Geld & Recht
alle pijlers
Ouders en kijk op financiën van mij en mijn zus (beide vol
dinsdag 10 december 2019 om 01:20
Hi
Ik leg hier even een probleem mee waar ik al jaren mee zit inmiddels.
Ik was altijd een hardwerkende, streberige student. Met hard werken van mavo opgeklommen naar universiteit doorgestroomd en nu een baan passend bij mijn opleiding. Paar jaar geleden een vervelende scheiding gehad. Koophuis met veel restschuld >50K dus ik woon nu in een kleine rijtjes woning met een relatief hoge hypotheek (want restschuld meegefinancierd). Geen punt. Kan ik betalen maar is geen vetpot. Werk meer dan fulltime om dat te kunnen betalen, maar ik kan prima rondkomen en geniet van het leven.
Ik heb een zus bij wie het allemaal niet zo makkelijk ging. Moeilijk leren, veel verkeerde keuzes gemaakt. Door onze ouders altijd beschermd want het kwam haar niet aanwaaien en mij volgens hen, wel (ook ik heb er heel hard voor moeten werken). Gelukkig is ook zij hartstikke goed terecht gekomen. Leuke baan, leuke man (ook met een prima baan) en een prachtig huis. Lagere lasten( goede tijd gekocht, lage prijs en lage rente) en zonder restschuld. Zij hebben 1 kind (Ik 2). Per maand komt er bij hen een stuk meer binnen dan bij mij (zij zijn vrij open over wat ze verdienen) maar ik gun ze dat van harte !
Maar...mijn ouders zien het anders. In hun ogen ben ik degene met het topsalaris (Ik verdien ook meer dan zus en zwager apart, maar samen hebben ze meer. En ik betaal alle lasten als auto, huis etc alleen en zij samen) dus mijn ouders roepen voortdurend hoeveel geld ik wel niet zal verdienen.....heb ze al vaker uitgelegd dat meer dan 2/3 Van mijn inkomen opgaat aan vaste lasten maar dat maakt geen verschil.
Ouders maken hier veel opmerkingen over en we hebben een paar keer een gezamenlijke cadeau gegeven en dan geven ze bij mij aan dat ik meer zou moeten bijdragen gezien mijn inkomen, ik voel mij hier vervelend over en in de verdediging gedwongen.
Ik leg hier even een probleem mee waar ik al jaren mee zit inmiddels.
Ik was altijd een hardwerkende, streberige student. Met hard werken van mavo opgeklommen naar universiteit doorgestroomd en nu een baan passend bij mijn opleiding. Paar jaar geleden een vervelende scheiding gehad. Koophuis met veel restschuld >50K dus ik woon nu in een kleine rijtjes woning met een relatief hoge hypotheek (want restschuld meegefinancierd). Geen punt. Kan ik betalen maar is geen vetpot. Werk meer dan fulltime om dat te kunnen betalen, maar ik kan prima rondkomen en geniet van het leven.
Ik heb een zus bij wie het allemaal niet zo makkelijk ging. Moeilijk leren, veel verkeerde keuzes gemaakt. Door onze ouders altijd beschermd want het kwam haar niet aanwaaien en mij volgens hen, wel (ook ik heb er heel hard voor moeten werken). Gelukkig is ook zij hartstikke goed terecht gekomen. Leuke baan, leuke man (ook met een prima baan) en een prachtig huis. Lagere lasten( goede tijd gekocht, lage prijs en lage rente) en zonder restschuld. Zij hebben 1 kind (Ik 2). Per maand komt er bij hen een stuk meer binnen dan bij mij (zij zijn vrij open over wat ze verdienen) maar ik gun ze dat van harte !
Maar...mijn ouders zien het anders. In hun ogen ben ik degene met het topsalaris (Ik verdien ook meer dan zus en zwager apart, maar samen hebben ze meer. En ik betaal alle lasten als auto, huis etc alleen en zij samen) dus mijn ouders roepen voortdurend hoeveel geld ik wel niet zal verdienen.....heb ze al vaker uitgelegd dat meer dan 2/3 Van mijn inkomen opgaat aan vaste lasten maar dat maakt geen verschil.
Ouders maken hier veel opmerkingen over en we hebben een paar keer een gezamenlijke cadeau gegeven en dan geven ze bij mij aan dat ik meer zou moeten bijdragen gezien mijn inkomen, ik voel mij hier vervelend over en in de verdediging gedwongen.
ikdoeookmaarwat wijzigde dit bericht op 10-12-2019 17:47
Reden: herkenbaarheid
Reden: herkenbaarheid
40.83% gewijzigd
dinsdag 10 december 2019 om 12:26
Waarom liet je dat terloops vallen in een koffiegesprek? Het gaat ze toch niets aan of jij filterkoffie/senseo/starbucks etc. drinkt?Toen jij dat bij de koffie bij mijn ouders vanmiddag vertelde werd je uitgelachen...'Met jouw "enorme" salaris kon je dat toch makkelijk betalen'....
