Geld & Recht alle pijlers

Informed consent tijdens algehele narcose

24-06-2024 08:41 59 berichten
Uit nieuwsgierigheid, hoe werkt dit? Ik heb enkele weken geleden een diagnostische laparoscopie gehad mbt het vermoeden van oppervlakkige endometriose. Volgens de gyneacoloog kon er verder bijna niks aan de hand zijn (na echo en inwendig onderzoek). Tijdens de operatie zijn uitgebreide verklevingen (niet endometriose gerelateerd) gevonden en verwijderd, waardoor de operatie toch best wat heviger is geworden inclusief hersteltijd.

Nu had ik toch wel gewild dat de verklevingen waren verwijderd, maar het nut van adhesiolyse staat ter discussie. Het was geen levensbedreigende situatie en deze mogelijkheid is van tevoren niet besproken. En nu vraag ik me af, hoe werkt dit eigenlijk juridisch gezien?

Als er onverwacht iets gevonden wordt tijdens algehele narcose, mag de arts dan zonder overleg overgaan op behandeling?

Edit: Ik vind het allemaal helemaal prima en een goede keuze, maar mijn ervaring doet me nadenken over hoe het over het algemeen juridisch zit. Ik ga dit gesprek niet voeren met mijn arts want ik ben juist blij dat het gedaan is :)
anoniem_66b8bc5c27a03 wijzigde dit bericht op 24-06-2024 09:12
12.36% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja als het goed is wordt er voor de operatie toestemming gevraagd voor de operatie, maar ook toestemming omtijdens de operatie naar bevindingen te handelen
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik jouw specifieke situatie lees dan vind ik de communicatie hierover wel heel summier. Slecht eigenlijk. Je hebt een aantal volkomen terechte vragen en het is raar dat je nog 6 weken moet wachten op een antwoord hierop. Het was logischer geweest als de arts je bij een ontslaggesprek al beter hierover had geïnformeerd.
Kun je niet al eerder een telefonisch consult aanvragen?
Ik vroeg me nog af wat dit voor ziekenhuis is? Streekziekenhuis?
Daveotion schreef:
24-06-2024 15:20
Als ik jouw specifieke situatie lees dan vind ik de communicatie hierover wel heel summier. Slecht eigenlijk. Je hebt een aantal volkomen terechte vragen en het is raar dat je nog 6 weken moet wachten op een antwoord hierop. Het was logischer geweest als de arts je bij een ontslaggesprek al beter hierover had geïnformeerd.
Kun je niet al eerder een telefonisch consult aanvragen?
Ik vroeg me nog af wat dit voor ziekenhuis is? Streekziekenhuis?
Ik ben speciaal naar dit ziekenhuis gegaan omdat hier een endometriosespecialist is die hoog aangeschreven staat. Ik ga dit zeker nog terugkoppelen hoor, ook rondom medicatie ivm borstvoeding geven is er namelijk wat misgegaan ondanks herhaaldelijk aangeven van mijn kant.

