Geld & Recht
alle pijlers
huur horror
donderdag 29 oktober 2009 om 11:56
N.a.v. het topic 'verplicht huis verlaten?'
Wat erg he dat iets basaals als wonen zo moeilijk is als je zoals ik en vele met mij gebonden bent aan (geboren bent in) een grote stad. Ik kan echt jaloers zijn op mensen die ergens vandaan komen waar je binnen een half jaar een flatje kunt huren. Ook de praktijken op internet komen me mijn neus uit. Al die schemerige bedrijfjes die van alles beloven en niets te leveren hebben. Vage aanbiedingen op marktplaats die op niets uitlopen.
Ik word er echt onpasselijk van zo onderhand. Ik merk zelf dat de 'eisen' die ik aan woonruimte stel steeds lager worden. Dan maar met z'n drieen op een zolderkamer? Tuurlijk alles aanpakken wat er mogelijk is.
Nu woon ik nog met ex en de kinderen in één huis, er zijn ergere dingen op aarde. Dat besef ik mij heel erg goed.
En ik hoor het al: nou dan zet je toch gewoon je ex op straat?
Maar die ex heeft toch net zo goed twee kinderen? Waar moet hij dan heen? Nou ja, de frustratie is gewoon enorm.
Je hebt niets te eisen, je had geen kinderen moeten nemen en al helemaal geen einde moeten maken aan je huwelijk.
Nee dat helpt niet.
En ja ik werk, en nee ik kan geen vrije sector huur betalen. En ja ik pak iedere mogelijkheid, zit er actief achter aan.
Nou ja...moet misschien maar een topic openen voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit. Wie weet kunnen we elkaar helpen of dan toch in ieder geval gewoon even mogen klagen over de situatie.
Bij deze dus! Ik weet niet of dit de goede pijler is of dat thuis een betere is?
Wat erg he dat iets basaals als wonen zo moeilijk is als je zoals ik en vele met mij gebonden bent aan (geboren bent in) een grote stad. Ik kan echt jaloers zijn op mensen die ergens vandaan komen waar je binnen een half jaar een flatje kunt huren. Ook de praktijken op internet komen me mijn neus uit. Al die schemerige bedrijfjes die van alles beloven en niets te leveren hebben. Vage aanbiedingen op marktplaats die op niets uitlopen.
Ik word er echt onpasselijk van zo onderhand. Ik merk zelf dat de 'eisen' die ik aan woonruimte stel steeds lager worden. Dan maar met z'n drieen op een zolderkamer? Tuurlijk alles aanpakken wat er mogelijk is.
Nu woon ik nog met ex en de kinderen in één huis, er zijn ergere dingen op aarde. Dat besef ik mij heel erg goed.
En ik hoor het al: nou dan zet je toch gewoon je ex op straat?
Maar die ex heeft toch net zo goed twee kinderen? Waar moet hij dan heen? Nou ja, de frustratie is gewoon enorm.
Je hebt niets te eisen, je had geen kinderen moeten nemen en al helemaal geen einde moeten maken aan je huwelijk.
Nee dat helpt niet.
En ja ik werk, en nee ik kan geen vrije sector huur betalen. En ja ik pak iedere mogelijkheid, zit er actief achter aan.
Nou ja...moet misschien maar een topic openen voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit. Wie weet kunnen we elkaar helpen of dan toch in ieder geval gewoon even mogen klagen over de situatie.
Bij deze dus! Ik weet niet of dit de goede pijler is of dat thuis een betere is?
donderdag 29 oktober 2009 om 13:03
quote:Starshine schreef op 29 oktober 2009 @ 12:58:
Ja, nog meer regeltjes, leuk.
Ik denk dat die mensen waar Delphicat het over heeft op een gegeven moment echt wel dat huis verlaten. als ze bijvoorbeeld aan een gezin gaan beginnen, hebben de meesten mensen toch wel behoefte aan een groter huis op een rustiger locatie dan hartje Amsterdam.Ik ken mensen die net een gezin begonnen zijn in een sociale woningbouwappartement in een geweldige buurt in Amsterdam. Ruim 80 m2, eigen garage, maar wel sociale huur. Ze zijn allebei net een paar jaar begonnen aan een glanzende carriere, maar omdat ze hun salaris van een paar jaar terug nog mochten gebruiken voor de inkomenscheck, kregen ze het huis. Geloof me, daar gaan ze van hun levensdagen niet meer weg.
Ja, nog meer regeltjes, leuk.
