![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-geld&recht-01.png)
Mijn zoon en zijn erfenis
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 27 januari 2009 om 00:21
OK, het volgende. Mijn zoons van 21 en 18 (allebei bijna, op een enkele maand na) krijgen een erfenis (Hun vader leeft niet meer en zij krijgen ook zijn deel) Mijn jongste is op een haar na 18 en ik heb al besloten om zijn geld weg te zetten tot zijn 30e. Ik kan voor hem de zaak nog net afwikkelen voor zijn 18e dus hij heeft daar verder geen inspraak in. Heb hem gezegd dat dat bij de wet zo geregeld is en hij neemt dat klakkeloos aan.
Mijn probleem is nu mijn oudste. Zoals velen van jullie weten zit hij momenteel (voor de derde keer) in een instelling voor drugsverslaafden.
Nu gaat hij dus zelf die brief krijgen en moet hij zelf tekenen voor ontvangst van de erfenis.
Pas geleden gaf ik hem 50 euro en hij ging echt tot het uiterste om maar weg te kunnen. Uiteraard voor drugs, dat was duidelijk. Hij was nerveus, boos, bloedeng. Ik heb hem niet laten gaan, maar het kostte me bloed, zweet en tranen.
En nu is dus mijn angst dat als hij dit geld krijgt hij er alles doorheen jaagt
voor drugs.
Tot nu toe hield ik hem redelijk op het rechte pad omdat ik financieel voor hem zorgde, maar ik ben zo bang (ik weet) dat hij zich dadelijk het mannetje voelt en er weer de brui aan geeft. Morgen bel ik even met de notaris en leg ik de situatie uit, maar ik ben bang dat hij er toch hoogte van krijgt dat dat geld er is.
Wat kan ik nog meer doen dan de notaris op de hoogte stellen van de situatie?
Let wel, dit geld is voor hem maar ik zou het vooral voor hem ook zo graag wegzetten tot hij total clean is.
Iedere tip is welkom........
Mijn probleem is nu mijn oudste. Zoals velen van jullie weten zit hij momenteel (voor de derde keer) in een instelling voor drugsverslaafden.
Nu gaat hij dus zelf die brief krijgen en moet hij zelf tekenen voor ontvangst van de erfenis.
Pas geleden gaf ik hem 50 euro en hij ging echt tot het uiterste om maar weg te kunnen. Uiteraard voor drugs, dat was duidelijk. Hij was nerveus, boos, bloedeng. Ik heb hem niet laten gaan, maar het kostte me bloed, zweet en tranen.
En nu is dus mijn angst dat als hij dit geld krijgt hij er alles doorheen jaagt
voor drugs.
Tot nu toe hield ik hem redelijk op het rechte pad omdat ik financieel voor hem zorgde, maar ik ben zo bang (ik weet) dat hij zich dadelijk het mannetje voelt en er weer de brui aan geeft. Morgen bel ik even met de notaris en leg ik de situatie uit, maar ik ben bang dat hij er toch hoogte van krijgt dat dat geld er is.
Wat kan ik nog meer doen dan de notaris op de hoogte stellen van de situatie?
Let wel, dit geld is voor hem maar ik zou het vooral voor hem ook zo graag wegzetten tot hij total clean is.
Iedere tip is welkom........
dinsdag 27 januari 2009 om 10:39
Ik heb het hele verhaal gelezen en wil je heel veel sterkte wensen.
Ik heb zelf met drugsverslaafde jongeren gewerkt en weet hoe onredelijk ze kunnen zijn.
Wbt je jongste zoon, vindtik 21 nog wel jong.
Met 21 maak je mijns inziens andere beslissingen dan wanneer je ouder bent.
Maar 25 zou misschien een mooie gulden middenweg zijn?
Het is ook per persoon te oordelen.
Maar op je 21ste vindt hij misschien een mooie auto belangrijker en op zijn 25 misschien investeren in een huis, wat mij met het geld een goede optie zou lijken.
Wbt je 21 jarige zoon, misschien is het een motivatie voor hem? Het geld?
Zolang clean en dan gaan jullie samenmet hetgeld een goede toekomst opbouwen?
Een baan een huisje?
Samen met het geld een husije voorhem inrichten ofzo.
Als hij zolang clean is en een baan heeft? Is dat geen goed streven?
Ik heb zelf met drugsverslaafde jongeren gewerkt en weet hoe onredelijk ze kunnen zijn.
Wbt je jongste zoon, vindtik 21 nog wel jong.
Met 21 maak je mijns inziens andere beslissingen dan wanneer je ouder bent.
Maar 25 zou misschien een mooie gulden middenweg zijn?
Het is ook per persoon te oordelen.
Maar op je 21ste vindt hij misschien een mooie auto belangrijker en op zijn 25 misschien investeren in een huis, wat mij met het geld een goede optie zou lijken.
