Geld & Recht
alle pijlers
Ouderschapsplan eenzijdig wijzigen?
dinsdag 30 maart 2021 om 06:44
Samen met mijn ex heb ik een dochter van nu 7 maanden, toen we uit elkaar gingen spraken we af dat ik een paar keer per week langs zou komen om dochter te verzorgen. Inmiddels is ze dus 7 maanden en ik heb al een paar keer voorgesteld dat ik haar mee neem naar mijn huis maar ex wil daar niet aan, voornamelijk omdat ze niet wil dat mn nieuwe vriendin ook maar in de buurt van de baby komt.
Het co ouderschap wat het uiteindelijk had moeten worden heeft ze ook afgeblazen.
We hebben een ouderschapsplan, daar staat niks in over evt nieuwe relaties of wat dan ook.
Kan zij dat ouderschapsplan zomaar wijzigen?
Het co ouderschap wat het uiteindelijk had moeten worden heeft ze ook afgeblazen.
We hebben een ouderschapsplan, daar staat niks in over evt nieuwe relaties of wat dan ook.
Kan zij dat ouderschapsplan zomaar wijzigen?
woensdag 31 maart 2021 om 07:39
als jij de vraag klein had gehouden:Midnight-Blue schreef: ↑31-03-2021 07:32Ik dacht dat dit geld en recht was en niet relaties. Ik stel een vraag of zij eenzijdig het ouderschapsplan mag aanpassen en ik heb daar antwoord op gekregen en daarop heb ik actie ondernomen, verder voel ik 0 verplichting om hier te vertellen hoe dit in elkaar zit want het gaat namelijk niemand iets aan, als ik daar meningen over had gewild stond dit topic wel in relaties. De rest verzinnen mensen hier er blijkbaar zelf bij en wordt door anderen als waarheid overgenomen.
Dus wat mij betreft heb ik antwoord gehad en kan ik nu verdere stappen zetten om toch tot een co ouderschap te komen.
"mag 1 van beide ouders eenzijdig het ouderschapsplan aanpassen?" (ook te googelen trouwens), had je eenvoudige antwoorden gekregen
Je zet zelf de vraag op een forum, dan krijg je meningen. En je voedt die meningen door je vriendin te noemen etc.
woensdag 31 maart 2021 om 08:27
Hoe meer ik er over nadenk hoe idioter ik het vind dat de meerderheid hier vindt dat een moeder een vader een soort van proeftijd mag geven, waarin zij kan bepalen of hij het vaderschap naar haar maatstaven uitvoert en zo niet hem contact met zijn eigen kind kan ontzeggen.
Misschien begrijpelijk als vader aantoonbaar ongeschikt is omdat ie vewelddadig, verslaafd, zwakbegaafd of psychisch ziek is, maar anders is dat inderdaad je kind inzetten als chantagemiddel.
En dat degene die het kind 90% van de tijd moet missen en bij moeders gratie af en toe mag komen kijken, begrip moet hebben voor het feit dat moeders het lastig vindt om haar kind maar 50% van de tijd te hebben. De vader mist het kind niet?
Het is tijd dat deze moeder over haar schaduw heen stapt en vader de gelegenheid geeft om alleen te zijn met zijn kind en langzaam te gaan toewerken naar het afgesproken co-ouderschap.
En hoe de relatie tot een einde is gekomen is daarin niet relevant.
Beiden moeten kijken naar het belang van het kind. En een kind weghouden bij vader omdat je het niet leuk vindt dat die een nieuwe partner heeft is dat niet.
Misschien begrijpelijk als vader aantoonbaar ongeschikt is omdat ie vewelddadig, verslaafd, zwakbegaafd of psychisch ziek is, maar anders is dat inderdaad je kind inzetten als chantagemiddel.
En dat degene die het kind 90% van de tijd moet missen en bij moeders gratie af en toe mag komen kijken, begrip moet hebben voor het feit dat moeders het lastig vindt om haar kind maar 50% van de tijd te hebben. De vader mist het kind niet?
