Geld & Recht
alle pijlers
Neveninkomsten m.b.t. kinderalimentatie
dinsdag 22 december 2009 om 18:12
Door mijn drastisch veranderde financiële omstandigheden (ontslag) laat ik een nieuwe draagkracht berekening maken om de juiste hoogte van de kinderalimentatie te kunnen bepalen.
Ex-partner geeft echter aan, dat zijn DJ-activiteiten (in ieder geval wekelijks hier in de stad in een horecagelegenheid) niet betaald worden, ze zouden puur hobbymatig zijn.
Daar ik ruim 15 jaar met hem samen geweest ben, wéét ik, dat dit niet zo is. Is er ergens een wet, regelgeving, of wat dan ook, waarmee ik het tegendeel kan bewijzen? (bijv. door zijn activiteiten maakt de horecagelegenheid ook extra omzet).
Ex-partner geeft echter aan, dat zijn DJ-activiteiten (in ieder geval wekelijks hier in de stad in een horecagelegenheid) niet betaald worden, ze zouden puur hobbymatig zijn.
Daar ik ruim 15 jaar met hem samen geweest ben, wéét ik, dat dit niet zo is. Is er ergens een wet, regelgeving, of wat dan ook, waarmee ik het tegendeel kan bewijzen? (bijv. door zijn activiteiten maakt de horecagelegenheid ook extra omzet).
dinsdag 22 december 2009 om 19:29
Alle activiteiten waar hij structureel geld voor krijgt en die een vast onderdeel van zijn inkomen vormen tellen mee.
Probeem in deze is alleen hoe je dit wilt gaan bewijzen. De kans is groot dat hij dit contant betaald krijgt en dat het waarschijnlijk niet wit is (en dus niet bekend bij de belastingdienst of te zien op bankafschriften). Alleen jouw verklaring (ik weet dat hij dit krijgt) is voor de rechter totaal onvoldoende. Ook logisch natuurlijk dan kan iedereen wel alles beweren. En jij bent in deze zaak ook nog de andere partij en dus niet objectief. Dat de horecagelegenheid extra omzet maakt doet niet ter zake (en is ook niet objectief omdat je nooit kunt vaststellen dat dit door zijn muziek komt). Als hij stelt dat dit puur hobby/vriendendienst is en jij niet met daadwerkelijk bewijs komt gaat dit erg moeilijk worden.
Probeem in deze is alleen hoe je dit wilt gaan bewijzen. De kans is groot dat hij dit contant betaald krijgt en dat het waarschijnlijk niet wit is (en dus niet bekend bij de belastingdienst of te zien op bankafschriften). Alleen jouw verklaring (ik weet dat hij dit krijgt) is voor de rechter totaal onvoldoende. Ook logisch natuurlijk dan kan iedereen wel alles beweren. En jij bent in deze zaak ook nog de andere partij en dus niet objectief. Dat de horecagelegenheid extra omzet maakt doet niet ter zake (en is ook niet objectief omdat je nooit kunt vaststellen dat dit door zijn muziek komt). Als hij stelt dat dit puur hobby/vriendendienst is en jij niet met daadwerkelijk bewijs komt gaat dit erg moeilijk worden.
dinsdag 22 december 2009 om 19:44
Als het zwart gaat is het enige wat je kunt bereiken met het proberen te bewijzen, dat hij ineens een naheffing krijgt voor niet opgegeven verdiensten. Ik vrees dat jij er verder niks uit gaat halen, omdat hij het daarna niet echt wit zal gaan doen. Meer dan problemen levert het je niet op.
Tot nu toe heb je die inkomsten met rust gelaten bij de alimentatieberekening. Dat zou ik dan nu ook doen.
Tot nu toe heb je die inkomsten met rust gelaten bij de alimentatieberekening. Dat zou ik dan nu ook doen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 22 december 2009 om 21:40
Mag ik zeggen dat ik het een beetje raar vind dat het blijkbaar mogelijk is om de allimentatie omhoog te laten halen omdat JIJ je baan verliest?
