Geld & Recht
alle pijlers
Mag de school zo handelen?
vrijdag 30 april 2010 om 14:10
Hallo,
Ik weet niet of ik bij deze pijler goed zit, maar ik zet mijn verhaal wel neer.
Ik ben moeder van een puber zoon die zit in de eerste klas van middelbare school. Ik ben enkele jaren gescheiden en mijn zoon heeft wel moeite hiermee gehad, wat op zich wel begrijpelijk is, en deze moeite uitte zich ook op zijn gedrag en prestaties op school. Het begon met steeds lagere cijfers krijgen en wat rebelse gedrag op school vertonen.
Toen dat allemaal begon heb ik regelmatig contact met school onderhouden met de bedoeling om dit op te lossen en te kijken hoe wij de situatie het beste kunnen aanpakken. De school zelf heeft aangegeven dat de vader van mijn zoon zich niet echt interesseert en dat ze i.i.g. blij zijn met mij en mijn interesse. Het contact met de school ging goed tot voor kort geleden, ongeveer een paar maanden, toen mijn zoon voor een weekend naar zijn vader ging en zijn vader heeft besloten dan onze zoon beter bij hem kon blijven (een heel lang verhaal om dit nu neer te zetten). In die paar maanden was ik bezig met de rechtszaak om mijn zoon weer bij me te krijgen en duidelijke afspraken met mijn ex-man vast te stellen. Maar wat deed school? School had besloten om alle contact mijn mij te laten stoppen en verder met de vader in de gesprekken te gaan, met de uitleg: " Uw zoon woont nu bij zijn vader, dus wij gaan verder met hem". Pardon? Waarom is het belangrijk waar een kind woont? De ouders blijven ouders, en toentertijd hadden wij ook nog co-ouderschap, misschien is niet van belang maar toch. I.i.g. vanaf die tijd heb ik niets meer van de school gehoord, ongeacht mijn vele telefoontjes en e-mails die ik naar school heb verstuurd, met de mededeling dat wij bepaalde afspraken hebben gemaakt en dat ik graag op de hoogte wil gehouden worden. Nooit 1 woord van de school gehoord.
Nu is de situatie het volgende. De rechtbank heeft besloten dat mijn zoon moet bij me komen wonen en 2 weekenden in de maand naar zijn vader mag gaan. Zodra de uitspraak was bekend heb ik netjes een e-mail naar school verstuurd met deze informatie en gevraagd om een afspraak. Ik heb ook gebeld naar school of de mentor van mijn zoon mij kan terugbellen want ik wil graag wat belangrijke informaties doorgeven. Nu is het 10 dagen geleden dat ik dit heb gedaan en nog steeds geen enkele reactie. Ik persoonlijk vind dit echt schandalig. Niet zozeer dat ze nu op mijn e-mail en telefoontje niet reageren. Misschien is op dit moment heel erg druk, maar dat ze mij zo afsluiten van alles op het moment dat mijn zoon bij zijn vader bleef. Misschien zie ik dit allemaal verkeerd, maar mijn gevoel zegt me dat dit niet mag en kan.
Was ooit iemand in zulke situatie en zo ja, hoe hebben jullie dit aangepakt?. Ik wil het beslist niet bij deze laten. Het gaat om mijn kind en ik wil het beste voor hem.
Alvast dank voor jullie reacties!
Ik weet niet of ik bij deze pijler goed zit, maar ik zet mijn verhaal wel neer.
Ik ben moeder van een puber zoon die zit in de eerste klas van middelbare school. Ik ben enkele jaren gescheiden en mijn zoon heeft wel moeite hiermee gehad, wat op zich wel begrijpelijk is, en deze moeite uitte zich ook op zijn gedrag en prestaties op school. Het begon met steeds lagere cijfers krijgen en wat rebelse gedrag op school vertonen.
