Geld & Recht
alle pijlers
Hoeveel kostgeld betalen
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:46
Die van ons net zo. Twee zijn er inmiddels het huis uit, wonen samen, hebben een baan/master aan het afronden. Geen schulden, zijn niet wereldvreemd en in de ellende gestort ondanks het feit dat wij als ouders ernstig verzaakt hebben door geen kostgeld van ze te vragen.
Overigens kom ik uit een gezin waar geen cent te makken was en hadden wij, toen onze kinderen nog jong waren ook geen rooie cent.
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:48
Hoe moet je dat eigenlijk zien : zou je eigenlijk geeneens kostgeld mogen vragen ?Ouders zijn verantwoordelijk voor kinderen
Ouders zijn verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Dat staat in de wet.
Kind tot 18 jaar
Ouders betalen kosten van verzorging en opvoeding.
Kind van 18 jaar tot 21 jaar
Ouders betalen kosten van levensonderhoud en studie.
Kind ouder dan 21 jaar
Ouders betalen alleen de kosten van levensonderhoud als het kind zelf niet in staat is in zijn levensonderhoud te voorzien.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:49
Ja dat vooralblijfgewoonbianca schreef: ↑24-08-2024 19:32Ik heb die keuze ooit gemaakt ( ze zijn bij mij al jaren de deur uit ) omdat ze en financieel al opgevoed waren en zij hun geld harder nodig hadden dan wij
Voor hen is 200 euro veel.meer geld dan voor ons
Ik heb een sprartaanse financiële opvoeding gehad en dat gun ik mijn kinderen niet
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:49
Ja dat vooralblijfgewoonbianca schreef: ↑24-08-2024 19:32Ik heb die keuze ooit gemaakt ( ze zijn bij mij al jaren de deur uit ) omdat ze en financieel al opgevoed waren en zij hun geld harder nodig hadden dan wij
Voor hen is 200 euro veel.meer geld dan voor ons
Ik heb een sprartaanse financiële opvoeding gehad en dat gun ik mijn kinderen niet
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:50
NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 18:17Als jij en je man zo verschillend zijn opgegroeid, hoe zijn jullie tot overeenstemming gekomen? Kan me voorstellen dat je man andere ideeën heeft (of had) over kostgeld betalen dan jij.
Nou heel simpel, mijn man was het niet automatisch eens met wat zijn ouders van hen vroegen. Zeker niet toen hij ook nog zag hoe dat geld besteed werd. Broer en zus hadden ineens veel duurdere kleding en zijn moeder stopte met haar schoonmaakhuisje.
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:53
Ik geloof niet per se dat dat mijn motivatie is voor dit gesprek deze discussie. Maar goed, wie zal het zeggenEsterInside schreef: ↑24-08-2024 19:37Wat een zwaktebod.
Same old story; je voelt je rot omdat andere mensen jouw handelen (enigzins) afkeuren (of, een andere handelwijze veel beter vinden) en daar raak je een beetje van je apropo. Daar is niets mis mee, dat heb ik vrijwel iedere week een keer of wat.
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:55
Mijn oudste betaalde niets, regelde zijn bankzaken zelf prima.
Mijn jongste, ondertussen 24, betaalde lange tijd niets totdat bleek, dat hij elke maan d niets overhield en alles aan "van alles" (maar ook sigaretten, bier en gokken) uitgaf. De maand had altijd meer dagen dan hij geld had. We zijn samen het gesprek aangegaan, Als zijn salaris binnenkomt stuur ik hem een tikkie van 300 euro voor huur en boodschappen. Daarnaast een tikkie van 100 euro voor afbetaling voor iets wat ik voorgeschoten heb. We gaan kijken of dit werkt. We hebben potjes gemaakt voor een aantal andere zaken. Daarnaast is hij zelf verantwoordelijk voor zijn zorgkostenverzekering, telefoonabonnement en streamingdiensten.
Die 300 euro zet ik apart op een rekening om voor hem te sparen. Is er tenminste nog een buffertje als hij op zichzelf gaat wonen
.
Ik zeg absoluut niet dat mijn manier de beste is: het is toch maatwerk. Elk kind en gezin is anders.
Mijn jongste, ondertussen 24, betaalde lange tijd niets totdat bleek, dat hij elke maan d niets overhield en alles aan "van alles" (maar ook sigaretten, bier en gokken) uitgaf. De maand had altijd meer dagen dan hij geld had. We zijn samen het gesprek aangegaan, Als zijn salaris binnenkomt stuur ik hem een tikkie van 300 euro voor huur en boodschappen. Daarnaast een tikkie van 100 euro voor afbetaling voor iets wat ik voorgeschoten heb. We gaan kijken of dit werkt. We hebben potjes gemaakt voor een aantal andere zaken. Daarnaast is hij zelf verantwoordelijk voor zijn zorgkostenverzekering, telefoonabonnement en streamingdiensten.