Ik denk dat die mensen waar Delphicat het over heeft op een gegeven moment echt wel dat huis verlaten. als ze bijvoorbeeld aan een gezin gaan beginnen, hebben de meesten mensen toch wel behoefte aan een groter huis op een rustiger locatie dan hartje Amsterdam.Ik ken mensen die net een gezin begonnen zijn in een sociale woningbouwappartement in een geweldige buurt in Amsterdam. Ruim 80 m2, eigen garage, maar wel sociale huur. Ze zijn allebei net een paar jaar begonnen aan een glanzende carriere, maar omdat ze hun salaris van een paar jaar terug nog mochten gebruiken voor de inkomenscheck, kregen ze het huis. Geloof me, daar gaan ze van hun levensdagen niet meer weg.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:14
quote:Prima69 schreef op 29 oktober 2009 @ 12:19:
Zeeprest, wat grof zeg! Tjonge, hoe is het uiteindelijk voor je afgelopen? Heb je eigen woonruimte weten te vinden?
Schandalig ja! Heb uiteindelijk 4 maanden bij zus in huis gewoond, toen voor een half jaar een huis (voor leuke prijs) kunnen huren.
Na dat half jaar weer terug verhuisd naar ZH, daar vrije sector gehuurd. Maar heb ik niet lang gezeten, omdat ik ondertussen mijn nieuwe vriend leerde kennen en daarmee ben gaan samenwonen!
Vrije sector raad ik je ook niet aan, wat een bedragen gaan daar in om zeg! Ik had een 3-kamer appartement voor ¤ 800,- p/m
Waar we nu wonen, is via de woningbouw...mijn vriend stond al jaren ingeschreven en liet ook een woning achter.
Wat ik wel heel vreemd vind, is dat er zeker 7 flats hier in de buurt al maanden lang leeg staan. Ze staan niet op de site van de woningbouw om verhuurd te worden. Er is bij ons veel woning te kort, maar die flats blijven maar leeg staan.
Zeeprest, wat grof zeg! Tjonge, hoe is het uiteindelijk voor je afgelopen? Heb je eigen woonruimte weten te vinden?
Schandalig ja! Heb uiteindelijk 4 maanden bij zus in huis gewoond, toen voor een half jaar een huis (voor leuke prijs) kunnen huren.
Na dat half jaar weer terug verhuisd naar ZH, daar vrije sector gehuurd. Maar heb ik niet lang gezeten, omdat ik ondertussen mijn nieuwe vriend leerde kennen en daarmee ben gaan samenwonen!
Vrije sector raad ik je ook niet aan, wat een bedragen gaan daar in om zeg! Ik had een 3-kamer appartement voor ¤ 800,- p/m
Waar we nu wonen, is via de woningbouw...mijn vriend stond al jaren ingeschreven en liet ook een woning achter.
Wat ik wel heel vreemd vind, is dat er zeker 7 flats hier in de buurt al maanden lang leeg staan. Ze staan niet op de site van de woningbouw om verhuurd te worden. Er is bij ons veel woning te kort, maar die flats blijven maar leeg staan.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:21
quote:philomein schreef op 29 oktober 2009 @ 12:55:
Ik vind dat een lastige. Misschien zou je de huurprijs aan het inkomen kunnen koppelen ...
Niet mee eens. Nederland is al koploper nivelleren. Ik vind er niet veel eerlijks aan als je je als werkende blauw betaalt aan huur en je buurman met een uitkering zich nog eens lekker in bed omdraait als jij weer aan het werk gaat om zijn uitkering te verdienen. Beiden woon je in dezelfde woning en heb je hetzelfde woongenot. De één werkt er alleen voor, de ander niet. En dan zou de werkende ook nog eens meer huur moeten betalen? Ik vind de situatie met de huurtoeslag al heel erg scheef. Laten we die niet nog erger maken.
Het grote probleem in mijn ogen is dat de woningsituatie in Nederland al jaren achter de feiten aanhobbelt. Men is door alle wet- en regelgeving niet in staat om adequaat in te spelen op de vragen van de markt. Er zijn de laatste jaren gigantische hoeveelheden luxere ouderenappartementen gebouwd. Die kan men aan de straatstenen niet kwijt, want het blijkt dat de meeste ouderen het liefst een kleiner huis met een tuintje willen. In het segment gezinswoningen zie je hele grote huizen verrijzen, met 5 of 6 slaapkamers maar op kleine kavels grond. Die zijn ook al niet interessant voor kleine gezinnen, stellen en alleenstaanden (want: huis veel te groot en tuin veel te klein).
Er staan heel veel kantoorgebouwen leeg. Ik denk dat een slimme projectontwikkelaar met visie daar hele goede goedkopere huisvesting voor starters, jongeren, studenten van zou kunnen maken. Maar goed, dat vraagt weer aangepaste wetgeving, verandering van bestemmingsplannen, etc..