Wbt je 21 jarige zoon, misschien is het een motivatie voor hem? Het geld?
Zolang clean en dan gaan jullie samenmet hetgeld een goede toekomst opbouwen?
Een baan een huisje?
Samen met het geld een husije voorhem inrichten ofzo.
Als hij zolang clean is en een baan heeft? Is dat geen goed streven?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 27 januari 2009 om 10:45
Veel sterkte met je oudste zoon.
begrijp alleen niet waarom je jongste daar onder moet "lijden". Als die wel normaal verantwoordelijk met geld omgaat, waarom moet het dan tot zijn 30e vaststaan?
Blijf jij dan ook tot zijn 30e vruchtgebruik hebben? of houdt dat wel op zodra zoon meerderjarig wordt.
En vraag nummer twee. staat het geld wel al op zijn naam? rente uit vermogen wordt oor IBG gezien als inkomen. Als hij studifinanciering gaat krijgen, kan dat betekenen dat ie over de norm voor bijverdiensten heengaat en straks heel veel geld moet terugbetalen. Zal je zoon je niet in dank afnemen.
Sowieso zou ik vrij pissig zijn als mijn ouders zo weinig vertrouwen in mij zouden hebben als ze tegen me zouden liegen dat geld tot mijn 30 moest vststaan. Ik zou hopen dat ze vinden dat ze me voldoende opgevoed hebben tot een verstandig mens om te weten dat ik het geld niet direct erdoorheen jaag. maar 50K is idd een mooi bedrag om een huis van in te richten, rijbewijs te halen en auto te kopen etc. Mischien betaal jij dat nu allemaal voor hem, maar wordt je van alles van vermogende ouder krijgen dan echt zoveel verstandiger dan wanneer je op je 18e een erfenis krijgt? Is ie misschien juist nu zo'n snoetje omdat ie van jou een auto krijgt, en dat je zegt dat dat huisje en bedrijfje er wel komen op 23e?. mijn ouders waren niet heel erg vermogend maar ook niet arm. Zij gaven mij precies dat bedrag tijdens mijn studie dat ze volgens de berekening van de IBG moesten, en als ik meer wilde, dan moest ik daar maar voor werken. Juist daardoor heb ik denk ik geleerd om verantwoordelijk met geld om te gaan, omdat op op was. Een auto kon ik pas kopen toen ik een baan had, huis idem.
Van je oudste zoon snap ik heel goed dat je liever niet hebt dat hij het geld in handen krijgt.
begrijp alleen niet waarom je jongste daar onder moet "lijden". Als die wel normaal verantwoordelijk met geld omgaat, waarom moet het dan tot zijn 30e vaststaan?
Blijf jij dan ook tot zijn 30e vruchtgebruik hebben? of houdt dat wel op zodra zoon meerderjarig wordt.
En vraag nummer twee. staat het geld wel al op zijn naam? rente uit vermogen wordt oor IBG gezien als inkomen. Als hij studifinanciering gaat krijgen, kan dat betekenen dat ie over de norm voor bijverdiensten heengaat en straks heel veel geld moet terugbetalen. Zal je zoon je niet in dank afnemen.
Sowieso zou ik vrij pissig zijn als mijn ouders zo weinig vertrouwen in mij zouden hebben als ze tegen me zouden liegen dat geld tot mijn 30 moest vststaan. Ik zou hopen dat ze vinden dat ze me voldoende opgevoed hebben tot een verstandig mens om te weten dat ik het geld niet direct erdoorheen jaag. maar 50K is idd een mooi bedrag om een huis van in te richten, rijbewijs te halen en auto te kopen etc. Mischien betaal jij dat nu allemaal voor hem, maar wordt je van alles van vermogende ouder krijgen dan echt zoveel verstandiger dan wanneer je op je 18e een erfenis krijgt? Is ie misschien juist nu zo'n snoetje omdat ie van jou een auto krijgt, en dat je zegt dat dat huisje en bedrijfje er wel komen op 23e?. mijn ouders waren niet heel erg vermogend maar ook niet arm. Zij gaven mij precies dat bedrag tijdens mijn studie dat ze volgens de berekening van de IBG moesten, en als ik meer wilde, dan moest ik daar maar voor werken. Juist daardoor heb ik denk ik geleerd om verantwoordelijk met geld om te gaan, omdat op op was. Een auto kon ik pas kopen toen ik een baan had, huis idem.