Het is tijd dat deze moeder over haar schaduw heen stapt en vader de gelegenheid geeft om alleen te zijn met zijn kind en langzaam te gaan toewerken naar het afgesproken co-ouderschap.
En hoe de relatie tot een einde is gekomen is daarin niet relevant.
Beiden moeten kijken naar het belang van het kind. En een kind weghouden bij vader omdat je het niet leuk vindt dat die een nieuwe partner heeft is dat niet.
woensdag 31 maart 2021 om 08:37
Dat de eerste 2 jaar fundamenteel zijn klopt. Maar wat je daarna zegt niet. Vader is namelijk ook een belangrijk gehechtheidsfiguur. En dus van belang dat hij in die cruciale periode ook die hechting op kan bouwen. En het is niet vanzelfsprekend dat moeder dat altijd moet doen en de vader altijd degene moet zijn die de stap terug doet. Wat je schrijft is ook niet het advies in de omgang met jonge kinderen.sugarmiss schreef: ↑30-03-2021 23:25Dat zie je fout. De belangrijkste periode waarin veilige hechting kan onstaan is tot een jaar of 2.
Is een kind dan veilig gehecht dan kan het zich ook hechten aan mensen die later zijn of haar leven binnen komen zoals een toekomstige partner.
Dus doordat vader nu een stapje terug doet en er daarvoor zorgt dat het kind veilig gehecht kan raken zal het kind zich ook kunnen hechten aan de vader.
Gaan ze nu kloten met co-ouderschap dan geef je het kind niet de mogelijkheid om veilig gehecht te raken en kan het zich hechten aan niemand. Niet aan moeder niet aan vader niet aan toekomstige partners en ook vriendschappen opbouwen wordt dan een stuk moeilijker.
Dus beiden evenveel het kind zien kan nu gewoon niet. Tenzij ze beiden veel bij elkaar over de vloer komen. Maar dan hadden ze beter niet kunnen scheiden.
Natuurlijk moet vader wel een uurtje gewoon alleen met kind kunnen wandelen of kind een paar uurtjes mee kunnen nemen naar zijn huis.
Maar dan wil hij dat zijn vriendin daar ook bij aanwezig an zijn en dat is nou net het pijnpunt van moeder.
Aks hij nou eens losliet dat vriendin daar bij moet zijn dan zal moeder hem vast meer toestaan.
Wel mee eens dat het veel beter zou werken als nieuwe vriendin erg op de achtergrond blijft.
woensdag 31 maart 2021 om 08:39
Dat is in dit geval wel wat gebeurd is, staat eerder in het topic.
woensdag 31 maart 2021 om 08:40
sugarmiss schreef: ↑30-03-2021 23:55Dat is in het belang van vader om op die manier vertrouwd te kunnen raken met zijn kind. Hij kan dan groeien in zijn vaderrol en dat is voor hem makkelijker.
Maar stel dat hij pas in het leven van zijn kind zou komen als het 2 is. (Wat uiteraard niet wenselijk is) dan zou hij nog prima een goede band met zijn kind kunnen opbouwen. Zelfs een betere band dan de moeder heeft afhankelijk van de karakters van alle betrokkenen.
Aangezien je normaal gesproken geen herinneringen hebt aan je leven voor je tweede als je om even een willekeurige leeftijd te noemen 10 bent zal het dan voor het kind voelen alsof zijn vader altijd in zijn leven is geweest.
En zo werkt hechting dus niet.
woensdag 31 maart 2021 om 09:03
Stel dat ik een enorme tokkie ben, psychisch is er niets aan de hand, ik ben niet zwakbegaafd maar wel laagbegaafd en niet bijster goed in het opvoeden van kinderen. Iemand die scheldt en vloekt in het openbaar, een beetje een aso. En stel ik heb een vriend en die vriend gaat vreemd. Hij vertelt zijn minnares niets over mij en zij denkt dat ze een gezin gaan beginnen. Ze raakt zwanger. Dan is zij dus volgens jou verplicht om de baby 50% van de tijd naar mij en vriend te brengen als wij dat willen?forumfossiel schreef: ↑31-03-2021 08:27Hoe meer ik er over nadenk hoe idioter ik het vind dat de meerderheid hier vindt dat een moeder een vader een soort van proeftijd mag geven, waarin zij kan bepalen of hij het vaderschap naar haar maatstaven uitvoert en zo niet hem contact met zijn eigen kind kan ontzeggen.