Het is te simpel om te zeggen dat mensen die in een goedkoop (wat is goedkoop tegenwoordig) huurhuis blijven wonen de markt verpesten. Er is gewoon te weinig gebouwd de afgelopen jaren en wat er is gebouwd sluit niet aan op de behoefte van met name starters en de onderkant van de markt.
Ik vind dat een lastige. Misschien zou je de huurprijs aan het inkomen kunnen koppelen ...
Niet mee eens. Nederland is al koploper nivelleren. Ik vind er niet veel eerlijks aan als je je als werkende blauw betaalt aan huur en je buurman met een uitkering zich nog eens lekker in bed omdraait als jij weer aan het werk gaat om zijn uitkering te verdienen. Beiden woon je in dezelfde woning en heb je hetzelfde woongenot. De één werkt er alleen voor, de ander niet. En dan zou de werkende ook nog eens meer huur moeten betalen? Ik vind de situatie met de huurtoeslag al heel erg scheef. Laten we die niet nog erger maken.
Het grote probleem in mijn ogen is dat de woningsituatie in Nederland al jaren achter de feiten aanhobbelt. Men is door alle wet- en regelgeving niet in staat om adequaat in te spelen op de vragen van de markt. Er zijn de laatste jaren gigantische hoeveelheden luxere ouderenappartementen gebouwd. Die kan men aan de straatstenen niet kwijt, want het blijkt dat de meeste ouderen het liefst een kleiner huis met een tuintje willen. In het segment gezinswoningen zie je hele grote huizen verrijzen, met 5 of 6 slaapkamers maar op kleine kavels grond. Die zijn ook al niet interessant voor kleine gezinnen, stellen en alleenstaanden (want: huis veel te groot en tuin veel te klein).
Er staan heel veel kantoorgebouwen leeg. Ik denk dat een slimme projectontwikkelaar met visie daar hele goede goedkopere huisvesting voor starters, jongeren, studenten van zou kunnen maken. Maar goed, dat vraagt weer aangepaste wetgeving, verandering van bestemmingsplannen, etc..
Het is te simpel om te zeggen dat mensen die in een goedkoop (wat is goedkoop tegenwoordig) huurhuis blijven wonen de markt verpesten. Er is gewoon te weinig gebouwd de afgelopen jaren en wat er is gebouwd sluit niet aan op de behoefte van met name starters en de onderkant van de markt.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:24
quote:Zeeprest schreef op 29 oktober 2009 @ 12:16:
"vluchtelingen hebben sowieso voorrang op u, het spijt me het zo te zeggen, maar als u een viaduct kan vinden, waar u een groot zeil voor kan hangen, heeft u ook onderdak"
Serieus tegen me gezegd!Daar mag je dus de linkse politieke partijen in Nederland voor bedanken. Die hebben er voor gezorgd dat er voor 26.000 generaal pardonners huisvesting moet worden gezocht.
"vluchtelingen hebben sowieso voorrang op u, het spijt me het zo te zeggen, maar als u een viaduct kan vinden, waar u een groot zeil voor kan hangen, heeft u ook onderdak"
Serieus tegen me gezegd!Daar mag je dus de linkse politieke partijen in Nederland voor bedanken. Die hebben er voor gezorgd dat er voor 26.000 generaal pardonners huisvesting moet worden gezocht.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:27
donderdag 29 oktober 2009 om 13:33
quote:Pinksterbloempje schreef op 29 oktober 2009 @ 13:24:
[...]
Daar mag je dus de linkse politieke partijen in Nederland voor bedanken. Die hebben er voor gezorgd dat er voor 26.000 generaal pardonners huisvesting moet worden gezocht.Ik val meer over die opmerking over dat viaduct dan over die vluchtelingen.
[...]
Daar mag je dus de linkse politieke partijen in Nederland voor bedanken. Die hebben er voor gezorgd dat er voor 26.000 generaal pardonners huisvesting moet worden gezocht.Ik val meer over die opmerking over dat viaduct dan over die vluchtelingen.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:34
@Plokkie: tuurlijk denk ik daar over na. Maar ik woon hier mijn hele leven, de kinderen ook, familie, vrienden, werk, school...de vader van de kinderen waarmee ik een co-ouderschap heb.
Ik heb ook nog soort van eisen.
Ik weiger gewoon om in een situatie die al zwaar genoeg is, een scheiding, mezelf te isoleren van alles dat me vertrouwd is.