Edit: endometriose expertise centrum met belangrijke landelijke functie en erkend topklinische zorg, aldus de website.
anoniem_66b8bc5c27a03 wijzigde dit bericht op 24-06-2024 15:45
7.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Een arts mag toestemming veronderstellen als je die zelf niet kunt geven. Stel, jij wordt na een auto-ongeluk buiten bewustzijn naar de SEH gebracht en daar blijk je een levensreddende operatie nodig te hebben. Dan kan er geen toestemming gevraagd worden aan jou natuurlijk, maar ze hoeven ook niet te wachten op toestemming van familie. Ze mogen veronderstellen dat jij de behandeling wilt die zij de beste vinden in de omstandigheden. Reanimatie is er net zo een, dat doen ze zodra ze dat nodig vinden zonder zich druk te maken over toestemming. Tenzij je die toestemming vooraf al geweigerd hebt door een goed uitgevoerde niet-reanimeren verklaring.
Tijdens jouw operatie is de gym blijkbaar gestuit op een voor hem/haar onverwachte situatie en heeft bij jouw geestelijke afwezigheid, gehandeld naar bevinden. Uitleg achteraf, en niet alleen even terwijl jij nog suf bent van de narcose, lijkt me dan wel essentieel, gewoon even duidelijk uitleggen wat er gedaan is, waarom daarvoor gekozen is en wat nu ge gevolgen zijn tijdens jouw herstel.
Fijn dat ze uitgebreider geopereerd hebben dus, maar wat meer uitleg was ook prettig geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dit ook een interessante kwestie. Toevallig heb ik een naaste die al jaren leeft met de gevolgen van een ter plekke besloten 'wat extra weghalen' (geen verkleving, ergens anders in het lichaam); natuurlijk gaat dit niet 100% van de tijd goed. Maar ik heb geen idee of je daar bij voorbaat voor tekent als je een operatie ingaat.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me herinneren bij mijn buikoperaties dat ze me van te voren hadden gezegd wat ze gingen doen, wat de eventuele alternatieven waren als de meest logische optie niet kon. Ook werd mij verteld dat weefsels naar het lab gingen voor controle. Alles is gewoon goed gegaan volgens het meest waarschijnlijke boekje, maar dan nog ik was geïnformeerd over het alternatief voor de operatie. En bij de 6-weekse controle zijn beide keren de operaties nabesproken, bevindingen gedeeld etc.

Je wil toch ook niet dat ze je weer dicht maken na een kijkoperatie om mede te delen dat ze een grote buikoperatie moeten doen om er bij te kunnen om je dan weer weg te maken. En mijn kind tegenhouden omdat ik niet onder narcose wil, is ook geen optie. Wat is je alternatief om überhaupt nee te zeggen?

Hebben ze jou niet gezegd, To. Dat als ze wat tegen zouden komen, dat ze het dan ook gelijk proberen op te lossen conform hun medisch inzicht?
MrsDuck schreef:
24-06-2024 15:59
Ik kan me herinneren bij mijn buikoperaties dat ze me van te voren hadden gezegd wat ze gingen doen, wat de eventuele alternatieven waren als de meest logische optie niet kon. Ook werd mij verteld dat weefsels naar het lab gingen voor controle. Alles is gewoon goed gegaan volgens het meest waarschijnlijke boekje, maar dan nog ik was geïnformeerd over het alternatief voor de operatie. En bij de 6-weekse controle zijn beide keren de operaties nabesproken, bevindingen gedeeld etc.

Je wil toch ook niet dat ze je weer dicht maken na een kijkoperatie om mede te delen dat ze een grote buikoperatie moeten doen om er bij te kunnen om je dan weer weg te maken. En mijn kind tegenhouden omdat ik niet onder narcose wil, is ook geen optie. Wat is je alternatief om überhaupt nee te zeggen?

Hebben ze jou niet gezegd, To. Dat als ze wat tegen zouden komen, dat ze het dan ook gelijk proberen op te lossen conform hun medisch inzicht?
Nee, is mij dus niet gezegd. In dit geval was het wel prima hoor, maar ik vraag me af waar de grenzen liggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou het in dit geval denk ik niet prima vinden. Wel dat het besluit genomen is, maar de communicatie erover had ik meer in meegenomen willen worden. Dat het weken niet tillen wordt ipv enkele dagen, dat er meerdere incisies nodig waren. Een nacht blijven ipv dagopname. Dat zijn ingrijpende zaken voor jou en vooraf was dit niet besproken.

Daar in gekend worden zou voor mij heel belangrijk zijn. Als ik je berichten lees voelt dit voor jou ook niet goed ook al maak je het een rationele kwestie. Of is dat mijn interpretatie?