Misschien begrijpelijk als vader aantoonbaar ongeschikt is omdat ie vewelddadig, verslaafd, zwakbegaafd of psychisch ziek is, maar anders is dat inderdaad je kind inzetten als chantagemiddel.
En dat degene die het kind 90% van de tijd moet missen en bij moeders gratie af en toe mag komen kijken, begrip moet hebben voor het feit dat moeders het lastig vindt om haar kind maar 50% van de tijd te hebben. De vader mist het kind niet?
Het is tijd dat deze moeder over haar schaduw heen stapt en vader de gelegenheid geeft om alleen te zijn met zijn kind en langzaam te gaan toewerken naar het afgesproken co-ouderschap.
En hoe de relatie tot een einde is gekomen is daarin niet relevant.
Beiden moeten kijken naar het belang van het kind. En een kind weghouden bij vader omdat je het niet leuk vindt dat die een nieuwe partner heeft is dat niet.
woensdag 31 maart 2021 om 10:09
Een kind raakt veilig gehecht als er door vaste verzorgers aan zijn behoeften wordt voldaan en ze adequaat en voorspelbaar voor het kind op het kind reageren.
Co-ouderschap is niet geschikt voor een baby omdat zijn primaire hechtingsfiguur dan te lang niet in beeld is.
woensdag 31 maart 2021 om 10:34
Als dat in het ouderschapsplan zo is vastgelegd, en er een 50/50 co- ouderschap is afgesproken, dan is ze dat idd verplicht.Rachmaninoff schreef: ↑31-03-2021 09:03Stel dat ik een enorme tokkie ben, psychisch is er niets aan de hand, ik ben niet zwakbegaafd maar wel laagbegaafd en niet bijster goed in het opvoeden van kinderen. Iemand die scheldt en vloekt in het openbaar, een beetje een aso. En stel ik heb een vriend en die vriend gaat vreemd. Hij vertelt zijn minnares niets over mij en zij denkt dat ze een gezin gaan beginnen. Ze raakt zwanger. Dan is zij dus volgens jou verplicht om de baby 50% van de tijd naar mij en vriend te brengen als wij dat willen?
Waarom zou dat niet zo zijn?
Heeft het kind minder recht op vader dan op moeder? En waarom zou je een ouder niet het vertrouwen geven dat die ongeschikte partners niet bij de zorg voor zijn/ haar kind betrekt?
Stel de vader heeft een volkomen normale leuke vriendin met een goede baan en een hoog inkomen, en de moeder is de door jou beschreven tokkie. Of moeders nieuwe liefde is zo’n tokkie. Mag het kind dan nog 50/50bij moeder wonen, of moet moeder het kind maar inleveren bij vader en zijn nieuwe vriendin?
En waarom wordt mijn tegenvoorstel wel als “ idioot “ beschouwd, maar kan een kind recht op omgang met vader blijkbaar ontzegd worden op basis van een oordeel van moeder over een nieuwe partner.
woensdag 31 maart 2021 om 10:40
Een kind kan best twee primaire verzorgers hebben.sugarmiss schreef: ↑31-03-2021 10:09Een kind raakt veilig gehecht als er door vaste verzorgers aan zijn behoeften wordt voldaan en ze adequaat en voorspelbaar voor het kind op het kind reageren.
Co-ouderschap is niet geschikt voor een baby omdat zijn primaire hechtingsfiguur dan te lang niet in beeld is.
