Geld & Recht
alle pijlers
Mijn zoon en zijn erfenis
dinsdag 27 januari 2009 om 00:21
OK, het volgende. Mijn zoons van 21 en 18 (allebei bijna, op een enkele maand na) krijgen een erfenis (Hun vader leeft niet meer en zij krijgen ook zijn deel) Mijn jongste is op een haar na 18 en ik heb al besloten om zijn geld weg te zetten tot zijn 30e. Ik kan voor hem de zaak nog net afwikkelen voor zijn 18e dus hij heeft daar verder geen inspraak in. Heb hem gezegd dat dat bij de wet zo geregeld is en hij neemt dat klakkeloos aan.
Mijn probleem is nu mijn oudste. Zoals velen van jullie weten zit hij momenteel (voor de derde keer) in een instelling voor drugsverslaafden.
Nu gaat hij dus zelf die brief krijgen en moet hij zelf tekenen voor ontvangst van de erfenis.
Pas geleden gaf ik hem 50 euro en hij ging echt tot het uiterste om maar weg te kunnen. Uiteraard voor drugs, dat was duidelijk. Hij was nerveus, boos, bloedeng. Ik heb hem niet laten gaan, maar het kostte me bloed, zweet en tranen.
En nu is dus mijn angst dat als hij dit geld krijgt hij er alles doorheen jaagt
voor drugs.
Tot nu toe hield ik hem redelijk op het rechte pad omdat ik financieel voor hem zorgde, maar ik ben zo bang (ik weet) dat hij zich dadelijk het mannetje voelt en er weer de brui aan geeft. Morgen bel ik even met de notaris en leg ik de situatie uit, maar ik ben bang dat hij er toch hoogte van krijgt dat dat geld er is.
Wat kan ik nog meer doen dan de notaris op de hoogte stellen van de situatie?
Let wel, dit geld is voor hem maar ik zou het vooral voor hem ook zo graag wegzetten tot hij total clean is.
Iedere tip is welkom........
Mijn probleem is nu mijn oudste. Zoals velen van jullie weten zit hij momenteel (voor de derde keer) in een instelling voor drugsverslaafden.
Nu gaat hij dus zelf die brief krijgen en moet hij zelf tekenen voor ontvangst van de erfenis.
Pas geleden gaf ik hem 50 euro en hij ging echt tot het uiterste om maar weg te kunnen. Uiteraard voor drugs, dat was duidelijk. Hij was nerveus, boos, bloedeng. Ik heb hem niet laten gaan, maar het kostte me bloed, zweet en tranen.
En nu is dus mijn angst dat als hij dit geld krijgt hij er alles doorheen jaagt
voor drugs.
Tot nu toe hield ik hem redelijk op het rechte pad omdat ik financieel voor hem zorgde, maar ik ben zo bang (ik weet) dat hij zich dadelijk het mannetje voelt en er weer de brui aan geeft. Morgen bel ik even met de notaris en leg ik de situatie uit, maar ik ben bang dat hij er toch hoogte van krijgt dat dat geld er is.
Wat kan ik nog meer doen dan de notaris op de hoogte stellen van de situatie?
Let wel, dit geld is voor hem maar ik zou het vooral voor hem ook zo graag wegzetten tot hij total clean is.
Iedere tip is welkom........
dinsdag 27 januari 2009 om 01:28
quote:prada schreef op 27 januari 2009 @ 01:21:
@ Juliaatje, ik ben nogal selectief in lezen als het over mijn zoon gaat. Ik zei daarstraks al, mijn valkuil. Ik lees dus; haha, je zoon krijgt geld en je kan er niets tegen doen. Maar probeer vooral mee te blijven denken want iedere posting heb ik iets aan. Ligt dus niet aan jou, maar aan mij.
Ik zou het wel fijn vinden als je het weghaald!
Ik schreef helemaal niets maar dan ook niets wat lijkt op bovenstaande! Probeer mee te denken en krijg dan deze reactie
Snap dat jij wel wat anders aan je hoofd hebt (een hoofd vol zorgen) en snap ook dat er enorm veel berichten gepost worden...maar dan nog vind ik het niet aardig zo te reageren.