Ik bedoel je bent inmiddels gescheiden, er is teon een bedrag overeengekomen, en jouw ex moet nu bloeden omdat jij je baan verloren hebt? Steek liever je energie in het vinden van een goede baan met bijbehorend salaris ipv je ex een poot uit te draaien
Ik bedoel je bent inmiddels gescheiden, er is teon een bedrag overeengekomen, en jouw ex moet nu bloeden omdat jij je baan verloren hebt? Steek liever je energie in het vinden van een goede baan met bijbehorend salaris ipv je ex een poot uit te draaien
dinsdag 22 december 2009 om 21:50
Ik vind het niet gek, dat als moeder haar baan verliest en er in inkomen drastisch op achteruit gaat, dat er gekeken wordt hoe je de schade daarvan voor een kind (kinderen) zoveel mogelijk kan beperken. Daar zijn beide ouders verantwoordelijk voor. Je baan verliezen is geen keuze.
Uiteraard ga je zo snel mogelijk op zoek naar een andere baan, maar tot die tijd kan vader toch proberen bij te dragen zodat kind toch kan krijgen wat hij nodig heeft?
Ik zou wel proberen meer energie in het zoeken van nieuw werk te steken, dan in een nieuwe draagkrachtmeting. Voor dat dat rond is, heb je waarschijnlijk al ander werk.
Probeer er met vader zelf uit te komen hoe het in tussentijd moet met directe kosten voor het kind die voor jou nu lastig zijn. Daar bereik je waarschijnlijk meer mee dan met geld vragen waarvan hij niet weet waar die meerkosten aan uitgegeven worden. Uiteindelijk gaat het je om de kosten voor je kind, toch?
Uiteraard ga je zo snel mogelijk op zoek naar een andere baan, maar tot die tijd kan vader toch proberen bij te dragen zodat kind toch kan krijgen wat hij nodig heeft?
Ik zou wel proberen meer energie in het zoeken van nieuw werk te steken, dan in een nieuwe draagkrachtmeting. Voor dat dat rond is, heb je waarschijnlijk al ander werk.
Probeer er met vader zelf uit te komen hoe het in tussentijd moet met directe kosten voor het kind die voor jou nu lastig zijn. Daar bereik je waarschijnlijk meer mee dan met geld vragen waarvan hij niet weet waar die meerkosten aan uitgegeven worden. Uiteindelijk gaat het je om de kosten voor je kind, toch?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 22 december 2009 om 22:54
Ik zou het meer voor de hand liggen om te vragen of hij bepaalde kosten mbt voor het kind voor zich wil nemen. Nu komt het heel erg op mij over alsof mams gewoon wat meer cash wil hebben en desnoods de neveninkomsten van ex, waar zij toch ook jaren de vruchten van heeft geplukt erbij wil lappen.
Een nieuwe draagkrachtmeting laat je over het algemeen maken als je langdurig meer alimentatie wilt ontvangen. Lijkt me verstandiger om dan te vragen om bij de kosten van kind bij te dragen en zelf meer energie te steken in eht vinden van een baan.
Een nieuwe draagkrachtmeting laat je over het algemeen maken als je langdurig meer alimentatie wilt ontvangen. Lijkt me verstandiger om dan te vragen om bij de kosten van kind bij te dragen en zelf meer energie te steken in eht vinden van een baan.
dinsdag 22 december 2009 om 23:02
quote:gizz schreef op 22 december 2009 @ 22:54:
Nu komt het heel erg op mij over alsof mams gewoon wat meer cash wil hebben en desnoods de neveninkomsten van ex, waar zij toch ook jaren de vruchten van heeft geplukt erbij wil lappen.
Zoals jij het omschrijft lijkt het alsof je denkt dat moeder het geld voor zichzelf wil gebruiken.
Je zal door het verliezen van je baan maar ineens in de financiele problemen komen. Dat moeder meer cash wil, zou toch heel goed kunnen zijn omdat ze zelf, ondanks de eerder berekende alimentatie, de kosten voor hun kind ineens niet goed meer kan dragen?
En voor de rest zeg je precies hetzelfde als ik.
Nu komt het heel erg op mij over alsof mams gewoon wat meer cash wil hebben en desnoods de neveninkomsten van ex, waar zij toch ook jaren de vruchten van heeft geplukt erbij wil lappen.
Zoals jij het omschrijft lijkt het alsof je denkt dat moeder het geld voor zichzelf wil gebruiken.