Ik zou alles wat voor jou niet goed voelt in dit proces bespreken, dat kan voorkomen dat je later met een nare herinnering komt te zitten.
bijtie schreef:
24-06-2024 17:45
Ik zou het in dit geval denk ik niet prima vinden. Wel dat het besluit genomen is, maar de communicatie erover had ik meer in meegenomen willen worden. Dat het weken niet tillen wordt ipv enkele dagen, dat er meerdere incisies nodig waren. Een nacht blijven ipv dagopname. Dat zijn ingrijpende zaken voor jou en vooraf was dit niet besproken.

Daar in gekend worden zou voor mij heel belangrijk zijn. Als ik je berichten lees voelt dit voor jou ook niet goed ook al maak je het een rationele kwestie. Of is dat mijn interpretatie?

Ik zou alles wat voor jou niet goed voelt in dit proces bespreken, dat kan voorkomen dat je later met een nare herinnering komt te zitten.
O nee de communicatie hierover ben ik inderdaad niet over te spreken en ga ik terugkoppelen. Zeker met een dreumes thuis was het niet-tillen behoorlijk ingrijpend. Het is ook de eerste nacht die ik niet bij mijn dochter ben geweest, wat ik heel heftig vond. Ik had niet eens spullen bij voor een overnachting.
Nu ik wat meer lees was het vrij aannemelijk dat ik verklevingen zou hebben aangezien ik een darmperforatie en buikvliesontsteking heb gehad. Dit hadden ze prima van tevoren kunnen bespreken 'wat als'.
Ook hoe ik vrijwel zonder relevante informatie naar huis ben gestuurd vind ik heel vervelend. Ik heb wel een nazorgfolder meegekregen maar dat ging dan weer over sterilisatie of verwijderen van eierstokken e.d.

Dus ja, dat had anders gemogen, maar ik had de feitelijke behandeling wel gewild, misschien alleen niet nu omdat ik nu de eerste weken van een omscholing mis (terwijl ik sinds 2018 ziek thuis heb gezeten en dit dus mijn eerste reintegratiestappen zijn. Big deal). Maar dat ze het tijdens de operatie toch hebben gedaan vind ik dus wel prima. Voor en nazorg moet gewoon beter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Overleg anders ook bij voorbaat al met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis. Daar kan je goed mee sparren of je inderdaad meer had mogen verwachten of dat het allemaal "toevallig" zo gelopen is en jij gewoon pech had. (Niet dus, naar mijn idee van wat je hier schrijft...) Die klachtenfunctionaris zal geen contact opnemen met de betreffende arts/afdeling zolang jij dat niet wilt, maar je kan wel even met een ziekenhuisdeskundige alles op een rijtje zetten, zodat je straks de juiste vragen hebt. Probeer ook te zorgen dat je dochter onderdak is, dat dagdeel, want een jengelend kind (mocht ze die dag nou net haar eerste bui hebben) kan je gesprek natuurlijk erg verstoren.
Is het een ziekenhuis van dit rijtje? Of een ziekenhuis dat de eigen kennis hoger aanschrijft dan de rest van de medische wereld? Dit is de website van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie, dus betrouwbare informatie.
Waar de grenzen liggen, hangt o.a. af van hoe vaak iets voorkomt en ook hoe ernstig het gevolg is.

Dus stel 1 op de 10 patiënten met jouw ingreep krijgt met een complicatie of met een nieuwe bevinding te maken, dan hoort dat vantevoren besproken te worden.

Stel iets komt maar 1 op 1000 ingrepen voor, maar het gevolg is heel erg (dodelijk, bijvoorbeeld) dan ook.

Bij alle gevallen ertussenin, is er geen precieze grens te trekken.

In jouw geval verwachtte de arts duidelijk vantevoren echt niet aan te treffen wat ze uiteindelijk aantroffen, dus dat maakt -denk ik, lekker grove inschatting zo vanachter een scherm- dat ze het niet vantevoren hoefden te bespreken. En dan moeten ze tijdens de ingreep de afweging maken: kun je dit zonder gevolgen niet behandelen en eerst bespreken met de patiënt, of richt je daarmee meer schade aan dan om het gelijk mee te nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
frambozentaartje schreef:
24-06-2024 19:07
Waar de grenzen liggen, hangt o.a. af van hoe vaak iets voorkomt en ook hoe ernstig het gevolg is.