Week op week wisselend co- ouderschap is inderdaad niet geschikt voor een baby, maar als de vader vanaf het begin af aan bij zorg betrokken is, zou met 7 maanden een dagdeel met vader mee naar zijn huis prima moeten kunnen. Kind heeft dan nog steeds hoofdverblijf bij moeder, maar dat vader niet alleen mag zijn met kind en kind niet mag meenemen, dat is niet in het belang van het kind.
Ik ben niet voor nu direct meteen 50/50 co- ouderschap, maar ik vind het terecht dat TO eist dat hij alleen mag zijn met zijn kind, en het mag meenemen naar zijn huis, wat op termijn ook een thuis voor zijn kind moet worden.
woensdag 31 maart 2021 om 10:46
Officieel wel ja.Rachmaninoff schreef: ↑31-03-2021 09:03Stel dat ik een enorme tokkie ben, psychisch is er niets aan de hand, ik ben niet zwakbegaafd maar wel laagbegaafd en niet bijster goed in het opvoeden van kinderen. Iemand die scheldt en vloekt in het openbaar, een beetje een aso. En stel ik heb een vriend en die vriend gaat vreemd. Hij vertelt zijn minnares niets over mij en zij denkt dat ze een gezin gaan beginnen. Ze raakt zwanger. Dan is zij dus volgens jou verplicht om de baby 50% van de tijd naar mij en vriend te brengen als wij dat willen?
woensdag 31 maart 2021 om 10:57
Waar ik op reageerde was het stuk wat je schreef over herinneringen en hoe een kind het beleefd als vader pas later meer in beeld komt.sugarmiss schreef: ↑31-03-2021 10:09Een kind raakt veilig gehecht als er door vaste verzorgers aan zijn behoeften wordt voldaan en ze adequaat en voorspelbaar voor het kind op het kind reageren.
Co-ouderschap is niet geschikt voor een baby omdat zijn primaire hechtingsfiguur dan te lang niet in beeld is.
Hechting gaat voorbij aan herinneringen, is in het begin preverbaal. Ze zullen vast een goede band kunnen krijgen maar het niet kunnen vormen van zo'n hechtingsrelatie werkt wel door en dat kun je niet weg schuiven onder dat een kind toch nog geen herinneringen heeft van de eerste jaren.
Daarbij kan een kind ook 2 primaire opvoeders hebben. Gelukkig.. Zoals in menig gezin ook blijkt. En nogmaals, wat jij schrijft over co ouderschap is niet wat tegenwoordig het advies is.
woensdag 31 maart 2021 om 10:59
Stel... wat een groot fantasie.Rachmaninoff schreef: ↑31-03-2021 09:03Stel dat ik een enorme tokkie ben, psychisch is er niets aan de hand, ik ben niet zwakbegaafd maar wel laagbegaafd en niet bijster goed in het opvoeden van kinderen. Iemand die scheldt en vloekt in het openbaar, een beetje een aso. En stel ik heb een vriend en die vriend gaat vreemd. Hij vertelt zijn minnares niets over mij en zij denkt dat ze een gezin gaan beginnen. Ze raakt zwanger. Dan is zij dus volgens jou verplicht om de baby 50% van de tijd naar mij en vriend te brengen als wij dat willen?
woensdag 31 maart 2021 om 11:21
Met mijn fantasie is niks mis nee.
woensdag 31 maart 2021 om 11:25
Lastige materie. Ik zou denk ik wel iets over nieuwe partners in het ouderschapsplan opnemen. Maar goed, daar is het te laat voor nu.forumfossiel schreef: ↑31-03-2021 10:34Als dat in het ouderschapsplan zo is vastgelegd, en er een 50/50 co- ouderschap is afgesproken, dan is ze dat idd verplicht.
Waarom zou dat niet zo zijn?
Heeft het kind minder recht op vader dan op moeder? En waarom zou je een ouder niet het vertrouwen geven dat die ongeschikte partners niet bij de zorg voor zijn/ haar kind betrekt?