Die 300 euro zet ik apart op een rekening om voor hem te sparen. Is er tenminste nog een buffertje als hij op zichzelf gaat wonen
. Ik zeg absoluut niet dat mijn manier de beste is: het is toch maatwerk. Elk kind en gezin is anders.
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:56
Wat vervelend dat je man zich dan miskend heeft gevonden in zijn bijdrage.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑24-08-2024 19:50Nou heel simpel, mijn man was het niet automatisch eens met wat zijn ouders van hen vroegen. Zeker niet toen hij ook nog zag hoe dat geld besteed werd. Broer en zus hadden ineens veel duurdere kleding en zijn moeder stopte met haar schoonmaakhuisje.
Kijk, als je het gevoel hebt uitgebuit te worden, dan is dat nooit prettig. Alhoewel, als je blijkbaar schoonmaakadressen nodig hebt om je hoofd boven water te houden met een paar volwassen thuiswonende kinderen, is het toch alleen maar fijn als daar wat meer ruimte komt. Maar goed, ken die situatie niet en je man voelde zich blijkbaar misbruikt op een bepaalde manier.
Dat moet nooit de insteek zijn van een bijdrage voor leefkosten.
zaterdag 24 augustus 2024 om 19:59
Dit gaat uit dat kind vanaf 21 financieel zelf in staat is tot het dragen van levensonderhoud. Waarschijnlijk gaat het uit van financieel zichzelf bedruipende kinderen (op alle vlakken) dus ook levensonderhoud, waaronder kamerhuur. Dus zou je juist kostgeld mogen vragen.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-08-2024 19:48Hoe moet je dat eigenlijk zien : zou je eigenlijk geeneens kostgeld mogen vragen ?
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:01
Maar dan dus zeker niet van een 18 jarige.NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 19:59Dit gaat uit dat kind vanaf 21 financieel zelf in staat is tot het dragen van levensonderhoud. Waarschijnlijk gaat het uit van financieel zichzelf bedruipende kinderen (op alle vlakken) dus ook levensonderhoud, waaronder kamerhuur. Dus zou je juist kostgeld mogen vragen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:06
Waarom de keuze voor een tikkie en niet een automatische overboeking?Kakelbontmetstippen schreef: ↑24-08-2024 19:55Mijn oudste betaalde niets, regelde zijn bankzaken zelf prima.
Mijn jongste, ondertussen 24, betaalde lange tijd niets totdat bleek, dat hij elke maan d niets overhield en alles aan "van alles" (maar ook sigaretten, bier en gokken) uitgaf. De maand had altijd meer dagen dan hij geld had. We zijn samen het gesprek aangegaan, Als zijn salaris binnenkomt stuur ik hem een tikkie van 300 euro voor huur en boodschappen. Daarnaast een tikkie van 100 euro voor afbetaling voor iets wat ik voorgeschoten heb. We gaan kijken of dit werkt. We hebben potjes gemaakt voor een aantal andere zaken. Daarnaast is hij zelf verantwoordelijk voor zijn zorgkostenverzekering, telefoonabonnement en streamingdiensten.
Die 300 euro zet ik apart op een rekening om voor hem te sparen. Is er tenminste nog een buffertje als hij op zichzelf gaat wonen
Ik zeg absoluut niet dat mijn manier de beste is: het is toch maatwerk. Elk kind en gezin is anders.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:09
Wie is er boos in deze discussie? Niet kunnen vinden in een bepaalde denkwijze is wat anders dan boos zijn. Of vind je iedereen die het niet met je eens is boos?Lady*Voldemort schreef: ↑24-08-2024 19:44Wat mij altijd opvalt is dat de mensen die aangeven zo vreselijk blij te zijn met de Spartaanse wijze waarop ze zijn opgevoed zo boos worden als anderen hun kinderen wat minder Spartaans opvoeden.
Als je echt zo blij bent met de manier waarop je opgevoed bent kan het je toch geen reet schelen hoe anderen het doen want jij hebt geluk gehad, denk ik dan.