Toen dat allemaal begon heb ik regelmatig contact met school onderhouden met de bedoeling om dit op te lossen en te kijken hoe wij de situatie het beste kunnen aanpakken. De school zelf heeft aangegeven dat de vader van mijn zoon zich niet echt interesseert en dat ze i.i.g. blij zijn met mij en mijn interesse. Het contact met de school ging goed tot voor kort geleden, ongeveer een paar maanden, toen mijn zoon voor een weekend naar zijn vader ging en zijn vader heeft besloten dan onze zoon beter bij hem kon blijven (een heel lang verhaal om dit nu neer te zetten). In die paar maanden was ik bezig met de rechtszaak om mijn zoon weer bij me te krijgen en duidelijke afspraken met mijn ex-man vast te stellen. Maar wat deed school? School had besloten om alle contact mijn mij te laten stoppen en verder met de vader in de gesprekken te gaan, met de uitleg: " Uw zoon woont nu bij zijn vader, dus wij gaan verder met hem". Pardon? Waarom is het belangrijk waar een kind woont? De ouders blijven ouders, en toentertijd hadden wij ook nog co-ouderschap, misschien is niet van belang maar toch. I.i.g. vanaf die tijd heb ik niets meer van de school gehoord, ongeacht mijn vele telefoontjes en e-mails die ik naar school heb verstuurd, met de mededeling dat wij bepaalde afspraken hebben gemaakt en dat ik graag op de hoogte wil gehouden worden. Nooit 1 woord van de school gehoord.
Nu is de situatie het volgende. De rechtbank heeft besloten dat mijn zoon moet bij me komen wonen en 2 weekenden in de maand naar zijn vader mag gaan. Zodra de uitspraak was bekend heb ik netjes een e-mail naar school verstuurd met deze informatie en gevraagd om een afspraak. Ik heb ook gebeld naar school of de mentor van mijn zoon mij kan terugbellen want ik wil graag wat belangrijke informaties doorgeven. Nu is het 10 dagen geleden dat ik dit heb gedaan en nog steeds geen enkele reactie. Ik persoonlijk vind dit echt schandalig. Niet zozeer dat ze nu op mijn e-mail en telefoontje niet reageren. Misschien is op dit moment heel erg druk, maar dat ze mij zo afsluiten van alles op het moment dat mijn zoon bij zijn vader bleef. Misschien zie ik dit allemaal verkeerd, maar mijn gevoel zegt me dat dit niet mag en kan.
Was ooit iemand in zulke situatie en zo ja, hoe hebben jullie dit aangepakt?. Ik wil het beslist niet bij deze laten. Het gaat om mijn kind en ik wil het beste voor hem.
Alvast dank voor jullie reacties!
vrijdag 30 april 2010 om 14:16
Heel vervelend allemaal. Maar probeer het ook eens van de kant van de school te bekijken. De voornaamste taak van een school is de educatie van leerlingen. Het is daarbij uiteraard prettig als ouders betrokken zijn, aanspreekbaar als er dingen niet goed gaan, et cetera. Maar een school draait niet om de ouders. Dat de mentor niet terugbelt na een telefoontje naar de school is slordig, maar het kan gebeuren (niet doorgegeven, vergeten, misschien wel gebeld maar jij nam niet op etc).
Ten tweede staat een school buiten zoiets als een echtscheiding. Een school zal er niet op zitten te wachten om met twee afzonderlijke ouders redelijk intensief contact te onderhouden. Vooral als deze ouders kennelijk onderling meningsverschillen hebben. Dat de school ervoor kiest om het contact te onderhouden met de ouder waar het kind primair woont, lijkt me vrij pragmatisch.
Ten tweede staat een school buiten zoiets als een echtscheiding. Een school zal er niet op zitten te wachten om met twee afzonderlijke ouders redelijk intensief contact te onderhouden. Vooral als deze ouders kennelijk onderling meningsverschillen hebben. Dat de school ervoor kiest om het contact te onderhouden met de ouder waar het kind primair woont, lijkt me vrij pragmatisch.
vrijdag 30 april 2010 om 14:19
vrijdag 30 april 2010 om 14:22
Laura, het is voor een school idd niet handig om met twee ouders te moeten communiceren maar het wordt wel van ze verwacht. Sterker nog, ze moeten gewoon bijv. 2x een oudergesprek voeren als ouders dat gescheiden willen.
Lente, ik zou het anders eerst nogmaals bij de mentor proberen maar dan wel een cc richting directeur.