Stel de vader heeft een volkomen normale leuke vriendin met een goede baan en een hoog inkomen, en de moeder is de door jou beschreven tokkie. Of moeders nieuwe liefde is zo’n tokkie. Mag het kind dan nog 50/50bij moeder wonen, of moet moeder het kind maar inleveren bij vader en zijn nieuwe vriendin?
En waarom wordt mijn tegenvoorstel wel als “ idioot “ beschouwd, maar kan een kind recht op omgang met vader blijkbaar ontzegd worden op basis van een oordeel van moeder over een nieuwe partner.
woensdag 31 maart 2021 om 11:27
Co ouderschap is nu niet relevant. Baby mee naar huis nemen zeker wel! Ondanks wat er is gebeurd heeft vader net zoveel recht op omgang met de baby als moeders. Baby's moeten ook bij vaders leren slapen, spelen en wennen aan de omgeving. Dat zij dit bewust doet doordat ZIJ een probleem heeft met vader ( en nieuwe vriendin) daar mag de baby niet de dupe van zijn. Ook al zit ze vol hormonen en zo. vader moet echt baby mee naar huis nemen. Ikzelf zit in een zelfde situatie en de baby is met 3 maanden een paar uur steeds mee geweest. Inmiddels 9 maanden en de baby gaat 1 keer in de 2 weken een weekend mee. Soms een extra weekendje als dat zo uit komt. Moeders zijn niks meer dan vaders. Ja zij hebben het kind gebaard maar heel vies om dit over de rug van de baby de doen. En aan alle moeders die dit goedkeuren, zijn net zo slecht als de moeder van deze baby.
En ook ik heb echt heel veel haat tegen de vader van onze baby, die zet ik opzij als ik de baby breng of als wij bellen of appen.
En ook ik heb echt heel veel haat tegen de vader van onze baby, die zet ik opzij als ik de baby breng of als wij bellen of appen.
anoniem_6429dec26312d wijzigde dit bericht op 31-03-2021 11:56
7.10% gewijzigd
woensdag 31 maart 2021 om 11:58
forumfossiel schreef: ↑31-03-2021 10:40Een kind kan best twee primaire verzorgers hebben.
Week op week wisselend co- ouderschap is inderdaad niet geschikt voor een baby, maar als de vader vanaf het begin af aan bij zorg betrokken is, zou met 7 maanden een dagdeel met vader mee naar zijn huis prima moeten kunnen. Kind heeft dan nog steeds hoofdverblijf bij moeder, maar dat vader niet alleen mag zijn met kind en kind niet mag meenemen, dat is niet in het belang van het kind.
Ik ben niet voor nu direct meteen 50/50 co- ouderschap, maar ik vind het terecht dat TO eist dat hij alleen mag zijn met zijn kind, en het mag meenemen naar zijn huis, wat op termijn ook een thuis voor zijn kind moet worden.
Heel juridisch enzo heb je gelijk dat het terecht is dat hey kidn best een dagdeel met hem mee kan. Maar TO is nogal bot in zijn communicatie heb ik het idee, en heeft weinig begrip voor moeder. Ze heeft er blijkbaar moeite mee. Dan kan je 2 dingen doen:
Of je gaat bouwen aan het vertrouwen door bijvoorbeeld moeder gerust te stellen, haar te vragen de eerste x mee te gaan naar zijn huis zodat ze ook kan zien waar de baby terecht komt, aangeven dat je af en toe een foto stuurt, je aan het voeding/slaap schema houdt en dat je dit even doorgeeft aan haar na afloop. Enzovoorts.
Eigenlijk wat een kinderopvang ook doet, waar iedereen het hier zo graag mee vergelijkt! Dan krijg je vertrouwen en gaat de hele omgang een stuk soepeler.