@ Juliaatje, ik ben nogal selectief in lezen als het over mijn zoon gaat. Ik zei daarstraks al, mijn valkuil. Ik lees dus; haha, je zoon krijgt geld en je kan er niets tegen doen. Maar probeer vooral mee te blijven denken want iedere posting heb ik iets aan. Ligt dus niet aan jou, maar aan mij.
Ik zou het wel fijn vinden als je het weghaald!
Ik schreef helemaal niets maar dan ook niets wat lijkt op bovenstaande! Probeer mee te denken en krijg dan deze reactie
Snap dat jij wel wat anders aan je hoofd hebt (een hoofd vol zorgen) en snap ook dat er enorm veel berichten gepost worden...maar dan nog vind ik het niet aardig zo te reageren.
dinsdag 27 januari 2009 om 01:33
Juliaatje, ik heb mijn denkwijze geventileerd. Ik ga niets weghalen omdat de discussie dan niet meer zuiver is. Ik reageer v.n. zoals een moeder van een verslaafd kind reageert, biedt mijn excuses aan waar nodig, en ik denk dat het belangrijk is dat ik alle opmerkingen waardevol vindt. Of ik het er mee eens ben of niet.
dinsdag 27 januari 2009 om 01:35
Is er nou eigenlijk niet één kliniek ' gewoon ' de beste in zijn soort , Prada ? Of een soort methode ?
Een mooie in Wassenaar ( van die met al dat blonde haar van tv ) , ben je aan je stand verplicht
http://www.smithandjones.nl/nl/home.html
Een mooie in Wassenaar ( van die met al dat blonde haar van tv ) , ben je aan je stand verplicht
http://www.smithandjones.nl/nl/home.html
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 27 januari 2009 om 01:41
Kymm, ik heb even teruggelezen en inderdaad reageerde ik niet. Jammer, want je had zo een fijne post geschreven. Sorry daarvoor, maar mijn hoofd loopt even over. Ik had lal deze reacties niet verwacht en liep vast in de confronterende (heel goed) vragen van BGB. Hierdoor sneeuwde de rest even onder misschien, maar zeker niet bewust.....
dinsdag 27 januari 2009 om 01:52
Hij komt de ene keer die 50 gulden terug brengen en de andere keer bedreigt hij je voor zo'n zelfde bedrag ?
Geen peil op te trekken van te voren dus .
Maar als hij clean is , is hij zich dit toch wel bewust , hoe hij reageert als hij wil scoren ? En hij zal toch ook weten dat hij nog vaak behoefte zal hebben om te scoren ? En dat hij dan verslavingsgedrag vertoont ipv Pradazoon gedrag ?
Heb je het idee dat hij op dit moment echt afkickt of dat hij doet alsof hij clean is zodat hij tenminste weer snel eruit kan om te doen wat zijn verslaving hem zegt te doen ?
Geen peil op te trekken van te voren dus .
Maar als hij clean is , is hij zich dit toch wel bewust , hoe hij reageert als hij wil scoren ? En hij zal toch ook weten dat hij nog vaak behoefte zal hebben om te scoren ? En dat hij dan verslavingsgedrag vertoont ipv Pradazoon gedrag ?
Heb je het idee dat hij op dit moment echt afkickt of dat hij doet alsof hij clean is zodat hij tenminste weer snel eruit kan om te doen wat zijn verslaving hem zegt te doen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 27 januari 2009 om 01:55
dinsdag 27 januari 2009 om 02:04
dinsdag 27 januari 2009 om 02:13
Je hoeft geen sorry te zeggen BGB. Je opmerkingen geven mijn angst weer en laten me nadenken. Voor nu, ik ga morgen eerst de notaris bellen waar zijn brief heen is gestuurd, daarna bel ik zijn begeleidster en zoek ik uit wat betreft het onder curatele stellen. Dan maar ruzie met zoonlief, dat gaat wel over. Mocht er niets aan te doen zijn, heb ik al bedacht dat ik hem 3000 euro geef voor een auto en de rest wegzet. Mocht hij dat niet willen, laat ik mijn partner even goed met hem praten. (die is nogal zakelijk en kan alles wat lelijk is mooi praten). En anders ga ik denk ik toch proberen (ruzie of niet) om hem om te praten om het geld weg te zetten. En als dat niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. En nu ga ik echt slapen, hoop morgen om meer reacties, vooral meedenkers, positief of negatief
dinsdag 27 januari 2009 om 02:36
Jemig Prada, wat vreselijk.
