hier idem.
Het is gelukkig (nog) niet nodig, maar kind krijgt nu ze studeert behoorlijk veel geld op haar rekening. Studiefinanciering, bijna volledig aanvullende beurs, twee halfwezen uitkeringen(want vader is overleden)en zorgtoeslag. Dat allemaal opgeteld, is al iets meer dan 1/3 van mijn inkomen.
zondag 25 augustus 2024 om 15:36
Geen kostgeld betaald, want al jong uit huis. Wel vanaf middelbare school heel veel dingen zelf moeten betalen die de meeste klasgenoten van hun ouders kregen. Ja, dat maakt je vroeg zelfstandig, maar ik ben niet van plan het zelf zo te doen.
Zolang onze situatie zo blijft als hij nu is, kunnen de kinderen hier wonen zonder kostgeld te betalen. We kijken wel hoe het gaat.
Ik heb veel geleerd van mijn jeugd, maar ik kies er alsnog voor het helemaal anders te doen.
Zolang onze situatie zo blijft als hij nu is, kunnen de kinderen hier wonen zonder kostgeld te betalen. We kijken wel hoe het gaat.
Ik heb veel geleerd van mijn jeugd, maar ik kies er alsnog voor het helemaal anders te doen.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zondag 25 augustus 2024 om 19:20
Ik ben op financieel gebied best wel verwend en doe dat voor zover mogelijk is bij mijn kinderen ook.
Ik heb om mij heen nog nooit een direct verband tussen opvoeding en omgaan met geld gezien, dus voel dat verband zelf ook niet zo sterk.
Ik heb om mij heen nog nooit een direct verband tussen opvoeding en omgaan met geld gezien, dus voel dat verband zelf ook niet zo sterk.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 25 augustus 2024 om 21:21
Hoe je met geld omgaat, is niet alleen opvoeding, maar ook karakter en gevolgen zien van hoe je om gaat met geld.
Ik heb kennissen die niet met geld kunnen omgaan. Geef ze een ton en over 3 maanden is het op. Hun kind heeft thuis niet geleerd om te sparen e.d., maar kan dat wel heel goed en kan ook prima budgetteren. Die zei een keer: ik wil een buffer hebben en ik wil niet zo leven als pa en ma, die nooit ergens geld voor hadden, want alles werd gelijk uitgegeven. Ik wil niet wakker liggen als de wasmachine of de auto stuk gaat als ik dat kan voorkomen door te sparen en te budgetteren.
Mijn broer heeft dezelfde financiële opvoeding gehad als ik, maar heeft jaren lang geen flauw benul gehad wat een huishouden kostte. Hij had een huis met een all in huur (dus inclusief gas/water/licht/belastingen enzovoort) voor een vriendenprijs en snapte niet dat ik van mijn inkomen amper kon rondkomen. Tot ik hem voor rekende wat mijn huishouden kostte aan kale huur, verzekeringen, gas, water, licht, belasting aanslagen e.d.
(Zijn huur inclusief alles was de helft van mijn kale huur en zijn netto inkomen was ongeveer 1 1/2 keer dat van mij).
Ik heb kennissen die niet met geld kunnen omgaan. Geef ze een ton en over 3 maanden is het op. Hun kind heeft thuis niet geleerd om te sparen e.d., maar kan dat wel heel goed en kan ook prima budgetteren. Die zei een keer: ik wil een buffer hebben en ik wil niet zo leven als pa en ma, die nooit ergens geld voor hadden, want alles werd gelijk uitgegeven. Ik wil niet wakker liggen als de wasmachine of de auto stuk gaat als ik dat kan voorkomen door te sparen en te budgetteren.
Mijn broer heeft dezelfde financiële opvoeding gehad als ik, maar heeft jaren lang geen flauw benul gehad wat een huishouden kostte. Hij had een huis met een all in huur (dus inclusief gas/water/licht/belastingen enzovoort) voor een vriendenprijs en snapte niet dat ik van mijn inkomen amper kon rondkomen. Tot ik hem voor rekende wat mijn huishouden kostte aan kale huur, verzekeringen, gas, water, licht, belasting aanslagen e.d.
(Zijn huur inclusief alles was de helft van mijn kale huur en zijn netto inkomen was ongeveer 1 1/2 keer dat van mij).
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