Je kan ook, keuze 2, zoals TO gaan roepen dat ze nergens iets mee te maken heeft als de baby bij jou is. Dat ze niks te bepalen heeft en dat ze niet hoeft te weten wie er dan bij is en wat je doet. Dat dat gewoon je recht is, dat ze zich aanstelt en dat je een advocaat erbij haalt. Kan ook. Dan gaat het vertrouwen naar -1000, gaan bij moeder alle beschermingsmechanismes in werking en krijg je een hele moeizame omvang en heel veel stress.
woensdag 31 maart 2021 om 12:00
Led-lampje schreef: ↑31-03-2021 11:00En ik ken ook meiden die vreemd zijn gegaan tijdens de zwangerschap.
Men gaat hier standaard vanuit dat de man vreemd gaat.
Wat heeft dat met de situatie van TO te maken?
woensdag 31 maart 2021 om 12:19
Jazeker wel, ik wel. Het is mijn ex en als hij een ander wilt prima! Maar dat mag niet ten koste gaan van onze baby, dat hij minder tijd besteedt aan de baby. Het is niet voor niets een ex. Op welke vervelende manier dan ook, en geloof mij, ik haat hem tot op het bot. Het leven gaat door. Kan moelijk blijven doen maar daar word je zelf ook niet vrolijker van.lemoos2 schreef: ↑30-03-2021 18:51Volgens TO zelf:
“ Ze heeft haar eigen huis ook nog maar ze wil daar de huur van opzeggen om dan helemaal hier te komen wonen, we zijn ook al bijna 1 jaar samen.”
Baby is 7 maanden... Ik ken zelf geen enkele vrouw, IRL of op het forum die met vier maanden zwangerschap de wederhelft van harte al het geluk toewenst met zijn nieuwe ware liefde.
woensdag 31 maart 2021 om 12:24
Ik zeg ook niet dat ik vind dat TO zijn communicatie op de juiste manier insteekt en ik denk dat een mediator een goede oplossing zou kunnen zijn in dat stuk.
Ik vind het alleen verbazingwekkend dat zoveel vrouwen hier de ex gelijk geven in het feit dat ze terugkomt op eerde gemaakte afspraken en TO geen enkele ruimte geeft om zijn vaderrol in te vullen, alleen maar omdat hij een nieuwe vriendin heeft. En dat ie maar vooral zichzelf op dat zijspoor qua zorg zou moeten laten zetten want “ hormonen” en het is voor moeder zo erg om met het idee te leren leven dat ze straks het kind maar 50% van de tijd heeft.
Terwijl hij nu zijn kind 0% van de tijd mag verzorgen van haar.
Ik vind het alleen verbazingwekkend dat zoveel vrouwen hier de ex gelijk geven in het feit dat ze terugkomt op eerde gemaakte afspraken en TO geen enkele ruimte geeft om zijn vaderrol in te vullen, alleen maar omdat hij een nieuwe vriendin heeft. En dat ie maar vooral zichzelf op dat zijspoor qua zorg zou moeten laten zetten want “ hormonen” en het is voor moeder zo erg om met het idee te leren leven dat ze straks het kind maar 50% van de tijd heeft.
Terwijl hij nu zijn kind 0% van de tijd mag verzorgen van haar.
anoniem_64cd0dc304e83 wijzigde dit bericht op 31-03-2021 13:13
Reden: Aanpassing
Reden: Aanpassing
1.18% gewijzigd
woensdag 31 maart 2021 om 13:50
Het helpt gewoon niet dat je in al je posts vooral praat over wat jij zelf wil, en nul komma nul begrip opbrengt voor de moeder van je kind, of überhaupt wat het beste is voor je kind.
Ik lees alleen maar 'ik, ik, ik' en wat voor effect dat heeft op moeder en baby denk je niet eens over na. Moeder heeft er moeite mee, maar heeft zich er maar niet mee te bemoeien in jouw ogen want jij bent ook een van de ouders.
Met deze houding kom je echt niet ver. Als je een beetje verder zoekt kom je erachter dat moeder het jou nog heel erg lastig kan maken, ook als de rechter jou co-ouderschap toe zou wijzen (wat echt no way gaat gebeuren op deze leeftijd). Een moeder kan namelijk een kind heel makkelijk weghouden bij de vader en daar wordt behalve wat 'foei mevrouw' verder vrij weinig aan gedaan. Haar zo tegen je in het harnas jagen, gaat je dus zeker niet verder helpen.