Heb je enig idee -echt een goed idee- van waarom hij gebruikt? Uit de hand gelopen partydrugs? Maar waarschijnlijk meer een geestelijke afhankelijkheid, he. Heeft hij een psychische stoornis en is hij daarvoor in behandeling? Weet hij zelf waarom hij gebruikt? Is hij in staat inzicht te verschaffen in hoe ernstig moeilijk het is voor jou? Eventueel door -God, ik zeg maar wat he, ik weet het ook niet- een boek te lezen (Moeder van David S schiet me te binnen)? Kan hij nog oprecht zijn en jou -de moeder waarvan 'ie houdt- voor te laten gaan op het basen?
Drugsverslaving is ellendig en het verandert mensen. De mens an sich is niet slecht, hoogstens gevoelig voor verslaving door wat dan ook. Ik heb geen idee hoe men te werk gaat in afkickklinieken. Is het cold turkey afkicken? Methadon? Lotgenotencontact? Weet hij wat hij eigenlijk wil?
Misschien heb je me eerder al een en ander verteld, niet kwaad worden, maar ik heb een extreem slecht geheugen in bepaalde perioden. Da's ze-ker geen desinteresse.
Sterkte!
Heb je enig idee -echt een goed idee- van waarom hij gebruikt? Uit de hand gelopen partydrugs? Maar waarschijnlijk meer een geestelijke afhankelijkheid, he. Heeft hij een psychische stoornis en is hij daarvoor in behandeling? Weet hij zelf waarom hij gebruikt? Is hij in staat inzicht te verschaffen in hoe ernstig moeilijk het is voor jou? Eventueel door -God, ik zeg maar wat he, ik weet het ook niet- een boek te lezen (Moeder van David S schiet me te binnen)? Kan hij nog oprecht zijn en jou -de moeder waarvan 'ie houdt- voor te laten gaan op het basen?
Drugsverslaving is ellendig en het verandert mensen. De mens an sich is niet slecht, hoogstens gevoelig voor verslaving door wat dan ook. Ik heb geen idee hoe men te werk gaat in afkickklinieken. Is het cold turkey afkicken? Methadon? Lotgenotencontact? Weet hij wat hij eigenlijk wil?
Misschien heb je me eerder al een en ander verteld, niet kwaad worden, maar ik heb een extreem slecht geheugen in bepaalde perioden. Da's ze-ker geen desinteresse.
Sterkte!
dinsdag 27 januari 2009 om 03:30
Wat een probleem! Ik probeer ook maar mee te denken... Hoop dat je er iets aan hebt.
Wat je oudste zoon betreft, heb ik de indruk dat je "te snel" gaat. Ik denk dat een notaris niet zal (mag) meewerken aan het "voorliegen" van een klant, zelfs niet als dat in belang van die klant zou zijn. Je moet denk ik dus niet bij het eind (geld weghouden) maar bij het begin (ongeschikt om met geld om te gaan) beginnen. Dan kun je denk ik het beste heel snel een afspraak maken met de behandelaar van je zoon en bekijken hoe die hier tegen aankijkt. Wellicht kun je mentor worden van je zoon of hem onder curatele stellen; wellicht kun je gewoon afspreken (overeenkomst!) dat jij het geld beheert voor een periode van 10 jaar, eventueel te verlengen als hij dan nog steeds verslaafd is. Dat zou betekenen dat je hier ook (samen met de behandelaar) met je zoon over moet praten, maar als hij nu soms al inziet dat hij niet met 50 euro kan omgaan, dan ziet hij wellicht ook in dat het beter is voor hem om te beslissen het geld bij jou te laten?
Ik denk dat het voor zijn vertrouwen in jou niet goed is als jij achter zijn rug om dingen gaat regelen met notarissen. Dat lijkt me echt een valkuil. Praten met zijn behandelaar en een plannetje uitstippelen in het belang van je zoon vind ik zelf anders aanvoelen: dat is iemand die hem ook kent en wellicht beter weet hoe je het beste met dit soort situaties om kunt gaan - ook (juist!) uit behandelingsoogpunt.