Lente, ik zou het anders eerst nogmaals bij de mentor proberen maar dan wel een cc richting directeur.
vrijdag 30 april 2010 om 14:25
Hoi Laura80,
Ik begrijp je standpunt en zo denk ik ook ongeveer een beetje, maar aan andere kant heb ik wel iets, als wij bepaalde afspraken hebben gemaakt, dan is het toch netjes dat je die gaat afmaken en gaat kijken hoe die verlopen, desnoods met de vader samen. Want op het moment dat mijn zoon bleef bij zijn vader, was zijn vader van niets op de hoogte en de afspraken die met mij waren gemaakt, zijn niet doorgegaan met de vader (achteraf heb ik dat gehoord). Dus in feite, er is niets gebeurd, en mijn zoon, zo te zeggen krijgt een groene licht om te doen wat hij wilt. Tenminste zo zie ik het op dit moment.
Ik begrijp je standpunt en zo denk ik ook ongeveer een beetje, maar aan andere kant heb ik wel iets, als wij bepaalde afspraken hebben gemaakt, dan is het toch netjes dat je die gaat afmaken en gaat kijken hoe die verlopen, desnoods met de vader samen. Want op het moment dat mijn zoon bleef bij zijn vader, was zijn vader van niets op de hoogte en de afspraken die met mij waren gemaakt, zijn niet doorgegaan met de vader (achteraf heb ik dat gehoord). Dus in feite, er is niets gebeurd, en mijn zoon, zo te zeggen krijgt een groene licht om te doen wat hij wilt. Tenminste zo zie ik het op dit moment.
vrijdag 30 april 2010 om 14:28
quote:fussie schreef op 30 april 2010 @ 14:22:
Laura, het is voor een school idd niet handig om met twee ouders te moeten communiceren maar het wordt wel van ze verwacht. Sterker nog, ze moeten gewoon bijv. 2x een oudergesprek voeren als ouders dat gescheiden willen.
Lente, ik zou het anders eerst nogmaals bij de mentor proberen maar dan wel een cc richting directeur.Twee keer een oudergesprek voeren, lijkt me nog net te doen. Maar voor de rest denk ik dat een mentor het niet als zijn of haar taak zal zien om op te draaien voor een gebrek aan communicatie tussen vader en moeder. Als de vader en de moeder een verschillende visie hebben op bepaalde zaken (vervolgkeuze, lespakket, gedrag etc) dan kan zo'n mentor ook nog even worden meegesleurd in de onderlinge ruzies. Ik zou daar denk ik voor bedanken...
Laura, het is voor een school idd niet handig om met twee ouders te moeten communiceren maar het wordt wel van ze verwacht. Sterker nog, ze moeten gewoon bijv. 2x een oudergesprek voeren als ouders dat gescheiden willen.
Lente, ik zou het anders eerst nogmaals bij de mentor proberen maar dan wel een cc richting directeur.Twee keer een oudergesprek voeren, lijkt me nog net te doen. Maar voor de rest denk ik dat een mentor het niet als zijn of haar taak zal zien om op te draaien voor een gebrek aan communicatie tussen vader en moeder. Als de vader en de moeder een verschillende visie hebben op bepaalde zaken (vervolgkeuze, lespakket, gedrag etc) dan kan zo'n mentor ook nog even worden meegesleurd in de onderlinge ruzies. Ik zou daar denk ik voor bedanken...
vrijdag 30 april 2010 om 14:28
Als beide ouders het gezag hebben, hetgeen sinds 1998 het geval is. Dat is ongeacht waar het kind woont. Formeel gezien moet de school bijv. zelfs een nieuwsbrief in tweevoud aan het kind meegeven.Veel scholen doen het vaak niet omdat ze zich niet willen bemoeien met een eventuele strijd.
Echter, meer serieuze zaken, zoals rapport, of als het niet goed op school gaat met een kind dient de school aan BEIDE ouders mede te delen. Zeker als de ouders niet met elkaar communiceren.
Jij hebt dus volledig het recht om geinformeerd te worden.