Ik ben oprecht blij met het gevoel wat dit stuk van mijn opvoeding heeft nagelaten. Het geeft in de basis een heel weerbaar gevoel. En eigenlijk voelt dat voor mij zó sterk, dat ik me heel moeilijk kan voorstellen dat je dit niet iedereen gunt. Zeker in deze toch soms best wel onzekere tijden kan zo'n stukje weerbaarheid geen kwaad lijkt me.
Natuurlijk is het heel fijn als je je eigen koophuisje hebt. Maar het is ook wel weer vrij relatief en kwetsbaar. Zeker vaak nog voor meisjes (wat je hier toch regelmatig leest). Want een koophuis wordt vaak gedaan met een partner. Of dat koophuis wordt budgetair vaak samengevoegd als er een relatie komt. De markt blijft torenhoog. Dus ook als je dan na 10 jaar relatie uit elkaar gaat en je had een koophuis, dan sta je nog steeds nergens. Ipv dat je iets duurs kunt huren, kun je dan iets duurs kopen. Maar ik zie het toch als relatieve schijnveiligheid.
Zeker, schuldenvrij kunnen studeren is heel fijn. Helaas konden wij dat onze twee kinderen niet bieden. Een zou net gekund hebben, maar niet beiden. Het segment van wonen is bij koop een andere dan bij huren, maar niet per se een makkelijkere of goedkopere.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:13
Maar wel met de helft van de overwaarde, als je een beetje mazzel hebt. En als je slim was en je stond al die tijd ingeschreven bij de woningbouwvereniging, dan ook nog met een aantal jaar aan punten.NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 20:09. Dus ook als je dan na 10 jaar relatie uit elkaar gaat en je had een koophuis, dan sta je nog steeds nergens.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:14
Ghe, jij voelt je duidelijk aangesproken.NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 20:09Wie is er boos in deze discussie? Niet kunnen vinden in een bepaalde denkwijze is wat anders dan boos zijn. Of vind je iedereen die het niet met je eens is boos?
Ik ben oprecht blij met het gevoel wat dit stuk van mijn opvoeding heeft nagelaten. Het geeft in de basis een heel weerbaar gevoel. En eigenlijk voelt dat voor mij zó sterk, dat ik me heel moeilijk kan voorstellen dat je dit niet iedereen gunt. Zeker in deze toch soms best wel onzekere tijden kan zo'n stukje weerbaarheid geen kwaad lijkt me.
Natuurlijk is het heel fijn als je je eigen koophuisje hebt. Maar het is ook wel weer vrij relatief en kwetsbaar. Zeker vaak nog voor meisjes (wat je hier toch regelmatig leest). Want een koophuis wordt vaak gedaan met een partner. Of dat koophuis wordt budgetair vaak samengevoegd als er een relatie komt. De markt blijft torenhoog. Dus ook als je dan na 10 jaar relatie uit elkaar gaat en je had een koophuis, dan sta je nog steeds nergens. Ipv dat je iets duurs kunt huren, kun je dan iets duurs kopen. Maar ik zie het toch als relatieve schijnveiligheid.
Zeker, schuldenvrij kunnen studeren is heel fijn. Helaas konden wij dat onze twee kinderen niet bieden. Een zou net gekund hebben, maar niet beiden. Het segment van wonen is bij koop een andere dan bij huren, maar niet per se een makkelijkere of goedkopere.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:14
Ik vind het persoonlijk wat voorbarig om van een 18 jarige complete financiele verantwoordelijkheid te verwachten. Dat voelt ook nog als een vrij gangbare leeftijd om thuis te wonen. 21 jaar is alweer 3 jaar verder en financieel gaan de meesten dan richting diploma en volwassen baan. Vind ik toch niet echt te vergelijken. Bovendien vind ik geld vragen om thuis te wonen, terwijl je kind hard aan het studeren is, beetje gek. Meeste studenten vallen financieel dan ook vaak terug op bijdrage ouders en lening + beetje geld dat ze erbij werken.
Kijk, als je kind weinig studeert en vooral zit te feestvieren, dan denk ik dat een bijdrage aan kostgeld niet gek is. Maar studeren kost vaak veel tijd en dan is er niet veel over om te werken. Als het niet hoeft, zie ik liever dat ze wat leuks doen met dat geld.
Voor mij verandert mijn opvatting bij inkomen krijgen en een bepaalde volwassen leeftijd.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:17
Door jouw opmerking? Zeker. Of weet je hier nog anderen aan te wijzen die vallen onder jouw beschrijving?
"mensen die aangeven zo vreselijk blij te zijn met de Spartaanse wijze waarop ze zijn opgevoed zo boos worden als anderen hun kinderen wat minder Spartaans opvoeden."