Dat betekent dat ik het nog maar even moet uitzingen in één huis met mijn ex. Een situatie die voor niemand gezond is kan ik je vertellen.
Ik heb ook nog soort van eisen.
Ik weiger gewoon om in een situatie die al zwaar genoeg is, een scheiding, mezelf te isoleren van alles dat me vertrouwd is.
Dat betekent dat ik het nog maar even moet uitzingen in één huis met mijn ex. Een situatie die voor niemand gezond is kan ik je vertellen.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:37
Ik begrijp je wel hoor. Kan me ook wel voorstellen dat je situatie ($&#%T$U is, maar misschien is het wel goed om voor jezelf na te gaan waar de grens ligt. Is dat verhuizen naar aan andere plaats, of is dat samen in een huis blijven wonen terwijl dat een ongezonde situatie is?
Kan 1 van jullie niet bij vrienden of ouders terecht?
Kan 1 van jullie niet bij vrienden of ouders terecht?
Ik krijg er een punthoofd van!
donderdag 29 oktober 2009 om 13:37
donderdag 29 oktober 2009 om 13:38
quote:Plokkie schreef op 29 oktober 2009 @ 13:27:
Het probleem lijkt mij dat er gewoon gene huizen zijn de de hoofdstad. Iedereen die daar een huis zoekt heeft er een goede reden voor, lijkt me. Misschien is het dan toch een overweging om je leven om te gooien en naar een ander deel van het land te verhuizen?Dan is het maar goed dat niet iedereen in de Randstad wil wonen.
Het probleem lijkt mij dat er gewoon gene huizen zijn de de hoofdstad. Iedereen die daar een huis zoekt heeft er een goede reden voor, lijkt me. Misschien is het dan toch een overweging om je leven om te gooien en naar een ander deel van het land te verhuizen?Dan is het maar goed dat niet iedereen in de Randstad wil wonen.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:41
Ik loop zelf aan alle kanten vast, want ik ben een student die én chronisch ziek is én zeer laag inkomen én hoge reistijd heeft. Dus vindt elke instantie dat ik bij een andere club thuishoor...
Ik ben nu bezig met urgentie via de woningbouw, die ik waarschijnlijk niet krijg omdat ik student ben, en dus maar op kamers moet, wat vanwege mijn ziekte niet mogelijk is. Ik ben vorig jaar al een aantal maanden uit de running geweest, dit jaar met frisse moed weer begonnen aan mijn studie, mocht ik de urgentie niet krijgen dan ben ik zo wéér uitgevallen. Tegelijkertijd vindt het UWV dan weer dat studeren in zo'n situatie toch geen zin heeft en heeft mij een afstudeer-deadline gegeven, die ik niet ga halen, onder andere vanwege het reistijdprobleem (3 uur per dag, veel te zwaar voor mij). En wat dan? Een baan zoeken via het UWV, voor 15 uur (zover ben ik goedgekeurd) zonder opleiding... en tot mijn 50e thuis blijven wonen?
In het Brabantse dorp waar ik vandaan kom is het woonprobleem trouwens nog erger dan de stad waar ik studeer. Iedereen wil hier blijven wonen maar er wordt vrijwel niets gebouwd. Ik zou graag weg willen, maar ook dat lukt niet. Mocht ik nu weer met mijn studie moeten stoppen, wie weet dat ik dan maar naar oost-Groningen verhuis.. dan heb ik tenminste een huisje. En een baantje voor 15 uur moet zelfs daar nog wel te vinden zijn.
Ik ben nu bezig met urgentie via de woningbouw, die ik waarschijnlijk niet krijg omdat ik student ben, en dus maar op kamers moet, wat vanwege mijn ziekte niet mogelijk is. Ik ben vorig jaar al een aantal maanden uit de running geweest, dit jaar met frisse moed weer begonnen aan mijn studie, mocht ik de urgentie niet krijgen dan ben ik zo wéér uitgevallen. Tegelijkertijd vindt het UWV dan weer dat studeren in zo'n situatie toch geen zin heeft en heeft mij een afstudeer-deadline gegeven, die ik niet ga halen, onder andere vanwege het reistijdprobleem (3 uur per dag, veel te zwaar voor mij). En wat dan? Een baan zoeken via het UWV, voor 15 uur (zover ben ik goedgekeurd) zonder opleiding... en tot mijn 50e thuis blijven wonen?