Ik zou de school via een aangetekende brief nogmaals formeel verzoeken om de informatie en als de school dit blijft verzuimen, hiervan melding te maken bij de onderwijsinspectie. Vinden ze niet leuk dat soort dingen.
Echter, meer serieuze zaken, zoals rapport, of als het niet goed op school gaat met een kind dient de school aan BEIDE ouders mede te delen. Zeker als de ouders niet met elkaar communiceren.
Jij hebt dus volledig het recht om geinformeerd te worden.
Ik zou de school via een aangetekende brief nogmaals formeel verzoeken om de informatie en als de school dit blijft verzuimen, hiervan melding te maken bij de onderwijsinspectie. Vinden ze niet leuk dat soort dingen.
vrijdag 30 april 2010 om 14:30
quote:Laura80 schreef op 30 april 2010 @ 14:28:
[...]
Twee keer een oudergesprek voeren, lijkt me nog net te doen. Maar voor de rest denk ik dat een mentor het niet als zijn of haar taak zal zien om op te draaien voor een gebrek aan communicatie tussen vader en moeder. Als de vader en de moeder een verschillende visie hebben op bepaalde zaken (vervolgkeuze, lespakket, gedrag etc) dan kan zo'n mentor ook nog even worden meegesleurd in de onderlinge ruzies. Ik zou daar denk ik voor bedanken...Het is geen kwestie van meegesleept worden in onderlinge ruzies, al heb je gelijk. De school moet beide partijen informeren, of ze dat nu leuk vindt of niet en hoe ze ook denkt over 1 van de ouders. Jammer, ze zullen alles nog eens door de kopieer moeten trekken!
[...]
Twee keer een oudergesprek voeren, lijkt me nog net te doen. Maar voor de rest denk ik dat een mentor het niet als zijn of haar taak zal zien om op te draaien voor een gebrek aan communicatie tussen vader en moeder. Als de vader en de moeder een verschillende visie hebben op bepaalde zaken (vervolgkeuze, lespakket, gedrag etc) dan kan zo'n mentor ook nog even worden meegesleurd in de onderlinge ruzies. Ik zou daar denk ik voor bedanken...Het is geen kwestie van meegesleept worden in onderlinge ruzies, al heb je gelijk. De school moet beide partijen informeren, of ze dat nu leuk vindt of niet en hoe ze ook denkt over 1 van de ouders. Jammer, ze zullen alles nog eens door de kopieer moeten trekken!
vrijdag 30 april 2010 om 14:31
quote:lente45 schreef op 30 april 2010 @ 14:19:
Hoi Fussie,
Dank je voor je snelle reactie.
Mij lijkt het ook zo. Dit mag niet en is heel slordig. Ik zat te denken om meteen na de vakantie een brief naar de directeur van de school te sturen. Ik weet niet of dit wel wat overdreven is, maar ik weet de andere manier niet meer.zorg er voor dat de brief aangetekend is, dan kunnen ze hem niet meer negeren.
Hoi Fussie,
Dank je voor je snelle reactie.
Mij lijkt het ook zo. Dit mag niet en is heel slordig. Ik zat te denken om meteen na de vakantie een brief naar de directeur van de school te sturen. Ik weet niet of dit wel wat overdreven is, maar ik weet de andere manier niet meer.zorg er voor dat de brief aangetekend is, dan kunnen ze hem niet meer negeren.
vrijdag 30 april 2010 om 14:35
Als beide ouders gezag hebben, hebben zij beide recht op informatie van de school m.b.t. de prestaties van hun kind. Ook dienen zij beide betrokken te worden bij belangrijke besluiten.
Kortom; de school had je m.i. dienen te informeren/met je in gesprek moeten gaan.
Wat ik wel mee wil geven is dat je in eerste instantie bij vader moet nagaan. Waarschijnlijk kan hij de vragen ook beantwoorden die je over school wilt stellen. Het is de bedoeling dat gescheiden ouders blijven communiceren en dat niet een andere instelling (bijvoorbeeld school) opeens heel veel extra werk krijgt omdat ouders gescheiden zijn (dat ze alles twee keer moeten vertellen). Ik zou maar snel naar mediation gaan kijken.