Dus stel 1 op de 10 patiënten met jouw ingreep krijgt met een complicatie of met een nieuwe bevinding te maken, dan hoort dat vantevoren besproken te worden.

Stel iets komt maar 1 op 1000 ingrepen voor, maar het gevolg is heel erg (dodelijk, bijvoorbeeld) dan ook.

Bij alle gevallen ertussenin, is er geen precieze grens te trekken.

In jouw geval verwachtte de arts duidelijk vantevoren echt niet aan te treffen wat ze uiteindelijk aantroffen, dus dat maakt -denk ik, lekker grove inschatting zo vanachter een scherm- dat ze het niet vantevoren hoefden te bespreken. En dan moeten ze tijdens de ingreep de afweging maken: kun je dit zonder gevolgen niet behandelen en eerst bespreken met de patiënt, of richt je daarmee meer schade aan dan om het gelijk mee te nemen.
En vervolgens komen ze er dus naderhand achter dat er eerdere aandoeningen in de buik zijn geweest die voor verklevingen hadden kunnen zorgen. Dus wel een reële verwachting en dus in ieder geval de mogelijkheid bespreken als je daar bij een goede anamnese achter was gekomen. Ik kan me niet voorstellen dat TO dan had gezegd "maak me in dat geval maar wakker en dan bespreken we een tweede operatie", maar dan was ze wel beter voorbereid op de mogelijkheid van een grotere ingreep.
irma_3110 wijzigde dit bericht op 24-06-2024 19:15
2.27% gewijzigd
Dit is overigens maar 1 aspect van informered consent. Er wordt best wel wat onderzoek gedaan naar wat patiënten prettig vinden bij het nemen van een besluit of ze een behandeling willen of niet. en een heel wat-als-dan-dat-verhaal met allerlei mogelijke zijwegen maakt het niet noodzakelijk overzichtelijker voor de patiënt.

Die balans is best lastig te vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een lastige situatie TO. Zeker de slechte communicatie en gebrek aan vantevoren kans op complicaties bespreken zou ik inderdaad goed benoemen.

Ik had zelf lang geleden ook wel iets waar ik me wel afvroeg of dit zo handig was aangepakt.
Toen ik 16 was kreeg ik een blindedarm ontsteking en moest ik direct geopereerd worden.
Verder geen bijzonderheden ofzo maar na 2 weken controle bij huisarts. Ik was daar gewoon alleen en ze zei ineens: “o ik zie dat ze gelijk even gekeken hebben naar je eierstokken en andere plaatsen die ze konden zien. Even verder lezen…. en met wat ze konden zien is te zien dat je vruchtbaar bent.”
Ja heel fijn hoor maar mag dit? en hoe zouden ze het mij als meisje van 16 hebben vertelt als dat niet het geval was geweest? Zou ik dat dan ook zo tussen neus en lippen te horen hebben gekregen? Ze las dit hardop toen ik bij haar was en het was duidelijk dat ze dit ook voor het eerst las.
Verder geen ramp ofzo en het was voor mij wel geruststellend maar blijf het raar vinden. Niet dat het gedaan was maar inderdaad de manier waarop.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Irma_3110 schreef:
24-06-2024 19:13
En vervolgens komen ze er dus naderhand achter dat er eerdere aandoeningen in de buik zijn geweest die voor verklevingen hadden kunnen zorgen. Dus wel een reële verwachting en dus in ieder geval de mogelijkheid bespreken als je daar bij een goede anamnese achter was gekomen. Ik kan me niet voorstellen dat TO dan had gezegd "maak me in dat geval maar wakker en dan bespreken we een tweede operatie", maar dan was ze wel beter voorbereid op de mogelijkheid van een grotere ingreep.
Ja, die gedachtegang volg ik wel maar tegelijkertijd waren er echo's gedaan vooraf. En verwachtten ze blijkbaar echt niet wat ze aantroffen.