In het Brabantse dorp waar ik vandaan kom is het woonprobleem trouwens nog erger dan de stad waar ik studeer. Iedereen wil hier blijven wonen maar er wordt vrijwel niets gebouwd. Ik zou graag weg willen, maar ook dat lukt niet. Mocht ik nu weer met mijn studie moeten stoppen, wie weet dat ik dan maar naar oost-Groningen verhuis.. dan heb ik tenminste een huisje. En een baantje voor 15 uur moet zelfs daar nog wel te vinden zijn.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:43
quote:Pinksterbloempje schreef op 29 oktober 2009 @ 13:21:
[...]
Niet mee eens. Nederland is al koploper nivelleren. Ik vind er niet veel eerlijks aan als je je als werkende blauw betaalt aan huur en je buurman met een uitkering zich nog eens lekker in bed omdraait als jij weer aan het werk gaat om zijn uitkering te verdienen. Beiden woon je in dezelfde woning en heb je hetzelfde woongenot. De één werkt er alleen voor, de ander niet. En dan zou de werkende ook nog eens meer huur moeten betalen? Ik vind de situatie met de huurtoeslag al heel erg scheef. Laten we die niet nog erger maken.
.
Dat is ook mijn punt. Jarenlang in een huurwoning gewoond samen met man. Wij werkten beiden full-time, al onze buren waren bijstandsgerechtigd of kregen een andere uitkering. Meer dan 60% van de mensen die er woonde werkte niet (en dat zijn exacte cijfers van de gemeente, geen losse schatting van mijn kant) en het waren géén goedkope huurwoningen, die heb je in mijn woonplaats niet meer, de huizen waar je het eerst voor in aanmerking komt, daar betaal je zo rond de 650,- aan huur voor en dat zijn géén eengezinswoningen, maar flats. (exacte prijs weet ik niet meer, ik weet nog wel dat de kale huur precies de bovengrens van de toeslaggrens was en dat daar dan heel slim servicekosten bovenop kwamen, zodat het bedrag boven de grens van de bel. dienst uitkwam.)
En waar wij heel hard moesten werken om daar te kunnen wonen, omdat we net boven alle inkomensgrenzen zaten en dus nooit ook maar íets voor terugkregen woonden al mijn buren daar voor minder dan de helf van het geld omdat ze zo'n 200,- aan huur betaalden....
Nou ben ik niet vies van werken en ik gun andere mensen een eigen woning, maar waarom het zo makkelijk is om in zo'n dure flat te wonen..... ik snap het niet.
[...]
Niet mee eens. Nederland is al koploper nivelleren. Ik vind er niet veel eerlijks aan als je je als werkende blauw betaalt aan huur en je buurman met een uitkering zich nog eens lekker in bed omdraait als jij weer aan het werk gaat om zijn uitkering te verdienen. Beiden woon je in dezelfde woning en heb je hetzelfde woongenot. De één werkt er alleen voor, de ander niet. En dan zou de werkende ook nog eens meer huur moeten betalen? Ik vind de situatie met de huurtoeslag al heel erg scheef. Laten we die niet nog erger maken.
.
Dat is ook mijn punt. Jarenlang in een huurwoning gewoond samen met man. Wij werkten beiden full-time, al onze buren waren bijstandsgerechtigd of kregen een andere uitkering. Meer dan 60% van de mensen die er woonde werkte niet (en dat zijn exacte cijfers van de gemeente, geen losse schatting van mijn kant) en het waren géén goedkope huurwoningen, die heb je in mijn woonplaats niet meer, de huizen waar je het eerst voor in aanmerking komt, daar betaal je zo rond de 650,- aan huur voor en dat zijn géén eengezinswoningen, maar flats. (exacte prijs weet ik niet meer, ik weet nog wel dat de kale huur precies de bovengrens van de toeslaggrens was en dat daar dan heel slim servicekosten bovenop kwamen, zodat het bedrag boven de grens van de bel. dienst uitkwam.)
En waar wij heel hard moesten werken om daar te kunnen wonen, omdat we net boven alle inkomensgrenzen zaten en dus nooit ook maar íets voor terugkregen woonden al mijn buren daar voor minder dan de helf van het geld omdat ze zo'n 200,- aan huur betaalden....
Nou ben ik niet vies van werken en ik gun andere mensen een eigen woning, maar waarom het zo makkelijk is om in zo'n dure flat te wonen..... ik snap het niet.
donderdag 29 oktober 2009 om 13:44
Ha! Hoe herkenbaar.
Ik heb een woonduur van bijna vier jaar. Dan kom je dus wel ergens voor in aanmerking. Maar niet voor iets waar je kunt wonen met zijn tweeen en met een kindje.
Ik zit nu dus in een tweekamer duplexbovenwoning met uitzicht op ...nouja, uitzicht op niets eigenlijk.