Ik werk zelf veel met gescheiden ouders en heb een bloedhekel om tussen twee personen gezet te worden. Ik word regelmatig bedreigd omdat ik de andere ouder informeer of omdat ik volgens hen iets fout heb gedaan. Ik pas ervoor om slachtoffer te worden van scheidingsconflicten; grow up!
Kortom; de school had je m.i. dienen te informeren/met je in gesprek moeten gaan.
Wat ik wel mee wil geven is dat je in eerste instantie bij vader moet nagaan. Waarschijnlijk kan hij de vragen ook beantwoorden die je over school wilt stellen. Het is de bedoeling dat gescheiden ouders blijven communiceren en dat niet een andere instelling (bijvoorbeeld school) opeens heel veel extra werk krijgt omdat ouders gescheiden zijn (dat ze alles twee keer moeten vertellen). Ik zou maar snel naar mediation gaan kijken.
Ik werk zelf veel met gescheiden ouders en heb een bloedhekel om tussen twee personen gezet te worden. Ik word regelmatig bedreigd omdat ik de andere ouder informeer of omdat ik volgens hen iets fout heb gedaan. Ik pas ervoor om slachtoffer te worden van scheidingsconflicten; grow up!
vrijdag 30 april 2010 om 14:40
quote:Corryy schreef op 30 april 2010 @ 14:35:
Het is de bedoeling dat gescheiden ouders blijven communiceren en dat niet een andere instelling (bijvoorbeeld school) opeens heel veel extra werk krijgt omdat ouders gescheiden zijn (dat ze alles twee keer moeten vertellen). Ik zou maar snel naar mediation gaan kijken.Dat is niet helemaal waar. Net zomin als de school zich betrokken wil zijn bij eventuele onmin moet zij wel daarentegen alles letterlijk twee keer vertellen als ouders er zelf niet uitkomen. Vaak vragen dit soort instanties of het contact goed is en of ze de andere ouder moeten informeren. Zo ging dat bij mij. Moet ik wel zeggen: wij zitten op 1 lijn godzijdank. Qua schoolvisie.
Het is de bedoeling dat gescheiden ouders blijven communiceren en dat niet een andere instelling (bijvoorbeeld school) opeens heel veel extra werk krijgt omdat ouders gescheiden zijn (dat ze alles twee keer moeten vertellen). Ik zou maar snel naar mediation gaan kijken.Dat is niet helemaal waar. Net zomin als de school zich betrokken wil zijn bij eventuele onmin moet zij wel daarentegen alles letterlijk twee keer vertellen als ouders er zelf niet uitkomen. Vaak vragen dit soort instanties of het contact goed is en of ze de andere ouder moeten informeren. Zo ging dat bij mij. Moet ik wel zeggen: wij zitten op 1 lijn godzijdank. Qua schoolvisie.
vrijdag 30 april 2010 om 14:45
Ja, je hebt gelijk Fussie, ik ga nogmaals contact zoeken met de mentor met een cc naar de directeur.
Sterker nog, een van de afspraken met de school was dat mijn zoon gaat praten met een psycholoog. Ik maakte de afspraak, maar mijn zoon is daar naartoe niet geweest, omdat zijn vader vond dat dat niet nodig was. Vervolgens krijg ik te horen van een vriendin van mij die op deze school werkt dat ik zo slordig ben!?!
Sterker nog, een van de afspraken met de school was dat mijn zoon gaat praten met een psycholoog. Ik maakte de afspraak, maar mijn zoon is daar naartoe niet geweest, omdat zijn vader vond dat dat niet nodig was. Vervolgens krijg ik te horen van een vriendin van mij die op deze school werkt dat ik zo slordig ben!?!
vrijdag 30 april 2010 om 14:49
vrijdag 30 april 2010 om 14:51
Hoi Corryy,
Het contact met de vader is onmogelijk, simpel weg, omdat hij geen contact met mij wilt. Ik heb verschillende keren naar hem toe gebeld en gemaild, maar geen respons, of wel, maar iets heel onbeschoft. Ik heb de school hierover geïnformeerd. Ik betreur dit natuurlijk, want ben van mening dat wij toch contact moeten hebben wegens ons kind, maar het is jammer niet zo, dus ik sta alleen voor.