Je zal door het verliezen van je baan maar ineens in de financiele problemen komen. Dat moeder meer cash wil, zou toch heel goed kunnen zijn omdat ze zelf, ondanks de eerder berekende alimentatie, de kosten voor hun kind ineens niet goed meer kan dragen?
En voor de rest zeg je precies hetzelfde als ik.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 30 december 2009 om 16:43
Dank voor de reacties!
Het zijn er wel, waar ik treurig van word: Waarom niet uitgaan van het beste? Al die jaren heb ik géén tot amper alimentatie ontvangen voor de kinderen en voor de goede vrede het zo maar gelaten... Met m'n parttime baan kon ik het nèt hendelen en dat was voor mij genoeg: geld is nooit een issue geweest...
Komt die crisis om de hoek kijken, baan kwijt, 75% van deeltijdbaan... kortom, ik zit nu op bijstandsniveau, terwijl vader een perrrrrima salaris heeft! Ik vraag niet meer, dan dat waar ik recht op heb...
Dank voor diegene die... afijn, jullie weten het wel!
Het zijn er wel, waar ik treurig van word: Waarom niet uitgaan van het beste? Al die jaren heb ik géén tot amper alimentatie ontvangen voor de kinderen en voor de goede vrede het zo maar gelaten... Met m'n parttime baan kon ik het nèt hendelen en dat was voor mij genoeg: geld is nooit een issue geweest...
Komt die crisis om de hoek kijken, baan kwijt, 75% van deeltijdbaan... kortom, ik zit nu op bijstandsniveau, terwijl vader een perrrrrima salaris heeft! Ik vraag niet meer, dan dat waar ik recht op heb...
Dank voor diegene die... afijn, jullie weten het wel!
woensdag 30 december 2009 om 16:45
quote:sushilala schreef op 22 december 2009 @ 21:16:
15 jaar ga je ermee akkoord dat hij bijklust en nu wil je hem erbij lappen.15 jaar geen noodzaak gezien onderhoudsbijdrage te vragen voor kinderen (ja, dom!), nu door omstandigheden geheel buiten mij om is er die noodzaak wèl... Omdat ik toen niet, moet ik dan nu òòk niet?
15 jaar ga je ermee akkoord dat hij bijklust en nu wil je hem erbij lappen.15 jaar geen noodzaak gezien onderhoudsbijdrage te vragen voor kinderen (ja, dom!), nu door omstandigheden geheel buiten mij om is er die noodzaak wèl... Omdat ik toen niet, moet ik dan nu òòk niet?
woensdag 30 december 2009 om 16:49
De hoogte van het alimentatiebedrag wordt bepaald door enerzijds de behoefte van de kinderen en anderzijds de draagkracht van de onderhoudsplichtige.
Aan de hand van deze tabel wordt berekend wat de kosten voor een kind zijn op basis van het (fictieve) gezinsinkomen, het aantal kinderen en de leeftijd van het kind. De behoefte van het kind wordt mede bepaald door de financiële omstandigheden van de vader, ook al is er nooit sprake geweest van een samenleven in een gezinsverband. Echter, ook al zou vader financieel in zeer goede doen zijn, dat brengt niet met zich mee dat moeder de behoefte van het kind enorm kan opschroeven. Dit is namelijk in strijd met het uitgangspunt dat de behoefte wordt bepaald door de leefomstandigheden waarin het kind opgroeit.
Aan de hand van deze tabel wordt berekend wat de kosten voor een kind zijn op basis van het (fictieve) gezinsinkomen, het aantal kinderen en de leeftijd van het kind. De behoefte van het kind wordt mede bepaald door de financiële omstandigheden van de vader, ook al is er nooit sprake geweest van een samenleven in een gezinsverband. Echter, ook al zou vader financieel in zeer goede doen zijn, dat brengt niet met zich mee dat moeder de behoefte van het kind enorm kan opschroeven. Dit is namelijk in strijd met het uitgangspunt dat de behoefte wordt bepaald door de leefomstandigheden waarin het kind opgroeit.
woensdag 30 december 2009 om 16:56
quote:Djaza schreef op 30 december 2009 @ 16:43:
Ik vraag niet meer, dan dat waar ik recht op heb...