Vriend en ik hebben allebei inkomsten, niet de hoofdprijs, maar precies genoeg om niet in de sociale sector te vallen. (Lees: drie euro per jaar teveel) In de categorie waar we nu in vallen komt per week gemiddeld 1 huis vrij. En iedereen met een dubbel inkomen reageert daar gezellig op.
Ik moet dus of minder gaan verdienen of we blijven hier zitten.
Ik vrees dat we hier dus nog wel even zitten...
Ik heb een woonduur van bijna vier jaar. Dan kom je dus wel ergens voor in aanmerking. Maar niet voor iets waar je kunt wonen met zijn tweeen en met een kindje.
Ik zit nu dus in een tweekamer duplexbovenwoning met uitzicht op ...nouja, uitzicht op niets eigenlijk.
Vriend en ik hebben allebei inkomsten, niet de hoofdprijs, maar precies genoeg om niet in de sociale sector te vallen. (Lees: drie euro per jaar teveel) In de categorie waar we nu in vallen komt per week gemiddeld 1 huis vrij. En iedereen met een dubbel inkomen reageert daar gezellig op.
Ik moet dus of minder gaan verdienen of we blijven hier zitten.
Ik vrees dat we hier dus nog wel even zitten...
donderdag 29 oktober 2009 om 13:53
quote:Astarte schreef op 29 oktober 2009 @ 13:43:
[...]
Dat is ook mijn punt. Jarenlang in een huurwoning gewoond samen met man. Wij werkten beiden full-time, al onze buren waren bijstandsgerechtigd of kregen een andere uitkering. Meer dan 60% van de mensen die er woonde werkte niet (en dat zijn exacte cijfers van de gemeente, geen losse schatting van mijn kant) en het waren géén goedkope huurwoningen, die heb je in mijn woonplaats niet meer, de huizen waar je het eerst voor in aanmerking komt, daar betaal je zo rond de 650,- aan huur voor en dat zijn géén eengezinswoningen, maar flats. (exacte prijs weet ik niet meer, ik weet nog wel dat de kale huur precies de bovengrens van de toeslaggrens was en dat daar dan heel slim servicekosten bovenop kwamen, zodat het bedrag boven de grens van de bel. dienst uitkwam.)
En waar wij heel hard moesten werken om daar te kunnen wonen, omdat we net boven alle inkomensgrenzen zaten en dus nooit ook maar íets voor terugkregen woonden al mijn buren daar voor minder dan de helf van het geld omdat ze zo'n 200,- aan huur betaalden....
Nou ben ik niet vies van werken en ik gun andere mensen een eigen woning, maar waarom het zo makkelijk is om in zo'n dure flat te wonen..... ik snap het niet.Ik herken het helemaal Astarte. In ons blok van 5 werken precies 3 mensen. Man en ik en een buurjongen. In 3 van de huizen wonen mensen die een uitkering hebben of zijn afgekeurd. Het blok van 7 achter ons: van hetzelfde laken een pak. Daar is de score zelfs nog droeviger want daar werkt er maar 1 persoon en de rest zit thuis.
[...]
Dat is ook mijn punt. Jarenlang in een huurwoning gewoond samen met man. Wij werkten beiden full-time, al onze buren waren bijstandsgerechtigd of kregen een andere uitkering. Meer dan 60% van de mensen die er woonde werkte niet (en dat zijn exacte cijfers van de gemeente, geen losse schatting van mijn kant) en het waren géén goedkope huurwoningen, die heb je in mijn woonplaats niet meer, de huizen waar je het eerst voor in aanmerking komt, daar betaal je zo rond de 650,- aan huur voor en dat zijn géén eengezinswoningen, maar flats. (exacte prijs weet ik niet meer, ik weet nog wel dat de kale huur precies de bovengrens van de toeslaggrens was en dat daar dan heel slim servicekosten bovenop kwamen, zodat het bedrag boven de grens van de bel. dienst uitkwam.)
En waar wij heel hard moesten werken om daar te kunnen wonen, omdat we net boven alle inkomensgrenzen zaten en dus nooit ook maar íets voor terugkregen woonden al mijn buren daar voor minder dan de helf van het geld omdat ze zo'n 200,- aan huur betaalden....