Het beste advies wat ik je kan geven:
Ga met moeder aan tafel. En laat dan deze verongelijkte en wrok houding los, dat moeder jouw partner maar moet accepteren en wat nog meer, want daarmee gaan jullie samen niet verder komen. Probeer eens de situatie vanuit moeders kant te begrijpen. Als jij met die houding komt, zal moeder ook een stuk meer geneigd zijn jou tegemoet te komen. Harmonieus samenwerkende ouders is het beste voor je dochter, dus zet haar eens op nr 1.
En verder, je snapt niet hoe een KDV anders is dan jij met je nieuwe partner? Op het KDV spelen geen gevoelens mee en zijn mensen uiterst bekwaam om voor kind te zorgen. Ik snap best dat ze het bij jou nog spannend vindt.
Bovendien vind ik het zeer onverstandig om een nieuwe partner (m/v) te introduceren bij een kind voordat dit al langere tijd zeer serieus en stabiel is (en nee, dat is dus niet na 1 jaartje). Waarom wil je per se je partner erin betrekken? Ik zou me eerst focussen op je eigen band met dochter. Als je partner en jij samen blijven, gaat ze nog genoeg tijd krijgen om een band te vormen met je kind.
Ik lees alleen maar 'ik, ik, ik' en wat voor effect dat heeft op moeder en baby denk je niet eens over na. Moeder heeft er moeite mee, maar heeft zich er maar niet mee te bemoeien in jouw ogen want jij bent ook een van de ouders.
Met deze houding kom je echt niet ver. Als je een beetje verder zoekt kom je erachter dat moeder het jou nog heel erg lastig kan maken, ook als de rechter jou co-ouderschap toe zou wijzen (wat echt no way gaat gebeuren op deze leeftijd). Een moeder kan namelijk een kind heel makkelijk weghouden bij de vader en daar wordt behalve wat 'foei mevrouw' verder vrij weinig aan gedaan. Haar zo tegen je in het harnas jagen, gaat je dus zeker niet verder helpen.
Het beste advies wat ik je kan geven:
Ga met moeder aan tafel. En laat dan deze verongelijkte en wrok houding los, dat moeder jouw partner maar moet accepteren en wat nog meer, want daarmee gaan jullie samen niet verder komen. Probeer eens de situatie vanuit moeders kant te begrijpen. Als jij met die houding komt, zal moeder ook een stuk meer geneigd zijn jou tegemoet te komen. Harmonieus samenwerkende ouders is het beste voor je dochter, dus zet haar eens op nr 1.
En verder, je snapt niet hoe een KDV anders is dan jij met je nieuwe partner? Op het KDV spelen geen gevoelens mee en zijn mensen uiterst bekwaam om voor kind te zorgen. Ik snap best dat ze het bij jou nog spannend vindt.
Bovendien vind ik het zeer onverstandig om een nieuwe partner (m/v) te introduceren bij een kind voordat dit al langere tijd zeer serieus en stabiel is (en nee, dat is dus niet na 1 jaartje). Waarom wil je per se je partner erin betrekken? Ik zou me eerst focussen op je eigen band met dochter. Als je partner en jij samen blijven, gaat ze nog genoeg tijd krijgen om een band te vormen met je kind.
phloxx wijzigde dit bericht op 31-03-2021 13:58
3.23% gewijzigd
-
woensdag 31 maart 2021 om 13:53
Ik denk dat je het verkeerd interpreteert. De leeftijd is hierin het belangrijkst. Bij zulke jonge kinderen is co-ouderschap niet mogelijk, omdat dit juist slecht is voor de hechting. Kind heeft dus een hoofdverzorger en het beste is om als tweede verzorger het kind te bezoeken in de bekende omgeving. Wanneer kind ouder wordt, kan dit anders.forumfossiel schreef: ↑31-03-2021 08:27Hoe meer ik er over nadenk hoe idioter ik het vind dat de meerderheid hier vindt dat een moeder een vader een soort van proeftijd mag geven, waarin zij kan bepalen of hij het vaderschap naar haar maatstaven uitvoert en zo niet hem contact met zijn eigen kind kan ontzeggen.