Laat ze lekker kletsen als ze weer over geld beginnen.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
dinsdag 10 december 2019 om 16:33
Zo dan. Ik zit me nu al op te winden, als buitenstaander! Herkenbaar ook, helaas.Het-groepje schreef: ↑10-12-2019 09:08Dit.
Mijn schoonfamilie heeft een soort obsessie met 'lekker gewoon' plus vinden sowieso iets van ons.
Resultaat is dat schoonzus op haar 44e nog vertedering oproept als ze wegens irritant gedrag wordt weggestuurd van een dure managementtraining. ' want ze houdt niet van al die poespas'.
Aan de andere kant is het heel sneu en onredelijk dat ze minder verdient en gepasseerd wordt door ' een snotneus die net van de universiteit komt'.
Plus alle rotgeintjes die ze met die snotneus uithaalt zijn dolkomische anekdotes en uiteraard helpen schoonouders met de vakantie (want de sfeer is niet leuk op het werk, goh. Plus wij gaan niet 4 keer per jaar op vakantie in een flitsende auto met eigen tent of caravan.
Laatst zakte onze broek helemaal af. Toen moesten ze even iets met het vliegtuig doen want ze waren de caravan, CenterParcs en eigen megatent zat. Dat zitten ze dan net droge ogen te vertellen alsof er enorm onrecht is, en schoonouders maar meelevend knikken)
en extra opvang.
Want het is niet leuk dat ze zoveel moeten werken voor niet zoveel salaris.
Wij delen dus weinig, alles is toch heel makkelijk voor ons denken ze, laat naar denken.
dinsdag 10 december 2019 om 17:33
ja die liet ik voor jou liggen
dinsdag 10 december 2019 om 17:39
Dank voor de vele reacties.
Merk dat ik bij sommigen duidelijk irritatie oproep en kennelijk nogal uit de hoogte overkwam. Dat was niet mijn bedoeling, maar als jullie het zo lezen dan moet ik daar dus meer op letten (want misschien kom ik dan zo in het echt ook wel over?)
Ik kom uit een heel normaal gezin, qua afkomst en schaam mij daar beslist niet voor en voel mij ook niet beter. Ik had het geluk dat ik een goed stel hersenen had en heb die gebruikt. Met baan op niveau bedoel ik een baan die past bij de opleiding die ik gedaan heb en die baan doe ik met ontzettend veel plezier.
Ik praat dus met mijn ouders en zus eigenlijk nooit over geld, zij weten ook niet wat ik verdien (en ook niet wat mijn lasten zijn). Ze gokken op basis van mijn baan wat er ongeveer binnen komt. Ik ben royaal met cadeaus, ik deel graag, daar zit misschien mijn fout, daardoor wek ik de indruk dat ik genoeg over heb. Zowel ouders als zus hebben het wel veel over geld (klagen) en ik voel mij daardoor aangesproken. Ik denk dat ik daar duidelijker in moet communiceren dat ik die opmerkingen niet op prijs stel.
Tegelijkertijd zijn jullie opmerkingen helder, jullie hebben gelijk ! ik leg mijn mening op aan mijn zus als het om gezamenlijke cadeaus gaat. Dat is zeker niet goed dus dat ga ik ook niet meer doen. Vanaf nu geen gezamenlijke cadeaus meer lijkt mij de oplossing en ik ga toch wat kritischer naar mijn manier van communiceren kijken. Dank allemaal.
(ik ga de OP iets wijzigen ivm herkenbaarheid, besef ineens dat mijn zus hier volgens mij ook wel eens leest
Merk dat ik bij sommigen duidelijk irritatie oproep en kennelijk nogal uit de hoogte overkwam. Dat was niet mijn bedoeling, maar als jullie het zo lezen dan moet ik daar dus meer op letten (want misschien kom ik dan zo in het echt ook wel over?)
Ik kom uit een heel normaal gezin, qua afkomst en schaam mij daar beslist niet voor en voel mij ook niet beter. Ik had het geluk dat ik een goed stel hersenen had en heb die gebruikt. Met baan op niveau bedoel ik een baan die past bij de opleiding die ik gedaan heb en die baan doe ik met ontzettend veel plezier.