Nou ben ik niet vies van werken en ik gun andere mensen een eigen woning, maar waarom het zo makkelijk is om in zo'n dure flat te wonen..... ik snap het niet.Ik herken het helemaal Astarte. In ons blok van 5 werken precies 3 mensen. Man en ik en een buurjongen. In 3 van de huizen wonen mensen die een uitkering hebben of zijn afgekeurd. Het blok van 7 achter ons: van hetzelfde laken een pak. Daar is de score zelfs nog droeviger want daar werkt er maar 1 persoon en de rest zit thuis.
donderdag 29 oktober 2009 om 14:06
Ik weet dat er in nieuwe buurten een soort mengeling wordt gemaakt van sociale woningen, koopwoningen en vrije sector huurwoningen en dat die woningen niet eens zoveel van elkaar verschillen. Een vriendin van mij betaalt 1100 euro voor een woning waar de buurvrouw huursubsidie op ontvangt. Dat is zuur.
Maar voor wie?
Mensen die veel verdienen moeten een huis huren dat bij hun inkomen past, mensen die niet veel verdienen moeten ook een huis kunnen huren en je wil ook niet naar een situatie, denk ik, waarin je rijke(re) en arme(re) mensen in aparte wijken laat wonen.
Hoe los je dat dan op?
Maar voor wie?
Mensen die veel verdienen moeten een huis huren dat bij hun inkomen past, mensen die niet veel verdienen moeten ook een huis kunnen huren en je wil ook niet naar een situatie, denk ik, waarin je rijke(re) en arme(re) mensen in aparte wijken laat wonen.
Hoe los je dat dan op?
donderdag 29 oktober 2009 om 14:12
quote:philomein schreef op 29 oktober 2009 @ 14:06:
Ik weet dat er in nieuwe buurten een soort mengeling wordt gemaakt van sociale woningen, koopwoningen en vrije sector huurwoningen en dat die woningen niet eens zoveel van elkaar verschillen. Een vriendin van mij betaalt 1100 euro voor een woning waar de buurvrouw huursubsidie op ontvangt. Dat is zuur.
Maar voor wie?
Mensen die veel verdienen moeten een huis huren dat bij hun inkomen past, mensen die niet veel verdienen moeten ook een huis kunnen huren en je wil ook niet naar een situatie, denk ik, waarin je rijke(re) en arme(re) mensen in aparte wijken laat wonen.
Hoe los je dat dan op?Je hoeft niet in aparte wijken te wonen. Maar ik zie niet in waarom iemand die niet werkt dezelfde voorrechten zou moeten hebben als iemand die werkt voor zijn inkomen. Natuurlijk hebben mensen met een lager inkomen ook recht op deugdelijke huisvesting, maar als je alles maar nivelleert en dure woningen aan mensen met een laag inkomen verhuurd, dan krijgt iemand die werkt toch ook geen loon naar werken? Dan wordt je als het ware gestraft omdat je je eigen inkomen verdient en krijg je feitelijk een korting op je inkomen omdat je de volle mep aan huur (of zelfs meer) moet betalen.
Ik weet dat er in nieuwe buurten een soort mengeling wordt gemaakt van sociale woningen, koopwoningen en vrije sector huurwoningen en dat die woningen niet eens zoveel van elkaar verschillen. Een vriendin van mij betaalt 1100 euro voor een woning waar de buurvrouw huursubsidie op ontvangt. Dat is zuur.
Maar voor wie?
Mensen die veel verdienen moeten een huis huren dat bij hun inkomen past, mensen die niet veel verdienen moeten ook een huis kunnen huren en je wil ook niet naar een situatie, denk ik, waarin je rijke(re) en arme(re) mensen in aparte wijken laat wonen.
Hoe los je dat dan op?Je hoeft niet in aparte wijken te wonen. Maar ik zie niet in waarom iemand die niet werkt dezelfde voorrechten zou moeten hebben als iemand die werkt voor zijn inkomen. Natuurlijk hebben mensen met een lager inkomen ook recht op deugdelijke huisvesting, maar als je alles maar nivelleert en dure woningen aan mensen met een laag inkomen verhuurd, dan krijgt iemand die werkt toch ook geen loon naar werken? Dan wordt je als het ware gestraft omdat je je eigen inkomen verdient en krijg je feitelijk een korting op je inkomen omdat je de volle mep aan huur (of zelfs meer) moet betalen.
donderdag 29 oktober 2009 om 14:13
donderdag 29 oktober 2009 om 14:15
Mag ik een ieder hier een tip geven? Tegenwoordig bewoon ik met mijn man een koopwoning. Maar naar aanleiding van wat mijn zus dus drie jaar geleden overkomen is, het volgende:
Stel, dat mijn man en ik uit elkaar gaan. Dan heb ik in ieder geval onvoldoende inkomen voor wéér een koopwoning of om de huidige te blijven bewonen. (Ik woon niet in Amsterdam, maar in een dorp eromheen). Dus ben en blijf ik ingeschreven bij Woningnet (DE grote coörparatie voor Amsterdam, Amstelveen en alle omstreken en dorpen eromheen).