Dank voor diegene die... afijn, jullie weten het wel!Je vraagt niet meer dan waar je kinderen recht op hebben. En dat lijkt me meer dan oké.
Echter, de draagkrachtmeting zal uitgaan van zijn witte inkomen, niet van zijn zwarte bijverdiensten. Tenzij jij hem aangeeft.
Ik vraag niet meer, dan dat waar ik recht op heb...
Dank voor diegene die... afijn, jullie weten het wel!Je vraagt niet meer dan waar je kinderen recht op hebben. En dat lijkt me meer dan oké.
Echter, de draagkrachtmeting zal uitgaan van zijn witte inkomen, niet van zijn zwarte bijverdiensten. Tenzij jij hem aangeeft.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 30 december 2009 om 18:03
donderdag 31 december 2009 om 15:20
quote:Loket1 schreef op 30 december 2009 @ 16:49:
De behoefte van het kind wordt mede bepaald door de financiële omstandigheden van de vaderDit volg ik niet helemaal, Loket1. Is het niet zo dat de behoefte van het kind en de financiële omstandigheden (oftewel draagkracht) van de alimentatieplichtige los van elkaar worden berekend, en dat op basis van de twee uitkomsten een alimentatie wordt vastgesteld? Zoals je het nu schrijft, klinkt het alsof de behoefte van het kind lager kan worden ingeschat omdat de vader nu eenmaal minder te besteden heeft.
De behoefte van het kind wordt mede bepaald door de financiële omstandigheden van de vaderDit volg ik niet helemaal, Loket1. Is het niet zo dat de behoefte van het kind en de financiële omstandigheden (oftewel draagkracht) van de alimentatieplichtige los van elkaar worden berekend, en dat op basis van de twee uitkomsten een alimentatie wordt vastgesteld? Zoals je het nu schrijft, klinkt het alsof de behoefte van het kind lager kan worden ingeschat omdat de vader nu eenmaal minder te besteden heeft.
Ga in therapie!
vrijdag 1 januari 2010 om 21:25
Toch heeft het Loket gelijk Dubiootje.
Kinderen van "rijke" ouders hebben nu eenmaal een hogere levensstandaard dan kinderen van "arme" ouders. Er is geen reden om kinderen van rijke ouders na een echtscheiding opeens veel minder te laten krijgen dan zij tijdens het huwelijk gewend waren.
De "behoefte" van een kind na echtscheiding hangt dus grotendeels af van de vraag wat de financiële positie van de ouders was en is.
Nog even terug naar de vraag van Djaza.
Het zou natuurlijk leuk zijn als jij jouw ex ervan kon overtuigen dat hij geluk heeft gehad dat hij in het verleden weinig betaalde, maar dat hij nu de nood aan de man is, zijn verantwoordelijkheid tegenover de kinderen moet nemen.
Lukt dat niet en komt het tot een procedure, dan zou je er over kunnen denken om de neveninkomsten op een of andere manier te bewijzen, met schriftelijke verklaringen en/of met getuigen. Het is niet de gewoonte om in alimentatiezaken getuigen te horen, maar theoretisch kan het wel. En rechters hebben een enorme hekel aan mensen die zwart bijverdienen en daarna geen kinderalimentatie willen betalen.
Wie weet laat jouw ex het niet zo ver komen en kiest hij alsnog eieren voor zijn geld.
Kinderen van "rijke" ouders hebben nu eenmaal een hogere levensstandaard dan kinderen van "arme" ouders. Er is geen reden om kinderen van rijke ouders na een echtscheiding opeens veel minder te laten krijgen dan zij tijdens het huwelijk gewend waren.
De "behoefte" van een kind na echtscheiding hangt dus grotendeels af van de vraag wat de financiële positie van de ouders was en is.
Nog even terug naar de vraag van Djaza.
Het zou natuurlijk leuk zijn als jij jouw ex ervan kon overtuigen dat hij geluk heeft gehad dat hij in het verleden weinig betaalde, maar dat hij nu de nood aan de man is, zijn verantwoordelijkheid tegenover de kinderen moet nemen.