Ik kan me niet herinneren dat er anderen waren die aangaven blij te zijn met de 'spartaanse' opvoeding (al heb ik dat woord zelf niet gebruikt, zuinig was het zeker)'
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:21
NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 19:56Wat vervelend dat je man zich dan miskend heeft gevonden in zijn bijdrage.
Kijk, als je het gevoel hebt uitgebuit te worden, dan is dat nooit prettig. Alhoewel, als je blijkbaar schoonmaakadressen nodig hebt om je hoofd boven water te houden met een paar volwassen thuiswonende kinderen, is het toch alleen maar fijn als daar wat meer ruimte komt. Maar goed, ken die situatie niet en je man voelde zich blijkbaar misbruikt op een bepaalde manier.
Dat moet nooit de insteek zijn van een bijdrage voor leefkosten.
27% van zijn inkomen thuis betalen als kostgeld was best veel. En eerst dacht hij nog dat het echt nodig was. Maar daarna zag hij wat zijn broer en zus ineens wel kregen wat hij nooit kreeg. En nog wat later hoorde hij dat zijn zus maar 200 betaalde van haar startsalaris van 1800 gulden. Is toch niet heel gek dat je je dan misbruikt voelt.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:27
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160222_02144270
Opmerkelijk.
Opmerkelijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 augustus 2024 om 20:41
Je vergeet dat de overwaarde gecreëerd wordt door:blijfgewoonbianca schreef: ↑24-08-2024 20:13Maar wel met de helft van de overwaarde, als je een beetje mazzel hebt. En als je slim was en je stond al die tijd ingeschreven bij de woningbouwvereniging, dan ook nog met een aantal jaar aan punten.
Verkoop- aankoopbedrag- eigen inleg - alle andere kosten gerelateerd aan wonen- inflatie-? Da's niet zoveel hoor.
Overwaarde is niet 2024 gekocht voor 380 en tien jaar later verkocht voor 490 = 110 winst.
Dan moet je eerst beseffen dat alles duurder is geworden, dus dat je met de "overwaarde" ook iets duurders terug moet kopen. Vervolgens moet je ALLE kosten aftrekken die je in die 10 jaar gedaan hebt, dus de nieuwe badkamer, de isolatie van wandje x, de rente, de benzinekosten voor de tig tripjes naar de bouwmarkt, de kosten koper. Dus stel dat er dan van de 110 winst nog 70 overblijft, dan deel je die door 2 (want je bent immers uit elkaar) en heb je 35K op je spaarrekening. Niet bepaald die enorme som dat jou opnieuw in de duurder geworden huizenmarkt ernstig op weg helpt.
zaterdag 24 augustus 2024 om 22:39
Maar de ene 21e jarige zit nog volle bak aan de studie en de andere niet.NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 19:59Dit gaat uit dat kind vanaf 21 financieel zelf in staat is tot het dragen van levensonderhoud. Waarschijnlijk gaat het uit van financieel zichzelf bedruipende kinderen (op alle vlakken) dus ook levensonderhoud, waaronder kamerhuur. Dus zou je juist kostgeld mogen vragen.
Verder zijn het allemaal richtlijnen, geen wetten.
zaterdag 24 augustus 2024 om 22:47
NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 20:09
Ik ben oprecht blij met het gevoel wat dit stuk van mijn opvoeding heeft nagelaten. Het geeft in de basis een heel weerbaar gevoel. En eigenlijk voelt dat voor mij zó sterk, dat ik me heel moeilijk kan voorstellen dat je dit niet iedereen gunt. Zeker in deze toch soms best wel onzekere tijden kan zo'n stukje weerbaarheid geen kwaad lijkt me.
Maar het is jouw aanname dat iemand die geen of weinig kostgeld van zijn of haar kind vraagt hem of haar dat gevoel van weerbaarheid niet gunt. Daarin zit vervolgens ook weer de aanname dat je dat gevoel slechts via één route kunt ontwikkelen.