Mochten wij dus opbreken, dan heb ik in ieder geval woonduur opgebouwd. Momenteel is dat echter pas 7 jaar, goed voor 3% (!!!!!!!!) kans op een huurwoning. Ik heb nog zo'n 7 jaar te gaan.
Dus wel altijd verstandig om ingeschreven te blijven staan bij een coörparatie, in gebieden waar het moeilijk komen is aan sociale huur, ook al heb je een koopwoning.
(Dit is volkomen legaal, trouwens).
Stel, dat mijn man en ik uit elkaar gaan. Dan heb ik in ieder geval onvoldoende inkomen voor wéér een koopwoning of om de huidige te blijven bewonen. (Ik woon niet in Amsterdam, maar in een dorp eromheen). Dus ben en blijf ik ingeschreven bij Woningnet (DE grote coörparatie voor Amsterdam, Amstelveen en alle omstreken en dorpen eromheen).
Mochten wij dus opbreken, dan heb ik in ieder geval woonduur opgebouwd. Momenteel is dat echter pas 7 jaar, goed voor 3% (!!!!!!!!) kans op een huurwoning. Ik heb nog zo'n 7 jaar te gaan.
Dus wel altijd verstandig om ingeschreven te blijven staan bij een coörparatie, in gebieden waar het moeilijk komen is aan sociale huur, ook al heb je een koopwoning.
(Dit is volkomen legaal, trouwens).
donderdag 29 oktober 2009 om 14:16
donderdag 29 oktober 2009 om 14:22
Oh weet je...ik heb ooit een obscuur email adres aangemaakt dat ik nu niet meer gebruik...wil je me mailen op philomein@gmail.com ?
donderdag 29 oktober 2009 om 14:23
quote:philomein schreef op 29 oktober 2009 @ 14:16:
He pinksterbloempje: ik begrijp je frustratie wel maar sommige mensen werken bijvoorbeeld wel maar verdienen niet zo veel. Ik bedoel denk ik vooral te zeggen dat het zo moeilijk is om de streep goed te trekken. Wanneer is iedereen blij...
Daar heb je gelijk in Philomein. Mensen die net boven het minimum verdienen hebben vaak te maken met de armoedeval. Doordat je net boven de grens komt waarmee je nog toeslagen krijgt, loop je soms honderden euro's per maand mis en hebben die mensen qua inkomen feitelijk minder te besteden dan iemand die een beetje minder krijgt (aan uitkering).
Zoals ik al eerder heb gezegd: de crux zit hem volgens mij in de wet-en regelgeving van ons land, waardoor de woningmarkt altijd achter de muziek aan hobbelt, gekoppeld aan het grote percentage mensen met een laag inkomen (uit een uitkering of uit een parttime baan). En hoe je dat dan weer recht kunt breien: volgens mij door heel veel en heel snel te gaan bouwen en te kijken naar waar de knelpunten precies zitten.
Dat vraagt lef om geplande projecten op de schop te gooien en deze snel om te werken naar bijvoorbeeld sociale woningbouw en betaalbare starterswoningen i.p.v. dure woningen voor senioren of grote gezinshuizen voor de bovenmodale inkomens.
He pinksterbloempje: ik begrijp je frustratie wel maar sommige mensen werken bijvoorbeeld wel maar verdienen niet zo veel. Ik bedoel denk ik vooral te zeggen dat het zo moeilijk is om de streep goed te trekken. Wanneer is iedereen blij...
Daar heb je gelijk in Philomein. Mensen die net boven het minimum verdienen hebben vaak te maken met de armoedeval. Doordat je net boven de grens komt waarmee je nog toeslagen krijgt, loop je soms honderden euro's per maand mis en hebben die mensen qua inkomen feitelijk minder te besteden dan iemand die een beetje minder krijgt (aan uitkering).
Zoals ik al eerder heb gezegd: de crux zit hem volgens mij in de wet-en regelgeving van ons land, waardoor de woningmarkt altijd achter de muziek aan hobbelt, gekoppeld aan het grote percentage mensen met een laag inkomen (uit een uitkering of uit een parttime baan). En hoe je dat dan weer recht kunt breien: volgens mij door heel veel en heel snel te gaan bouwen en te kijken naar waar de knelpunten precies zitten.
Dat vraagt lef om geplande projecten op de schop te gooien en deze snel om te werken naar bijvoorbeeld sociale woningbouw en betaalbare starterswoningen i.p.v. dure woningen voor senioren of grote gezinshuizen voor de bovenmodale inkomens.