Lukt dat niet en komt het tot een procedure, dan zou je er over kunnen denken om de neveninkomsten op een of andere manier te bewijzen, met schriftelijke verklaringen en/of met getuigen. Het is niet de gewoonte om in alimentatiezaken getuigen te horen, maar theoretisch kan het wel. En rechters hebben een enorme hekel aan mensen die zwart bijverdienen en daarna geen kinderalimentatie willen betalen.
Wie weet laat jouw ex het niet zo ver komen en kiest hij alsnog eieren voor zijn geld.
vrijdag 1 januari 2010 om 22:36
Ik volg het nog steeds niet helemaal, Justice4all. De behoefte van het kind wordt vastgesteld op grond van aantoonbare uitgaven die voor het kind zijn gedaan tijdens het huwelijk en die daarna blijven doorlopen. Dit kan aan de hand van rekeningen, betaalbewijzen, lidmaatschapsbewijzen enz. worden aangetoond. Dit valt allemaal onder de 'behoeftekant' van de alimentatiegerechtigde - het kind. Dat deze behoefte onder andere afhangt van het inkomen van de ouders tijdens het huwelijk, is inderdaad niet meer dan logisch.
De draagkracht van de alimentatieplichtige (de vader) is het tweede element dat de rechter onder de loep neemt. Voor zover ik uit de wet kan opmaken, wordt de alimentatie aan de hand van beide elementen vastgesteld. Het is niet zo dat de behoefte van het kind afhankelijk wordt gesteld van het inkomen van de vader na de scheiding. Wel kan het zijn dat de vader niet draagkrachtig genoeg blijkt om zijn bijdrage aan de levensstandaard van het kind te blijven bekostigen.
De behoefte van het kind hangt dus af van de financiële positie van de ouders tijdens het huwelijk, maar niet van de financiële positie van de vader na het huwelijk.
De draagkracht van de alimentatieplichtige (de vader) is het tweede element dat de rechter onder de loep neemt. Voor zover ik uit de wet kan opmaken, wordt de alimentatie aan de hand van beide elementen vastgesteld. Het is niet zo dat de behoefte van het kind afhankelijk wordt gesteld van het inkomen van de vader na de scheiding. Wel kan het zijn dat de vader niet draagkrachtig genoeg blijkt om zijn bijdrage aan de levensstandaard van het kind te blijven bekostigen.
De behoefte van het kind hangt dus af van de financiële positie van de ouders tijdens het huwelijk, maar niet van de financiële positie van de vader na het huwelijk.
Ga in therapie!
vrijdag 1 januari 2010 om 22:46
Djaza, het probleem met je ex is dat hij niet gewend is verantwoordelijkheid te dragen voor het onderhoud van jullie kind. Jij hebt zonder het te willen dat idee bevestigd door hem 15 jaar lang niet op die verantwoordelijkheid aan te spreken en die grotendeels zelf op je te nemen.
Het zal erg lastig zijn om hem er nu alsnog op zijn verantwoordelijkheid te wijzen - en de gerechtelijke weg is gezien zijn zwarte neveninkomsten niet zo makkelijk te bewandelen. Je zult het dus vooral van zijn goodwill moeten hebben (tenzij je zoals Justice4all zegt getuigen/bewijsmateriaal kunt produceren).
Je zou over de afgelopen 15 jaar kunnen een schatting kunnen maken van de kosten die jij aan jullie kind hebt gehad. Als je hem dit voorrekent, zal hij wellicht beter begrijpen dat hij er erg goed van afgekomen is door jouw coulante instelling. Als je uitlegt dat jij op dit moment niet in staat bent jullie kind te onderhouden en nu dus wel aanspraak wilt maken op een grotere bijdrage van zijn kant.
Het idee om een bijdrage in natura te vragen vind ik goed, omdat je daarmee ook duidelijk aangeeft waarvoor je zijn hulp nodig hebt en welke dingen jullie kind niet kan krijgen als hij niet bijspringt.
Het zal erg lastig zijn om hem er nu alsnog op zijn verantwoordelijkheid te wijzen - en de gerechtelijke weg is gezien zijn zwarte neveninkomsten niet zo makkelijk te bewandelen. Je zult het dus vooral van zijn goodwill moeten hebben (tenzij je zoals Justice4all zegt getuigen/bewijsmateriaal kunt produceren).