Daarnaast lag dat wat ze deden, als ik het zo lees, wel in het verlengde van de ingreep waar TO toestemming voor gaf en met hetzelfde gezondheidsdoel.
Dan zit je ruim binnen het toestemmingsvereiste. Een arts is geen automonteur he, we zijn geen Tesla's met allemaal evenveel schroefjes en moeren.
Irma_3110 schreef:
24-06-2024 19:05
Overleg anders ook bij voorbaat al met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis. Daar kan je goed mee sparren of je inderdaad meer had mogen verwachten of dat het allemaal "toevallig" zo gelopen is en jij gewoon pech had. (Niet dus, naar mijn idee van wat je hier schrijft...) Die klachtenfunctionaris zal geen contact opnemen met de betreffende arts/afdeling zolang jij dat niet wilt, maar je kan wel even met een ziekenhuisdeskundige alles op een rijtje zetten, zodat je straks de juiste vragen hebt. Probeer ook te zorgen dat je dochter onderdak is, dat dagdeel, want een jengelend kind (mocht ze die dag nou net haar eerste bui hebben) kan je gesprek natuurlijk erg verstoren.
Is het een ziekenhuis van dit rijtje? Of een ziekenhuis dat de eigen kennis hoger aanschrijft dan de rest van de medische wereld? Dit is de website van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie, dus betrouwbare informatie.
Niet quoten, maar ja, level 2. Maxima Medisch Centrum. Nog best een eind voor gereden ook omdat de zorg hier zo goed zou zijn, vergeleken met het regionale ziekenhuis hier dat op de level 1 lijst staat.

Gesprek met de klachtenfunctionaris klinkt goed, ik weet ook niet of ik dit allemaal erg genoeg vind voor een officiele klacht maar wil deze feedback wel doorgeven, dat is misschien de goede plek om te sparren.
Alle reacties Link kopieren Quote
frambozentaartje schreef:
24-06-2024 19:21
Ja, die gedachtegang volg ik wel maar tegelijkertijd waren er echo's gedaan vooraf. En verwachtten ze blijkbaar echt niet wat ze aantroffen.

Daarnaast lag dat wat ze deden, als ik het zo lees, wel in het verlengde van de ingreep waar TO toestemming voor gaf en met hetzelfde gezondheidsdoel.
Dan zit je ruim binnen het toestemmingsvereiste. Een arts is geen automonteur he, we zijn geen Tesla's met allemaal evenveel schroefjes en moeren.
Ik heb weleens ergens gelezen dat artsen inderdaad geen resultaatverplichting hebben, zoals de automonteur, maar een inspanningsverplichting. Inderdaad omdat we geen auto’s zijn.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
frambozentaartje schreef:
24-06-2024 19:21
Ja, die gedachtegang volg ik wel maar tegelijkertijd waren er echo's gedaan vooraf. En verwachtten ze blijkbaar echt niet wat ze aantroffen.