Het contact met de vader is onmogelijk, simpel weg, omdat hij geen contact met mij wilt. Ik heb verschillende keren naar hem toe gebeld en gemaild, maar geen respons, of wel, maar iets heel onbeschoft. Ik heb de school hierover geïnformeerd. Ik betreur dit natuurlijk, want ben van mening dat wij toch contact moeten hebben wegens ons kind, maar het is jammer niet zo, dus ik sta alleen voor.
vrijdag 30 april 2010 om 14:53
Waarom ga je niet gewoon praten met de directeur in plaats van ene brief te schrijven? Misschien is er een reden voor hun handelen of misschien is er inderdaad een beleid dat de school alleen praat met de ouder bij wie het kind woont (lijkt me overigens wel vreemd dat ze dan van de één of de andere dag de communicatie met de andere ouder verbreken maar goed...dat terzijde).
En ja ouders zijn verplicht elkaar te informeren over schoolzaken en dergelijke ook al hebben ze hier geen 'zin' in. Dus wat dat betreft zal je als gescheiden ouders altijd je eigen ego aan de kant moeten zetten in het belang van je kind! Dus communiceer! Met elkaar, met een mediator erbij of misschien met een familielid/vriend die jullie beide vertrouwen?
En ja ouders zijn verplicht elkaar te informeren over schoolzaken en dergelijke ook al hebben ze hier geen 'zin' in. Dus wat dat betreft zal je als gescheiden ouders altijd je eigen ego aan de kant moeten zetten in het belang van je kind! Dus communiceer! Met elkaar, met een mediator erbij of misschien met een familielid/vriend die jullie beide vertrouwen?
vrijdag 30 april 2010 om 15:10
Ja sorry Lente, ik zag jouw reactie pas nadat ik de mijne had gepost. Heel erg vervelend zeg dat je ex geen communicatie wil. Ongelooflijk trouwens dat een ouder zijn eigen ego belangrijker vindt dan zijn eigen kind!
Uit ervaring weet ik helaas hoe moeilijk het is om na het verbreken van een relatie goed met elkaar om te blijven gaan voor de kinderen. Het is continu slikken en zeer veel koe-momentjes (kaken op elkaar) en met vallen en opstaan. Maar uiteindelijk wordt iedereen er beter van. Maar goed, dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen. Ken je misschien iemand die je vertrouwt en die wel met je ex kan praten? Ik denk namelijk dat het probleem met school misschien wel opgelost kan worden door een gesprek met de directeur maar wat is dan het volgende issue? De problemen op van je kind school zijn naar wat ik heb begrepen ontstaan door de scheiding dus volgens mij ligt de oorsprong van het probleem daar en zul je daar aan moeten gaan werken. Heel frustrerend als jij wel wilt maar je ex niet!
Uit ervaring weet ik helaas hoe moeilijk het is om na het verbreken van een relatie goed met elkaar om te blijven gaan voor de kinderen. Het is continu slikken en zeer veel koe-momentjes (kaken op elkaar) en met vallen en opstaan. Maar uiteindelijk wordt iedereen er beter van. Maar goed, dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen. Ken je misschien iemand die je vertrouwt en die wel met je ex kan praten? Ik denk namelijk dat het probleem met school misschien wel opgelost kan worden door een gesprek met de directeur maar wat is dan het volgende issue? De problemen op van je kind school zijn naar wat ik heb begrepen ontstaan door de scheiding dus volgens mij ligt de oorsprong van het probleem daar en zul je daar aan moeten gaan werken. Heel frustrerend als jij wel wilt maar je ex niet!
vrijdag 30 april 2010 om 15:21
Waar denk je dat je zoon het meest mee geholpen zou zijn? Hij is de afgelopen paar jaar meegesleept in een conflict tussen zijn ouders en nu lijkt me juist het moment gekomen dat er rust voor hem moet komen. Niet een conflict met de school. Ik begrijp dat het erg pijnlijk en frustrerend voor jou is geweest dat de school je zo buitenspel heeft gezet. Helaas kun je daar nu niets meer aan veranderen. Het zal weinig positiefs opleveren als je nu de confrontatie aangaat met de school, vrees ik.