Van je oudste zoon snap ik heel goed dat je liever niet hebt dat hij het geld in handen krijgt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 27 januari 2009 om 10:52
Return of. Ik zie het niet als lijden voor jongste hoor. Ik hou ook geen vruchtgebruik o.i.d. Dat geld komt op een rekening onder zijn naam. IBG hebben wij niets mee, wij wonen in het buitenland. Ik zie het ook niet als het niet vertrouwen van hem maar eerder als bewustwording. Jonste te kennen zal hij mij never nooit iets kwalijk nemen daarover. Daarvoor is de band te goed. Hij heeft ook gewoon de brief gelezen en ik heb hem gezegd dat het geld vaststaat tot zijn 30e. Nou ok ma, later zal hij er echt niet boos over zijn ofzo
@Kymm, ik weet het, maar ja ik moet iets doen om hem tevreden te houden
@Kymm, ik weet het, maar ja ik moet iets doen om hem tevreden te houden
dinsdag 27 januari 2009 om 10:54
Hm mezelf kennende uit die tijd ben ik ook bang dat hij die auto zou verkopen
Snap dat je iets wil doen om hem zoet te houden maar misschien heeft hij er meer aan als je hem voorlopig van dat geld dingen doet die hij echt nodig heeft en niet voor veel geld te verkopen zijn.
Kleding , verzorgingsdingen ed ik noem maar iets...
Snap dat je iets wil doen om hem zoet te houden maar misschien heeft hij er meer aan als je hem voorlopig van dat geld dingen doet die hij echt nodig heeft en niet voor veel geld te verkopen zijn.
Kleding , verzorgingsdingen ed ik noem maar iets...
dinsdag 27 januari 2009 om 10:59
quote:prada schreef op 27 januari 2009 @ 10:52:
@Kymm, ik weet het, maar ja ik moet iets doen om hem tevreden te houden
Waarom heb je het gevoel dat je hem tevreden moet houden? Denk je dat je dat voor elkaar krijgt door hem dure cadeaus te geven? Ik denk dat je jezelf dan voor de gek houdt. En hem trouwens ook.
Je helpt hem door er voor hem te zijn, zoals je nu doet. Daar mag hij al voor in zijn handjes knijpen, ook al ben je zijn moeder. Je helpt hem al genoeg als je er voor hem bent, af en toe wat boodschapjes voor hem doet en/of kleding geeft.
Een auto is een luxe! Een trigger dus, want nodig hebben zal ie 'm niet.
Ondanks jullie goede contact (want dat geloof ik) wil ik je wel meegeven je niet totaal te laten meeslepen. Je doet het al goed. Nu hij nog!
@Kymm, ik weet het, maar ja ik moet iets doen om hem tevreden te houden
Waarom heb je het gevoel dat je hem tevreden moet houden? Denk je dat je dat voor elkaar krijgt door hem dure cadeaus te geven? Ik denk dat je jezelf dan voor de gek houdt. En hem trouwens ook.
Je helpt hem door er voor hem te zijn, zoals je nu doet. Daar mag hij al voor in zijn handjes knijpen, ook al ben je zijn moeder. Je helpt hem al genoeg als je er voor hem bent, af en toe wat boodschapjes voor hem doet en/of kleding geeft.
Een auto is een luxe! Een trigger dus, want nodig hebben zal ie 'm niet.
Ondanks jullie goede contact (want dat geloof ik) wil ik je wel meegeven je niet totaal te laten meeslepen. Je doet het al goed. Nu hij nog!
dinsdag 27 januari 2009 om 11:07
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 27 januari 2009 om 11:13
Poeh wat een heftig onderwerp.
Ik ben zelf 'de zus van een drugsverslaafde'. Mijn grote zus was verslaafd, het is inmiddels wel al lang geleden. Ik was toen 13/14 tot mijn 18e of zo. Mijn ouders.... nooit heb ik zoveel verdriet, boosheid, ruzie, angst, wanhoop gezien bij die mensen. Maar net als jij bleven ze strijden, helpen, proberen, nooit opgegeven, erin blijven geloven, vasthouden..... het hielp... Maar het heeft ze heel veel van zichzelf gekost en op een haar na hun huwelijk.... het is een strijd geweest die niet te omschrijven valt.... ik wens je al het geluk van de wereld en heel veel wijsheid..
Ik ben zelf 'de zus van een drugsverslaafde'. Mijn grote zus was verslaafd, het is inmiddels wel al lang geleden. Ik was toen 13/14 tot mijn 18e of zo. Mijn ouders.... nooit heb ik zoveel verdriet, boosheid, ruzie, angst, wanhoop gezien bij die mensen. Maar net als jij bleven ze strijden, helpen, proberen, nooit opgegeven, erin blijven geloven, vasthouden..... het hielp... Maar het heeft ze heel veel van zichzelf gekost en op een haar na hun huwelijk.... het is een strijd geweest die niet te omschrijven valt.... ik wens je al het geluk van de wereld en heel veel wijsheid..
DTEEZ!
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 27 januari 2009 om 11:39