Daarnaast lag dat wat ze deden, als ik het zo lees, wel in het verlengde van de ingreep waar TO toestemming voor gaf en met hetzelfde gezondheidsdoel.
Dan zit je ruim binnen het toestemmingsvereiste. Een arts is geen automonteur he, we zijn geen Tesla's met allemaal evenveel schroefjes en moeren.
Nou dat vind ik dus het gekke, want de arts die aan mijn bed kwam zei dat het mijn pijnklachten niet verklaarde, omdat de adhesies niet heel stug waren en geen pijn zouden veroorzaken. Ik heb tevens geen actieve kinderwens, maar het is ook geen definitieve nee. Dus ze hebben die behandeling gedaan, maar voor mij is niet helemaal duidelijk waarom als ze zelf aangeven dat deze verklevingen de pijn niet zouden veroorzaken. Maar dat ga ik dus nog navragen.
Nu ik toch bezig ben met klagen...
Ik heb denk ik wel 7x (niet overdreven) aangegeven dat ik borstvoeding geef. Ik heb 3x een geneesmiddel (verschillende) aangeboden gekregen dat niet gebruikt mag worden tijdens de borstvoedingsperiode. En er is een geneesmiddel in mijn infuus gedaan voordat ik kon checken of dit tijdens de bv mocht, dat mocht dus niet.
De ochtend na de operatie gaven ze me naproxen, waarbij ik zei dat ik als nsaid altijd ibuprofen neem omdat dit wordt aanbevolen tijdens de borstvoedingsperiode, waarop werd gezegd dat ik dat dan kon nemen als ik eind van die dag weer thuis was, ipv te regelen dat ik ibuprofen kon krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
GreenLadyFern schreef:
24-06-2024 12:37
Tijdens eerste consult met gyn ivm vermoeden endometriose is er inwendig onderzoek en een inwendige echo gedaan. Daaruit bleek dat de organen in het kleine bekken beweeglijk waren, dus van uitgebreide endometriose zou geen sprake zijn. Wel besloten tot een diagnostische laparoscopie ivm eventuele oppervlakkige endometriose. Als dit gevonden werd zouden die plekjes meteen weggebrand worden.
Lichtelijk off-topic, maar ik hoop dat je het niet erg vindt! Ik heb laatst ook een consult gehad met een gynaecoloog vanwege een vermoeden van endometriose. Ook bij mij zou er van uitgebreide endometriose geen sprake zijn, mogelijk wel van oppervlakkige endometriose "de kans is groter dat ik het wel heb dan dat ik het niet heb". Mijn gynaecoloog gaf aan dat de enige manier waarop oppervlakkige endometriose met zekerheid kan worden vastgesteld, door middel van een kijkoperatie is en dat ze dat niet meer doen.

Ik ben daarom benieuwd waarom jij wel een laparoscopie hebt gehad? Is dat bij jouw ziekenhuis standaard bij een vermoeden van oppervlakkige endometriose of waren er meer omstandigheden die een rol speelden?

En begrijp ik het goed dat de verklevingen niet op de inwendige echo te zien waren?
Alle reacties Link kopieren Quote
GreenLadyFern schreef:
24-06-2024 20:47
Nou dat vind ik dus het gekke, want de arts die aan mijn bed kwam zei dat het mijn pijnklachten niet verklaarde, omdat de adhesies niet heel stug waren en geen pijn zouden veroorzaken. Ik heb tevens geen actieve kinderwens, maar het is ook geen definitieve nee. Dus ze hebben die behandeling gedaan, maar voor mij is niet helemaal duidelijk waarom als ze zelf aangeven dat deze verklevingen de pijn niet zouden veroorzaken. Maar dat ga ik dus nog navragen.
Maar dat is toch raar? Dat de arts die jou geopereerd heeft deze keuze niet motiveert? Want waarvoor anders zou je het weghalen als het pijnklachten niet verhelpt? Je gaat niet snijden als dat geen zin heeft lijkt me. Bovendien, is er bij iedere ingreep niet weer kans op nieuwe verklevingen?
Wat ontzettend stom dat je zo slecht wordt geïnformeerd.
Pilea schreef:
24-06-2024 21:11
Lichtelijk off-topic, maar ik hoop dat je het niet erg vindt! Ik heb laatst ook een consult gehad met een gynaecoloog vanwege een vermoeden van endometriose. Ook bij mij zou er van uitgebreide endometriose geen sprake zijn, mogelijk wel van oppervlakkige endometriose "de kans is groter dat ik het wel heb dan dat ik het niet heb". Mijn gynaecoloog gaf aan dat de enige manier waarop oppervlakkige endometriose met zekerheid kan worden vastgesteld, door middel van een kijkoperatie is en dat ze dat niet meer doen.

Ik ben daarom benieuwd waarom jij wel een laparoscopie hebt gehad? Is dat bij jouw ziekenhuis standaard bij een vermoeden van oppervlakkige endometriose of waren er meer omstandigheden die een rol speelden?