Wat betreft je jongste zoon: ik zou er zelf niet zo veel voor voelen om hem "iets wijs te maken" dat dat bij wet geregeld is om het geld zo lang mogelijk weg te zetten. Hoe zal hij zich voelen als hij op zijn 27e een eigen architectenbureau ofzo wil opzetten, zich bedenkt dat er een erfenis is en er dan achter komt dat het vastzetten tot 30 helemaal niet "bij wet" geregeld is, maar door zijn moeder "bedisseld" is? Ik zou mij dan belazerd hebben gevoeld. Wat is er mis mee hem gewoon te vertellen dat hij dit geld als minderjarige heeft geerfd en dat je wilt dat dat geld tezijnertijd voor een "volwassen" doel wordt gebruikt en dat je dus zal vastleggen (kan je dit eigenlijk wel?) dat dit geld pas op zijn 30e of bij de aankoop van een eigen huis/jouw overlijden/opzetten eigen bedrijf waarvan het bedrijfsplan geschikt is om een lening bij een bank aan te gaan vrijkomt? Ik denk dat ik dat destijds als bijna 18-jarige zonder problemen zou hebben geaccepteerd - of heb jij redenen om aan te nemen dat jouw zoon dat om ongewenste redenen niet zou doen?
Heel veel sterkte in elk geval!
Wat je oudste zoon betreft, heb ik de indruk dat je "te snel" gaat. Ik denk dat een notaris niet zal (mag) meewerken aan het "voorliegen" van een klant, zelfs niet als dat in belang van die klant zou zijn. Je moet denk ik dus niet bij het eind (geld weghouden) maar bij het begin (ongeschikt om met geld om te gaan) beginnen. Dan kun je denk ik het beste heel snel een afspraak maken met de behandelaar van je zoon en bekijken hoe die hier tegen aankijkt. Wellicht kun je mentor worden van je zoon of hem onder curatele stellen; wellicht kun je gewoon afspreken (overeenkomst!) dat jij het geld beheert voor een periode van 10 jaar, eventueel te verlengen als hij dan nog steeds verslaafd is. Dat zou betekenen dat je hier ook (samen met de behandelaar) met je zoon over moet praten, maar als hij nu soms al inziet dat hij niet met 50 euro kan omgaan, dan ziet hij wellicht ook in dat het beter is voor hem om te beslissen het geld bij jou te laten?
Ik denk dat het voor zijn vertrouwen in jou niet goed is als jij achter zijn rug om dingen gaat regelen met notarissen. Dat lijkt me echt een valkuil. Praten met zijn behandelaar en een plannetje uitstippelen in het belang van je zoon vind ik zelf anders aanvoelen: dat is iemand die hem ook kent en wellicht beter weet hoe je het beste met dit soort situaties om kunt gaan - ook (juist!) uit behandelingsoogpunt.
Wat betreft je jongste zoon: ik zou er zelf niet zo veel voor voelen om hem "iets wijs te maken" dat dat bij wet geregeld is om het geld zo lang mogelijk weg te zetten. Hoe zal hij zich voelen als hij op zijn 27e een eigen architectenbureau ofzo wil opzetten, zich bedenkt dat er een erfenis is en er dan achter komt dat het vastzetten tot 30 helemaal niet "bij wet" geregeld is, maar door zijn moeder "bedisseld" is? Ik zou mij dan belazerd hebben gevoeld. Wat is er mis mee hem gewoon te vertellen dat hij dit geld als minderjarige heeft geerfd en dat je wilt dat dat geld tezijnertijd voor een "volwassen" doel wordt gebruikt en dat je dus zal vastleggen (kan je dit eigenlijk wel?) dat dit geld pas op zijn 30e of bij de aankoop van een eigen huis/jouw overlijden/opzetten eigen bedrijf waarvan het bedrijfsplan geschikt is om een lening bij een bank aan te gaan vrijkomt? Ik denk dat ik dat destijds als bijna 18-jarige zonder problemen zou hebben geaccepteerd - of heb jij redenen om aan te nemen dat jouw zoon dat om ongewenste redenen niet zou doen?
Heel veel sterkte in elk geval!
dinsdag 27 januari 2009 om 06:06
Die drugsverslaafde zou ik accuut onder curatele stellen, maar die normale 18-jarige zou ik maximaal tot z'n 21e zijn erfenis onthouden. Als met die jongen niets mis is vind ik het bespottelijk dat je hem dat geld pas op z'n 30e wil geven. Hij heeft er gewoon recht op. Wie weet is ie voor die tijd dood, dan heeft ie er niet eens van kunnen genieten.