Wat wil je nu en voor de toekomst? Heb je nog vertrouwen in de school en de mensen die daar werken en je zoon moeten onderwijzen en begeleiden? Zo nee, hoe zou je dat vertrouwen kunnen herstellen? Welke afspraken wil je nu eventueel met de school maken? Hoe ga je nu om met je ex-man? Hoe kun je je zoon het best helpen om weer rust en stabiliteit te vinden? Dat lijken me relevantere vragen om je nu mee bezig te houden.
Wat wil je nu en voor de toekomst? Heb je nog vertrouwen in de school en de mensen die daar werken en je zoon moeten onderwijzen en begeleiden? Zo nee, hoe zou je dat vertrouwen kunnen herstellen? Welke afspraken wil je nu eventueel met de school maken? Hoe ga je nu om met je ex-man? Hoe kun je je zoon het best helpen om weer rust en stabiliteit te vinden? Dat lijken me relevantere vragen om je nu mee bezig te houden.
Ga in therapie!
vrijdag 30 april 2010 om 15:21
Hoi L_Aurora,
Het geeft niet. Ik dacht al dat je mijn bericht nog niet had gezien. En wat betreft met iemand anders praten die hij ook vertrouwt zal ook niet gaan, want hij heeft contact verbroken met iedereen die contact met mij heeft, dus het is echt een eiland waar de toegang onmogelijk is. En hoe dit allemaal erg is, wil ik zeggen nu terzijde, want ik zit met de school.
Kijk, met de vader kan ik moeilijk iets bereiken. Hem kan niemand dwingen om met mij contact te hebben. Dat denk ik tenminste, maar hoe zit het met de school? Dat begrijp ik niet. Of ben ik dom?
Het geeft niet. Ik dacht al dat je mijn bericht nog niet had gezien. En wat betreft met iemand anders praten die hij ook vertrouwt zal ook niet gaan, want hij heeft contact verbroken met iedereen die contact met mij heeft, dus het is echt een eiland waar de toegang onmogelijk is. En hoe dit allemaal erg is, wil ik zeggen nu terzijde, want ik zit met de school.
Kijk, met de vader kan ik moeilijk iets bereiken. Hem kan niemand dwingen om met mij contact te hebben. Dat denk ik tenminste, maar hoe zit het met de school? Dat begrijp ik niet. Of ben ik dom?
vrijdag 30 april 2010 om 15:33
Hoi Dubiootje,
Het is helemaal niet mijn bedoeling om in een conflict met de school te komen. Mijn intenties zijn als bij alle ouders die problemen met hun kinderen op school hebben. Die vaststellen en kijken hoe wij dat samen kunnen oplossen, voor een gedeelte.
En het punt is ook dat mijn zoon pas vanaf deze week weer bij me is, is nog een lange weg te gaan hoe ik rust en stabiliteit voor hem hier kan creëren. En daarmee ben ik al bezig.
Maar de school is ook een belangrijke punt, zeker omdat hij met zijn gedrag en prestaties en zijn innerlijke ontevredenheid problemen heeft. Dus dat zal sowieso besproken moeten worden.
En je stelt me nu heel veel vragen op welke ik op dit moment nog geen antwoorden heb. Ik kan niet alles in 1 keer doen en oplossen.
Het is helemaal niet mijn bedoeling om in een conflict met de school te komen. Mijn intenties zijn als bij alle ouders die problemen met hun kinderen op school hebben. Die vaststellen en kijken hoe wij dat samen kunnen oplossen, voor een gedeelte.
En het punt is ook dat mijn zoon pas vanaf deze week weer bij me is, is nog een lange weg te gaan hoe ik rust en stabiliteit voor hem hier kan creëren. En daarmee ben ik al bezig.
Maar de school is ook een belangrijke punt, zeker omdat hij met zijn gedrag en prestaties en zijn innerlijke ontevredenheid problemen heeft. Dus dat zal sowieso besproken moeten worden.
En je stelt me nu heel veel vragen op welke ik op dit moment nog geen antwoorden heb. Ik kan niet alles in 1 keer doen en oplossen.