En begrijp ik het goed dat de verklevingen niet op de inwendige echo te zien waren?
Ergens klopt dat hoor, omdat de 'oplossing' voor mijn menstruatieklachten altijd hormonale behandeling zou zijn. Nu ga ik absoluut niet lekker op hormonen dus ik wil daar niet zomaar toe overgaan, en of het wel of niet endometriose is, is voor mij dus wel relevant. De gyn was redelijk terughoudend en heeft de operatie goedgekeurd onder het mom 'sommige vrouwen vinden het gewoon fijn om te weten om verder te kunnen'. En dat klopt voor mij wel.
De verklevingen waren inderdaad niet te zien. Er zaten uitgebreide vliezige verklevingen in het kleine bekken aan beide zijdes van de baarmoeder. Daarnaast verklevingen tussen het vetschort en de buikwand op meerdere plaatsen (eerdere operatiewonden). Dat kun je dus niet zien, ze kijken vooral naar of de organen makkelijk bewegen, en dus niet compleet vastgegroeid zijn.
Daveotion schreef:
24-06-2024 21:26
Maar dat is toch raar? Dat de arts die jou geopereerd heeft deze keuze niet motiveert? Want waarvoor anders zou je het weghalen als het pijnklachten niet verhelpt? Je gaat niet snijden als dat geen zin heeft lijkt me. Bovendien, is er bij iedere ingreep niet weer kans op nieuwe verklevingen?
Wat ontzettend stom dat je zo slecht wordt geïnformeerd.
Ja ik weet het ook niet. Misschien ivm de vruchtbaarheid, maar van mijn huidige dochter was ik heel makkelijk zwanger. Daarvoor ben ik ook niet onder het mes gegaan. Ik ga het dus navragen als ik een afspraak heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
GreenLadyFern schreef:
24-06-2024 21:30
Ergens klopt dat hoor, omdat de 'oplossing' voor mijn menstruatieklachten altijd hormonale behandeling zou zijn. Nu ga ik absoluut niet lekker op hormonen dus ik wil daar niet zomaar toe overgaan, en of het wel of niet endometriose is, is voor mij dus wel relevant. De gyn was redelijk terughoudend en heeft de operatie goedgekeurd onder het mom 'sommige vrouwen vinden het gewoon fijn om te weten om verder te kunnen'. En dat klopt voor mij wel.
De verklevingen waren inderdaad niet te zien. Er zaten uitgebreide vliezige verklevingen in het kleine bekken aan beide zijdes van de baarmoeder. Daarnaast verklevingen tussen het vetschort en de buikwand op meerdere plaatsen (eerdere operatiewonden). Dat kun je dus niet zien, ze kijken vooral naar of de organen makkelijk bewegen, en dus niet compleet vastgegroeid zijn.
Dankjewel! Jij hebt dus alsnog de laparoscopie gehad omdat je er zelf op aan hebt gedrongen als ik het goed begrijp?

Dat ze kijken naar of de organen makkelijk bewegen herken ik inderdaad, daar keek de gyn bij mij ook naar. Ik dacht dat dat dan ook betekende dat er sowieso geen verklevingen zijn, maar ik begrijp dat dat dus niet zo is. Wat naar dat het bij jou zo enorm tegenviel zeg!
Pilea schreef:
24-06-2024 21:59
Dankjewel! Jij hebt dus alsnog de laparoscopie gehad omdat je er zelf op aan hebt gedrongen als ik het goed begrijp?

Dat ze kijken naar of de organen makkelijk bewegen herken ik inderdaad, daar keek de gyn bij mij ook naar. Ik dacht dat dat dan ook betekende dat er sowieso geen verklevingen zijn, maar ik begrijp dat dat dus niet zo is. Wat naar dat het bij jou zo enorm tegenviel zeg!
Ik heb zeker aangedrongen! Ik heb overigens geen endometriose, dus daar ben ik dan weer blij mee :)
De tijd zal leren of de pijn na het verwijderen van de verklevingen minder is.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven