Jong zijn: je wil vanalles, maar kunt niets!

Ik wil even van de gelegenheid gebruik maken om mijn beklag te doen.

Vier jaar geleden afgestudeerd in de zorg, maar ik verdien nog steeds barweinig.
Helaas veel banen op MBO niveau te vinden, niet erg maar ik ben HBO'er en wil ook HBO verdienen (ondertussen). Daarnaast vaak allemaal kleine contracten, waarbinnen je ook nog eens uiterst flexibel moet zijn (door wisselende diensten)en het moeilijk is om er een tweede baan naast te nemen.
Ik heb mijn passies, maar kan deze niet kwijt in de banen die voorhanden liggen. Een opleiding kan ik niet bekostigen. Een traineeship is een optie, maar hierin sluiten voor mij ook deuren omdat ik dit niet kan combineren met een traject welke ik volg ten goede van mijn eigen gezondheid.
Kortom, een hoop deuren sluiten voor mij.

Ik heb me vier jaar rustig gehouden en ben tevreden geweest met wat ik wel kan. Ik kan;wel eens wat leuks doen, wel eens een avondje op stap, wel eens iets van kleding kopen. Toch merk ik dat ik hier niet langer meer tevreden mee wil/kan zijn. Ik wil ook wel een graag op vakantie of stedentrip (al is het maar in eigen land). Ik wil ook graag me aansluiten bij sportclubs of DIE leuke cursus volgen.
Ik wil ook eens een keer mij laten gaan in de winkel of mij eens laten gaan op het terras.

Wellicht denken jullie, wat een luxeprobleem!
Ik ervaar echter steeds meer dat geld dus echt wel gelukkig maakt!
Het zou voor vooruitgang en meer vreugde kunnen zorgen.
Ik heb de laatste jaren genoeg geprobeerd om vooruit te komen, maar het lijkt gewoonweg (even) niet voor mij weggelegd.
Ik vraag dan ook niet om tips, maar om even te mogen 'zeiken' en kletsen met mensen die zich dit gevoel ook kunnen voorstellen!