Ik praat dus met mijn ouders en zus eigenlijk nooit over geld, zij weten ook niet wat ik verdien (en ook niet wat mijn lasten zijn). Ze gokken op basis van mijn baan wat er ongeveer binnen komt. Ik ben royaal met cadeaus, ik deel graag, daar zit misschien mijn fout, daardoor wek ik de indruk dat ik genoeg over heb. Zowel ouders als zus hebben het wel veel over geld (klagen) en ik voel mij daardoor aangesproken. Ik denk dat ik daar duidelijker in moet communiceren dat ik die opmerkingen niet op prijs stel.
Tegelijkertijd zijn jullie opmerkingen helder, jullie hebben gelijk ! ik leg mijn mening op aan mijn zus als het om gezamenlijke cadeaus gaat. Dat is zeker niet goed dus dat ga ik ook niet meer doen. Vanaf nu geen gezamenlijke cadeaus meer lijkt mij de oplossing en ik ga toch wat kritischer naar mijn manier van communiceren kijken. Dank allemaal.
(ik ga de OP iets wijzigen ivm herkenbaarheid, besef ineens dat mijn zus hier volgens mij ook wel eens leest
dinsdag 10 december 2019 om 18:11
Hier gaat dat ook wel een beetje zo. Ik verdien minder dan mijn zus en zwager samen, maar meer dan hen afzonderlijk. Zij wonen nog in hun eerste huis, ik ben een paar keer gescheiden en heb mijn laatste huis aan het begin van de crisis gekocht (met meer dan 100% financiering). En dan houd ik ook nog eens meer van dure vakanties. Ik heb dus geen geld over voor het familieweekend, om mijn ouders ieder jaar een cadeau van 200 euro te geven, om voor 10 man uit eten te betalen. Ik ben altijd wel duidelijk dat ik dat niet ga betalen, maar moet dat dus wel altijd melden. In eerste instantie denken ze dan dat ik wel akkoord ga (lerend vermogen afwezig 
).
).
dinsdag 10 december 2019 om 18:16
Mooie goede reactie van jou op de reacties hier.ikdoeookmaarwat schreef: ↑10-12-2019 17:39Dank voor de vele reacties.
Merk dat ik bij sommigen duidelijk irritatie oproep en kennelijk nogal uit de hoogte overkwam. Dat was niet mijn bedoeling, maar als jullie het zo lezen dan moet ik daar dus meer op letten (want misschien kom ik dan zo in het echt ook wel over?)
Ik kom uit een heel normaal gezin, qua afkomst en schaam mij daar beslist niet voor en voel mij ook niet beter. Ik had het geluk dat ik een goed stel hersenen had en heb die gebruikt. Met baan op niveau bedoel ik een baan die past bij de opleiding die ik gedaan heb en die baan doe ik met ontzettend veel plezier.
Ik praat dus met mijn ouders en zus eigenlijk nooit over geld, zij weten ook niet wat ik verdien (en ook niet wat mijn lasten zijn). Ze gokken op basis van mijn baan wat er ongeveer binnen komt. Ik ben royaal met cadeaus, ik deel graag, daar zit misschien mijn fout, daardoor wek ik de indruk dat ik genoeg over heb. Zowel ouders als zus hebben het wel veel over geld (klagen) en ik voel mij daardoor aangesproken. Ik denk dat ik daar duidelijker in moet communiceren dat ik die opmerkingen niet op prijs stel.
Tegelijkertijd zijn jullie opmerkingen helder, jullie hebben gelijk ! ik leg mijn mening op aan mijn zus als het om gezamenlijke cadeaus gaat. Dat is zeker niet goed dus dat ga ik ook niet meer doen. Vanaf nu geen gezamenlijke cadeaus meer lijkt mij de oplossing en ik ga toch wat kritischer naar mijn manier van communiceren kijken. Dank allemaal.
(ik ga de OP iets wijzigen ivm herkenbaarheid, besef ineens dat mijn zus hier volgens mij ook wel eens leest
dinsdag 10 december 2019 om 18:45
sportieve reactie TO. De irritatie zit in het benadrukken van hoe goed jij het voor elkaar hebt in tegenstelling tot die mislukking van een zus van je. En nu overdrijf ik natuurlijk maar je ook maar iets van dit uitstraalt naar je familie zullen zij dit wellicht ook voelen. Verder: de eerstvolgende keer dat ze beginnen over je riante salaris daar meteen een opmerking over maken: “zo riant is het niet, ik betaal alles alleen en moet ook elke maand maar zien dat ik het red.”
dinsdag 10 december 2019 om 18:52
Eens!
dinsdag 10 december 2019 om 19:04
Zij denken waarschijnlijk weer, ze weet toch dat we familieweekend hebben, heeft ze er nu weer niet op gerekend?MinkeDeWit schreef: ↑10-12-2019 18:11Hier gaat dat ook wel een beetje zo. Ik verdien minder dan mijn zus en zwager samen, maar meer dan hen afzonderlijk.