Je zou over de afgelopen 15 jaar kunnen een schatting kunnen maken van de kosten die jij aan jullie kind hebt gehad. Als je hem dit voorrekent, zal hij wellicht beter begrijpen dat hij er erg goed van afgekomen is door jouw coulante instelling. Als je uitlegt dat jij op dit moment niet in staat bent jullie kind te onderhouden en nu dus wel aanspraak wilt maken op een grotere bijdrage van zijn kant.
Het idee om een bijdrage in natura te vragen vind ik goed, omdat je daarmee ook duidelijk aangeeft waarvoor je zijn hulp nodig hebt en welke dingen jullie kind niet kan krijgen als hij niet bijspringt.
Ga in therapie!
zaterdag 2 januari 2010 om 04:29
quote:dubiootje schreef op 01 januari 2010 @ 22:36:
Ik volg het nog steeds niet helemaal, Justice4all. .
Het is ook nauwelijks te volgen, dus maak je geen zorgen Dubiootje. Ik had het wel heel kort samengevat, dus hier nog wat toelichting.
Bij het vaststellen van kinderalimentatie wordt de behoefte afgelezen uit een tabel. Belangrijkste ingrediënten van die tabel zijn het aantal kinderen, hun leeftijd en het inkomen van de ouders (want uit onderzoek is gebleken dat dat de factoren zijn die bepalen hoeveel geld ouders aan hun kinderen uitgeven).
Het is dus niet nodig om in iedere procedure met bonnen en rekeningen te komen. Dat is alleen nodig als iemand wil beweren dat de "standaardbehoefte" van de tabel voor een bepaald kind niet klopt.
Er wordt, in eerste instantie, uitgegaan van de behoefte van de kinderen op het moment van de scheiding en er wordt bij toepassing van de tabel dus ook gekeken naar het inkomen van de ouders op dat moment.
Gaat echter later het inkomen van een ouder omhoog, dan wordt met dat nieuwe hogere inkomen gerekend.
(De redenering is: zouden de ouders nog bij elkaar zijn geweest, dan had dat hogere inkomen ook geleid tot hogere uitgaven voor de kinderen.)
Gaat het inkomen omlaag, dan wordt (voor de vaststelling van de behoefte) NIET met dat lagere inkomen gerekend; de behoefte gaat dan dus niet omlaag.
(Dat lijkt niet helemaal consequent, maar de redenering is: bepalend is de behoefte op het moment van de echtscheiding. Dat is de hoofdregel, en daarop mogen alleen uitzonderingen worden gemaakt ten voordele van kinderen en niet ten nadele.)
Met de op deze manier vastgestelde behoefte, ligt het maximum van de te betalen kinderalimentatie vast.
De volgende vraag is of degene die alimentatie moet betalen, ook in staat is om dat bedrag te voldoen.
Zoals jij terecht opmerkt, gaat het dan dus om de "draagkracht".
Zeker in het voorbeeld dat het inkomen is gedaald, is het goed mogelijk dat de draagkracht ontbreekt om de bijdrage te betalen waaraan behoefte is.
Dankzij die draagkrachtcorrectie hoeft de betalende ouder nooit meer te betalen dat waartoe hij/zij in staat is.
Kinderalimentatie is nooit hoger dan de behoefte en ook nooit hoger dan de draagkracht. Behoefte ¤ 500 en draagkracht ¤ 1.000, is dus alimentatie ¤ 500. Behoefte ¤ 1.000 en draagkracht ¤ 500, is ook alimentatie ¤ 500.quote:De behoefte van het kind hangt dus af van de financiële positie van de ouders tijdens het huwelijk, maar niet van de financiële positie van de vader na het huwelijk.Deze conclusie was wel logisch, maar klopt toch niet. De rechters in Nederland stellen de belangen van de kinderen voorop. Een inkomensdaling van ouders doet de behoefte van kinderen daarom niet dalen, terwijl een inkomensstijging wel reden is om de behoefte naar boven bij te stellen.
Wil je alle regels nalezen: op www.nvvr.org (knop alimentatienormen) vind je alle rapporten en tabellen die de rechters hanteren.
Ik volg het nog steeds niet helemaal, Justice4all. .