Mijn kinderen zijn alle twee gaan werken toen ze 16 waren. Daar zijn we uitvoerig over om tafel gegaan. Wat is een goed arbeidsethos, hoeveel flexibiliteit zit er tussen dat er nooit iets extra's van je gevraagd kan worden en Malle Pietje zijn die alle gaten dichtloopt etc. etc.. Daarnaast hebben we ook gesprekken gevoerd over wat gebeurt er nou als je "opeens" geld hebt om uit te geven. Hoe doe je dat verstandig. Daar kwam bij ons uit dat ze iedere keer wanneer hun loon werd gestort 50% naar hun spaarrekening zouden overboeken. Want waar je niet aan gewend bent dat mis je niet. Met de overige 50% zouden ze zelf iets verstandigs bedenken. De één heeft daar steeds 50% van in een potje gestopt voor middellange termijn doelen: een DS, een Switch, een vliegticket, een vakantie met vrienden. En de rest ging (denk ik) naar de kantine op school. De ander heeft er twee jaar lang de halve Douglas mee leeggekocht en is daarna gaan sparen voor zijn rijbewijs. Dus ze weten dat je moet werken voor je geld, dat er een verschil is tussen nu, straks en later, dat zelf controle hebben tof is en dat als er een duur ding kapot is dat het dan erg fijn is dat je een potje hebt.
Stel dat ik ze straks een bak kostgeld laat betalen, dan hebben ze geen mogelijkheid meer om een potje (nou ja, POT) te vullen om de woningmarkt op te komen of een huis in te richten. En als ik het zoals jij zegt desnoods in een spaarvarken stop en het ze als verrassing meegeef wanneer ze vertrekken dan heb ik ze de (taaie) les van gedisciplineerd sparen ontnomen.
Dus al de dingen die jij jouw kinderen gunt die gun ik die van mij ook. En via de route die ik heb gekozen (en heb kunnen kiezen) komen ze daar waarschijnlijk ook gewoon op uit.
zaterdag 24 augustus 2024 om 23:16
Maar stel hè. Jouw kind is 22 en afgestudeerd en verdient 2.000 netto en betaalt 400 kostgeld. Is die dan echt zoveel weerbaarder dan een inwonend kind die die 2.000 voor zichzelf mag houden?NomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 20:14Ik vind het persoonlijk wat voorbarig om van een 18 jarige complete financiele verantwoordelijkheid te verwachten. Dat voelt ook nog als een vrij gangbare leeftijd om thuis te wonen. 21 jaar is alweer 3 jaar verder en financieel gaan de meesten dan richting diploma en volwassen baan. Vind ik toch niet echt te vergelijken. Bovendien vind ik geld vragen om thuis te wonen, terwijl je kind hard aan het studeren is, beetje gek. Meeste studenten vallen financieel dan ook vaak terug op bijdrage ouders en lening + beetje geld dat ze erbij werken.
Kijk, als je kind weinig studeert en vooral zit te feestvieren, dan denk ik dat een bijdrage aan kostgeld niet gek is. Maar studeren kost vaak veel tijd en dan is er niet veel over om te werken. Als het niet hoeft, zie ik liever dat ze wat leuks doen met dat geld.
Voor mij verandert mijn opvatting bij inkomen krijgen en een bepaalde volwassen leeftijd.
Als mijn kind van die 2.000 euro, 1.500 opzij legt voor een huis, heeft zij toch ook “maar” 500 vrij te besteden.
Als ze kostgeld moet betalen, legt ze waarschijnlijk minder opzij voor een huis.
zaterdag 24 augustus 2024 om 23:24
Je hebt niet 35k op je spaarrekening, je hebt 55 k op je rekening. De overwaarde is immers 110kNomenNesci0 schreef: ↑24-08-2024 20:41Je vergeet dat de overwaarde gecreëerd wordt door:
Verkoop- aankoopbedrag- eigen inleg - alle andere kosten gerelateerd aan wonen- inflatie-? Da's niet zoveel hoor.
Overwaarde is niet 2024 gekocht voor 380 en tien jaar later verkocht voor 490 = 110 winst.
Dan moet je eerst beseffen dat alles duurder is geworden, dus dat je met de "overwaarde" ook iets duurders terug moet kopen. Vervolgens moet je ALLE kosten aftrekken die je in die 10 jaar gedaan hebt, dus de nieuwe badkamer, de isolatie van wandje x, de rente, de benzinekosten voor de tig tripjes naar de bouwmarkt, de kosten koper. Dus stel dat er dan van de 110 winst nog 70 overblijft, dan deel je die door 2 (want je bent immers uit elkaar) en heb je 35K op je spaarrekening. Niet bepaald die enorme som dat jou opnieuw in de duurder geworden huizenmarkt ernstig op weg helpt.
Eens dat het geen winst is. Maar die kosten van 40.000 in die 10 jaar heb je al betaald, die hoef je niet nogmaals te betalen bij verkoop. Per persoon dus 35k winst, maar wel degelijk 55k overwaarde en dat krijg je op je spaarrekening.
zondag 25 augustus 2024 om 07:40
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