Zij wonen nog in hun eerste huis, ik ben een paar keer gescheiden en heb mijn laatste huis aan het begin van de crisis gekocht (met meer dan 100% financiering). En dan houd ik ook nog eens meer van dure vakanties. Ik heb dus geen geld over voor het familieweekend, om mijn ouders ieder jaar een cadeau van 200 euro te geven, om voor 10 man uit eten te betalen. Ik ben altijd wel duidelijk dat ik dat niet ga betalen, maar moet dat dus wel altijd melden. In eerste instantie denken ze dan dat ik wel akkoord ga (lerend vermogen afwezig
dinsdag 10 december 2019 om 20:14
Oei ja dat zou ik ook wel een stom excuus vinden voor een terugkerend weekend: 'ik heb geen geld'.
Als je geen zin hebt, zeg dat dan.
Zij denken dus dat jij geen lerend vermogen hebt, Minke.
dinsdag 10 december 2019 om 20:18
Het ligt wat anders. Mijn vader wilde dat altijd betalen. Zwager voelt zich bezwaard en stelde dus voor om de kosten te delen. Ik had er geen last van dat ik me bezwaard voelde (nou ja, wel wat vrekkig omdat ik dus weiger om 1/3 van de kosten te betalen).
dinsdag 10 december 2019 om 20:20
Oh, dat is dan weer minder fijn dat zij dat voor jou bepalen...MinkeDeWit schreef: ↑10-12-2019 20:18Het ligt wat anders. Mijn vader wilde dat altijd betalen. Zwager voelt zich bezwaard en stelde dus voor om de kosten te delen. Ik had er geen last van dat ik me bezwaard voelde (nou ja, wel wat vrekkig omdat ik dus weiger om 1/3 van de kosten te betalen).
dinsdag 10 december 2019 om 21:27
even los van het gelijk.....ikdoeookmaarwat schreef: ↑10-12-2019 17:39Dank voor de vele reacties.
Merk dat ik bij sommigen duidelijk irritatie oproep en kennelijk nogal uit de hoogte overkwam. Dat was niet mijn bedoeling, maar als jullie het zo lezen dan moet ik daar dus meer op letten (want misschien kom ik dan zo in het echt ook wel over?)
Ik kom uit een heel normaal gezin, qua afkomst en schaam mij daar beslist niet voor en voel mij ook niet beter. Ik had het geluk dat ik een goed stel hersenen had en heb die gebruikt. Met baan op niveau bedoel ik een baan die past bij de opleiding die ik gedaan heb en die baan doe ik met ontzettend veel plezier.
Ik praat dus met mijn ouders en zus eigenlijk nooit over geld, zij weten ook niet wat ik verdien (en ook niet wat mijn lasten zijn). Ze gokken op basis van mijn baan wat er ongeveer binnen komt. Ik ben royaal met cadeaus, ik deel graag, daar zit misschien mijn fout, daardoor wek ik de indruk dat ik genoeg over heb. Zowel ouders als zus hebben het wel veel over geld (klagen) en ik voel mij daardoor aangesproken. Ik denk dat ik daar duidelijker in moet communiceren dat ik die opmerkingen niet op prijs stel.
Tegelijkertijd zijn jullie opmerkingen helder, jullie hebben gelijk ! ik leg mijn mening op aan mijn zus als het om gezamenlijke cadeaus gaat. Dat is zeker niet goed dus dat ga ik ook niet meer doen. Vanaf nu geen gezamenlijke cadeaus meer lijkt mij de oplossing en ik ga toch wat kritischer naar mijn manier van communiceren kijken. Dank allemaal.
(ik ga de OP iets wijzigen ivm herkenbaarheid, besef ineens dat mijn zus hier volgens mij ook wel eens leest
wat ik in jouw verhaal lees is veel steun voor je zus die dat ook nodig had, en jij was een selfstarter. In het leven gaat ook jou niet alles voor de wind, - lees scheiding- en kun je ook support en begrip gebruiken van je familie. Bijvoorbeeld bij je scheiding.....Dat je het verlies van je huis kon meefinancieren is mooi en dat je het kan betalen, maar snap ook wel dat je dat liever anders had gezien. Nu trek je alleen de kar met je kinderen en dat is best pittig, hebben je ouders daar - los van het financiele deel oog voor?