Misschien begrijpelijk als vader aantoonbaar ongeschikt is omdat ie vewelddadig, verslaafd, zwakbegaafd of psychisch ziek is, maar anders is dat inderdaad je kind inzetten als chantagemiddel.
En dat degene die het kind 90% van de tijd moet missen en bij moeders gratie af en toe mag komen kijken, begrip moet hebben voor het feit dat moeders het lastig vindt om haar kind maar 50% van de tijd te hebben. De vader mist het kind niet?
Het is tijd dat deze moeder over haar schaduw heen stapt en vader de gelegenheid geeft om alleen te zijn met zijn kind en langzaam te gaan toewerken naar het afgesproken co-ouderschap.
En hoe de relatie tot een einde is gekomen is daarin niet relevant.
Beiden moeten kijken naar het belang van het kind. En een kind weghouden bij vader omdat je het niet leuk vindt dat die een nieuwe partner heeft is dat niet.
Ik ben de laatste die zegt dat een moeder meer te zeggen moet hebben dan vader, maar in de praktijk is (helaas) al met regelmaat gebleken dat vaders het knap moeilijk krijgen, als moeders weigeren kind mee te geven. Vader kan daar weinig aan doen.
TO snijdt zichzelf dus aardig in de vingers met een houding van afdwingen.
-
woensdag 31 maart 2021 om 13:59
daar kijken deskundigen tegenwoordig echt anders naar. Co-ouderschap kan prima met babies. Hechting naar beide ouders gaat heel goed.Phloxx schreef: ↑31-03-2021 13:53Ik denk dat je het verkeerd interpreteert. De leeftijd is hierin het belangrijkst. Bij zulke jonge kinderen is co-ouderschap niet mogelijk, omdat dit juist slecht is voor de hechting. Kind heeft dus een hoofdverzorger en het beste is om als tweede verzorger het kind te bezoeken in de bekende omgeving. Wanneer kind ouder wordt, kan dit anders.
Maaarrrrr voor goed co-ouderschap heb je wel twee goed communicerende ouders nodig, en dat is vaak de bottleneck na een scheiding
woensdag 31 maart 2021 om 14:30
Onzin, lees maar https://www.verder-online.nl/kinderen/h ... en-succes/
woensdag 31 maart 2021 om 14:32
En volgens mij zijn rechters tegenwoordig ook heel wat strenger voor moeders die de omgang willen saboteren.
Co- ouderschap is niet afdwingbaar, maar het is echt niet meer zo dat je er als moeder meteen tik op de vingers vanaf komt als je de omgangsregeling niet naleeft.
En terecht, want ik vind het van de zotte dat een vader kennelijk bij de moeder moet smeken om zijn recht en maar moet meegaan met al haar grillen en hersenkronkels omdat ze anders het kind weghoudt. Dat is gewoon je kind inzetten als chantagemiddel.
En als in het ouderschapsplan van TO en ex co- ouderschap is afgesproken, is 7 maanden een prima moment om kind een paar uurtjes in het huis van vader te laten verblijven.
Co- ouderschap is niet afdwingbaar, maar het is echt niet meer zo dat je er als moeder meteen tik op de vingers vanaf komt als je de omgangsregeling niet naleeft.
En terecht, want ik vind het van de zotte dat een vader kennelijk bij de moeder moet smeken om zijn recht en maar moet meegaan met al haar grillen en hersenkronkels omdat ze anders het kind weghoudt. Dat is gewoon je kind inzetten als chantagemiddel.
En als in het ouderschapsplan van TO en ex co- ouderschap is afgesproken, is 7 maanden een prima moment om kind een paar uurtjes in het huis van vader te laten verblijven.