Het is ook nauwelijks te volgen, dus maak je geen zorgen Dubiootje. Ik had het wel heel kort samengevat, dus hier nog wat toelichting.
Bij het vaststellen van kinderalimentatie wordt de behoefte afgelezen uit een tabel. Belangrijkste ingrediënten van die tabel zijn het aantal kinderen, hun leeftijd en het inkomen van de ouders (want uit onderzoek is gebleken dat dat de factoren zijn die bepalen hoeveel geld ouders aan hun kinderen uitgeven).
Het is dus niet nodig om in iedere procedure met bonnen en rekeningen te komen. Dat is alleen nodig als iemand wil beweren dat de "standaardbehoefte" van de tabel voor een bepaald kind niet klopt.
Er wordt, in eerste instantie, uitgegaan van de behoefte van de kinderen op het moment van de scheiding en er wordt bij toepassing van de tabel dus ook gekeken naar het inkomen van de ouders op dat moment.
Gaat echter later het inkomen van een ouder omhoog, dan wordt met dat nieuwe hogere inkomen gerekend.
(De redenering is: zouden de ouders nog bij elkaar zijn geweest, dan had dat hogere inkomen ook geleid tot hogere uitgaven voor de kinderen.)
Gaat het inkomen omlaag, dan wordt (voor de vaststelling van de behoefte) NIET met dat lagere inkomen gerekend; de behoefte gaat dan dus niet omlaag.
(Dat lijkt niet helemaal consequent, maar de redenering is: bepalend is de behoefte op het moment van de echtscheiding. Dat is de hoofdregel, en daarop mogen alleen uitzonderingen worden gemaakt ten voordele van kinderen en niet ten nadele.)
Met de op deze manier vastgestelde behoefte, ligt het maximum van de te betalen kinderalimentatie vast.
De volgende vraag is of degene die alimentatie moet betalen, ook in staat is om dat bedrag te voldoen.
Zoals jij terecht opmerkt, gaat het dan dus om de "draagkracht".
Zeker in het voorbeeld dat het inkomen is gedaald, is het goed mogelijk dat de draagkracht ontbreekt om de bijdrage te betalen waaraan behoefte is.
Dankzij die draagkrachtcorrectie hoeft de betalende ouder nooit meer te betalen dat waartoe hij/zij in staat is.
Kinderalimentatie is nooit hoger dan de behoefte en ook nooit hoger dan de draagkracht. Behoefte ¤ 500 en draagkracht ¤ 1.000, is dus alimentatie ¤ 500. Behoefte ¤ 1.000 en draagkracht ¤ 500, is ook alimentatie ¤ 500.quote:De behoefte van het kind hangt dus af van de financiële positie van de ouders tijdens het huwelijk, maar niet van de financiële positie van de vader na het huwelijk.Deze conclusie was wel logisch, maar klopt toch niet. De rechters in Nederland stellen de belangen van de kinderen voorop. Een inkomensdaling van ouders doet de behoefte van kinderen daarom niet dalen, terwijl een inkomensstijging wel reden is om de behoefte naar boven bij te stellen.
Wil je alle regels nalezen: op www.nvvr.org (knop alimentatienormen) vind je alle rapporten en tabellen die de rechters hanteren.
zaterdag 2 januari 2010 om 18:58
quote:Justice4all schreef op 02 januari 2010 @ 04:29:
[...]
(Dat lijkt niet helemaal consequent, maar de redenering is: bepalend is de behoefte op het moment van de echtscheiding. Dat is de hoofdregel, en daarop mogen alleen uitzonderingen worden gemaakt ten voordele van kinderen en niet ten nadele.)
Dat is inderdaad hoe ik het had begrepen en wat me ook het meest logisch lijkt. Bedankt voor de uitgebreide uitleg, ik denk dat ik het nu wel volg
[...]
(Dat lijkt niet helemaal consequent, maar de redenering is: bepalend is de behoefte op het moment van de echtscheiding. Dat is de hoofdregel, en daarop mogen alleen uitzonderingen worden gemaakt ten voordele van kinderen en niet ten nadele.)
Dat is inderdaad hoe ik het had begrepen en wat me ook het meest logisch lijkt. Bedankt voor de uitgebreide uitleg, ik denk dat ik het nu wel volg
Ga in therapie!