Overigens herken ik dat bijna niemand snapt dat de kosten van een eenoudergezin hoger liggen dan een stel. Het is wel bewezen, bij een stel hoeft de partner maar 38 procent van het volledige inkomen te verdienen om op hetzelfde welvaartsniveau te komen.
woensdag 11 december 2019 om 10:13
Eens. Je kunt als alleenverdiener nog zo'n mooi salaris hebben, maar alle lasten waaronder de hypotheek zijn ook voor jou. In het geval van TO moet een flinke restschuld gefinancierd worden en dat is best een flinke pil om te slikken. Jammer dat daar geen oog voor is.feniks02 schreef: ↑10-12-2019 21:27Nu trek je alleen de kar met je kinderen en dat is best pittig, hebben je ouders daar - los van het financiele deel oog voor?
Overigens herken ik dat bijna niemand snapt dat de kosten van een eenoudergezin hoger liggen dan een stel. Het is wel bewezen, bij een stel hoeft de partner maar 38 procent van het volledige inkomen te verdienen om op hetzelfde welvaartsniveau te komen.
woensdag 11 december 2019 om 18:03
To, wat een goede reactie van je. Ik denk dat het grote leerpunt hier is geen aannames te doen over andermans financiën en hier al helemaal geen opmerkingen over maken.
Dit was ook een groot ding tussen schoonfamilie en man/mijzelf, waarbij schoonfamilie telkens uitjes/weekendjes samen wilden doen waarbij wij aangaven geen geld te hadden. Daarbovenop kregen we vaak commentaar om eens een lekkere fles rituals te kopen, vaker uit eten te gaan, vaker een weekendje weg te gaan. Waarop wij aangaven dat wij niet zoveel te besteden hadden.
Wat toen heeft geholpen is juist de keiharde cijfers geven. Op dat moment verdienden wij namelijk beiden bruto minder dan een tientje per uur. Ze geloofden dat niet, want dat moest illegaal zijn. Dus gegoogled wat het minimumloon was en dat laten zien. Daar waren ze wel stil van.
Overigens is het niet heel lang blijven hangen hoor. We zijn door de jaren heen in inkomen gegroeid, maar een jaar of twee geleden was schoonfamilie helemaal enthousiast over budgetteren, en raadden het mij ook aan. Alsof het een rage was. Hadden ze dus ook nog nooit eerder gedaan. Ik heb toen vrij kribbig geantwoord dat ik blij was dat ik inmiddels niet per se elke bloemkool hoefde weg te budgetteren.
Dit was ook een groot ding tussen schoonfamilie en man/mijzelf, waarbij schoonfamilie telkens uitjes/weekendjes samen wilden doen waarbij wij aangaven geen geld te hadden. Daarbovenop kregen we vaak commentaar om eens een lekkere fles rituals te kopen, vaker uit eten te gaan, vaker een weekendje weg te gaan. Waarop wij aangaven dat wij niet zoveel te besteden hadden.
Wat toen heeft geholpen is juist de keiharde cijfers geven. Op dat moment verdienden wij namelijk beiden bruto minder dan een tientje per uur. Ze geloofden dat niet, want dat moest illegaal zijn. Dus gegoogled wat het minimumloon was en dat laten zien. Daar waren ze wel stil van.
Overigens is het niet heel lang blijven hangen hoor. We zijn door de jaren heen in inkomen gegroeid, maar een jaar of twee geleden was schoonfamilie helemaal enthousiast over budgetteren, en raadden het mij ook aan. Alsof het een rage was. Hadden ze dus ook nog nooit eerder gedaan. Ik heb toen vrij kribbig geantwoord dat ik blij was dat ik inmiddels niet per se elke bloemkool hoefde weg te budgetteren.
woensdag 11 december 2019 om 18:39
Oh ja, da’s altijd vervelend. Dat mensen ongevraagd gul gaan doen zonder overleg, eigenlijk deels op andermans portemonnee. Ik dacht dat het een soort jaarlijks iets was waar je rekening mee kunt houden.MinkeDeWit schreef: ↑10-12-2019 20:18Het ligt wat anders. Mijn vader wilde dat altijd betalen. Zwager voelt zich bezwaard en stelde dus voor om de kosten te delen. Ik had er geen last van dat ik me bezwaard voelde (nou ja, wel wat vrekkig omdat ik dus weiger om 1/3 van de kosten te betalen).
Hoewel ik sowieso niet bedoelde dat je dan alsnog er niet voor kunt kiezen iets niet te willen doen (om wat voor reden dan ook), maar ik bedoelde meer dat dat wellicht hun gedachtegang is.
